Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "własne życie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Problematyka przestępstwa uporczywego nękania
Autorzy:
Galiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617421.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
persistent harassment
laying violent hands on oneself
criminal code
uporczywe nękanie
targnięcie się na własne życie
kodeks karny
Opis:
This paper pictures the essence of the crime persistence harassment of fraud described in Article 190a of polish Criminal Code. This law regulations will be analysed aiming at show a comprehensions of meaning the terms used by legislator in this law regulations and also indication the problematic issues therein same mistake made by legislator when he constructed law regulations pertaining to crime of persistence harassment what makes that this law regulation includes some superfluous elements. Nonetheless elaborated law regulations should be deemed necessary despite of some mistakes.
Niniejszy artykuł przedstawia istotę przestępstwa uporczywego nękania stypizowanego w art. 190a k.k. Regulacje te poddane zostają szczegółowej analizie, której celem jest wskazanie rozumienia poszczególnych pojęć użytych przez ustawodawcę w omawianych przepisach, a także wskazanie kwestii problematycznych, w tym popełnienie przez ustawodawcę błędów przy konstruowaniu regulacji dotyczących przestępstwa uporczywego nękania, co powoduje, że przepis zawiera pewne zbędne elementy. Nie mniej jednak omawiane regulacje pomimo pewnych błędów należy uznać za niezbędne.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 41
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie w wyniku namowy lub udzielenia pomocy albo jako następstwo czynów zabronionych stypizowanych w Kodeksie karnym – analiza krytyczna
Encouraged or assisted victim suicides or victim suicides in the aftermath of offences defined under the Criminal Code – a critical analysis
Autorzy:
Kąkol, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52233816.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
targnięcie się na własne życie
znęcanie się
uporczywe nękanie
kradzież tożsamości
następstwo
suicide
abuse
persistent harassment
identity theft
aftermath
Opis:
Ochrona życia ludzkiego należy do najważniejszych zadań stawianych prawu karnemu. Jedną z płaszczyzn, na której następuje jego realizacja, są uregulowania chroniące osobę pokrzywdzoną czynem zabronionym przed targnięciem się na własne życie. Kryminalizacja zachowań prowadzących do zamachu samobójczego została ograniczona do kilku przepisów Kodeksu karnego, tj. art. 151, art. 190a § 3, art. 207 § 3 i art. 352 § 3. Zwrócono uwagę na dwoistość tych regulacji, co spowodowało odrębne omówienie problematyki związanej z czynem z art. 151 k.k. i pozostałymi czynami mającymi charakter typów kwalifikowanych, dla których znamieniem dynamicznym jest zamach samobójczy będący następstwem określonego czynu zabronionego. W związku z powyższym ograniczeniem legislacyjnym zasadne jest dokonanie oceny, czy stan taki jest optymalny z punktu widzenia zadań i celów prawa karnego, czy też powinien zostać zmieniony przez ustawodawcę, a jeśli tak, to w jakim zakresie i w jakim kierunku zmiany winny podążać. Podjęte rozważania mają przede wszystkim charakter dogmatyczny i odnoszą się do analizy poglądów przedstawicieli doktryny na obowiązujące w tym zakresie regulacje prawnokarne. Krytyczne oświetlenie wskazanego problemu z różnych perspektyw umożliwiło sformułowanie szeregu wniosków krytycznych, a także postulatów de lege ferenda.
The protection of human life is one of the most important aims of criminal law. One of the areas in which this protection is pursued are regulations protecting victims of offences from suicide. The criminalisation of behaviours leading to suicides has been limited to a few provisions of the Criminal Code, i.e., Article 151, Article 190a § 3, Article 207 § 3 and Article 352 § 3. The paper points to the double nature of these provisions, and therefore discusses issues related to Article 151 of the Criminal Code separately from other offences of aggravated nature, the dynamic feature of which is suicide in the aftermath of a specific criminal offence. Because of this legislative limitation, it is reasonable to assess whether this state of affairs is optimal from the perspective of the aims and purposes of criminal law, or whether it should be amended by the lawmakers and, if so, in what scope and direction. The considerations are primarily of dogmatic nature, and refer to an analysis of views expressed by the representatives of doctrine on the criminal legal regulations applicable in this regard. A critical, multi-perspective view of this problem made it possible to formulate several critical conclusions, as well as demands de lege ferenda.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2024, 57; 189-203
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Court from 5th March 2014, IV KK 316/13, OS-NKW 2014, No. 11, Item 82
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618939.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
deliberate intent
domestic violence
suicide attempt
death
subjective side
prawo karne
zamiar
znęcanie się
targnięcie się na własne życie
śmierć
strona podmiotowa
Opis:
The commentary deals with the deliberate intent a victim of an art. 207 § 3 C.C. crime, who attempts to commit suicide. Such victim’s decision as a consequence of domestic violence (art. 207 § 3 C.C.) suggests at least consciousness of a death possibility as a result of victim’s own behavior and acceptance of the death. Supreme Court thesis, that the art. 207 § 3 C.C. claims, that victim’s subjective side has a form of deliberate intent, is a very strict one. In many cases a victim’s behavior, that objectively is “a suicide attempt” with death result, victim’s consent cannot be positively proved. Better solution would be to proclaim a specific presumption, that there is always a connection between a suicide attempt and violence.
Glosa dotyczy ustalenia zamiaru pokrzywdzonego przestępstwem z art. 207 § 3 k.k., który dokonuje targnięcia się na własne życie. Decyzja samobójcza pokrzywdzonego, której wyrazem jest targnięcie się na własne życie jako następstwo znęcania się (art. 207 § 3 k.k.), oznacza co najmniej świadomość możliwości odebrania sobie życia wskutek określonego zachowania i godzenie się na własną śmierć. Przyjęcie przez Sąd Najwyższy, że w art. 207 § 3 k.k. chodzi wyłącznie o nastawienie pokrzywdzonego odpowiadające wyłącznie umyślności, jest niezwykle restrykcyjne i wydaje się, że w wielu przypadkach, gdy mielibyśmy do czynienia z zachowaniem obiektywnie odpowiadającym „targnięciu się” na własne życie przez pokrzywdzonego, w wyniku którego poniósł on śmierć, ustalenie istnienia tej zgody w sposób pewny byłoby niemożliwe. Właściwsze w takiej sytuacji jest zastosowanie swego rodzaju domniemania istnienia związku targnięcia się z uprzednim znoszeniem znęcania oraz intencjonalności owego targnięcia się (opartego na obiektywnym przypisaniu z uprzedniego zachowania sprawcy).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako ofiara namowy do targnięcia się na własne życie – uwagi na tle art. 151 k.k
A child as a victim of incitement to attempt on his own life – comments in the context of Article 151 of the Criminal Code
Autorzy:
Kędra-Chmielewska, Róża
Kubacki, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027108.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
child
Criminal Code
incitement to attempt on one’s own life
suicide
murder
dziecko
kodeks karny
przestępstwo namowy człowieka do targnięcia się na własne życie
samobójstwo
zabójstwo
Opis:
Celem artykułu było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w przypadku namowy dziecka do czynu suicydalnego jest ono ofiarą przestępstwa namowy człowieka do targnięcia się na własne życie (art. 151 k.k.), czy też raczej narzędziem w rękach sprawcy i pokrzywdzonym w wyniku przestępstwa zabójstwa (art. 148 § 1 k.k.). W pierwszej kolejności zaprezentowano ogólną charakterystykę czynu zabronionego, stypizowanego w przepisie art. 151 k.k., a więc jego podmiot, przedmiot, stronę podmiotową i przedmiotową. Szczególną uwagę poświęcono zwłaszcza znamieniu ,,namowy”, zastanawiając się, czy należy je rozumieć w ujęciu wąskim (wyłącznie jako namawianie za pomocą słów), czy raczej szerokim (utożsamiając ją z nakłanianiem, charakteryzującym podżeganie). Wskazano również, że bardziej przekonujący jest drugi z wyżej zakreślonych poglądów. Dostrzeżono także, że – zgodnie z większościowym poglądem prezentowanym w piśmiennictwie – możliwe jest namówienie do targnięcia się na własne życie jedynie takiego człowieka, który rozumie znaczenie czynu suicydalnego. Następnie omówiono spór w doktrynie, który pojawił się wokół tytułowego zagadnienia. Niektórzy autorzy wskazują bowiem, że w przypadku namowy dziecka, które nie potrafi rozpoznać znaczenia własnego czynu do targnięcia się na własne życie, należy w istocie mówić o zabójstwie. W tym przypadku dziecko jest zarówno ofiarą, jak i narzędziem w rękach sprawcy. Inni z kolei podnoszą, że zachowanie się sprawcy namawiającego takie dziecko do czynu suicydalnego musi być kwalifikowane jako przestępstwo stypizowane w przepisie art. 151 k.k. W opracowaniu ustalono, że bardziej przekonujący jest pierwszy pogląd i zaprezentowano argumenty przemawiające na jego rzecz oraz omówiono dorobek doktryny w tym zakresie. Rozważono także, czy możliwe jest wyznaczenie jakiejś konkretnej granicy wiekowej, do której możliwe będzie dokonanie kwalifikacji omawianego przestępstwa już jako namowy człowieka do targnięcia się na własne życie, dochodząc do wniosku, że granica taka nie powinna zostać wyznaczona, albowiem rozwoju człowieka nie można ściśle utożsamiać z jego wiekiem. Na zakończenie wyrażono opinię, że konieczna jest nowelizacja przepisu art. 151 k.k., ponieważ jego obecne brzmienie wywołuje liczne wątpliwości interpretacyjne. Do dokonania powyższych ustaleń wykorzystano metodę dogmatycznoprawną.
The aim of the article is to answer the question whether in the case of inciting a child to a suicidal act he or she is a victim of a crime involving incitement to attempt on one’s own life (Article 151 of the Criminal Code) or rather a tool in the hands of the perpetrator and a murder victim (Article 148(1) of the Criminal Code). First, the article describes the general characteristics of the prohibited act specified in Article 151 of the Criminal Code, i.e. its subject, object, subjective and objective side. Particular attention is given to the trait of “incitement”. The authors wonder whether it should be understood narrowly (only as incitement with the use of words) or perhaps broadly (identifying it with abetting, which characterizes instigation). The authors point out that they are more convinced by the latter view. It is also noticed—in line with the majority view presented in the literature—that it is only possible to incite someone to make an attempt on his life if they understand the meaning of a suicidal act. This is followed by a discussion of the dispute on the issues in question in the scholarly circles. Some authors raise that in the case of inciting a child who cannot recognize the meaning of his own act to take his own life, we should in fact talk about murder. In this case, the child is both a victim and a tool in the hands of the perpetrator. Others, in turn, argue that the behaviour of the perpetrator who incites such a child to commit a suicidal act must be classified as a crime specified in Article 151 of the Criminal Code. The authors find the first view more convincing and thus present arguments in its favour and discuss relevant scholarly writings and commentary. They also assess whether it is possible to set a specific age limit up to which it will be possible to classify the crime in question as incitement to make an attempt on one’s own life, reaching the conclusion that such a limit should not be set, because human development cannot be strictly identified with one’s age. Finally, the authors express an opinion that the provision of Article 151 of the Criminal Code must be amended, because its current wording raises numerous interpretation doubts. An analysis of the law in force is used to formulate these conclusions.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 35; 37-51
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki przypisania odpowiedzialności karnej za śmierć człowieka w przypadku doprowadzenia go do targnięcia się na własne życie
Assignment of criminal liability for the death of a person in the event of making the victim take their own life
Autorzy:
Zakrzewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027116.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
suicide
murder
causing the result of the crime
making a man take his own life
indirect perpetration
samobójstwo
zabójstwo
spowodowanie skutku
doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie
sprawstwo pośrednie
Opis:
Głównym problemem badawczym będącym przedmiotem analizy w ramach niniejszego opracowania są przesłanki przypisania skutku w postaci śmierci człowieka w sytuacji, gdy do zgonu dochodzi niejako „rękoma” pokrzywdzonego. W ramach opracowania wskazano poszczególne okoliczności, które różnicują sytuację wypełnienia przez sprawcę znamion z art. 151 k.k. od sytuacji, gdy jest on współsprawcą skutku w postaci śmierci drugiego współsprawcy, oraz od sytuacji, gdy sprawca jest wyłącznie odpowiedzialny za skutek w postaci śmierci człowieka. Atypowość trzeciej z wyróżnionych sytuacji polega na tym, że pokrzywdzony jest sprawcą pośrednim skutku w postaci swojej śmierci, którego odpowiedzialność za ten skutek zostaje wyłączona na różnych szczeblach pięcioelementowej struktury przestępstwa. W ramach tak wyznaczonego pola badawczego został również opisany problem ustalenia okoliczności wskazujących na stopień wpływu zachowania się sprawcy na zaistnienie zachowania autodestrukcyjnego po stronie suicydanta.
The main research problem analysed in this study is the indication of the circumstances that should constitute the premises for assigning the result of a crime (death) in a situation where the death takes place, so to speak, by the “hands” of the victim. The study indicates the need to take into account the circumstances of the event, which help to show the differences between the situation where the perpetrator’s behaviour meets the requirements of a prohibited act under Art. 151 of the Criminal Code, the situation where the perpetrator should be considered jointly responsible for causing the result of the crime (death of another accomplice) and the situation where the perpetrator is solely responsible for the result of the crime (death of a person). The atypical nature of the third of the situations described is that the victim is an indirect perpetrator of the result (his death) and at the same time there are circumstances that allow him not to be held responsible for the result (his own death). This exclusion of liability is possible at various levels of the five-element structure of a crime. The research area designated in this way also accommodates the problem of establishing the circumstances indicating the degree of influence of the perpetrator’s behaviour on the occurrence of a selfdestructive behaviour on the part of the suicide.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2021, 35; 99-118
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i potrzeba posłuszeństwa prawu Bożemu w nauczaniu Jana Pawła II
The importance and need of obedience to the God’s law in the teaching of John Paul II
Autorzy:
Król, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2064469.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
believer
obedience
need
the God’s law
commandments
social justice
moral good
moral norm
God the Creator and Redeemer
faithfulness
own life
holiness.
disciples of Christ
posłuszeństwo
potrzeba
prawo Boże
przykazania
sprawiedliwość społeczna
dobro moralne
norma moralna
Bóg Stwórca i Odkupiciel
wierność
uczniowie Chrystusa
własne życie
świętość.
Opis:
The author of this publication draws attention to the fact that in the face of the spread of dangerous forms of social and economic injustice and political corruption, currently there is an urgent need for a radical renewal of individuals and societies that could provide and ensure justice, solidarity, honesty and transparency. According to the autor, the most complex problems can be solved only on the foundation of the truth where: the highest Good and moral good are present and confronted, as this is the place where a human being, by obeying the transcendent truth, acquires his/her full identity. To the author, this dimension emphasizes the argument that modern totalitarianism is born as a result of negating the transcendent dignity of the human being, which is a visible image of invisible God and hence, by its very nature, the subject of laws that cannot be broken or ignored by individuals, groups, classes, nations or states. Therefore, according to the author, a human being should obey the moral norm in every even the most dificult life situation „in order to obey the God's holy commandment and act in accordance with his/her personal dignity. Moreover, Król emphasizes the fact of obedience to the God's law, which, by presenting the attitude of a number of holy men and women, who proclaimed the moral truth and defended it as martyrs or chose death over committing one mortal sin, shows the Church to the faithful and all people of good will. Noteworthy is the fact that, in the opinion of the author, the Church canonized so many people and thus, confirmed the testimonies of their lives, by publicly recognizing their conviction that „God's love requires us to obey His commandments unconditionally even in the most difficult circumstances and breaking them even to save one’s own life is not allowed”.
Autor niniejszej publikacji zwraca uwagę na fakt, że wobec szerzenia się groźnych form niesprawiedliwości społecznej i gospodarczej oraz korupcji politycznej, w naszych czasach jawi się pilna potrzeba radykalnej odnowy jednostek i społeczeństw, która byłaby zdolna zapewnić sprawiedliwość, solidarność, uczciwość i jawność. Rozwiązanie najbardziej złożonych problemów może się dokonać tylko na fundamencie prawdy w której się spotykają: najwyższe Dobro i dobro moralne. Na tej to płaszczyźnie człowiek zdobywa swą pełną tożsamość przez posłuszeństwo prawdzie transcendentnej. W tym wymiarze autor eksponuje argument, że nowoczesny totalitaryzm rodzi się z negacji transcendentnej godności osoby ludzkiej, która jest widzialnym obrazem Boga niewidzialnego i stąd, z samej swej natury, podmiotem praw, których nie może łamać i lekceważyć jednostka, grupa, klasa, naród czy państwo. Dlatego też człowiek powinien przestrzegać normy moralnej w każdej nawet najtrudniejszej sytuacji życia, „aby okazać posłuszeństwo świętemu przykazaniu Bożemu i postąpić zgodnie ze swą osobową godnością”. Ponadto autor podkreśla fakt posłuszeństwa prawu Bożemu, które ukazuje Kościół swoim wiernym oraz wszystkim ludziom dobrej woli w postawie licznych świętych mężczyzn i kobiet, którzy głosili prawdę moralną i bronili jej aż do męczeństwa bądź też woleli umrzeć niż popełnić choćby jeden grzech śmiertelny. Godnym uwagi jest fakt, że Kościół wyniósł tak wielu ludzi do chwały ołtarzy, potwierdzając tym samym ich świadectwo życia i publicznie uznając za słuszne ich przekonanie, „że miłość Boga każe bezwarunkowo przestrzegać Jego przykazań nawet w najtrudniejszych okolicznościach i nie pozwala ich łamać nawet dla ratowania własnego życia”.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 47-70
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między propagandą a rzeczywistością – obraz hoteli pracowniczych na przykładzie regionu Kujaw i Pomorza 1950–1980
Between propaganda and reality – the image of workers’ hostels in the Kujawy and Pomerania region in 1950–1980
Autorzy:
Kujawa, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546864.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
hotele zakładowe
zakłady pracy
migracja
życie codzienne
ideologizacja i polityzacja
warunki socjalno-bytowe
własne mieszkanie
worker’s hostels
workplace
migration
everyday life
ideologisation and
politicisation
social and living conditions
own place
Opis:
Współcześnie pojęcie hotelu robotniczego, a w mniejszym stopniu domu młodego robotnika kojarzy się z peerelowskimi zakładami pracy. W PRL rozwój pracowniczej przestrzeni hotelowej związany był głównie z migracją ludności ze wsi do ośrodków miejsko-przemysłowych. Migranci zarobkowi szukali pracy w dużych miastach wojewódzkich lub w rozbudowywanych okręgach przemysłowych (np. Górny Śląsk). Nie inaczej było w przypadku regionu Kujaw i Pomorza, gdzie największy napływ ludności notowano w miastach silnie uprzemysłowionych, to jest Bydgoszczy, Toruniu, Włocławku, Grudziądzu i Inowrocławiu. Artykuł porusza problematykę organizacji i kontroli życia społecznego w hotelach zakładowych. Obraz robotników przebywających w miejscach zbiorowego zakwaterowania pokazany jest na tle programów ideowo-wychowawczych tudzież skali ich realizacji. W tekście zaprezentowano także codzienność hotelową odartą już z przekazu propagandowego, odsłaniająca rzeczywistą jakość wypoczynku pracowniczego w opisywanych miejscach.
At present, the concept of a workers’ hostel (hotel robotniczy) and to a lesser extent of a young worker’s home (dom młodego robotnika) is closely associated with the communist period of the People’s Republic of Poland. It is often identified with large construction sites and dynamic labour fluctuation, as well as mismanagement, notorious untidiness, and noisy drinking bouts and brawls. In the conditions of state socialism, workers’ hostels were to fulfil the role of a substitute for a permanent flat for out-of-town workers until they were allotted their own home. The actual situation was more complex, which resulted primarily from the difficult state in the house building sector. This article presents the problems of organization and control of social life in factory hostels. The image of a worker staying in collective lodgings is presented in the light of ideological and educational programmes as well as the scale of their implementation. Moreover, the daily life in hostels is presented, devoid of their propaganda messages, creating the actual quality of labour rest in the described places.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2020, 14, 1; 148170
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sektor ubezpieczeń w Polsce w okresie globalnego kryzysu finansowego
Insurance Sector in Poland in the Period of Global Financial Crisis
Autorzy:
Stroiński, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509588.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
kryzys finansowy
rynek ubezpieczeniowy
składka
kapitały własne
ubezpieczenia na życie
ubezpieczenia majątkowe
fundusz kapitałowy
lokaty
ryzyko
rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe
wynik techniczny
zysk
financial crisis
insurance market
premium
equities
life insurance
property insurance
capital fund
deposits
risk
technical provisions
technical result
profit
Opis:
Globalny kryzys finansowy nie wpłynął dotychczas znacząco na sektor ubezpieczeń w Polsce. W dziale ubezpieczeń majątkowych i innych osobowych nie nastąpiły istotne zmiany podstawowych wskaźników ekonomicznych, zwłaszcza w zakresie składki przypisanej. Rosła ona w niezmienionym tempie o ok. 4% rocznie, począwszy od 1991 r. do 2012 r. Bardziej istotne zmiany nastąpiły w dziale ubezpieczeń na życie, w którym do 2007 r. wzrost składki wynosił ok. 16% rocznie. W 2008 r. nastą-pił gwałtowny wzrost składki (o ok. 50%), po czym w 2009 r. nastąpił spadek o blisko 25%, a w kolejnych latach składka utrzymywała się na niezmienionym poziomie. Dopiero w 2012 r. nastąpił nieco większy wzrost (kilkanaście procent). Uwzględniając te zmiany, w latach 2008-2012 wzrost składki wyniósł przeciętnie ok. 4% rocznie, podobnie jak w ubezpieczeniach majątkowych, a więc dość znacznie obniżył się w stosunku do poprzednich kilkunastu lat, kiedy rozwój ubezpieczeń na życie był wyjątkowo wysoki, co łączyło się z wprowadzeniem nowych rodzajów ubezpieczeń, tj. ubezpieczeń z funduszem kapitałowym. Obecne tempo wzrostu wydaje się ustabilizowane, choć nadal jest nieco wyższe niż w innych krajach europejskich. W okresie globalnego kryzysu nie odnotowano istotnych zakłóceń w zakresie osiąganego zysku i zabezpieczenia finansowego zakładów ubezpieczeń.
The global financial crisis has yet not affected significantly the insurance sector in Poland. In the section of property insurance and other types of personal insurance, there have not taken place any substantial changes of the basic economic indices, particularly as regards the written premium. It was growing at an unaltered rate by approx. 4% annually, starting from 1991 to 2012. More important changes took place in the section of life insurance where, till the year 2007, the growth of premium accounted for approx. 16% per year. In 2008, there took place a rapid growth of premium (by approx. 50%) and, in 2009, there occurred a drop by almost 25%; in the subsequent year, the premium remained at an unaltered level. Only in 2012, there took place a greater growth (more than ten per cent). Taking into account those changes, in 2008-2012, the growth of premium accounted on average for approx. 4% a year, as in property insurance, hence, it declined quite considerably against the previous several years when the development of life insurance was exceptionally high what was connected with the introduction of new types of insurance, i.e. insurance with capital fund. The present growth rate seems to be stabilised though still it is a little bit higher than in other European countries. In the period of global crisis, there were not noted any significant disturbances in the field of gained profit and financial guarantee of insurance companies.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2013, 32/2013 Ekonomia III; 68-90
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies