Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wiara i rozum" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Racjonalny charakter wiary według św. Augustyna
A rational character of faith according to st. Augustine
Autorzy:
Kaczmarek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612473.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Augustyn jako filozof i teolog
wiara i rozum
prawda
Augustine – philosopher and theologian
intellect and faith
truth
Opis:
According to St. Augustine Faith and Reason are intertwined, overlapping each other, but without excluding each other. In this way the faith is permeated by the intellect and it is founded on the authority of the reason, that is essential for in-depth „knowledge”. On the other hand, „knowledge” – reason is irreplaceable to „believe”. In such a context two very characteristic of our author’s statements can be seen: Crede ut intelligas, and intellige ut credas! The call of the blessed of Hippo: Intellectum valde ama! can also be included in it. It is a meaningful fact that there is not known a single case in which the Augustinism would split up the reason with the faith. An absolute Christocentrism of Augustine is present in the background of the discussion about the faith and the reason: speculation is not a goal in itself, but it only serves to get closer to the mystery of God and the mystery of a man in Christ. The reason and the faith (the authority) are two factors of getting to know the truth. One can speak of a kind of gnoseological dualism. The faith is the acceptance of the truth because of the authority of the witness. Knowledge leads to the possible conclusions and the faith gives certainty and consistency.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 427-440
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fides, ratio et caritas, czyli o trzech władzach ujętych w kontekście augustyńskiej introspekcji
Fides, Ratio et Caritas – the Philosophical Study about Cognitive Activity in the Context of Augustine Introspection
Autorzy:
Warchał, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762586.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Augustyn
ontologia
byt
miłość
wiara i rozum
wiedza
dusza
St. Augustine
ontology
being
love
faith and reason
knowledge
soul
Opis:
Zestawienie filozoficznego ratio z chrześcijańskim fides należy do kluczowych tematów doktryny Augustyna. Myśliciel ten zwraca szczególną uwagę na to, że człowiek właśnie po to został obdarzony zdolnością myślenia i pojmowania, ażeby zgłębiać tajemnicę chrześcijańskiego Objawienia. W refleksji chodzi mu nie tyle o wprowadzanie elementów zawierzenia w luki poznania dyskursywnego i odwrotnie, ile o uzasadnienie potrzeby rozumności w obrębie wiary. Ojciec Kościoła rozpatruje ową trudność wszechstronnie, w swoich przemyśleniach kieruje się maksymą Crede, ut intelligas, według której analizowana relacja staje się bardziej integralna. Wiara w autorytet Boski nie jest dla niego po prostu subiektywnym mniemaniem, zastępującym wiedzę pewną. Hippończyk, porządkując problem wiedzy, ukazuje wieloaspektowe ujęcie z możliwością wzajemnej korelacji fides i ratio. Pomimo że Augustyn jako teolog opiera swą filozofię przede wszystkim na autorytecie i depozycie Objawionej wiary, to jednak nie unika w swoich rozważaniach pytań o prawdziwość ludzkiego poznania. Problematyka tego zagadnienia dotyczy stosunku autora do systemów podważających tę możliwość, a więc sceptycyzmu średniej akademii. Dodatkowo temat ten jest o tyle istotny i warty uwagi, że rozważania autora zdają się sięgać daleko poza jego epokę – Augustyn na swój sposób antycypuje nowożytną problematykę duszy, skądinąd zapoczątkowaną przez Kartezjusza. Bez wątpienia u obu autorów występuje widoczne powiązanie duchowości człowieka z Bogiem. W ocenie filozofa dusza poznaje siebie właśnie poprzez introspekcyjne zwrócenie się ku sobie, dokładniejsza analiza jej działania ukazuje współsubstancjalność trzech władz: pamięci, intelektu oraz woli. To właśnie dzięki tej wewnętrznej triadzie mamy możliwość identyfikacji, w której odkrywamy wartość wypływającą z daru, jakim jest miłowanie. Zgodnie z myślą Augustyna trzeba w pewnym sensie coś wiedzieć, aby być zdolnym do kochania i nie można miłować tego, czego się w ogóle nie zna. Biblijny wątek agape posłuży Augustynowi do przedstawienia dwóch ważnych kwestii. Pierwszą z nich jest teologiczna refleksja nad tajemnicą Trójcy Świętej, natomiast ta druga – w kontekście jego antropologii – opisuje perspektywę komunii z samym Absolutem. Istota ludzka ma więc niejako udział w samym Bogu, autor wyraża tę prawdę słowami: „Et qui nisi Deo plenus est, qui plenus est dilectione? (…) Immo vero vides Trinitatem, si caritatem vides” (S. Aureli Augustini, De Trinitate, VIII, 8,12).
Augustine, as a theologian, bases his philosophy mostly on the authority and deposit of Faith Revealed, but his philosophical dissertations are also concerned with the truth of human cognition. The Christian writer pays special attention that the christian faith need a mind, but also it implies a strong relationship to what is held than does ordinary belief, so revealde truth and simple belief are not identical. The author distinguishes between these concepts and he strongly emphasizes that the other beliefs may be strictly matters of faith resting upon the reasons. The second thesis is obviously concerned with the author’s attitude towards the systems undermining such possibility, namely the skepticism of middle academy. Additionally, the topic is undoubtedly noteworthy as the dissertations of this old Christian writer seem to reach far beyond his times – Augustine alights on conclusions that are in the spirit of contemporary thinking. It is also worth mentioning that Augustine in a way anticipates the contemporary concept of soul, which was originated by Descartes. Unquestionably, both writers link human spirituality to God. According to Augustine a soul recognizes itself by inner turning towards itself. A thorough analysis of this process reveals co-substantialism of three powers in this recognition: memory, intellect and will. It is thanks to this inner triad that a soul has the ability of identification in which it discovers itself as existing. The result of such self-discovery is love of the soul, proceeded by its intellectual insight. In a way, one has to know something in order to be able to love it. According to Augustine, it is impossible to love something one does not know. The problem of love will serve Augustine to present two vital issues. The first one is the theological reflection on the mystery of Holy Trinity. The other describes the perspective of communion with the Absolute itself, in the context of Bible anthropology. It is interesting to notice that the author claims this communion to be possible through intellectual cognition and love, which arouses this cognition by exciting desire towards the loved thing. Augustine believes that love is intrinsically triple (similarly to innerly active soul). There can be no love without the loving one, the loved being and the love which connects them. The three conditions, namely the soul, its love and cognition, also exist in the case of the soul’s love towards itself. According to Augustine, it is impossible to love God without the love for human being and likewise one cannot love human being without the love for God (who is love). As presented by Augustine, love is being discovered through intellectual cognition and thanks to it human being participates in the love of God, who is its only source.. It is through love that a human being has a participation in God Himself. For Augustine this has a dual character, both uniting and making similar to God. This unusual element of anthropology shows us that even now, in this life, a human being is granted with an opportunity of getting to know God and of inner (ontic) transformation triggered by the love of God.
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 58, 2; 89-106
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tam otwiera się niebo. Maryjny wymiar teologii i sztuki chrześcijańskiego życia według Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
There Heaven Opens. Marian Dimension of Theology and the Art of Christian Life According to Joseph Ratzinger - Benedict XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601109.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
mariologia
chrystologia
eklezjologia
wiara i rozum
serdeczność
chrystocentryzm
pobożność
dogmaty maryjne
Mariology
Christology
Ecclesiology
faith and mind
cordiality
Christocentrism
piety
Marian dogmas
Opis:
Jest więc dokładnie odwrotnie, niż chcieliby „postępowi” reformatorzy teologii, tkwiący korzeniami w latach 60. ubiegłego wieku i uzależnieni mentalnie od ducha tamtego czasu: „tam gdzie, jest Maryja”, tam jest pełna prawda o Bogu, Chrystusie i człowieku, „tam jest pierwotny obraz całkowitego poświęcenia się i naśladowania Chrystusa”, tam też „jest zielonoświątkowe tchnienie Ducha Świętego, tam jest początek i prawdziwa odnowa” – przypomniał Benedykt XVI.
J. Ratzinger – Benedict XVI convinces about an essential role Mariology plays for Christian theology, spirituality and existence. In reply to academic tendencies to marginalize Mariology, among others, because of the shape it takes in folk piety, he shows analogy between Maria-Christ-Church relationship and Mariology-Christology-Ecclesiology relationship. Starting from specific biblical, redemptive events, in which Maria participated through Grace and in which she committed herself voluntarily, he proves that Mariology protects the height of faith, Bible integrity, essence of the Church, true good of men, as a man and a woman, over the centuries – since the times of first doctrinal disputes until the most contemporary civilisation and theological dilemmas. Catholic faith and piety owe the balance between rationality and feelings to Maria and Her heart constitutes the very centre of Ratzinger’s Mariology. Hence learning Maria’s feelings – Her pure cordiality – is a Christian way, on which blessing from the Sermon on the Mount and its promise: looking at God, come true.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 43-58
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wnioskowanie logiczne jako uzasadnienie w akcie wiary
A Logical Argument as a Justification in the Act of Faith
Autorzy:
Krzos, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233930.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wiara i rozum
akt wiary
wnioskowanie logiczne
analiza logiczna
uzasadnienie przekonań religijnych
faith and reason
act of faith
logical argument
logical analysis
justification of religious beliefs
Opis:
Reasoning is one of the most important activities of intellect. Reasoning itself can be also a justification of human beliefs. It is connected one to another with process of acteptation of propositions as true ones. Thus it plays a role both in sciences and common thinking as well. That is why a justification is also needed as a support in domain of faith and of religious knowledge. The logical analysis of single act of faith is the content of this paper which main purpose is to point at the premisses which reasonelbe human intellect can accept revealed propositions as true ones with. To attain our delibarate purposes we present in turn two propositions from Holy Gospel according to Mark 2, 5. 10. Next, we are to reconstruct the logical arguments which brings to us demanded propositions as their conclusions, appearing as results of process based on implication. Next we are to examine the truth value of obtained premisses to show the rights which allow us to accept the revealed propositions which we are thinking about. In the same time we touch another topic. It is all about free human will and its decision which helps us to justify the propositions coming from Divine Revelation. In first part of this paper we find out something about reasoning in act of faith and we look closer on three concepts of reasonable faith. In second part we are going to lead an argument founded on two phrases from st. Mark's Gospel. By examining the argument step by step we will precise a way which revealed proposition is accepted on. In third part we figure out a few general conclusions about human free will which decision takes finally place in act of faith. An act of free will doesn't belong to human's intellectual activity so that it can be brought about by some influence from „outside”. During logical analysis of reasoning present in act of faith, we came up against moment for act of will. The act of will can be caused by the testimony of community of faith which The Revelation is bequeathed in. However obviously is that non every act of faith can be adequately translated into logical language but reconstruction and analysis put into practice wherever it could be applied, help us to understand complexity of act of faith and plurality of factors which it is built of. Even that reasonning is to be only one of them we need it as reasonable beeings and even more, we must angage our reason in our faith as far and deeply as it is possible.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 163-185
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Normatywna infrastruktura demokracji. Perspektywa teologiczna i społeczna
Normative Infrastructure of Democracy. Theological and Social Perspective
Autorzy:
Łużyński, Wiesław
Szymczak, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559711.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
demokracja, chrześcijaństwo
eunomia
społeczeństwo obywatelskie
rozum i wiara
democracy
Christianity
civil society
reason and faith
Opis:
Warunkiem trwania demokracji jest powrót do wielkiej moralnej tradycji chrześcijaństwa oddziałującego przez wieki na kulturę i narody Europy i innych kontynentów. Depozytariuszem wyrosłej z chrześcijaństwa, ale należącej do kultury moralnej ludzkości tradycji, jest m.in. Kościół katolicki uznający autonomię porządku doczesnego, w tym politycznego, pełniący wobec demokracji i rzeczywistości politycznej rolę „korekcyjną” polegającą na oczyszczaniu rozumu, by ten nieustająco powracał do swego potencjału i mógł odczytać „gramatykę” norm moralnych zawartą w naturze.
The condition for democracy to exist is the return to the great moral tradition of Christianity which has influenced the culture, European nations and countries of other continents for centuries. The depositary of the tradition which originates from Christianity but belongs to the moral culture of mankind is, among others, the Catholic Church, which recognizes the autonomy of the temporal order, including the political one. The Church plays a “corrective” role for democracy and political reality, which is based on purifying the reason so that it constantly returns to its potential and can interpret the “grammar” of moral norms contained in nature.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 45; 245-261
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Renewed Christocentric Synthesis in Joseph Ratzinger’s Logos-centric Symphony
Odnowiona synteza chrystocentryzmu w Logos-centrycznej symfonii Josepha Ratzingera
Autorzy:
Millare, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343723.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
wiara i rozum
logos vs etos
nowoczesność
chrystologia duchowa
misja teologii
podejście chrystocentryczne
prymat miłości
Logos Wcielony
Benedict XVI
faith and reason
logos vs ethos
modernity
spiritual Christology
mission of theology
Christocentric approach
primacy of love
Incarnate Logos
Opis:
This article aims to present Joseph Razinger’s Christocentric approach to the question of the relation between faith and reason. Modernity introduces the separation between faith and reason, which results in the limitation of reason and the subordination of logos to ethos. This disunity, however, between faith and reason and the primacy of the ethos over logos affects the nature and mission of theology. In contrast to the loss of the integrative harmony between faith and reason, Joseph Ratzinger argues for the distinction and unity between faith and reason built upon the primacy of logos and a Christocentric approach. The author also intends to prove that although Ratzinger describes his theology as “fragmentary” and “incomplete,” he has gifted the Church with a renewed theological symphony that flourishes only in conjunction with the gift of faith working in concert with reason. In Ratzinger’s view only faith can enable reason to overcome the self-imposed limitation developed by modern thinkers such as Immanuel Kant. Finally, the article will demonstrate that the crowning achievement of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology is the recognition of the primacy of love as embodied by the saints who are witnesses of the transformative power of knowing and loving Jesus, the Incarnate Logos.
W niniejszym artykule przedstawiona zostanie kwestia relacji między wiarą a rozumem w ujęciu Josepha Ratzingera. Nowoczesność wprowadza rozdział między wiarą a rozumem, co skutkuje ograniczeniem rozumu i podporządkowaniem logosu etosowi. Ten brak jedności między wiarą i rozumem oraz prymat etosu nad logosem wpływa następnie na naturę i misję teologii. Wbrew temu postulowanemu brakowi integrującej harmonii między wiarą a rozumem, Joseph Ratzinger dowodzi jedności wiary i rozumu jako całości zbudowanej na prymacie logosu i podejściu chrystocentrycznym. Autor artykułu zamierza udowodnić, że chociaż Ratzinger określa swoją teologię jako „fragmentaryczną” i „niekompletną”, to zostawił Kościołowi nowatorską „symfonię” teologiczną opartą na połączeniu daru wiary z rozumem. Wykazane zostanie, w jaki sposób – według Ratzingera – wiara może umożliwić rozumowi przezwyciężenie ograniczeń narzuconych przez współczesnych myślicieli, takich jak Immanuel Kant. W ostatniej części artykułu pokazane będzie, że ukoronowaniem teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest uznanie prymatu miłości uosabianej przez świętych, którzy świadczą o przemieniającej mocy poznania i miłości do Jezusa, Wcielonego Logosu.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 243-262
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Rolle der Enzykliken von seliggesprochenem Johann Paul II. für die Gestaltung des Christenlebens
Rola encyklik błogosławionego Jana Pawła II w kształtowaniu życia chrześcijan
Autorzy:
Kowalczyk, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233929.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II – encykliki
Chrystus Odkupiciel
Miłosierdzie Boże
Duch Święty
Maryja
Kościół i Eucharystia
rozum i wiara
ekumenizm
sumienie
obrona życia
praca i bezrobocie
solidarność i sprawiedliwość społeczna
polityka i pokój
Johannes Paul II. − Enzykliken
die Barmherzigkeit Gottes
der Heilige Geist
Maria
Kirche und die Eucharistie
Vernunft und Glauben
Ökumene
Gewissen in der Verteidigung von Leben
Arbeit und Arbeitslosigkeit
Solidarität und soziale Gerechtigkeit
Politik und Frieden
Christus, der Erlöser
Opis:
Artykuł zawiera pogłębioną refleksję teologiczną nad treścią encyklik, beatyfikowanego w Niedzielę Miłosierdzia, 1 maja 2011 roku, wielkiego Papieża Polaka, błogosławionego Jana Pawła II. W pierwszym paragrafie wykazano, że program Jego pontyfikatu zawiera przesłanie dwóch programowych encyklik: Redemptor hominis i Dives in misericordia, z którymi w sposób nierozłączny łączy się trzecia, mianowicie encyklika o Duchu Świętym Dominum et Vivificantem. Ojciec Święty akcentuje w ten sposób trynitarny charakter życia chrześcijańskiego, które koncentruje się na paterologicznym, chrystologicznym i pneumatologicznym usposobieniu całego ludu Bożego. Następnie został ukazany wpływ encyklik społecznych Jana Pawła II na systemy polityczne świata, a zwłaszcza upadek komunizmu oraz troskę o solidarność międzyludzką, kreacyjny i zbawczy wymiar pracy, sprawiedliwość i pokój. Kolejny paragraf skoncentrował się na encyklikach dotyczących zbawczego posłannictwa Kościoła, z wyakcentowaniem niezastąpionej roli Eucharystii i inicjatyw ekumenicznych. Konkluzję artykułu stanowi prezentacja życia wiary, nadziei i miłości na wzór Maryi, która doskonale łączy fides et ratio, a naszego Błogosławionego – oddanego całkowicie do dyspozycji Matki Najświętszej (Totus Tuus) – bezustannie upewniała w przekonaniu zaczerpniętym od sług Bożych kard. Augusta Hlonda i kard Stefana Wyszyńskiego, że „zwycięstwo, kiedy przyjdzie, będzie to zwycięstwo przez Maryję”.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 141-162
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure de l’être dans La Somme contra Gentiles. Essai de reflexion sur l’article de Professeur Artur Andrzejuk Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, Rocznik Tomistyczny / Annuaire Thomiste N° 6 (2017)
Structure of Being in Summa contra Gentiles. An Attempt of Reflection on the Artur Andrzejuk’s text Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, Rocznik Tomistyczny / Thomistic Yearbook N° 6 (2017).
Struktura bytu w Summa contra Gentiles. Próba refleksji nad artykułem Profesora Artura Andrzejuka Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, Rocznik Tomistyczny / Annuaire Thomiste» N° 6 (2017)
Autorzy:
Moscicki, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078862.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
elementy i mieszanki elementów
jestestwa kosmologiczne
kategorie [substancja i przypadłości]
stwarzanie [creatio ex nihilo]
realne złożenie-różnica [akt-możność: istnienie-istota, forma-materia, pierwsza przyczyna i materia pierwsza]
relacja-zależność rozum-wiara [filozofia-teologia, filozofia chrześcijańska]
Elements & mixtures of elements
Cosmological entities
Categories [substance & accidents]
Creation [creatio ex nihilo]
Real composition-difference [act-puissance: existence-essence, form-matter, first cause and first matter]
Relation-dependence reason-faith [philosophy-theology, Christian philosophy]
Opis:
Ten tekst to moja pierwsza reakcja na artykuł Profesora Artura Andrzejuka Struktura bytu w «Summa contra Gentiles» Tomasza z Akwinu, opublikowany w „Roczniku Tomistycznym / Annuaire Thomiste” N° 6 (2017). Cel, który mi tu przyświecał. – Jeżeli jest krytyczny, to bynajmniej nie w sensie grecko-obiegowym „polemos / polemiki” (pozytywno-negatywnej, zaangażowanej-rewandykującej… oceny) lecz jedynie w sensie grecko-kantowskim „krinein / (z)różnicowania” (neutralnej--bezstronnej-wyodrebniąjącej… identyfikacji)! – Chodzi tu o precyzyjne wskazanie aspektów Tomaszowej doktryny bytu, które są w tym artykule tematycznie przedstawione i, o usytuowanie ich w ramach tej doktryny jako całości (tzn. w jej stanie sfinalizowanym-ostatecznym, w momencie śmierci Świetego Tomasza). - Oczywiście, tylko na tyle, na ile, skądinąd, ja sam jestem w stanie te doktrynalna całość zrozumieć-przedstawić… Przy okazji (tytułem wyjściowej wskazówki) nie jestem tomistą ortodoksyjnym- wojującym... - Moje zaintersowanie doktryną Tomaszową-Tomistyczną jest tu czysto tekstowe-historyczne. Nie to, co o tej doktrynie myślę, co mógłbym - za nią, czy też, przeciw niej - ewentualnie powiedzieć jest tu istotne! - Nie, jedynie sama zgodność opracowania - z duchem, z literą… doktryny Tomaszowej, która jest tego opracowania przedmiotem! Niniejszy tekst, ma zatem - expressis verbis - jedynie dwa cele: * Z zewnątrz, zlokalizować-usytuować prezentacje Profesora Andrzejuka w ramach Tomaszowej doktryny bytu jako takiej (w jej ostatecznym zakresie, formie i treści…) … , * Od wewnątrz, zdecydować czy - w explicite zamierzonym zakresie prezentacji (w zakresie - „zegzystencjonalizowanej substancji drugiej”) - opracowanie Profesora Andrzejuka jest adekwatne- -kompletne?! I tu dwa pytania: * Co do celu pierwszego. – Czy (gdyż nie zapomniawszy żadnego sine qua non tematu Tomaszowej metafizyki) moja lokalizacja prezentacji Profesora Andrzejuka się powiodła? * Co do celu drugiego. - Czy wszystkie aspekty Tomaszowej doktryny bytu, w zakresie prezentacji profesora Andrzejuka (takie jak „jestestwa kosmologiczne”, „elementy” i „mieszanki elementów” - zostały w niej adekwatnie-wyczerpująco (tu mam pewne wątpliwości) potraktowane?
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 405-420
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies