Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wartość sztuki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
METODOLOGICZNY WYMIAR SZTUKI W BADANIACH EDUKACYJNYCH
THE METHODOLOGICAL DIMENSION OF ART IN EDUKACATIONAL RESEARCH
Autorzy:
Żukowska, Anna Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479885.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
wartość sztuki
badania edukacyjne
sztuka jako metoda badawcza
the value of art
educational research
art as a method of research
Opis:
Badania posługujące się sztuką (art-based research, arts-based research, arts-informed research) stanowią jedno z wielu nowych teoretycznych i metodologicznych podejść w ramach badań jakościowych. Celem artykułu jest ukazanie możliwości badawczych sztuki w działaniach edukacyjnych. Zakres przedstawionego opracowania obejmuje teoretyczne rozważania nad wymiarem aksjologicznym sztuki, w tym oddziaływaniem wychowawczo-edukacyjnym występującym w dwóch formach: percypowaniu i przeżywaniu piękna dzieł sztuki oraz w organizowaniu swobodnej aktywności twórczej. W dalszej części publikacji zostały przedstawione cele i właściwości badań edukacyjnych. Jako egzemplifikację badań edukacyjnych z wykorzystaniem sztuki (w całej jej rozciągłości) wskazano jeden z projektów realizowanych w ramach seminarium dyplomowego przez studentów studiów podyplomowych kierunku pedagogika Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Art-based research (arts-based research, arts-informed research) is one of many new theoretical and methodological approaches within qualitative research. The aim of the current article is to demonstrate research capacities of art in educational research. The scope of the presented analysis covers theoretical reflections on the axiological dimension of art, including its educational influence present in two forms: in perceiving and experiencing the beauty of works of art and in organizing free artistic activity. The subsequent part of the publication presents the objectives and properties of educational research. An example of such research which makes use of art (in all its extent) indicated in the article is one of the projects carried out as a part of a diploma seminar by postgraduate students of pedagogy at Maria Curie-Skłodowska University in Lublin.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2018, 16; 31-40
1896-4591
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TEORIA ZABYTKU ALOISA RIEGLA
THE THEORY OF THE HISTORICAL MONUMENT ACCORDING TO ALOIS RIEGEL (1903-2003)
Autorzy:
Szmygin, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535458.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Alois Riegl
teoria „woli artystycznej”” (Kunstwollen)
„Nowoczesny kult zabytków”
rieglowska koncepcja zabytku
zabytki sztuki i zabytki historii
wartość artystyczna i wartość historyczna zabytku
wartość starożytnicza
klasyfikacja zabytków
Opis:
The year 2003 marked the hundredth anniversary of the appearance of Alois Riegel’s The Modern Cult of Monuments. Its Essence and Origin, a presentation of a holistic conception of the historical monument and the conservation doctrine. Moreover, the author analysed historical values and showed the changes to which they succumb due to conservation (the transformation of the historical monument). A. Riegel was an all-sidedly trained and experienced museum expert, as well as an historian and theoretician of art who did not turn his attention to the conservation of historical monuments until the end of his life. Consequently, his theory of the monument was complex and well-embedded in praxis. The views expounded by A. Riegel became the basis of twentieth-century conservation theory, preserved their topical nature for almost a whole century, and constituted the foundation for the Charter of Venice. Only the last decades undermined the Riegelian conception of the historical monument; nonetheless, in view of the absence of suitable theoretical foundations Riegel’s conception continues to hold an important position in the conservation of monuments.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2003, 3-4; 148-153
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Second life of the 19th and 20th century buildings on the example of the revitalization of architecture buildings art galleries culture centres
Drugie życie budynków XIX i XX wieku na przykładzie rewitalizacji obiektów architektonicznych galerie sztuki centra kultury
Autorzy:
Banachowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/402124.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Świętokrzyska w Kielcach. Wydawnictwo PŚw
Tematy:
restoration
revitalization
preservation
alteration
art gallery
cultural center
art centre
cultural heritage
cultural value
rewaloryzacja
rewitalizacja
ochrona
odnowa
galeria sztuki
centrum kultury
centrum sztuki
dziedzictwo kulturowe
wartość kulturowa
Opis:
In 1992, the idea of adapting the power plant building located in the industrial district of London in the contemporary art gallery Tate Modern, was brought into effect. Implementation, immediately after the opening in 1997, attracted millions of visitors and over more than 20 years of cultural activity it has become one of the most popular galleries of modern art in the world. Thus the worldwide trend of arranging art and culture centres in the revitalized buildings has started. A great example of this idea is the CaixaForum in Madrid and a number of Polish projects. In each major city in our country an old neglected building which represents cultural values has been revitalized. The derelict boiler-house in Olsztyn was converted into the Technology Education Center and the building of an orphanage and a nursery was transformed into the gallery of contemporary art BWA in Kielce. Labor-intensive and costly actions contributed to saving not only abandoned and vandalized buildings, but also influenced the preservation of historic city centers, protection and preservation of frontages and precious landscape values. Public awareness in the field of cultural heritage has definitely increased and the measures aimed at giving a second life to historic, derelict buildings are met with growing interest and enthusiasm.
W 1992 roku narodził się pomysł adaptacji budynku elektrowni, położonej w przemysłowej dzielnicy Londynu, na galerię sztuki współczesnej Tate Modern. Realizacja, zaraz po otwarciu (1997), przyciągnęła miliony zwiedzających i w ciągu ponad 20 lat działalności stała się jedną z najpopularniejszych galerii sztuki współczesnej na świecie. Tym samym zapoczątkowano światowy trend urządzania centrów sztuki i kultury w zrewitalizowanych budynkach. Świetnym przykładem kontynuacji tej myśli jest CaixaForum w Madrycie czy liczne realizacje polskie. W każdym większym mieście naszego kraju udało się dokonać rewitalizacji zaniedbanego starego budynku przedstawiającego wartość kulturową: przebudowa zrujnowanej kotłowni w Olsztynie na Centrum Edukacji Technologicznej, rewitalizacja budynku ochronki i przedszkola na galerię sztuki współczesnej BWA w Kielcach. Pracochłonne i kosztowne działania przyczyniły się do uratowania nie tylko opuszczonych i zdewastowanych budynków, ale wpłynęły na zachowanie zabytkowych centrów miast, ochronę pierzei czy zachowanie cennych walorów krajobrazowych. Wzrosła świadomość społeczeństwa w dziedzinie ochrony własnego dziedzictwa kulturowego - działania zmierzające do nadania drugiego życia zabytkowym, zrujnowanym budynkom są przyjmowane z rosnącym zainteresowaniem i entuzjazmem.
Źródło:
Structure and Environment; 2019, 11, 1; 35-53
2081-1500
Pojawia się w:
Structure and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estetyka negatywna u podstaw eko-edukacji (edukacji środowiskowej)
Negative Aesthetics at the Foundation of Eco-Education (Environmental Education)
Autorzy:
Leźnicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40455617.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
estetyka negatywna
eko-edukacja
edukacja środowiskowa
degradacja środowiska naturalnego
wartość
dzieło sztuki
negative aesthetics
eco-education
environmental education
environmental degradation
value
work of art
Opis:
W artykule „Estetyka negatywna u podstaw eko-edukacji (edukacji środowiskowej)” przedstawiono kompleksową analizę związków zachodzących między estetyką negatywną a eko-edukacją. W pierwszej części artykułu, zatytułowanej „Estetyka negatywna – powstanie, rozwój, prekursorzy”, dokonano retrospektywnego spojrzenia na genezę estetyki negatywnej, jej ewolucję oraz prekursorów tego nurtu. W części drugiej, zatytułowanej „Estetyka negatywna u podstaw eko-edukacji – nakreślenie problemu” przedstawiono, w jaki sposób estetyka negatywna przenika do obszaru eko-edukacji i jakie ma dla niej znaczenie. W ostatniej części przedstawiono konkretne przykłady, czy obszary, w których estetyka negatywna wpływa na rozwój eko-edukacji. Celem artykułu było wykazanie, w jaki sposób estetyka negatywna może być wykorzystana jako inspirujące narzędzie w procesie uczenia się na temat zmian zachodzących w środowisku naturalnym oraz w jaki sposób może się przyczynić do kształtowania ekologicznej świadomości społeczeństwa.
This article presents a comprehensive analysis of the relationships between negative aesthetics and eco-education. In the first part of the article a retrospective examination of the origins of negative aesthetics is conducted, showcasing its evolution and highlighting the pioneers of this movement. In the second chapter, titled "Negative Aesthetics at the Core of Eco-Education – Outlining the Issue," a closer look is taken at how negative aesthetics permeate the field of eco-education and its significance within this context. In the final section of the article, specific examples or areas where negative aesthetics influences the development of eco-education are presented.  The article demonstrates how negative aesthetics can be utilized as an inspiring tool in the learning process concerning changes occurring in the natural environment and can contribute to shaping ecological awareness within society.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2023, 13, 2; 255-267
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KOMPROMIS I METODA – WYBRANE ASPEKTY TEORII KONSERWATORSKICH ALOISA RIEGLA I CESARE BRANDIEGO
THE EXPROPRIATION OF HISTORICAL IMMOVABLES
Autorzy:
Krawczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536294.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
teoria a praktyka konserwatorska
Alois Riegl
Cesare Brandi
światowa myśl konserwatorska
poglądy Aloisa Riegla
poglądy Cesare Brandiego
zamierzone i niezamierzone znaki pamięci
pomniki zamierzone i niezamierzone
znak pamięci
wartości upamiętniające
wartość historyczna
wartość dawności
pomniki dawności
wartość ważna dla teraźniejszości
Nowoczesny kult pomników
Der moderne Denkmalkultus
Teoria restauracji
Teoria del restauro
dwubiegunowość odbioru dzieła sztuki
instancja estetyczna oraz instancja historyczna
restauracja aktywna
restauracja prewencyjna
konserwacja
Opis:
The expropriation of historical immovables for the sake of the State Treasury is a special legal instrument used in the name of collective interest and concern for the national heritage. The expropriation of immovables consists of the deprivation or limitation of ownership rights, the right of perpetual usage or other rights concerning immovables. Intervention into the right of ownership of historical immovables, which involves expropriation, should be realised in accordance with the binding law. The legal foundations for expropriation can be found in three types of regulations: the Constitution of the Republic of Poland, statutes and international public and European law. Decisions pertaining to a temporary seizure of historical immovables and expropriation have been divided between two organs of public administration: the voivodeship conservator of historical monuments and the starosta, with the former acting as the advisory and motionfiling organ, while the starosta conducts the expropriation procedure and makes decisions about the expropriation of the immovables. The expropriation of historical immovables conceived as legal institution, which is to guarantee the preservation of historical monuments by the state, is both correct and regular. Its application, however, calls for the observation of administrative procedures, which considerably increase the time of the procedure. As a consequence, it causes a considerable delay of conservation undertakings aimed at saving the original historical substance. In view of the fact that expropriation usually relates to the most damaged and neglected monuments, chances for the preservation of even the smallest fragment of the original are often slight, and the institution of expropriation, whose purpose is to salvage historical monuments, could contribute to a rapidly progressing and irreversible reduction of the original historical substance. The conservation milieu, mindful of scientific accomplishments and the postulates of the charter for the protection of historical monuments, strives at a preservation of the original historical substance as little altered as possible. It seems more correct, therefore, to opt for a less radical path – to persuade the owner to agree to conservation or sale. Expropriation, envisaged as a form of legal coercion, should be applied in exceptional cases, when the repertoire of other possibilities has been exhausted. On the other hand, it should not be avoided, keeping in mind the fact that historical monuments are supposed to survive not only for the sake of our generation, and that their protection, perceived as a public goal, justifies expropriation.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2009, 2; 64-74
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Długi cień Karty Florenckiej – ewolucja standardów konserwacji zabytków w Niemczech
Der lange Schatten der Charta von Florenz – Denkmalstandards in Deutschland im Wandel
Autorzy:
Troll, Hartmut
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539415.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Karta Florencka 1981
konserwacja zabytkowych ogrodów
zabytki
znaczenie jako dzieło sztuki
rekonstrukcja
restauracja
wartość historyczna
wartość zabytkowa
czystość stylowa
kreatywna konserwacja zabytków
Europejski Rok Ochrony Zabytków 1975
pojęcie autentyczności
plan zarządzania obiektem
prace konserwatorskie
nowe projekty
substancja oryginalna
badania ewolucji ogrodu
wiarygodność materiałów źródłowych
zachowanie układu i substancji
system wartościowania
Charta von Florenz 1981
Gartendenkmalpflege
Monumente
Bedeutung als Kunstwerk
Rekonstruktion
Restaurierung
Alterswert
Denkmalwert
Stilreinheit
Schöpferische Denkmalpflege
Europäisches Denkmaljahr 1975
Begriff der Authentizität
Parkpflegewerk
Konservierung
Neuentwurf
Originalsubstanz
Anlagenforschung
Quellenproblematik
Bild- und Substanzschutz
Relevanzsystem
Opis:
Artykuł prezentuje proces kształtowania się opieki nad zabytkami sztuki ogrodowej w Niemczech, ilustrując przykładami zmiany wyznaczające jego poszczególne etapy. Autor wskazuje na powiązania z zaleceniami Karty Florenckiej – międzynarodowego dokumentu, na mocy którego w 1981 roku historyczne ogrody zostały uznane za zabytki – o widocznym do dziś oddziaływaniu. Wyraźne ukierunkowanie Karty Florenckiej na działanie i jej otwarcie wobec idei częściowego odtwarzania obiektów doprowadziło w Niemczech do realizacji wielu kontrowersyjnych projektów restauracji i rekonstrukcji. Z czasem coraz większą uwagę zaczęto zwracać na zachowywanie oryginalnej substancji i kwestię autentyczności roślinności, stanowiącej nie tylko materiał, ale posiadającej wartość dokumentu. W sytuacjach, gdy źródła nie dają jednoznacznych odpowiedzi, a substancja zabytkowa jest zachowana w niewielkim stopniu, następuje coraz większe przyzwolenie na realizację nowych współczesnych projektów, pomimo iż wciąż wzbudzają one kontrowersje.
Der Artikel beschreibt die Entwicklung der Gartendenkmalpflege in Deutschland und die Stationen ihres Wandels anhand von Beispielen. Dabei werden immer wieder Bezüge zur Charta von Florenz hergestellt, die 1981 der Denkmalgattung Garten international Anerkennung verschaffte und deren Regelwerk bis heute nachwirkt. Die deutliche Handlungsorientierung der Charta von Florenz und ihre Öffnung zu Teilwiederherstellungen führte in Deutschland zu einer Vielzahl auch zunehmend umstrittener Restaurierungs- und Rekonstruktionsprojekte. Inzwischen gilt dem Erhalt der Originalsubstanz und der Frage des authentischen Pflanzenmaterials wieder größere Aufmerksamkeit, auch im Hinblick auf deren Wert als Dokument. Zeitgenössische Neuplanungen als probates Mittel bei unsicherer Quellenlage und kaum erhaltener Substanz werden zunehmend akzeptiert, gleichwohl weiter auch kontrovers diskutiert.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 1; 73-92
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies