Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "vow of poverty" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The Notion of Decent Support of the Clergy According to the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Lewandowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804615.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    clergy
    remuneration
    food
    social security
    vow of poverty
    Opis:
    The 1983 Code of Canon Law contains numerous instructions for decent support of clerics. Decent support should be such that it provides for the basic necessities of clerical life. The concept of “necessity” should be understood both as necessitas naturae (the temporal goods without which one cannot sustain himself) as well as necessitas personae (goods without which the human person can live but not in a dignified way). Decent support includes everything that is morally necessary for the priest to properly carry out his priestly vocation: food, accommodation, clothing, health care, social security, annual holidays, aiding parents or close family members, giving payment for assistance or further intellectual development. With respect to the issue of the cost of support, the code legislator sets out the general principle that it is to be “appropriate” for the clerical position he is in, and the two factors that make it possible to determine this “appropriateness” more precisely, namely: taking into account the nature of the tasks entrusted and the adjustment of the cost of remuneration to the circumstances of place and time.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 131-147
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie godziwego utrzymania duchownych według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Concept of Decent Support of Clergy According to the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Lewandowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804757.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    clergy
    remuneration
    food
    social welfare
    vow of poverty
    wyywienie
    Opis:
    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. zawiera liczne dyspozycje dotyczące godziwego utrzymania duchownych. Godziwe utrzymanie powinno pozwolić duchownym zaspokoić potrzeby własnego życia. Przez pojęcie „konieczności” należy uważać zarówno necessitas naturae (dobra doczesne, bez których człowiek nie może się utrzymać), jak i necessitas personae (dobra, bez których osoba ludzka może żyć, jednak nie w sposób godny). Godziwe utrzymanie zawiera w sobie zatem wszystko to, co z moralnego punktu widzenia jest potrzebne duchownemu do właściwego realizowania powołania kapłańskiego: wyżywienie, mieszkanie, ubranie, opiekę zdrowotną, zabezpieczenie społeczne, coroczne wakacje, pomoc rodzicom czy najbliższym członkom rodziny, wynagrodzenie tych, z pomocy których się korzysta czy dalszy rozwój intelektualny. W kwestii wysokości utrzymania, ustawodawca kodeksowy ustanawia ogólną zasadę, zgodnie z którą ma być ono „odpowiednie” względem pozycji duchownego, którą zajmuje, oraz dwa czynniki, które pozwalają precyzyjnie określić tę „odpowiedniość”, a mianowicie: uwzględnienie natury powierzonych zadań oraz dostosowanie wysokości wynagrodzenia do okoliczności miejsca i czasu.
    The 1983 Code of Canon Law contains numerous instructions for the decent support of clergy. Decent support should be such, that it provides for the necessities of the clerics life. The concept of „necessity” should be understood both as necessitas naturae (the temporal goods without which man cannot sustain himself) as well as necessitas personae (goods without which the human person can live but not in a dignified way). Decent support includes everything that is morally necessary for the priest to properly carry out his priestly vocation: food, shelter, clothing, health care, social welfare, annual holidays, aiding parents or immediate family members, giving payment for assistance or further intellectual development. Concerning the issue of the cost of support, the code legislator sets out the general principle that it is to be „appropriate” for the clerical position he is in, and the two factors that make it possible to determine more precisely this „appropriateness”, namely: taking into account the nature of the tasks entrusted and the adjustment of the cost of remuneration to the circumstances of place and time.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 151-169
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konsekracja zakonna a wezwanie do ubóstwa w kontekście nauczania papieża Franciszka
    Autorzy:
    Sobczyk, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041375.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Pope Francis
    evangelization
    the vow of poverty
    “globalisation of indifference”
    religious consecration
    the poor
    papież Franciszek
    ewangelizacja
    ślub ubóstwa
    Opis:
    Papież Franciszek wiele miejsca w trakcie swoich wystąpień poświęca zagadnieniu nowej ewangelizacji. Dostrzega obszary, które wymagają szczególnej troski Kościoła. Jednym z nich jest problem ubóstwa. Zachęca cały lud wierny do zaangażowania się w przemianę tej sytuacji. Brak reakcji i zaangażowania się ludzi odpowiedzialnych w sprawę ubogich jest zdaniem Ojca świętego wyrazem ubóstwa całego społeczeństwa i przejawem „kultury odrzucenia”. Stanowi w pewien sposób jeden z negatywnych skutków kultury dobrobytu. Papież bardzo dobitnie określa to zjawisko: „globalizacją zobojętnienia”, nawołując jednocześnie do stałej troski o osoby ubogie i porzucone i szeroko rozwiniętej akcji zapobiegania ubóstwu i pomocy ubogim. Apel ten adresuje do ludzi wszystkich stanów życia w Kościele. Szczególne wyzwanie kieruje do osób konsekrowanych, zachęcając ich do kontemplacji Jezusa ubogiego, do konsekracji życia poprzez wierne realizowanie ślubu ubóstwa oraz do apostolstwa pośród ubogich i marginalizowanych. Taka postawa zakonników i zakonnic przyczyni się do ich uświęcenia, dania świadectwa światu o miłości względem ubogich, i choć częściowo zaradzi aktualnym potrzebom osób, wśród których żyją i posługują.
    Pope Francis often speaks about the new evangelization. He notices areas that need a special care of the Church. One of them is the problem of poverty. The Pope encourages all the faithful to engage in the transformation of this situation. It can be called a “throwaway culture” and a sign of real poverty of the whole society when people remain indifferent to the cause of the poor. It is one of the negative consequences of the culture of prosperity. The Pope also calls it a “globalisation of indifference” and calls on all people of the three states in the Church to care for those who are poor and abandoned and to act against poverty. In a particular way Francis addresses his appeal to the consecrated persons, encouraging them to contemplate the poor Jesus, to the consecration of their lives through a faithful fulfilment of their vow of poverty and to the apostolate among the poor and the marginalized. By means of such an attitude of men and women religious they would contribute to their own sanctification, to bearing witness to love to the poor before the world and at least partly they will help those in need among whom they live and serve.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2013, 8; 119-132
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyłączenie osoby duchownej z ryczałtu. Glosa krytyczna do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2016 r. (II FSK 491/14)
    Exclusion of a clergyman from lump-sum tax. A critical commentary on the judgement of Supreme Administrative Court of 20 April 2016 (II FSK 491/14)
    Autorzy:
    Rakoczy, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154936.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    prawo kanoniczne
    prawo podatkowe
    osoba duchowna
    duchowny
    ślub ubóstwa
    zryczałtowany podatek dochodowy
    canon law
    clergyman
    vow of poverty
    lump-sum income tax
    Opis:
    Jak wynika z przepisu art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podmiotem obowiązku podatkowego są osoby duchowne spełniające łącznie dwa warunki, którymi są: pełnienie funkcji duszpasterskich (wskazanych w ustawie) oraz osiąganie przychodów z opłat otrzymywanych w związku z pełnieniem takich funkcji. Dokonując ścisłej interpretacji, należy przyjąć, że osoba duchowna, która nie uzyskuje (w sposób stały) dochodu w związku z pełnieniem funkcji duszpasterskiej, nie mieści się w hipotezie powołanego przepisu i nie podlega opodatkowaniu, nawet jeśli taką funkcję faktycznie sprawuje. W opisanej sytuacji znajdują się osoby duchowne, będące członkami instytutów zakonnych, po złożeniu ślubu ubóstwa. Prawo kanoniczne pozbawia je zdolności nabywania dóbr, zgodnie z zasadą, iż „cokolwiek nabywa zakonnik, nabywa klasztor”. Krytycznie należy więc ocenić komentowany wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 kwietnia 2016 r. (II FSK 491/14). Przyjęto w nim, że zakonny ślub ubóstwa nie pozbawia zakonnika prawa do uzyskiwania dochodów osobistych, a jedynie wiąże się z (nieistotnym dla prawa podatkowego) zobowiązaniem, aby uzyskane przez niego środki zostały przekazane instytutowi zakonnemu. Jak twierdzi autor, w omawianym przypadku normy prawa kanonicznego trzeba bowiem traktować jako niezbędne uzupełnienie przepisów prawa polskiego.
    As follows from the wording of art. 42 para. 1 of the Act of 20 November 1998 on the lump-sum income tax on certain revenues earned by natural persons, clergymen are subject to the tax obligation when they fulfill two conditions: performing pastoral functions (as indicated in the Act) and earning income from fees received when performing these functions. Under a strict interpretation, a clergyman who does not earn a permanent income when performing a pastoral function does not fall under the aforementioned provision and is not subject to taxation even if he does exercise a pastoral role. This is the case with members of religious institutes who have taken the vow of poverty. Canon law deprives them of the capacity to acquire goods in accordance with the principle that „whatever is acquired by a religious is acquired by the monastery”. Therefore, the judgement of the Supreme Administrative Court of 20 April 2016 (II FSK 491/14) discussed in the present paper should be assessed critically. The Court ruled that the religious vow of poverty does not deprive a religious of the right to earn a personal income but merely involves the obligation (irrelevant from the tax law perspective) to transfer the earned revenues to his religious institute. In the case under discussion, as claimed by the author, the norms of canon law should be treated as a necessary complement to the provisions of Polish law.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 309-324
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rady ewangeliczne w życiu dziewicy konsekrowanej
    Autorzy:
    Stypułkowska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554727.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    consecrated virgins
    the vow of chastity
    counsel of poverty
    counsel of obedience
    dziewice konsekrowane
    ślub czystości
    rada ubóstwa
    rada posłuszeństwa
    Opis:
    The present paper deals with consecrated virgins being an individual form of consecrated life. At the very beginning, the problem of definition of consecrated persons and of the profession of evangelical counsels as their characteristic feature is discussed. Then the attention is focused on the specificity of consecrated virgins who take only one vow – the vow of chastity. Some remarks considering this vow were given, then the other evangelic counsels: poverty and obedience, being realised in the reality of diocesan Church. The poverty was related to the Church property and to the fifth precept of the Church, while the obedience, which refers to Christ, was associated with the hierarchical structure of the Church and the Commandment of Love, and was considered as the obedience to the word of God and to the hierarchy of the Church. The last part discusses the problem of freedom and voluntariness in practicing the evangelical counsels.
    W artykule poruszono zagadnienie dziewic konsekrowanych jako indywidualnej formy życia konsekrowanego. Na samym początku poruszono kwestię określenia osób konsekrowanych i profesji rad ewangelicznych jako cechy ich charakteryzującej. Następnie uwaga została skoncentrowana na specyfice dziewic konsekrowanych, które składają tylko jeden ślub – ślub czystości. Najpierw zostały podane pewne uwagi dotyczące tego ślubu. W dalszej kolejności była mowa o dwóch radach ewangelicznych: ubóstwie i posłuszeństwie realizowanych w konkretach Kościoła diecezjalnego. Ubóstwo zostało powiązane z dobrami Kościoła i piątym przykazaniem kościelnym, natomiast posłuszeństwo, które odnosi się do Chrystusa, zostało powiązane z hierarchicznym ustrojem Kościoła oraz przykazaniem miłości i było rozpatrywane jako posłuszeństwo słowu Bożemu i przełożonym w Kościele. Na samym końcu zostało poruszone zagadnienie wolności i dobrowolności w stosowaniu rad ewangelicznych.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2018, 14, 2
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies