Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "włóczęga" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Turysta, włóczęga, wycieczkowicz: stosunek do idei narodowej jako wyznacznik statusu
Tourist, vagabond, tripper: attitude toward idea of nation as status determinant
Autorzy:
Broda, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/561433.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
nacjonalizm
turysta
włóczęga
Bauman
wycieczkowicz
status społeczny
obywatel
nationalism
tourist
vagabond
tripper
social status
citizen
Opis:
Celem artykułu jest omówienie związków między miejscem jednostki w hierarchii społecznej a jej stosunkiem do idei narodowej. Podstawę teoretyczną stanowi teza Zygmunta Baumana o podziale współczesnego świata na turystów i włóczęgów. Śledzimy losy tych dwóch grup od czasów przednowoczesnych do dziś. Przyglądamy się ich ideologicznym konkurentom: obywatelom i nacjonalistom. Wnioskami płynącymi z tych rozważań jest konieczność wprowadzenia dodatkowej kategorii – wycieczkowiczów, a także niestabilność dominującego w kulturze konsumpcyjnej podziału (turysta – włóczęga – wycieczkowicz) i możliwość powrotu starych tożsamości (nacjonalista – obywatel).
The purpose of this paper is to discuss the relationships between the place of the individual in the social hierarchy and their relationship to the national idea. Theoretical basis is Zygmunt Bauman's thesis on the division of the modern world for “tourists” and “vagabonds”. We follow these two groups since pre-modern history till today. We look at their ideological competitors: citizens and nationalists. The conclusion is the necessity to introduce an additional category – “tripper”, and also instability of the main division in modern culture of consumption (tourist – vagabond – tripper) as well as the possibility of return of the old identities (nationalist – citizen).
Źródło:
Zoon Politikon; 2015, 6; 199-217
2543-408X
Pojawia się w:
Zoon Politikon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The brickwork, walls and ceilings of Havana: Representations of space in Pedro Juan Gutiérrez’s Novel “Nothing to Do”
Mury, ściany i sufity Hawany. Reprezentacja przestrzeni w powieści Pedra Juana Gutiérreza „Nic do roboty”
Autorzy:
Szymoniak, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042165.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
przestrzeń
literatura
włóczęga
krajobraz zapachowy
opresja
Hawana
Gutiérrez
space
literature
vagabond
landscape of scents
oppression
Havana
Opis:
Latin America is a continent where for centuries various walls of ethnic, class, and political divisions were erected and demolished. Cubans, for whom the once paradise island became a cage, are a society which painfully experienced what those walls are as well as what isolation is. The aim of the article was to discuss the way in which Pedro Juan Gutiérrez, a writer who belongs to the first generation of Cubans who grew up in the Revolutionary reality, creates the literary space of Havana by depicting the everyday lives of its inhabitants. In the novel titled Nothing to Do [Nada que hacer] (1998), the invisible yet terribly tangible walls dividing Havana into zones of influence of various social groups, and the disintegrating walls and ceilings of flats are not the only proof of the universal poverty – they also seem to constitute a metaphor of the relations of power within the society and of the condition of its spirit. Furthermore, the author indicates how a conscious individual tries to build around themselves an intellectual wall which could separate them from the void which deprives one of the will to act. The analysis was based on the concept of mobility by Zygmunt Bauman and John Urry, on a study by Elżbieta Rybicka regarding the sensory literary geography, and on a discussion by Javier del Prado Biezma of the methods for presenting space in literature.
Ameryka Łacińska jest kontynentem, na którym stawiano i burzono przez wieki niezliczone mury podziałów etnicznych, klasowych, politycznych. Społeczeństwem, które boleśnie doświadczyło tego, czym one są, czym jest izolacja, są Kubańczycy, dla których rajska niegdyś wyspa stała się klatką. Celem artykułu jest ukazanie sposobu, w jaki sposób kreuje literacką przestrzeń Hawany, przedstawiając codzienne życie jej mieszkańców, pisarz należący do pierwszego pokolenia Kubańczyków dorastających w rewolucyjnej rzeczywistości – Pedro Juan Gutiérrez. W powieści Nic do roboty [Nada que hacer] (1998), niewidzialne, lecz doskonale namacalne mury dzielące Hawanę na strefy wpływów różnych grup społecznych, rozpadające się ściany i sufity mieszkań nie są jedynie dowodem wszechobecnej biedy, ale zdają się stanowić również metaforę relacji władzy w obrębie społeczeństwa i jego stanu ducha. Z drugiej strony, autor pokazuje, w jaki sposób świadoma jednostka próbuje wybudować wokół siebie intelektualny mur, który odgrodziłby ją od pozbawiającej woli działania nicości. Analiza oparta została o koncepcje mobilności socjologów Zygmunta Baumana i Johna Urry’ego, szkic Elżbiety Rybickiej dotyczący sensorycznej geografii literackiej oraz rozważania Javiera del Prado Biezmy o sposobach przedstawiania przestrzeni w literaturze.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 57, 2; 39-64
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies