Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "vocation to priesthood and" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    „Usłysz głos powołania”– wypowiedzi powołaniowe do życia kapłańskiego i konsekrowanego w perspektywie pragmatycznej
    „Hear the voice of vocation” – statements of vocation to the priesthood and consecrated life in the perspective of pragmatic
    Autorzy:
    Borkowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/626991.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    wypowiedzi powołaniowe do kapłaństwa i życia konsekrowanego
    dwie perspektywy językowe: informatywna i perswazyjna
    the statements of vocation to the priesthood and consecrated life
    the two linguistic perspectives: informative and persuative
    Opis:
    The aim of this article is to characterize the type of statements of vocations as linguistic action with two main functions: informative and persuasive. The author analyzes the relation transceiver, a communicative position, the sender’s assumed intention, and the strategies for its realization. The material taken from websites and folders promoting vocation to the priesthood and consecrated life, both shows tendency to construct modern texts in the form and contents, like a video clip, poster, as well as much simpler, schematic in composition, semantically and stylistically texts, based on informing and activating the recipient, encouraging him to contact with the community. The sender of text appears here frequently as a mediator between God and a future candidate for monastic life, using a positively evaluative and characteristic component – the voice of the member.
    Źródło:
    Język - Szkoła - Religia; 2011, 6; 22-31
    2080-3400
    Pojawia się w:
    Język - Szkoła - Religia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il concetto dei seminari minori alla luce del decreto conciliare "Optatam totius" e dellinsegnamento ecclesiastico post-conciliare
    The concept of minor seminaries in the light of the conciliar decree "Optatam totius" and of the post conciliar teaching of the Church
    Koncepcja niższych seminariów duchownych w świetle dekretu soborowego "Optatam totius" i kościelnego nauczania posoborowego
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585190.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    niższe seminarium duchowne
    wyższe seminarium duchowne
    seminarzyści
    wychowawcy
    powołanie kapłańskie
    wskazania pedagogiczne
    formacja religijna
    etapy w formacji duchowej
    nauczanie szkolne
    wzrost dojrzałości ludzkiej, chrześcijańskiej, społecznej i apostolskiej seminarzystów
    towarzyszenie powołaniowe
    minor seminary
    major seminary
    seminarians
    educators
    vocation to the priesthood
    teaching methods
    religious formation
    progression in spiritual formation
    teaching of the Church, the human, Christian, social and apostolic development of seminarians
    vocational accompaniment
    Opis:
    Niższe Seminaria Duchowne są ukazane przez Dekret soborowy Optatam totius i kościelne nauczanie posoborowe jako instytucje założone w celu pielęgnacji zalążków powołania, które przejawiają się w odpowiednich przymiotach ludzkich i wierze alumnów, prowadzących do rozeznania życiowego powołania i pewnej fascynacji kapłaństwem służebnym. Seminaria te stanowią środowisko sprzyjające dojrzewaniu u młodego człowieka powołania, którym obdarzył go Bóg. Środkami wychowawczymi są w nich specjalna formacja religijna oraz właściwe kierownictwo duchowe. Niższe Seminaria Duchowne powinny być wspólnotami prawdziwie wychowawczymi. Styl życia i proces wychowawczy, który proponują trzeba dostosować do młodzieńczego wieku alumnów, ich mentalności, poziomu umysłowego, etapu rozwoju i wskazań psychologii. Nie powinno się też zaniedbywać nabywania przez nich odpowiedniego doświadczenia w sprawach ludzkich ani utrudniać im kontaktów z własną rodziną. Nauczanie, jaki mają otrzymać, tak należy zaprogramować, aby mogli naukę kontynuować bez przeszkód gdzie indziej, jeśli obiorą inny sposób życia. Wychowawcy Niższych Seminariów Duchownych winni być wybierani przez Biskupów spośród najlepszych kapłanów diecezjalnych, odznaczających się pobożnością, gruntownym wykształceniem, odpowiednim doświadczeniem duszpasterskim, gorliwością i dobrym wykształceniem pedagogicznym. Ich zasadniczym zadaniem jest pomaganie alumnom we właściwym i roztropnym rozeznaniu życiowego powołania.
    Minor Seminaries are presented in the conciliar Decree Optatam totius and in the post conciliar teaching of the Church as institutions established to cultivate the seeds of vocation, which express themselves in the human qualities and a faith directed towards a serious approach to vocational discernment and a particular attraction towards the priesthood. These Seminaries are established as a setting for vocational growth. The educational means applied are a special religious formation and appropriate spiritual direction. Minor Seminaries must be truly educational communities. The way of life which they offer should be appropriate to age, mentality, development and to the criteria of a healthy psychology, without neglecting a suitable experience of human life and family relationships. The studies should be arranged in such a way that they do not created difficulties for those who intend to follow them, in the event that they leave the Minor Seminary. The educators of Minor Seminaries must be chosen by the Bishops from among the best diocesan priests and must be recognised for their devotion and sound doctrine, appropriate personal experience, zeal for souls and a particular aptitude for formation and teaching. Their principle task is to help seminarians in their fitting and prudent vocational discernment.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 5-24
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Christian Family as the Source and Propagator of Vocational Culture
    Rodzina chrześcijańska źródłem i przekazicielem kultury powołaniowej
    Autorzy:
    Rabczyński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1685636.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rodzina chrześcijańska
    kulturotwórcza funkcja rodziny
    kultura powołaniowa
    powołanie do kapłaństwa i życia konsekrowanego
    Christian family
    cultural role of family
    vocational culture
    vocation to priesthood and
    consecrated life
    Opis:
    Rodzina chrześcijańska źródłem i przekazicielem kultury powołaniowej Budowanie i przekazywanie kultury powołania należy do podstawowych obowiązków rodziny chrześcijańskiej. Kultura powołaniowa obejmuje wszelkie działania wspierające dzieło przebudzenia powołań do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Charakterystycznymi elementami tej kultury są: głęboka religijność, świadomość misji Kościoła i właściwa wizja powołania. Rodzina buduje i przekazuje kulturę powołania poprzez świadomy i konsekwentny proces formacji zgodnie z chrześcijańskimi wartościami i wzorcami zachowań. W ten sposób odpowiada na powszechne powołanie do miłości i świętości. Jest trafnie nazywana Domowym Kościołem, pierwszym seminarium i skarbnicą powołań. Świętość rodzin jest głównym warunkiem wzrostu i dojrzewania autentycznych powołań oraz najwłaściwszą odpowiedzią na współczesny kryzys kultury powołaniowej.
    Building and transmitting vocational culture is among the primary duties of the Christian family. Vocational culture is composed of all actions supporting the work of awakening vocations to the priesthood and consecrated life. Characteristic elements of this culture are: deep religiosity, awareness of the Church mission and the correct vision of vocation. The family builds and transmits vocational culture through a conscious and consistent process of formation according to Christian values and models of behaviour. It thus answers the general call to love and holiness. It is aptly named the Home Church, the first seminary, and the treasury of vocations. The holiness of families is the main condition for the growth and maturation of authentic vocations, and the most appropriate answer to the modern crisis of vocational culture.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 10; 5-18
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies