Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "war doctrine" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Reprezentatywne czy wyjątkowe – dylematy ochrony dziedzictwa 2. połowy XX wieku
Representative or unique – dilemmas in protecting architecture of the 2nd half of the 20th century
Autorzy:
Siwek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218012.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
ochrona zabytków
wartościowanie
doktryna konserwatorska
architektura powojenna
monument protection valuation
conservation doctrine
post-war architecture
Opis:
A. Riegl stwierdził, że każde ludzkie dzieło posiada wartość historyczną, co czyni je potencjalnym zabytkiem. Myśl tę potwierdzono w Karcie Weneckiej, gdzie stwierdzono: Pojęcie zabytku rozciąga się również na skromne obiekty, które z upływem czasu nabrały znaczenia kulturalnego. Echem tych sformułowań jest egalitaryzm ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, według której zabytkiem może być to, co jest świadectwem minionej epoki oraz ma wartości historyczne, artystyczne i naukowe. Dla dzieł 2. połowy XX wieku (przynajmniej do 1989 r.) nie ma barier chronologicznych uznania za zabytek w myśl ustawy o ochronie zabytków, a zarazem jest to praktycznie jedyna skuteczna forma ochrony. Przy bogactwie zasobu pojawia się refl eksja o konieczności wyboru przedmiotu ochrony. Pytanie, czy chronić np. „blokowiska”, jest trudnym wyzwaniem dla służby konserwatorskiej. Wymusza weryfikację doktryny i kryteriów wyboru obiektów chronionych, skupienie się na dziełach wyjątkowych, kosztem liczebności powtarzalnych.
A. Riegl claims that all man-made works have historical value which makes them potential monuments. The idea was confirmed in the Charter of Venice, which states: the concept of monument also applies to modest objects which, in the course of time, have acquired cultural significance. Those words were echoed in the egalitarian Monument Protection Act according to which everything that bears evidence of a bygone era and represents historic, artistic and scientific values may be a monument. For the works of the 2nd half of the 20th century (at least until 1989) there are no barriers of chronological recognition as monuments under the Monument Protection Law. This is the only effective form of monument protection. With the wealth of resources, there appears the need to reflect on the selection of protected objects. The question whether to protect serial houses is a difficult challenge for conservation officials. It demands verifying the doctrine, clarifying the criteria for the selection of protected buildings, focusing on exceptional objects at the expense of limiting the number of repetitive works.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 49; 125-133
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egipskie przygotowania do forsowania Kanału Sueskiego podczas wojny Jom Kippur
Egyptian preparations for crossing the Suez Canal during the Yom Kippur War
Autorzy:
Przybyło, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46178384.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wojna Jom Kippur
wojna październikowa
armia egipska
strategia
doktryna wojenna
Yom Kippur War
October War
Egyptian army
strategy
military doctrine
Opis:
W artykule omówiono egipskie przygotowania do wojny z Izraelem w 1973 r. obejmujące planowanie wojenne, zmianę doktryny, osłonę kontrwywiadowczą oraz ćwiczenia niezbędne do forsowania Kanału Sueskiego. Egipski plan sprawdził się w początkowej fazie działań militarnych całkowicie, to jeden z rzadkich przykładów wyjątkowo udanego procesu przygotowań wojennych.
The article discusses Egyptian preparations for a war with Israel in 1973, including war planning, complete doctrine change, counterintelligence preparations, and exercises for crossing the Suez Canal. The Egyptian war plan worked perfectly well in the early stages of the war. This is one of the rare examples of exceptionally successful preparation for war.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2022, 111; 419-438
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wojny Jom Kippur na tworzenie amerykańskiej doktryny wojennej w latach 1973–1982
The Impact of the Yom Kippur War on the American Military Doctrine in the Period of 1973–1982
Autorzy:
Przybyło, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477257.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
wojna Jom Kippur
wojny izraelsko-arabskie
doktryna wojenna
strategia
aktywna obrona
bitwa powietrzno-lądowa
William E. DePuy
Donn A. Starry
Yom Kippur War
Arab-Israeli wars
military doctrine
military strategy
active defense
AirLand Battle
William E. DuPuy
Opis:
Autor zajmuje się wpływem czwartej wojny izraelsko-arabskiej, która wybuchła w październiku 1973 r., na amerykańską doktrynę wojenną. Armia amerykańska znajdowała się wtedy w procesie transformacji po porażce odniesionej w Wietnamie i przechodzenia na ochotniczy zaciąg do wojska. Wojna Jom Kippur była analizowana z każdego możliwego punktu widzenia przez liczne amerykańskie zespoły badawcze odwiedzające Izrael, których członkami byli również wysokiej rangi generałowie. Wojna izraelsko-arabska nie mogła się zdarzyć w lepszym momencie dla US Army, ponieważ stała się usprawiedliwieniem nie tylko dla radykalnych reform doktrynalnych, ale również dla przeforsowania wielkich funduszy na uzbrojenie. Ponieważ wytworzenie nowych typów uzbrojenia jest procesem niezwykle czasochłonnym, dopiero druga iteracja doktrynalna, tj. bitwa powietrzno-lądowa, w pełni uwzględniała wnioski z analizy wojny Jom Kippur.
In this article, the author discusses the impact of the fourth Arab-Israeli war, which took place in October 1973, on American military doctrine. At that time, the US Army was in the transformation period after the defeat in Vietnam as well as in the proces of establishing an all-volunteer army. The Yom Kippur War was analysed from every possible angle by numerous American research teams, including top-tier generals, during their visits in Israel. The Arab-Israel conflict happened in the right time for the US Army, enabling it to proceed with radical doctrinal reform as well as a procurement programme. Due to the time consuming process of creating new military equipment, only second iteration of the US Army doctrine, i.e. AirLand Battle, fully implemented the conclusions stemming from the Yom Kippur War.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 34; 411-425
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna i doktryna wojenna w myśli wojskowej lat 1921-1939
War and military doctrine in the years 1921-1939
Autorzy:
Pilżys, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/348287.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
wojna
doktryna wojenna
myśl wojskowa 1921-1939
war
war doctrine
military thought of 1921-1939
Opis:
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r. i zakończenie wojny o granice w 1921 r. stawiało przed kierownictwem państwa i wojska dziejowe zadania odbudowy i obrony państwa i narodu po 123 letniej niewoli. Geopolityczne położenie państwa między dwoma nieprzyjaznymi mocarstwami (Niemcy i Rosja) stwarzały dodatkowe problemy poszukiwania sojuszników z państwami o podobnych zagrożeniach co Polska. W tak skomplikowanej sytuacji problem stworzenia jednolitej doktryny obronnej niepodległości był zadaniem najważniejszym do rozwiązania przez kierownicze gremia państwa polskiego. Na opracowanie doktryny rzutowały opracowania teoretyków wojskowych, którzy w oparciu o doświadczenia głównie I wojny światowej, rozwój techniki tworzyli wizje kolejnej wojny. W przyszłym konflikcie zbrojnym o charakterze totalnym wielką rolę w rozstrzygających bitwach przypisywano lotnictwu i wojskom pancernym. Podobne poglądy prezentowali polscy teoretycy wojskowi w odniesieniu do polskiej doktryny wojennej, istnieje wiele przesłanek, iż nie została do końca ujednolicona i sprecyzowana. Okazała się w obliczu wojny przestarzała i nie odpowiadająca wymogom ówczesnego pola walki. Generalnie jej założenia, iż przyszła wojna będzie koalicyjna, manewrowa, długotrwała i totalna były słuszne. Jednak zignorowano czynnik materiałowy i techniczny przy nadmiernej preferencji czynnika moralnego polskiego żołnierza, który miał w założeniu rekompensować przewagę w technicznych broniach. Również konfrontacja potencjału wojennego Niemiec i Związku Radzieckiego z siłami zbrojnym Polski wypadła wysoce dla nas niekorzystnie a wynik wojny przy braku interwencji państw zachodnich był z góry przesądzony. Słabość militarna Polski miała swoje korzenie w ogólnym niedorozwoju gospodarczym kraju, słabo rozbudowanym przemyśle i braku środków inwestycyjnych. To rzutowało na zacofanie techniczne - również na konserwatyzm doktrynalny.
Theoretical military thought from the interwar period pointed towards the issues of war and war doctrines many times. The views of the nature of future war developed in the context of real conditions, formed after World War I. Many interpretations of war and military doctrine were developed, including their objectives. The main goal was to leave the idea of positional warfare. It has been suggested that future war would be maneuvering, coalitional and total. Among military theorists, and not only, the opinion prevailed that the effectiveness of military doctrine, and also the effectiveness of war, will depend on the organization of armed forces. This means the principles and methods to change the forms of living and material forces of the nation into national defense. The war was not anymore among the armed forces but it became the war of the nations. It was important to find ways and methods to defend the nation, using not only armed forces, but also all the areas of life of the nation. It would mainly depend on the cooperation between civilian and military authorities.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2012, 2; 206-219
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DOKTRYNA WOJENNA FEDERACJI ROSYJSKIEJ W XX I XXI WIEKU. CELE – ZADANIA – KIERUNKI DZIAŁANIA
MILITARY DOCTRINE OF THE RUSSIAN FEDERATION IN THE TWENTY AND THE TWENTY-FIRST CENTURY. GOALS – TASKS – COURSE OF ACTIONS
Autorzy:
Malendowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642280.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian Federation
war doctrine
Federacja Rosyjska
doktryna wojenna
Opis:
The collapse of the USSR as a subject of international law and a significant geopolitical entity ultimately put an end to the Cold War and the bipolar system of international relations. The Russian Federation, as international successor and continuator of the Soviet Union, was downgraded to the position of a second-rate empire and faced the objective necessity of developing new principles for its security policy and war doctrine. The hitherto coalition-based Soviet war doctrine became invalid. In the concepts of foreign policy and other official documents developed from the early 1990s to 2010 the role of Russia was presented as that of a global power with global interests. The significance of the Russian military potential was emphasized, including nuclear weapons, as a significant element in the international balance of power. At the same time, Russia asserted its right to use weapons of mass destruction in case of danger to the security of the state. Further war doctrines expanded the catalogue of possible threats, including territorial claims made against Russia, local conflicts in the vicinity of its borders and the external borders of the Commonwealth of Independent States. Particular attention was given to military blocs and alliances. The content of the war doctrines confirms the grand aspirations of Russia as a state taking an active part in the construction of a new international order. In practice, however, Russia has abandoned a reactive policy in favor of concrete actions, applying means that infringe the fundamental principles and norms of international law.
Upadek ZSRR, jako podmiotu prawa międzynarodowego i ważnego bytu geopolitycznego, doprowadził do ostatecznego zakończenia zimnej wojny i demontażu dwubiegunowego systemu stosunków międzynarodowych. Federacja Rosyjska jako prawno-międzynarodowy sukcesor i kontynuator Związku Radzieckiego, zdegradowana do rangi mocarstwa drugiej kategorii, znalazła się w obliczu obiektywnej konieczności opracowania nowych zasad polityki bezpieczeństwa i doktryny wojennej. Straciła aktualność dotychczasowa, koalicyjna radziecka doktryna wojenna. W rezultacie, już w nowej sytuacji geopolitycznej i geostrategicznej, przygotowano koncepcje bezpieczeństwa narodowego oraz kolejne doktryny wojenne (1993 r., 2000 r., 2010 r., 2014 r., 2015 r.). Zarówno w koncepcjach polityki zagranicznej, jak i w innych oficjalnych dokumentach opracowanych od początku ostatniej dekady XX wieku, do 2010 r., wskazywano na rolę Rosji jako mocarstwa światowego, posiadającego globalne interesy. Podkreślano także znaczenie rosyjskiego potencjału wojskowego, w tym broni jądrowej, jako istotnego elementu międzynarodowego układu sił. Jednocześnie zawarowano sobie prawo do użycia broni masowego rażenia w razie zagrożenia bezpieczeństwa państwa. W kolejnych doktrynach wojennych poszerzano katalog zagrożeń, o roszczenia terytorialne wobec Rosji, konflikty lokalne w pobliżu jej granic i zewnętrznych granic Wspólnoty Niepodległych Państw. Szczególną uwagę zwracano na bloki i sojusze wojskowe. Ich powiększanie i przybliżanie do granic Rosji traktowano, jako nadzwyczajne niebezpieczeństwo. Czynnikiem, który mógłby je umocnić, był system tworzony przez Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie. Początkowo zakładano, że w dającej się przewidzieć przyszłości nie ma groźby agresji na szerszą skalę. Podkreślano również, że Rosja nie traktuje a priori żadnego państwa jako przeciwnika. Dlatego też deklarując gotowość do odparcia siłą napaści zewnętrznej, nie wskazywano na potencjalnego agresora. Dopiero w doktrynie wojennej z 2010 r., jednoznacznie wskazano na najważniejsze zagrożenie zewnętrzne bezpieczeństwa Rosji. Odniesiono je do NATO podkreślając, że dąży ono do przyznania sobie globalnych funkcji, z naruszeniem prawa międzynarodowego oraz przybliżenia swojej infrastruktury wojskowej do granic Federacji Rosyjskiej. W związku z tym, w kategoriach zagrożenia potraktowano poszerzenia NATO o państwa Europy Środkowo-Wschodniej oraz amerykańskie plany budowy tarczy antyrakietowej w tym regionie. Rosja zastrzegła sobie prawo do użycia broni jądrowej w odpowiedzi na agresję z zastosowaniem broni jądrowej i innych rodzajów broni masowego rażenia oraz w przypadku agresji konwencjonalnej, gdy zagrożone będzie istnienie państwa. Z drugiej strony, eksponując nadrzędne znaczenie prawa międzynarodowego, deklarowała wolę zapewniania bezpieczeństwa całej społeczności międzynarodowej, z poszanowaniem postanowień Karty NZ. Treść doktryn wojennych stanowi potwierdzenie mocarstwowych aspiracji Rosji, jako państwa biorącego aktywny udział w budowie nowego ładu międzynarodowego. Natomiast w praktyce Rosja odchodząc od polityki reaktywnej do konkretnych działań, stosuje środki naruszające podstawowe zasady i normy prawa międzynarodowego.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 55-94
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doktryna Trumpa i realizm imperatywny w polityce zagranicznej Stanów Zjednoczonych na przykładzie relacji z Europą, Koreą Północną, Iranem i Chinami (2016–2019)
The Trump Doctrine and Principled Realism in the United States’ Foreign Policy: the US Relations with Europe, North Korea, Iran and China (2016–2019)
Autorzy:
Lisewski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901759.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych
Doktryna Trampa
neorealizm
izolacjonizm
geopolityka
wojna handlowa
United States’ foreign policy
the Trump doctrine
neo-realism
isolationism
geopolitics
trade war
Opis:
John R. Haines już w 2016 r., na łamach artykułu pt. Divining a “Trump Doctrine”, dostrzegł, jak zbieżne są główne postulaty przyszłego 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych w zakresie polityki zagranicznej z opublikowanym w 1941 r. programem „Pryncypia Ameryki przede wszystkim”. Choć główne cele polityki zagranicznej mocarstw są naturalnie mało podatne na zmiany radykalne, ich wymiary, paradygmat oraz sposób realizacji w trakcie każdej z kadencji prezydentów USA się różniły. Głównym problemem badawczym niniejszej pracy jest charakter polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych za czasów kadencji Donalda Trumpa. Zmiany w zakresie polityki zagranicznej badane są na podstawie czterech głównych płaszczyzn: stosunków międzynarodowych na linii USA– Europa, Korea Północna, Iran, Chiny. Zauważalna zmiana stosunku wobec polityki fi nansowania NATO dotycząca zwłaszcza niektórych państw europejskich, polityka „łagodzenia bandytów” w wymiarze relacji z Koreą Północną, od 2018 r. empirycznie dostrzegalna intensyfi kacja rywalizacji na linii Waszyngton–Pekin, objawiająca się ostatecznie m.in. w tzw. wojnie handlowej, a także gwałtowne zaostrzenie stosunków z Iranem to wydarzenia, a raczej procesy, które wydają się mieć kluczowe znaczenie dla analizy zmieniających się pryncypiów w zakresie polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych.
As early as 2016, in the article entitled Divining a “Trump Doctrine” John R. Haines showed how similar the main demands of the future forty-fi fth President of the United States in foreign policy were to the America First Principles released in 1941. Although the powers’ main foreign policy goals are naturally not very susceptible to radical changes, their dimensions, paradigms and implementation methods varied between terms of the United States Presidents. The main research problem of the article is the nature of the US foreign affairs during the term of Donald Trump. Foreign policy developments are examined at four main levels – US relations with Europe, North Korea, Iran and China. In recent years, there has been a change in the US attitude to NATO fi nancing, especially in the discourse about European troops. Relations with North Korea have improved signifi cantly. Since 2018, the rivalry between Washington and Beijing has become more fi erce and subsequently transformed into a trade war over time. Analysing the most important affairs allows to identify and understand the main principles of the United States’ actual foreign policy.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2019, 4(61); 103-122
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki transatlantyckie za prezydenta G. W. Busha
Transatlantic relations in the times of the president G. W. Bush
Autorzy:
Lange, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460277.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
doktryna Busha
wojna z terroryzmem
wojna w Iraku
Bush doctrine
war on terrorism
war in Iraq
Opis:
Głównym celem niniejszego artykułu jest przybliżenie odbiorcy stanu stosunków transatlantyckich za prezydenta G. W. Busha. Mam tu na myśli przede wszystkim wpływ amerykańskiej głowy państwa na polityczną i ideologiczną współpracę między Stanami Zjednoczonymi a Europą oraz ich wzajemnego kontaktu z międzynarodowym środowiskiem. Stosunki transatlantyckie mają długą historię. W zależności od panującego prezydenta Stanów Zjednoczonych, przybierały różną formę. USA pod rządami George’a H. W. Busha nawiązały formalny amerykańsko-unijny dialog dzięki Deklaracji Transatlantyckiej z 1990 r.. Natomiast politycznej istoty nadała jej dopiero Nowa Agenda Transatlantycka z 1995 r. za rządów administracji Clintona. Tymczasem wydarzenia z 2001 r. dokonały rewolucyjnych zmian w partnerstwie transatlantyckim, których skutki we wzajemnych relacjach odczuwane są po dzień dzisiejszy. Celem tego artykułu jest więc przedstawienie wzajemnych stosunków USA i Europy w trakcie rządów G. W. Busha. Poprzez ten artykuł udzielę również odpowiedzi na następujące pytania: 1. Polityka zagraniczna USA i relacje z Europą przed atakami z 11 września. 2. Atak terrorystyczny i reakcja administracji Busha (Doktryna Busha) – odpowiedź Europy. 3. Kryzys we wzajemnych relacjach – wojna w Afganistanie i Iraku. 4. Nowe wyzwania dla partnerstwa transatlantyckiego.
The main aim of this article is a presentation of transatlantic relations in the times of G. W. Bush. By transatlantic relations I mean above all the influence of American president on political and ideological cooperation between The United States and Europe and their reciprocal contact with international environment. Transatlantic relations have a long history. Depending on the reigning president of The United States they have taken different shapes. Thanks to Transatlantic Declaration from 1990 the USA started a formal American-European Union dialogue under the reign of George H. W. Bush. However, it gained a serious political meaning as late as in 1995 with New Transatlantic Agenda signed in the times of Clinton’s administration. Mean-while, the events of year 2001 contributed to revolutionary changes in transatlantic partnership. Their consequences in reciprocal transatlantic relations have been experienced up to now. Consequently, the aim of this article is a presentation of mutual relations between the USA and Europe during the reign of G. W. Bush. In this work I would like also to describe the following issues: 1. Foreign policy of the USA and relations with Europe before the attacks from September 11. 2. Terroristic attack and the reaction of Bush’s administration (Bush Doctrine) – the Europe’s answer. 3. The crisis in reciprocal transatlantic relations – wars in Afghanistan and Iraq. 4. New challenges for transatlantic partnership.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Past Conflicts, Present Uncertainty: Legal Answers to the Quest for Information on Missing Persons and Victims of Enforced Disappearance. Three Case Studies from the European Context
Autorzy:
La Vaccara, Alessandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706630.pdf
Data publikacji:
2018-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
Katyń
Spanish Civil War
Kaprolat/Hasselmann incident
enforced disappearances
missing persons
intertemporal law
continuing violation doctrine
European Court of Human Rights
international humanitarian law
armed conflicts
Opis:
This article is intended to provide a legally sound explanation of why and how the contemporary International Humanitarian Law and International Human Rights Law legal frameworks offer tools to address the uncertainty, lack of information, and the consequences thereof in relation to missing persons and victims of enforced disappearances in the context of armed conflicts which predated the adoption of such frameworks. To this end, three scenarios will be examined: the contemporary claims of the families of those who were killed in the Katyń massacre in 1940; the claims for information and justice of the families of thousands who were subjected to enforced disappearances during the Spanish Civil War between 1936 and 1939; and the identification efforts concerning those reported missing while involved in military operations in the context of the 1944 Kaprolat/Hasselmann incident which took place during the Second World War. The analysis of these scenarios is conducive to the development of more general reflections that would feed into the debate over the legal relevance of the distant past in light of today’s international legal framework.
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2017, 37; 35-69
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys ukraiński. Nowe spojrzenie na wojnę – z rosyjskiej perspektywy.
The Ukrainian crisis. The new view on the war – from the Russian perspective.
Autorzy:
Kraj, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505707.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Ukraine
hybrid war
turmoil war (myatezhevoyna)
asimetric war, confl ict, crisis
Russian doctrine
Opis:
The author in the article represents some Russians opinions on the war. He presents, how Russia used its knowledge and experience to conduct unconventional military operations. The author’s another objective was to raise awareness of the necessity for the recognition and research on military concepts which originate and develop in the Russian Federation.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2015, 2; 25-38
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół a broń jądrowa. Rekonstrukcja doktryny społecznej Kościoła katolickiego
Autorzy:
Kojkoł, Jerzy
Kusiak, Paweł
Wyszyński, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131232.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
war
just war
religious war
nuclear weapon
atomic bomb
Pius XII
John XXIII
Paul VI
John Paul II
Benedict XVI
Francis
the Catholic social doctrine
the Catholic social teaching
Opis:
This article is for reference purposes. Its aim is to reconstruct the social doctrine of the Catholic Church regarding the usage of nuclear weapons. Te article consists of three basic parts. Te frst one is connected with the history of the Church’s approach to war, with special emphasis being placed on the theory of the just war; the second one is focused on the stance on war and nuclear weapons of the Popes whose pontifcates came afer the weapon was invented; the third part refers to changes and new doctrinal interpretations of the problem of war and nuclear weapons, which appeared during pope Francis’ pontifcate. In the article the authors endeavor to answer the following questions: (1) can the position of the Catholic Church on nuclear weapons be considered in isolation from the Church’s stance on war?; (2) has the Church’s position on war and nuclear weapons been the same from the beginning or has it changed? (3) what elements did individual Popes bring to the Church’s doctrine regarding the use of nuclear weapons? (4) has Pope Francis changed the social doctrine of the Catholic Church in the face of war and nuclear weapons?; (5) How will the Church’s position on war and nuclear weapons evolve in the future?
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2021, 3/281; 3-26
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stany Zjednoczone a integracja polityczna, militarna i gospodarcza Europy Zachodniej w pierwszych latach po II wojnie światowej (do 1950 r.). Ameryka nadaje ton i dyktuje warunki (Część I)
Autorzy:
Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519738.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Second World War
post-war period
Western Europe
United States
political, military and economic integration
the doctrine of isolationism
Western European organizations
economic development
international trade
loans and credits
Marshall Plan
Opis:
The influence of the US on the forms and course of the integration processes in Western Europe was very strong, especially in the first post-war years. It was the influence of an external force which, being free of the internal contradictions stemming from Western Europe’s interests, had at its disposal real capabilities to impose integration concepts beneficial to itself. Such integration was in line with both the economic and military interests of the United States during this period. The main reasons prompting Western European countries in the first post-war years to accept the solutions suggested by the United States were: the said countries’ difficult economic situation, fear of the communist parties’ coming to power, and the reluctant (hostile) attitude towards the USSR and the communist bloc. The combination of these causes served to temporarily neutralize the centrifugal tendencies and muted the divergence of interests between the individual countries of Western Europe. Such motives of integration also influenced the character of the emerging Western European political, military and economic organizations. The economic development of Western European countries, whose sources, in addition to the Marshall Plan, should be seen also in other factors, later led to a shift of integration initiatives from the American side to the European one. From a formal point of view, the effects of US policy in the period up to 1950 entailed: the establishment of NATO, the creation of the OEEC and the signing of the agreement on the EUP.
Źródło:
Historia i Polityka; 2019, 27 (34); 95-114
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(R)EWOLUCJA DOKTRYNALNA W SFERZE BEZPIECZEŃSTWA UKRAINY NA PRZEŁOMIE 2014/2015
Doctrinal (R)evolution in the Security Sphere of Ukraine at the Turn of 2014/2015
Autorzy:
Kęsek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483782.pdf
Data publikacji:
2016-05-30
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
Bezpieczeństwo narodowe
Ukraina
Rosja
doktryna
agresja
wojna
National security
Ukraine
Russia
doctrine
aggression
war
Opis:
Na przełomie 2014 i 2015 roku Ukraina wprowadziła szereg fundamentalnych zmian w sferze bezpieczeństwa na poziomie doktrynalnym. Aneksja Krymu oraz agresja rosyjska zmusiły Ukrainę do zmiany nie tylko dokumentów konstytuujących w obszarze bezpieczeństwa państwowego, ale również sposobu myślenia o własnym bezpieczeństwie. Niniejszy artykuł zawiera podstawową charakterystykę nowoprzyjętych założeń doktrynalnych. W tekście omówione zostały kluczowe zapisy Strategii Bezpieczeństwa Narodowego Ukrainy oraz Doktryny Wojennej Ukrainy.
At the turn of 2014/2015 Ukraine has introduced fundamental changes in the security sphere, on a doctrinal level. The annexation of the Crimea and the Russian aggression in Ukraine forced Ukraine to change not only the documents describing the security system but also a way of thinking about own security. This article contains basic characteristics of the new doctrinal assumptions. The text discusses the key provisions of Ukraine's National Security Strategy and Military Doctrine of Ukraine.
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 1(6) Kryzys ukraiński i jego znaczenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego: aspekty militarno-polityczne; 237-247
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concept of threats and national defense in the Japanese ideology and doctrine
Autorzy:
Hoborowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872805.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
Tematy:
Threat
security
Japan
ideology
doctrine
Russo-Japanese war
Opis:
The concept of threat and defense concerns an individual, social group but also – in a wider understanding – policy of every state, which is emphasized by researchers of this issue. To be able to refer to the issue of threat and defense in both epistemological and ontological sense, one should identify a specified social group or state, i.e. create a sociological layer, which enables to distinct the characteristic, unique elements. This paper attempts to first shortly discuss the aspect of threat and defense of national interests using the example of Japan after the so-called Meiji Restoration and second prove that in the case of this country, as in no other, the question of defense as a reaction to threat, reaches far into social culture, maintaining historical continuity, enriched with elements derived from the Western culture. Starting point for these deliberations on the subject of Japanese specificity in relations to perceiving threat and defense is definition proposed by Juliusz Piwowarski, who indicated few important components, which altogether compose the concept of threat and defense.
Źródło:
Security Dimensions; 2014, 12(12); 141-152
2353-7000
Pojawia się w:
Security Dimensions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska koncepcja Eurazjatyckiego Systemu Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Analiza problemu
Russian concept of the Eurasian Aerospace Defense System. Analysis of the problem
Autorzy:
Gibas-Krzak, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501934.pdf
Data publikacji:
2018-03-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Eurazja
Rosja
Chiny
Indie
USA
Obrona Powietrzno-Kosmiczna
Doktryna Putina
postzimnowojenna rywalizacja
zmiana ładu międzynarodowego
geopolityka
Eurasia
Russia
China
India
the US
Aerospace Defense
Putin’s doctrine
post Cold War competition
change of international order
geopolitics
Opis:
Autorka artykułu omawia na tle uwarunkowań geopolitycznych Rosji najważniejsze tezy planu A. Podbieriezkina, które tworzą paradygmat wspólnego bezpieczeństwa w ujęciu rosyjskim na strategicznym obszarze Eurazji. Ma to szczególne znaczenie w obliczu wzrastających zagrożeń współczesnego świata. Szczególnie niebezpieczny charakter, w związku z przeprowadzaniem prób jądrowych i nieobliczalnym reżimem Kim Dzong Una, przybiera obecnie problem Korei Północnej, co rodzi zagrożenie, że nagły konflikt może wciągnąć Półwysep w wojnę. To z kolei z pewnością doprowadziłoby do interwencji Stanów Zjednoczonych. Skutki ewentualnego konfliktu z udziałem supermocarstwa są nie do przewidzenia. Innym problemem pozostaje wciąż aktualny konflikt na linii Moskwa–Waszyngton i Moskwa–Unia Europejska. Rzeczywiście, rozszerzenie NATO na wschód przekształciło ten blok z regionalnego w globalny i włączyło w strefę jego odpowiedzialności całą Eurazję. Tymczasem Rosja, stojąca w opozycji do takiej strategii, próbuje budować przeciwwagę dla polityki amerykańskiej. Służą temu m.in. badania naukowców z MGIMO, w tym A. Podbieriezkina, który jest jednym z wielu zwolenników prowadzenia bardziej aktywnej polityki opartej na ideach eurazjatyckich, z przewodnią rolą Rosji. Na szczycie OUBZ w Aszchabadzie poparcie uzyskała propozycja Rosji dotycząca zintegrowania jednostek rosyjskich i pododdziałów utworzonych w 2011 r. Wojsk Obrony Powietrzno-Kosmicznej (obecnie: Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej). W ten sposób zainicjowano powołanie do życia Eurazjatyckiej Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Formowanie kilku ośrodków siły militarnej w Eurazji, połączone z rosnącym znaczeniem Indii i Chin oraz ich możliwościami ekonomicznymi i militarnymi, jest skierowane na uzyskanie potencjałów strategicznego uzbrojenia ofensywnego, a przede wszystkim – powietrzno-kosmicznego komponentu precyzyjnego rażenia o różnym przeznaczeniu. Na lata 2018–2020 Rosjanie przewidują zakończenie etapu przygotowawczego, podczas którego powstaną zasadniczo nowe systemy uzbrojenia oraz zostaną opracowane i przetestowane nowe koncepcje ich użycia. W artykule podkreślono, że będzie to swoista „bitwa o Eurazję”, która stanie się wyzwaniem dla współpracy międzynarodowej, wspartej wysiłkami politycznymi. Rezultat ostateczny będzie zależał od potencjału wojskowo-technicznego strategicznego uzbrojenia ofensywnego i obronnego oraz rozwoju przemysłu w zakresie produkcji jego komponentów.
The author of the article describes the most important theses of A. Podberezkin plan against the geopolitical Russia background which form a paradigm of a common security in Russian terms on a strategic area of Eurasia. It is of a particular significance in view of the growing threats to modern world. Especially of hazardous nature is current problem of North Korea in connection with nuclear testing carried out by unpredictable regime of Kim Jong-un which creates the risk that sudden conflict can drag the whole Peninsula into a war. This, in turn, would lead to the US intervention there. Effects of the possible conflict involving superpower are hard to predict. Another current problem is Moscow-Washington conflict and Moscow-European Union conflict. Indeed, NATO enlargement to the east transformed the block from regional to global and included the whole Eurasia into their scope of responsibility. Meanwhile, Russia being in opposition to such strategy, has been trying to build counterbalance to American politics. Research done by scientists, including A. Podberezkin, serve this purpose. He is one of the numerous supporters of more active politics based o Eurasiatic ideas with the supreme role of Russia. During the Collective Security Treaty Organization summit in Ashgabad Russia’s proposal concerning przepisać ze strony wcześniej was accepted. This way the Eurasian Aerospace Defense was initiated. Few military centers in Eurasia together with growing importance of India and China and their economic and military capabilities is to obtain potentials of strategic offensive weapons, and most of all, aerial and cosmic precision-guided component of various purpose. Russians predict finishing preliminary stage in the years 2018-2020, during which new weapon systems are to be created and new concepts of their applications are to be developed and tested. It was stressed in the article that it would be a sui generis the battle for Eurasia and solution to this task was going to be a challenge to the international cooperation 280 Internal security review 18/18 supported by political efforts. The final result will depend on technical and military potential, strategic offensive and defensive weapon and development of industry in scope of its components production.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 18; 68-85
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian concept of the Eurasian Aerospace Defense System. Analysis of the problem
Rosyjska koncepcja Eurazjatyckiego Systemu Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Analiza problemu
Autorzy:
Gibas-Krzak, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501743.pdf
Data publikacji:
2018-03-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Eurasia
Russia
China
India
the US
Aerospace Defense
Putin’s doctrine
post Cold War competition
change of international order
geopolitics
Eurazja
Rosja
Chiny
Indie
USA
Obrona Powietrzno-Kosmiczna
Doktryna Putina
postzimnowojenna rywalizacja
zmiana ładu międzynarodowego
geopolityka.
Opis:
The author of the article describes the most important theses of A. Podberezkin plan against the geopolitical Russia background which form a paradigm of a common security in Russian terms on a strategic area of Eurasia. It is of a particular significance in view of the growing threats to modern world. Especially of hazardous nature is current problem of North Korea in connection with nuclear testing carried out by unpredictable regime of Kim Jong-un which creates the risk that sudden conflict can drag the whole Peninsula into a war. This, in turn, would lead to the US intervention there. Effects of the possible conflict involving superpower are hard to predict. Another current problem is Moscow-Washington conflict and Moscow-European Union conflict. Indeed, NATO enlargement to the east transformed the block from regional to global and included the whole Eurasia into their scope of responsibility. Meanwhile, Russia being in opposition to such strategy, has been trying to build counterbalance to American politics. Research done by scientists, including A. Podberezkin, serve this purpose. He is one of the numerous supporters of more active politics based o Eurasiatic ideas with the supreme role of Russia. During the Collective Security Treaty Organization summit in Ashgabad Russia’s proposal concerning przepisać ze strony wcześniej was accepted. This way the Eurasian Aerospace Defense was initiated. Few military centers in Eurasia together with growing importance of India and China and their economic and military capabilities is to obtain potentials of strategic offensive weapons, and most of all, aerial and cosmic precision-guided component of various purpose. Russians predict finishing preliminary stage in the years 2018-2020, during which new weapon systems are to be created and new concepts of their applications are to be developed and tested. It was stressed in the article that it would be a sui generis the battle for Eurasia and solution to this task was going to be a challenge to the international cooperation 280 Internal security review 18/18 supported by political efforts. The final result will depend on technical and military potential, strategic offensive and defensive weapon and development of industry in scope of its components production.
Autorka artykułu omawia na tle uwarunkowań geopolitycznych Rosji najważniejsze tezy planu A. Podbieriezkina, które tworzą paradygmat wspólnego bezpieczeństwa w ujęciu rosyjskim na strategicznym obszarze Eurazji. Ma to szczególne znaczenie w obliczu wzrastających zagrożeń współczesnego świata. Szczególnie niebezpieczny charakter, w związku z przeprowadzaniem prób jądrowych i nieobliczalnym reżimem Kim Dzong Una, przybiera obecnie problem Korei Północnej, co rodzi zagrożenie, że nagły konflikt może wciągnąć Półwysep w wojnę. To z kolei z pewnością doprowadziłoby do interwencji Stanów Zjednoczonych. Skutki ewentualnego konfliktu z udziałem supermocarstwa są nie do przewidzenia. Innym problemem pozostaje wciąż aktualny konflikt na linii Moskwa–Waszyngton i Moskwa–Unia Europejska. Rzeczywiście, rozszerzenie NATO na wschód przekształciło ten blok z regionalnego w globalny i włączyło w strefę jego odpowiedzialności całą Eurazję. Tymczasem Rosja, stojąca w opozycji do takiej strategii, próbuje budować przeciwwagę dla polityki amerykańskiej. Służą temu m.in. badania naukowców z MGIMO, w tym A. Podbieriezkina, który jest jednym z wielu zwolenników prowadzenia bardziej aktywnej polityki opartej na ideach eurazjatyckich, z przewodnią rolą Rosji. Na szczycie OUBZ w Aszchabadzie poparcie uzyskała propozycja Rosji dotycząca zintegrowania jednostek rosyjskich i pododdziałów utworzonych w 2011 r. Wojsk Obrony Powietrzno-Kosmicznej (obecnie: Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej). W ten sposób zainicjowano powołanie do życia Eurazjatyckiej Obrony Powietrzno-Kosmicznej. Formowanie kilku ośrodków siły militarnej w Eurazji, połączone z rosnącym znaczeniem Indii i Chin oraz ich możliwościami ekonomicznymi i militarnymi, jest skierowane na uzyskanie potencjałów strategicznego uzbrojenia ofensywnego, a przede wszystkim – powietrzno-kosmicznego komponentu precyzyjnego rażenia o różnym przeznaczeniu. Na lata 2018–2020 Rosjanie przewidują zakończenie etapu przygotowawczego, podczas którego powstaną zasadniczo nowe systemy uzbrojenia oraz zostaną opracowane i przetestowane nowe koncepcje ich użycia. W artykule podkreślono, że będzie to swoista „bitwa o Eurazję”, która stanie się wyzwaniem dla współpracy międzynarodowej, wspartej wysiłkami politycznymi. Rezultat ostateczny będzie zależał od potencjału wojskowo-technicznego strategicznego uzbrojenia ofensywnego i obronnego oraz rozwoju przemysłu w zakresie produkcji jego komponentów.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 18; 266-280
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies