Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wady główne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Czy gniew zawsze jest grzechem?
Is Wrath Always a Sin?
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044651.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wady główne
gniew
grzech
cnota
cardinal vices
wrath
sin
virtue
Opis:
Zagadnienie gniewu, którym od wielu wieków zajmuje się refleksja filozoficzna i teologiczna, stanowi jeden z bardzo ważnych tematów moralnych. Już filozofia starożytna dokonała jego opisu, a w oparciu o niego zawsze potępia gniew jako jedną z wyjątkowo destrukcyjnych wad duchowych. Tradycja chrześcijańska, przyjmując takie ujęcie, bardzo wcześnie postawiła pytanie, czy taka jednostronna odpowiedź jest wystarczająca. Przecież także Bóg gniewa się: Chrystus rozgniewał się na kupców świątyni i z gniewem dokona osądu człowieka oraz świata. Już św. Grzegorz Wielki wyraźnie stwierdził, że gniew w słusznej sprawie może być wyrazem gorliwości. Św. Tomasz z Akwinu, w kontekście tradycji średniowiecznej, która wiele uwagi poświeciła wadom głównym, spójnie wykazał, że może istnieć gniew godziwy, a w niektórych wypadkach odgrywa on wprost niezastąpioną rolę, a więc jest możliwy nawet „święty gniew”.
The question of wrath constitutes an essential problem which for centuries has found its place at the centre of philosophical and theological reflection. Wrath has been described as one of the most destructive of spiritual vices. Assuming this point of view, Christian tradition posed a question long ago as to whether such a unilateral answer is sufficient. Consider that even God is sometimes wrathful, that Christ focused his wrath on the merchants in the temple, and that man and the world will suffer His wrath on the day of judgment. Saint Gregory the Great stated explicitly that wrath, used in a just cause, may be a manifestation of zeal. Saint Thomas Aquinas, in the context of medieval tradition, which devoted a lot of attention to capital vices, demonstrated coherently that wrath can be decent, and in some cases plays an irreplaceable role. Therefore, even a “holy wrath” is possible.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 445-461
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza złych duchów nad człowiekiem według Jana Kasjana
The power of evil spirits over man according to John Cassian
Autorzy:
Nocoń, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613020.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
szatan
demonologia
złe duchy
władza złych duchów
walka z demonami
opętanie
wady główne i grzechy
Satan
demonology
evil spirits
power of evil spirits
struggle against demons
diabolic possession
capital sin and vices
Opis:
Much of the literary activity of John Cassian, that supreme master of the spiritual life, concentrates on the struggle with the devil, the discernment of his strategies, and the search for effective defense mechanisms against his attacks. The question of the power of evil spirits over man also arises. Generally, Cassian’s teaching on this subject of the power of spirits over man strikes a positive note: when faced with diabolic attacks and temptations, man enjoys not only the possibility of success but even the possibility of advantage: God Himself, the merciful judge (Collationes Patrum VII 20) watches over man’s struggles to overcome diabolic attacks and in that struggle He favours man. Obviously, since we are talking of a continuous struggle, evil spirits can attempt to, and sometimes even do demonize man – but not because of their desire so to do but because of God will (evil spirits may not do with man as they please but only what God permits them to do). The power of evil spirits over man is therefore limited: a) by the concession of God; and b) by man’s will which possesses „both the freedom of acquiescing to temptation and of repulsing it” (Collationes Patrum VII 8). The general tenor of Cassian’s teaching, therefore, is permeated by a positivism and is free of any form of fatalism or obsession on matters of demonology, while at the same time conscious of the evil that demonic spirits can exert on man’s body and spirit (soul). He continues to hold that spiritual evil, or vice, is something much more dangerous and to be avoided at all costs. Quoting St. Paul, Cassian assures us that definitive victory belongs to Christ and to his followers: when Christ „hands over the kingdom to God the Father after he has destroyed all dominion, authority and power” (1Cor 15, 24), at that moment, all those who have been held captive by these „dominions”, „authorities” and „powers” will be freed from all subjugation (Collationes Patrum VIII 14).
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 59; 197-208
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies