Temat: vulvar - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Analiza wybranych czynników klinicznych i histologicznych usposabiających do wystąpienia wznowy u kobiet po pierwotnym leczeniu płaskonabłonkowego raka sromu
Analysis of selected clinical and histological factors predisposing to tumor recurrence after primary treatment of planoepithelial vulvar cancer
Autorzy:: Gajewska, Małgorzata
Figat, Małgorzata
Bidziński, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030165.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: recurrence
clinical factor
histological factor
planoepithelial vulvar cancer
treatment
czynnik histologiczny
czynnik kliniczny
leczenie
rak płaskonabłonkowy sromu
wznowa
Opis:: Aim of paper: Analysis of selected clinical and histological factors predisposing to local or regional-nodal recurrence in patients after primary treatment of planoepithelial vulvar cancer. Material and methods: Study population consisted of 34 women aged 37-93 years, operated on for planoepithelial vulvar cancer. Most patients underwent radical vulvectomy with bilateral inguinal lymphadenectomy. An indication for adjuvant radiotherapy was non-radical tumor excision or presence of metastases in inguinal lymph nodes. Results: Seven patients were excluded from study population. Recurrence occurred in 9 out of 27 patients (33.3%) aged 59-93 years . In 3 cases, recurrence developed at the place of inguinal lymph nodes, while in 6 – at the place of excised vulva. Out of 10 women (37%) with inguinal lymph node metastases, 5 patients (50%) developed a recurrence. Conclusions: Metastases to inguinal lymph nodes developed significantly more often in primary tumors exceeding 5 cm in diameter. Recurrence of vulvar cancer developed significantly more often in patients with late-stage disease process. Local recurrence of vulvar cancer developed significantly more often in patients with non-radical margin of excision, which in turn was more frequently seen in patients with tumors exceeding 3 cm in diameter.
Cel pracy: Celem pracy była analiza wybranych czynników klinicznych i histologicznych usposabiających do wystąpienia wznowy miejscowej lub węzłowej u chorych po pierwotnym leczeniu płaskonabłonkowego raka sromu. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiły 34 pacjentki w wieku 37-93 lat operowane z powodu płaskonabłonkowego raka sromu. U większości pacjentek wykonano radykalną wulwektomię z obustronnym usunięciem węzłów chłonnych pachwinowych. Wskazaniem do uzupełniającego leczenia metodą radioterapii było nieradykalne usunięcie guza lub przerzuty do węzłów chłonnych pachwinowych. Wyniki: Spośród 34 pacjentek wykluczono 7 chorych. Nawrót choroby wystąpił u 9 (33,3%) kobiet w wieku 59-93 lat. U 3 stwierdzono nawrót raka w miejscu operowanych węzłów chłonnych pachwinowych, u 6 w miejscu po usuniętym sromie. Spośród 10 (37%) kobiet z przerzutami do węzłów chłonnych pachwinowych u 5 (50%) wystąpiły wznowy. Wnioski: Przerzuty do węzłów chłonnych pachwinowych istotnie częściej występowały, gdy operowane guzy były wielkości powyżej 5 cm. Wznowy raka sromu istotnie częściej występowały u chorych z zaawansowanym procesem nowotworowym. Istotnie statystycznie częściej wznowy miejscowe raka sromu występowały u chorych z nieradykalnymi marginesami zdrowych tkanek, a te z kolei częściej obserwowano u chorych z guzem o średnicy powyżej 3 cm.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 161-168
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Czynniki prognostyczne u chorych na raka sromu w materiale krakowskiego oddziału Centrum Onkologii
Prognostic factors in patients with vulvar cancer in the material of the Cracow Division of Centre of Oncology
Autorzy:: Blecharz, Paweł
Urbański, Krzysztof
Karolewski, Kazimierz
Klimek, Małgorzata
Pudełek, Jacek
Bieda, Tomasz
Kojs, Ewelina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/908292.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: inguinal lymph nodes
irradiation
prognostic factors
surgical treatment
vulvar cancer
Opis:: Aim of paper: Analysis of clinical material included 116 patients with vulvar cancer treated at the Cracow Division of the Centre of Oncology since 1990 thru 2003, aiming at assessment of treatment outcome and determination of prognostic factors. Material and methods: The patients’ mean age was 67 years. Microscopic study revealed highly differentiated tumour in 34.5%, medium differentiated tumour in 37.1% and non-differentiated tumour in 28.4%. In 57.7% of patients, inguinal lymph nodes were clinically unaffected, while 42.3% of patients presented with unilateral or bilateral clinically evident lymph node metastases. 54.3% of patients had non advanced disease (I and II in the TNM scale), while the remaining 45.7% had advanced disease (III and IVA degree). One hundred four patients (89.7%) underwent primary surgical treatment, while the remaining 12 (10.3%) received radiotherapy only. Probability of survival was estimated using the Kaplan-Meier method and impact of selected factors on the patients’ survival was estimated using the Cox’s proportional hazard model. Results: Cumulative 5-year survival rate was 40.5%. For TNM clinical stages I-IVA this was 60.9%, 55%, 26.5% and 10.5%, respectively. For age groups under 70 and above 70 this was 52.9% and 22.9%, respectively, while considering inguinal lymph node status N0, N1 and N2 this was 52.2%, 30.0% and 15.8%, respectively. For histological tumour grades G1, G2 and G3, 5-year survival rates were 65%, 39.5% and 12.1%, respectively. Conclusions: Statistically significant unfavourable impact on 5-year symptom-free survival rate had: age above 70 years, poorly differentiated tumour (G3), clinically evident lymph node metastases and clinical stages III and IVA. Multivariate analysis by Cox revealed that independent prognostic factors for 5-year survival were patients’ age, clinical status of inguinal lymph nodes and TNM clinical stage of vulvar cancer.
Cel pracy: Analiza materiału klinicznego obejmującego 116 chorych na raka sromu leczonych w COOK w latach 1990-2003 w celu oceny wyników leczenia i czynników prognostycznych. Materiał i metody: Średni wiek chorych wynosił 67 lat. U 34,5% chorych stwierdzono raka wysokozróżnicowanego, u 37,1% średniozróżnicowanego i u 28,4% niskozróżnicowanego. U 57,7% chorych węzły chłonne pachwinowe były klinicznie niezmienione, a u 42,3% stwierdzono kliniczne przerzuty jednostronne lub obustronne. U 54,3% stwierdzono niezaawansowany proces nowotworowy (I i II wg TNM), u pozostałych 45,7% - zaawansowany (III i IVA). U 104 (89,7%) chorych zastosowano pierwotne leczenie chirurgiczne, a pozostałych 12 (10,3%) chorych leczono wyłącznie napromienianiem. Prawdopodobieństwo przeżycia oszacowano metodą Kaplana i Meiera, a dla oceny wpływu wybranych czynników na przeżycia chorych posłużono się modelem proporcjonalnego hazardu Coksa. Wyniki: Prognozowane 5-letnie przeżycia całkowite wyniosły 40,5%. Dla stopni zaawansowania I-IVA według TNM wyniosły odpowiednio: 60,9%, 55%, 26,5% i 10,5%. Dla wieku <70 lat i >70 lat było to 52,9% i 22,9%, a dla stanu klinicznego pachwinowych węzłów chłonnych - 52,2% dla N0, 30,0% dla N1 i 15,8% dla N2. Dla stopnia zróżnicowania raka G1 5-letnie przeżycia wyniosły 65%, dla G2 - 39,5% i dla G3 - 12,1%. Wnioski: Znamienny statystycznie niekorzystny wpływ na 5-letnie przeżycia całkowite miały: wiek >70 lat, niski (G3) stopień zróżnicowania raka, kliniczna obecność przerzutów w węzłach chłonnych pachwinowych oraz stopień III i IVA zaawansowania według TNM. W analizie wielocechowej metodą Coksa niezależnymi czynnikami prognostycznymi dla 5-letnich przeżyć były: wiek chorych, stan kliniczny węzłów chłonnych pachwinowych oraz zaawansowanie raka sromu wg TNM.
Źródło:: Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 1; 22-28
1731-5379
Pojawia się w:: Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Decreased NK cell activity after partial vulvectomy in pregnant patient with vulvar intraepithelial neoplasia 3 (VIN3)
Autorzy:: Jerzak, Malgorzata
Nowakowski, Andrzej
Górski, Andrzej
Baranowski, Włodzimierz
Kniotek, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/989476.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Instytut Medycyny Wsi
Tematy:: vulvar cancer
nk cell
pregnancy
t reg
Opis:: Introduction and objective. The study presents the problem of immune disturbances in pregnant women with vulvar carcinoma in situ (VIN3). Material and methods. NK cell and T reg activity in the study patient were analysed using flow cytometry. Results. Decreased NK cell activity and but increased T reg activity were observed after vulvectomy, with subsequent successful pregnancy outcome. Conclusions. Although vulvar cancer may influence immune cell activity, this issue merits further study.
Źródło:: Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 3
1232-1966
Pojawia się w:: Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Hormonalna terapia zastępcza w ginekologii onkologicznej
Hormone replacement therapy in gynecologic oncology
Autorzy:: Witczak, Kamila
Sajdak, Stefan
Kojs, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031323.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: hormone replacement therapy
gynecologic oncology
breast cancer
endometrial cancer
ovarian cancer
cervical cancer
vulvar cancer
benign tumors
hormonalna terapia zastępcza
ginekologia onkologiczna
rak piersi
rak endometrium
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
guzy łagodne
Opis:: Age-related increase of risk of developing a genital malignancy in the females, increasing level of health awareness in general population, improved oncologic prevention, better diagnostic techniques and therapies, all of them contribute to increased number of patients at menopausal age completing oncological treatment. The problem concerns also young women, who require radical surgical consisting in oophorectomy, radiotherapy and chemotherapy. An increasingly frequent problem in the gynecologic practice is the use of hormonal replacement therapy in patients with a history of malignancy. Oophorectomy before menopause results in development of atrophic lesions in estrogen-dependent tissues, osteoporosis, cardiovascular and urogenital diseases, sexual dysfunction, vasomotor disorders and compromised quality of life, resulting in disorders of lipid metabolism and affects mental condition. An absolute contraindication for hormonal replacement therapy during menopause is active estrogen-dependent malignancy. Other clinical situations and controversies associated therewith concerning safety, particularly in view of hormone-dependent tumors, result in several attempts at development of uniform and generally accepted guidelines concerning the use of hormonal replacement therapy in menopausal women. This paper discusses hormonal replacement therapy in the context of its role in the carcinogenesis process and its use in patients with current or past history of a malignancy. The aim of this paper is to present current state-of-the-art in the aspect of safety of hormonal replacement therapy in patients with a malignancy: endometrial cancer, breast cancer, ovarian cancer, cervical cancer, vulvar cancer and also benign tumors, e.g. uterine myoma and endometrial cyst.
Zwiększające się z wiekiem ryzyko zachorowania na nowotwory żeńskich narządów płciowych, wzrost poziomu świadomości społecznej, profilaktyki onkologicznej, lepsze możliwości diagnostyczne oraz terapeutyczne schorzeń nowotworowych przyczyniają się do wzrostu liczby pacjentek w wieku menopauzalnym po leczeniu onkologicznym. Problem dotyczy również kobiet w młodym wieku, wymagających radykalnego leczenia chirurgicznego obejmującego usunięcie jajników, radioterapię i chemioterapię. Coraz częstszy problem w praktyce ginekologicznej stanowi aspekt stosowania hormonalnej terapii zastępczej u pacjentek z chorobą nowotworową w wywiadzie. Usunięcie jajników przed menopauzą skutkuje rozwojem zmian zanikowych w tkankach estrogenozależnych, osteoporozy, schorzeń układu sercowo-naczyniowego i układu moczowo-płciowego, dysfunkcji seksualnych, objawów wazomotorycznych oraz pogorszeniem jakości życia, stanowi przyczynę rozwoju zaburzeń gospodarki lipidowej oraz wpływa na kondycję psychiczną. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania hormonalnej terapii wieku menopauzalnego jest czynna estrogenozależna choroba nowotworowa. Pozostałe sytuacje kliniczne i związane z nimi kontrowersje dotyczące bezpieczeństwa stosowania terapii, szczególnie w aspekcie nowotworów hormonozależnych, skłaniają do licznych prób wypracowania ujednoliconych, obowiązujących wytycznych stosowania leczenia hormonalnego wieku menopauzalnego w tej grupie pacjentek. W opracowaniu omówiono hormonalną terapię zastępczą w kontekście udziału w procesie karcynogenezy oraz stosowania leczenia u pacjentek z rozpoznaną aktualnie lub w przeszłości chorobą nowotworową. Celem opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat bezpieczeństwa stosowania hormonalnej terapii zastępczej w przypadku nowotworów złośliwych: raka endometrium, piersi, jajnika, szyjki macicy, sromu oraz guzów łagodnych: mięśniaków macicy, torbieli endometrialnych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 62-73
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Metastatic and non-metastatic sentinel inguinofemoral lymph nodes in vulvar cancer show an increased lymphangiogenesis
Autorzy:: Piechowicz, M.
Mikos, M.
Banas, T.
Okon, K.
Pietrus, M.
Balajewicz-Nowak, M.
Szczudlik, L.
Kojs, Z.
Czerw, A.
Juszczyk, G.
Pityński, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2085422.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Instytut Medycyny Wsi
Tematy:: anti-D2–40 antibody
lymphatic vessel density
immunohistochemistry
sentinel lymph node
vulvar cancer
Opis:: Introduction and objective. Lymph node involvement is a strong predictor of disease recurrence and patient survival in vulvar cancer. The aim of the study was to evaluate the feasibility of sentinel lymph node (SLN) screening, the incidence of skip metastases, and lymph node lymphangiogenesis. Materials and method. Fifty-five patients participated in this prospective, single centre study. A double SLN screening method was employed using radiocolloid (technetium-99 sulfur colloid) and 1.0% Isosulfan Blue. Immunohistochemistry, using a mouse monoclonal antibody against D2–40, was used to evaluate lymphatic vessel density (LVD). All calculations were performed using STATISTICA software v. 10 (StatSoft, USA, 2011); p<0.05 was considered significant. Results. Using both methods of SLN detection, 100% accuracy was achieved, and skip metastases were diagnosed in only one woman (1.82%). Peri-tumour median LVD was significantly increased compared with matched intra-tumour samples (p<0.001), while median LVD was significantly lower in negative, compared with positive SLN, regardless of whether matched non-SLN were negative (p<0.001) or positive (p=0.005). Metastatic SLN exhibited significantly higher median LVD compared with matched negative non-SLN (p=0.015), while no significant difference in median LVD was detected between positive SLN and matched positive non-SLN. However, negative SLN had a significantly higher median LVD compared with matched negative non-SLN (p = 0.012). Conclusions. SLN detection is a safe and feasible procedure in vulvar cancer. In patients without nodular involvement, SLN, compared with non-SLN, exhibited significantly higher median LVD, which may be an indication of its preparation to host metastases, and thus requires further investigation.
Źródło:: Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2020, 27, 1; 123-128
1232-1966
Pojawia się w:: Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Możliwości radiochemioterapii przedoperacyjnej w zaawansowanym raku sromu
Neoadjuvant chemoradiotherapy in advanced vulvar carcinoma
Autorzy:: Krynicki, Ryszard
Nalewczyńska, Agnieszka
Lindner, Bogusław
Kowalska, Magdalena
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030128.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: advanced vulvar carcinoma
neoadjuvant chemoradiotherapy
radiation reaction
tumor regression
odczyny popromienne
radiochemioterapia przedoperacyjna
regresja guza
zaawansowany rak sromu
Opis:: Introduction: In advanced vulvar carcinoma with unresectable lesions, permanent curing is rare. In the past, extensive exenteration surgeries offered a chance for improvement but led to considerable mutilation and impairment of functioning. An alternative method of treating advanced vulvar carcinoma is neoadjuvant chemoradiotherapy or sole chemoradiotherapy. At present, chemosensitivity of vulvar carcinoma is well-documented. The application of synchronous chemotherapy with total dosage reduction by 15–20% in relation to radiotherapy allows for obtaining a favorable diagnostic index. The aim of the study was to determine the position of chemoradiotherapy in preoperative treatment of vulvar carcinoma. Material and methods: From 2005 to 2013, radiation therapy was applied in 24 patients aged 48–81 (mean age was 64) with squamous cell carcinoma of the vulva in FIGO stage III and IV. The therapies were conducted in the Department of Gynecologic Oncology of the Marie Skłodowska-Curie Memorial Cancer Center and Institute of Oncology in Warsaw (Poland). The patients’ vulvar region as well as inguinal and pelvic lymph nodes were irradiated with 15 MeV photons and/or 9–15 MeV electrons. The total doses used on vulva ranged from 54 to 65 Gy depending on the extensiveness of the infiltration. The dose used on the pelvic and inguinal lymph nodes ranged from 45 to 65 Gy. Chemotherapy: 750–1,000 mg/m2 of 5-FU administered as a 96-hour infusion and 50–75 mg/m2 of cisplatin on day 1 administered in the 1st and 5th weeks of radiotherapy. Results: Complete regression was obtained in 11 (46%) patients, partial regression in 12 (50%) patients and in 1 (4%) case, disease progression was observed. After the surgery, no carcinoma was detected in 3 (25%) out of 12 patients with partial regression; merely post-radiation damage was found. The instances of relapse were treated surgically and when the patient had not given consent or when the progression of the disease prevented surgery, systemic treatment was applied. Conclusions: In advanced vulvar carcinoma, neoadjuvant chemoradiotherapy with a high proportion of response should be a method of choice. Regression of carcinoma after irradiation allows for performing less mutilating surgeries. For optimal treatment selection, a decision concerning qualification for treatment in advanced vulvar carcinoma should be made together by a gynecologic oncologist and radiotherapist.
Wstęp: W zaawansowanym raku sromu przy nieresekowalnych zmianach trwałe wyleczenie jest rzadkością. W przeszłości szansą na poprawę wyleczalności były rozległe zabiegi egzenteracyjne, prowadzące do znacznego okaleczenia i upośledzenia funkcjonowania chorych. Alternatywnym sposobem leczenia zaawansowanego raka sromu stała się przedoperacyjna lub samodzielna radiochemioterapia. Chemiowrażliwość raka sromu jest dość dobrze udokumentowana. Zastosowanie synchronicznej chemioterapii nasila co prawda wczesne odczyny popromienne, ale redukcja dawek całkowitych o 15–20% w stosunku do tych, jakie należy podawać w przypadku samodzielnego napromieniania, pozwala na uzyskanie korzystnego indeksu terapeutycznego. Celem pracy było ustalenie miejsca radiochemioterapii w przedoperacyjnym leczeniu zaawansowanego raka sromu. Materiał i metoda: Od 2005 do 2013 roku w Klinice Ginekologii Onkologicznej Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie leczono napromienianiem 24 chore w wieku 48–81 lat (średnia: 64 lata) z płaskonabłonkowym rakiem sromu o zaawansowaniu FIGO III i IV. Pacjentki były napromieniane fotonami X 15 MeV i (lub) elektronami o energiach 9–15 MeV na obszar sromu oraz węzłów chłonnych pachwinowych i miednicy. Dawki całkowite na srom to 54–65 Gy (w zależności od rozległości nacieku), na węzły chłonne miednicy i pachwinowe – 45–65 Gy. Chemioterapia: 5-fluorouracyl w 96-godzinnym wlewie w dobowej dawce 750–1000 mg/m2 i cisplatyna w dawce 50–75 mg/m2 w 1. dniu, podawane w 1. i 5. tygodniu napromieniania. Wyniki: Całkowitą regresję guza uzyskano u 11 (46%) pacjentek, częściową – u 12 (50%); u 1 (4%) chorej stwierdzono progresję choroby. U 12 kobiet z częściową regresją po operacji nie stwierdzono raka, u 3 (25%) – jedynie popromienne uszkodzenia. Nawroty choroby leczono operacyjnie, a w przypadku braku zgody pacjentki albo zaawansowania uniemożliwiającego operację wdrażano leczenie systemowe. Wnioski: W zaawansowanym raku sromu radiochemioterapia przedoperacyjna z wysokim odsetkiem odpowiedzi powinna być metodą z wyboru. Regresja nowotworu po napromienianiu pozwala na wykonanie mniej okaleczającego zabiegu chirurgicznego. Decyzję o kwalifikacji do leczenia w zaawansowanym raku sromu powinni podejmować wspólnie ginekolodzy onkolodzy i radioterapeuci – sprzyja to wyborowi optymalnej metody.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 89-96
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Ograniczenia aktualnych metod leczenia raka sromu – perspektywy dla immunoterapii
Vulvar cancer – limitations of current management options and potential role of immune therapy
Autorzy:: Sznurkowski, Jacek J.
Wydra, Dariusz
Emerich, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030990.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: C/T antygeny
C/TA
MAGE
NY-ESO-1
immune therapy
immunoterapia
rak sromu
vulvar cancer
Opis:: Current standard of management of squamous cell vulvar cancer appears overly aggressive for early clinical stages (FIGO I and II), where true incidence of lymph node metastases is below 20%, and far too conservative for late stages (FIGO III and IV), where no effective complementary treatment is available. In view of these facts, entirely novel therapeutic approach should be developed in order to improve treatment outcomes. Nowadays, the role of immune therapy in oncology is increasing rapidly. New antigens and new therapeutic techniques are introduced. Cancer antigens discovered to date may be classified into: widespread antigens – present both in malignant cells and in several normal tissues (MUC2, PRAME, SART-1, RU-1); differentiating antigens – present in malignant cells and in their normal predecessors (CEA, PSA and melanoma antigens: gp100, MART-1, tyrosinase); cancer-specific antigens – present only in malignant cells (ras oncogene, ß-catenin, CDK4, MUM-1); cancer/testis antigens (C/TA), which normally are present in the testes only. The aim of this paper was to present an update on C/TA, this being a relatively novel, poorly understood and very promising family of antigens. Absence of C/TA antigens beyond cancer tissue and their exquisite ability to induce immune response (both celland humoral-mediated), makes them an attractive target for immune therapy, particularly in the females.
Obowiązujący standard leczenia płaskonabłonkowego raka sromu jest zbyt rozległy dla wczesnych stadiów choroby (FIGO I, FIGO II), gdzie rzeczywista częstość występowania przerzutów do węzłów chłonnych nie przekracza 20%, i niewystarczający dla zaawansowanych (FIGO III, FIGO IV), dla których brak jest skutecznego leczenia uzupełniającego. Uwzględniając wszystkie powyższe fakty, należy poszukiwać całkowicie nowych metod terapeutycznych, które mogłyby poprawić wyniki leczenia. W ostatnim czasie szczególnego znaczenia w onkologii nabiera immunoterapia. Pojawiają się nowe antygeny i nowe sposoby terapii. Poznane dotychczas antygeny nowotworowe można podzielić na: powszechnie występujące – obecne zarówno w komórkach nowotworowych, jak i różnych komórkach prawidłowych (MUC2, PRAME, SART-1, RU1); antygeny różnicowania – obecne na komórkach nowotworowych i prawidłowych komórkach, z których wywodzi się nowotwór (CEA, PSA oraz antygeny czerniaka: gp100, MART-1 i tyrozynaza); antygeny swoiste dla nowotworu – obecne tylko w komórkach nowotworowych (onkogen ras, ß-katenina, CDK4, MUM-1); antygeny rakowo-jądrowe C/TA – cancer/testis antigens, które z wyjątkiem jąder nie występują w zdrowych tkankach ludzkich. Celem pracy było przedstawienie najnowszej wiedzy dotyczącej antygenów rakowo-jądrowych, gdyż jest to stosunkowo nowa, mało znana i bardzo obiecująca grupa antygenów. Nieobecność antygenów rakowo-jądrowych C/TA poza tkankami nowotworowymi oraz ich wybitna zdolność do indukowania odpowiedzi immunologicznej (komórkowej i humoralnej) czyni je szczególnie atrakcyjnymi celami dla immunoterapii, zwłaszcza u kobiet.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 180-187
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Pierwotny rak płaskonabłonkowy gruczołu Bartholina. Raport o trzech przypadkach
Primary squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland. Report on 3 cases
Autorzy:: Kozakiewicz, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030773.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Bartholin’s gland tumor
squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland
treatment of Bartholin’s gland carcinoma
vulvar tumor
leczenie raka gruczołu bartholina
nowotwory gruczołu bartholina
nowotwory sromu
rak płaskonabłonkowy gruczołu bartholina
Opis:: The greater vestibular gland was first described by Danish anatomist Bartholin in 1675. Cancer of this organ was first reported 190 years later by J.M. Klob. To date, there are about 300 cases of squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland reported in the literature. These conditions constitute about 0.03% of all female genital malignancies. During 28 years of activity of the Center of Oncology in Warsaw, Poland, 3 patients with primary squamous cell carcinoma of Bartholin’s gland have been treated. Prior to admission, they were observed at their place of residence and received antiinflammatory treatment. The lesions did not respond to this treatment but did not cause pain either. The patients suffered only moderate discomfort in this area. On admission, tumors measuring 4 cm and over were noticed, deeply infiltrating adjacent tissues without ulceration of overlying skin. One patient had a coexisting rectovaginal fistula. All patients underwent surgical treatment only. Radical vulvectomy with bilateral inguinal and pelvic lymphadenectomy was performed in 2 patients. One patient underwent local vulvectomy without lymphadenectomy due to internal-medical comorbidities and lack of consent to radiotherapy. She survived 30 months with dramatic recurrence of disease taking place during the final 6 months. One patient survived 11 years after undergoing 3 repeated excisions of recurrent tumors. One patient died 3 years after primary surgery due to cardiovascular events.
Gruczoł przedsionkowy większy został po raz pierwszy opisany przez duńskiego anatoma Bartholina w 1675 roku; raka tego narządu jako pierwszy 190 lat później opisał J.M. Klob. Dotąd w piśmiennictwie przedstawiono około 300 przypadków zachorowań na raka płaskonabłonkowego gruczołu Bartholina (GB). Zachorowania te stanowią około 0,03% wszystkich nowotworów złośliwych narządu rodnego. W okresie 28 lat w Centrum Onkologii w Warszawie leczono 3 pacjentki z rakiem płaskonabłonkowym GB. Wszystkie były obserwowane od 12 do 24 miesięcy i leczone przeciwzapalnie w miejscu zamieszkania. Zmiany te nie reagowały na leczenie, ale też nie sprawiały dolegliwości bólowych. Pacjentki odczuwały jedynie dyskomfort w ich okolicy. W chwili zgłoszenia stwierdzone zostały czterocentymetrowe i większe guzy, które naciekały głęboko tkanki sąsiednie bez owrzodzeń skóry. U jednej chorej była obecna przetoka odbytniczo-pochwowa. Wszystkie chore leczono wyłącznie chirurgicznie. Radykalne wycięcie sromu wraz z obustronnymi węzłami pachwinowymi i miedniczymi wykonano u 2 pacjentek. Jedna, z powodów internistycznych i braku zgody na radioterapię, miała wykonane miejscowe wycięcie sromu bez węzłów chłonnych. Okres przeżycia bez wznowy wyniósł u tej chorej 30 miesięcy, gwałtowny nawrót choroby nastąpił w ostatnich 6 miesiącach życia. U jednej pacjentki, po trzykrotnym usunięciu wznów, okres przeżycia wyniósł 11 lat, inna bez stwierdzanej wznowy zmarła w trzecim roku obserwacji z powodów kardiologicznych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 51-57
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Postępowanie w stanach przedrakowych sromu: epidemiologia, etiopatogeneza, diagnostyka i leczenie
Management of precancerous states of the vulva: pathogenesis, diagnosis and treatment
Autorzy:: Sznurkowski, Jacek J.
Emerich, Janusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030167.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Aldara
Efudex
HPV
undifferentiated VIN
vulvar cancer
vulvar intraepithelial neoplasia
niezróżnicowany vin
rak sromu
śródnabłonkowa neoplazja sromu
Opis:: Vulvar tumors make up for about 5% of all genital malignancies in the females and are a very heterogenous group in terms of histogenesis. This results in great variety of benign and malignant lesions developing within the vulvar area. From the clinical point of view, the most important entity is squamous cell carcinoma of the vulva (SCC), where the coefficient of incidence is estimated at 0.1-2.6 per 100 000, depending on population and location. Worldwide mean incidence is 1.2 per 100 000. Currently, two main forms of SCC are recognized, essentially different in terms of etiology, epidemiological profile, pathogenesis and morphological-clinical appearance: vulvar cancer associated with human papilloma virus (HPV) infection (SCC-HPV-linked) and vulvar cancer not linked with HPV infection (SCC-non-HPVlinked). In its natural course, SCC is preceded by precancerous conditions, defined as vulvar intraepithelial neoplasia (VIN). Histopathological features of VIN also depend on presence or lack of HPV infection. Routine diagnostic workup of VIN includes: clinical examination, colposcopic study (vulvoscopy), photodynamic diagnosis (PDD), cytologic study of cells collected from vulvar surface, histological study of biopsy specimens, other studies (aspiration/fine needle biopsy of lymph nodes), positron emission tomography (PET). Treatment of precancerous conditions may be conservative (Aldara, 5-FU) or surgical. The aim of this paper was to analyze current literature and systematization of information concerning vulvar malignancies, particularly SCC, with particular emphasis on its epidemiology and pathogenesis. Modern diagnostic and therapeutic modalities used in the management of precancerous conditions are presented.
Nowotwory sromu stanowią 5% wszystkich nowotworów narządów płciowych i są bardzo zróżnicowane pod względem histogenetycznym. Warunkuje to różnorodność zmian niezłośliwych i złośliwych występujących na sromie. Największe znaczenie kliniczne ma rak płaskonabłonkowy (vulvar squamous cell carcinoma, SCC), dla którego współczynnik zachorowalno- ści waha się w granicach 0,1-2,6/100 000 w różnych populacjach i regionach świata. Przeciętna światowa wynosi 1,2/100 000. Współcześnie wyróżniamy dwie główne grupy raka płaskonabłonkowego sromu (SCC), różniące się zasadniczo etiologią, modelem epidemiologicznym, patogenezą i obrazem morfologiczno-klinicznym: raki sromu związane z infekcją HPV (SCC-HPVlinked) oraz raki niezwiązane z infekcją HPV (SCC-non-HPV-linked). W swej historii naturalnej SCC poprzedzony jest stanami przedrakowymi określanymi mianem „śródnabłonkowej neoplazji sromu” (vulvar intraepithelial neoplasia, VIN). Cechy histopatologiczne zmian VIN są również zależne od obecności lub braku infekcji wirusem HPV. Rutynowe postępowanie diagnostyczne VIN obejmuje: ocenę kliniczną, badanie kolposkopowe (wulwoskopia), metodę fotodynamiczną (photodynamic diagnosis, PDD), badanie cytologiczne komórek pobranych z powierzchni sromu, badanie histologiczne wycinków, inne badania (biopsja aspiracyjna węzłów chłonnych, PET). Leczenie stanów przedrakowych może być zachowawcze (Aldara, 5-FU) lub chirurgiczne. Celem pracy było przeanalizowanie aktualnego piśmiennictwa i usystematyzowanie informacji dotyczących nowotworów sromu, a w szczególności raka płaskonabłonkowego, ze szczególnym uwzględnieniem epidemiologii i etiopatogenezy. Zaprezentowano również współczesne metody diagnostyczne oraz sposoby leczenia stanów przednowotworowych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 184-191
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Radiochemioterapia zaawansowanego raka sromu – doświadczenia własne i przegląd piśmiennictwa
Radiochemotherapy in advanced vulvar cancer. Own experience and review of the literature
Autorzy:: Krynicki, Ryszard
Lidner, Bogusław
Jońska-Gmyrek, Joanna
Staniaszek, Jagna
Bobek-Pstrucha, Ewelina
Borowiak, Joanna
Madzińska, Magdalena
Bidziński, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/908468.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: advanced vulvar cancer
radiochemotherapy
reaction to radiation
treatment outcome
tumour regression
Opis:: Background: In cases of advanced vulvar cancer with non-resectable lesions, permanent cure is extremely rare. In the past, chance for improved outcomes was sought in extensive exenterative procedures, resulting in significant disability and compromising the patients functioning. An alternative therapeutic option of far-advanced vulvar cancer is radiotherapy, either used as a stand-alone modality or as neoadjuvant modality, prior to surgery. At present, chemosensibility of vulvar cancer is relatively well documented. Implementation of synchronous chemotherapy with a 15-20% reduction of total dose of radiotherapy provides a favourable therapeutic index. The aim of this paper is to evaluate tumour response to radiochemotherapy in patients with advanced vulvar cancer, based on own experience to-date. Material and method: Since January 1st, 2005 thru December 31st, 2008, at the Department of Female Genital Tumours of the Centre of Oncology in Warsaw, we have treated 17 patients with planoepithelial vulvar cancer in clinical stages T3 and T4, N0-N2M0, aged 56-81 years (mean: 68 years). The patients were irradiated with photons X (6-15 MeV) over vulvar area, inguinal lymph nodes and pelvis. Total doses delivered to vulvar area ranged from 50 to 65 Gy (depending on extent of tumour infiltration) and to pelvic and inguinal lymph nodes – 45-65 Gy. Chemotherapy consisted of 5-FU at the dose of 750-1000 mg/m2, administered in a 96-hours’ infusion on days 1st-4th and cisplatin at a dose of 50 mg/m2 on day 1st, administered on the 1st and 5th week of radiotherapy. Results: Complete regression of tumour (complete response, CR) was achieved in 7 (41%) patients, partial response (PR) – in 9 (53%) patients, and progression of disease in spite of the therapy was observed in 1 (6%) patient. In 3 (33%) patients who obtained partial response, at surgery only radiation-induced damage was seen, with no viable tumour remnants. Conclusions: Radiochemotherapy should be considered the treatment of choice in far-advanced vulvar cancer. Treatment plan should be elaborated by qualified gynaecologists-oncologists, in close cooperation with radiotherapists. Surgery should be reserved for patients with recurrent disease or those with incomplete regression after radiotherapy.
Wstęp: W zaawansowanym raku sromu przy nieresekowalnych zmianach trwałe wyleczenie jest rzadkością. W przeszłości szansą na poprawę wyleczalności były rozległe zabiegi egzenteracyjne prowadzące do znacznego okaleczenia i upośledzenia funkcjonowania chorych. Alternatywnym sposobem leczenia zaawansowanego raka sromu stała się przedoperacyjna lub samodzielna radiochemioterapia. Obecnie chemiowrażliwość raka sromu jest dość dobrze udokumentowana. Zastosowanie synchronicznej chemioterapii z redukcją dawek całkowitych o 15-20% z radioterapii pozwala na uzyskanie korzystnego indeksu terapeutycznego. Celem pracy jest ocena odpowiedzi guza na leczenie radiochemioterapią u chorych na zaawansowanego raka sromu oparta na dotychczasowych doświadczeniach autorów. Materiał i metoda: Od 1 stycznia 2005 do 31 grudnia 2008 roku leczono napromienianiem w Klinice Nowotworów Narządów Płciowych Kobiecych Centrum Onkologii w Warszawie 17 chorych na płaskonabłonkowego raka sromu o zaawansowaniu T3 i T4 N0-N2M0 w przedziale wieku 56-81 lat (średnia 68 lat). Pacjentki były napromieniane fotonami X 6 lub 15 MeV na obszar sromu i węzłów chłonnych pachwinowych i miednicy. Dawki całkowite na srom wynosiły od 50 do 65 Gy, w zależności od rozległości nacieku, na węzły chłonne miednicy i pachwinowe – od 45 do 65 Gy. Chemioterapia: 5-FU podawany w 96-godzinnym wlewie w dawce 750-1000 mg/m2, dzień 1.-4. i cisplatyna w dawce 50 mg/m2 w 1. dniu podawana w 1. i 5. tygodniu napromieniania. Wyniki: Całkowitą regresję guza (CR) uzyskano u 7 (41%) chorych, częściową (PR) u 9 (53%) kobiet, a u 1 (6%) pacjentki stwierdzono progresję choroby (PD). U 3 (33%) badanych z częściową regresją po operacji nie stwierdzono raka, jedynie popromienne uszkodzenia. Wnioski: Radiochemioterapia w zaawansowanym raku sromu powinna być metodą leczenia z wyboru. Do leczenia powinni kwalifikować ginekolodzy onkolodzy wraz z radioterapeutami. Chirurgię należy zarezerwować dla chorych z nawrotem choroby lub z niecałkowitą regresją po napromienianiu.
Źródło:: Ginekologia Onkologiczna; 2009, 7, 2; 88-96
1731-5379
Pojawia się w:: Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Rola węzła wartowniczego w leczeniu raka sromu
Clinical significance of sentinel node in the treatment of vulvar cancer
Autorzy:: Emerich, Janusz
Klasa-Mazurkiewicz, Dagmara
Milczek, Tomasz
Sznurkowski, Jacek J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030911.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: inguinal-femoral nodes
lymphadenectomy
sentinel node
surgical treatment
vulvar cancer
leczenie operacyjne
limfadenektomia
rak sromu
węzeł wartowniczy
węzły pachwinowo-udowe
Opis:: Surgical treatment still remains the cornerstone of treatment of vulvar cancer. Several large-scale studies indicate that prognosis in vulvar cancer patients depends on depth of infiltration and invasion of regional inguinal-femoral lymph nodes. Due to considerable radicality of surgical procedures in vulvar cancer, women undergoing such procedures experience early and delayed complications, resulting in prolonged hospital stay and psychosexual alterations, stemming from the sense of mutilation. For the past few years, we are witnessing attempts at limiting the extent of surgical resection. Introduction of the concept of sentinel node in the treatment of vulvar cancer to oncologic gynecology will hopefully contribute to reduction of extent of surgical procedures in the future, i.e. refrain from inguinal-femoral lymphadenectomy, as metastatic lesions are not universally present in this part of the lymphatic system. The paper presents techniques enabling identification of a sentinel node. Based on quoted papers reporting on two multicenter studies encompassing patients with vulvar cancer, in a selected group of patients with negative sentinel node, departure from inguinal-femoral lymphadenectomy is justified. Contrariwise, detection of tumor cells in sentinel nodes warrants radical excision of regional inguinal-femoral lymphatic system, independent of the size of metastatic lesions (micro- or macroscopic). To date, departure from inguinal-femoral lymphadenectomy in vulvar cancer is permissible only if stromal invasion does not exceed 1 mm and tumor diameter is less than 2 cm (FIGO IA1, T1AN0M0).
W leczeniu raka sromu niezmiennie obowiązuje zasada operacyjnego postępowania. Na podstawie bogatej literatury autorzy wykazali, że rokowanie u chorych na raka sromu uzależnione jest od głębokości inwazji, a także od zajęcia regionalnych węzłów pachwinowo-udowych. Z uwagi na dużą radykalność zabiegów operacyjnych w raku sromu u operowanych kobiet występują wczesne i późne powikłania, które są powodem długiej hospitalizacji, jak również zmian psychoseksualnych czy poczucia okaleczenia. W ostatnich latach zaczęto poszukiwać sposobów ograniczenia radykalności w postępowaniu operacyjnym. Wprowadzenie do ginekologii onkologicznej koncepcji węzła wartownika w leczeniu raka sromu daje nadzieję, że w przyszłości będzie można ograniczyć rozległość zabiegu operacyjnego, czyli zrezygnować z limfadenektomii pachwinowo-udowej, gdyż w tym regionie układu limfatycznego nie zawsze występują zmiany przerzutowe. W pracy przedstawiono sposoby identyfikacji węzła wartownika. Na podstawie cytowanej literatury omawiającej dwa wieloośrodkowe badania obejmujące chore na raka sromu wykazano, że w wybranej grupie pacjentek przy negatywnym węźle wartowniczym można odstąpić od usuwania węzłów pachwinowo-udowych. Z kolei przy stwierdzeniu obecności przerzutów nowotworowych w węzłach wartowniczych obowiązuje zasada usuwania regionalnego układu limfatycznego pachwinowo-udowego bez względu na wielkość zmian przerzutowych (mikro- czy makroskopowych). Jak dotąd odstąpienie od usuwania węzłów chłonnych pachwinowo-udowych w raku sromu możliwe jest przy inwazji podścieliska poniżej 1 mm i wielkości guza mniejszej lub równej 2 cm (FIGO IA1, T1AN0M0).
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 4; 251-255
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Skuteczność terapii fotodynamicznej w przypadkach zmian w obrębie sromu
Effectiveness of photodynamic therapy in the treatment of vulvar lesions
Autorzy:: Maździarz, Agnieszka
Śpiewankiewicz, Beata
Zielińska, Aleksandra
Skrajna, Adrianna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030164.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ALA
PDT
aminolevulinic acid
photodynamic therapy
vulvar diseases
choroby sromu
kwas aminolewulinowy
terapia fotodynamiczna
Opis:: The essence of photodynamic therapy (PDT) is mutual interaction of light and chemical compounds excited by it. In order to obtain desired fluorescence, energy must be administered to tissues in the form of light, whose wavelength is concordant with light absorption spectrum of photosensitizer used. In the diagnosis and treatment of vulvar lesions, the photosensitizer of choice is 5-aminolevulinic acid (ALA), a precursor substance in the synthesis of protoporphyrin IX. Aim of paper: Assessment of effectiveness of PDT in the treatment of ailments associated with non-neoplastic vulvar diseases, depending on concentration of photosensitizer used (3% or 15%), comparison of therapeutic effectiveness and duration of remission. Material and methods: PDT was used in 89 patients complaining of severe ailments in the vulvar area, described by them as sensations of pain, stabbing, burning or itching. ALA in two concentrations was applied directly to the lesions. Patients in subgroup A received 15% ALA ointment on eucerin basis. Patients in subgroup B received 3% ALA gel with 2% DMSO. Red light generated by a xenon lamp (630±20 nm wavelength) was used for irradiation of lesions. Results: Follow-up time was 12 months. Mean recurrence-free survival in the subgroup A and B was 11.3 months and 10.6 months, respectively. Conclusions: PDT using topical 3% ALA + 2% DSMO is as effective as 15% ALA in the detection of vulvar lesions and in the relief of ailments associated with non-neoplastic vulvar diseases. Use of less concentrated ALA preparation did not result in any significant reduction of remission time.
Istotą terapii fotodynamicznej (photodynamic therapy, PDT) jest wzajemne oddziaływanie światła i wzbudzonych przez nie związków chemicznych. W celu uzyskania fluorescencji do tkanki należy doprowadzić energię w postaci światła o długości fali odpowiadającej pasmu pochłaniania fotosensybilizatora. Fotouczulaczem stosowanym w diagnostyce i leczeniu chorób sromu jest kwas 5-aminolewulinowy (ALA) – prekursor w syntezie protoporfiryny IX. Cel pracy: Ocena skuteczności terapii fotodynamicznej (PDT) w leczeniu dolegliwości towarzyszących nienowotworowym chorobom sromu, w zależności od stosowanego stężenia fotosensybilizatora (3% lub 15%); porównano efektywność terapii i długość okresu remisji. Materiał i metody: Do PDT zakwalifikowano 89 pacjentek skarżących się na silne dolegliwości sromu, które opisywały jako ból, kłucie, pieczenie i świąd. Bezpośrednio na zmiany chorobowe podawano miejscowo kwas aminolewulinowy w dwóch stężeniach. W podgrupie A zastosowano 15% maść ALA o podłożu euceryny. W podgrupie B aplikowano 3% żel ALA z dodatkiem 2% DMSO. Stosowano światło czerwone o długości fali 630±20 nm, którego źródło stanowiła lampa ksenonowa. Wyniki: Średni okres wolny od nawrotu dolegliwości w grupie pacjentek, u których zastosowano 15% stężenie ALA, wynosił 11,3 miesiąca, w grupie, w której użyto 3% ALA z dodatkiem 2% DMSO, remisja trwała 10,6 miesiąca w trakcie 12-miesięcznej obserwacji. Wnioski: Stwierdzono, że skuteczność metody fotodynamicznej z zastosowaniem miejscowym 3% ALA/2% DMSO oraz metody z użyciem 15% ALA są porównywalne w rozpoznawaniu zmian na sromie, jak również leczeniu dolegliwości towarzyszących chorobom nienowotworowym sromu. Stosowanie mniejszego stężenia kwasu aminolewulinowego nie wpływa w istotny sposób na skrócenie okresu remisji.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 176-183
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Stężenie sHLA-G i sRCAS1 w osoczu kobiet leczonych operacyjnie z powodu raka sromu jako wskaźnik stanu mikrośrodowiska raka
Possible usage of the blood serum concentration measurements of sHLA-G and sRCAS1 in women treated surgically for vulvar cancer as an indicator of the status of the tumor microenvironment
Autorzy:: Blecharz, Paweł
Skręt-Magierło, Joanna
Basta, Paweł
Grabiec, Marek
Walentynowicz, Małgorzata
Kojs, Zbigniew
Skręt, Andrzej
Wicherek, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030166.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: radical vulvectomy
sHLA-G
sRCAS1
tumor microenvironment
vulvar cancer
mikrośrodowisko raka
radykalna operacja sromu
rak sromu
Opis:: Introduction: The suppression of the immune system constitutes a crucial event in the development of malignancy. Assessment of the blood serum concentration levels of sRCAS1 and sHLA-G may demonstrate the suppressive influence of cancer cells on the immune system as these proteins are involved in the evasion of immune system surveillance by cancer cells. Since, in some cases, surgery may restore proper immune system activity, we aimed to measure the blood serum concentration levels of both these proteins over the course of the applied therapy. Material and methods: We measured the sRCAS1 and sHLA-G blood serum concentration levels in a group of 19 patients treated surgically for vulvar carcinoma. We assessed the levels of these proteins by a series of measurements taken before and after the surgical intervention. The concentration levels of sRCAS1 and sHLA-G were established by means of ELISA kit. Results: In our study we observed that a statistically significant decrease in both sHLA-G and sRCAS1 blood serum concentration levels followed radical surgical intervention due to vulvar cancer. Conclusions: The detected levels of the blood serum concentration of these proteins may be a useful indicator of the status of the tumor microenvironment and may help to assess the degree of restoration of immune system activity following radical surgical vulvectomy.
Wstęp: Supresja układu odpornościowego stanowi kluczowe zjawisko w rozwoju nowotworu złośliwego. Stężenie sRCAS1 i sHLA-G w osoczu odzwierciedla stopień supresji układu odpornościowego przez komórki rakowe, ponieważ białka te pośredniczą w mechanizmie chroniącym komórki rakowe przed wykryciem przez układ odpornościowy. W niektórych przypadkach zabieg chirurgiczny może przywrócić prawidłową aktywność układu odpornościowego, dlatego celem autorów niniejszej pracy była ocena stężenia obu tych białek w trakcie leczenia. Materiał i metody: Mierzono stężenie sRCAS1 i sHLA-G w osoczu 19 pacjentek leczonych operacyjnie z powodu raka sromu. Poziom tych białek oceniano za pomocą serii pomiarów dokonanych przed i po zabiegu operacyjnym. Pomiarów dokonywano za pomocą zestawu wykorzystującego technikę ELISA. Wyniki: Stwierdzono statystycznie znamienny spadek stężenia osoczowego zarówno sRCAS1, jak i sHLA-G po radykalnym usunięciu raka sromu. Wnioski: Poziom ww. białek w osoczu może stanowić przydatny wskaźnik stanu mikrośrodowiska guza i może pomóc ocenić stopień normalizacji aktywności układu odpornościowego po radykalnej operacji sromu.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 192-198
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Usunięcie węzłów chłonnych pachwinowych w przypadku raka sromu – punkt widzenia chirurga i patomorfologa
Inguinal lymphadenectomy in case of vulvar carcinoma – point of view of a surgeon and a pathologist
Autorzy:: Mituś, Jerzy W.
Wysocka, Joanna
Kojs-Pasińska, Ewelina
Kenig, Jakub
Komorowski, Andrzej
Wysocki, Wojciech M.
Kojs, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030148.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: inguinal lymphadenectomy
lymph drainage
metastases
pathologic examination
vulvar carcinoma
badania patomorfologiczne
limfadenektomia pachwinowa
przerzuty
rak sromu
spływ chłonki
Opis:: Vulvar carcinoma is the fourth most prevalent cancer of genitals in women (accounting for 5% of all neoplasms from this group). Histologically, we differentiate epithelial neoplasms – in 90% of cases we are dealing keratotic squamous cell carcinoma – and non-epithelial ones. The majority of vulvar carcinomas occur at a postmenopausal age and are related to chronic bacterial or viral infection (human papilloma virus). Lymph from the vulva is drained to three groups of inguinal lymph nodes and to iliac lymph nodes. Depending on the location of a neoplastic lesion, vulvar carcinoma metastasizes unilaterally or bilaterally. The basic methods of treatment are surgical removal or inguinal lymphadenectomy – both superficial and deep. This article presents a detailed anatomy of the inguinal-iliac lymphatic system as well as the most widely used surgical techniques and the most common postoperative complications. Cooperation with the clinician is crucial to present a valuable pathology report. In hospitals with an anatomic pathology unit on-site, the surgeon should send a non-fixed material, and optimally – in sterile conditions. In hospitals without an anatomic pathology unit, the specimen must be fixed. For the pathologist’s assessment of pN stage – in accordance with the TNM classification of 2010 – to be reliable, the operative specimen comprising the inguinal lymphatic system must include at least six lymph nodes. Obtaining satisfactory management results requires a good knowledge of anatomy of this area and surgical techniques as well as a proper preparation of the specimen for pathologic examination.
Rak sromu plasuje się na czwartym miejscu wśród najczęstszych nowotworów narządów płciowych u kobiet (stanowi około 5% zachorowań na nowotwory z tej grupy). Histologicznie wyróżnia się zmiany pochodzenia nabłonkowego – w 90% jest to rak płaskonabłonkowy rogowaciejący – i nienabłonkowego. Większość raków sromu występuje w wieku pomenopauzalnym i ma związek z przewlekłą infekcją bakteryjną bądź wirusową (wirus brodawczaka ludzkiego). Chłonka ze sromu drenowana jest do trzech grup węzłów chłonnych pachwinowych i do węzłów biodrowych. W zależności od lokalizacji zmiany nowotworowej rak sromu przerzutuje jednostronnie lub obustronnie. Podstawowymi metodami leczenia pozostają chirurgiczne wycięcie oraz limfadenektomia pachwinowa powierzchowna i głęboka. W artykule zaprezentowano szczegółową budowę anatomiczną układu chłonnego pachwinowo-biodrowego, a także najpowszechniej wykorzystywane techniki operacyjne i najczęstsze powikłania zabiegu. Kluczowa dla przedstawienia wartościowego raportu patomorfologicznego jest współpraca z klinicystą. W szpitalach dysponujących własnym zakładem patomorfologii chirurg powinien przesłać materiał nieutrwalony, optymalnie – w sposób jałowy. W szpitalach bez zakładu patomorfologii preparat należy utrwalić. Aby patomorfolog mógł dokonać wiarygodnej oceny cechy pN – zgodnie z klasyfikacją TNM z 2010 roku – preparat operacyjny obejmujący pachwinowy układ chłonny powinien zawierać co najmniej sześć węzłów chłonnych. Podstawowe znaczenie dla osiągnięcia dobrych wyników leczenia mają poznanie budowy anatomicznej tego regionu i technik operacyjnych oraz prawidłowe przygotowanie preparatu do badania patomorfologicznego.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 23-29
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Znaczenie obserwacji pacjentów z nowotworem ginekologicznym: doświadczenie jednego ośrodka na Słowacji
The value of gynecologic cancer follow-up: single institution experience in Slovakia
Autorzy:: Lajtman, Erik
Mlynček, Miloš
Zajacová, Mária
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031586.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: obserwacja
przeżycie
nowotwór
rak błony śluzowej trzonu macicy
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
nawrót
follow-up
survival
cancer
endometrial
ovarian
cervical
vulvar
recurrence
Opis:: Background: A routine follow-up is standard medical practice in patients treated for gynecologic cancer. Objectives of the follow-up are: 1) to detect recurrence as soon as possible and therefore improve the survival of patients with recurrence; 2) to diagnose complications related to treatment; 3) to provide psychological support and 4) to participate in scientific studies. The aim of our study was to compare the survival differences between asymptomatic and symptomatic patients at the time of relapse. Method: Retrospective cohort analysis. Results: All women diagnosed and treated for vulvar, cervical, endometrial and ovarian cancer at our institution between 2003 and 2012 were included in this retrospective study. We identified 59 patients with vulvar cancer, 216 with cervical cancer, 311 with endometrial cancer and 177 with ovarian cancer. The median survival time after recurrence between symptomatic and asymptomatic patients was in vulvar cancer 22 vs. 27 months (p = 0.181), in cervical cancer 10 vs. 13 months (p = 0.123), in endometrial cancer 19 vs. 30 months (p = 0.265) and in ovarian cancer 19 vs. 18 months (p = 0.861). Conclusions: There was no survival difference between asymptomatic and symptomatic patients at the time of relapse. Follow-up may become effective if the procedures are adapted to other aims of routine practice (e.g. psychosocial care and monitoring adverse effects of treatment). The development of follow-up care is a dynamic process, especially in the light of the continuous development of new medical technologies.
Wstęp: Rutynowe badania kontrolne to procedury standardowe u pacjentek leczonych z powodu nowotworów ginekologicznych. Celem obserwacji jest: 1) jak najwcześniejsze wykrycie nawrotu i związana z tym poprawa przeżywalności pacjentek; 2) rozpoznanie powikłań związanych z leczeniem; 3) zapewnienie wsparcia psychologicznego oraz 4) prowadzenie badań naukowych. Celem niniejszej pracy było porównanie przeżywalności u pacjentek z objawami i bez objawów w czasie wznowy choroby nowotworowej. Metoda: Retrospektywne badanie kohortowe. Wyniki: Do badania retrospektywnego włączono wszystkie kobiety, u których rozpoznano i które leczono z powodu raka sromu, szyjki macicy, endometrium lub jajnika w naszym ośrodku w latach 2003–2012. Raka sromu stwierdzono u 59, raka szyjki macicy u 216, raka błony śluzowej trzonu macicy u 311, a raka jajnika u 177 pacjentek. Odpowiednio dla pacjentek z objawami i bez objawów mediana przeżycia po rozpoznaniu nawrotu wynosiła 22 vs 27 m iesięcy ( p = 0,181) w przypadku raka sromu, 10 vs 13 m iesięcy ( p = 0,123) w przypadku raka szyjki macicy, 19 vs 30 miesięcy (p = 0,265) w przypadku raka endometrium oraz 19 vs 18 miesięcy (p = 0,861) w przypadku raka jajnika. Wnioski: Nie wykazano różnic w przeżywalności między pacjentkami z objawami i bez objawów w czasie wznowy choroby nowotworowej. Obserwacja może być skuteczna, gdy jej procedury dostosowane są do innych celów postępowania rutynowego (np. opieki psychologicznej i monitorowania objawów niepożądanych związanych z leczeniem). Doskonalenie okresu obserwacji jest procesem dynamicznym, szczególnie w świetle ciągłego rozwoju nowych technologii medycznych.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 98-114
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "vulvar" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język