Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "więzadło obłe wątroby" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wzmocnienie zespolenia wątrobowo-jelitowego więzadłem obłym wątroby może być korzystne
Autorzy:
Banerjee, Jayant Kumar
Bharathi, Ramanathan Saranga
Rao, Pankaj Purushotam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393043.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
więzadło obłe wątroby (ligamentum teres hepatis)
zespolenie żółciowo-jelitowe (hepaticojejunostomia)
przeciek żółci
zwężenie zespolenia
autologiczny przeszczep więzadła obłego wątroby
Opis:
Wstęp: Wyciek żółci i zwężenie stanowią poważne powikłania zespolenia wątrobowo-jelitowego (hepaticojejunostomy; HJ). Dane wskazują, że użycie więzadła obłego wątroby (ligamentum teres hepatis; LTH) do wzmocnienia HJ może okazać się korzystne. W badaniu oceniono możliwość zastosowania tej metody. Metody: Oceniono HJ wytworzone w okresie 2 lat (pomiędzy czerwcem 2014 roku. i majem 2016 roku) wzmocnione LTH. W ocenie wyników operacyjnych wzięto pod uwagę: trudności techniczne, utratę krwi, czas poświęcony na wypreparowanie płata i wzmocnienie HJ. W ocenie wyników pooperacyjnych uwzględniono: wyciek żółci i zwężenie zespolenia. Wyniki: Czterdziestu jeden pacjentów (27 mężczyzn i 14 kobiet) w wieku od 2 do 79 lat (mediana wieku 61 lat) zostało poddanych wytworzeniu HJ wzmocnionej LTH. W 27 przypadkach z powodu raka głowy trzustki / brodawki Vatera, w 4 przypadkach na skutek torbieli dróg żółciowych, w 4 przypadkach w konsekwencji przewlekłego zapalenia trzustki, w 3 przypadkach z powodu raka pęcherzyka żółciowego, w 3 – łagodnego zwężenia dróg żółciowych. Czas poświęcony na wypreparowanie płata LTH i wzmocnienie HJ, dzięki łatwości technicznej zabiegu, wynosił poniżej 10 minut. Nie obserwowano utraty krwi w czasie wytwarzania płata. U jednego pacjenta (2,5%) rozpoznano przeciek żółci stopnia A po zabiegu radykalnej cholecystektomii. W okresie obserwacji (mediana 18 miesięcy, zakres – od 6 miesięcy do 2 lat) nie obserwowano żadnego zwężenia. Wnioski: Zastosowanie LTH dla wzmocnienia HJ może być korzystne w zmniejszaniu / ograniczaniu częstości przecieku żółci i zwężenia zespolenia.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 4; 5-10
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy naszycie więzadła obłego wątroby może zmniejszyć częstość występowania i stopień nasilenia pooperacyjnej przetoki trzustkowej?
Autorzy:
Mech, Katarzyna
Wysocki, Łukasz
Guzel, Tomasz
Słodowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393969.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przetoka trzustkowa
więzadło obłe wątroby
zabiegi resekcyjne trzustki
Opis:
Najpoważniejszym powikłaniem po zabiegach resekcyjnych trzustki wciąż pozostaje pooperacyjna przetoka trzustkowa. W praktyce klinicznej wykorzystuje się różne metody postępowania zmniejszającego stopień nasilenia i skracające czas do wygojenia pooperacyjnej przetoki trzustkowej, żadna jednak nie jest w pełni skuteczna. W ostatnim czasie podnosi się rolę naszywania więzadła obłego wątroby na trzustkę jako obiecującego sposobu leczenia. Celem pracy była wstępna ocena czy naszycie łaty z więzadła obłego na kikut trzustki lub okolicę zespolenia trzustkowego może zmniejszyć nasilenie (ewentualnie zapobiec powstawaniu przetoki trzustkowej) lub przyspieszyć gojenie się przetoki trzustkowej po zabiegach resekcyjnych trzustki. Materiał i metodyka. Badaniem retrospektywnym objęto chorych operowanych z powodu guzów trzustki w Klinice Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej WUM. Przetokę trzustkową rozpoznawano zgodnie z definicją opracowaną przez ISGPS (International Study Group of Pancreatic Surgery). Wyniki. Operowano 10 chorych z guzami trzustki o różnym umiejscowieniu. Więzadło obłe naszywano na kikut trzustki, na okolice zespolenia trzustkowo-jelitowego lub na miejsce po wyłuszczeniu miejscowym guza. Przetoka trzustkowa rozwinęła się u 9 chorych, w tym przetoka trzustkowa w stopniu A u 5 chorych, przetoka w stopniu B u 3 chorych, przetoka w stopniu C wystąpiła u jednego chorego. Żaden chory nie wymagał reoperacji i nie odnotowano zgonów. Średni czas hospitalizacji wyniósł 22,4 dnia. Czas hospitalizacji chorych z przetoką w stopniu A był krótszy niż u chorych z przetoką w stopniu B i C. Wnioski. Naszycie więzadła obłego wątroby na kikut trzustki nie zapobiegało powstawaniu przetoki trzustkowej. Najczęściej rozwijała się przetoka trzustkowa w stopniu A. U jednego chorego rozwinęła się przetoka w stopniu C, powikłana ropniami wewnątrzbrzusznymi oraz sepsą. Chory nie wymagał powtórnego leczenia operacyjnego, a jedynie leczenia zachowawczego. Chorzy z przetoką trzustkową w stopniu B wymagali przedłużonego utrzymania drenu, leczenie prowadzone było pod kontrolą Poradni Chirurgicznej.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 109-116
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies