Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wczesne chrześcijaństwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Długotrwałe małżeństwa chrześcijan w świetle inskrypcji nagrobnych z katakumb Rzymu III– VI w.
Autorzy:
Jundziłł, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1196702.pdf
Data publikacji:
2020-01-14
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wczesne chrześcijaństwo
Rzym
katakumby
małżeństwo
Opis:
CEL NAUKOWY: Założeniem przeprowadzonych badań było poznanie stosunku chrześcijan rzymskich okresu III – VI w. do seniorów, których małżeństwa trwały ponad 34 lata.PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem polega na ustaleniu wagi wartości długiego życia i trwania związku w systemie zapatrywań na życie oraz w etyce chrześcijańskiej. W badaniach posłużono się metodą analizy epigraficznej, historycznej i antropologicznej.PROCES WYWODU: Analizie poddano inskrypcje nagrobne pochodzące z katakumb rzymskich z okresu III–VI w. W analizowanym zbiorze inskrypcji znalazły się 22 teksty o zmarłych mężczyznach: sześć z nich zawiera dane o ich wieku, a 16 tylko o czasie trwania związku małżeńskiego. Z tej liczby 7,3% tablic poświęcono mężczyznom zmarłym w wieku 60–100 lat. Analizie poddano również 26 tablic poświęconych kobietom: na sześciu z nich podano wiek ich życia, na 16 – czas trwania związku małżeńskiego, natomiast na czterech informacje dotyczące okresu wdowieństwa, co stanowi 15,6% ogółu przekazów dotyczących kobiet. Tym samym liczba danych dotyczących mężczyzn i kobiet jest porównywalna, choć odsetek danych w stosunku do wszystkich przekazów daje dwukrotną przewagę kobietom. Kolejność analizowania przeze mnie danych wynika z ówczesnych preferencji obowiązując w ówczesny świecie, dających pierwszeństwo mężczyznom. Nie zawsze jednak znajdowało to swój wyraz w analizowanych tekstach. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza epigraficzna, historyczna i antropologiczna nie wykazała specjalnego dowartościowania takich związków, w przeciwieństwie do długiego trwania stanu wdowieństwa. Natomiast istotną wartością dla fundatorów napisów było utrzymywanie silnych więzów w tak długim pożyciu oraz podkreślanie pozycji zmarłych.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2019, 18, 46; 11-29
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ks. Mirosław Stanisław Wróbel, Jezus i Jego wyznawcy w Talmudzie. Analiza tekstologiczna, historyczna i socjologiczna, Lublin 2013
Autorzy:
Liana, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436323.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Talmud
teologia
Jezus
wczesne chrześcijaństwo
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2017, 5; 125-128
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wdowy w universum wczesnych chrześcijan – trzy perspektywy badawcze
Autorzy:
Nakonieczny, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158097.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wczesne chrześcijaństwo
historia społeczna
wdowy
early Christianity
social history
widows
Opis:
W niniejszym tekście przedstawione zostały wnioski z analizy metabadawczej tematu sytuacji wdowy w społeczności wczesnych chrześcijan. Temat ten badany jest współcześnie co najmniej w trzech perspektywach. Jest on bowiem nadal interesujący dla historyków badających rozwój gmin wczesnochrześcijańskich. Po drugie sytuacja kobiet (w tym wdów) stanowi bardzo interesujące pole badawcze dla autorów nurtu krytycznego (nie zawsze zdecydowanie feministycznego), którzy zastanawiają się nad możliwością alternatywnej rekonstrukcji stosunków społecznych. Założeniem tych badań bywa przyjęcie, iż wysoka pierwotnie pozycja kobiet w gminie chrześcijańskiej stopniowo ulegała umniejszeniu. Szczególny akcent postawiono jednak w tym studium na trzeci aspekt badawczy, jakim jest ukazanie sytuacji wdowy w świecie starożytnym (biblijnym, hellenistycznym, wczesnochrześcijańskim) jako impulsu do głębokiego namysłu nad naszym stosunkiem do jednostek ex definitione najsłabszych. Zaliczają się do nich – podobnie jak w przeszłości – samotne starsze kobiety (często owdowiałe). Liczne prace współczesne postulują podjęcie wysiłku, by nie dopuścić do ich marginalizacji i osamotnienia. Domaga się tego antropologia chrześcijańska i właściwie rozumiana cnota solidarności – bez wykluczania kogokolwiek. Jedną z możliwości realizacji takiego celu może być reaktywacja stanu wdów we współczesnych wspólnotach chrześcijańskich.
This article presents the findings of a metascientific analysis of the topic of the widow's situation in the early Christian community. This topic is studied today from at least three perspectives. It is still interesting for historians studying the development of early Christian communities. Secondly, the situation of women (including widows) is a very interesting field of research for authors of the critical school (not always definitely feminist) wondering about the possibility of an alternative reconstruction of social relations. The assumption of these studies is often that the originally high position of women in the Christian community was gradually diminished. A special emphasis in this study however is placed on the third research aspect, which is the presentation of the widows' situation in the ancient world (biblical, Hellenistic, early Christian) as an impulse for a deep reflection on our attitude to the weakest individuals. These include – as in the past – lonely and elderly women (often widowed). Numerous contemporary studies postulate that efforts should be made to prevent their marginalization and loneliness. This is demanded by Christian anthropology and the properly understood virtue of solidarity - without excluding anyone. One possibility for the realization of such an objective may be the reactivation of the orders of widows in contemporary Christian communities.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 83; 7-20
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30 – 313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: Wydawnictwo „Chronicon” 2016)
Autorzy:
Chrostowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178613.pdf
Data publikacji:
2017-08-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
judaizm
judaizm rabiniczny
synod w Jamnia
wczesne chrześcijaństwo
Kościół pierwotny
powstanie Bar Kochby
Opis:
Recenzja książki:Mariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30 – 313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: Wydawnictwo „Chronicon” 2016). Ss. 648. PLN 49. ISBN 978-83-946166-1-8 (oprawa miękka). PLN 65. ISBN 978-83-942734-9-1 (oprawa twarda)
Book review:  ariusz Rosik, Kościół a Synagoga (30–313 po Chr.). Na rozdrożu (Wrocław: W ydawnictwo „Chronicon” 2016). Ss. 648. PLN 49. ISBN 978-83-946166-1-8 (o prawa miękka). PLN 65. ISBN 978-83-942734-9-1
Źródło:
The Biblical Annals; 2017, 7, 3; 399-407
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiety a ruchy heretyckie według Diversarum hereseon liber Filastriusza z Brescii
Women and heretical movements in Diversarum hereseon liber by Philastrius of Brescia
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612067.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kobieta
herezje
judaizm
wczesne chrześcijaństwo
Filastriusz z Brescii
woman
heresies
Judaism
early Christianity
Philastrius of Brescia
Opis:
The article discusses two issues related to the role of women in heretical movements on the basis of Philastrius’ of Brescia Diversarum hereseon liber (written between 380 and 388): the place and the importance of the feminine in the doctrinal teaching of the heretics, along women’s participation in setting up and functioning of the various heresies. In the Jewish movements false-beliefs were associated with the figures of pagan goddesses, which some groups worshiped in different periods of the history of Israel. Contrary to the widespread in the ancient culture belief of the relationship of the male element in human person with the intellectual sphere, in the early Christian Gnosticism it was thought that the feminine was the personification of intellect. An example of this phenomenon on the doctrinal plane was the eon “Wisdom” (sapientia), and on the historical one – Helena accompanying Simon Magus, the precursor of all Christian heresy. Among the female characters of biblical inspiration for erroneous views, resulting from improper, sometimes mythologizing exegesis was especially the mother of mankind Eve. However, the creators of heresies didn’t stress clearly her feminine qualities as that might encourage the emergence of their heterodox doctrines. The known names of women – the members of Jewish and early Christian misbelief movements – appear in Philastrius’ index much less often than men. These are individual cases: Helena accompanying Simon Magus, Priscilla and Maximilla – the co-founders of Montanism heresy.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 127-137
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja Tertuliana na współczesną obyczajowość – kwestia stroju chrześcijańskich kobiet
Quaestiones de moribus ad habitum mulierum Christianarum ornatumque earum pertinentes apud Tertullianum obviae
Autorzy:
Wójtowicz, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953979.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wczesne chrześcijaństwo
Tertulian
obyczajowość
kobieta
strój
odzienie
early Christianity
Tertullian
customs and morals
woman
dress
clothing
Opis:
Commentatione mea imprimis id egi, ut explicerem, quid Quintus Septimius Florens Tertullianus scriptis suis de feminis opinatus esset. Maximam operam dedi, ut praecepta ad mores pertinentia mulieribus a Tertulliano data diligenter studerem et describerem. In animo mihi fuit etiam exponere ea, quae auctor ipse de moribus a feminis postulabat. Operibus suis Tertullianus Carthaginiensibus dedit praecepta multa de modo vivendi Christianorum eorumque moribus probis. Opuscula nonnulla praecipue mulieribus Christianis in Africa septentrionali viventibus dedicavit, quae De cultu feminarum libri duo, Ad uxorem libri duo, De exhortatione castitatis et De virginibus velandis inscripta commentatione mea exquisita sunt. Tertullianus igitur scriptis suis responsum paganorum confessorumque suorum opinionibus de feminis Christianis dedit. Auctori illi imprimis in animo fuit, ut faceret explicaretque modum vivendi mulieribus Christianis solis proprium moresque earum cum paganarum consuetudinibus compararet. In commentationis eius cetera parte consilium mihi erat exprimendi, quid Tertullianus de feminarum Christianarum moribus ipsis modoque vivendi earum censuisset. Officia omnia, quae Tertullianus de habitu probo a mulieribus Christianis postularet, etiam sunt demonstrata. Legimus in Tertulliani opere, quod De cultum feminarum inscribitur, habitum muliebrem duplicem speciem circumferre: cultum et ornatum. Cultum dixit Tertullianus omnia, quae ad mundum muliebris pertinerent, id est: cura cutis, capillorum et earum corporis partium, quae viserentur. Ornatum autem omnia ex auro argentoque ornamenta, gemmas varias ac vestes ornatas purpureasque putavit. Cura corporis a Tertulliano feminis permissa est, nisi ambitionis crimen in ea commitaretur, ornamenta tamen ab eo sine exceptione sunt vetita. Mulieres Christianae officiorum suorum in cultu oblitae formam sibi a Deo naturaliter datam saepe diabolo rerum istarum praeceptore suadente corrigere solitae sunt. Tertullianus igitur ornamenta omnia a diabolo esse intellexit, quem etiam interpolatorem nature artificemque adversarium (scil. Deo) vocaret. Tertullianus autem putavit Deo, quod non Ipse finxisset, placere non posse. Mulieribus ille mandavit, ne ornamentis pretiosis vestibusque purpureis uterentur. Ornamentum maximum omni feminae Christianae castitas sola humilitasque esse debebat. Nam alteriis viris praeter maritum suum placere Christianae mulieri non est necesse. Ornandum igitur ei non est. Satis placuit marito suo (atque Deo) mulier Christiana, cum erat ipsa pudica, ut ait Tertullianus, modesta moribusque proba.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 3; 131-149
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Horizons in the Study of Early African Christianity
Autorzy:
Helleman, Wendy Elgersma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158072.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
archeologia
kolonialny
Etiopia
Nubia
ortodkosja
Afryka
wczesne chrześcijaństwo
studia
archeology
black
colonial
Ethiopia
Orthodox
Africa
Early Christianity
studies
Opis:
Teaching early Christianity in Nigeria and elsewhere in Africa since 2002, has convinced this author how important it is for African Christians to know of the deep roots of Christianity in Africa, and recognize the important early African theologians, Tertullian, Origen, Athanasius and Augustine, just to name a few. This argument has a significant precedent among 19th century African Christians encouraged by the unbroken presence of Christianity from antiquity in Ethiopia. In the US, Thomas Oden promoted the study of pre-Islamic Christian Africa through the Centre for Early African Christianity, and publications like the series, Ancient Christian Commentary on Scripture. This Centre has also encouraged universities in Africa to get involved in deciphering archeological materials and documents from North African sites as evidence for Christianity from its earliest days; the study of such documents has recently been established at the University of Jos (Plateau State, Nigeria). These initiatives are doubly significant because Christianity is growing phenomenally throughout Africa and is often accused of being “mile wide and an inch deep”.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 81; 127-156
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki angelologiczne w egzegezie patrystycznej 1Kor 11,10
The Angelological Topics in Patristic Exegesis of 1Cor 11:10
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43571675.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
1 Kor 11,10
egzegeza patrystyczna
kobieta
aniołowie
zasłona
wczesne chrześcijaństwo
1 Cor 11:10
Patristic exegesis
woman
angels
veil
Early Christianity
Opis:
Stosunkowo najwięcej uwagi 1 Kor 11,10 poświęcili ci z pisarzy wczesnego Kościoła, którzy szerzej zajmowali się „kwestią kobiecą”. Zagadnienie nakrywania głów welonem przez kobiety była analizowana w kontekście społecznym, kulturowym i religijnym starożytności. Tekst św. Pawła zachęcał chrześcijan, by szukać argumentów stricte religijnych, celem uzasadnienia praktyki noszenia zasłony przez kobiety. Dyspozycje praktyczne wprowadzono więc w sferę rozważań teologicznych. Pisma starożytnych autorów potwierdzają tę wizję, chociaż wielu z nich wybrało wizję nacechowaną wątkami angelologicznymi. Nie brakowało jednak innych kontekstów interpretacyjnych. Już Ojcowie przednicejscy pozwalają na odkrycie powiązań hermeneutycznych tekstu pawłowego z Rdz 6,1-4. Zakres określania „aniołów”, o których wspomina perykopa pawłowa, był dosyć szeroki. Identyfikowano ich nie tylko z bytami niebiańskimi, ale także z upadłymi aniołami, osobami celebrującymi liturgię i jej uczestnikami. Mogli to być również postronni obserwatorzy. W późniejszym okresie problematyka była już inna, na co wpłynęło okrzepnięcie doktryny Kościoła oraz racje społeczne, zwyczajowe i liturgiczne. Nałożenie welonu (velatio) stało się synonimem poświęcenia się Bogu przez dziewice.
Relatively 1 Cor 11:10 received the most attention from those of the early Church writers who dealt more extensively with the „woman’s question”. The question of the veil for women was analyzed in the social, religious and cultural contexts of antiquity. St. Paul's text encouraged Christians to seek stricte religious arguments to justify the practice of wearing the veil by women, placing it in the context of a theological choice. Ancient Christian writings confirm this view, but many authors choose the path of reflection impregnated with elements of angelological doctrine. However, there was no shortage of other interpretative contexts. In the ante-Nicene Fathers, it was possible to discover the hermeneutical links of the Pauline text with Gen 6:1-4. The range of „angels” referred to in the Pauline pericope was quite broad. They were identified not only with celestial beings but also with the fallen angels, the celebrants in the liturgy and its participants. It could also have been the strangers who observed the rites. In the later period, the issues were different. In reality, the doctrine of the Church and the social reasons, customs, as well as practices in liturgical assemblies have been consolidated. The veil became a symbol that invoked a positive image of women. The imposition of the veil (velatio) became synonymous with the consecration to God by the virgins.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 195-226
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Plaga Justyniana” jako „dzieło Boga” w relacji Prokopiusza z Cezarei
“The Plague of Justinian” as “God’s Work” in the Account of Procopius of Caesarea
Autorzy:
Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026030.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Cesarstwo Rzymskie
„dzieło Boga”
dżuma
historia
„plaga Justyniana”
Prokopiusz z Cezarei
wczesne chrześcijaństwo
“Justinian plague”
Procopius of Caesarea
the plague
“God’s work
early Christianity
Roman Empire, history
Opis:
Dzisiaj słowa: choroba zakaźna, zaraza, plaga, epidemia, pandemia budzą strach i przerażenie. Nie inaczej było w przeszłości. Celem niniejszej pracy jest spojrzenie na „plagę Justyniana”, nękającą świat w VI wieku, oczami Prokopiusza z Cezarei. Bizantyjski historyk w roku 542 przebywał w Konstantynopolu, gdzie dżuma pochłonęła tysiące ofiar. Prokopiusz, wzorując się prawdopodobnie na Tukidydesie, opisał przyczyny, przebieg oraz skutki zarazy, zbierającej śmiertelne żniwo za czasów panowania Justyniana. Historyk odniósł się również do cesarza i jego działań w walce ze skutkami choroby. Dalsze badania pozwoliły odpowiedzieć na pytanie, czy Prokopiusz postrzegał tę chorobę racjonalnie, czy metafizycznie; czy uważał (jak Hippokrates), że jest ona skutkiem zaistnienia czynników naturalnych, czy raczej jawi mu się jako „dzieło Boga”. Z uwagi na tytuł artykułu celowo pominięto inne relacje na temat epidemii z VI wieku, pochodzące m.in. od Agatiasza, Ewagriusza Scholastyka, Jana z Efezu oraz Grzegorza z Tours i Pawła Diakona.
Today, the words infectious disease, plague, epidemic and pandemic inspire fear and terror. It was not different in the past. The purpose of this work is to look at the “plague of Justinian” that plagued the world in the 6th century through the eyes of Procopius of Caesarea. The Byzantine historian was in Constantinople in 542, where the plague claimed thousands of lives. Procopius, probably following the example of Thucydides, described the causes, course and effects of the plague that took a deadly toll during the reign of Justinian. The historian also referred to the emperor and his actions in the fight against the effects of the disease. Further research allowed to answer the question whether Procopius perceived this disease rationally or metaphysically; whether he believed (like Hippocrates) that it was the result of natural factors, or was it “God’s work”? Due to the title of the article, other reports on the epidemic from the 6th century, such as from Agathias, Evargius Scholastica, John of Ephesus and Gregory of Tours and Paul the Deacon.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 178-198
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedstawiciele zawodów scenicznych w świetle dokumentów wczesnochrześcijańskich synodów (IV-V w.)
Autorzy:
Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040952.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Schauspieler
Mime
Zirkuskutscher
Synode
frühes Christentum
römisches Kaisertum
Geschichte des Altertums
actor
mime
circus driver
synod
early Christianity
Roman Empire
ancient history
aktor
mim
woźnica cyrkowy
wczesne chrześcijaństwo
cesarstwo rzymskie
historia starożytna
Opis:
Formy i środki teatralnego wyrazu w antycznej kulturze rzymskiej, obfitując różnorodnością form  artystycznych, miały doskonałe warunki do rozwoju. Kulturowa działalność człowieka w naturalny sposób stworzyła potrzebę uprawiania zawodów scenicznych. W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę postanowień synodów zwoływanych i obradujących w I V i V wieku n.e. oraz dokładnie przywołano ich treści, względem aktorów, mimów i woźniców cyrkowych. Powodem takiego zarysu badań jest wspólna dlatych wszystkich zawodów klasyfikacja ogólnie ich określająca jako przedstawicieli sztuk scenicznych. Analizie w tej kwestii poddano m.in. kanony ogłoszone w E lwirze (306), Arles (314), Kartaginie (15 VI 401), Hipponie (427) oraz ponownie w Arles (442–506). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia omówiono również sytuację przedstawicieli sztuk scenicznych na przykładzie aktorów w rzymskim prawie publicznym. 
Forms and means of theatrical expression in ancient Roman culture, abounding in the diversity of artistic forms, had perfect conditions for development. The cultural activity of man has naturally created the need for stage performances. This publication presents a detailed analysis of the provisions of the synods summoned and debating in the 4th and 5th centuries, A.D. T heir content was carefully referenced, in relation to actors, mimes and circus drivers. The reason for such an outline of research is the classification common to all these professions generally describing them as representatives of performing arts. The analysis on this matter was subjected, inter alia, to canons proclaimed in Elvira (306), Arles (314), Carthage (15 June 401), Hippo (427) and again in Arles (442–506). In order to more fully illustrate the issue cited in the subject, the situation of  representatives of performing arts was also discussed on the example of actors in Roman public law and a short description of the history of synods in the ancient Church was presented.
Die mannigfaltigen Formen und Mittel des theatralen Ausdrucks konnten sich in der antiken römischen Kultur sehr gut entwickeln. Die kulturelle Aktivität des Menschen erzeugte natürlicherweise das Bedürfnis, Bühnenberufe auszuüben. Im folgenden Artikel wird die detaillierte Analyse der Synodenbeschlüsse aus dem 4. und 5 Jh. durchgeführt, indem Texte benannt werden, die Schauspieler, Mime und Zirkuskutscher betreffen. Das Auswahlkriterium ist die für all diese Personen gemeinsame Bezeichnung als Vertreter derBühnenberufe. Es wurden u.a. die entsprechenden Canones der Synode in Elvira (306), Arles (314), Karthago (15 VI 401), Hippone (427) und wiederum Arles (442–506) analysiert. Um das Titelproblem ausführlich zu skizieren wurde auch die Situation der Vertreter der Bühnenberufe am Beispiel der Akteure im römischen öffentlichen Recht besprochen. Es wurde auch kurz die Entwicklungsgeschichte der Synode in der alten Kirche skizziert.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 89-102
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem czasu i przyczyny dekadencji teatru w Chersonezie
Autorzy:
Parhomenko, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631628.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Chersonessus theater, Byzantium, Early Middle Ages, administrative reform, Christianity.
teatr w Chersonezie, Bizancjum, wczesne średniowiecze, reforma administracyjna, chrześcijaństwo
Opis:
Up to the 6th century the municipal objects providing entertainment in Byzantine Empire were the theaters. Analyzing the archeological reports and publications by O.I. Dombrovsky who discovered the theater of Chersonessus in 1954 and taking into account the historic situation in the 4th century we come to the conclusion that the theater could not discontinue its functioning only as a result of Christianity introduction. The reasons of its vanishing were possibly the inner crisis of dramatic arts itself that happened in the 4th century as well as the administrative reform. Other than that, stratigraphic analysis of the architectural complex revealed that the most part of the theater probably had not been reconstructed during the 4th century and up to the 6th century. The performances here had been probably different at that time. And in Chersonessus the Christian temples were built on the site of the theater only in the 6th century, like in the other byzantine cities.Up to the 6th century the municipal objects providing entertainment in Byzantine Empire were the theaters. Analyzing the archeological reports and publications by O.I. Dombrovsky who discovered the theater of Chersonessus in 1954 and taking into account the historic situation in the 4th century, we come to the conclusion that the theater could not discontinue its functioning only as a result of Christianity introduction. The reasons of its vanishing were possibly the inner crisis of dramatic arts itself that happened in the 4th century as well as the administrative reform. Other than that, stratigraphic analysis of the architectural complex revealed that the most part of the theater probably had not been reconstructed during the 4th century and up to the 6th century. The performances here had been probably different at that time. And in Chersonessus the Christian temples were built on the site of the theater only in the 6th century, like in the other Byzantine cities.
Aż po VI w. miejskimi obiektami dostarczającymi rozrywki w Imperium Bizantyjskim były teatry. Analizując archeologiczne raporty i publikacje O.I. Dombrowsky’ego, który w 1954 r. odkrył teatr w Chersonezie, a także biorąc pod uwagę sytuację historyczną w IV w., dochodzimy do wniosku, że teatr nie mógł zaprzestać swego funkcjonowania jedynie na skutek wprowadzenia chrześcijaństwa. Powodem jego zniknięcia był prawdopodobnie wewnętrzny kryzys samej sztuki dramatycznej, który nastąpił w IV w., a także reforma administracyjna. Ponadto, stratygraficzna analiza obiektu architektonicznego wykazała, że większa część teatru nie została zrekonstruowana w ciągu IV oraz do VI w. Przedstawienia w teatrze były prawdopodobnie inne w tym czasie. W Chersonezie świątynie chrześcijańskie zbudowano na miejscu teatru dopiero w VI w., podobnie jak w innych miastach bizantyjskich.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem czasu i przyczyny dekadencji teatru w Chersonezie
Autorzy:
Parhomenko, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631854.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Chersonessus theater, Byzantium, Early Middle Ages, administrative reform, Christianity.
teatr w Chersonezie, Bizancjum, wczesne średniowiecze, reforma administracyjna, chrześcijaństwo
Opis:
Aż po VI w. miejskimi obiektami dostarczającymi rozrywki w Imperium Bizantyjskim były teatry. Analizując archeologiczne raporty i publikacje O.I. Dombrowsky’ego, który w 1954 r. odkrył teatr w Chersonezie, a także biorąc pod uwagę sytuację historyczną w IV w., dochodzimy do wniosku, że teatr nie mógł zaprzestać swego funkcjonowania jedynie na skutek wprowadzenia chrześcijaństwa. Powodem jego zniknięcia był prawdopodobnie wewnętrzny kryzys samej sztuki dramatycznej, który nastąpił w IV w., a także reforma administracyjna. Ponadto, stratygraficzna analiza obiektu architektonicznego wykazała, że większa część teatru nie została zrekonstruowana w ciągu IV oraz do VI w. Przedstawienia w teatrze były prawdopodobnie inne w tym czasie. W Chersonezie świątynie chrześcijańskie zbudowano na miejscu teatru dopiero w VI w., podobnie jak w innych miastach bizantyjskich.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieniądz w Historia lausiaca autorstwa Palladiusza z Helenopolis
Money in Historia lausiaca by Palladius of Helenopolis
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612724.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
starożytność
antyczne chrześcijaństwo
ekonomia późnego cesarstwa rzymskiego
wczesne Bizancjum
Palladiusz z Helenopolis
Antiquity
Ancient Christianity
Economy of the Later Roman Empire
early Byzantium
Palladius of Helenopolis
Opis:
The paper analyses the reports regarding money, which appear in the Historia Lausiaca by Palladius, bishop of bithynian Helenopolis and galatian Aspona. In the work of Palladius, money appears in several contexts: as a donation to a church and sums donated to charity. Amongst the most generous donors, there are: Melania the Elder, Melania the Younger and Olympias from Constantinople. In Historia Lausiaca, there can also be found some information about the prices and wages of the time. Another matter is the credibility of the reports when it comes to the amounts of money. Unfortunately, it is extremely difficult to ultimately verify their legitimacy. Other reports which give information on the prices and wages are not really helpful either.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 423-435
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o paramedycznym zastosowaniu oliwy przez chrześcijan w okresie wczesnobizantyńskim
Some remarks on the quasi-medicinal use of oil by Christians in the early Byzantine period
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613622.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
antyczne chrześcijaństwo
obyczaje pogańskie w życiu codziennym antycznych chrześcijan
historia starożytna
wczesne Bizancjum
ancient Christianity
pagan customs in everyday life of ancient Christians
ancient history
early Byzantium
Opis:
Sources of the Early Byzantine Period describe Christian practices of using oil for medical purposes. These practices were not usual medical procedures. The sources describe the medical use of oil obtained from church lamps or given by clergymen or by holy men, whose prayers were believed to strengthened the “medical” properties of the oil. These practices were used by Christians in many provinces of the Eastern Roman Empire, including Egypt, Palestine, Syria and Bithynia.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 357-364
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieniądz w Historia religiosa autorstwa Teodoreta z Cyru
Money in Historia religiosa by Theodoret of Cyrus
Autorzy:
Milewski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612069.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
antyczne chrześcijaństwo
gospodarka późnego Cesarstwa Rzymskiego
wczesne Bizancjum
Teodoret z Cyru
hagiografia bizantyńska
Ancient Christianity
economy of the Later Roman Empire
early Byzantium
Theodoret of Cyrus
byzantine hagiography
Opis:
The paper analyses the reports regarding money, which appear in the Historia religiosa writen by Theodoret of Cyrus. Historia religiosa, on the one hand, presents the life of the Syrian monks, and the other hand depicts the realities of everyday life of the inhabitants of the collapsed provinces of the Roman East at the turn of the fourth and fifth century. On this occasion, we also find in Historia religiosa numerous references to the role of money in everyday life. In the work of Theodoret money appears in several contexts: as an important element of trade on the market, as taxes, as a ransom paid for releasing captives but also as a money in welfare activities (amounts of money donated to charity). Unfortunately, in Historia religiosa, we didn’t found any information about the prices and wages. The analyzed reports, despite a certain lack of precision, are a valuable sources of knowledge. They depicts everyday life in eastern provinces, “stories” unknown to the “great history”, allowing for a reconstruction of social and economic history of the later Roman Empire.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 69; 481-492
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies