Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "vocal practice" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Przemiany w wykonawstwie ludowych śpiewów religijnych z Wąwolnicy (1970-2020). Konfrontacja materiałów archiwalnych z najnowszymi badaniami terenowymi
    Transformations in the Performance of Folk Religious Chants from Wąwolnica (1970-2020): Confronting Archival Materials with Recent Field Research
    Autorzy:
    Habza, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341656.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    ludowe śpiewy religijne
    pobożność ludowa
    Wąwolnica
    badania terenowe
    praktyka wokalna
    folk religious chants
    folk piety
    field research
    vocal practice
    Opis:
    Artykuł porusza kwestię wykonawstwa i wariabilności ludowych śpiewów religijnych z Wąwolnicy w Lubelskiem w optyce przemian, których prześledzenie stało się możliwe dzięki odniesieniu współczesnych wypraw badawczych (lata 2019-2020) do wyników badań archiwalnych z 1970 r. Wybór najbardziej reprezentatywnych przykładów specyfiki śpiewu danej społeczności został przedstawiony w formie transkrypcji muzycznych, prezentujących graficzny zapis wykonawstwa pieśni, pozyskanych w ramach nagrań archiwalnych i współczesnych. Charakterystyczne zdają się być przeobrażenia repertuaru śpiewów, przyspieszenie tempa niektórych wykonań, a także ograniczenie ornamentacji wokalnej, przy jednoczesnym zachowaniu cech wariabilności melodyczno-rytmicznej, właściwych lokalnej tradycji wykonawczej.
    This article addresses the issue of the performance and variability of folk religious chants from Wąwolnica in Lublin Region from the perspective of transformations, the tracing of which has been made possible by comparing contemporary research expeditions (2019-2020) to the results of archival research from 1970. A selection of the most representative examples of the specifics of a community’s singing is presented in the form of musical transcriptions and by the use of a graphic record of the performance of the songs, acquired through archival and contemporary recordings. The transformations of the chant repertoire, the acceleration of the tempo of some performances, and the reduction of vocal ornamentation, while retaining the features of the melodic-rhythmic variation inherent in the local performance tradition, appear to be characteristic of such singing.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 12; 69-85
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskar Kolberg i etnomuzykologia wobec ludowej pieśni religijnej
    Autorzy:
    Dahlig, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668829.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Oskar Kolberg
    ethnomusicology
    religious song
    folk and peasant musical tradition
    vocal practice
    transmission of musical repertoire
    etnomuzykologia
    pieśń religijna
    tradycja ludowa
    praktyka wokalna
    przekaz repertuaru muzycznego
    Opis:
    The text presents a history of research on the Catholic folk singing in Poland with a special regard to works of the greatest Polish ethnographer, Oskar Kolberg (1814–1890). Karol Kurpiński, a composer and the director of the National Theatre, who was the first to debate on folk music in 1820, had promoted a functional definition of a folk song embracing also religious singing in national language. Anthologies of the texts of folk song edited in 1830s and 1840s put stress, however, on possibly original repertoire of peasants transmitted orally and by memory. Religious songs as being learned basically from prints were usually not included into folklore studies. But culture changes in the course of the 19th century have induced explorers to document also older religious songs in folk use, such as carrols (Michał Marcin Mioduszewski 1843). Oskar Kolberg was concentrated mainly on regional specificity of each part of the country. That is why the standardized repertoire of religious songs performed in churches did not attract much of his attraction. In spite of his preferences, he had written down about 800 religious songs in the whole collection of 20.000 vocal and instrumental pieces. These 800 songs refer to local repertories accompanying the Lenten, Easter, Christmas, the cult of saint patrons and connected with other contexts such as funeral ceremonies. The reason for respecting also religious singing in Kolbergs works was a significance of the oral way of performing resulting in huge amount of variants which were determined also by strictly regional features of traditional singing. Performance practice became a common interest for both ethnomusicology and hymnology since the 1970s, so the more that elements of Gregorian chant have survived in living tradition up till now.
    Niniejszy artykuł przedstawia historię badań nad katolickim śpiewem ludowym w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem pracy największego polskiego etnografa, Oskara Kolberga (1814–90). Karol Kurpiński, kompozytor i dyrektor Teatru Narodowego, inicjator pierwszej debaty na temat muzyki ludowej w 1820 roku, zaproponował funkcjonalne ujęcie pieśni ludowej, której definicja obejmowała także pieśni religijne śpiewane w języku narodowym. Antologie tekstów pieśni ludowych wydawane w latach 30. i 40. XIX wieku zawierały możliwie najbardziej oryginalny repertuar pieśni chłopskich przekazywanych ustnie i pamięciowo. Pieśni religijne, jak wynika z druków, nie były zwykle włączane do badań folklorystycznych, jednak zmiany kulturowe, jakie zachodziły na przestrzeni XIX wieku, skłoniły badaczy do dokumentowania również starszych pieśni religijnych wykorzystanych w tradycji ludowej, takich jak kolędy (Michał Marcin Mioduszewski 1843). W swoich badaniach Oskar Kolberg był skoncentrowany głównie na specyfice regionalnej poszczególnych części kraju, dlatego też znormalizowany repertuar pieśni religijnych wykonywanych w kościołach w zasadzie go nie interesował. Jednak mimo swoich preferencji badawczych Kolberg spisał około 800 pieśni religijnych z bogatej kolekcji 20 tysięcy utworów wokalnych i instrumentalnych. Te 800 utworów wchodzi w skład lokalnych repertuarów towarzyszących obrzędom wielkopostnym, wielkanocnym, bożonarodzeniowym, a także związanym z kultem świętych patronów oraz innym, takim jak np. ceremonie pogrzebowe. Powodem uwzględnienia śpiewów religijnych w pracach Kolberga był również fakt ich ustnego przekazywania, który skutkował ogromną wariantywnością pieśni. Niektóre z wariantów nabierały specyficznych cech określanych przez lokalną tradycję śpiewaczą. Praktyka wykonawcza zyskała od 1970 roku zainteresowanie badawcze zarówno etnomuzykologów, jak i hymnologów, tym bardziej że zawarte w pieśniach elementy chorału gregoriańskiego przetrwały w żywej tradycji aż do naszych czasów.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2014, 12
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Funkcje skordatury na przykładzie wybranych utworów ze zbiorów z kościoła św. Anny na Piasku we Wrocławiu (1679–1686)
    Functions of Scordatura on the Example of Selected Compositions from the Collection of St Anne’s Church on Piasek Island in Wrocław’s Chapel (1679–1686)
    Autorzy:
    Stopczańska, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/513960.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    scordatura
    violin technique
    17th-century music
    performance practice
    Canonesses Regular of St Augustine in Wrocław
    vocal-instrumental chapel
    Opis:
    Scordatura is a tuning of a string instrument, which is different than the standard one. It has been used for both plucked and string instruments since the 16th century and it was quite popular in the Baroque era, especially in the case of violins. Because of their specific tuning – based on the same intervals – it is possible to distinguish two types of violin scordatura. The first one relates to the situation when all strings are tuned up or down in the same interval relations. Such tuning is still based on fifths, but the pitches are different than using standard tuning, so it is called transpose scordatura. In the second one, each string is tuned up or down in different interval relation, in another direction or even only some of them are tuned in the unusual way. In this case, violin tuning is based on different intervals than fifths, usually on thirds and/or fourths, although sometimes there are three dissimilar intervals (thirds, fourths and fifths). The second type of scordatura was a very popular technique in the Baroque era and its functions were variable. The main of them were allowing to perform figures, which are impossible in standard tuning, especially double-notes and chords (technical aspect), and changing sound qualities of the instrument (sound aspect). It does not mean that scordatura was used only to achieve these goals. For example, it was sometimes used to imitate other instrument. There are certain examples of such a usage of this playing technique in the oldest (1679–1686) part of the collection of manuscripts connected with activity of Canonesses Regular of St Augustine in Wrocław (provenance St Anna in Arena). The scordatura can be found there in seven manuscripts, and in four of them it is possible that composers (or com¬poser?) tried to assimilate the violin sound and/or technique with other instruments, such as viola, lute or trumpet.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 2(37); 5-26
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Functions of Scordatura on the Example of Selected Compositions from the Collection of St Anne’s Church on Piasek Island in Wrocław’s Chapel (1679–1686)
    Autorzy:
    Stopczańska, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514075.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
    Tematy:
    scordatura
    violin technique
    17th-century music
    performance practice
    Canonesses Regular of St Augustine in Wrocław
    vocal-instrumental chapel
    Opis:
    Scordatura is a tuning of a string instrument, which is different than the standard one. It has been used for both plucked and string instruments since the 16th century and it was quite popular in the Baroque era, especially in the case of violins. Because of their specific tuning—based on the same intervals—it is possible to distinguish two types of violin scordatura. The first one relates to the situation when all strings are tuned up or down in the same interval relations. Such tuning is still based on fifths, but the pitches are different than using standard tuning, so it is called transpose scordatura. In the second one, each string is tuned up or down in different interval relation, in another direction or even only some of them are tuned in the unusual way. In this case, violin tuning is based on different intervals than fifths, usually on thirds and/or fourths, although sometimes there are three dissimilar intervals (thirds, fourths and fifths). The second type of scordatura was a very popular technique in the Baroque era and its functions were variable. The main of them were allowing to perform figures, which are impossible in standard tuning, especially double-notes and chords (technical aspect), and changing sound qualities of the instrument (sound aspect). It does not mean that scordatura was used only to achieve these goals. For example, it was sometimes used to imitate other instrument. There are certain examples of such a usage of this playing technique in the oldest (1679–1686) part of the collection of manuscripts connected with activity of Canonesses Regular of St Augustine in Wrocław (provenance St Anna in Arena). The scordatura can be found there in seven manuscripts, and in four of them it is possible that composers (or composer?) tried to assimilate the violin sound and/or technique with other instruments, such as viola, lute or trumpet.
    Źródło:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 2(37) Eng; 5-25
    2956-4107
    2353-7094
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies