Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "western legal tradition" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Swiss Synodality after the Second Vatican Council
La synodalité suisse après le Concile Vatican II
Sinodalità svizzera dopo il Concilio Vaticano II
Autorzy:
Loretan-Saladin, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046986.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
participants of the Synods of the local Churches
local Ecclesiastical Offices of lay ministers and the deacons
democracy
rule of law
western legal tradition
women in the decision-making process
participants aux synodes d’églises locales
bureaux locaux d’église du clergé
séculier et des diacres
démocratie
état de droit
tradition juridique occidentale
femmes
dans le processus de prise de décision
partecipanti ai sinodi della chiesa locale
uffici ecclesiastici locali del
clero secolare e dei diaconi
democrazia
stato di diritto
tradizione giuridica occidentale
donne nel processo decisionale
Opis:
Quod omnes tangit, ab omnibus tractari et approbari debent. (Cardinal Congar) The canonists have been developing the rule of law of Western Europe. After there had been much debate (Acts 15:7), they decided together with the Holy Spirit. The Apostolic Nuncio gave the permission for lay persons (including women) to participate at the Synod. Synod ’72 is a process involving seven synods of local Churches in Switzerland. As an instrument of “processing” Vatican II, Synod ’72 discussed implementation options like Ecclesiastical Offices of the local Church. (LG 33; Paul VI’s Ministeria quaedam; John Paul II’s Christifedles laici; c. 228 CIC 1983). The tradition of shared decision-making of the baptised was been activated.
Le Synode ‘72 est un processus de sept synodes d’Églises locales en Suisse. En tant qu’instrument pour la mise en oeuvre du Concile Vatican II, le Synode 72 a discuté des options du Concile, telles que les offices ecclésiastiques dans l’Église locale (LG 33; Paul VI, Ministeria quaedam ; Jean-Paul II, Christifedles laici ; c.228 CIC 1983). La tradition de codécision des baptisés a été activée. « Quod omnes tangit, ab omnibus tractaristanprobari debet ». Les canonistes ont développé l’état de droit en Europe occidentale. Après de longs débats (Actes 15 : 7), ils ont décidé avec le Saint-Esprit. Le Nonce apostolique a permis aux laïcs (femmes) de participer au Synode.
Il Sinodo’72 è un processo di sette sinodi di Chiese locali in Svizzera. Come strumento per l’attuazione del Concilio Vaticano II, il Sinodo 72 ha discusso opzioni del Concilio, come ad esempio gli uffici ecclesiastici nella Chiesa locale (LG 33; Paolo VI, Ministeria quaedam; Giovanni Paolo II, Christifedles laici; c. 228 CIC 1983). Si attivava la tradizione della codecisione dei battezzati. «Quod omnes tangit, ab omnibus tractaristanprobari debet». I canonici hanno approfondito la questione dello stato di diritto nell’Europa occidentale. Dopo un lungo dibattito (Atti 15: 7), decisero insieme allo Spirito Santo. Il Nunzio Apostolico ha permesso la partecipazione al Sinodo dei laici (donne).
Źródło:
Ecumeny and Law; 2020, 8; 61-72
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Law and Jurisprudence in the Face of Conflict. Between Neutrality and the Politica
Prawo i prawoznawstwo wobec konfliktów. Między neutralnością i politycznością
Autorzy:
Bator, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955418.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
western legal tradition
revolution in law
neutrality of jurisprudence
political conflict
paradigm of legal dogmatics
critical philosophy of adjudication
humanisation of judicial decisions
zachodnia tradycja prawna
rewolucja w prawie
neutralność prawoznawstwa
konflikt polityczny
krytyczna filozofia orzekania
humanizacja orzekania
Opis:
In the article, I contrast the contemporary legal dogma with the challenges underlying the political nature of law and judicial practice. Both the Continental jurisprudence and the judicial decisions issued by European courts are dominated by the dogmatic current – and treated as politically neutral acts. My intention is to carefully verify this quite common belief in this paper. Making use of H. Berman’s views, I assume that the present shape of jurisprudence and the judicial practice based thereon have been established as a result of political conflicts and that the legal dogma is capable of neutralising and solving modern-day political conflicts precisely because of the qualities of the said shape. It is therefore both a political and an apolitical activity. But this paradox is only apparent. In its strive to keep its paradigm alive, the dogma should be flexible in reacting to the challenges occurring in its political environment. It can – and should – modify the “buffer” of the theory upon which it is set in order to retain its core. In the article, I try to answer the question about the boundaries of the possible adaptation of jurisprudence and juridical practice with respect to claims raised by the domain of politics – claims currently articulated as the strongest by the so-called critical theories of adjudication. The final part of the paper is an attempt – based on the example of theses formulated in monographby R. Mańko, W stronę krytycznej filozofii orzekania – to outline the said boundaries.
W artykule konfrontuję współczesną dogmatykę prawa z wyzwaniami, jakie niesie za sobą polityczność prawa i praktyki orzeczniczej. Prawoznawstwo – zdominowane w tradycji kontynentalnej przez nurt dogmatyczny – a w ślad za nim orzecznictwo sądowe sytuowane są jako działania politycznie niezaangażowane. W tekście niniejszym próbuję to dość powszechne przekonanie poddać ostrożnej weryfikacji. Korzystając z poglądów H. Bermana (Prawo i rewolucja. Kształtowanie się zachodniej tradycji prawnej), przyjmuję, że obecny kształt prawoznawstwa oraz wsparta na niej praktyka decyzyjna sądów ukształtowały się w wyniku konfliktów politycznych oraz że dogmatyka prawa właśnie dzięki temu posiada potencjał do neutralizowania i rozwiązywania również współczesnych konfliktów politycznych. Jest zatem aktywnością zarówno polityczną, jak i apolityczną. Paradoks ten jest jednak tylko pozorny. Dbając o zachowanie swojego paradygmatu, dogmatyka powinna elastycznie reagować na wyzwania politycznego otoczenia. Może – i powinna – modyfikować „pas ochronny” teorii, na której jest zbudowana właśnie po to, aby zachować swój rdzeń (I. Lakatos). W artykule próbuję odpowiedzieć na pytanie o granice możliwej adaptacji prawoznawstwa i decyzyjnej praktyki sądów wobec roszczeń płynących ze strony politycznego otoczenia – roszczeń najmocniej współcześnie artykułowanych przez tzw. krytyczne teorie (filozofie) orzekania. W końcowych fragmentach artykułu próbuję – na przykładzie tez sformułowanych w niedawno wydanej monografii R. Mańki W stronę krytycznej filozofii orzekania – zarysować te granice.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 3; 7-31
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies