Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "war of National Liberation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Przywódcy polityczni: Mao Zedong, Zhou Enlai, Zhu De – przestrzeń współpracy i rywalizacji
    Political leaders: Mao Zedong, Zhou Enlai, Zhu De – cooperation and rivalry
    Autorzy:
    Mencel, Marian Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3557687.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    People’s Republic of China
    Communist Party of China
    Guomindang
    civil war
    war of national liberation
    cultural and civilizing reality of the PRC
    political changes in the PRC
    political cooperation and rivalry
    leaders of the CPC and the PRC
    Opis:
    This lecture includes an attempt to answer the question: what the connection of Mao Zedong, Zhou Enlai and Zhu De was, and what conditions contributed to the fact that both Zhou Enlai and Zhu De did not share the fate of the political opponents of Mao Zedong, inter alia Liu Shaoqi, Wang Ming, Gao Gang and others. Recognizing the political reality of China of the period from the creation of the CPC to the death of the heroes, the synthetic approach shows their resumes, and an attempt was taken to involve the most important facts to answer the questions, inter alia about civil, war of national liberation, domestic and foreign policy of China implemented in accordance with the provisions of the Communist Party of China and the role of the heroes in shaping the cultural and civilisation order after the declaration of the establishment of the People’s Republic of China.
    Źródło:
    Cywilizacja i Polityka; 2016, 14, 14; 345-377
    1732-5641
    Pojawia się w:
    Cywilizacja i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblicza czeczeńskiego gazawatu: imam Szamil i Bajsangur Bienojewski w utworach współczesnych bardów czeczeńskich
    Autorzy:
    Filipczyk, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950409.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Shamil’s uprising
    Imam Alimsultanov
    Timur Mutsuraev
    war of national liberation
    Chechnya
    Gunib
    chivalric ethos
    sacred war
    patriotism
    Opis:
    Imam Szamil to przywódca powstania północnokaukaskich górali przeciw Imperium Rosyjskiemu w XIX w. Bajsangur Bienojewski to z kolei miuryd i naib imama, jeden z najdzielniejszych powstańców. Obie postaci są zaliczane do panteonu czeczeńskich bohaterów narodowych, stanowiąc symbol gazawatu – świętej wojny o charakterze narodowowyzwoleńczym. We współczesnej czeczeńskiej pieśni patriotycznej szczególne miejsce zajmuje ostatni akt powstania Szamila: oblężenie Gunibu. Zostało ono uwiecznione w utworach Imama Alimsułtanowa (1957–1996) oraz Timura Mucurajewa (ur. 1976). Kompozycje czeczeńskich bardów prezentują symboliczny obraz konfrontacji dwóch różnych wizji honoru, męstwa, służby i samopoświęcenia. 
    The Faces of the Chechen Gazavat: Imam Shamil and Baysangur Benoevskiy in works by contemporary Chechen songwriters. The article concerns two songs by contemporary Chechen bards – Imam Alimsultanov (1957– 1996) and Timur Mutsuraev (born 1976). The analysed works have the same title (Gunib) and present the conflict between Imam Shamil and Baysangur Benoevsky during the last stand of Shamil’s uprising against Russia – the siege of the mountain fortress Gunib. The two Chechen songwriters create a symbolic picture of two different attitudes towards honour, bravery, duty and self-sacrifice, represented by the characters of Shamil and Baysangur. The author of the article analyses the structure of the two songs and differences in constructing the narratives, that influence the interpretation of Shamil’s and Baysangur’s characters and their arguments. At first glance their attitudes are completely different. Shamil is motivated by pragmatism, whereas Baysangur seems to be the quintessence of unbroken resistance in the Romantic spirit and a perfect realisation of “quonahallah” – the specific Chechen “chivalric code”. The political context of Alimsultanov’s and Mutsuraev’s works (who were, first of all, composers of patriotic songs during the Chechen-Russian conflict in the 20th and 21st centuries) allows to believe that the attitudes of Shamil and Baysangur are somewhat complementary. Despite some controversy around Shamil, the leader of the 19th-century uprising has a place in the Chechen pantheon of national heroes, being the symbol of gazavat – the sacred national liberating war in the Caucasus. This conclusion is indicated not only by the message of the analysed songs and their context, but also by the opinions of contemporary Chechens cited in the article.
     Лица чеченского газавата: имам Шамиль и Байсангур Беноевски в произведениях современных чеченских бардовСтатья посвящена двум произведениям современных чеченских бардов – Имама Алимсултанова (1957–1996) и Тимура Муцураева (род. 1976). Анализированные песни под идентичным названием (Гуниб) говорят о конфликте между имамом Шамилем и его мюридом Байсангуром Беноевским, который предположительно случился во время последнего акта восстания Шамиля против России – осады горной крепости Гуниб. Чеченские барды создают символический образ противостояния двух разных видений чести, мужества, службы и самопожертвования. Автор обращает внимание на структуру обоих произведений а также на отличия в способе построения повествования, которые влияют на интерпретацию образов имама и Байсангура и их аргументов. На первый взгляд позиции имама и Байсангура отличаются друг от друга – первая подсказана прагматизмом; вторая кажется воплощением непоколебимого сопротивления в романтическом духе и точным выполнением предписаний къонахаллы – специфического чеченского „кодекса чести”. Политический контекст творчества обоих певцов, которые прежде всего прославились, как создатели патриотических песен в период чечено-российского конфликта XX/XXI в., позволяет все-таки констатировать, что позиции Шамиля и Байсангура в какой-то мере дополняют друг друга. Несмотря на споры, которых сегодня порождает личность Шамиля, он принадлежит к пантеону чеченских национальных героев, являясь символом святой национально-освободительной войны. На это указывает не только смысл проанализированных произведений и их контекст, но и мнения современных чеченцев, собранные исследователями, на которых ссылается статья.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 2
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Początki kariery Franjo Tuđmana w świetle wybranych źródeł – przyczynek do biografii
    The Beginnings of Franjo Tuđman’s Career in the Light of Selected Sources: Contribution to the Biography
    Autorzy:
    Skobejko, Karolina Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878269.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    Franjo Tuđman
    Jugosławia
    Komunistyczna Partia Jugosławii
    II Wojna Światowa
    Narodowa Armia Wyzwolenia Jugosławii
    Królestwo SHS
    Chorwacka Partia Chłopska
    Yugoslavia
    Communist Party of Yugoslavia
    World War II
    National Army of the Liberation of Yugoslavia
    Kingdom of SHS
    Croatian Peasant Party
    Opis:
    In the 1980s, when the Yugoslav state crumbled, national aspirations of individual nations living in its territory came to the fore. It was no different with the second largest nation of this country – the Croatians. The emergence of the Croatian Democratic Community (Croatian Hrvatska Demokratska Zajednica) was a signal of the growing aspirations of independence Croats. The founder of this political formation and its leader was Franjo Tuđman, the first president of independent Croatia. This article attempts to present the process of shaping his political views from early youth until joining the Communist Party and establishing its position in its ranks. The chronological framework of the work covers the period from early childhood of Franjo Tuđman until the communists took power in Yugoslavia. The following periods of his life have been described, concerning the history of the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes and Yugoslavia, and the installation of the government of Joseph Broz – Tito. The article in its conclusions aims to answer the question of how his political views evolved and why he ultimately turned towards national and independence views.
    W roku 1980, gdy państwo jugosłowiańskie ulegało rozpadowi, odżyły dążenia niepodległościowe wchodzących dotychczas w jej skład narodów. Nie inaczej było z drugim co do wielkości narodem – Chorwatami. Powołanie Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej (chor. Hrvatska Demokrtaska Zajednica) było znakiem rosnących aspiracji niepodległościowych Chorwatów. Jej założycielem i przewodniczącym był Franjo Tuđman, pierwszy prezydent niepodległej Chorwacji. Artykuł stara się wyjaśnić proces kształtowania się jego poglądów politycznych, poczynając od wczesnej młodości, aż do wstąpienia w szeregi partii komunistycznej i ugruntowania w niej własnej pozycji. Kolejne etapy życia zostały opisane w chronologicznym układzie etapów państwa, poczyniając od Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, przez Królestwo Jugosławii, a kończąc na zainstalowaniu komunistycznego rządu Josepha Bros-Tito. Artykuł we wnioskach wyjaśnia proces ewolucji poglądów Franjo Tudmana oraz przyczyny ewolucji jego przekonań ku niepodległości i patriotyzmowi narodowemu.
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2020, 31 (38); 73-87
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żołnierze wyklęci czy przeklęci
    The Cursed or Damned Soldiers
    Солдаты отлучённые или проклятые
    Autorzy:
    Wiktor, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1957182.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    cursed soldiers
    damned soldiers
    National Armed Forces (NSZ)
    bourgeoisie-reactionary forces
    people-progress forces
    class struggle
    civil war
    Polish Committee of National Liberation (PKWN)
    Provisionaly Government
    Provisionaly Government of the National Unity
    patriotism
    people democracy
    international situation
    the social progress
    People’s Republic of Poland
    Отлучённые солдаты
    проклятые солдаты
    Национальные вооружённые силы
    буржуазнo-революционные силы
    народно-прогрессивные силы
    классовая борьба
    гражданская война
    Польский комитет национального освобождения (ПКНО)
    Временное правительство
    Временное правительство народного единства
    патриотизм
    народная демократия
    международная обстановка
    общественный прогресс
    Opis:
    This article presents the place, as well as political and military role of the Polish reactionary guerilla in 1944-1948, identified mainly with the National Army Forces (NSZ), named colloquially as „cursed soldiers”. The great part of the Polish people uses, however, the cathegory of „damned soldiers”, which casts the political class and ascribes negative evaluation to this unit. The civil war and the reactionary querilla in the 1940s years are now presented by the reactionary right forces such as the party „Law and Justice” (PiS) as the „inflexible soldiers”, which did not surrender after the War World II and they battled against the People’s Republic of Poland. Under the German occupation they struggled against Polish leftand Soviet parisants and were also collaborating with the Wehrmacht and Gestapo (the Saint Cross Brigade of the NSZ). After WW II they murdered about 20.000 activists and functionaries of leftist political parties, of the state and local governments. Currently, they are presented as new heroes, which is a great historical lie, which established the new ideologic-political myth of the reactionary right forces in Poland as a fundament of the IV Polish Republic. In 1944-1945, Poland decided to chang the military and political situation in the result of liberation from German occupation by the Red Army and the Polish Army. In July, there was established the Polish Committee of the National Liberation, which introduced the people’s democracy, the agrar reform and the social progress. In December 1944, there was founded the Provisionally Government and in June 1945 the Provisionally Government of the National Unity, which were internationally acknowledged by all great powers and states of world. Since then, the Warsaw government had not only revolutionary and political mandate, but also international support to consquently eliminate the military underground („cursed”), which later changed in the terrorist-plunder gangs. At that time, they lost former glory and political authority, especially after the referndum in 1946, the parliamentary election in 1947, and after the amnesty of 1947, which strengthened the current leftin Poland. The National Armed Forces (NSZ) which operated in 1944-1948 are remembered by Poles not as the „cursed soldiers”, but as the „damned soldiers”, who used terror against the civilian people and introduced in Poland the political destabilization and wanted to provoke the III World War. They were armed conterrevolutionists, who buttled against the people’s, democracy and the political power of the working class. They were against new born Polish People’s Republic.
    Статья представляет место и воинскую и политико-идеологическую роль польских правых - реакционных партизан за годы 1944-1948, отождествляемой, главным образом с Национальными вооружёнными силами, называемыми «солдаты отлучённые» т.е. отброшенные. Одновременно большая часть польского общества называет их «солдаты проклятые», в чём проявляется классово-политический подход и решительно отрицательная оценка. В данный момент партизанские отряды представляются реакционными правыми, во главе с партией Право и Справедливость (ПиС), как «непреклонные солдаты », которые после окончания войны с немцами не сдали оружие и боролись против народно- демократической Польши. Во время немецкой оккупации боролись с польскими и советскими левыми отрядами, а даже допускались коллаборационизма с оккупантом, как на пример Свентокшиска бригада Национальных вооружённых сил. Оценивается, что от их рук погибло около 20 тысяч деятелей левых партий, государственных и муниципальных служащих. Сегодня, режимный пропагандистский аппарат (IPN - Институт народной памяти) признаёт их новыми героями, что является большой исторической фальшью, основательным мифом правительства реакционных правых в Польше, как один из фундаментов основывающейся т.н. IV Речи Посполитой. В 1944-1945 г. в Польше основательно изменилось военное и политическое положение в итоге освобождения польских земель Советской армией и возрождённым Войском Польским. В итоге деятельности Польского комитета национального освобождения (ПКНО) наступали быстрые революционные перемены, как аграрная реформа, демократизация государственного аппарата, укрепление сил общественного прогресса. В декабре 1944 года возникло Временное правительство, а в июне 1945 года Временное правительство народного единства, признанное тоже западными державами и почти всеми странами мира. С тех пор правительство в Варшаве имело не только революционное и политическое полномочие, но тоже международно-правовое, чтобы бороться государственно-правовыми мерами с вооружённым подпольем, которое «отлучённых» изменило в грабительские, террористические банды. Вместе с укреплением сил польских левых, теряли они значение, особенно после референдума в 1946 году и выборов в законодательный Сейм в 1947, и после амнистии в 1947 годy. Национальные вооружённые силы в годы 1944-1948 запечатлелись в памяти, не как «солдаты отлучённые», а как «проклятые», которые пользовались террором по отношению к гражданам. Стремились к дестабилизации Польши и к третьей мировой войне а тоже пытались перечеркнуть великие политико-государственные достижения, которых польский народ, а особенно рабочий класс, добились вместе с возникновением и дальнейшим развитием Народной Польши.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2020, 1(17); 81-100
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pion łączności radiowej w ramach Okręgu Białystok Armii Krajowej-Armii Krajowej Obywateli
    The Radio Communications Division within the Białystok District of the Home Army-the Civic Home Army
    Die Funkabteilung des Bezirks Białystok der Heimatarmee-Bürgerlichen Heimatarmee
    Autorzy:
    Świerbutowski, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089411.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-30
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    II wojna światowa
    Armia Krajowa
    Okręg Białystok AK
    Armia Krajowa Obywateli
    Londyn
    łączność radiowa
    radiostacje
    Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
    okupacja sowiecka
    World War II
    Home Army
    Białystok District of Home Army
    Home Army of the Citizens
    London
    radio communication
    radio stations
    Polish
    Committee of National Liberation
    Soviet occupation
    Zweiter Weltkrieg
    Heimatarmee
    Heimatarmee Bezirk Białystok
    Bürgerliche Heimatarmee
    Funkverkehr
    Radiosender
    Polnisches Komitee der Nationalen Befreiung
    Sowjetische Besatzung
    Opis:
    Artykuł porusza zagadnienie sposobu funkcjonowania i działalności pionu łączności radiowej Okręgu Białystok AK. Analizuje dzieje tego pionu, począwszy od jego utworzenia w marcu 1944 r. (po rozwiązaniu Okręgu Białystok AK), po jego rozbicie w wyniku obławy Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w lipcu 1945 r. W trakcie ponadrocznej działalności pionu Okręg Białystok nadał kilkadziesiąt depesz – skierowanych zarówno do polskich władz w Londynie, jak i Komendy Głównej. Prezentowały one różne informacje, czasami bardzo ważne, inne natomiast nakreślały panującą na Białostocczyźnie sytuację, w szczególności obraz okupacji sowieckiej.
    This article deals with the functions and activity of the radio communication division of the Home Army in the Białystok District. The history of this department is presented, starting from its creation in March 1944 (after the dissolution of the Home Army in the Białystok Area), to its disintegration as a result of a manhunt conducted by the Public Security Office in July 1945. During more than a year’s activity, the Białystok District sent dozens of dispatches – both to the Polish authorities in London and to Command Headquarters. These dispatches concerned various and sometimes very important matters, which included reports outlining the prevailing situation in the Białystok region, in particular the extent of the Soviet occupation.
    Der Aufsatz befasst sich mit der Funktionsweise und Tätigkeit der Funkabteilung des bürgerlichen Bezirks Białystok der Heimatarmee. Sie analysiert die Geschichte dieser Division von ihrer Gründung im März 1944 (nach der Auflösung des regulären Białystok-Bezirks der Heimatarmee) bis zu ihrer Auflösung im Zuge der Fahndung des Amtes für öffentliche Sicherheit im Juli 1945. Im Laufe der mehr als einjährigen Tätigkeit der Division hat der Bezirk Białystok mehrere Dutzend Depeschen an die polnischen Behörden in London und an das Hauptquartier versendet. Sie präsentierten verschiedene wichtige Informationen, während andere die vorherrschende Situation in der Region Białystok, insbesondere das Bild der sowjetischen Besatzung, darstellten.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 2 (280); 162-194
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    УКРАЇНСЬКА ДИПЛОМАТІЯ ПІД ЧАС НАЦІОНАЛЬНО-ВИЗВОЛЬНОЇ ВІЙНИ УКРАЇНИ: ЕСЕ ІСТОРИКАМІЖНАРОДНИКА Й ДИПЛОМАТА
    UKRAINIAN DIPLOMACY DURING UKRAINES WAR OF NATIONAL LIBERATION: AN ESSAY BY A HISTORIAN AND DIPLOMAT
    Autorzy:
    Humeniuk, Borys
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2153605.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    National Academy of Sciences of Ukraine. The Institute of History of Ukraine
    Tematy:
    Ukraine
    diplomacy
    war of National Liberation
    Opis:
    The article presents the author's reflections on the role of Ukrainian diplomacy during the 2014-2022 Russia-Ukraine war
    Źródło:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings; 2022, 31; 62-70
    2411-345X
    2415-7198
    Pojawia się w:
    The International Relations of Ukraine: Scientific Searches and Findings
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies