Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "werbiści" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Muzeum Misyjno-Etnograficzne Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie
Autorzy:
Śliwka, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043964.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
werbiści
etnografia
muzeum kościelne
Divine Word Missionaries
etnography
church museum
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1987, 54; 106-109
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
M.A. Koprowski, Po obu stronach Uralu, Warszawa 2006, Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum, ss. 364
Autorzy:
Szymański, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040108.pdf
Data publikacji:
2007-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ZSRR
Kresy Wschodnie
werbiści
USRR
Eastern Borderlands
Society of the Divine Word
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2007, 87; 409-411
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Męczennicy – werbiści z Pieniężna
Martyrs – the SVD-Missionaries of Pieniężno
Autorzy:
Labudda, Alfons Augustyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480200.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
polscy werbiści
werbiści-męczennicy
Misyjne Seminarium Duchowne w Pieniężnie
II wojna światowa
beatyfikacja
kanonizacja
Polish SVD missionaries
SVD missionaries-martyrs
Missionaries’ Seminary in Pieniężno
World War II
beatification
canonisation
Opis:
Wiek XX był w dziejach Kościoła katolickiego okresem największych prześladowań. Zginęło miliony chrześcijan. Nic zatem dziwnego, że dla Jana Pawła II problem prześladowań i męczeństwa stał się jednym z wiodących tematów obchodów Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia chrześcijaństwa. Ojciec Święty prosił cały Kościół o gromadzenie dokumentów na temat męczenników. Jego wezwania nie pozostały bez echa. Episkopaty wielu kościołów lokalnych sporządziły katalogi swoich męczenników. Podobnie postąpiły zakony. Przystąpiono też na wielką skalę do procesów kanonizacyjnych męczenników. Polscy werbiści przyłączyli się do nich, przedstawiając swoich kandydatów, a Pieniężno stało się szczęśliwym miejscem dla ich promocji. Pod auspicjami Arcybiskupów Metropolitów Warmińskich odbyły się tu trzy procesy rogatoryjne. Dwa ogólnopolskie: Włocławski (1994) i Pepliński (2011), zajmowały się męczennikami, którzy ponieśli śmierć z rąk hitlerowskich oprawców – oraz Warmiński (2011), obejmujący Warmiaków (Polaków i Niemców) z terenu Mazur, Warmii i Powiśla, którzy ponieśli śmierć męczeńską z rąk agresora wschodniego, czyli Armii Czerwonej stalinowskiej Rosji. Notabene do grona męczenników nie objętych żadnym procesem beatyfikacyjnym należy troje byłych obywateli gminy Pieniężno, którzy, jako misjonarze, w 1943 roku ponieśli śmierć męczeńską w Nowej Gwinei z rąk Japończyków.
The twentieth century was a period of the greatest persecutions in the Catholic Church’s history. Millions of Christians were killed. No wonder then that for John Paul II the problem of persecution and martyrdom became one of the leading topics during the celebration of the Great Jubilee of 2000 years of Christianity. The Holy Father asked the whole Church to collect documents about the martyrs. His calls did not remain unnoticed. The episcopacies of many local churches prepared catalogues of their martyrs. Orders acted similarly. Canonisation processes of the martyrs began to take place at a largescale. Polish SVD-missionaries joined these processes, presenting their candidates, and Pieniężno become a blissful place for their promotion. Three rogatory processes were held here under the auspices of the Archbishops Metropolitans of the Warmia Diocese. Two nationwide processes took place in Włoclawek (1994) and Peplin (2011), which dealt with the martyrs who suffered death from the hands of Hitler’s henchmen, and one in Warmia (2011), comprising Warmia citizens (Poles and Germans) from the area of Mazury, Warmia and Powisle, who were martyred from the hands of the Eastern aggressor, that is the Red Army of the Stalin’s Russia. Incidentally, to the bunch of martyrs, not involved in any process of beatification, belong three former citizens of the Pieniężno municipality who, as missionaries, in 1943, were martyred in New Guinea at the hands of the Japanese.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 2; 128-155
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo migrantów na przykładzie działalności Werbistowskiego Centrum Migranta Fu Shenfu
Pastoral care of migrants at the Divine Word Missionaries Fu Shenfu Migrant Centre
Autorzy:
Hounaké, Eric K.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480104.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
duszpasterstwo
Fu Shenfu
migranci
uchodźcy
werbiści
pastoral care
migrants
refugees
Divine Word Missionaries
Opis:
Migracja ludów nie jest niczym nowym. Kościół od początku swej działalności troszczy się o ,,ludzi w drodze”. Bardziej niż kiedykolwiek kryzys migracyjny staje się dla Kościoła wyzwaniem. Wojny, prześladowania, szukanie lepszego życia i inne czynniki powodują, że migracja stała się nie tylko szansą na spotkanie kultur, ale również problemem, który wymaga odpowiednich działań. ,,Ludzie w drodze” zawsze zajmowali ważne miejsce w działalności Kościoła. Zgromadzenie Słowa Bożego, które ze swej natury jest międzynarodowe i misyjne, bierze również udział w dziele opieki nad migrantami i uchodźcami, starając się ich integrować w społeczności lokalnej oraz w Kościele w Polsce. Od chwili powstania Centrum Migranta Fu Shenfu pomaga migrantom i uchodźcom. Jego główne pola działalności to: opieka duszpasterska, pomoc prawna, kurs języka polskiego, integracja migrantów i uchodźców w społeczności lokalnej, pomoc charytatywna. Migranci są integralną częścią Kościoła, dlatego działalność duszpasterska wśród nich stanowi ważny aspekt misji Kościoła.
Migration is an old phenomenon. Church has always looked after “people on the move”, but today’s migration crisis challenges her as perhaps never before. Wars, persecutions, search for better living conditions and other factors make migration a chance for different cultures to meet, but also to conflict. Divine Word Missionaries, as members of an international and missionary religious congregation (Society of the Divine Word) assist immigrants and refugees in various ways. Divine Word Missionaries Fu Shenfu Migrant Centre is there to help them integrate into church in Poland and local communities through pastoral care, legal advice, Polish language classes and charitable work. Assistance to migrants is a task and challenge to the Church. Migrants are integral part of the Church. That is why pastoral care of migrants is an important aspect of the missionary activity of the Church.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 151-166
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie rozwoju intelektualnego, psychicznego i kulturalnego kleryków Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów
Shaping Intellectual, Mental and Cultural Development of Seminarians of the Divine Word Missionaries Seminary
Autorzy:
Studnik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150808.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
księża werbiści
misje
edukacja
formacja
wyższe seminarium duchowne
Pieniężno
Divine Word Missionaries
mission
education
theological seminary
Opis:
Ogrom informacji dotyczących formacji intelektualnej oraz osobowościowo-kulturalnej w Misyjnym Seminarium Duchownym w Pieniężnie wymagałby napisania obszernej książki. W niniejszym artykule przytacza się jedynie ważniejsze informacje z ww. zakresu. Większą wagę położono na informacje nieznajdujące się we wcześniejszych publikacjach przedmiotu, a które dotyczą treści uznawanych w tym czasie za nowatorskie. Tytułem przykładu można tu wymienić: wysyłanie ponad 50 kleryków na dalsze studia do 11 krajów (na 3 kontynentach) albo przyjęcie ponad 80 kleryków z 19 krajów na studia w naszym seminarium. Trzeba tu wspomnieć o 30 klerykach i młodych braciach zakonnych, którzy udali się do 8 krajów zamorskich na kilkuletnią praktykę misyjną w ramach tzw. Programu Doświadczenia Zamorskiego (ang. OTP). Z kolei w zakresie nauki języków nowożytnych można wymienić m.in. obowiązkowy, intensywny, trzytygodniowy kurs języka angielskiego prowadzony w grupach przez pracowników naukowych i native speakerów z Wydziału Anglistyki UAM w Poznaniu.
The vast amount of information on intellectual as well as personality and cultural formation at the Missionary Theological Seminary in Pieniężno over the decades would require writing of a comprehensive book. This article presents only the more important information from the above-mentioned scope. More importance was placed on information that was not found in previous publications concerning the subject, but which were innovative at that time. Examples include: sending more than 50 seminarians for further studies to 11 countries (on 3 continents), or accepting more than 80 seminarians from 19 countries to study at our seminary. A related group were seminarians and young religious brothers who went, as part of the so-called Overseas Training Program (OTP), for several years of missionary practice. There were (in just one decade) a total of 30 who went to 8 overseas countries. However, in the field of learning modern languages, one can mention compulsory and intensive three-week English language course conducted in groups by research workers and native speakers from the Faculty of English at Adam Mickiewicz University in Poznań.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 19-34
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Werbiści polskiego pochodzenia na misjach w Indiach
The Divine Word Missionaries of Polish Descent on Missions in India
Autorzy:
Brzozowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480432.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
działalność misyjna
ewangelizacja
Indie
Kościół katolicki
misjonarze werbiści
missionary activity
evangelization
India
Catholic Church
Divine Word Missionaries
Opis:
Według tradycji historia Kościoła indyjskiego sięga czasów apostolskich i związana jest z działalnością św. Tomasza Apostoła. Prawdziwego dynamizmu ewangelizacyjnego misje w Indiach nabrały wraz z przybyciem w 1542 roku jezuitów, a wśród nich św. Franciszka Ksawerego i Roberto de Nobiliego. Ich owocna praca doprowadziła do wzrostu liczby lokalnych wspólnot. Jej skutkiem było też dostosowania chrześcijaństwa do lokalnej kultury. Tzw. spory akomodacyjne zniweczyły to wielkie osiągnięcie. Pomimo wielu przeciwności Kościół indyjski trwał i umacniał się. Od 1932 roku wkładem w jego rozwój szczyci się również Zgromadzenie Słowa Bożego. Wśród werbistów, którzy pracowali w Indiach, było również 10 Polaków. Byli oni zaangażowani najpierw w zwyczajną pracę duszpasterską, następnie podejmowali się zadań specjalnych – zwłaszcza w dziedzinie inkulturacji. Niniejsze opracowanie przypomina ich sylwetki.
According to tradition, the history of the Church in India dates back to the apostolic times and is associated with the activities of St. Thomas the Apostle. Missionary work in India acquired a very evangelizing dynamism with arrival of the Jesuits in 1542, with St. Francis Xavier and Robert de Nobili among them. Their fruitful work led to an increase in the number of local communities. Likewise, its effect was the adaptation of Christianity to the local culture. The so-called accommodation disputes frustrated this great achievement. Despite many adversities, the Church in India endured and was consolidated. Since 1932, the Society of the Divine Word was contributing to her growth too. Among the Divine Word Missionaries working in India, there were also 10 Poles. First they got engaged in day-to-day pastoral ministry, later they undertook special tasks – in particular, in the field of inculturation. This study reminds of those personalities.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 253-266
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die ganzheitliche Evangelisierungsmethode der katholischen Mission und ihr Beitrag zur Landesentwicklung in Papua Neuguinea
The holistic evangelization approach of the Catholic missions in New Guinea
Autorzy:
Steffen, Paul B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618017.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
New Guinea
SVD missionaries
Sacred Heart missionaries
holistic approach to evangelization
Nowa Gwinea
werbiści
sercanie
całościowe podejście ewangelizacyjne
Opis:
Since the arrival of Sacred Heart missionaries (MSC) on Matupit island, an offshore island of New Britain in the Bismarck archipelago of New Guinea on September 29,1882, the Divine Word Missionaries (SVD) at Madang on the Northern coast of mainland New Guinea on August 13, 1896 and the Marist missionaries (SM) on March 27, 1899 on the Shortland Islands, Northern Solomon, the people of New Guinea experienced an encounter with a new kind of agent of change. Different from the colonial government and merchants, they had a sustainable and lasting impact on the New Guineans in all four dimensions of its community: the social, economic, political and cultural. The Sacred Heart mission under the French bishop Louis Couppé ventured in the forefront, establishing mission stations with elementary schools and plantations. The main station Vunapope played an outstanding role with its huge concentration of institutions run by the foreign missionaries: the typical boarding and vocational schools, the orphanage, the workshops, the hospital, the formation institutions for local catechists and religious. The Holy Ghost Mission of the Divine Word Missionaries under the guidance of its first Apostolic Prefect, Father Eberhard Limbrock, a trained blacksmith from Westphalia, Germany and an experienced China missionary, established a chain of mission stations along the Northern coast of New Guinea mainland, from Madang up to the border of Dutch New Guinea. Similar to the MSC mission, the SVD mission developed plantations, established numerous workshops in the central station Alexishafen, built up mission schools and a health care system. The two Marist pioneers, Fathers Eugen Englert and Karl Flaus, German citizens, had mission experience from Fiji and brought a Samoan catechist along with whom they founded their headquarters at Poporang in the Shortland Islands. Up to 1904 the young mission was under the guidance of the Apostolic Vicar from Samoa, Bishop Pierre-Jean Broyer SM. Only then they got their own resident Apostolic Prefect, the Frenchman and Marist priest Fr. Joseph Forestier. In 1901 they established a mission station at Kieta on Bougainville Island, the highly populated main island of their mission territory in the Northern Solomon’s. All missionary congregations working in New Guinea brought their female branches along: the Daughters of Our Lady of the Sacred Heart, the Sisters Servants of the Holy Spirit (SSpS) and the Marist Sisters. Their contribution to the holistic evangelization approach of the Catholic mission is extremely felt in the field of education, the health system, and the vocational training of New Guinean girls and women. The establishment of mission stations with health care centers and schools under the guidance of foreign missionaries allowed the missionaries to exercise a special influence on the local people. Missionaries went regularly for pastoral visits into the hinterlands where they were guests of the local communities. This allowed each side to withdraw any time into their own respective communities while hosting at the same time the members of the other community. This was possible only when both sides interacted with each other and could build up mutual trust. That each side had their own interests in mind does not diminish the achievement of establishing of long-lasting contacts. The intensive study of the local cultures and languages by the missionaries proved the seriousness of the missionary attempts to build a serious relationship with the New Guineans. The same can be said for the local people who invited and hosted the missionaries into their communities, the local communities who sent their children to the mission schools, and the local workers who accepted to be employed and trained by missionary brothers, priests and sisters. They all had an important part in the realization of the missionary project – in education, vocational training and evangelization.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2012, 18; 7-56
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiory biblioteczne Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego (Werbistów)
Autorzy:
Konieczka, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044684.pdf
Data publikacji:
1978
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
werbiści
zbiory biblioteczne
okres międzywojenny
okres powojenny
duchowieństwo
Divine Word Missionaries
library
repertory
inter-war period
postwar period
clergy
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1978, 37; 261-270
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbiory misyjno-etnograficzne Polskiej Prowincji Zgromadzenia Słowa Bożego
Autorzy:
Śliwka, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044739.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
werbiści
zgromadzenie
zbiory
muzeum
okres międzywojenny
etnografia
misje
Society of the Divine Word
order
repertory
museum
inter-war period
etnography
mission
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1977, 34; 181-190
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja etnologiczna w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie
Ethnological Formation in the Missionary Theological Seminary of the Divine Word Missionaries in Pieniężno
Autorzy:
Pawlik, Jacek Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150795.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
seminarium misyjne
Instytut Anthropos
formacja
etnologia
animacja misyjna
księża werbiści
mission seminary
Anthropos Institute
formation
ethnology
mission animation
Divine Word Missionaries
Opis:
Artykuł przedstawia formację etnologiczną w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie (MSD), jej zakorzenienie w „tradycji Anthropos”, pracę naukowo-dydaktyczną kadry w zakresie etnologii i religioznawstwa oraz aktywność praktyczną studentów. Rozpoczynając rozważania od działalności pierwszego seminarium duchownego werbistów w Sankt Gabriel koło Wiednia, autor zwraca uwagę, że szczególnie w latach 30. XX wieku był to prężny ośrodek formacyjny i naukowy, który nie tylko kształcił setki studentów, ale również mógł się poszczycić wyjątkową kadrą naukową. Tam zrodziła się tradycja Anthropos, która wychodząc od postawy Arnolda Janssena i Józefa Freinademetza oraz działalności Wilhelma Schmidta została zaszczepiona na całe Zgromadzenie Słowa Bożego. Tradycja ta była impulsem do podjęcia badań etnologicznych przez pokolenia werbistów związanych z MSD w Pieniężnie oraz międzykulturowego ukierunkowania formacji misyjnej. Choć Pieniężno jako ośrodek formacyjny nie odgrywa dziś znaczącej roli, tradycję Anthropos kontynuują domy formacyjne i instytuty badawcze werbistów w krajach pozaeuropejskich.
The article presents the ethnological formation in the Missionary Seminary of the Divine Word Missionaries in Pieniężno its roots in the Anthropos tradition, research and teaching of the staff in the field of ethnology and religious studies, and practical activity of students. Beginning with the activity of the first seminary of the Divine Word in Sankt Gabriel near Vienna the author points out that it was a thriving formation and research centre especially in the 1930s, which not only educated hundreds of students but also boasted an exceptional academic staff. There the Anthropos tradition was born which, starting from the attitude of St. Arnold and Joseph Freinademetz and the activities of Fr. Wilhelm Schmidt were instilled in the entire Congregation of the Divine Word. This tradition was an impulse to undertake ethnological research by generations of Divine Word Missionaries related to the seminary in Pieniężno and intercultural orientation of mission formation. Although Pieniężno as a formation centre does not play a significant role today the Anthropos tradition is continued by formation houses and research institutes of the Divine Word Missionaries in non-European countries.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 49-66
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O. Antoni Koszorz SVD – misjonarz nigdy nie przechodzi na emeryturę
Fr. Antoni Koszorz SVD – a Missionary Never Retires
Autorzy:
Gniadek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150804.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Antoni Koszorz
migranci
misje
werbiści
Chińczycy
Chiny
Centrum Migranta Fu Shenfu
Sinicum
migrants
mission
Divine Word Missionaries
Chinese
China
Migrant Centre Fu Shenfu
Opis:
Artykuł przedstawia postać o. Antoniego Koszorza SVD, polskiego werbisty, który pracował ponad 50 lat w Warszawie, a obecnie przebywa na zasłużonym odpoczynku w Domu Misyjnym w Górnej Grupie. Autor artykułu koncentruje się głównie na historii powstania werbistowskiego Centrum Migranta Fu Shenfu i Stowarzyszenia Sinicum im. Michała Boyma SJ. O. Koszorz tworzył te dzieła, będąc już w wieku emerytalnym - są one zwieńczeniem jego misyjnej pracy. Wrodzone zdolności organizacyjne pomogły o. Koszorzowi w tworzeniu nowych misyjnych projektów i w ich zarządzaniu. Po święceniach w 1957 r. o. Koszorz pracował krótko w Pieniężnie jako wykładowca i angażował się w animację misyjną. W 1965 r. zostaje sekretarzem Papieskiej Unii Misyjnej Duchowieństwa w Polsce i przenosi się do Warszawy. W 1982 r. w czasie stanu wojennego tworzy wydawnictwo Verbinum i zakłada czasopismo ”Misjonarz”. W tym czasie nawiązuje bliskie relacje z o. Romanem Malkiem SVD, polskim werbistą i sinologiem (Instytut Monumenta Serica i China Zentrum w Sankt Augustin w Niemczech). Ta znajomość leży u podstaw powstania Sinicum. Podczas pracy w wydawnictwie pod koniec lat 90. XX w. o. Koszorz dostrzega obecność imigrantów w Warszawie i tworzy dla nich w 2005 r. centrum na poddaszu werbistowskiego domu misyjnego na warszawskiej Pradze. Praca misyjna o. Koszorza nie tylko była pod każdym względem pionierska, ale pokazała, że w każdych warunkach mogą powstawać wielkie misyjne dzieła.
The article presents the figure of Father Antoni Koszorz SVD, a Polish Divine Word Missionary, who worked for over 50 years in Warsaw, and is currently on a well-deserved rest at the Mission House in Górna Grupa. The author of the article focuses mainly on the history of the creation of the SVD Migrant Centre Fu Shenfu and the Sinicum Association under the name of Michał Boym, SJ. Father Koszorz created these works already at the retirement age and they are the culmination of his missionary work. Inborn entrepreneurial skills helped Fr. Koszorz in creating and managing new missionary projects. After ordination in 1957, Father Koszorz worked briefly in Pieniężno as a lecturer and was involved in missionary animation. In 1965, he became the secretary of the Pontifical Missionary Union of the Clergy in Poland and moved to Warsaw. In 1982, during the martial law, he established the Verbinum publishing house and founded the “Misjonarz” magazine. During this time, he established close relations with Fr. Roman Malek SVD, a Polish Divine Word Missionary and sinologist (Monumenta Serica Institute and China Zentrum in Sankt Augustin, Germany). This acquaintance underlies the creation of the Sinicum. While working in the publishing house in the late 1990s, Fr. Koszorz noticed the presence of immigrants in Warsaw and in 2005 created for them a centre in the attic of the SVD mission house in Warsaw’s Praga district. The missionary work of Father Koszorz was not only pioneering in every respect, but his uncompromising attitude showed that great missionary works can be created under all conditions.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 94-112
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Percepcja działalności misyjnej o. Mariana Żelazka SVD w Polsce na podstawie prasy i nowych mediów polskojęzycznych
Perception of the missionary activity of Father Marian Żelazek SVD in Poland on the basis of the press and new Polish-language media
Autorzy:
Wrzos, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480774.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Marian Żelazek SVD
werbiści
misje w czasopismach
misje w nowych mediach
informacja misyjna
Divine Word Missionaries
missions in the press
missions in the new media
mission information
Opis:
W artykule poddano badaniom prezentację ojca Mariana Żelazka SVD w polskich mediach. O. Żelazek (ur. 1918) szybko stał się ikoną misyjnej działalności Kościoła. Był przedstawiany zarówno w mediach świeckich, jak i wyznaniowych. W artykule przeanalizowano zawartość czasopism oraz nowych mediów. Czasopisma podzielono na świeckie (w tym tygodniki opinii) i chrześcijańskie – wśród nich wyróżniono periodyki werbistowskie, Fundacji pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” oraz misyjne. Analizie poddano również nowe media. Na potrzeby badań przeprowadzono kwerendę kilkuset tekstów. W polskich mediach o. Żelazek SVD odbierany jest jako misjonarz: człowiek rozmodlony, pełen Boga; człowiek dialogu, który uczy, jak głosić Ewangelię przez katechezę i świadectwo życia; człowiek troszczący się o chorych, ubogich, czy analfabetów; człowiek dający bodźce do powstawania nowych inicjatyw (np. wolontariat misyjny, dialog międzyreligijny, szkoły integracyjne). Jako człowiek Kościoła jest jednym z nielicznych, o którym pozytywnie piszą nie tylko media chrześcijańskie, ale i neutralne oraz wrogie Kościołowi. Artykuły z nim związane najczęściej publikowane były w czasie, kiedy został nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla.
Fr. Żelazek (b. 1918) is an iconic figure in the missionary activity of the Church. His work was covered by lay and church press. This article is an analysis of the press and new media. Newspapers were divided into two categories: lay and Christian, with an emphasis on missionary magazines published by the SVD, Fundacja Pomocy Humanitarnej [Humanitarian Foundation] Redemptoris Missio, and others. Several hundred texts were researched. Polish media present Fr. Żelazek SVD as a missionary: man of prayer, full of God; man of dialogue, teaching others how to proclaim the Gospel through catechesis and example of life; man looking after the sick, poor and illiterate; man giving impulses to new initiatives (for instance, volunteers for missions, interreligious dialogue, integrated schools). He is one of few churchmen presented in a positive light by both Christian media and neutral ones, or even hostile to the Church. Most articles about him come from the time when he was a candidate for the Nobel Peace Prize.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 1; 244-264
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Katholische Fu-Jen-Universität in Peking im Dienst der Evangelisierung
Katolicki uniwersytet Fu Jen w Pekinie w służbie ewangelizacji
Catholic University Fu Jen in Peking Serving Evangelisation
Autorzy:
Rivinius, Karl Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480388.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
historia misji katolickich
Kościół w Chinach
werbiści w Chinach
Uniwersytet Fu-Jen
Monumenta Serica
inkulturacja
history of Catholic missions
Church in China
SVDs in China
Fu Jen University
inculturation
Opis:
Artykuł K.J. Riviniusa dotyczy utworzenia i rozwoju chrześcijańskich misji w Chinach (XVI wiek), a szczególnie roli, jaką odegrał Uniwersytet Fu-Jen (od 1933 uczelnia werbistowska). We wstępie autor zawarł krótki rys historyczny działalności misyjnej podjętej w Państwie Środka przez jezuitów (M. Ricci), którzy od samego początku wyznawali zasadę, że wiarę przekazywać należy szerząc szeroko rozumianą kulturę. Celem tego typu zabiegów miało być ukazanie wyższości chrześcijaństwa nad rodzimymi religiami. W tym czasie wzrost zainteresowania Chinami w Europie doprowadził do swoistej wymiany kulturowej: misjonarze nieśli Chińczykom chrześcijaństwo, a sprawozdania z ich działalności (opisy kraju, ludzi i ich zwyczajów), znalazły odzwierciedlenie w dziełach wybitnych twórców Oświecenia. Kres tej wymiany przyniosła tzw. wojna opiumowa (1840-1842). Od czasu jej zakończenia, ta pierwotnie wszechstronna wymiana nabrała zabarwienia komercjalnego. Kupcy upowszechniali negatywny obraz Chin. W tym duchu i Kościół przyczynił się do upowszechniania w Chinach zachodniej kultury i nauki (głównie filozofii i socjologii); protestanckie placówki misyjne podjęły krytykę konfucjanizmu, proponując w zamian zachodni pragmatyzm. Po Powstaniu Bokserów zwrócono szczególną uwagę na zacofanie Chin w porównaniu np. z Japonią, która uległa wtedy procesowi europeizacji. Zainicjowano tzw. „Reformę 100 dni”. Potrzebę nowoczesnego wykształcenia pomagały zaspokoić misje protestanckie i katolickie; chciały wpłynąć na rozwój Chin poprzez absolwentów swych szkół. Sytuacja ta okazała się korzystna do powstania pierwszego w Chinach katolickiego uniwersytetu. Vincent Ying Lien Chih (1867-1926), zaangażowany katolik, zwrócił się z petycją do papieża Piusa X (1835-1914) z prośbą o wyrażenie zgody na utworzenie katolickiego uniwersytetu, który byłby dostępny i dla katolików i dla niechrześcijan. Początkowo brak było oddźwięku ze strony Stolicy Apostolskiej, co było spowodowane niekorzystną sytuacją polityczną (I wojna światowa). Po zakończeniu wojny papież Benedykt XV – w porozumieniu z wizytatorem apostolskim Jean-Baptiste Budes de Guébriant – podjął to zagadnienie w encyklice misyjnej Maximum illud, gdzie wyraził również ubolewanie z powodu braku w Chinach uczelni katolickich. Utworzenie uniwersytetu powierzono amerykańskim benedyktynom; jego pierwszym rektorem miał zostać George Barry O’Toole, a Vincent Ying Lien Chih – jego prezydentem. Dnia 1 października 1925 roku otwarta została „Akademia Studiów Chińskich” – MacManus- Academie, która okazała się de facto pierwszym etapem powstania uniwersytetu. Po jej rozbudowie powstało więcej wydziałów. W roku 1931 uczelnia została oficjalnie uznana przez państwo. W 1938 utworzono w niej „oddział” dla kobiet – do tej inicjatywy przyłączyły się Siostry Służebnice Ducha Świętego. Rozbudowie uczelni i powiększaniu wykładanych tam dyscyplin (teologia, filozofia, studia chińskie, sztuki wyzwolone i literatura, nauki przyrodnicze) sprzyjała wtedy korzystna sytuacja polityczna; Chiny miały dobre relacje ze Stolicą Apostolską. W tych też latach nadano uczelni nazwę Fu Jen Da Xue (Uniwersytet Fu Jen). Później uczelnia borykała się z wieloma trudnościami – głównie natury finansowej, co miało związek ze światowym kryzysem gospodarczym lat trzydziestych. W roku 1933 nastąpiła zmiana kierownictwa: papież Pius XI przekazał Uniwersytet Zgromadzeniu Słowa Bożego. Przełożonym Generalnym Zgromadzenia był wówczas Józef Grendel. Dwa lata po przejęciu uniwersytetu przez werbistów zaczął się ukazywać biuletyn „Monumenta Serica” (Magazyn Studiów Orientalnych); wcześniej wydawano „Biuletyn Katolickiego Uniwersytetu w Pekinie”. Wspomniane biuletyny rozpowszechniały osiągnięcia duszpasterskie misjonarzy oraz ich odkrycia naukowe w zakresie etnologii. Wydawanie tych publikacji świadczyło również o wysokim poziomie Uniwersytetu Fu Jen. Różne były koleje losu pisma „Monumenta Serica”. Przed przejęciem władzy przez komunistów (1949) redakcję pisma i bibliotekę zdołano przenieść najpierw do Japonii, a potem – przez USA – do Sankt Augustin w Niemczech (1972). Oprócz biuletynów Werbiści zamierzali wydać również encyklopedię katolicką z myślą o elitach chińskich. Dla wyjaśnienia chrześcijańskiej doktryny wiary posłużono się elementami myśli chińskiej. Wielki wpływ na rozwój misyjnej działalności w Chinach miała wizyta Wilhelma Schmidta w Państwie Środka w 1935 roku. Dokonał on oceny sytuacji na Uniwersytecie Fu Jen. Postanowił zaprosić do współpracy młodych chińskich naukowców. Chciał w ten sposób zaradzić problemowi słabego przygotowania językowego i kulturowego misjonarzy europejskich i amerykańskich, oraz podnieść poziom wykształcenia kleru rodzimego. Wilhelm Schmidt nierzadko spotykał się z brakiem zrozumienia i krytyką swoich poglądów – nie wszystkie jego plany udało się zrealizować. Rok 1949 oznacza koniec działalności Uniwersytetu Fu Jen, z powodu przejęcia władzy w Chinach przez komunistów. Do tego momentu zdołano jednak wykształcić 13 tysięcy młodych ludzi, którzy uzyskali stopień uniwersytecki. W roku 1961 podjęto plan przeniesienia uczelni na Tajwan. Oficjalne otwarcie nowej placówki nastąpiło w 1963 roku. Prowadzona jest ona wspólnie przez jezuitów, werbistów i Diecezję Taipei. Uczelnia otwarta jest również studentów z Chin kontynentalnych.
The article by K.J. Rivinius concerns the foundation and development of the Christian mission in China (16th century), its determining factors which influenced their spread and activity, and especially the role that was played by Fu Jen University. In the introductory remarks, the author gives a brief history of the mission work undertaken in China by the Jesuits (M. Ricci), who – from the very beginning – followed the principle that faith should be conveyed alongside with general knowledge. The aim of such procedures was to prove the superiority of Christianity to the native world of religious thought. At that time, Europe became increasingly interested in China and kind of cultural exchange – missionaries offered Christian faith to the Chinese, and their reports about their missionary activities, descriptions of the land and its people were reflected in the works of the outstanding writers of the Enlightment. The so-called Opium War (1840-1842) put an end to that exchange. Since it was over, the originally fruitful and interesting exchange had acquired a rather commercial character. Merchants spread a rather negative image of China. In that spirit, also the Church contributed a lot to spreading western culture and science in China (mainly philosophy and sociology); protestant mission posts undertook criticism of Confucianism, suggesting its replacement with western pragmatism and practical attitude. As a result of the Boxers’ Uprising a particular attention was paid to China’ backwardness in comparison to Japan for instance, which – at that time – was influenced to a high extent by European culture and way of life. The so-called “100 Day-Reform” was initiated. The whole country felt the need of modern education, which was satisfied by protestant and catholic missions. They attempted to exert influence on China by means of higher schools’ graduates’ activities. All that created an appropriate atmosphere for the foundation of China’s first catholic university. Vincent Ying Lien Chih (1867-1962), a dedicated Catholic, turned to Pope Pius X (1835-1914) with a petition to consent to establishing a Catholic university, which both Catholics and non-Christians would be granted an access to. In the beginning, there was no reaction to this proposal on the part of the Holy See, which was apparently caused by an inconvenient political situation (the World War I); only after it had been ended, Pope Benedict XV, in agreement with the apostolic visitator Jean-Baptiste Budes de Guebriant, focused on that issue in his mission encyclical Maximum illud. He also expressed a conviction that China desperately needs Catholic schools; he expressed his concern as well. Establishing a university was entrusted to American Benedictines, George Barry O’Toole was to become its first rector, and Vincent Ying Lien Chih – its president. On October 1, 1925, the “Academy of Chinese Studies” – MacManus – was solemnly inaugurated, a school which was supposed to be a kind of preparatory stage of the new university. Later it was developed, new faculties were added, until, in 1931, it was officially recognised by the state. In 1938, a faculty for women was established; it was then that the Sisters Servants of the Holy Spirit joined the University. The political situation at that time was quite convenient as to foster a further development of the University and broadening its didactic sector that gradually embraced more and more teaching disciplines, such as theology, philosophy, Chinese studies, liberal arts and literature, sciences – China maintained good relations with the Holy See. At that time the school got its official name Fu Jen Da Xue (Fu Jen University). The further period was characterised by many difficulties of mainly financial nature which was connected with the world economic crisis at the beginning of the thirties. In 1933, the management of the University was passed over to the Society of the Divine Word by Pope Pius XI. Joseph Grendel was the SVD Superior General by then. Although there were quite a few personal problems and tensions, the school was undergoing continuous development. Two years after, it had been taken over by the SVD, the bulletin „Monumenta Serica” started to be published (Magazine of Oriental Studies); earlier, it was preceded by the “Peking Catholic University Bulletin.” The aim of the missionaries involved in initiating both the bulletins was to combine the missionary activities with ethnological and cultural research. Publishing those two periodicals was a proof of the Fu Jen University’s high level. The bulletin „Monumenta Serica” had to undergo all kinds of vicissitudes – before the communists seized power in 1949, the publishing house and library had been transferred to Japan first, and later, via the USA, to Sankt Augustin in Germany (1972). Apart from the bulletins mentioned above, the SVDs wanted to publish a Catholic encyclopedia as well, wishing to serve the needs of educated people in China. To better explain the Christian doctrine of faith, some suitable elements of the Chinese religious thought were used in order to reach that goal. A considerable influence on the development of the mission activities in China was exerted by Wilhelm Schmidt, who arrived here in 1935. He assessed the situation in Fu Jen University. He hoped to attract young Chinese scholars to cooperation. It was supposed to help face challenges as miserable linguistic and cultural preparation of European and American missionaries, as well as the rather low level of the native Chinese clergy. Wilhelm Schmidt often met with strong criticism and misunderstanding of his attempts which is why only a part of them could be put into practice. The year 1949 marks the end of Fu Jen University’s activity in connection with the seize of power by the communists. Up till that moment, however, some 13,000 young people managed to graduate from the University and get a degree. In 1961, it was decided to continue University educational activity in Taiwan. The official opening of the new school took place in 1963. It is being run commonly by Jesuits, SVDs and the Taipei Diocese. Students from the Mainland China are also granted access.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 122-160
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Padre Arnoldo Janssen: straordinaria efficacia del leader umile e fiducioso
Father Arnold Janssen and His Extraordinary Effectiveness as a Humble Leader, Trusting in Providence
Ojciec Arnold Janssen: nadzwyczajna skuteczność pokornego przywódcy, który zawierzył się Opatrzności
Autorzy:
Miotk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480414.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Arnoldo Janssen
direzione/leadership
Verbiti
visione
virtù cardinali
dimensione spirituale
Arnold Janssen
leadership
Divine Word Missionaries
vision
cardinal virtues
spiritual dimension
przywództwo
werbiści
wizja
cnoty kardynalne
wymiar duchowy
Opis:
Padre Arnoldo Janssen, il fondatore dei Verbiti (1875), iniziò un’opera di grande portata missionaria. L’autore, basando su alcune pubblicazioni e gli atti del processo della beatificazione, rivela alcune ragioni del suo successo della leadership. L’analisi si basa sulla personalità del fondatore. L’autore giudica le qualità della leadership del fondatore basandosi sui criteri stabiliti da Alexandre Havard nel libro pubblicato anche in Polacco: Etyka przywódcy: trening doskonalenia osobowości, Gdańsk 2011 (Virtuous Leadership: An Agenda for Personal Excellence. Lì la leadership viene letta nella chiave delle classiche virtù cardinali, completate dalla generosità e l’umiltà, apprezzate anche dagli antichi. L’analisi considerando le voci critiche sul fondatore, lo presenta come un leader efficace. La grazia gli ha permesso di trasformate le sue debolezze. Sebbene, P. Arnoldo non era un leader carismatico, però alla luce del ricco materiale probatorio, lui emerge come un uomo di Dio. Grazie alla sua genuina umiltà e semplicità ha raggiunto una sorprendente l’eccellenza nelle virtù cardinali di prudenza, giustizia, fortezza e temperanza. Il suo lavoro parla da solo. La grandezza della sua leadership sta nella dimensione soprannaturale connessa armoniosamente con il constante ed eroico sforzo umano. P. Arnoldo è arrivato alla straordinaria maturazione e crescita della personalità che gli ha portato il merito di essere chiamato “Dux” come inciso sulla sua tomba a Steyl.
In 1875, Father Arnold Janssen founded an institution that was to have a significant impact on the missionary work of the Church: the Society of the Divine Word. Following the evidence established during his beatification process, as well as other publications, the author identifies a number of factors that positively influenced Janssen’s work. He measures Janssen’s personality against criteria proposed by Alexandre Havard in his book Etyka przywódcy [Leader’s Ethics] (Gdańsk 2011; New York 2007). According to Havard, leaders’ assessment should take into account the classical notion of the cardinal virtues, as well as their generosity and humility; the latter two highly praised by the ancients. Critical analysis of Janssen’s life reveals him as an efficient leader, who allowed God’s grace work on his weaknesses. Though Janssen was not endowed with any special charisma, the sources reveal him as a man of God who achieved extraordinary perfection in the practice of the cardinal virtues: prudence, justice, courage and temperance. He did this thanks to his authentic humility and simplicity. His life work speaks for itself. Janssen’s greatness is rooted in the supernatural realm. Through unceasing and heroic human efforts and harmonious cooperation with God’s grace he became an universally admired leader, wholly deserving the title Dux, engraved on his tombstone in Steyl.
Ojciec Arnold Janssen, założyciel werbistów (1875), zainicjował dzieło o znaczącym oddziaływaniu misyjnym. Autor na bazie wybranych publikacji oraz akt procesu beatyfikacyjnego odsłania niektóre przyczyny powodzenia tego przedsięwzięcia, dotykając osobowości założyciela. Sięga po kryteria lansowane przez Alexandre’a Havarda w książce Etyka przywódcy: trening doskonalenia osobowości”, Gdańsk 2011 (New York 2007), w której autor ocenia wartość przywództwa w kluczu klasycznych cnót kardynalnych, uzupełniając je o wielkoduszność oraz pokorę, również cenione przez starożytnych. Krytyczna analiza biografii założyciela, przedstawia go jako przywódcę skutecznego, który pozwolił łasce przemieniać własne słabości. Jakkolwiek nie był on typem osobowości charyzmatycznej, bogaty materiał źródłowy pozwala dostrzec w nim męża Bożego, który dzięki autentycznej pokorze i prostocie doszedł do zadziwiającej doskonałość w zakresie cnót kardynalnych: roztropności, sprawiedliwości, męstwa i opanowania. Jego dzieło mówi samo za siebie. Wielkość przywództwa Arnolda Janssena zostaje osadzona przede wszystkim na fundamencie nadprzyrodzonym. Przez stały i heroiczny wysiłek ludzki oraz harmonijną współpracę z łaską osiągnął on godną podziwu osobowość lidera, zasłużenie ukoronowaną tytułem „Dux”, umieszczonym na jego grobie w Steylu.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 176-190
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies