Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "valorisation methods" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wykorzystanie GIS jako kompleksowego narzędzia waloryzacji ,środowiska przyrodniczego pod kątem planowania przestrzennego zagospodarowania terenu
Using GIS as a special tool in valorisation of natural conditions made for land management and spatial planning
Autorzy:
Kuraś, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/130614.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
waloryzacja
metody taksonomiczne
systemy informacji geograficznej
zagospodarowanie przestrzenne
valorisation
taxonomic methods
geographical information systems (GIS)
spatial planning
Opis:
Waloryzacja środowiska przyrodniczego została przeprowadzona w oparciu o trzy metody taksonomiczne: diagram Czekanowskiego, dendryt wrocławski i metodę Warda przy zastosowaniu specjalnego narzędzia w postaci Systemów Informacji Geograficznej. Technologia GIS została wykorzystana głównie w celu konstrukcji cyfrowego modelu wysokości oraz różnorodnych transformacji tego modelu, np. obliczania średnich temperatur powietrza i rocznych sum opadów. Z punktu widzenia planu zagospodarowania przestrzennego, który winien uwzględniać naturalne predyspozycje danego obszaru, w badaniach wykorzystano piec typów zagospodarowania: rolnictwo, komunikacja, zabudowa mieszkaniowa i przemysłowa, turystyka i ochrona środowiska.
Valorisation of natural conditions has been carried out using three taxonomic methods: diagram of Czekanowski, Wroclaw dendrite and Ward’s method, with the aid of special tool in a form of the Geographical Information Systems and functions they offer. GIS technology was used especially for calculating digital elevation model and various transformations of elevation data, for example estimating the mean air temperature and annual precipitation. As regards the land use and spatial planning, which should include natural predispositions of given area, five main land types were assumed: agriculture, communication, urban and industrial buildings, tourism and preservation of the environmentment.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2007, 17b; 425-435
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DZIEDZICTWO TECHNIKI JAKO CZĄSTKA KULTURY Część I. W nurcie rozwoju zrównoważonego
THE HERITAGE OF TECHNOLOGY AS A PARTICLE OF CULTURE Part I. Within the Sustainable Development Current
Autorzy:
Affelt, Waldemar J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538276.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
CANON OF 12 IDENTIFIED VALUES
CONSERVATION
VALORISATION - NEW METHODS
zrównoważony rozwój
zabytki techniki
deindustrializacja
heritologia
zarządzanie zasobami dziedzictwa kultury
ICOMOS
TICCIH
krajobraz kulturowy
tożsamość kulturalna
Opis:
The protection of cultural heritage in the twenty first century is determined by a number of factors (de-industrialisation, progress in information and communication technology, insufficiencies of cultural education, virtualisation of reality and experiences, assumption of many state tasks by selfgovernments, and limited state funds for the conservation of historical monuments). All these processes are more or less concurrent with the principles of sustainable development, proclaimed in 1987, referred to in the Constitution of the Republic of Poland in 1997 and defined in the Statute of 27 April 2001 on the protection of the natural environment. This idea is also taken into account by many international documents enacted in the past twenty years by UNESCO, the Council of Europe, ICOMOS and TICCIH. The key problem consists of a reference of the principles of sustainable development to culture and, in particular, to the protection of cultural heritage resources. A new approach is required by the analysis applied both in relation to non-material phenomena and assorted artefacts. Conservation calls for new methods of valorisation, sufficiently universal to encompass all cultural goods and suitably simple and detailed to be applied in daily research-scientific praxis. Upon the basis of an analysis of international documents and foreign publications the article proposes a methodical valorisation of historical objects, founded on a canon of 12 identified values comprising, respectively, a collection of cultural values relating to the past of a given heritage resource (social identity, authenticity, integrity, uniqueness, historical value and artistic value) as well as a collection of socio-economic values expressing contemporary reality and anticipating the needs of the future generations (social usefulness, functional sustainability, economical value, educational value, aesthetic value and political value). The method should be universal, and the process of rendering precise the analysis arguments and the assessment criteria should depend on the type of resource, i.e. whether it is material or non-material, movable or non-movable, a single monument or a complex, a historical site or a cultural landscape. True, a work of art, monumental architecture and a monument of technology differ, but the names of their potential values should remain identical, expressing the holistic paradigm of culture. Such an interpretation takes into account the strategic target of contemporary conservation-restoration as well as all sorts of revitalizations (regeneration, rehabilitation) of the historical substance, which should invariably comprise a balanced retention of all the values of assorted cultural heritage resources for the future generations, This is a dynamic and complicated social process, taking place in changing economic and political conditions, which frequently involves parties pursuing equally different goals. The protection of historical monuments calls for lively negotiations for the sake of their survival, processes that should be consistently accompanied by a vision of the present-day and future beneficiaries of the values in question.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2008, 4; 60-84
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Valorisation and categorisation of the geosites in the Podtatrze area (Southern Poland)
Waloryzacja i kategoryzacja geostanowisk na Podtatrzu (Polska południowa)
Autorzy:
Chrobak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/128329.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
geotourism
geosites
valorisation methods
landscape
Podtatrze area
geoturystyka
geostanowiska
metody waloryzacyjne
krajobraz
Podtatrze
Opis:
The aim of this paper is to propose, valorise and categorise the geosites in the Podtatrze Area (Southern Poland). There are 46 geosites available in geodatabases (PGI, PAS and AGH) at this area. The author suggests next 28 geopoints, which can be used in geotourism. They were valorised by the Pereira and Pereira (2010) and Rybár (2010) methods and categorised. This area contains multiple geotourism attractions including interesting flysch geological settings, landslides, peatbogs, limestone klippes, various types of rivers with small gorges and paleontological sites. The increase in the number of tourists in the Podtatrze region may additionally provide numerous tangible benefits in the future, including sustainable tourism, less “congestion” in the Tatra Mountains, more economic diversity and new job opportunities.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie, skategoryzowanie oraz waloryzacja geostanowisk znajdujących się w polskiej części Podtatrza (Polska południowa). Na badanym terenie, w dostępnych powszechnie geologicznych bazach danych (PIG- -PIB, PAN, AGH), znajduje się 46 geostanowisk. Autorka artykułu proponuje kolejnych 28 obiektów, które mogą zostać wykorzystane w geoturystyce. Badany obszar zawiera różnorodne atrakcje geoturystyczne: odsłonięcia skalne, osuwiska, torfowiska, doliny rzeczne z przełomami. Proponowane geopunkty zostały zwaloryzowane za pomocą metod stworzonych przez Pereirę i Pereirę (2010) oraz Rybára (2010). Ciągle rosnąca liczba turystów na Podtatrzu może dostarczyć wielu wymiernych korzyści w przyszłości, do których zaliczyć należy turystykę zrównoważoną, rozwój gospodarki oraz nowe miejsca pracy.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2016, 3-4; 3-26
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies