Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "western Belarus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Naked eye: the Belarusian press of the Second Polish Republic in egodocuments
    Autorzy:
    Sluka, Nadzeya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/472280.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    Second Polish Republic
    Western Belarus
    Belarusian press
    egodocuments
    Opis:
    The article deals with the particular kind of documentary sources for the history of the Belarusians in the Second Polish Republic – memoirs and diaries. The memoirs of Liudvika Vojcik, Janka Bagdanowič, Marjan Pieciukievič, and also the diaries of Maksim Tank and Piotr Siaŭruk are reviewed. The article concludes that personal writings provide unique information about the Belarusian national movement and the Belarusian press that can be applied in further historical research.
    Źródło:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2019, Tom specjalny: Dla Niepodległej / Special Issue: For an Independent Poland; 435-444
    1897-0788
    2544-8730
    Pojawia się w:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    U progu ostatniego etapu działalności. Sprawozdanie dla KC KPZB z jesieni 1936 roku
    At the beginning of the last stage of activity. Report to the KC CPWB autumn 1936 years
    Autorzy:
    Cichoracki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488085.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi
    Polesie
    Communist Party of Western Belarus
    the Polesie region
    Źródło:
    Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2013, 2; 239-250
    2299-890X
    Pojawia się w:
    Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early and Middle Holocene Antler Tools With Holes From the Gravel Pits of the Smarhon Area, North-Western Belarus
    Autorzy:
    Vashanau, Aliaksandr
    Malyutina, Anna
    Tkachova, Maryia
    Chernyavskiy, Maxim
    Tkach, Evgeniya
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1774259.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Early and Middle Holocene
    antler
    red deer
    elk
    technology
    typology
    north-western Belarus
    Opis:
    The present article focuses on artefacts made of antlers with holes drilled for the haft, both those available in physical collections and those known only from archaeological literature. This category of items is held by a number of central and regional museums in Belarus, as well as in private collections. Such ‘dispersion’ of the items makes their study problematic. Until now, no comprehensive study of antler artefacts with drilled holes from gravel pits located in Smarhon has been conducted. Publications have so far considered only the specimens that are most representative from the point of view of comparative typology. Michal Chernyavskiy and Piotr Kalinovskiy invariably associated tools with drilled holes with the Mesolithic period. However, this group of tools is more diverse and chronologically complicated than previously thought. The authors of the present article propose a new typological scheme for this item category which is part of a pan-European cultural and chronological context based on a complex analysis of antler artefacts with drilled holes.
    Źródło:
    Światowit; 2020, 59; 89-110
    0082-044X
    Pojawia się w:
    Światowit
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    High treason. The activity of The Communist Party of Western Belarus in Vilnius in 1930–1935
    Autorzy:
    ŁUKASIEWICZ, SERGIUSZ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/628166.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    communism, Second Polish Republic, Communist Party of Western Belarus, Vilnius, State Police, Vilnius Voivodeship
    Opis:
    The purpose of this paper is to attempt to explain the activities of the Communist Party of Western Belarus in Vilnius during the fi rst half of the thirties of the twentieth century. The author’s aim is to show the organisation, theory and practice of this illegal party. Further-more, the intention is to present the activities of Vilnius police towards communist sym-pathizers and activists. Founded in 1923 in Vilnius, the Communist Party of Western Belaruswas a branch of The Communist Party of Poland. This organization like the polish communist party was illegal. Its aim was to combat the Polish state and to perform electioneering for the Union of Soviet Socialist Republics. Although the name of the party could indicate a desire for independence of Belarus, in practice it was for the removal of the north eastern provinces of the Second Republic of Poland to the USSR. CPWB activity had a special dimension in Vilnius. As the region’s largest city and former capital of the Grand Duchy of Lithuania, Vilnus was home for many nations, religions and cultures. Moreover, Vil-nius was the most important fi eld for communist action. Given the number of inhabitants, industrialized multi-ethnic character, communists had the opportunity to develop wide subversive and conspiratorial work. In addition, the city was the great centre of production and distribution of communist publications, which allowed the spread of propaganda in both its administrative boundaries and in the Vilnius Voivodeship.
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2012, 3, 1; 82-93
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Религиозно-церковная политика советского режима в отношении Польской автокефальной православной церкви на Волыни в 1939–1941 гг.
    Autorzy:
    Гордиенко, Вячеслав
    Гордиенко, Галина
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686399.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    The Polish Autocephalous Orthodox Church
    Church religious and policy
    Western Ukraine
    Western Belarus
    the USSR
    Soviet regime
    Moscow Patriarchate
    ecclesiastical jurisdiction
    религиозно‑церковная политика
    Opis:
    The article presents Soviet religious and ecclesiastical policy in the first period of the Second World War on Polish territories occupied by the Soviet Union. The article also shows aspects concerning functioning of the Polish Autocephalous Orthodox Church which structures were on the territory subjected to the Soviet Union. The article underlines contradictions in political activities used by the Soviet authorities against protestant believers living on the territories of Western Ukraine and Belarus. The facts presented in the article abolish the concept of „liberal” religious policy led both by administration of the Communist party of the Soviet Union and the authorities of the country in 1939–1941. Active actions taken by Moscow Patriarchate which aimed to subordinate protestant believers coming from parishes submitted to the Polish Autocephalous Orthodox Church on territories of Western Ukraine and Belarus have also been analyzed. It has been noticed that the secret service led Moscow Patriarchate to act to liquidate autocephaly of the Polish Autocephalous Orthodox Church on the occupied territories. The NKVD was responsible for subordinating the parishes of the Church to Moscow Patriarchate. Representatives of structures of the Polish Autocephalous Orthodox Church were forced to cooperate with Moscow Patriarchate. It is worth noticing that the actions taken against the Polish Autocephalous Orthodox Church by the authorities of the Soviet Union were also used during the process of annexation of the Baltic countries and during Soviet – German war.
    В статье раскрывается содержание советской религиозно‑церковной политики в первый период Второй мировой войны на оккупированных польских землях. Показаны условия жизнедеятельности части Польской автокефальной православной церкви (ПАПЦ), которая оказалась на советской территории. Акцентировано внимание на противоречиях в отношениях советского атеистического режима к православным в Западной Украине и Белоруссии. Изложены факты, которые опровергают концепцию «либерализации» религиозной политики советского партийно‑государственного руководства в 1939–1941 гг. Анализируется активность Московского патриархата, направленную на переподчинение православных приходов ПАПЦ в Западной Украине и Белоруссии под юрисдикцию РПЦ. В статье доказывается, что инициатором деятельности Московского патриархата по ликвидации автокефалии Польской православной церкви на оккупированных землях были советские спецслужбы. Показано, что мероприятия по переподчинению православных приходов бывшей Польской православной церкви Московскому патриархату осуществлялись под контролем и опекою органов НКВД. Обосновывается вывод о том, что наличие в Западной Украине и Белоруссии полноценной, функциональной, численной и автокефальной православной конфессии вынудило советский режим к взаимодействию с Московским патриархатом. Доказывается, что вновьприобретенный опыт был потом использован партийно‑государственным руководством СССР в Прибалтике и в годы немецко‑советской войны.
    Źródło:
    Orientalia Christiana Cracoviensia; 2016, 8
    2450-2936
    2081-1330
    Pojawia się w:
    Orientalia Christiana Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Беларуская санацыя» ў Польшчы (1928–1937): паміж канфрантацыяй і лаяльнасцю
    „Sanacja białoruska” w Polsce (1927–1937): między konfrontacją a lojalnością
    “Belarusian sanation” in Poland (1928–1937): between confrontation and loyality
    Autorzy:
    Горны, Аляксандр
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437006.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
    Tematy:
    białoruski ruch narodowy
    Zachodnia Białoruś
    Polska międzywojenna
    „białoruska sanacja”
    grupa Łuckiewicza-Ostrowskiego
    Belarusian national movement
    Western Belarus
    interwar Poland
    “Belarusian sanation”
    Luckievič-Astroŭski group
    Opis:
    W okresie międzywojennym w białoruskim ruchu narodowym na zachodniej Białorusi w Polsce istniało wiele prądów politycznych. Wśród nich była „białoruska sanacja” („grupa Łuckiewicza-Ostrowskiego”), która powstała po zdelegalizowaniu przez władze polskie Białoruskiej Włościańsko-Robotniczej Hromady. Przedstawiciele „białoruskiej sanacji” postulowali porzucenie radykalnej walki politycznej i rozpoczęcie poszukiwania kompromisu z władzami polskimi w celu zachowania istniejących białoruskich organizacji kulturalnych i oświatowych. Takie poglądy wyznawały m.in. organizacje Centrasajuz i Towarzystwo Białoruskiej Oświaty. Jednocześnie „białoruska sanacja” była dość krytycznie ustosunkowana wobec polityki polonizacyjnej i występowała w roli „konstruktywnej opozycji” wobec władz polskich. Przyczyną upadku „białoruskiej sanacji” były wewnętrzne nieporozumienia między przywódcami tego obozu politycznego.
    A number of political trends existed in the Belarusian national movement in Western Belarus in Poland in the interwar period. One such political trend was the “Belarusian sanation” (“Luckievič-Astroŭski group”), which arose after the Polish authorities dissolved the Belarusian Peasants Workers Hramada. Followers of the “Belarusian sanation” proposed to abandon the radical political struggle and begin a search for a compromise with the Polish authorities to preserve the existing Belarusian cultural and educational organizations. Based on these ideas, such organizations as Centrasajuz and the Belarusian Education’s Association were created. At the same time, the “Belarusian sanation” was quite critical of polonization policy and acted as a “constructive opposition” towards the Polish authorities. The reason for the decline of the “Belarusian sanation” was internal disagreement among the leaders of this political direction.
    Źródło:
    Przegląd Środkowo-Wschodni; 2019, 4; 91-115
    2545-1324
    Pojawia się w:
    Przegląd Środkowo-Wschodni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Białoruś Zachodnia w interpretacji polskiej: wybrane wątki historyczne i motywy liryczne Część I: Czynnik białoruski w historii państwa polskiego (od dawnych czasów do końca II Rzeczy Pospolitej)
    Autorzy:
    Czerwonnaja, Swietłana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568592.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    The Belarussian minority
    history
    Second Polish Republic
    Western Belarus
    interpretation of the Polish
    hisoriography
    белорусского меньшинства история
    вторая
    польская Республика
    Западная Белоруссия
    Польский историография
    Opis:
    The history of the areas (incorporated to the Belarusian SSR in 1939), which in the Belarusian and Russian historiography adopted the geopolitical term “Western Belarus,” in Polish historiography is seen as an integral part of the overall history of the multinational Polish State. Regardless of the form of the state, which have evolved in the course of historical development (i.e. as part of the Grand Duchy of Lithuania, founded in the 16th century, the Polish-Lithuanian Commonwealth – which from the late 18th to the early 20th century was under Russian domination; finally revived in 1918 as the Second Polish Republic of interwar era, which has become a victim of Nazi on the one hand and on the other hand, the Stalinist aggression in September 1939) the history of “Eastern Borderlands”, including areas inhabited mostly by Belarusian peasants, is recognized in Polish literature in the paradigm of “our common and only homeland”, to which the love, affection, compassion are inseparable from the whole Polish patriotism. The distinction between methodological principles of Polish and Russian-Belarusian (tsarist, Soviet and post-Soviet times) lies in the fact that in the last so-called “Western Belarus” occurs as an entity independent of the fate of Poland, subject of research and legal entity (on the basis of which, among others, it was incorporated in the Belarusian SSR), while in Polish studies and assessments of all aspects of the history and culture of the people of this country and its political transition are presented through the prism of Polish historical issues. This applies to threads, causing debates (for example, about the borders approved by the Treaty of Riga in 1921), grief, accusations of treason by a certain group of Belarusian activists of inter war era, a sad irony in relation to the so-called national enthusiasm with which Belarusians erected “welcome gates” for the Red Army. The first part of the article concerns texts by Józef Mackiewicz, Kazimierz Podlaski, Sokrat Janowicz and other authors who in Poland and in exile dealt with the history of “Western Belarus” until 1939.
    История того региона (присоединенного в 1939 году к Белорусской ССР), который в белорусской и русской историографии принято называть геополитическим термином «Западная Белоруссия», в польской историографии рассматривается как составная часть общей истории многоэтничного Польского Государства. Независимо от конкретных форм государственности, менявшихся в процессе исторического развития (то есть в рамках Великого Княжества Литовского; возникшего в XVI веке на основе польско-литовской унии объединенного государства «Обеих наций» – Первой Речи Посполитой; разделенной Польши, находившейся с конца XVIII до начала XX века в составе Российской империи и расчлененной на несколько гу- берний; наконец, возрожденной в 1918 году Второй Речи Посполитой, ставшей в сентябре 1939 года жертвой, с одной стороны, гитлеровской, с другой стороны, сталинской агрессии), история «восточных Кресов», в частности земель, заселенных белорусскими крестьянами, воспринимается поляка- ми в парадигме «нашей общей Родины», и любовь, привязанность к этому краю, сочувствие его жителям неотделимы от польского патриотизма в целом. Различия в методологических принципах польской и российско-белорусской историографии (как царского, так советского и постсоветского периодов) заключаются в том, что в последней так называемая «Западная Белоруссия» выступает как независимых от судьбы польской нации объект научных исследований и субъект международного права (на основе которого якобы и было осуществлено ее присоединение к Белорусской ССР в 1939 году), в то время как в польских исследованиях и оценках все аспекты истории, культуры населения этого края, его политической трансформации выявляются сквозь призму польской исторической проблематики. Это касается многих сюжетов и моментов – витков истории, вызывающих дискуссии (например, о границах, установленных Рижским мирным договором 1921 года), сожаления, упреки в «измене», адресованные определенному кругу белорусских общественных деятелей 1920–1930-х годов, печальную иронию по отношению к так называемому национальному энтузиазму, с которым белорусы возносили «триумфальные арки» на пути Красной Армии (анализируются тексты Юзефа Мацкевича, Казимира Подлясско го, Сократа Яновича и других авторов, которые в Польше и в эмиграции, в официальной науке и в диссидентском андеграунде занимались вопросами довоенной Западной Белоруссии (до 1939 года включительно).
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 2(7); 246-272
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdrada stanu. Działalność Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi w Wilnie w latach 1930 – 1935
    High Treason: The Activity of the Communist Party of Western Belarus in Vilnius in the Period between 1930 - 1935
    Autorzy:
    Łukasiewicz, Sergiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460184.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    II Rzeczpospolita
    Wilno
    Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi
    Policja Państwowa
    komunizm
    województwo wileńskie
    communism
    Second Polish Republic
    Communist Party of Western Belarus Vilnius, State Police
    Vilnius Voivodeship
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest próba wyjaśnienia działalności Komunistycznej Partii Za-chodniej Białorusi w Wilnie podczas pierwszej połowy lat trzydziestych dwudziestego wieku. Celem autora jest ukazanie organizacji, teorii i praktyki funkcjonowania nielegalnej organizacji komunistycznej na podstawie kwerendy archiwalnej odbytej od lutego do czerwca 2011 w Li-tewskim Centralnym Państwowym Archiwum w Wilnie. Ponadto zamierzeniem artykułu jest zaprezentowanie działalności policji miasta Wilna wobec sympatyków i działaczy ugrupowań komunistycznych operujących na terenie tego miasta. Utworzona w 1923 r. w Wilnie Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi była ugrupowa- niem fi lialnym KPP. Działalność KPZB miała szczególny wymiar w Wilnie. Jako największe mia-sto regionu, była stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego, oraz dom dla wielu narodów, wyznań i kultur, Wilno było najważniejszym polem dla działania KPZB. Z uwagi na liczbę mieszkańców, uprzemysłowiony charakter oraz wielonarodowość komuniści mieli możliwości rozwinięcia szerokiej pracy wywrotowej i konspiracyjnej. Ponadto, miasto było wielkim centrum produkcji i kolportażu wydawnictw komunistycznych, co umożliwiało szerzenie propagandy zarówno w jego granicach administracyjnych, jak i na prowincji. Działalność komunistów wileńskich nie pozostawała bez reakcji. Energicznie ją zwalczała Policja Państwowa w Wilnie. Działania organów śledczych nacechowane były niezwykłą de-terminacją mającą na celu wyeliminowanie lub przynajmniej ograniczenie komunistycznego zagrożenia w Wilnie.
    The purpose of this paper is to explain the activities of the Communist Party of Western Belarus in Vilnius during the first half of the 1930s. The author's aim is to show the organizational, theoretical and practical dimensions of the operation of an illegal organization under the Communist archival queries held in II - VI 2011 in the Lithuanian Central State Archives in Vilnius. Furthermore, I intend to present the actions of the police in Vilnius taken towards the sympathizers and activists of the communist groups operating in the city. Founded in 1923 in Vilnius, the Communist Party of Western Belarus was a branch of The Communist Party of Poland. This organization, just like the Polish communist party, was illegal. Its aim was to combat the Polish state and the electioneering for the Union of Soviet Socialist Republics. Although the name of the party could indicate a desire for independence of Belarus, it in practice opted for transferring the north eastern provinces of the Second Republic of Poland to the USRR. CPWB’s activity had a special dimension in Vilnius. As the region's largest city, the former capital of the Grand Duchy of Lithuania, and home to many nations, religions and cultures, Vilnius was the strategic area for communist actions. Given the large number of inhabitants and its industrialized multi-ethnic character, the city offered the communists a possibility to develop a wide, subversive and conspiratorial work. In addition, the city was the center for the production and distribution of communist publications, which allowed the spread of propaganda within the city’s administrative boundaries as well as in the neighbourig provinces. The activities of the Vilnius communists evoked response on the part of the State Police in Vilnius. The investigative bodies were determined to eliminate or at least reduce the Communist threat in Vilnius.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2012, 2
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozmieszczenie obiektów sakralnych jako kryterium wyznaczania zasięgu krajobrazu pogranicza kulturowego
    Location of sacral objects as a criterion to determine the range of landscape of cultural borderland
    Autorzy:
    Awramiuk-Godun, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/88002.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geograficzne
    Tematy:
    krajobraz kulturowy pogranicza
    obiekty sakralne
    metoda wieloboków Thiessena
    północno-wschodnia Polska
    zachodnia Białoruś
    cultural landscape of borderlands
    sacral objects
    method of Thiessen polygons
    north-eastern Poland
    western Belarus
    Opis:
    Północno-wschodnia Polska jest określana mianem pogranicza religijnego, gdyż obszar ten kształtował się pod wpływem oddziaływania dwóch wielkich tradycji chrześcijańskich: zachodniej (łacińskiej) i wschodniej (bizantyjsko-ruskiej). W artykule przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie zasięgu strefy przenikania kulturowego na podstawie analizy natężenia występowania obiektów sakralnych na terenie północno-wschodniej Polski i zachodniej Białorusi. W badaniu wykorzystano metodę wieloboków Thiessena (diagram Voronoi) oraz narzędzia geoinformacyjne (GIS) i geostatystyczne. W efekcie uzyskano mapy intensywności obiektów sakralnych (świątyń rzymskokatolickich i prawosławnych) oraz dwubiegunową mapę przenikania kulturowego, które pozwoliły określi zasięgu krajobrazu kulturowego pogranicza.
    The north-eastern Poland is described as a religious borderland and has been formed as a result of the inter-action of two great religious and cultural traditions: the Western (Latin) and Eastern (Byzantine-Ruthenian, Orthodox). The paper presents results of the research which aim was to present the extent of the cultural diffusion zone on the basis of the intensity of occurrence of church buildings in north-eastern Poland and western Belarus. The study used the method of Thiessen polygons (Voronoi diagram), and geo-information (GIS) and geostatistical tools. The result is the intensity maps of sacral buildings (Roman Catholic and Orthodox churches) and a bimodal map of the cultural diffusion that helped to determine the extent of the cultural landscape of the borderland.
    Źródło:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2013, 19; 62-72
    1896-1460
    2391-5293
    Pojawia się w:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi. Stan badań
    The Communist Party of Western Belarus: The State of Research
    Autorzy:
    Cichoracki, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/436397.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Communist Party of Western Belarus, historiography of the Second Polish Republic, communist movement in the Second Polish Republic
    Komunistyczna Partia Zachodniej Białorusi, historiografia II Rzeczypospolitej, ruch komunistyczny w II Rzeczypospolitej
    Opis:
    This article examines the historiography of the Communist Party of Western Belarus. This organisation operated in the north-eastern part of the Second Polish Republic. The current state of research on its history is illustrated by several examples from Polish, Soviet, and Belarusian historiography. The author analyses the changes that have taken place in historiography from the 1950s to the present day, including the particular aspects that attracted the attention of historians. The categories of publications (monographs, source publications) are described and research questions posed in the later part of the article.
    Źródło:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 10; 24-37
    2450-4475
    Pojawia się w:
    Res Gestae. Czasopismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Białoruski ruch narodowy w szkołach prawosławnych w Polsce w latach 20-tych XX wieku
    Autorzy:
    Gornyj, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624880.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Belarusian national movement
    Western Belarus
    interwar Poland
    Orthodox Church
    Vilnius Theological Seminary
    Belarusization
    białoruski ruch narodowy
    Zachodnia Białoruś
    Polska międzywojenna
    cerkiew
    seminarium duchowne w Wilnie
    białorutenizacja
    беларускі нацыянальны рух
    Заходняя Беларусь
    міжваенная Польшча
    Праваслаўная царква
    Віленская духоўная семінарыя
    беларусізацыя
    Opis:
    The Belarusian national movement in interwar Poland significantly increased its influence on various aspects of social and cultural life, including the Orthodox Church in the 1920s. In the socio-political discourse of the Belarusian minority in Poland the Belarusization of the Orthodox Church and its institutions was actively discussed. One of the main conditions of this process was the expansion of the Belarusian Orthodox component in education, especially in the Vilnius Seminary and at the Theological Faculty of the University of Warsaw, the goal being to bring up a new generation of Belarusian priests. The influence of the Belarusian national movement in these institutions was reflected in the participation of teachers and students in the Belarusian political life, the teaching of the Belarusian language, the creation of Belarusian groups and creative teams.
    Białoruski ruch narodowy w Polsce międzywojennej znacznie zwiększył swój wpływ na różne aspekty życia społecznego i kulturalnego, w tym na Cerkiew prawosławną. W dyskursie społeczno-politycznym białoruskiej mniejszości narodowej w Polsce aktywnie dyskutowano nad białorutenizacją Cerkwi i jej instytucji. Jednym z głównych warunków tego procesu była ekspansja białoruskiego składnika w szkołach prawosławnych w celu kształtowania nowej generacji białoruskich księży prawosławnych, głównie w seminarium w Wilnie oraz na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Wpływ białoruskiego ruchu narodowego w tych instytucjach znalazł odzwierciedlenie w udziale nauczycieli i uczniów w białoruskim życiu politycznym, nauczaniu języka białoruskiego, tworzeniu białoruskich grup i zespołów twórczych.
    У 1920–ыя гады беларускі нацыянальны рух у міжваеннай Польшчы значна пашырыў свой уплыў на розныя сферы грамадскага і культурнага жыцця, у тым ліку і на Праваслаўную царкву. У грамадска-палітычным дыскурсе беларускай меншасці Польшчы актыўна абмяркоўвалася пытанне пра беларусізацыю Праваслаўнай царквы і яе інстытутаў. Адным з галоўных варункаў гэтага працэсу з’яўлялася пашырэнне беларускага кампанента ў праваслаўных навучальных установах з мэтай выхавання новага пакалення беларускіх праваслаўных святароў, асабліва ў Віленскай духоўнай семінарыі і на багаслоўскім факультэце Варшаўскага ўніверсітэта. Уздзеянне беларускага нацыянальнага руху на гэтыя ўстановы выяўлялася ва ўдзеле выкладчыкаў і навучэнцаў у беларускім палітычным жыцці, выкладанні беларускай мовы, арганізацыі беларускіх кружкоў і творчых калектываў.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2016, 10
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    At the Source of the Myth. The Historiography of the Polish People’s Republic on the Strategic and Operational Background of the Battle of Lenino
    Autorzy:
    Anduła, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116073.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Belarus
    1943
    Battle of Lenino
    Eastern Front
    Historiography
    Red Army
    Polish People’s Army
    Orsha operation
    Western Front
    Opis:
    This article is an attempt to examine the Communist-era historiography of the Battle of Lenino by introducing the context of the fighting in Belarus in 1943. The operational and strategic analysis of the tasks of the Western Front and the forces serving there shows the scale of Soviet operations in the autumn of 1943, and the size of the defeats they suffered. One of the battles conducted at the turn of 1944 in the Belarusian direction was the second Orsha operation of October 12–18, 1943. Due to mistakes made at the planning stage, the offensive towards Orsha turned into a bloody battle that took place in the area between the towns of Lenino and Bayevo. Throughout the existence of the USSR, Soviet historiography diminished the importance of the fighting in Belarus in 1943 and avoided research into this operation. The military historians of the Polish People’s Republic were in a different situation; they had a keen interest in the Battle of Lenino because of its propaganda importance. In all the academic publications from the period of the Polish People’s Republic, military historians presented only the first two days of the battle of the 1st Infantry Division at Lenino, avoiding any descriptions of the broader background of the operation, even though they had access to German military sources. The reason was the political dependence of the Polish People’s Republic and the Polish People’s Army to the USSR, which made any criticism of the Red Army impossible. As a result, the battle of Lenino was mythologised: it was presented as a success for the soldiers of the 1st Infantry Division.
    Źródło:
    Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 4; 143-203
    2658-1566
    Pojawia się w:
    Institute of National Remembrance Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Promocja demokracji przez Zachód we wschodniej części Europy w XXI wieku
    Promotion of democracy by the West in Eastern Europe in the 21st century
    Autorzy:
    ZIĘBA, RYSZARD
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625757.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    promotion of democracy
    rule of law
    market economy the European Union
    USA
    NATO
    Western Balkans
    former USRR states
    Russia
    Belarus
    Ukraine
    promocja demokracji
    rządy prawa
    gospodarka rynkowa
    Unia Europejska
    Bałkany Zachodnie
    państwa byłego ZSRR
    Rosja
    Białoruś
    Ukraina
    Opis:
    The Western states and their international institutions (the European Union and NATO) followed the liberal ideology in the 21st century to continue the policy of promoting democracy, the rule of law, human rights and market economy towards the former communist states in the Western Balkans and the former USSR. The biggest impediment to their policy is Russia, which believes that Western states are actually pursuing the goals of extending their sphere of influence and compromising its security interests. The biggest confrontation between the West and Russia took place in 2014 in Ukraine, when the EU and the USA supported the pro-Western aspirations of the new authorities of the country, which emerged as a result of several months of street demonstrations in Kyiv. The Ukraine crisis has caused difficulties in international cooperation and deterioration of international security in the Euro-Atlantic zone.
    Państwa zachodnie i ich instytucje międzynarodowe (Unia Europejska i NATO), kierując się liberalną ideologią kontynuowały w XXI wieku politykę promowania demokracji, rządów prawa, praw człowieka i gospodarki rynkowej wobec byłych państw socjalistycznych na terenie Bałkanów Zachodnich oraz byłego ZSRR. Największe przeszkody stawia ich polityce Rosja, która uważa, że państwa zachodnie w rzeczywistości realizują cele poszerzania strefy swoich wpływów i narażają na uszczerbek jej interesy bezpieczeństwa. Do największej konfrontacji między Zachodem a Rosją doszło w 2014 roku na Ukrainie, kiedy UE i USA wsparły prozachodnie aspiracje nowych władz tego państwa, wyłonione w wyniku kilkumiesięcznych demonstracji ulicznych w Kijowie. Kryzys ukraiński spowodował trudności we współpracy międzynarodowej i pogarszanie się stanu bezpieczeństwa międzynarodowego w strefie euroatlantyckiej.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2017, 11; 71-88
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies