Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "virtue ethics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 44
Tytuł:
„Człowiek porządny” – ideał wychowania moralnego. Na kanwie rozważań etycznych Tadeusza Kotarbińskiego
“A decent human being” – the ideal of moral upbringing. Reflections inspired by the ethical views of Tadeusz Kotarbiński
Autorzy:
Żywczok, Alicja
Gałkowski, Stanisław
Kostyło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/969249.pdf
Data publikacji:
2020-07-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
człowiek porządny
wychowanie moralne
ideał
cnota moralna
sumienie
etyka niezależna
minimalizm etyczny
a decent human being
moral upbringing
ideal
moral virtue
conscience
independent ethics
ethical minimalism
Opis:
Autorka tekstu dokonała rekonstrukcji i twórczej interpretacji poglądów etycznych Tadeusza Kotarbińskiego, zwłaszcza dotyczących głównego ideału wychowania moralnego, jakim jest człowiek tak zwany porządny. Tekst stanowi zatem próbę udzielenia odpowiedzi na kilka pytań badawczych: 1. Jak zdefiniować „porządnego człowieka”; za pośrednictwem jakich cech charakteru, właściwości osobowości bądź zachowania? W celu udzielenia odpowiedzi zostaną przywołane takie kategorie, jak: godność, dzielność, zaradność, przedsiębiorczość, odpowiedzialność, solidarność, prawdomówność, uczciwość, życzliwość, czujność etyczna. 2. Jaki udział w wychowaniu „porządnego człowieka” ma „sumienie” określane jako najwyższa instancja w zakresie oceny etycznej? 3. Jak, w myśl stanowiska intelektualnego – minimalizmu etycznego, rozstrzygane są przez „porządnego człowieka” kwestie cierpienia, krzywdy czy niesprawiedliwości? 4. Na czym polega wychowanie moralne (człowieka porządnego) w środowisku wychowawczym: szkole, rodzinie, społeczeństwie?
The author of the text performed a reconstruction and a creative interpretation of the ethical views of Tadeusz Kotarbiński, especially those related to the principal ideal of the moral upbringing, i.e. the shaping of the so-called decent human being. The text is an attempt at providing answers to several research questions, including: 1. How to define “a decent human being”? What traits of character, personality or behavior should be used? The following will be considered: dignity, valor, resourcefulness, entrepreneurship, responsibility, solidarity, truthfulness, honesty, kindness, ethical alertness. 2. What part does the field of moral sensitivity, referred to as “conscience,” play in the upbringing of “a decent human being”? 3. How, in the context of intellectual ethical minimalism, does “a decent human being” perceive suffering, wrongs or injustice? 4. What is moral upbringing (of “a decent human being”) in the upbringing environment (school, family, society)?
Źródło:
Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 195-212
9788323542544
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A revitalisation of virtue ethics in contemporary education
Autorzy:
Drabarek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076807.pdf
Data publikacji:
2021-12-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
virtue
self-improvement
virtue ethics in education
Opis:
In this article I will discuss employing the classical prescripts of Aristotle’s virtue ethics in education as a guide for youth education. For Aristotle, the practice of virtues was not a goal in itself, since virtues are dispositions which may be revealed in various acts reflecting human perfection. Virtues tell us how to act to achieve a particular goal. The ethics of virtue highlights the love of good and perfection. The attitude of a justly proud man consists, among other things, in approving of what is good; at the same time, however, he strives towards selfsufficiency. Self-improvement, which emphasises self-sufficiency, often becomes behaviour that can, unfortunately, generate standoffishness, arrogance, and egotism.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2021, 11, 2; 349-361
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Analysis of Ethical Theories in the Direction of Sustainable Development: Aristotelian Virtue Ethics is the Greatest Option for Long-term Sustainability
Analiza teorii etycznych w kierunku zrównoważonego rozwoju: etyka cnót arystotelesowskich jako najlepsza opcja dla długoterminowego zrównoważonego rozwoju
Autorzy:
Maharana, Subhasmita
Behura, Ajit Kumar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314036.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmental problems
consequentialist theory
deontology theory
Aristotelian virtue ethics
environmental sustainability
problemy środowiskowe
teoria konsekwencjalistyczna
teoria deontologiczna
etyka cnót arystotelesowskich
zrównoważoność
Opis:
Environmental issues such as deforestation, climate change, ozone layer depletion, greenhouse effect, and pollution of air, water, and soil are among the most difficult to address. These are the results of human beings’ immoral actions. Humans are the most powerful living beings on the planet, and they have abused their physical and mental abilities to fulfill their greed rather than their needs, resulting in environmental destruction. They have abused nature and exploited it for their own economic gain, giving them control over it. Furthermore, environmental degradation and human moral decline are intertwined, necessitating a moral revolution to reform human conduct for the sake of society, with a focus on Aristotelian Virtue Ethics rather than consequentialist or deontological ethics. The main focus of Aristotelian Virtue Ethics is, on what type of persons we should be, what kind of characteristics we should have, and how we should act. This leads to the development of one’s character and environmental attitudes; resulting in the smart use of natural resources and, more particularly, the preservation of the natural environment, ensuring environmental sustainability.
Kwestie środowiskowe, takie jak wylesianie, zmiana klimatu, zubożenie warstwy ozonowej, efekt cieplarniany oraz zanieczyszczenie powietrza, wody i gleby należą do najtrudniejszych do rozwiązania. To skutki niemoralnych działań ludzi. Ludzie są najpotężniejszymi żywymi istotami na planecie, jednak nadużywają swoich zdolności fizycznych i umysłowych, aby zaspokoić swoją chciwość, a nie potrzeby, co prowadzi do zniszczenia środowiska. Nadużyli natury i wykorzystali ją dla własnych korzyści ekonomicznych, dając sobie kontrolę nad nią. Co więcej, degradacja środowiska i upadek moralny człowieka są ze sobą powiązane. Wymaga to rewolucji moralnej w celu zreformowania ludzkiego postępowania dla dobra społeczeństwa, z naciskiem na arystotelesowską etykę cnót, a nie etykę konsekwencjalistyczną lub deontologiczną. Głównym celem arystotelesowskiej etyki cnót jest to, jakimi ludźmi powinniśmy być, jakie cechy powinniśmy mieć i jak powinniśmy się zachowywać. Prowadzi to do rozwoju charakteru i postaw środowiskowych; prowadzące do inteligentnego wykorzystania zasobów naturalnych, a w szczególności do zachowania środowiska naturalnego i zapewnienia zrównoważenie środowiskowego.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2023, 18, 1; 183--187
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aristotelian Moral Psychology and the Situationist Challenge
Autorzy:
Croom, Adam M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430383.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Aristotle
character
development
habits
moral psychology
perceptual learning
personality
situationist challenge
virtue ethics
Opis:
For some time now moral psychologists and philosophers have ganged up on Aristotelians, arguing that results from psychological studies on the role of character-based and situation-based influences on human behavior have convincingly shown that situations rather than personal characteristics determine human behavior. In the literature on moral psychology and philosophy this challenge is commonly called the “situationist challenge,” and as Prinz (2009) has previously explained, it has largely been based on results from four salient studies in social psychology, including the studies conducted by Hartshorne and May (1928), Milgram (1963), Isen and Levin (1972), and Darley and Batson (1973). The situationist challenge maintains that each of these studies seriously challenges the plausibility of virtuous personal characteristics by challenging the plausibility of personal characteristics more generally. In this article I undermine the situationist challenge against Aristotelian moral psychology by carefully considering major problems with the conclusions that situationists have drawn from the empirical data, and by further challenging the accuracy of their characterization of the Aristotelian view. In fact I show that when properly understood the Aristotelian view is not only consistent with empirical data from developmental science but can also offer important insights for integrating moral psychology with its biological roots in our natural and social life.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2015, 46, 2; 262-277
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charles Taylor on Ethics and Liberty
Autorzy:
Barry, Conor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451521.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
positive liberty
negative liberty
virtue ethics
political philosophy
history of philosophy
Opis:
My argument in this paper is that Charles Taylor’s view of liberty and ethics unites Isaiah Berlin’s liberal pluralism with Elizabeth Anscombe’s virtue ethics. Berlin identifies, in “Two Concepts of Liberty,” a tradition of negative liberty advocated by figures like Locke and Mill. He maintains that this concept of liberty is unique to modernity, and it is the form of liberty best suited to the political sphere. The much older concept of positive liberty, which is found in ancient philosophers like Plato and Aristotle, as well as modern thinkers like Hegel, Berlin regards as ill-suited to the political sphere. Anscombe, in “Modern Moral Philosophy,” specifically identifies and criticizes the Anglo-Saxon tradition of moral philosophy. Utilitarian thinkers like Mill are, for Anscombe, consequentialists. The virtue ethics of Aristotle gives a basis for the intrinsic goodness and badness of actions not in sentiment but reason. Charles Taylor draws upon the views of both thinkers. He advocates a liberal pluralism in a manner comparable to Berlin. However, Taylor strongly emphasizes, with Anscombe, that the most complete conception of ethical and political life must be rooted in virtue ethics and positive liberty. Thus, Taylor’s views constitute a synthesis of the approaches of his two mentors.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2019, 3, 3(9); 83-102
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental Character: Environmental Feelings, Sentiments and Virtues
Autorzy:
Frasz, Geoffrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781458.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
environmental ethics
Barbara McClintock
virtue ethics
environmental virtue ethics
Opis:
An argument is made that to further develop the field of environmental virtue ethics it must be connected with an account of environmental sentiments. Openness as both an environmental sentiment and virtue is presented. This sentiment is shown to be reflected in the work of Barbara McClintock. As a virtue it is shown to a mean between arrogance and the disvaluing of individuals, a disposition to be open to the natural world and the values found there. Further development of EVE is then shown to require a connection with an account of environmental wisdom.
Źródło:
Ethics in Progress; 2016, 7, 1; 32-43
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental vices as ethical and anthropological roots of the environmental crisis
Wady środowiskowe jako etyczne i antropologiczne źródła kryzysu środowiskowego
Autorzy:
Dzwonkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062713.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wady środowiskowe
cnoty środowiskowe
etyka cnót
etyka środowiskowa
egoizm
chciwość
arogancja
niewiedza
apatia
environmental vice
environmental virtue
virtue ethics
environmental ethics
egoism
greed
arrogance
ignorance
apathy
Opis:
The root of environmental crisis is not only the failure to recognize the intrinsic value of the non-human world, but it can also be perceived as a failure in moral excellence and in the cultivation of virtue. The word “virtue” is an old-fashioned one, representing tradition and today we mostly associate it with academic discussion. However, the term is not only connected with traditional ethical reflection; nowadays, we can witness a revival of virtue discourse in environmental ethics, namely in environmental virtue ethics. The paper analyses the problem of cardinal virtue and vice, and tries to answer which vices are the most responsible for the environmental crisis. Thus the five crucial environmental vices are defined as egoism, greed, arrogance, ignorance and apathy.
Źródłem kryzysu środowiskowego jest nie tylko brak uznania wewnętrznej wartości świata poza-ludzkiego, ale również niepowodzenie w kultywowaniu cnoty. Słowo "cnota" jest staromodne i dziś kojarzy nam się głównie z dyskusją akademicką. Jednak termin ten wiąże się nie tylko z tradycyjną refleksją etyczną; dziś jesteśmy świadkami ożywienia dyskursu cnót w etyce środowiskowej i rodzenia się etyki cnót środowiskowych. W artykule analizuje się problem kardynalnych wad i próbuje się odpowiedzieć na pytanie, które z nich są odpowiedzialne za kryzys ekologiczny. W tekście omówiono pięć kluczowych wad środowiskowych: egoizm, chciwość, arogancję, niewiedzę i apatię.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 5; 171-180
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental Virtue Ethics and Sustainability
Etyka cnót środowiskowych a zrównoważony rozwój
Autorzy:
Dzwonkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371526.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
environmental ethics
environmental virtue ethics
sustainable development
etyka środowiskowa
etyka cnót środowiskowych
rozwój zrównoważony
Opis:
In Environmental Virtue Ethics by Louke van Wensveen, the scientist puts forward an idea to link ecosystem sustainability with environmental virtues. Ecosystem sustainability is understood here as a criterion of genuine environmental virtue. On the one hand, such an idea presents an interesting theoretical postulate, since is connects morality with ecology. Thus, it can become a very powerful tool in stimulating environmental activities. On the other hand, the idea of linking environmental sustainability with aretology is a little bit problematic. Thus, the aim of the article is to analyse ecosystem sustainability as a criterion of environmental virtue.
W ramach etyki cnót środowiskowych pojawił się postulat, żeby powiązać cnoty środowiskowe z trwałością ekosystemów. Louke van Wensveen zaproponowała, aby trwałość ekosystemów stała się kryterium cnoty środowiskowej. Z jednej strony pomysł jest interesującym teoretycznie postulatem, przede wszystkim dlatego, że wiąże sferę moralności ze sferą działań służących ochronie środowiska. Co więcej, może stać się skutecznym narzędziem motywującym do działań na rzecz ochrony środowiska. Z drugiej strony pomysł powiązania trwałości ekosystemów z problematyką aretologiczną jest nieco problematyczny. Stąd celem artykułu jest analiza postulatu uczynienia trwałości ekologicznej kryterium cnoty.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2018, 13, 2; 139-146
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental Virtue Ethics and the Sources of Normativity
Etyka cnót środowiskowych a źródła normatywności
Autorzy:
Piekarski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1064888.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
etyka cnót środowiskowych
normatywność
podmiot moralny
argument konstytutywny
internalizm
eksternalizm
environmental virtue ethics
normativity
moral subject
constitutive argument
internalism
externalism
Opis:
This article is an attempt to identify the sources of normativity in virtue ethics. The starting point for the analyzes presented here is the book by Dominika Dzwonkowska Environmental virtue ethics. In § 1, I present the basic theses and assumptions of this approach to ethics. Then, with reference to the concept of the moral subject proposed by Dzwonkowska, I ask whether it constitutes the primary source of normativity (§ 2). I argue that environmental virtue ethics can be ascribed to arguments shared by supporters of the so-called constitutive arguments in metaethics (§ 3). Their position is based on the recognition that moral norms, obligations, etc., derive from the constitutive features of the subject. I call such an approach internalist and contrast it with the non-internalist approach, the outline of which I propose in § 4. In the Conclusion, I suggest that the pragmatic considerations and conservatism of researchers speak in favor of the internalist approach.
Niniejszy artykuł jest próbą wskazania źródeł normatywności w etyce cnót. Punktem wyjścia dla prezentowanych tutaj analiz jest książka Dominiki Dzwonkowskiej pt. Etyka cnót środowiskowych. W § 1 przedstawiam podstawowe tezy i założenia tego podejścia do etyki. Następnie odnoszę się do rozumienia podmiotu moralnego zaproponowanego przez Dzwonkowską i zadaję pytanie o to, czy stanowi on właściwe źródło normatywności (§ 2). Wykazuję, że zwolennikom etyki cnót środowiskowych można przypisać argumentację podzielaną przez zwolenników tzw. argumentów konstytutywnych w metaetyce (§ 3). Ich stanowisko opiera się na uznaniu, że moralne normy, zobowiązania itd., wynikają z konstytutywnych cech podmiotu. Takie ujęcie określam mianem internalistycznego i przeciwstawiam je koncepcji eksternalistycznej, której zarys proponuję w § 4. W Zakończeniu. sugeruję, że za stanowiskiem internalistycznym przemawiają względy pragmatyczne i konserwatyzm badaczy.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 3; 29-36
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka a pedagogika. Myśl pedagogiczna Jacka Woronieckiego w odniesieniu do współczesnej edukacji
Ethics and Pedagogy: The Pedagogical Thought of Jacek Woroniecki in Relation to Contemporary Education
Autorzy:
Szymczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131183.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogika
edukacja
etyka cnót
wychowanie moralne
Jacek Woroniecki
pedagogy
education
virtue ethics
virtue theory
moral education
Opis:
W artykule zaprezentowano rozważania nad dorobkiem pedagogicznym Jacka Woronieckiego. Odwołano się do prac autora, w których etykę i aspekt moralny uczynił podstawowym przejawem szeroko rozumianej działalności edukacyjno-wychowawczej. Kierowany troską o właściwy poziom moralny człowieka we wszelkich przejawach jego życia, zbudował katalog refleksji i podpowiedzi, z których możemy czerpać niezależnie od aktualnych uwarunkowań. Przemyślenia z nich płynące, skłaniające czytelnika do budowania moralnie prawidłowych relacji między osobą wychowawcy i wychowanka, czynią z podmiotowości człowieka podstawowy paradygmat edukacji, tak istotny i niezbywalny również w dzisiejszych realiach. Przedmiotem dociekań niniejszego artykułu uczyniono zatem kwestię aktualności poglądów Woronieckiego w odniesieniu do współczesnej przestrzeni oddziaływań edukacyjnych. Wskazano tu na podnoszony przez myśliciela istotny aspekt integralności etyki z pedagogiką, stanowiący filar jego pedagogiki, a ściślej aretologii, będącej syntezą humanizmu greckiej paidei oraz chrześcijańskiej pedagogiki. Osobne miejsce poświęcono epistemologicznym odniesieniom idei paedagogiae perennis wskazującej na nierozłączność poznawczą filozofii i pedagogiki oraz – w wymiarze praktyki pedagogicznej – wychowania i edukacji. Biorąc pod uwagę konieczność nieustannych poszukiwań przez współczesnych pedagogów nowych edukacyjnych ścieżek, obierania nieraz trudnych kierunków w swojej praktyce zawodowej, klasyczna myśl Woronieckiego w świecie zrelatywizowanych wartości może się okazać ścieżką wiodącą „człowieka do moralnej dojrzałości”. Dorobek Woronieckiego posiada w tym zakresie ogromny, ponadczasowy walor pedagogiczny.
The article addresses the pedagogical achievements of Jacek Woroniecki. Reference is made to his works, in which he made ethics and the moral aspect the basic manifestation of educational activity. Guided by a concern for the proper moral level of people in all manifestations of their lives, Woroniecki created a body of work and thinking from which we can draw, regardless of the current conditions. The reflections resulting from them, prompting the reader to build morally good relationships between educators and pupil, make the subjectivity of a human being the basic paradigm of education, which is so important and inalienable in today’s reality as well. The subject of this article is therefore the topicality of Woroniecki’s views in relation to the contemporary space of educational influence. It points to the very important aspect of the integrity of ethics and pedagogy, which the thinker raises to constitute a pillar of his pedagogy, or more precisely, of aretology, a synthesis of the humanism of Greek paideia and Christian pedagogy. A separate section is devoted to epistemological references to the idea of paedagogia perennis, pointing to the cognitive inseparability of philosophy and pedagogy and – in relation to pedagogical practice – of upbringing and education. Taking into consideration the need for contemporary educators to constantly search for new educational paths, to take sometimes difficult directions in their professional practice, Woroniecki’s classic thought in the world of relativized values may turn out to be “the path leading man to moral maturity.” Woroniecki’s achievements in this respect definitely have a great, timeless pedagogical value.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 87-104
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka cnót w kontekście ogólnej koncepcji badań moralnych Alasdaira MacIntyre’a
Virtue ethics in the context of the overall concept of Alasdair MacIntyre’s moral inquiry
Autorzy:
Wierzejski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431263.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
MacIntyre Alasdair
metaethics
virtue ethics
social ethics
enlightenment
metaetyka
etyka cnót
etyka społeczna
oświecenie
Opis:
The article is devoted to a presentation of the moral philosophy of Alasdair MacIntyre, one of the most well-known of all contemporary American philosophers representing the Aristotelian and Thomistic tradition. MacIntyre is known as the reviver of virtue ethics and a critic of individualistic liberalism. The paper offers a new interpretation of his moral philosophy in light of his theory of metaethics. He writes it in a social and historical context. His overall view of moral inquiry is the least well-known. This article also presents the latest version of his ethical theory.
Artykuł poświęcony jest przedstawieniu filozofii moralnej Alasdaira MacIntyre’a, jednego z najwybitniejszych współczesnych filozofów amerykańskich, reprezentującego tradycję arystotelesowską i tomistyczną. MacIntyre znany jest powszechnie jako odnowiciel etyki cnót i krytyk indywidualistycznego liberalizmu. Artykuł przynosi nową interpretację filozofii moralnej tego myśliciela w świetle pojęć zaczerpniętych z jego własnej koncepcji metaetyki. Chodzi szczególnie o wpisanie jej w kontekst społeczny i historyczny. Ogólna koncepcja badań moralnych jest najmniej znana z całego dorobku tego filozofa. Artykuł ukazuje także pewne nowe elementy najnowszej wersji MacIntyre’a teorii etycznej.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2014, 50, 3; 57-80
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka dla postchrześcijańskiego świata
Ethics for the Post-Christian World
Autorzy:
Chmielewski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232559.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijaństwo
postchrześcijaństwo
etyka
prawo naturalne
teoria cnót
sumienie
Christianity
post-Christianity
ethics
natural law
virtue theory
conscience
Opis:
Przedmiotem artykułu jest konceptualizacja problemu autentycznych i domniemanych deficytów teoretycznych doktryny etyki chrześcijańskiej, rozmaicie diagnozowanych na gruncie współczesnej chrześcijańskiej filozofii moralnej. Artykuł ten stanowi polemikę z próbą ujęcia tych deficytów, a także prób ich przekroczenia, sformułowaną przez Sebastiana Gałeckiego w jego książce Etyka chrześcijańska dla postchrześcijańskiej epoki (2020). Doceniając śmiałość podjętego zadania teoretycznego oraz istotność teoretyczną zaproponowanej przezeń koncepcji uspójnienia nurtów etycznych w ramach chrześcijaństwa, wskazuję na szereg uchybień w realizacji zaprojektowanych dociekań. Należy do nich m.in. okcydentalność perspektywy teoretycznej obranej przez autora, problematyczność operacjonalizacji kategorii postchrześcijaństwa w diagnozie współczesnych przemian społecznych, pomijanie endemicznych wobec instytucji kościelnych przyczyn odchodzenia od chrześcijańskiego kanonu etycznego oraz wewnętrzna niespójność projektu integracji rozmaitych perspektyw teoretycznych chrześcijańskiej teologii moralnej.
The subject of the article is an assessment of conceptualizations of the theoretical deficits in the doctrine of Christian ethics, both genuine and presumed ones, variously diagnosed by contemporary Christian moral philosophers. The article is a polemic with the theoretical approach to these deficits, as well as an attempt to overcome them, formulated by Sebastian Gałecki in his book Etyka chrześcijańska dla postchrześcijańskiej epoki [Christian Ethics for the Post-Christian Age] (2020). While appreciating the boldness of the theoretical task undertaken in his book, and the theoretical significance of the project of integrating various ethical trends now emerging within Christianity, I point out several serious shortcomings in implementing this commendable venture. I stress, among others, the excessively occidental point of view adopted by the author, questionable operationalization of the category post-Christianity in his diagnosis of contemporary social transformations, his neglect to analyze the causes, endemic to Church institutions, for the people to depart from the Christian ethical canon and the internal inconsistency of the attempt to integrate various theoretical perspectives of the contemporary Christian moral theology.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 3; 413-429
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka nikomachejska i Polityka Arystotelesa: ich wspólna dziedzina badań i wspólny czytelnik
Aristotle’s Nicomachean Ethics and Politics: Their Common Field of Inquiry and Their Common Reader
Autorzy:
Skowroński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938456.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Aristotle
Nicomachean Ethics
Politics
eudaimonia
good life
virtue
education
law
Opis:
The aim of the article is to indicate that there is quite strong support in the text of the Nicomachean Ethics for the argument that its inquiry is “political” rather than “ethical” in character – the textual evidence provides reasons to challenge the traditional belief that Aristotle separated ethics from politics and started the rise of ethics as a new branch of philosophy. In addition, one can posit a hypothesis (and this has already been done) that the reader, whom Aristotle had in mind while writing what we now know as the Ethics, was a politician-lawgiver (and not just any educated Greek or – which is even less probable – any human being). So the reader aimed at in the Ethics is the same as the reader aimed at in the Politics – a politician-lawgiver. The Ethics and the Politics are a two-part but inseparable compound that together make a textbook for a politician-lawgiver. Both parts should be read together because the one cannot be understood correctly (i.e. as closely as possible to the intentions of their author) without the other. Aristotle studies human good not from the point of view of the individual but from the point of view of the human community. The highest human good – the philosopher’s eudaimonia – is achieved not by individual effort (or not fundamentally by that) but as a result of good laws and a well-organized life in a polis.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2016, 7, 1; 167-182
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice autonomii etyki. O potrzebie uwzględniania wyników nauk empirycznych w etyce (The limits of ethics autonomy. Ethics takes into account the empirycal data)
The limits of ethics autonomy. Ethics takes into account the empirycal data
Autorzy:
Szutta, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621951.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
psychological realism
ethical theory
utilitarianism
deontology
virtue ethics
automatic processes
reflective processes
moral education
Opis:
This paper focuses on the psychological realism requirement which should be met by any ethical theory. Even if one should not make normative conclusions out of descriptive presumptions, there are still some limitations resulting from our nature about which one should remember when formulating moral ideals. One should not impose moral ideals which may require of people more than they would ever be able to bear. The paper’s aim is to emphasize how important it is to ethics to pay attention to the empirical research carried out within psychology which show that a large part of our thought and volitional processes is automatic or semi-automatic. This means that ethicists cannot exclusively concentrate on regulating reflective processes which underlie consciously made decisions. If ethics is to avoid marginalization, ethicists must also focus on those automatic processes which control human thinking and action, especially in the circumstances of a total “ego-depletion”, e.g. when we are tired, hungry, or under a strong influence of unstable emotions. The paper shows that virtue ethics is this kind of ethical approach which meets the psychological realism condition most successfully.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2017, 39; 49-72
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
HONOR, ANGER, AND BELITTLEMENT IN ARISTOTLE’S ETHICS
Autorzy:
Sokolowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507292.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Aristotle
honor
ethics
politics
anger
belittlement
contempt
friendship
virtue
vice
incontinence
flattery
wealth
pleasure
rhetoric
Opis:
The author considers the phenomenon of honor by examining Aristotle’s description of it and its role in ethical and political life. His study of honor leads him to two related phenomena, anger and belittlement or contempt; examining them helps him define honor more precisely. With his examination of honor the author shows how densely interwoven Aristotle’s ethical theory is; he illuminates such diverse things as the human good, political life and friendship, virtue, vice, incontinence, flattery, wealth and pleasure; he shows how the metaphysical principles of dunamis and energeia are at work in human affairs; he treats the passion of anger as well as the moral attitude of contempt that provokes it, and he situates both within the study of rhetoric.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2014, 3; 221-240
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 44

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies