Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "utensils" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Dzieje parafii unickiej p.w. św. Demetriusza Męczennika w Nedeżowie w świetle XVIII-wiecznych wizytacji kościelnych
    The history of St Demetrius the Great Martyr Uniate church in Nedezów in the light of 18th century church visitations
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494602.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Parafia
    Cerkiew
    Paroch
    Unici
    Uposażenie
    Paramenty
    Argentaria
    utensylia
    Uniate parish
    Orthodox church
    paroch (parish priest)
    Uniates
    church’s endowment
    paraments
    argentaria
    utensils
    Opis:
    Dzisiejszy Nedeżów położony jest w gminie Tomaszów Lubelski, w północnej części powiatu tomaszowskiego, w województwie lubelskim. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1409 roku. W okresie staropolskim administracyjnie związana była z powiatem i województwem bełskim. Po I rozbiorze Polski znalazła się w monarchii Habsburgów, w okresie napoleońskim w Księstwie Warszawskim, a po Kongresie Wiedeńskim w zależnym od Rosji Królestwie Polskim. Pierwotnie funkcjonowała tam parafia prawosławna, a po zawarciu unii brzeskiej, unicka. Jako samodzielna jednostka kościelna przetrwała do końca XVIII wieku, kiedy została przez władze austriackie zdegradowana do miana cerkwi filialnej i włączona do parafii w Typinie, w której funkcjonowała do likwidacji unii. Przez pierwszy okres funkcjonowania parafia w Nedeżowie organizacyjnie przynależna była do dekanatu tyszowieckiego, a pod koniec XVII wieku do nowoutworzonej protopopii tomaszowskiej. Analizując protokoły powizytacyjne biskupów chełmskich, przedstawiono wygląd świątyni parafialnej i jej wyposażenie, a także zmiany jakie zachodziły w tym zakresie w badanym okresie. Ustalono, ze parochowi do utrzymania służyły grunty orne i łąki, dzięki którym prowadził gospodarstwo, a ponadto różnorodne opłaty od wiernych. Duchowny miał do swojej dyspozycji niewielką plebanię wraz z zabudowaniami gospodarczymi. W miarę możliwości określono beneficjum cerkiewne i pokazano zachodzące w nim zmiany w badanym okresie. Na koniec zwrócono uwagę na liczbę wiernych oraz odtworzono liczbę duszpasterzy pracujących w tej parafii.
    Nedezów is a small country village located in Tomaszów Lubelski gmina (commune) in the northern part of Tomaszów poviat in Lubelskie Province. The first written record dates back to 1409 in which time, administratively, it belonged to the Duchy of Belz and later to the Belz Voivodeship. After the first partition of the Kingdom of Poland it was annexed by the Habsburg Empire whereas during the Napoleon era it fell into the territory of the Duchy of Warsaw and later as a result of the compromise of the Congress of Vienna it belonged to the Kingdom of Poland (Congress Poland), which remained totally under Russian control. The original parish was the Eastern Orthodox parish, which, after the Treaty of Brest became the Uniate parish. As an independent church unit it functioned on until the end of 18th century, when it was degraded to a subsidiary Orthodox church and incorporated into the parish of Typin in which it operated until the liquidation of the Uniate. At first, administratively, the parish in Nedezów belonged to the Deanery of Tomaszów and at the end of 17th century to the newly created Protopopia of Tomaszów. Having analyzed post- visitation protocols left by Chelm Bishops the look as well as fittings and ancillary equipment of the parish church is recounted as well as any changes in the period of this research. It has been determined the paroch (parish priest) had some arable land as well as grassland at his disposal to support himself, furthermore, he collected various ecclesiastical fees from his parishioners. There was also a small presbytery with ancillary buildings. As far as it is possible, the parish ecclesiastical benefice and its fluctuation in the period of this research is determined. Furthermore, the number of worshipers and priests residing in this particular parish is defined.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 3; 319-346
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura materialna na wybranych zamkach krzyżackich w świetle inwentarzy zawartych w Ostpreussische Folianten i Ordens Brief Archiv zachowanych w Geheimes Staatsarchiv Preussischer Kulturbesitz Berlin-Dahlem
    Material culture in selected teutonic castles in the light of inventories included in Ostpreussische Folianten and Orders Brief Archiv preserved in Geheimes Staatsarchiv Preissischer Kulturbesitz Berlin-Dahlen
    Autorzy:
    Gancewski, Jan
    Śliczyńska, Joanna Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165379.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-15
    Wydawca:
    Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    zakon krzyżacki
    zamki krzyżackie
    sprzęt kuchenny
    sprzęty do gotowania
    naczynia
    nakrycia stołu
    Teutonic Order
    Teutonic castles
    kitchenware
    tableware
    dishes
    trypical kitchen utensils
    Opis:
    Kultura materialna rozpatrywana w niniejszym opracowaniu dotyczy przede wszystkim wyposażenia pomieszczeń gospodarczych związanych z przechowywanymi na zamkach krzyżackich różnego rodzaju utensyliami kuchennymi – sprzętem kuchennym, naczyniami użytku codziennego, a także zastawą stołową przeznaczoną na uczty komturów i wielkich mistrzów. Nie bez znaczenia jest również przedział czasowy poddany analizie, bowiem przełom XIV i XV wieku jest to okres, w którym źródła zawierają najwięcej informacji na temat zapasów zgromadzonych w spiżarniach zamków krzyżackich. Ponadto, silnie rozwijająca się wówczas organizacja gospodarcza i handlowa zakonu krzyżackiego sprzyjała powstawaniu takich zapasów. Państwo krzyżackie w Prusach miało wówczas silną pozycję na rynkach europejskich.
    Material culture in this aspect relates primarily to the equipment of utility rooms connected with kitchen utensils of different kind kept in castles – kitchen equipment, dishes of everyday use as well as tableware to be used during the grand masters’ ceremonial feasts. It is significant to mention the period analysed since the turn of the 14th and the 15th centuries is the time in which the largest food supplies noted in the sources were gathered in the larders of Teutonic castles. Moreover, the trade and economic organization of the Order of Teutonic Knights was strongly developing. State of the Teutonic Order had a strong position in the European trade market at that time.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2015, Zeszyt, XXIX; 171-182
    0860-9608
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryte i wydrapywane motywy na wczesnośredniowiecznych i wczesnonowożytnych naczyniach z Ostrowa Tumskiego w Poznaniu
    INCISED AND SCRATCHED MOTIFS ON UTENSILS FROM OSTRÓW TUMSKI IN POZNAŃ
    Autorzy:
    Antowska-Gorączniak, Olga
    Kóčka-Krenz, Hanna
    Sikorski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038069.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Poznań
    10th-16th centuries
    utensils with incised/stratched marks
    Opis:
    During excavations carried out in Ostrów Tumski by the Institute of Prehistory of the Poznań University, a small collection of utensils was found with incised or scratched motifs which are reminiscent of decorations (Figure1). The collection includes an early medieval mug (9th – mid-10th c.; Figure 2:1) as well as jars and a plate (?; 16th c.; Figure 2:2-4) with mysterious signs placed on the receptacles before they were fired (incisions: receptacle 1 and 4) and in the course of use thereof (scratched with a sharp object: receptacle 2 and 3). They were excavated in the ducal garden next to the palace and sacral complex (receptacle 1) and the Gothic St. Mary’s church and the adjacent cemetery (receptacle 2) as well as in the northern part of the island (receptacles 3 and 4). They were excavated from cultural layers (receptacle 1), from a well’s thill (receptacle 2), a wooden waste pond where fish were kept (?; receptacle 4) and a backfill of another well (receptacle 3). On the early medieval mug, where the neck becomes a body, it the middle of its circumference, parallel to the receptacle’s edge, there are signs in the form of a vertical line, a square, another vertical line topped with tiny parallel incisions and two crossing lines incised with a sharp object in a dried utensil before it was fired (Figure 3:1). On the upper part of the body of an almost completely preserved jar, four crossing lines were scratched to form a star, a loop, three intersecting lines – a star, the letter “Y” with three perpendicular lines in the lower part and, slightly lower, a boat /a crescent (?; Figure 3:2). On another jar, in the upper part of its body, next to the handle, a sharp object was used to scratch an inscription made of 6-7 “letters” (Figure 3: 3). At the bottom of a bowl (?), a potter incised with a sharp object a lily and an anchor cross. While only four specimens have been excavated in Ostrów Tumski in Poznań, and the signs are hard to interpret, an attempt can be made to explain the reasons why they were placed on the receptacles. The incisions on two of them were made before the receptacles were fired, hence they can be attributed to the potters’ work. In the case of the mug (Figure 2:1; 3:1), the fact that it was made by the same person was emphasized. The act of incising the bottom of the other utensil (Figure 2:4; 3:4) may have somethingto do with it being made for a specific group of users. On the other hand, the two remaining receptacles were scratched when they were ready so they were marked by the owners at the expense of the utensils’ looks. The jug was preserved almost intact (Figures 2:2; 3:2; 4) and could hold 2 litres of liquid. It is covered with symbols meaningful to its owner, perhaps identifying him/her. A piece of the jug (Figures 2:3, 3:3) bears an inscription which, with some caution, may be interpreted as dialectal words of German or Dutch origin, meaning “my (drinking) utensil”. Irrespective of the correctness of “deciphering” the scratched signs, these are undoubtedly unique hand-written inscriptions from the second half of the 16th century. If anything, it is a good reason to devote attention to them.
    Źródło:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2019, 60; 393-402
    0080-9993
    Pojawia się w:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływy polskie w mowie ludności ukraińskiej województwa lwowskiego na przykładzie słownictwa
    Influence of the Polish-speaking Ukrainian population of the Lvov region on selected vocabulary
    Autorzy:
    Kostecka-Sadowa, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/776874.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    subdialects in Nadsiannia
    lexical and semantic groups
    names of kitchen utensils
    lexical borrowins
    lexical borrowings
    Opis:
    The aim of this study is to show some aspects of how Polish loanwords exist in Ukrainian dialects in the rural areas. While in the population from the study area, Ukrainians represent a majority, the community consists of a significant percentage of Polish inhabitants. The article analyses the names of lexical and semantic group names of kitchen utensils for food preparation used in the subdialects of the Nadsiannia boundary area. The origin of the analysed names is given together with parallels with others dialects of the Ukrainian langu
    The aim of this study is to show some aspects of how Polish loanwords exist in Ukrainian dialects in the rural areas. While in the population from the study area, Ukrainians represent a majority, the community consists of a significant percentage of Polish inhabitants. The article analyses the names of lexical and semantic group names of kitchen utensils for food preparation used in the subdialects of the Nadsiannia boundary area. The origin of the analysed names is given together with parallels with others dialects of the Ukrainian language.
    Źródło:
    Slavia Occidentalis; 2018, 75/1; 73-82
    0081-0002
    Pojawia się w:
    Slavia Occidentalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z dziejów parafii unickiej pw. św. Michała Archanioła w Perespie w XVIII wieku
    The history of Saint Michael the Archangel Uniate Parish in Perespa in the 18th century
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494608.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Perespa
    Parafia
    Cerkiew
    Duchowieństwo
    Unici
    Uposażenie
    utensylia
    Uniate parish,
    Orthodox church
    Clergy
    Uniates
    church’s endowment
    utensils
    Opis:
    Dzisiejsza Perespa, to wieś położona w gminie Tyszowce, powiecie tomaszowskim, w województwie lubelskim. Swoimi korzeniami sięga co najmniej początków XVI wieku. Pierwsza informacja o tej wsi, mówiąca że była opuszczoną pochodzi z 1531 roku. Wiadomo, że funkcjonowała tam cerkiew prawosławna, która po raz pierwszy została odnotowana w 1570 roku. Działalność parafii prawosławnej potwierdzona jest przez dalszą cześć XVI wieku. Parafia unicka pw. św. Michała Archanioła była kontynuatorką parafii prawosławnej. Początkowo organizacyjnie przynależna była do dekanatu tyszowieckiego, zaś pod koniec XVIII wieku została włączona do protopopi z siedzibą w Grabowcu. Z analizy protokołów powizytacyjnych wynika, że świątynia w tej wsi była budowlą drewnianą, nie najgorzej zaopatrzoną w utensylia. Przy cerkwi była usytuowana dzwonnica i cmentarz. Parochowi do utrzymania służyły grunty orne i łąki, dzięki którym prowadził gospodarstwo, oraz różnorodne opłaty od wiernych. Duchowny miał do swojej dyspozycji plebanię wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Dla badanego okresu ustalono personalia siedmiu proboszczów i określono, że szacunkowa liczba parafian wahała się pomiędzy 300 a 375 duszami.
    Perespa is a tiny village located in Tyszowce gmina (country commune) that lies within the administration of Tomaszów poviat (county) in Lubelskie Voivodship (District). Its roots date back to at least the beginning of 16th century. The first written record about this village claiming it to be abandoned dates back to 1531. However, it is recorded that the Orthodox church functioned there according to the note from 1570. The operation of the Orthodox parish throughout the remaining years of 16th century was also later confirmed. The Uniate parish of Saint Michael the Archangel was the successor of the Orthodox parish. In the beginning, in terms of jurisdiction it belonged to the protopope in Grabowiec. In accordance with the post-visitation protocols the Orthodox church appears to have been wooden and quite well equipped with ecclesiastical utensils. Also, there was a wooden bell tower and a cemetery by the church. Not only did a paroch (parish priest) have some arable land and grassland at his disposal to cultivate and support himself but also he collected various fees from the parishioners. Furthermore, he also was in possession of a parsonage and ancillary buildings. The personal details of past seven parochs presiding at this church in the period this research focuses on has been established whereas the average number of parishioners for the same period that fluctuated with the time is estimated at between 300 and 375.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2016, 58, 3; 377-414
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z dziejów parafii unickiej pw. Św. Praksedy Męczennicy w Tyszowcach w XIX wieku
    The 19-th century history of the Uniate parish dedicated to Martyr Praxedes in Tyszowce
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/564189.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-08
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    parafia dekanat cerkiew uposażenie paroch unici szkoła parafialna paramenty utensylia
    parish deanery church salary Paroche Uniates parish school vestments utensils
    Opis:
    Tyszowce, miasto i siedziba gminy o tej samej nazwie, mają co najmniej XIV-wieczne korzenie. Pierwotnie położone były w księstwie bełskim. W 1462 roku w wyniku wcielenia księstwa do Korony Tyszowce zyskały status królewszczyzny i jako starostwo przetrwały do 1768 roku. W tym roku ostatni starosta tyszowiecki Jan Mier zamienił je z królem na swoje dobra prywatne. W wyniku I rozbioru Tyszowce znalazły się w monarchii austriackiej, następnie w Księstwie Warszawskim, a po kongresie wiedeńskim w Cesarstwie Rosyjskim. Ze względu na to, że Tyszowce zamieszkała ludności ruska, funkcjonowały tam trzy parafie prawosławne, a po zawarciu unii greckokatolickie. Pierwsza – miejska pw. Praksedy Męczennicy, druga na przedmieściu Zamłynie pw. św. Nicetasa (Nikodema) i ostatnia pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny na przedmieściu Dębina. Pod koniec XVIII wieku, gdy Tyszowce znalazły się pod zaborem austriackim, w wyniku reformy józefińskiej zlikwidowano parafie na przedmieściach. Jako cerkwie filialne włączono je do parafii miejskiej. W takiej strukturze parafia ta przetrwała do likwidacji unii. Wiadomo też, że co najmniej od II połowy XVI wieku Tyszowce były siedzibą najpierw protopopii prawosławnej, a po unii dekanatu unickiego. Dekanat tyszowiecki funkcjonował do 1866 roku. Wówczas zlikwidowano go w związku z przygotowaniami do kasacji unii.
    Tyszowce, which is a town and a commune's seat of the same name, dates back to 14th century. Originally it was located in the Duchy of Belz. In 1562 as a result of incorporating the Duchy to the Crown of Tyszowce, it gained the status of a crown land and as a starostwo survived until 1768. In that year, the last starosta of Tyszowce – Jan Mier replaced it with a king for his private goods. As a result of the First Partition, Tyszowce were included into the Austrian monarchy, then into the Duchy of Warsaw and following the Congress of Vienna into the Russian Empire. Due to the fact that the town was inhabited by Ruthenians, there were three Orthodox parishes and after the union Greek Catholic ones. The first town church was dedicated to Martyr Praxedes, the second located on the outskirts of Zamłynie to St Nicetas (Nikodem), and the last one situated on the outskirts of Dębina to the Nativity of the Blessed Virgin Mary. At the end of the 18th century, when Tyszowce came under the Austrian rule, the Josephiane reform liquidated suburban parishes. They were included as an affiliate churches into the urban parish. Such a structure of the parish existed until the liquidation of the union. It is common knowledge that at least since the second half of the 16th century, Tyszowce was first the seat of an Orthodox protopopia and after the union of a Uniate decanate. The decanate of Tyszowce existed till 1886, when it was liquidated owing to preparations for the union annulment.
    Źródło:
    Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2016, 14; 67-117
    1643-4374
    Pojawia się w:
    Radzyński Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z dziejów parafii unickiej pw. Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny w Zimnie w świetle osiemnastowiecznych wizytacji kościelnych
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2011125.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Zimno
    parish
    Orthodox church
    Deanery
    endowment
    Uniates
    parements
    utensils
    paroch (parish priest)
    Opis:
    Zimno, the seat of the Uniate parish of the Assumption of the Blessed Virgin Mary, dates back to 1388. Originally, this tiny country village belonged to the Duchy of Belz, which was incorporated into the administrative structure of Poland as the Belz Voivodeship in 1462. After the first partition of Polish – Lithuanian Commonwealth, this land was annexed by the Habsburg Empire, then it became part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. Such location meant that this land was the area of influences of two dioceses of Chelm, both Eastern Orthodox and Latin, therefore, its dwellers were both Eastern Orthodox (then Uniates) and Roman Catholic as well. The parish established here was an Eastern Orthodox parish, which, after the Union of Brest, became a Uniate parish. The parish constituted a one-village community which administratively belonged to the Deanery of Tyszowce. It functioned this way until the end of the eighteenth century, i.e. the first partition, when this land was annexed by the Habsburg Austria. Due to the Josephine administrative reform imposed by the Habsburg Austria, the parish in Zimno was liquidated and incorporated into the St. Michael the Archangel Uniate parish in Zerniki, while the church in Zimno was demoted to the rank of a branch church. The parish functioned that way until the liquidation of the Union of Brest.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2015, 20; 87-104
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z dziejów parafii unickiej p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Łykoszynie w świetle wizytacji kościelnych
    The History of the Assumption of the Most Holy Virgin Mary Uniate Parish in Lykoszyn At the end of eighteenth century, due to the Josephine administrative reform imposed by the Habsburg Austria the parish in Lykoszyn was liquidated and incorporated into the transfiguration of Our Lord Uniate parish in Nabroz, while the church in Lykoszyn was demoted to the rank of a branch orthodox church. The parish functioned that way until the liquidation of the Union of Brest.
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514329.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    parafia
    dekanat
    cerkiew
    uposażenie
    paroch
    Unici
    paramenty
    utensylia
    parish
    deanery
    Orthodox church
    endowment
    paroch (parish priest)
    Uniates
    parements
    utensils
    Opis:
    Łykoszyn to niewielka wieś położona na południowowschodnim krańcu województwa lubelskiego. Swoimi korzeniami sięga co najmniej pierwszej połowy XV stulecia, kiedy to organizacyjnie przynależała do ziemi bełskiej, podległej książętom mazowieckim. W wyniku I rozbioru Łykoszyn znalazł się w monarchii austriackiej, następnie w księstwie warszawskim, a po Kongresie Wiedeńskim w Cesarstwie Rosyjskim. Ze względu na to, że pierwotna chrystianizacja terenów Łykoszyna związana była z ekspansją państwa ruskiego na ziemie nadbużańskie, jako pierwsza na tym terenie powstała parafia prawosławna, a po zawarciu unii – greckokatolicka. Wiadome jest, że parafia ta, podobnie jak i inne wspólnoty wiernych w ciągu pierwszych lat istnienia, otrzymała konieczne podstawy ekonomiczne i wyposażenie do obrzędowości unickiej. Pewne jest, że paramenty liturgiczne zmieniały się i były uzupełniane przez okres funkcjonowania parafii. Pod koniec XVIII wieku, gdy parafia Łykoszyn znalazła się pod zaborem austriackim, w wyniku reformy józefińskiej zlikwidowano jej samodzielność I jako cerkiew filialną włączono do parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Nabrożu, w strukturze której funkcjonowała do likwidacji unii.
    Lykoszyn is a tiny country village situated in the south- east corner of Lublin Province. Its roots date back to at least fifteenth century, when politically it belonged to the Duchy of Belz, which, in turn, was a constituent part of the duchy of Masovia. After the first partition of Polish-Lithuanian Commonwealth, Lykoszyn was annexed by the Habsburg Empire, then it became part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. As the first Christianization of this land coincided with the expansion of Kievan Rus onto the headwaters of the Bug, the first parish established here was an Eastern Orthodox parish, which later became a Uniate parish. Originally, the parish constituted a one-village community of about 100 parishioners. This parish, like many other similar parishes, was granted some economic support as well as ecclesiastical utensils to conduct Uniate ceremonies and rites. The liturgical parements changed over the time and were supplemented throughout the existence of the parish.
    Źródło:
    Kultura – Media – Teologia; 2015, 22; 96-123
    2081-8971
    Pojawia się w:
    Kultura – Media – Teologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z kart parafii unickiej p.w. Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny w Gródku w świetle osiemnastowiecznych wizytacji kościelnych
    The history of the Assumption of the Virgin Mary Uniate parish in Gródek in the light of 18th century church visitations
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/450046.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Gródek
    Uniate parish
    Orthodox church
    paroch (parish priest)
    Uniates
    endowment
    utensils
    Opis:
    Gródek is a country village whose origin dates back to at least the fifteen century. The first written record of the village dates from 1409. In it is found acknowledgment of Wołczko Rekutowicz from Gródek as one of the founders and a supplier of furnishings to the local church. Originally belonging to the Duchy of Belz, the village together with the Duchy, was incorporated into the Crown of the Kingdom of Poland in 1462. After the first partition of Polish- Lithuanian Commonwealth, Gródek was annexed by the Habsburg Empire, then it became part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. Today the village situated at the Huczwa river administratively belongs to Jarczow gmina (commune) as part of Tomaszów poviat in Lubelskie Province. During the period the piece of research covers, Gródek was mostly inhabited by Russian people and was an Orthodox parish. It in turn became a Greek Catholic parish following the Union of Brest. The first written record of an Orthodox Church comes from 1507 while 17th century documents confirm the existence of a Uniate parish. Having analyzed post- visitation protocols, it might be deduced that it was a wooden church poorly equipped with ecclesiastical utensils. There was also a bell tower and a cemetery alongside the church. It has been determined a paroch (parish priest) had some arable land as well as grassland at his disposal to support himself. Furthermore, he collected various ecclesiastical fees from his parishioners. From the period of time this research is focused on, personal information of 4 parochs as well as the approximate number of parishioners that varied between 14 and 70 has been established. Furthermore, the church is known to have been functioning in 1772 but it fell into ruin before 1798 after which the parishioners from Gródek attended the branch church in Podlodów.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2015, 22; 157-171
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z przeszłości parafii unickiej w Wieprzowie pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w świetle osiemnastowiecznych wizytacji kościelnych
    The History of the Nativity of the Most Blessed Virgin Mary Uniate Parish in Wieprzów in the light of the eighteenth century church visitations
    Autorzy:
    Frykowski, Janusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502557.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    parafia
    cerkiew
    paroch
    unici
    uposażenie
    utensylia
    Uniate parish
    Orthodox church
    paroch (parish priest)
    Uniates
    endowment
    utensils
    Opis:
    Today Wieprzów is a tiny country village that administratively belongs to Tarnawatka commune in Tomaszów district in Lubelskie Province. This place was established by Wallachian settlers in the at least sixteenth century. Originally belonging to the Duchy of Belz, the village, together with the Duchy, was incorporated into the Crown of the Kingdom of Poland in 1462. After the first partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth, Wieprzów was annexed by the Habsburg Empire, then it became a part of the Duchy of Warsaw and following the joint resolutions of the Congress of Vienna it was given to Russia. Due to the fact that Wieprzów at the time the present research focuses on was mostly inhabited by Russian people, there was an Orthodox parish, which became a Greek Catholic parish following the Union of Brest. During its functioning it organizationally belonged to the Deanery of Tyszowce and then Tomaszów. As an independent parish it existed until almost the eighteenth century. At the end of that century it was annexed to the parish of Protection of the Most Holy Virgin Mother in Podhorce and then to the parish of St. George in Tomaszów. As a branch Orthodox church it survived until 1875, which means until the liquidation of the union on the land of the former Kingdom of Poland. Having analyzed post-visitation protocols, it might be deduced that it was a wooden church poorly equipped with ecclesiastical utensils. There was also a bell tower and a cemetery by the church. It has been determined that a paroch (parish priest) had some arable land as well as grassland at his disposal to support himself, furthermore, he collected various ecclesiastical fees from his parishioners. He also had a small presbytery and ancillary buildings. Regarding the time period this paper deals with, the author found out personal information about two parochs as well as the approximate number of parishioners that varied between 45 and 145.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 1; 43-61
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies