Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wacław IV" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Czechy wobec państw Władysława Jagiełły do 1419 roku. Zarys problemu
Autorzy:
Nikodem, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640463.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Królestwo Polskie, ruch husycki, Korona Czeska, Wacław IV, uniwersytet, przymierze czesko-polskie
Opis:
The Czech attitude towards the states of Ladislaus Jagiello until 1419. An outline of the problem The article constitutes an attempt to present in a synthetic way the policy conducted by Venceslaus IV of the Luxembourg dynasty towards the Polish Kingdom and the Polish-Czech contacts in the period which preceded the outbreak of the Hussite revolution. The author associates the beginning of the warming of the Czech-Polish relations with the deterioration of the situation within the Luxembourg dynasty around the year 1393 and the conflict between the king and Jednota Panska. A search for potential allies by Venceslaus IV who had felt threatened in his position as ruler, led to his decision to sign an alliance treaty with King Ladislaus Jagiello in the year 1395. In spite of the fact that the position of the Czech monarch continued to weaken, Poland did not become a strategic partner of the Czechs.What turned out to be more significant than political alliances in the pre-Hussite period were the contacts between the intellectual circles of Czechia and Poland, but also these contacts had been abruptly severed by Venceslaus’ proclamation and subsequent implementation of the so called Decree of Kutna Hora. When due to the internal problems and the total collapse of the monarch’s authority following the year 1410, the interest of the Czech Crown in relations with the Kingdom of Poland had practically died down, unsuccesful attempts to win over the sympathy of the Krakow court for the religious novelties had been undertaken by Jan Hus and his supporters.
Źródło:
Prace Historyczne; 2014, 141, 2
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grosze praskie i halerze hrabstwa kłodzkiego ze skarbu z Krzczonowa
Prague Groschen and Hellers of Kłodzko County from the Krzczonów Hoard
Autorzy:
Kazanowicz-Milejska, Marta
Milejski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16233380.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Krzczonów
monety późnośredniowieczne
skarb monet
Wacław IV
halerze kłodzkie
grosze praskie
late medieval coins
hoard
Prague groschen
Wenceslas IV
Kłodzko hellers
Opis:
Skarb z Krzczonowa (gm. Opatowiec, pow. kazimierski) odkryty został w 2002 r. podczas prac budowlanych na prywatnej posesji. Cały depozyt liczy 5264 monety – polskie, czeskie, śląskie, pomorskie i węgierskie. Artykuł prezentuje 137 monet ze skarbu z Krzczonowa – 128 groszy praskich Wacława IV oraz dziewięć halerzy kłodzkich wybitych za czasów Henryka I Starszego. Ten mały fragment skarbu krzczonowskiego pokazuje wartość naukową i perspektywy badawcze całego znaleziska. Bardzo interesujące wyniki analizy tylko kilku procent całego skarbu – między innymi zidentyfikowanie grosza praskiego Wacława IV wybitego pośmiertnie – dają nadzieję, że po opracowaniu całego znaleziska będziemy wiedzieć znacznie więcej na temat obiegu pieniądza pod koniec XV w. na obszarze między Krakowem i Kielcami.
The hoard from Krzczonów (Opatowiec community, kazimierski district) was discovered in 2002 during construction works on a private property. The entire deposit consists of 5,264 coins – Polish, Bohemian, Silesian, Pomeranian and Hungarian. The article presents 137 coins from the Krzczonów hoard – 128 Prague groschen of Wenceslas IV and nine hellers of Henry I, Duke of Münsterberg-Oels from the Kłodzko county. This small fragment of this hoard shows its scientific value and research perspectives. The very interesting results of the study of only a few percent of the entire find – inter alia the identification of the posthumous Prague groschen of Wenceslas IV – give high hopes that after the entire deposit has been processed, we will do much more about the monetary circulation in the late 15th century between Krakow and Kielce area.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 135-171
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der konflikt zwischen den Herzögen von Pommern-Stettin und dem Deutschen Orden in Preußen um die Besetzung des Erzbistums Riga in den jahren 1394–1403 im Lichte neuester Studie
The conflict over the archbishopric of Riga between the Szczecin dukes and the teutonic order in Prussia in the years 1394–1403 in light of the latest research
Autorzy:
Simiński, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591306.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Herzöge von Pommern-Stettin
Erzbistum Riga
Deutschorden in Preußen
Livland
Deutsches Reich
Swantibor I.
Otto II.
johannes von Sinten
johannes von wallenrode
konrad Zöllner von Rotenstein
konrad von jungingen
wenzel IV.
Szczecin Dukes
Riga archbishopric
Teutonic Order in Prussia
Livonia
German Reich
Swantibor I
Otto II
wenceslaus IV
książęta szczecińscy
arcybiskupstwo ryskie
zakon krzyżacki w Prusach
Inflanty
Rzesza Niemiecka
Świętobor I
jan von Sinten
jan von wallenrode
wacław IV
Opis:
30 IV 1388 r. w Świeciu nad Wisłą doszło do zawarcia układu o służbę najemną między książętami szczecińskimi Świętoborem I i Bogusławem VII a wielkim mistrzem Konradem Zöllner von Rotenstein i Zakonem. Dokument zobowiązywał władców pomorskich do udzielenia Krzyżakom pomocy wojskowej na każde ich wezwanie w ciągu dziesięciu lat. Zakazywał również sprzymierzać się z wrogami Zakonu w tym czasie. Porozumienie zosta- ło umocnione bezzwrotnym subsydium w wysokości 6000 guldenów i pożyczką w kwocie 2000 kop groszy czeskich przeznaczonych dla Gryfitów. Świętobor I był w tym okresie blisko związany z dworem króla rzymskiego Wacława IV, gdzie pełnił funkcję sędziego sądu na- dwornego. W 1391 r. dotychczasowy arcybiskup ryski Johannes von Sinten w wyniku kon- fliktu z inflancką gałęzią zakonu krzyżackiego opuścił Inflanty i udał się najpierw do Lubeki, a następnie do Pragi. Książę szczeciński wysuwając kandydaturę swojego syna Ottona II na funkcję metropolity ryskiego uzyskał początkowo wsparcie dla swoich zamierzeń u króla rzymskiego Wacława IV oraz króla polskiego Władysława II Jagiełły i wielkiego księcia litewskiego Witolda. Arcybiskup Johannes von Sinten został we wrześniu 1393 r. pozbawiony urzędu, a papież Bonifacy IX wskazał jako nowego ordynariusza Johannesa von Wallenrode, bratanka byłego wielkiego mistrza Konrada von Wallenrode. W listopadzie 1394 r. wierni Sintenowi kanonicy ryscy wybrali Ottona II na arcybiskupstwo ryskie. Księciu udało się dotrzeć do Inflant, gdzie 5 III 1396 r. jako koadiutor ryski zawarł układ z Witoldem. Wobec rozbieżnych celów politycznych sformowana ad hoc koalicja na rzecz Ottona II ostatecznie się rozpadała, a młody Gryfita został zmuszony do opuszczenia archidiecezji. Wydarzenia te doprowadziły pod koniec 1396 r. do wypowiedzenia przez księcia Świętobora I układu z Krzyżakami. Gryfita obarczył całkowitą odpowiedzialnością za niepowodzenie Ottona II wielkiego mistrza Konrada von Jungingena i Zakon. Konflikt szczecińsko-krzyżacki zakończył się zawarciem w dniu 2 IV 1403 r. w Czarnem porozumienia z wielkim mistrzem Konradem von Jungingenem.
On April 30, 1388, an agreement on mercenary service was concluded in Świecie on the Riv- er Vistula between Pomeranian Dukes Swantibor I and Bogislaw VII, Grand Master Konrad Zöllner von Rotenstein, and the Order. The document obliged the Pomeranian rulers to provide the Teutonic Knights with military assistance when need be, for a decade. It also forbade allying with the enemies of the Order for the same period of time. The agreement was strengthened by a non-returnable subsidy of 6,000 guilders and a loan of 2,000 three scores of Czech grosches intended for the House of Griffins. In this period, Swantibor I was closely associated with the court of the Roman King Wence- slaus IV where he served as court judge. In 1391, the then Archbishop of Riga, Johannes von Sinten, as a result of a conflict with the Livonian branch of the Teutonic Order, left Livonia for, first, Lübeck and, then, Prague. Submitting the candidacy of his son Otto II for the function of the metropolitan bishop of Riga, the Duke of Szczecin at first received the sup- port for his intentions of Roman King Wenceslaus IV, Polish king Władysław II Jagiełło and Vytautas the Great. Archbishop Johannes von Sinten was removed from office in Septem- ber 1393, and Pope Boniface IX appointed Johannes von Wallenrode, nephew of the former Grand Master Konrad von Wallenrode, as the new ordinary. In November 1394, the faithful canons of Archbishop Johannes von Sinten, elected Otto II Archbishopric of Riga. The duke managed to reach Livonia, where on March 5, 1396, as a coadjutor of Riga, he managed to make an arrangement with Vytautas the Great. Due to divergent political goals, the ad hoc coalition formed for Otto II eventually fell apart, whereas the young representative of the House of Griffin was compelled to leave the archdio- cese. These events led Duke Swantibor I to terminate, by the end of 1396, his agreement with the Teutonic Knights. The duke blamed Grand Master Konrad von Jungingen and the Order for the failure of Otto II. The conflict between Szczecin and the Teutonic Order ended with the conclusion, on April 2, 1403, of an agreement with Grand Master Konrad von Jungingen in Hammerstein.
Am 30. April 1388 wurde in Schwetz an der Weichsel ein Vertrag über den Söldnerdienst zwischen den Herzögen von Pommern-Stettin, Swantibor I. und Bogislaw VII., dem Hoch- meister Konrad Zöllner von Rotenstein und dem Deutschen Orden abgeschlossen. Dieses Dokument verpflichtete die pommerschen Herrscher für zehn Jahre, auf jede Aufforderung der Deutschordensritter ihnen militärische Hilfe zu leisten. Es verbot zudem jegliche Allianz mit den Feinden des Ordens innerhalb dieses Zeitraums. Das Abkommen wurde durch ein nicht rückzahlbares Subsidium in Höhe von 6000 Gulden und ein Darlehen von 2000 Schock böhmische Groschen zugunsten der Greifen bekräftigt. Swantibor I. war in dieser Zeit eng mit dem Hof des römisch-deutschen und böhmischen Königs Wenzel IV. verbunden, wo er als Richter am Hofgericht tätig war. 1391 verließ der bisherige Rigaer Erzbischof Johannes von Sinten Livland aufgrund eines Konflikts mit dem livländischen Zweig des Deutschen Ordens und ging zunächst nach Lübeck und dann nach Prag. Der Stettiner Herzog, der sei- nen Sohn Otto II. als Kandidaten für das Amt des Metropoliten von Riga vorschlug, erhielt zunächst Unterstützung für seine Pläne von dem König Wenzel IV., dem polnischen König Władysław II. Jagiełło und dem Großfürsten von Litauen Vytautas. Erzbischof Johannes von Sinten wurde im September 1393 seines Amtes enthoben und Papst Bonifatius IX. ernannte Johannes von Wallenrode, den Neffen des ehemaligen Hochmeisters Konrad von Wallenro- de, zum neuen Ordinarius. Im November 1394 wählten Stiftsherren, die Sinten treu blieben, Otto II. für das Erzbistum Riga. Dem Herzog gelang es, nach Livland zu kommen, wo er am 5. März 1396 als Koadjutor von Riga ein Bündnis mit Vytautas abschloss. Angesichts divergierender politischer Ziele brach die zugunsten von Otto II. gebildete Ad-hoc-Koaliti- on schließlich auseinander und der junge Mann war gezwungen, die Erzdiözese zu verlas- sen. Diese Ereignisse führten Ende 1396 dazu, dass Swantibor I. von dem Vertrag mit dem Deutschen Orden zurücktrat. Der Greifenherzog schrieb die gesamte Verantwortung für das Scheitern von Otto II. dem Hochmeister Konrad von Jungingen und dem Orden zu. Der Konflikt zwischen Pommern-Stettin und dem Deutschen Orden endete mit einer Einigung mit Hochmeister Konrad von Jungingen am 2. April 1403 in Hammerstein.
Źródło:
Studia Maritima; 2019, 32; 127-161
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zgrupowanie AK majora "Bartkiewicza"
Autorzy:
Kledzik, Maciej.
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Warszawa : Środowisko Zgrupowania mjr "Bartkiewicza" przy Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej
Tematy:
Jagiełło Wacław (1926- ) biografia
Jagiełło, Wacław
Obóz jeniecki Fallingbostel biografie
Obóz jeniecki Dorsten biografie
Obóz jeniecki Howelhow biografie
Armia Krajowa. Grupa Śródmieście Północ - "Radwan". Zgrupowanie "Bartkiewicz". IV Kompania "Żmudzina" biografie
Opis:
W konspiracji w oddziale specjalnym "Sztafeta" PKB. W Powstaniu w 3 drużynie plutonu "Podkowa" w IV kompanii zgrupowania "Bartkiewicza". Po kapitulacji Powstania w obozach Fallingbostel, Dorsten i Howelhow.
S. 582-583, Jagiełło Wacław.
Bibliogr. s. 539-549.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Zgrupowanie AK majora "Bartkiewicza"
Autorzy:
Kledzik, Maciej.
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Warszawa : Środowisko Zgrupowania mjr "Bartkiewicza" przy Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej
Tematy:
Kruszewski Wacław (1926- ) biografia
Kruszewski, Wacław
Armia Krajowa. Okręg Warszawa. Obwód V Warszawa Mokotów. Pułk "Baszta" biografie
Armia Krajowa. Grupa Śródmieście Północ - "Radwan". Zgrupowanie "Bartkiewicz". IV Kompania "Żmudzina" biografie
Obóz jeniecki Fallingbostel biografie
Obóz jeniecki Dorsten biografie
Opis:
W konspiracji w pułku "Baszta" AK. W Powstaniu w plutonie 1147 zgrupowania "Bartkiewicza". Jeniec obozów Fallingbostel, Dorsten.
S. 598, Kruszewski Wacław.
Bibliogr. s. 539-549.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Wacław Piekarski : wspomnienie w 20 rocznicę odejścia
Autorzy:
Nicman, Zdzisław.
Powiązania:
Gazeta Wyborcza 1999, nr 38. Dod. "Gazeta Stołeczna", s. 16
Data publikacji:
1999
Tematy:
Piekarski Wacław.
41 Dywizja Piechoty Rezerwowa
Grupa Operacyjna "Wyszków"
Grupa Operacyjna gen. Kowalskiego.
Oflag VII A Murnau.
Oflag IV A Hohstein.
Oflag VIII E Johannisbrunn.
Armia "Modlin"
Opis:
Dca 41 rezerwowej DP w składzie GO "Wyszków".
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939
Autorzy:
Stawecki, Piotr (1930-2015).
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Warszawa : Bellona
Tematy:
Piekarski Wacław.
41 Dywizja Piechoty Rezerwowa
Grupa Operacyjna "Wyszków"
Grupa Operacyjna gen. Kowalskiego.
Armia "Modlin"
Oflag VII A Murnau.
Oflag IV A Hohstein.
Oflag VIII E Johannisbrunn.
Opis:
Indeksy.
Piekarski Wacław (1893-1979), generał brygady WP, S. 247.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Generalicja polska : popularny słownik biograficzy. T. 2: M-Ż
Autorzy:
Kosk, Henryk P.
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Pruszków : Oficyna Wydawnicza "Ajaks"
Tematy:
Piekarski Wacław.
41 Dywizja Piechoty Rezerwowa
Grupa Operacyjna "Wyszków"
Grupa Operacyjna gen. Kowalskiego.
Armia "Modlin"
Oflag VII A Murnau.
Oflag IV A Hohstein.
Oflag VIII E Johannisbrunn.
Opis:
Dca 41 DP Rez. (GO "Wyszków", następnie GO gen Kowalskiego w Armii "Modlin"). Jeniec oflagów: VII A Murnau, IV A Hohstein i VIII E Johannisbrunn (Janske Koupele).
Suplement s. 299-303.
Piekarski Wacław (1893-1979), S. 82.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Rola Łokietka w walce o Kraków w ostatnim ćwierćwieczu XIII stulecia. Dojrzewanie idei zjednoczeniowej
Władysław the Elbow-High’s role in the struggle for Cracow in the last quarter of the 13th century. Development of the unification idea
Autorzy:
Tęgowski, Jan
Karczewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/24905199.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Polska dzielnicowa
dynastia Piastów
rywalizacja o tron krakowski
polityka małżeńska
Władysław Łokietek
Bolesław II mazowiecki
Konrad II
Henryk IV Probus
Przemysł II
Wacław II król czeski
district principalities of Poland
The Piast dynasty
rivalry to the throne of Kraków
marriage of state
Bolesław II of Masovia
Konrad II of Masovia
Wenceslaus II King of Bohemia
Opis:
Po bezpotomnej śmierci Bolesława Wstydliwego Władysław Łokietek z początku nie występował w roli pretendenta do tronu krakowskiego. Jego działania w tym czasie wspierały aspiracje Leszka Czarnego. Po śmierci brata Władysław początkowo zaangażował się w pomoc Bolesławowi II mazowieckiemu elektowi rycerstwa małopolskiego. Jednak gdy ten był gotów ustąpić na rzecz Konrada II z ziemi sandomierskiej, Łokietek sam wystąpił w roli pretendenta. Poprzez małżeństwa – swoje i swej siostry Eufemii, a następnie bratanicy Fenenny – nawiązał sojusze, dzięki którym mógł walczyć o swoje dziedzictwo. Porażka pod Sieradzem w 1292 r. i związki z arcybiskupem Jakubem uświadomiła mu, że nie uda się zamiar zjednoczenia bez sojuszu z władcą Wielkopolski Przemysłem II. Łokietek wsparł jego aspiracje koronacyjne, czym zyskał sympatię Wielkopolan. To właśnie jego rycerstwo tej dzielnicy wybrało na następcę Przemysła II i powołało do rządów w Wielkopolsce i na Pomorzu Gdańskim. Łokietek miał jednak przeciwników w osobach Henryka księcia głogowskiego i Wacława II króla Czech, którzy wykorzystywali jego trudną sytuację wewnętrzną, podburzając poddanych przeciw jego rządom. Wacław II to Łokietka najbardziej obawiał się jako pretendenta do władzy w Małopolsce i systematycznie z pomocą Brandenburczyków doprowadzał jego rządy do upadku w 1300 r.
After Bolesław the Chaste, Władysław the Elbow-High at first did not seek the Cracow throne. His actions at this time supported the aspirations of Leszek the Black. After his brother’s death, Władysław initially became involved in helping Bolesław II of Mazovia, elect of the knights of Lesser Poland. However, when the latter was ready to give up the Sandomierz territory in favour of Conrad II, Elbow-High stepped in as a pretender. Through marriages ‒ his own and his sister Euphemia’s, and subsequ- ently his niece Fenenna’s ‒ he forged alliances that enabled him to fight for his inheritance. The defeat at Sieradz in 1292 and his ties with Archbishop Jakub made him realise that the unification plan would not succeed without an alliance with the ruler of Greater Poland, Przemysł II. Władysław the Elbow-High supported his coronation aspirations, which won him the support of the people of Greater Poland. It was his knights from Greater Poland who elected him as successor to Przemysł II and appointed him to rule in Greater Poland and Gdańsk Pomerania. However, the Elbow-High had opponents in the persons of Henryk, Duke of Głogów, and Wenceslaus II, King of Bohemia, who took advantage of Władysław’s difficult internal situation by stirring up his subjects against his rule. Wenceslaus II feared Władysław the Elbow-High the most as a contender for power in Lesser Poland and systematically, with the help of the Brandenburgians, brought about his downfall in 1300.
Źródło:
Władysław Łokietek ‒ odnowiciel Królestwa Polskiego. Restaurator Regni Poloniae; 9-22
9788395991950
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies