Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "vicar" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Urząd wicedziekana
Office of vice-vicar forane
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503428.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
wicedziekan
dziekan
dekanat
nominacja
urząd
vice-vicar forane
vicar forane
vicariate forane
appointment
office
Opis:
This article describes the office of vice-vicar forane in its canonical aspect. Firstly we presented the significance of vice-vicar forane’s function. Then we pointed out their qualifications, nomination and loss of the office of vice-vicar forane. The final part deals with the obligations and rights of vicevicar forane.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 4; 23-37
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Stanisław Żak (1870–1943) – proboszcz w Szadku
Jan Stanisław Żak (1870–1943) – vicar of Szadek
Autorzy:
Rulka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510348.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Jan Stanisław Żak
vicar
Szadek
proboszcz
Opis:
Father Jan Stanisław Żak (1870-1943), priest in Włocławek diocese, was a well- known social worker, actively engaged in efforts aimed at regaining independence by Poland, founder of a printing house and a bookshop in Włocławek. Released from German imprisonment undertakes pastoral work as vicar in three successive parishes near Sieradz, which lasted 19 years, of which 11 years (1923-1934) were spent in Szadek. During his stay in Szadek Father Żak was very active in many areas apart from his pastoral work. He had the parish church restored and the altars renovated, and was very actively engaged in social work such as membership of numerous committees, institutions and organisations, and supervision of Catholic youth organisations and parish library.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2008, 08; 31-47
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RZECZ O MIKOŁAJU BRUCHRINKU Z DZIURAWYM ZĘBEM, NOTARIUSZU KRÓLEWSKIM, PLEBANIE SZADKOWSKIM I KANONIKU ŁĘCZYCKIM
ON MIKOŁAJ BRUCHRINK WITH A BAD TOOTH, ROYAL NOTARY, SZADEK VICAR AND ŁĘCZYCA CANON
Autorzy:
Wilk-Woś, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/510591.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Bruchrink
royal notary
vicar of Szadek
Łęczyca canon
Opis:
Thanks to a satirical poem attributed to Stanisław Ciołek, Mikołaj Bruchrink of Szadek is known not only from historical records, but also from literature. Mikołaj began his career about the year 1413, working in royal registry. A funny five-verse poem about the notary Bruchrink with a hole in his tooth refers to this period in his life. By writing it, the would-be deputy chancellor of king Władysław Jagiełło supposedly intended to dissuade him from supporting Hussites. In 1413 Mikołaj was appointed vicar of the Szadek parish, to be finally (in 1434) promoted to the post of canon in Łęczyca chapter.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2015, 15; 177-188
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the Status of Auxiliary Bishop in the Event of Vacancy of Episcopal See
Ewolucja statusu biskupa pomocniczego w przypadku wakansu stolicy biskupiej
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20678992.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
wakans stolicy biskupiej
biskup pomocniczy
władza
wikariusz generalny
wikariusz biskupi
vacant episcopal see
auxiliary bishop
authority
vicar general
episcopal vicar
Opis:
Zasadniczy przedmiot uwagi w prezentowanym opracowaniu stanowi problematyka statusu biskupa pomocniczego w sytuacji wakansu stolicy biskupiej. Z dokonanej przez Autora analizy komparatystycznej regulacji Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 355 § 2) oraz Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. (kan. 409 § 2) wynika, iż w obowiązującym porządku prawnym pozycja biskupa pomocniczego ulegała zmianie, gdyż posiada on władze i upoważnienia, które przed wakansem stolicy biskupiej posiadał jako wikariusz generalny lub wikariusz biskupi. Wykazał, iż na obecny stan prawny decydujący wpływ wywarła doktryna Soboru Watykańskiego II oraz kilku posoborowych aktów prawnych. Dowiódł, iż przyznanie biskupowi pomocniczemu uprawnień w sytuacji nadzwyczajnej wymagało od prawodawcy kościelnego poszukiwania nowych rozwiązań legislacyjnych wiążących się z umocowaniem jego władzy. Obecnie sprawuje ją na mocy samego prawa.
The study explores the problem of the status of an auxiliary bishop after the bishopric has been vacated. The author performs an analysis of the regulations of the 1917 Code of Canon Law (Canon 355 § 2) and the 1983 Code of Canon Law (Canon 409 § 2). He demonstrates that in the current legal setting the position of the auxiliary bishop has changed, as he possesses the powers and faculties that he used to hold as vicar general or episcopal vicar before the vacancy occurred. The author shows that the current legal framework has been specifically influenced by the doctrine of the Second Vatican Council and the post-conciliar legislation. He makes a point that the granting of emergency powers to an auxiliary bishop required the ecclesiastical legislator to seek new legislative solutions to legitimise the bishop’s authority. He now exercises it by virtue of the law itself.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2023, 18, 20 (1); 83-94
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ustroju prawnego Kościoła łacińskiego na kształtowanie się aktualnego porządku prawnego katolickich Kościołów wschodnich na przykładzie urzędów protosyncela i syncela
Influence of the Legal System of the Latin Church on Formation of the Current Legal Order of the Eastern Catholic Churches as Illustrated by the Offices of protosyncellus and syncellus
Autorzy:
Bakalarz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1897177.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
syncel
protosyncel
wikariusz generalny
wikariusz biskupi
katolickie Kościoły wschodnie
Kościół łaciński
latynizacja
syncellus
protosyncellus
general vicar
episcopal vicar
Catholic Eastern Churches
Latin Church
latinization
Opis:
Urząd wikariusza generalnego powstał w Kościele zachodnim w XII w. Stopniowo jego władza umacniała się, aż stał się urzędem obligatoryjnym i głównym współpracownikiem biskupa diecezjalnego w zarządzie Kościołem partykularnym. Podczas przygotowań Soboru Watykańskiego II dostrzeżono potrzebę utworzenia nowej instytucji w strukturze Kościoła partykularnego. Obok urzędu wikariusza generalnego, ustanowiono urząd wikariusza biskupiego – nową funkcję o zbieżnej naturze prawnej i kompetencjach, ale przeznaczoną do wspierania biskupa diecezjalnego w poszczególnych aspektach jego działalności. W Kościele wschodnim powstał zwyczaj wybierania biskupów spośród zakonników. Biskupi chcieli nadal prowadzić życie monastyczne. Dobierali sobie współtowarzyszy, którzy zamieszkiwali wspólnie z biskupem w jego mieszkaniu. Tego towarzysza życia biskupa określano mianem synkellios, co w wersji łacińskiej uzyskało formę syncellus. Syncel był nie tylko współtowarzyszem życia biskupa, ale także wspomagał go w jego funkcjach, a nawet reprezentował biskupa w wielu sprawach kościelnych, przez co uzyskał znaczący wpływ w Kościele lokalnym. Unie zawierane z Kościołami uznającymi zwierzchność Biskupa Rzymu, wiązały się także z przyjęciem przez nie łacińskiego systemu prawa kościelnego i form strukturalnych istniejących w Kościele zachodnim. Jednym z elementów tego dziedzictwa jurydycznego był urząd wikariusza generalnego. W motu proprio Piusa XII Cleri sanctitati i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich rozwiązania te zostały ugruntowane. Wprowadzono urzędy wikariusza generalnego i wikariusza biskupiego, nadając im starożytne nazwy syncela i protosyncela.
The office of vicar general was created in the Western Church in the 12th century. Gradually, his authority was strengthened until the office became mandatory and he became the main collaborator of the diocesan bishop in the administrative body of the particular Church. During the preparation of the Second Vatican Council the need to establish a newinstitution within the structure of particular Churches was recognized. In addition to the office of vicar general, the office of episcopal vicar was created – a new function with a similar legal characteristics and competences, but intended to support the diocesan bishop in specific aspects of his activity. In the Eastern Church, it was customary to choose bishops from among religious. Bishops wanted to continue their monastic life. A bishop would choose a fellow man who lived with him in home. Such a life companion was known as synkellios, which in Latin was rendered as syncellus. A syncellus was not only a companion of the bishop’s life but also assisted him in his functions and even represented him in many ecclesiastical matters, which made the syncellus a significant figure in the local Church. The unions concluded with Churches that recognized the supremacy of the Bishop of Rome were also associated with their adoption of the Latin system of ecclesiastical law and structural forms existing in the Western Church. One of the elements of this juridical heritage was the office of vicar general. These solutions were laid down in Pius XII’s motu proprio Cleri sanctitati and the Code of Canons of the Eastern Churches . The offices of vicar general and episcopal vicar were introducted and assigned the ancient names of syncellus and protosyncellus.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 45-62
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziekan a duchowieństwo dekanalne. Aspekt prawno-duszpasterski
The relations of the vicar forane and the celerics of the vicariate forane. The legal and spiritual aspects
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592073.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
vicar forane
clerics
formation
vicariate forane
ministry
dziekan
duchowni
formacja
dekanat
duszpasterstwo
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia prawnej relacji dziekana do duchownych dekanatu. W pierwszej części przedstawiono kwestię troski dziekana o prowadzenie przez duchownych życia odpowiadającego ich stanowi. W drugiej części wskazano na obowiązki dziekana odnośnie do formacji duchowieństwa, natomiast część trzecia została poświęcona stosunkowi dziekana do duchownych znajdujących się w trudnych sytuacjach. W części czwartej omówiono sprawę troski dziekana o właściwą posługę duszpasterską duchownych dekanatu
The aim of the article is to discuss the issue of the legal relations between the vicar forane and the clerics of the vicariate forane. The first part deals with the vicar forane’s care for the suitable spiritual life of the clerics. The second part outlines the vicar forane’s duties concerning the formation of the clerics, while the third section concerns the vicar forane’s attitude towards the clerics experiencing difficult situations. The fourth section discusses the issue of the vicar forane’s care for the suitable ministry service of the vicariate forane’s clerics
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 7-32
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd dziekana w aspekcie prawnokanonicznym
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554655.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
vicar forane
ecclesiastical office
diocesan bishop
vicariate forane
statute
dziekan
urząd kościelny
biskup diecezjalny
dekanat
statut
Opis:
The purpose of the article is to examine the issue of the appointment to the post of a vicar forane and the loss of the office. The first part of the paper discusses the post of a vicar forane in general terms. The second one outlines the required qualifications of a candidate for the office of a vicar forane, whereas the third one concerns the induction to the post of a vicar forane. The fourth part describes the issue of losing the office of an outside vicar.
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia powierzenia i utraty urzędu dziekana. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię urzędu dziekana w ogólności. W drugiej części wskazano kwalifikacje kandydata na urząd dziekana, natomiast część trzecia została poświęcona powierzeniu urzędu dziekańskiego. Część czwarta omawia utratę urzędu wikariusza zewnętrznego.
Źródło:
Annales Canonici; 2017, 13
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizytacja dziekańska w aspekcie kanoniczno – duszpasterskim
Vicar foranes visit in canonic-pastoral terms
Autorzy:
ADAMCZYK, JERZY
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/661288.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
biskup diecezjalny
wizytacja
dziekan
dekanat
parafia
proboszcz
diocesan bishop
visits
vicar forane
vicariate forane
parish
parish priests
Opis:
The following article is devoted to vicar forane's visit in canonic-pastoral terms. At first, the vicar forane’s visit is presented in the historic view. Then, the issue, nature and necessity of vicar forane’s visit is discussed. The final part of the article is connected with the subject of vicar forane’s visit in the parishes of vicariate forane.
Niniejszy artykuł poświęcony został wizytacji dziekańska w aspekcie kanoniczno - duszpasterskim. Najpierw ukazano wizytację dziekańską w aspekcie historycznym. Następnie przedstawiono pojęcie, naturę i obowiązek wizyty dziekańskiej. Końcowa cześć przedłożenia traktuje o przedmiocie wizytacji dziekańskiej w parafiach dekanatu.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 3; 73-105
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekanat i urzędy dekanalne
The vicariate forane and its offices
Autorzy:
ADAMCZYK, JERZY
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662028.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dziekan; dekanat; urząd kościelny; prawo partykularne; biskup diecezjalny
vicar forane; vicariate forane; ecclesiastical office; particular law; diocesan bishop
Opis:
 The aim of this article is to discuss the institution of the vicariate forane and its offices in the canonical aspect. The first part focuses on the issues of nomenclature, definition and the establishment of the vicariate forane. The second part emphasizes the tasks of the vicariate forane, while the third one is devoted to particular positions in the institution of the vicariate forane.
Celem artykułu jest ukazanie instytucji dekanatu i urzędów dekanalnych w aspekcie kanonicznym. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię nazwy, definicji i utworzenia dekanatu. W drugiej części wskazano na zadania dekanatu, natomiast część trzecia została poświęcona urzędom w dekanacie.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 33-51
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd moderatora kurii diecezjalnej
The Office of the Moderator of the Curia
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432373.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
urząd
kuria diecezjalna
moderator
biskup diecezjalny
wikariusz generalny
office
diocesan curia
moderator of the curia
diocesan bishop
vicar general
Opis:
W celu usprawnienia pracy kurii biskup diecezjalny tam, gdzie to będzie wskazane, może mianować moderatora kurii diecezjalnej. Niniejszy artykuł podejmuje kwestię urzędu moderatora. Najpierw zwrócono uwagę na to, że moderator kurii diecezjalnej jest nowym organem w strukturze kurii diecezjalnej. Następnie przedstawiono zagadnienie osoby piastującej stanowisko moderatora kurii biskupiej. Na koniec omówiono zadania moderatora kurii diecezjalnej.
In order to improve the curia’s work, a diocesan bishop can nominate the moderator of the curia if it is necessary. This article discusses the office of the moderator of the curia. First it focuses on the fact that the moderator of the curia is a new office in the structure of the diocesan curia. Then it describes the character of the person holding the office of the moderator of the curia. Finally it outlines the duties of the moderator of the diocesan curia.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2020, 52; 215-236
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomasz z Uniejowa i środowisko uniejowskich „litterati” w późnym średniowieczu
Tomasz of Uniejów and the circle of Uniejów „litterati” in the late middle ages
Autorzy:
Wilk-Woś, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487537.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Uniejów
Tomasz z Uniejowa
notariusz publiczny
pleban w Wieleninie
środowisko „litterati” w XV wieku
Tomasz of Uniejów
public notary
vicar of Wielenin
„litterati” in XV c.
Opis:
Tomasz z Uniejowa, notariusz publiczny i pleban w Wieleninie, należał do środowiska mieszczańskich „litterati”, czyli ludzi, którzy na co dzień posługiwali się pismem. W artykule ukazano znane źródłowo fragmenty z jego życia na tle środowiska w którym działał i jego relacje z otoczeniem.
Tomasz of Uniejów, public notary and vicar in Wielenin, belonged to the community of burgher „litterati”, i.e. townspeople who made use of writing in their everyday life. The article presents some fragments from his life against the background of the community in which he was active and his relationships with the environment
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2018, 7; 5-15
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urząd wikariusza parafialnego. Współpraca i autonomia w posługiwaniu duszpasterskim
Parochial Vicar. Co-operation and Autonomy in the Pastoral Work
L’office du vicaire paroissial. La coopération et l’autonomie dans le ministère pastoral
Autorzy:
Kołodziej, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917611.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo kanoniczne
prawo administracyjne
lud Boży
hierarchiczny ustrój Kościoła
wikariusz parafialny
synody diecezjalne
canon law
administrative law
people of God
hierarchical structure of the Church
parochial vicar
diocesan synods
Opis:
Urząd wikariusza parafialnego, który przeszedł długą ewolucję w Kościele, nie może być postrzegany jako wykonywanie doraźnych zadań zleconych przez proboszcza. Posługa wikariusza parafialnego nie jest też określana, jak w Kodeksie z 1917 roku, za pomocą pięciu różnych kategorii: wikariusz aktualny, zarządca, zastępca, pomocnik, współpracownik. Obecne prawo – inspirowane Soborem Watykańskim II – uznaje natomiast wikariusza za autentycznego współpracownika proboszcza i uczestnika jego troski, który jest ustanowiony do tej posługi przez biskupa diecezjalnego, aby – na zasadzie braterskiego współdziałania – sprawował pod władzą proboszcza dzieło nie tylko o charakterze duszpasterskim, ale i pasterskim (por. kan. 545 § 1 KPK/83). Obowiązki i uprawnienia wikariusza parafialnego, oprócz tych kodeksowych przyznających mu w określonych sytuacjach nawet uprawnienia do zastępowania proboszcza, zostały bardziej szczegółowo określone przez prawo partykularne. Dla lepszego zrozumienia zależności pomiędzy współpracą i autonomią wikariusza parafialnego w posługiwaniu duszpasterskim należy posłużyć się postanowieniami synodów diecezjalnych, które uwzględniając specyfikę konkretnych parafii i diecezji, określiły właściwe miejsce wikariusza parafialnego. Sprawuje on swoje posługiwanie z mandatu biskupa diecezjalnego, ale pod władzą proboszcza, z którym winien uzgadniać wszystkie plany i zamierzenia. Jako współbrat proboszcza w trosce o parafię, otrzymał on stosowną autonomię, która nie tylko pozwoli uczynić jego posługę bardziej owocną, ale i przygotowuje go do podjęcia w przyszłości samodzielnych zadań pasterskich.
The parochial vicar office, which has undergone a long evolution in the Church, cannot be regarded as performing ad hoc tasks assigned by the parish priest. The ministry of parochial vicar is also not determined, as in the 1917 Code, using five different categories: the current vicar, the administrator, the substitute, the assistant, or the associate. The current law – inspired by the Second Vatican Council – considers the vicar to be an authentic associate pastor and participant in his care, who is organized for this service by the diocesan bishop, – on the principle of fraternal cooperation – to hold under the authority of the pastor, the work not only of a priestly nature, but pastoral (cf. can. 545 § 1 CPC). The duties and powers of a parochial vicar, except those of the Code conferring on him in certain situations even the power to replace the pastor, have been more specifically defined by the particular law. For a better understanding of the relationship between the cooperation and autonomy of the parochial vicar in the pastoral ministry it is highly advisable to use the provisions of the diocesan synods, which, having taken into consideration the specificity of certain parishes and dioceses, have identified the right place for the parochial vicar. He exercises his ministry with the mandate of the diocesan bishop, but under the authority of the pastor, with whom he should agree all plans and intentions. As a confrere of the pastor in the care of the parish, he has received the appropriate autonomy, which will not only make his ministry more fruitful, but will prepare him for future independent pastoral work.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 9-31
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności powstania i pierwsze lata działalności kuracji w Przechowie (1931-1939)
Autorzy:
Mielewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830368.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Diocese of Chelmno
Rev. Alojzy Gornowicz
Bishop Augustine Rosentreter
Bishop Stanisław Wojciech Okoniewski
vicar
vicariate
Przechowo
diecezja chełmińska
ks. Alojzy Górnowicz
bp Augustyn Rosetreter
bp Stanisław Wojciech Okoniewski
kuracja
kuratus
Opis:
Na mocy dekretu biskup ks. Stanisław Wojciech Okoniewski 15 czerwca 1937 r. erygował samodzielną kurację w Przechowie. Pierwsze próby utworzenia placówki duszpasterskiej zostały podjęte już w 1931 r. przez biskupa chełmińskiego. Z powodu kryzysu gospodarczego z lat 1929–1931 nie można było zrealizować tego planu. W 1937 r. po poprawie sytuacji ekonomicznej, aktywnej działalności stowarzyszeń katolickich oraz zdobycia aprobaty miejscowej władzy utworzenie kuracji w Przechowie było możliwe. Na jej czele stał kuratus ks. Alojzy Górnowicz, który w latach 1937–1939 oprócz sprawowania kultu zajmował się także przysto- sowaniem miejscowej kaplicy do celów liturgicznych oraz wybudowaniem we wsi kościoła. Świątynia została zbudowana na terytorium podarowanym przez firmę „Przechowo. Młyny i Tartaki”. Wybuch II wojny światowej i aresztowanie ks. kuratusa 19 listopada 1939 r. uniemożliwiły konsekrację kościoła.
By virtue of an episcopal decree of bishop Stanislaw Wojciech Okoniewski (15 June 1937) an autonomous vicariate was established in Przechowo. The first attempts to create an independent pastoral unit were made Bishop Okoniewski as soon as 1931. However, due to the economic crisis of 1929-1931 this project could not be implemented. In 1937, after the improvement of the economic situation, thanks to the active role of various Catholic societies and the approval of the local authorities, the erection of the vicariate in Przechowo became possible. Father Alojzy Gornowicz was its pastor from 1937 till 1939. Apart from celebrating the Liturgy, he was busy with the church construction works as well as with adapting the local village chapel for the worship functions. The temple was built in the property donated by a company called “Przechowo Mills and Sawmills”. The outbreak of Second World War and the arrest of the priest in charge (19 November 1939) made it impossible for the church to be consecrated. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 337-356
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uposażenie kleru parafialnego w archidiakonacie pomorskim w XVIII wieku
The Parish Clergys Income in the Pomeranian Archdeaconry in the 18th Century
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954334.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Prusy Królewskie
diecezja włocławska
archidiakonat pomorski
Kościół katolicki
uposażenie plebańskie
dochodowość beneficjów parafialnych
dochody wikariuszy
King's Prussia
Włocławek diocese
Pomeranian archdeaconry
Catholic Church
vicar's pay
remunerativeness of parish benefices
curates' income
Opis:
The article is concerned with the income of the vicars in the Pomeranian archdeaconry in the 18th century. The material basis of the activity of parish clergy in modern times was a benefice that the vicar received in return for the pastoral care of the parishioners. The income included such elements as the vicar's own farm, the farm buildings, the land, the population's services, casual profits ("iura stolae") and various property legacies or the right of use (e.g. the right of free fishing or of retail of liquor). In the 18th century in the Pomeranian archdeaconry all these elements could be encountered. However the vicars earned most of their profit from their own farms that were usually based on the four-mansum Parcel (37%). Also the local population's services gave considerable income (36%). Casual profits gave the average vicar 16% of his income. Other elements of the income, like rent for buildings or legacies did not considerably influence the vicar's profits. The auxiliary clergy was employed in the parish by the administrator of the parish, who also paid them. The curate had a constant yearly salary (usually 100 Polish zloty) that was guaranteed in the consistory; he also participated in the casual profits and he had board and laundry (victum et amictum). Priests who deputised for the vicars in managing the parish received a higher pay than curates. The differences between the vicar's and the curate's, or even the deputy's, yearly incomes were quite big. On the average a vicar in the Pomeranian archdeaconry earned 813 Polish zloty, but he had to support the curate or servants, take care of the farm buildings or the presbytery. However, generally the situation of the Pomeranian vicar was not bad, especially compared to other regions.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 2; 45-99
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny służby duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Rzeczypospolitej Polskiej
The legal character of the ministry of the clergy in the Evangelical-Augsburg Church in the Republic of Poland
Autorzy:
Filak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043513.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
clergyman
deacon
vicar
parish priest
church law
Evangelical-Augsburg Church
churches and other religious organizations
duchowny
diakon
proboszcz
wikariusz
prawo kościelne
kościoły i inne związki wyznaniowe
Kościół Ewangelicko-Augsburski
związek wyznaniowy
Opis:
Przedmiot niniejszego opracowania stanowi przedstawienie charakteru prawnego służby duchownego – diakona, wikariusza i proboszcza – w Kościele Ewangelicko-Augsburskim w RP. Autorka świadomie rezygnuje z analizy statusu prawnego służby biskupa, jako że biskupi diecezjalni zasadniczo pełnią również funkcję proboszcza, co w istotnym stopniu przesądza o ich sytuacji formalnej. Podstawę analizy sytuacji prawnej służby duchownych stanowią akty prawa kościelnego, w tym przede wszystkim Zasadnicze Prawo Wewnętrzne oraz Pragmatyka Służbowa. Urząd duchownego w Kościele Ewangelicko-Augsburskim pochodzi z ustanowienia Bożego, ale ma również swój wymiar prawny określony w Zasadniczym Prawie Wewnętrznym. Kościół luterański uznaje jeden urząd duchowny, który posiada trzy posługi: biskupa, prezbitera i diakona. Urząd kościelny nie jest hierarchiczny i każda z posług urzędu kościelnego jest sobie równa, chociaż różnią się od siebie zakresem obowiązków. Tym, co zespala posługi urzędu kościelnego, jest wspólne prawo do sprawowania władzy kluczy, a przez to w konsekwencji do odpuszczania i zatrzymywania grzechów, głoszenia Ewangelii i sprawowania sakramentów. Ordynacja nie ma charakteru sakramentalnego. Prawo kościelne określa warunki ordynacji, prawa i obowiązki duchownych, a także zasady powoływania na urząd oraz skreślenia z listy duchownych.
The aim of this article is to present the legal character of the ministry of the clergy – a deacon, a vicar, and a parish priest – in the Evangelical Church of the Augsburg Confession in the Republic of Poland. Since diocesan bishops also typically perform the function of parish priests, which largely determines their formal situation, their legal status is not considered in the present study. The analysis of the legal situation of service of the clergy is based on the acts of ecclesiastical law, including in particular the Fundamental Internal Law and the regulations specifying the rights and obligations of the clergy of the Evangelical-Augsburg Church in Poland (Pragmatyka Służbowa). The office of the clergyman in the Evangelical Church of the Augsburg Confession comes from God. However, it has also its legal dimension, which is defined in the Fundamental Internal Law. The Lutheran Church recognizes one office with the threefold order of ministry: a bishop, a presbyter, and a deacon. The ecclesiastical office is not hierarchical – all of the orders of the ecclesiastical office are equal, although they do differ in terms of duties. What unites them is their shared authority to exercise the Power of the Keys, and thus to forgive or retain sins, proclaim the Gospel, and administer the sacraments. The ordination is not sacramental in its character. The law of the Church specifies the terms and conditions of ordination, the rights and duties of the clergy, as well as the rules of appointing to office and removing clergymen from the list of the clergy.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 141-155
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies