Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "właściwości zaprawy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Properties of mortars with Calcium Sulfoaluminate cements with the addition of Portland cement and limestone
Właściwości zapraw z cementów wapniowo siarczanoglinianowych z dodatkiem cementu portlandzkiego i wapienia
Autorzy:
Gołaszewski, Jacek
Gołaszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1852557.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
cement wapniowo-siarczanoglinianowy
cement portlandzki
właściwości zaprawy
właściwości reologiczne
wapień
calcium sulfoaluminate cement
Portland cement
mortar properties
rheological properties
limestone
Opis:
Calcium Sulfoaluminate cements (CSA) may be an alternative to Portland cements due to their very high early strength and more environmentally friendly production technology, however they are characterized by a short setting time and high cost. A possible solution to these problems is to mix CSA cement with other binders or additives. In order to test this possibility, CSA cement was mixed with Portland cement and limestone in the amount of 10, 20 and 30 wt. %. A hydration heat test was carried out in the first 72 hours after the components were mixed, measured were compressive and flexural strength after 1, 2, 7 and 28 days, and rheological properties, including early shrinkage. A negative interaction between CSA and CEM I 42.5R was observed, leading to deterioration of mechanical properties of the mortars. The study did not indicate a similar negative interaction between CSA cement and limestone.
Potrzeba zmniejszenia śladu węglowego stała się jednym z głównych problemów przemysłu cementowego ze względu na wysoką produkcję dwutlenku węgla w procesie spalania klinkieru portlandzkiego, która wynosi od 0,6 do 0,8 tony CO2 na 1 tonę klinkieru portlandzkiego Sytuacja ta stwarza zapotrzebowanie na mniej popularne klinkiery, takie jak cement CSA (cement wapniowo siarczanoglinianowy). Cement CSA charakteryzuje się krótkim czasem wiązania, wysoką wytrzymałością początkową i niskim skurczem, a podczas jego produkcji emitowane jest mniej CO2 w porównaniu z klinkierem OPC. Jednakże wysoki koszt cementu CSA zachęca do mieszania CSA z innymi, tańszymi spoiwami lub nieklinkierowymi składnikami głównymi cementu. Celem prezentowanych badań było zatem zbadanie właściwości zapraw z użyciem cementu CSA zmieszanego ze zwykłym cementem portlandzkim CEM I 42,5R (OPC) lub wapieniem w ilości 10, 20 i 30% masy cementowej. Badano następujące właściwości: ciepło hydratacji w pierwszych 72 h od połączenia cementu z wodą, wczesny skurcz zaprawy w pierwszych 24 h, właściwości reologiczne, czyli granicę plastyczności i lepkość plastyczną świeżej zaprawy, a także wytrzymałość na ściskanie i zginanie po 1,2,3,7 i 28 dniach. Zaprawy przygotowano na bazie normowej zaprawy wg EN 196-1, zawierającej 450g cementu, 1350g piasku normowego i o stosunku w/c wynoszącym 0,5. Ze względów technicznych stosunek w/c został zmieniony dla pomiarów reologicznych na 0,6.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2021, 67, 2; 425-435
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Properties of cement mortars modified with commercial nanosilica
Właściwości zapraw cementowych modyfikowanych nanokrzemionką komercyjną
Autorzy:
Horszczaruk, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/402422.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Świętokrzyska w Kielcach. Wydawnictwo PŚw
Tematy:
nanosilica
mechanical properties
cement mortars
nanokrzemionka
właściwości mechaniczne
zaprawy cementowe
Opis:
Nanosilica as a commercial product dedicated to construction remains a relatively expensive chemical admixture for concrete and cement mortars. Economic considerations are a major barrier to the industrial use of nanosilica in the building materials industry. With respect to nanosilica, the following have been confirmed: accelerating the effect of C3S hydration, accelerated C-S-H gel formation, modification of the mixture viscosity, improvement of cement matrix tightness, also at high temperature. The efficiency of nanosilica depends on its even distribution in the composite, therefore disagglomeration is necessary for the proper design of mortar or concrete. The article presents the results of tests on cement mortars modified with different amounts of colloidal nanosilica. It is an nano-SiO2 admixture in the form of an aqueous dispersion containing up to 50% pure nanosilica, which is produced on an industrial scale as an admixture for concrete and cement mortars. Dispersions of nanosilica in composite using ultrasound were used. The possibilities of using nanosilica as an admixture improving the early strength of cement composites were pointed out.
Nanokrzemionka jako produkt komercyjny dedykowany dla budownictwa pozostaje nadal stosunkowo drogą domieszką chemiczną do betonów i zapraw cementowych. Względy ekonomiczne są główną barierą w przemysłowym zastosowaniu nanokrzemionki w przemyśle materiałów budowlanych. W odniesieniu do nanokrzemionki potwierdzono: przyspieszające działanie na hydratację C3S, przyspieszone tworzenia się żelu C-S-H, modyfikację lepkości mieszanki, poprawę szczelności matrycy cementowej, także w warunkach wysokiej temperatury. Wydajność nanokrzemionki zależy od jej równomiernego rozmieszczenia w kompozycie, dlatego dezaglomeracja jest niezbędna do prawidłowego zaprojektowania zaprawy lub betonu. W artykule przedstawiono wyniki badań zapraw cementowych modyfikowanych różną ilością nanokrzemionki koloidalnej. Jest to domieszka nano-SiO2 w postaci wodnej dyspersji zawierającej do 50% czystej nanokrzemionki, która produkowana jest na skalę przemysłową jako domieszka do betonów i zapraw cementowych. W badaniach zastosowano dyspersję nanokrzemionki w kompozycie z wykorzystaniem ultradźwięków. Wskazano na możliwości zastosowania nanokrzemionki jako domieszki poprawiającej wczesną wytrzymałość kompozytów cementowych.
Źródło:
Structure and Environment; 2019, 11, 4; 247-255
2081-1500
Pojawia się w:
Structure and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ceramiczne odpady budowlane powstające w procesie rewitalizacji miasta – badanie możliwości ich wykorzystania jako substytutu cementu do betonów i zapraw
Ceramic wastes arising in the process of urban regeneration – possibility of using them as cement substitute for concrete and mortar
Autorzy:
Zegardlo, B.
Drzymała, T.
Andrzejuk, W.
Tokarski, D.
Nitychoruk, J.
Jaworska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/887117.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
odpady budowlane
odpady ceramiczne
zagospodarowanie odpadow
wykorzystanie
kruszywo ceramiczne
pyly ceramiczne
zaprawy budowlane
wlasciwosci wytrzymalosciowe
Źródło:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences; 2018, 27, 4[82]
1732-9353
Pojawia się w:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The evaluation of the possible utilization of waste glass in sustainable mortars
Autorzy:
Dębska, Bernardeta
Krasoń, Joanna
Lichołai, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2065623.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
glass waste
cement mortars
mechanical properties
absorbability
odpady szklane
zaprawy cementowe
właściwości mechaniczne
wchłanialność
Opis:
The assumptions of the low-carbon economy and sustainable development in construction leads to the search for ecological solutions in materials whose production generates significant amounts of carbon dioxide. Cement substitution with waste glass powder used in building mortars is part of this trending solution. This paper describes the results on the selective properties of mortars containing powdered waste glass in the amount of 0-20% by weight. The proposed modification gives satisfactory physical and mechanical properties to the cement mortars used in the building industry.
Źródło:
Budownictwo o Zoptymalizowanym Potencjale Energetycznym; 2020, 9, 2; 7--15
2299-8535
2544-963X
Pojawia się w:
Budownictwo o Zoptymalizowanym Potencjale Energetycznym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka i badania zapraw polimerowo-gipsowych o zwiększonej elastyczności
Analysis and research of polymer-gypsum mortar with increased flexibility
Autorzy:
Haratym, A.
Klepka, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/277991.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
zaprawy polimerowo-gipsowe
regranulat gumy
właściwości mechaniczne
polymer-gypsum mortar
rubber regranules
mechanical properties
Opis:
Intensywne poszukiwania kompozytów i mieszanin polimerowych wynikają z potrzeby otrzymania nowych materiałów o polepszonych właściwościach lub specjalnych cechach użytkowych. Do gipsu lub cementu mogą być wprowadzane różne napełniacze. Z uwagi na to, że gips i cement są materiałami wiążącymi, powszechnie stosowanymi w budownictwie, w modelarstwie, stomatologii, chirurgii i sztukatorstwie, mogą one wpływać na poprawę wybranej cechy lub określonych właściwości wyrobu. Zaprawy gipsowe mają określoną wytrzymałość mechaniczną, którą można oznaczyć podczas badań zginania i ściskania lub wyznaczając czas wiązania (twardnienia). W celu rozszerzenia przydatności spoiw gipsowych do zastosowań w budownictwie, podjęto próbę zmiany ich wytrzymałości na zginanie oraz przyspieszenie czasu wiązania, poprzez zastosowanie domieszek polimerowych. Domieszki polimerowe w postaci regranulatu polietylenowego oraz regranulatu gumy wprowadzono w różnych proporcjach do mieszaniny z gipsem.
Intensive research for composites and polymer blends arising from the need to obtain new materials with improved properties and special functional properties. Accessories made of recycled materials or rubber can be incorporated into a variety of materials, including gypsum or cement. Due to the fact that these binding materials are commonly used in construction, scale-modeling, stomatology, surgery and stucco work they can affect the improvement of selected features or specific properties of parts. Gypsum mortars have a certain mechanical strength which can be adjusted during bending and compression tests or by determining the setting time (hardening). In order to expand the usefulness of gypsum binders for their application in the construction industry, an attempt has been made to increase the value of selected indicators of strength and to shorten setting time due to the use of polymer additives. Polymer admixtures in the form of rubber granulate and polyethylene granulate have been added in different proportions into mixtures with gypsum.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2016, T. 22, Nr 6 (174), 6 (174); 530-539
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacja zapraw budowlanych ścinkami otrzymanymi z odpadowych tworzyw sztucznych
Autorzy:
Dębska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/278911.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Tematy:
zaprawy epoksydowe
włókna PET
odpady PET
właściwości wytrzymałościowe
epoxy mortar
PET fibres
PET wastes
strength properties
Opis:
Postęp technologiczny powoduje, że praktyczne zastosowanie znajdują liczne nowe rozwiązania materiałowe. Jednocześnie istotnym zadaniem współczesnego budownictwa stało się poszukiwanie technologii i rozwiązań gwarantujących racjonalne gospodarowanie zasobami środowiska naturalnego. Uwagę wielu ośrodków badawczych na świecie przyciąga więc możliwość modyfikacji materiałów za pomocą substancji wyjątkowo uciążliwych dla środowiska, takich jak odpady z tworzyw sztucznych. Liczne opracowania naukowe (publikacje, patenty) dowodzą, że odpady polimerów mogą pozytywnie wpływać na właściwości betonów i zapraw budowlanych. Jednym z powszechnie stosowanych tworzyw sztucznych jest poli(tereftalan etylenu) PET. Wykonuje się z niego m.in. opakowania i butelki na napoje, które bardzo szybko stają się odpadem. PET nie stwarza bezpośredniego zagrożenia dla środowiska, jednak słaba biodegradowalność oraz ogromna ilość wytwarzanych odpadów skłaniają do poszukiwania sposobów jego recyklingu. W artykule przedstawiono wyniki badań fizyko-mechanicznych modyfikowanych zapraw epoksydowych. Modyfikacja polegała na dodaniu do zaprawy wąskich ścinków poli(tereftalan etylenu) (PET), otrzymanych z odpadowych butelek po napojach. Przeprowadzone badania wykazały, że zaprawy epoksydowe z dodatkiem ścinków odpadowego PET charakteryzują się bardzo dobrymi parametrami wytrzymałościowymi oraz niską nasiąkliwością. Wykonanie próbek oraz przeprowadzenie badań poprzedzono opracowaniem planu eksperymentu, dzięki czemu wielokrotnie ograniczono liczbę eksperymentów badawczych koniecznych do wykonania. Na podstawie analizy statystycznej uzyskano modele statystyczne adekwatne do właściwości obiektu badań. Przeprowadzona modyfikacja stwarza możliwości wykorzystania do produkcji zapraw materiałów odpadowych, które stanowią zazwyczaj duży problem środowiskowy, co wpisuje się w założenia zrównoważonego rozwoju w budownictwie.
Źródło:
Przetwórstwo Tworzyw; 2017, T. 23, Nr 6 (180), 6 (180); 519-526
1429-0472
Pojawia się w:
Przetwórstwo Tworzyw
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konserwacja korony murów
CONSERVATION DU COURONNEMENT DES MURS
Autorzy:
Szmidel-Domasłowska, Wacława
Domasłowski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535639.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
niszczenie murów
czynniki niszczące mury
konserwacja korony murów
ochrona przed wodą
właściwości warstw ochronnych murów
zaprawy epoksydowe
Opis:
Les matériaux employés jusqu’alors en vue de la conservation des couronnements des murs ne répondent plus aux exigences actuelles des conservateurs. Le mortier de ciment, appliqué le plus couramment comme couche d’isolation superficielle, constitue un matériel trop dur en même temps que trop fragile. Il est sujet aux craquelures et la perte d’adhérence en raison de la différence de son coefficient de dilatation thermique et de celui du mur qui lui sert de support. Il agit parfois de façon destructive sur certains éléments d’alliage du mur. Les autres matériaux appliquée à l’occurence tels que les asphaltes, le verre d’eau et les solutions de la caséine dans les mélanges contenant des remplisseurs minéraux, démontrent également des caractères nocifs qui excluent actuellement leur emploi dans la conservation des monuments historiques. Dans le cadre des recherches relationnéies des expériences ont été faites en vue de l’application des résines mélangés au sable pour former des couches d’isolation superficielles sur les couronnements des murs. Il a été constaté qu’elles possèdent les qualités suivantes: 1) Grâce aux propriétés hydrophobes considérables la résine époxyde constitue un empêchement efficace à la pénétration de l’eau tout en conservant la porosité des couches d’isolation qui permet l’évaporation de l’humidité des murs. 2) Les propriétés mécaniques des couches d’isolation ainsi que leur porosité et possibilité1 d’absorption peuvent être modifiées en large part par l’emploi du sable en quantités diverses par rapport à la résine (tableaux 6 et 10). On obtient des matériaux d’une plus grande résistance mécanique en utilisant un mélange sableux d’au moins deux fractions de grains d’une grandeur sensiblement différente (tableaux: 7, 8 et 11). Dans ce dernier cas, la successivité des composants additionnés au mélange conditionne les propriétés du produit. La possibilité d’obtenir un produit de telle ou autre qualité permet de couvrir le couronnement des murs par deux ou par plusieurs couches d’isolation, différant les unes des autres par leurs propriétés: porosité1, saturation et résistance mécanique. 3) En employant le sable en quantité propre, par rapport à la résine (plus de 30 fractions sur l fraction de la résine), les couches d’isolation possèdent un coefficient de dilatation thermique similaire au coefficient des composants du mur (tableau 12). 4) Les mélanges contenant de grandes quantités de sable (plus de dix fractions sur une fraction de la résine) ne sont pas sujets à la contraction au cours de leur durcissement, ce qui fait qu’aucune tension ne se manifeste entre les couches d’isolation et le mur. Cette particularité permet également de recouvrir le mur par des couches d’isolation d’épaisseur voulue. 5) Les épreuves effectuées pour mesurer le degré de la insistance contre l’humidité et les mutations de la température ainsi que la résistance contre le gel ont permis de constater que ces couches d’isolation devraient être suffisamment résistantes à l’action des facteurs atmosphériques. 6) Pour faciliter l’addition des divers composants, on peut déluer la résine dans des dissolvants de quantité restreinte (10—20%: benzène, toluène, sylène, methanol, étanol, propanol). Une dissolution trop forte n’est pas recommandée, car en abaissant le degré de la viscosité de la résine les mélanges en question s’avèrent peu adhérents ce qui rend, en pratique, leur application difficile. La dissolution de la résine à l’aide des hydrocarbonates aromatiques prolonge la période de son durcissement, ce qui permet de l’introduire dans une quantité plus grande de mélanges. Toutefois l’application des hydrocarbonates aromatiques se manifeste d'une façon nocive par une réduction de la résistance mécanique des produits. L’influence des suppléments d’alcool aliphatique est bien moins nuisible (tableaux 1 et 2). 7) La résistance mécanique des produits est indépendante de la qualité de la réfeine époxyde (tableau 4), toutefois, pour des raisons pratiques les résines contenant un grand nombre d’époxydes semblent être les mieux appropriées. Elles se distinguent par la plus basse viscosité en même temps que par la plus grande fluidité*; donc, il est facile de préparer leurs solutions et il n’est pas nécessaire d’employer un grand nombre de dissolvants pour obtenir des solutions faciles à mélanger au sable. 8) Pour durcir les résines, il faudrait employer une petite quantité du durcisseur (jusqu’à 50%). Malgré que la resistance mécanique des produits augmente à mesure de la concentration de l’amine (tableau no. 5), son application en plus grande quantité n’est pas recommandable vu que l’amine non-lié, favorise la pénétration de l’eau à travers les couches d’isolation· 9) Pour obtenir la consolidation complète de la résine il faut, ayant acquis le durcissement des mélanges (qui dure plusieurs jours), la rechauffer jusqu’à la température de plus de 100°C (tableau no. 3).
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1967, 1; 33-43
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie prasy Marshalla CBR do badania wytrzymałości na zginanie
The application of the Marshall CBR press in examining the resistance to curving
Autorzy:
Rzyczniak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/300376.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
właściwości mechaniczne
wytrzymałość na zginanie
zaprawy cementowe
prasa Marshalla CBR
mechanical properties
resistance to curving
cement mortars
Marshall CBR press
Opis:
W artykule opisano stanowisko oraz metodę badań wytrzymałości na zginanie stwardniałych zapraw cementowych i skał z zastosowaniem prasy PM-CBR wyposażonej w układ obciążający. Opisano metodę rejestrowania i prezentowania wyników badań. Zamieszczono wykres badania wytrzymałości na zginanie, tabelę z punktami pomiarowymi i wyniki obliczeń.
In the article, there is described the position and the method of testing the resistance to curving the hardened cement mortars and rocks with the application of the PM-CBR press equipped with the burdening arrangement. There is a description of recording and presenting the results of the examination. Moreover, there was applied a graph of the resistance to curving, a table with test points and the results of the calculations.
Źródło:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2011, 28, 4; 711-717
1507-0042
Pojawia się w:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies