Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "villa architecture" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Przemiany budownictwa willowego na przestrzeni dziejów
Changes in villa construction through history
Autorzy:
Łakomy, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145913.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
architektura mieszkalna
budownictwo willowe
rozwój budownictwa willowego
willa miejska
residential architecture
villa architecture
development of villa construction
urban villa
Opis:
Ewolucja budowy willi sięga czasów starożytnych i trwa do dziś, jednak jej przestrzenny i artystyczny kształt ewoluował na przestrzeni wieków, wraz ze zmianami kulturowymi, ekonomicznymi i filozoficznymi. Koncepcja willi miejskiej integralnie odzwierciedla tradycje innych obiektów tego typu, takich jak wille podmiejskie i wiejskie. Jak sama nazwa wskazuje, charakter tego budynku mieszkalnego, o którym mowa nawiązuje do jego położenia i jest zazwyczaj wynikiem uwarunkowań funkcjonalnych. Jednak koncepcja willi, odpowiadającej symbolicznym, filozoficznym lub naturalistycznym planom, wskazuje, że tego rodzaju architektura była silnie związana z głębszymi znaczeniami. Aktualne badania w tej dziedzinie koncentrują się raczej na podmiejskich typach willi. Jednak rozważania nad komunalną formą tego rodzaju budynku nie są możliwe bez ciągłego odniesienia do willi podmiejskich oraz zależności między nimi. Głównym założeniem niniejszego artykułu jest określenie formy zmiany willi miejskiej, pod wpływem pojęć i relacji do innych typów budowy willi, od starożytności do genezy willi miejskiej w epoce przemysłowej.
The evolution of villa construction dates back to ancient times and continues until today, however its spatial and artistic shape has evolved over the centuries, together with cultural, economic and philosophical changes. The concept of the urban villa integrally reflects the traditions of other buildings of this type such as suburban and country villas. As the name shows, the character of this residential house referred to its location and was usually a result of functional conditions. However, the concept of a villa, corresponding with symbolic, philosophical or naturalistic plots, indicates that this kind of architecture was strongly connected with deeper meanings. Current studies on this subject focused rather on the suburban type of villas. However considerations over the municipal form of this kind of building are not possible without continuous references to villa suburbana as well as dependencies between them. The main foundation of the present article is the specification of the changing forms of the urban villa, influenced by concepts and relations to other types of villa construction, from antiquity to the genesis of the urban villa in the industrial époque.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 1; 27-37
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Willa Lubomirskich przy ulicy Narbutta w Warszawie. Dzieje projektu i budowli
Lubomirski family villa at Narbutta street in Warsaw. History of the design and the building
Autorzy:
Chodyko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145921.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Warszawa
architektura willowa
architektura dwudziestolecia międzywojennego
Warsaw
villa architecture
architecture of 1920s
Opis:
Willa Lubomirskich należy do obiektów, które powstawały równolegle z kształtowaniem się planu urbanistycznego Mokotowa. Pierwszy projekt budynku autorstwa Teodora Łapińskiego powstał w 1922 r. Jego formę architektoniczną cechuje tradycjonalizm, nawiązujący do klasycyzmu francuskiego. W kolejnym projekcie z 1924 r. klasyczny detal architektoniczny budowli został poddany wpływom modernistycznym. Zmiany widoczne są w ujednoliceniu szerokości okien obu kondygnacji, zastąpieniu naczółków okiennych purystyczną dekoracją w kształcie zgeometryzowanych klińców, umieszczeniu uproszczonych pilastrów na narożach. W elewacja frontowa została wypełniona płycinami. Ich górną partię wypełniły reliefy o tematyce mitologicznej. Nacechowana subtelnym erotyzmem tematyka reliefów umieszczonych w wersji projektu z 1924, a także aluzyjna, lecz jednak rozpoznawalna reminiscencja architektoniczna siedziby Petit Trianon - w sposób jednoznaczny określa ją jako rezydencję kobiecą. W momencie realizacji projektu budynek faktycznie należał do kolejnych właścicielek: Marii Dunin-Markiweicz von Wiesenbach, a następnie księżnej Teresy Lubomirskiej. Ostateczny projekt Adolfa Buraczewskiego z 1928 nie wniósł większych zmian oprócz dyspozycji kilku pomieszczeń. Budowla ma charakter miejskiej "willi z ogrodem". Jej tradycja w Warszawie ukształtowała się w XIX w. i utrzymywała się w ekskluzywnych rezydencjach warszawskich dwudziestolecia międzywojennego. Dyspozycja wnętrza opiera się na rozwiązaniu w postaci dwupoziomowego hallu z otwartymi schodami i obiegającymi ściany galeriami. Element ten obecny w willach warszawskich końca XIX w., przejęty został z rozwiązań XIX wiecznego domu angielskiego a swą genezą sięga willi palladiańskiej. Forma budowli pozostała niejako ponadczasowa, a zarazem elitarna, w której pamięć "belle epoque" swobodnie wiąże się ze współczesnością, a forma budowli jest wyrazem ciągłości idei określonego sposobu i standardu życia. Wnętrze budynku uległo wypaleniu w akcji systematycznego niszczenia miasta po upadku powstania warszawskiego w 1944 r. Remont zniszczeń wojennych nastąpił w 1946. W 1948 r. posesję otoczono od strony ulicy Narbutta ogrodzeniem z regularnie powtarzającym się murowanym łącznikiem w kształcie fragmentu belkowania dźwiganego przez parę kolumn toskańskich. Po wojnie budynek był rezydencją prymasa Augusta Hlonda, a w 1949 stał się siedzibą parafii pod zarządem zakonu jezuitów. Zmiana właściciela i związane z tym utworzenie parafii wpłynęło na istotne przekształcenia budynku do celów religijnych i kultowych. Mimo pełnionych funkcji zewnętrzny wygląd budynku nie uległ zmianie, zachowując wygląd architektury luksusowej dwudziestolecia międzywojennego.
The Prince Lubomirski Villa at 21 Narbutta Street, Warsaw was built after WW I, at the time when the whole area of the city's Southern suburb of Mokotów was taking its urban shape. The first design of the villa was drawn by Teodor Łapiński in 1922 in the traditional French classicism manner. In the subsequent design, of 1924, classical details of the building were modified leaning to the modernist fashion. The changes can be traced in compositional patterns such as unification of window widths at two levels of the façade, the replacement of windows pediments with purist decoration of geometric arch stones, and simplified corner pilasters. The front elevation was filled with panels decorated at their upper parts with mythological theme reliefs. The subtle erotic decoration of this design, as well as some noticeable architectural reminiscence with the Petit Trianon - "defines" the building as a feminine residence. In fact the villa at the time of its construction was owned by Marie Dunin-Markiewicz von Wiesenbach, and then by Princess Teresa Lubomirska. The latest version of the villa design, by Adolf Buraczewski, dated 1928, did not actually differ from the previous ones, apart from some simplifications referring to the shape of inner spaces, including the main lobby and stairs. The type of building can be counted among urban villas - as "a villa with a garden". The tradition of such a building pattern evolved in Warsaw in the 19th century and continued through the whole inter-war period (1918 - 1939), as a type of "prestigious urban residence". The interior space of that type of building was designed around a double volume central lobby with open stairs and surrounding galleries. This was a rule in the majority of 19th century Warsaw villas. The concept followed 19th century English houses, but its "genesis" is earlier and can be found in Palladian models of 16th century Italian villas. The spatial pattern of the villa is in a way "timeless", and "elite". In its concept a memory of the "belle époque" easily corresponds with modernity and the form of the building is an expression of the continuity of a certain style and living standard. The interior of the villa was burned by German Nazis in a planned action of annihilation of the city heritage after the fall of Warsaw Rising of 1944. Reconstruction started in 1946. In 1948 the site of the villa from the North (along Narbutta street) was fenced with a metal grill divided vertically with a rhythm of double Tuscan columns covered with architraves. After WW II the villa became a seat of the Cardinal August Hlond - Primate of Poland. Since 1949 it has belonged to the local Roman Catholic Parish and is administered by the Jesuits. The change of ownership and adjustments of the building to religious purposes caused substantial inner modifications. But the external appearance of the building has not changed so its appearance can still be an illustration of luxurious Warsaw architecture of the interwar period.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2011, 56, 3; 93-103
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwania ideału : powinowactwa i różnice w architekturze Willi Palladia i Le Corbusiera
In search for perfection : affinities and differences in the architecture of Palladio and Le Corbusier’s Villas
Autorzy:
Gała-Walczowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97077.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
architektura willowa
Palladio Andrea
Le Corbusier
forma architektoniczna
kompozycja architektoniczna
wątki znaczeniowe w architekturze
villa architecture
architectural form
architectural composition
plots of significance in architecture
Opis:
Odwieczne dążenie do doskonałości w architekturze miało związek z poszukiwaniami ideału formy i kompozycji architektonicznej, w relacji do miejsca i wymogów stawianych przez użyteczność. Reprezentacyjny, a zarazem elitarny charakter architektury willowej był owocem talentu, wysiłku i kunsztu twórcy, stosownie do prestiżu i pozycji społecznej zleceniodawcy. Na przestrzeni wieków, w dobie nowoczesnej i współcześnie, architekci kreowali ponadczasową jakość i wartość budowli przez nadawanie znaczeń i symbolikę: postumentu, wejścia, dachu, okna, loggii … W tym świetle można spojrzeć na architekturę najsłynniejszych willi Andrea Palladio i Le Corbusiera – analizując analogie i różnice pomiędzy architekturą Willi Stein i Willi Foscari, Willi Savoy i La Rotondy. Powinowactwa kształtu i proporcji ideowych brył, akcentowania piano nobile, loggii oraz tarasów, ścierają się z różnicami w kompozycji elewacji, w założeniach funkcjonalnych i rozkładzie planów, a także sposobie kształtowania dachów.
The eternal pursuit of perfection in architecture has always been connected with the search for the ideal architectural form and composition, in a relation to location and the requirements of utility. Representative and, at the same time, exclusive character of residential architecture has been a result of a talent, an effort and craftsmanship of a creator, according to the prestige and social standing of a client. Over the centuries and in the modern and contemporary times, architects have been creating timeless quality and value of a building, by giving meaning and use of symbolism: of a pedestal, an entrance, a roof, a loggia… In this light, one can take a look at the architecture of the most famous villas of Andrea Palladio and Le Corbusier – analysing the similarities and differences between the architecture of Villa Stein and Villa Foscari, Villa Savoy and La Rotonda. The affinities of shapes and ideal proportions of solids, emphasising piano nobile, loggias and terraces, clash with differences in the composition of elevations, in the functional composition and in arrangements of plans, as well as in methods of roof forming.
Źródło:
Pretekst; 2017, 7; 90-95
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dom wolnostojący – między luksusem a ekonomią. Specyfika zabudowy dzielnicy Szklarskiej Poręby
Detached house – between luxury and economy. The district of Szklarska Poręba – the specificity of the development
Autorzy:
Wojtas-Harań, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294046.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
willa
pensjonat
architektura regionalna
urbanizacja
villa
pension
regional architecture
urbanization
Opis:
Celem artykułu było wyselekcjonowanie elementów decydujących o jakości i atrakcyjności karkonoskich kurortów, służących jednocześnie zachowaniu wyjątkowości krajobrazu. Przyjęto metodę obserwacji i studium indywidualnych przypadków. Analizie poddano zabudowę znaczących, wybranych obiektów budowlanych, bazując na dokumentach archiwalnych, materiałach fotograficznych, wizji lokalnej. Z przeprowadzonych badań wynika, że stosowane rozwiązania projektowe były konsekwencją nowych idei pojawiających się w sztuce, życiu, architekturze. W konfrontacji ze współczesnością luksus historycznych propozycji polegał m.in. także na pozostawieniu miejsca dla otaczającej przestrzeni gór. Mając na względzie efekt, jaki uzyskano, należałoby przyjąć te historyczne rozwiązania za ponadczasowe i godne naśladowania.
The intention of the article was to highlight the problem of selecting vital elements in order to protect the landscape, which also consists of specific architecture and urban planning. It was also intended to show the advantages of attractive quarters and recognize the premises that decided about this uniqueness. A method of observation and study of individual cases was adopted. The analysis covered the construction of significant, selected buildings, based on archival documents, photographic materials, and site visits. The research shows that the applied design solutions, characteristic of the Karkonosze Mountains resorts, were the consequence of new ideas emerging in art, life and architecture. In confrontation with the present day, the luxury of historical solutions relied, among others also to leave space for the surrounding mountains. Taking into account the effect obtained, this principle should be accepted as timeless.
Źródło:
Architectus; 2019, 2 (58); 59-72
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Woda do zamieszkania
Living on the water
Autorzy:
Kupiec-Hyła, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/345517.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
pływające domy
pływająca architektura
"Water Villa"
Middelburg
floating house
floating architecture
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2007, 5; 129-131
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katowicka Ligota. Historia rozwoju przestrzennego. Wstęp do badań
Katowice-Ligota. History of spatial development. Introduction to research
Autorzy:
Krukowiecka-Brzęczek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218402.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Katowice-Ligota
modernizm
Górny Śląsk
architektura przemysłowa
zabudowa willowa
modernism
Upper Silesia
industrial architecture
villa housing
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia powstanie i rozwój przestrzenny Ligoty, która jest jedną z dzisiejszych dzielnic Katowic. Jako osada Ligota powstała jeszcze w okresie średniowiecza. Jej dynamiczny rozwój rozpoczął się jednak dopiero w wieku XVIII, kiedy ewoluowała ona od osady rolniczej, poprzez rzemieślniczą do przemysłowej. Nowy rozdział w dziejach dzielnicy przyniosło włączenie jej w 1924 roku do Katowic, co z kolei przyniosło jej rozwój terytorialny, wzrost liczby mieszkańców, ale także pozwoliło na zachowanie własnego, odrębnego krajobrazu kulturowego.
This article presents the origins and spatial development of Ligota, which nowadays is a district of the city of Katowice. As a settlement Ligota was established as early as the medieval period. Its dynamic development, however, began as late as the 18th century, when it evolved from an agricultural settlement, through craftsmen’s to an industrial one. A new chapter in the history of the district commenced when it was incorporated into Katowice in 1924, which in turn enhanced its territorial development, population growth, but also allowed for preserving its own, separate cultural landscape.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 47; 106-119
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pałac w Wilanowie – królewska „villa rustica”, jako ośrodek dóbr ziemskich i czynnik wpływający na kształt rozwoju jednej z dzielnic Warszawy
Palace in Wilanow – the royal ‘villa rustica’ stands as a manor and a factor influencing development of one of the Warsaw’s districts
Autorzy:
Dankiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390494.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
barokowa willa królewska
pałac magnacki
otwarty krajobraz
osie widokowe
genius loci
architektura dawna i nowa
baroque royal villa
palace
open landscape
observation axes
new and old architecture
Opis:
Barokowa willa królewska w Wilanowie oddalona od głównej siedziby Jana III Sobieskiego – zamku królewskiego w Warszawie, była w 4 ćw. XVII wieku luksusowym miejscem letniego wypoczynku, jednocześnie funkcjonowała jako samowystarczalna rezydencja wiejska otoczona folwarkami i współpracującymi z nią ośrodkami w dobrach wilanowskich króla. Począwszy od 1677 roku król Jan III, a po nim kolejni właściciele – magnaci z rodów: Sieniawskich, Czartoryskich, Lubomirskich, Potockich i jako ostatni, aż do czasów II wojny światowej – Braniccy, podporządkowywali swej podwarszawskiej siedzibie okoliczne wsie rozwijając klucz wilanowski. Konsekwentna rozbudowa, początkowo willi następnie pałacu podkreślała status społeczny, możliwości finansowe właścicieli, gust i poziom wiedzy architektonicznej projektantów oraz inwestora, zaś dołączanie kolejnych budowli reprezentacyjnych do zespołu, wytyczanie założeń parkowo-ogrodowych według najlepszych europejskich wzorów i stylów, regulacja istniejących dróg oraz budowa nowych połączeń komunikacyjnych utwierdzały w przekonaniu o wielkości właściciela. Działania na tak szeroką skalę były możliwe ponieważ tereny te stanowiły niepodzielną rozległą własność ziemską niewychodzącą z rąk jednego właściciela przez niespełna trzysta lat. Inwestycje wówczas przeprowadzone stanowią dziś o wartościach dzielnicy. Budowle wokół pałacu wilanowskiego tworzą klimat historyczny, nawiązujący do spuścizny architektonicznej z epoki baroku, klasycyzmu i historyzmu. Rozwój obszaru bliskiego pałacowi wilanowskiemu opierał się o wytyczone dawniej szlaki komunikacyjne, osie widokowe, dziś dające się odczytać. Pałac pozostaje niewątpliwie głównym węzłem tej struktury. Współczesna zabudowa dotarła już do zabytkowego centrum dzielnicy, a budowane od 2000 roku na błoniach wilanowskich nowe założenie urbanistyczne – Miasteczko Wilanów – nie tylko ożywiło ten rejon, ale i wzbudziło pytania o zachowanie genius loci. Czy dwa różne organizmy uda się połączyć i stworzyć integralną przestrzeń w rejonie pałacu i czy architektura nowa i dawna mogą być synergiczne względem siebie, okaże się po skończonej realizacji.
The baroque royal villa in Wilanow is in a distant from a master residence of John Sobieski the IIIrd (royal castle). In the fourth quarter of XVII century Wilanow villa was a luxurious summer house for the royalties as well as self-sufficient residence with its own manors and farms. Starting in 1677 king Sobieski created the Wilanow complex composed of the villa and the nearby lands. Later on, his successors increased the area making a great manor which belonged only to royal family. Consistent expansion of the villa and belonging lands by different owners which had a various tastes, financial possibilities and knowledge for the period of more than 300 years resulted in very diverse surrounding. Villa and then a palace holders manage to add representative parks and gardens according to the best European examples which today are historical values of Wilanów district. Majority of the Wilanów buildings have a cultural functions as museums and scientific institutions nowadays. Its historical architecture refers to the baroque, classicism and historicism styles. The past development of the palace area was based on the formerly marked communication routes and observation axes which are current till today. New urbanization concept – Miasteczko Wilanow (The Wilanow City), has liven up the historical district of Wilanow. Since 2000 developers are targeting Wilanów as a place for modern housing and retail, creating a mini-city for the luxury craving Warsaw residents. The new outlook is in the contrast of the districts historical features. Are the new and old structures are possible to be consistent, respecting the surroundings? The expected cooperation of historical and modern architecture and integration of different spaces will be able to observe after the completion of whole investment.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2018, 17, 3; 29-56
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W brzuchu architekta Willa Leopolda Kindermanna
In the Belly of the Architect – Leopold Kindermann’s Villa „Created Following the Act of Creation Proper”
Autorzy:
Sztwiertnia, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14186720.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
Tematy:
Willa Kindermanna
architektura Łodzi
secesja
modernizm
ornament
Gustaw Landau-Gutenteger
Adolf Loos
antropozofia
Rudolf Steiner
Joseph Beuys
Zygmunt Freud
Kinermann’s Villa
architecture of Łódź
Secession
modernism
anthroposophia
Sigmund Freud
Opis:
Tekst inspirowany jest projektem badawczo-artystycznym pn. „Tatort” zrealizowanym w 2021 r. w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. To próba zbadania, opisania i zdiagnozowania – za pomocą interdyscyplinarnych narzędzi – fenomenu Willi Kindermanna na mapie polskiej i europejskiej architektury secesyjnej. Bazując na różnorodnych źródłach i poszukiwaniach, tropi związki architektury Łodzi i Wiednia z początku XX w. z burzliwymi przemianami historycznymi oraz snuje refleksję nad konsekwencjami radykalnych przemian w architekturze okresu międzywojnia. Poszukując różnych, nieoczywistych czasem punktów odniesienia i zestawienia, przywołuje nieco zapomniane dziś, jednak wpływowe dla rozwoju cywilizacyjnego XX w. zjawiska i prądy kulturowe, takie jak antropozofia czy architektura organiczna. Bada również konsekwencje rewolucji modernistycznej zainicjowanej m.in. przez Adolfa Loosa i jego manifest „Ornament i zbrodnia” nakazujący całkowite zerwanie z ornamentem w kulturze. Zestawia wybrane, acz kluczowe dla zrozumienia istoty przemian światopoglądowych europejskiego społeczeństwa początku XX w. fakty społeczno-intelektualno artystyczne w celu ukazania nieredukowalnego piętna uwikłania idei i projektów nowoczesności w tworzenie systemów opresji, przemocy i kontroli. Proponuje ujęcie historycznego obiektu architektonicznego – Willi Kindermanna – jako tekstu dającego różnorodne perspektywy odczytania i możliwość, warstwa po warstwie, odkrywania ukrytych narracji o współczesności.
This paper is inspired by the “Tatort” artistic-research project realized in 2021 in Municipal Art Gallery in Łódź. It is an attempt at researching and diagnosing Kindermann’s Villa on the map of Polish and European architecture through using cross-disciplinary tools. On the basis of various sources and research the author traces the relations between the architecture of Łódź and Vienna and the tumultuous historical transformations and weaves a reflection on consequences of radical changes in the architecture of the interwar period. Searching for various and unobvious points of reference and compilation the author invokes the cultural phenomena and trends which are now somewhat forgotten but which were influential for the civilizational development of the XX century such as anthroposophia and organic architecture. The author also researches consequences of the modernist revolution initiated by various artists including Adolf Loos and his manifest “Ornament and Crime” which dictates complete departure from ornamentation in culture. The author compiles selected social-intellectual-artistic facts crucial for understanding of the essence of changes in the outlook of the early XX century European society with the goal of demonstrating irreducible stigma of intertwining ideals and designs of modernity with establishing systems of oppression, violence and control. The author proposes approaching a historical architectural object – Kindermann’s Villa – as a text which presents various contexts for reading and discovering hidden narratives of modernity layer by layer.
Źródło:
Eruditio et Ars; 2022, 4, 1; 9-21
2545-2363
Pojawia się w:
Eruditio et Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies