Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "władza sądzenia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
MUZEUM SZTUKI DZIŚ. SZTUKA * NAUKA * POLITYKA
ART MUSEUM TODAY. ART * SCIENCE * POLITICS
Autorzy:
Beata, Lejman,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432740.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
muzeum
sztuka
nauka
polityka
dystynkcja
rywalizacja
władza sądzenia
habitus
Opis:
Due to the scientific paradigm of art history, this article was intended to be of interdisciplinary character. I used selected tools of the following related fields of science: philosophy, social psychology, political science, cultural anthropology that I adopted either when visiting numerous museums in Poland and abroad or when analyzing the institution where I have been working since 2000 (with 4 years break). I tried though to maintain an independent status of a theoretician and practician at the same time. Beginning with the new distinction between sociotechnical and social museums, I present the biggest challenges of our time. I point out the notions, which are constantly changing due to the dynamics of the culture: art, science and politics, which are being deformed in practice and – notwithstanding the theory – are present in popular opinion. In the description I deliberately use the language of metaphors of culture, as this refers to certain areas of our collective self-consciousness with moderate exposition of scientific apparatus. In particular, reference has been made to scientific authority of Hannah Arendt and Pierre Bourdieu. As far as the area of social life is concerned, I analyzed both museums and behavior of museum experts – which in my opinion are all museum employees. Final remarks highlight the importance of responsibility for a picture and a word in the culture, the power of thinking, imagination and sensitivity constituting the credo of violence-free museums idea that I have created.
Artykuł ma charakter z założenia interdyscyplinarny, co jest związane z naukowym paradygmatem historii sztuki. Wykorzystuję w nim wybrane narzędzia zaprzyjaźnionych nauk: filozofii, socjolopsychologii, politologii, antropologii kulturowej, które przyswajałam sobie przyglądając się setkom muzeów odwiedzanych w kraju i za granicą, a jednocześnie od środka własnej instytucji, w której pracuję od 2000 (z 4 letnią przerwą), starając się, na ile to możliwe, zachować niezależny status teoretyka i praktyka zarazem. Zaczynając od nowego kryterium podziału muzeów na socjotechniczne i społeczne szkicuję najtrudniejsze wyzwania współczesności. Wskazuję na podlegające dynamice kultury, zmienne w czasie znaczenia tytułowych pojęć: sztuka, nauka i polityka, które ulegając deformacji w praktyce niezależnie od teorii funkcjonują w opinii potocznej. W opisie celowo używam języka metafor naszej kultury, który pozwala odesłać do określonych obszarów naszej zbiorowej samoświadomości, z zachowaniem umiaru w zakresie eksponowania aparatury naukowej; odwołuję się głównie do autorytetu naukowego Hannah Arendt i Pierre’a Bourdieu. Od polityki przechodzę do życia społecznego, lokalizując w nim muzea oraz przyglądając się zasadom funkcjonowania społeczności muzealników, czyli w moim odczuciu wszystkich zatrudnionych w muzeach pracowników. Uwagi końcowe podkreślają znaczenie odpowiedzialności za obraz i słowo w kulturze, wagę myślenia, wyobraźni i wrażliwości jako credo sformułowanej przeze mnie idei muzeum bez przemocy.
Źródło:
Muzealnictwo; 2014, 55; 60-68
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między czasem minionym a przyszłym – człowiek w pozycji arbitra
Between the Past and the Future – The Human as an Arbiter
Autorzy:
Nieszporek-Trzcińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42575965.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Arendt
władza sądzenia
amor mundi
zerwanie
wyobraźnia
piękno
power to judge
breakup
imagination
beauty
Opis:
Artykuł koncentruje się na prezentacji Arendtowskiej teorii sądzenia ze szczególnym uwzględnieniem jej funkcji scalającej czasy minione z przyszłością. Autorka wylicza dwie parabole jako motywy sądzenia: pierwszą kafkowską - definiującą sąd jako rozstęp w czasie, drugą pitagorejską - stanowiącą odwołanie do tego, co zostało utracone. Traktując obecne czasy jako domenę sądzenia - po epoce starożytności, w której triumf święcił rozum oraz średniowiecza, gdzie dowodzenie należało do władzy woli - Arendt zdaje się nas przekonywać, jakoby zerwanie ciągłości naszej tradycji intelektualnej było dla nas szansą. W świecie globalizacji, w którym ogłoszono koniec wielkich narracji, człowiek w szczególny sposób zostaje wezwany do wydawania sądów o sobie i (pięknie) otaczającej go rzeczywistości. Tym bardziej zajmowana przez niego rola arbitra staje się konieczna, gdy tradycja, religia czy autorytet nie oferują już jasnych wytycznych myślenia (stąd słynne hasło Arendt Denken ohne Geländer; myślenie bez podpórek). Potencjalnie rozumiana umiejętność generowania własnych kryteriów osądzania to, zdaniem autorki artykułu, emanacja boskiego pierwiastka w człowieku i świadectwo jego politycznego (nie) zaangażowania w kwestie zła.
The article focuses on presenting Arendt's theory of judgment, with particular emphasis on its function of uniting the past with the future. The author identifies two parables as motifs of judgment: the first, Kafkaesque, defining judgment as a gap in time, and the second, Pythagorean, referring to what has been lost. By treating the present as the domain of judgment—following antiquity, where reason triumphed, and the Middle Ages, where authority belonged to the will—Arendt seems to argue that the break in our intellectual tradition offers us an opportunity. In a globalized world where the end of grand narratives has been declared, humans are particularly called upon to make judgments about themselves and the (beauty of the) reality surrounding them. The role of arbiter becomes all the more necessary when tradition, religion, or authority no longer provide clear guidelines for thinking (hence Arendt's famous phrase *Denken ohne Geländer*, or thinking without banisters). The potential ability to generate one's own criteria for judgment is, according to the author, an emanation of the divine element within humans and a testament to their (non)involvement in the issues of evil.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 49-63
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyczna władza sądzenia w ujęciu Neila MacCormicka
Practical power of judgment by Neil MacCormick
Autorzy:
Cern, Karolina M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685862.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pluralizm prawny
posługiwanie się normami
praktyczna władza sądzenia
osądzająco-interpretacyjna praktyka
legal pluralism
norm-usage
practical power of judgement
judgmental-interpretative practice
Opis:
The chief concern of the paper is to reconstruct the idea of the practical power of judgement, which in my view stands as a hidden philosophical background in Neil MacCormick’s writings in his post-positivist period. Firstly, I bring into light the source of and inspiration for his understanding of legal pluralism. Secondly, I analyse thoroughly the concept of norm-usage. Finally, drawing on my previous analyses, I argue that behind the legal pluralism and norm-usage there is a concept of judgmental-interpretative practice to be found which I reconstruct from MacCormick’s writings.
Głównym celem artykułu jest rekonstrukcja idei praktycznej władzy sądzenia, która w mojej opinii występuje jako ukryty filozoficzny kontekst w piśmiennictwie Neila MacCormicka w jego okresie post-pozytywistycznym. Po pierwsze, przybliżam źródło i inspirację jego rozumienia pluralizmu prawa. Po drugie, dogłębnie analizuję koncepcję zastosowania norm. W końcu, czerpiąc ze swoich wcześniejszych analiz, uzasadniam, że za pluralizmem prawnym i zastosowaniem norm istnieje koncepcja osądzająco-interpretacyjnej praktyki, którą rekonstruuję z prac MacCormicka.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 78
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jürgen Mittelstrass: nauki humanistyczne w świetle idei jedności nauki
Jürgen Mittelstrass: The Humanities in the Context of the Unity of Science Conception
Autorzy:
Czerniak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343847.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
nauki humanistyczne
funkcje kompensacyjne humanistyki
racjonalność
władza sądzenia
transdyscyplinarność
praktyka badawcza
The humanities/the human sciences
rationality
the compensatory functions of the humanities
power of judgement
trans-disciplinary
research praxis
Opis:
Autor rekonstruuje w tekście główne wątki filozofii nauk humanistycznych Jürgena Mittelstrassa. Niemiecki filozof wychodząc od krytyki tzw. funkcjonalistycznej, dualistycznej koncepcji humanistyki autorstwa J. Rittera-O. Marquarda, staje na stanowisku metodologicznego monizmu zakładającego jedność wszystkich nauk na gruncie uniwersalnych reguł racjonalności. Szuka przy tym symptomów tej jedności zarówno w tendencjach transdyscyplinarnych współczesnej nauki, jak i w pewnych wspólnych założeniach epistemologicznych oraz podobieństwach praktyk badawczych nauk. Autor zwraca uwagę na inspiracje kantowskie Mittelstrassa, który adaptuje interesująco dla potrzeb swej argumentacji kategorię „władzy sądzenia”. W podsumowaniu rozważań pojawiają się obok pozytywnej ogólnej oceny omawianej koncepcji także pewne uwagi krytyczne autora pod jej adresem.
The author recounts the main threads of Jürgen Mittelstrass’s philosophy of the humanities. In it, the German philosopher starts out with the critique of J. Ritter’s and O. Maquard’s so-called functionalistic and dualistic conception of the human sciences, stating preference for methodological monism, which sees all sciences united by the universal rules of rationality. Mittelstrass seeks this unity both in the trans-disciplinary trends in contemporary science, as well as in certain epistemological similarities and similarities in research praxis between scientific disciplines. The author also points to Mittelstrass’s Kantian inspirations, and his clever adaptation of the “power of judgement” concept for the purposes of his own argumentation. In a final resume, he passes a generally positive opinion about the discussed conception with some critical comments.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2018, 6; 27-51
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyjaśnić zło. Filozoficzna interpretacja eksperymentu więziennego Philipa Zimbardo
To explain evil. Philosophical interpretation of Philip Zimbardo’s Prison Experiment
Autorzy:
Hładyłowicz, Joanna Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31224043.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
das Böse
die Banalität des Bösen
das radikal Böse
Urteilskraft
das Stanford Gefängnisex-periment
evil
banality of evil
radical evil
judgment
Standford Prison Experiment
zło
banalność zła
zło radykalne
władza sądzenia
Standfordzki Eksperyment Więzienny
Opis:
Artykuł jest poświęcony problematyce zła i próbom jego wyjaśnienia. Jest to analiza i reinterpretacja wyników Stanfordzkiego Eksperymentu Więziennego Philipa Zimbardo, w oparciu o tezę Hannah Arendt o złu banalnym oraz o filozofię Immanuela Kanta i Paula Ricoeura. W obliczu skrajnych wniosków z eksperymentu postawione są pytania o wolność woli i motywację jednostki oraz o odpowiedzialność za podjęte działania. Główna argumentacja jest sprzeciwem wobec radykalnej tezy o totalnym wpływie sytuacji na nasze wybory moralne oraz propozycją stanowiska zamiennego, stanowiącego połączenie postulatów dyspozycjonistów i sytuacjonistów. Rozważania prowadzą do wniosków o niepoznawalności zła i potrzebie rozwijania zdolności samodzielnego myślenia przy użyciu władzy sądzenia, która umożliwia ludziom nie tylko podejmowanie właściwych wyborów ale i przeciwdziałanie złu.
Der Artikel ist der Frage des Bösen und dem Versuch gewidmet, dieses Problem zu erläutern. Es ist eine Analyse und Neuinterpretation der Ergebnisse vom Standford Gefängnisexperiment, die sich auf Hannah Arendts These über die Banalität des Bösen und auf die Philosophie von Immanuel Kant und Paul Ricoeur stützt. Angesichts der extremen Schlussfolgerungen des Experiments werden Fragen über die Freiheit des Willens und die Motivation des Einzelnen sowie über die Verantwortung für die unternommenen Handlungen aufgeworfen. Die Hauptargumentierung bildet der Widerstand gegen die radikale These, dass die Situation unsere moralischen Entscheidungen völlig beeinflusst, und der Vorschlag eines Standpunktes, der die Forderungen von Dispositionisten und Situationisten vereint. Die Überlegungen führen zu Schlussfolgerungen über die Unerkennbarkeit des Bösen und die Notwendigkeit, die Fähigkeit des selbstständigen Denkens unter der Verwendung der Urteilskraft zu entwickeln, die es den Menschen ermöglicht, nicht nur die richtigen Entscheidungen zu treffen, sondern auch dem Bösen entgegenzuwirken.
 The main problem of this paper is the issue of the evil and attempts at explaining this phenomenon. It is an analysis and reinterpretation of the Stanford Prison Experiment conducted by Philip Zimbardo. The leading argumentation is composed of Hannah Arendt's thesis of the banality of evil and philosophy of Immanuel Kant and Paul Ricoeur. Facing the radical experiment's conclusions, questions about human free will, motives and responsibility was raised. Therefore, the main thesis of this paper is an objection against the radical postulate of social psychologists about a profound influence a situation has on our moral decisions. The conclusion leads us to assumption of the incomprehensible character of evil and a strong need to expand our ability of self-reliant thinking allowing us to make a morally right choices and to counteract evil.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2021, 31; 151-172
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies