Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "usufruct" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dopuszczalność obciążenia użytkowania wieczystego służebnością przesyłu
The admissibility of encumbering perpetual usufruct with transmission easement
Autorzy:
Antoniuk, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697146.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
perpetual usufruct
transmission easement
Opis:
The article is an analysis of the issue of admissibility of encumbering the right of perpetual usufruct of land with transmission line easement. The analysis of the existing judiciary and doctrine in this matter, conducted in the article, as well as the current regulations lead the author to the conclusion that pursuant to applicable law there are no grounds for encumbering perpetual usufruct with transmission line easement due to the binding principle of numerus clausus of encumbering rights with limited proprietary rights, with the exception of the situation of encumbering perpetual usufruct, together with buildings and facilities on the leased land which is the property of the perpetual lessee, with transmission easement. At the same time, noticing the lack of regulation of the issue by the legislator, the author considers possible solutions, which leads him to the conclusion that the legislator should expressly have indicated in the act whether transmission easement should encumber merely the right of perpetual usufruct of land or also the property leased for perpetual usufruct, which, in the opinion of the author, is a more accurate solution.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 1; 9-30
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy ustalania wynagrodzenia za użytkowanie górnicze
Problems for establishing compensation for mining usufruct
Autorzy:
Uberman, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/394063.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
użytkowanie górnicze
wartość złóż kopalin
wynagrodzenie za użytkowanie górnicze
mining usufruct
mineral asset valuation
compensation for mining usufruct
Opis:
Przedmiotem artykułu są problemy dotyczące zasad i sposobów ustalania wynagrodzenia za użytkowanie górnicze. Przeanalizowano obecnie obowiązujące przepisy prawa, regulującego zawieranie umów o użytkowanie górnicze złóż będących własnością Skarbu Państwa (stanowiących tzw. własność górniczą). Scharakteryzowano zasady i sposoby (algorytmy) stosowane przez właściciela złóż dla ustalenia wynagrodzenia za przekazanie tych złóż w użytkowanie górnicze. Wskazano, że kluczowe, stosowane w praktyce wzory nie wynikają wprost z zapisów prawa co budzi szereg uzasadnionych wątpliwości i niesie przedstawione w skrócie zagrożenia. Ponadto wskazano, że istnieje druga kategoria złóż będących własnością Skarbu Państwa, jednak nie jako własność górnicza ale konsekwencja posiadania przez niego szeregu nieruchomości, z prawem do złóż kopalin wynikającym pierwotnie z Kodeksu Cywilnego. Przeprowadzono ich analizę porównawczą zasad i algorytmów ustalania opłat za ustanowienie użytkowania górniczego z jednej strony oraz opłat za użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych położonych na złożach kopalin należących do Skarbu Państwa i samorządu terytorialnego. Przedstawiono argumenty przemawiające za daleko posuniętą harmonizacją obu analizowanych opłat. Oznacza to, że punktem wyjścia dla ich wyznaczenia powinna być wartość rynkowa złoża, a nie nawet najbardziej skomplikowany wzór o charakterze uniwersalnym. Wycena złóż kopalin jest procesem złożonym wymagającym kompetencji w kilku dziedzinach: geologii, górnictwa i finansów. W konsekwencji powinny mieć zastosowanie wytyczne Polskiego Kodeksu Wyceny Złóż Kopalin (POLVAL), które definiują zarówno sam pro- ces przeprowadzania wycen jak i osoby kompetentne do ich przeprowadzania. Końcowym wynikiem analizy są propozycje nowelizacji przepisów i oparcia ustalania wynagrodzenia za użytkowanie górnicze na podstawie wartości rynkowej złoża kopaliny. W podsumowaniu sformułowano wnioski i postulaty.
The article discusses problems related to rules and regulations determining compensations for the mining usufruct of mineral deposits covered by the so called “state mining ownership”. Specific acts of law framing agreements on mining usufruct between government and mining enterprises were analyzed. Rules and algorithms applied to calculate an appropriate compensation are evaluated leading to several conclusions, including the one about lack of a direct legal grounding for them. Such a situation creates disputes and may be risky for all involved. It was also indicated that, in parallel, the State lets another class of mineral deposits, namely the ones owned as a result of real estate ownership and the related Civil Code regulations confirmed by the mining law. In such cases, a mining entrepreneur gets usufruct of a real estate, but only the one with mineral rights. Subsequently a comparison of the rules and algorithms established for determining compensation for mining usufruct and for usufruct of real-estates comprising rights for mineral assets was performed. Arguments for a far going harmonization between these two were put forward. This implies that a starting point for determining any compensation has to be a valuation of a relevant mineral deposit market value as opposed to any universal, however complicated, prescribed algebraic formula. Such a process is complicated and demands competences in geology, mining and finance. Consequently, regulations set in the Polish Mineral Asset Valuation Code shall be applied to both a running a valuation process and indicating competent persons. As a result, recommendations leading to correlate rules applied in both cases are put forward including the adoption of mineral asset valuation as a fundament to determine the level of compensation for the mining usufruct. The closing section contains recommendations regarding necessary changes in the legal framework.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN; 2017, 100; 265-277
2080-0819
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwłaszczenie ex lege użytkowników wieczystych prawem własności – wybrane problemy prawne
Autorzy:
Pracka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047141.pdf
Data publikacji:
2021-01-03
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
enfranchisement
the right of perpetual usufruct
residential purpose
Opis:
Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule jest problematyka przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Z dniem 1 stycznia 2019 r.  dokonano uwłaszczenia użytkowników wieczystych gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe. O ile sama reforma uwłaszczeniowa była oczekiwana już od dawna, o tyle niektóre z jej rozwiązań wywołują w praktyce poważne problemy interpretacyjne. Omówienia wymaga przede wszystkim zakres przedmiotowy ustawy wraz z oceną, czy wprowadzone regulacje realizują aspekt powszechnego i kompleksowego uwłaszczenia użytkowników wieczystych. Wskazane zostaną także te zagadnienia dotyczące  uwłaszczenia, które, w ocenie autora, najczęściej będą generowały problemy przy wydawaniu przez organ zaświadczenia potwierdzającego przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności.
The subject of this article is the issue of transforming the perpetual usufruct right into ownership. As of January 1, 2019 perpetual usufructuaries of built-up land for housing purposes have been appropriated by ownership. While the enfranchisement reform has been awaited for a long time, some of its solutions cause in practice serious interpretation problems. First of all, the subject matter of the Act requires discussion, including an assessment of whether the introduced regulations implement the aspect of universal and comprehensive enfranchisement of perpetual users.   Issues regarding enfranchisement will also be indicated, which, in the author's opinion, will most often cause problems when the authority issues a certificate confirming the transformation of perpetual usufruct into ownership.
Źródło:
Civitas et Lex; 2020, 28, 4; 43-56
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzekwowanie terminów realizacji inwestycji – dodatkowe opłaty roczne jako sankcja dyscyplinująca użytkowników wieczystych
Execution of Investments’ Implementation Deadlines – Additional Annual Fees as a Disciplinary Sanction for Perpetual Usufruct Right Holders
Autorzy:
Kisiel, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416980.pdf
Data publikacji:
2016-06
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
additional annual fee
disciplinary sanction
perpetual usufruct contract
Opis:
The article describes the system interpretation of the regulations related to the extension of deadlines for building development, setting an additional deadline and cancelation of contracts for perpetual usufruct, taking into account the objective of each of these regulations and the context of mutual relations among them. According to this interpretation, if the deadline for land development is missed, sanctions do not have to be automatically imposed. Perpetual usufruct right holders are allowed to apply for deadline prolongation, and to prove that the deadline could not have been met due to reasons beyond their control. If the application is rejected, which implies that the deadline was not met due to their own fault, the competent body cannot refrain from imposing one of the sanctions set forth in the act. Then, the competent body has to decide whether to impose an additional annual fee, or to cancel the perpetual usufruct contract.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2015, 60, 3 (362); 109-122
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktualizacja opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego w świetle ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów
Updating Annual Fees regarding Perpetual Usufruct in the light of the Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of built-up area for residential purposes into Ownership Title of such area
Autorzy:
Stawecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395745.pdf
Data publikacji:
2021-07-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
aktualizacja
użytkowanie wieczyste
przekształcenie
opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego
uwłaszczenie
updating
perpetual usufruct
transformation
annual perpetual usufruct fee
enfranchisement
Opis:
W dniu 5 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz. U. z 2020 r. poz. 139 z późn. zm.). Skutkiem jej jest również konieczność uiszczania tzw. opłat przekształceniowych. Wysokość ich jest równa wysokości opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, które obowiązywałyby w dniu przekształcenia. Te ostatnie podlegają tzw. aktualizacji. W 2019 r. dokonano zmiany ww. ustawy, którą należy ocenić jako niesprawiedliwą. Nałożyła się bowiem ona na trwające w jednostkach samorządu terytorialnego procedury aktualizacji. W okresie tym były już wszczęte oraz wszczynano kolejne postępowania aktualizacyjne, których efektem jest podwyższenie wysokości opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, a w konsekwencji także i opłat przekształceniowych. W artykule wskazano, iż omawiana regulacja prowadzi w konsekwencji do nieuzasadnionego obniżenia opłat lub nieuzasadnionego zakończenia postępowań aktualizacyjnych w stosunku do wszystkich współużytkowników wieczystych danej nieruchomości. Stanowi ona nadmierną i nieuzasadnioną ingerencję ustawodawcy w samodzielność finansową jednostek samorządu terytorialnego. Godzi również w konstytucyjnie zagwarantowaną ochronę „interesów w toku”. Ponadto sama redakcja omawianej regulacji w ustawie zmieniającej wywołuje wątpliwości interpretacyjne. Nie wiadomo bowiem, jakich dokładnie postępowań ona dotyczy. Problem ten jest konsekwencją dużego skomplikowania materii przekształcenia w kwestii skutków prawnych, nieprzejrzystości unormowań, a ponadto niedostrzegania przez prawodawcę ważnych problemów związanych z regulowaną materią. W artykule przeanalizowano i oceniono najnowsze zmiany legislacyjne prowadzące do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Metodą badawczą, którą zastosowano w pracy, jest analiza aktów prawnych oraz orzecznictwa sądowego.  
The Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of built-up area for residential purposes into Ownership Title came into force on 5th October 2018 (Journal of Law 2020 it.139 with further amendments). The consequence of this regulation is the necessity to pay so-called ‘transferring fees’. Their amount is equal to the total amount of annual fees that resulted from perpetual usufruct which would be binding on the transferring day. The latter ones are subject to so-called updating. In 2019 the amendment to the above-mentioned regulation was made which is deemed unfair. It is because this amendment overlapped with updating proceedings that were taking place in the local authority units. In this period further updating proceedings had been already opened or about to be opened, the result of which is raising the total amount of annual fees resulted from perpetual usufruct of build-up areas for residential purposes, and as a consequence in raising the ‘transferring fees’. The purpose of this article is to prove that the above-mentioned regulation leads to unjustified lowering in fees or unjustified ceasing the updating proceedings towards all the perpetual co-usufructuaries of a given property, which constitutes an excessive and unjustified interference of a legislator into financial autonomy of local authority units. It also acts to the detriment of a constitutionally guaranteed protection of ‘business in progress’. Besides, the very wording of this regulation in the amendment rises doubts in interpretation – it is hard to deduce which proceedings it precisely applies to. This problem is the consequence of a highly complex character of the transformation matter with regards to its legal effects, the ambiguity of regulations, and above all, to the fact that legislators do not seem to notice relevant issues connected to the above matter. In this article, I analyse and evaluate the latest legislative changes leading to transforming the right to perpetual usufruct into an ownership title. The research method applied for the purpose of this article is the analysis of current laws and regulations as well as selected judicial decisions.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 2; 199-215
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Następstwo prawne w świetle ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów
18 The issue of legal succession in the light of the Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of Built-Up Area for residential purposes into Ownership Title of such area
Autorzy:
Stawecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140638.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
legal succession
perpetual usufruct
transformation
perpetual usufruct fees
enfranchisement
następstwo prawne
użytkowanie wieczyste
przekształcenie
opłaty z tytułu użytkowania wieczystego
uwłaszczenie
Opis:
5 października 2018 roku weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, w prawo własności tych gruntów (Dz.U. z 2020 r., poz. 139 z późn. zm.). Wywołała ona szereg wątpliwości, które znalazły swoje odzwierciedlenie w praktyce. Zgodnie z założeniem ustawodawcy, przekształcenie miało być odpłatne. Od powyższego przewidziano jednak wyjątki, które dotyczyć miały np. osób fizycznych lub ich spadkobierców, przy założeniu, że wniosły jednorazowo opłaty roczne za cały okres użytkowania wieczystego. Osobisty charakter tego uprawnienia uzasadnia zatem jego reglamentację wyłącznie do osób fizycznych, które wstąpiły w ogół praw i obowiązków poprzednika. Powyższe uprawnienie związane jest ściśle z określonym sposobem (trybem), w jaki użytkownik wieczysty uzyskał prawo użytkowania wieczystego. Oznacza to, że nie każdy przypadek następstwa prawnego uprawnia do nabycia prawa własności nieruchomości na zasadach preferencyjnych (tj. nieodpłatnie), a jednie ten związany ze spadkobraniem. W artykule wykazano, że w przypadku następców prawnych, nie ma podstaw do ograniczenia, na zasadzie analogii, prawa do nieodpłatnego przekształcenia jedynie do następców pod tytułem ogólnym (spadkobierców), z wyłączeniem nabywców prawa użytkowania wieczystego na podstawie umowy. Przejawem woli ustawodawcy było szerokie uprzywilejowanie osób, w stosunku do których uzasadnione byłoby zminimalizowanie obciążeń wynikających z odpłatnego charakteru przekształcenia. Do powyższego jednakże doszło z „pokrzywdzeniem” określonej kategorii podmiotów. Problem ten jest konsekwencją dużego skomplikowania materii przekształcenia w kwestii skutków prawnych, nieprzejrzystości unormowań a nadto niedostrzegania przez prawodawcę ważnych problemów związanych z regulowaną materią. W artykule poddano analizie, a następnie oceniono najnowsze zmiany legislacyjne, a następnie przedstawiono przegląd prób likwidacji użytkowania wieczystego, prowadzących do przekształcenia tego prawa w prawo własności. Jako metody badawcze przyjęto w tej pracy analizę aktów prawnych analizę oraz orzecznictwa sądowego.
The Regulation from 20th July 2018 on Transformation the Right of Perpetual Usufruct of built-up land for residential purposes into Ownership Title came into force on 5th October 2018 (Journal of Law 2020 it.139 with further amendments). This regulation evoked numerous doubts that appeared in practice. Pursuant to assumption of the legislator this transformation supposed to be a paid service. However, a few exceptions to the above law were provided for i.e. relating to natural persons or their heirs in case when they paid an annual one-off payment for the whole period of perpetual usufruct. A personal nature of this entitlement justifies its rationing exclusively to natural persons who acquired both rights and obligations of their predecessor. The above entitlement is closely related to the way (mode) in which a perpetual user acquired a perpetual usufruct right. This means that not every case of a legal succession entitles to acquiring a real estate on preferential principles (i.e. free of charge) and only this case related to a hereditable succession. The purpose of my article is to prove that in case of legal successors there is no grounds for limitation (on a legal analogy basis) to free-of charge transformation only to the successors under a general title (i.e. heirs), excluding the acquirers of a perpetual usufruct right on a contract basis. The manifestation of a legislator’s will was granting privileges to the persons towards whom minimising the encumbrance resulted from a nature of the transformation (a paid service) would be justified. However, the above came into force with ‘a detriment’ for a specific category of entities. This problem is the consequence of a highly complex character of the transformation matter with regards to its legal effects, ambiguity of regulations, and above all, it is related to the fact that a legislator seems not to notice relevant issues connected to the above matter. In this article I analyse and evaluate the latest legislative changes as well as present the review of the attempts to liquidate a perpetual usufruct leading to transforming this right into a ownership title. The research method applied for the purpose of this article is the analysis of current laws and regulations as well as selected judicial decisions.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2022, 15, 1; 17-29
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tryb procedowania oraz przesłanki przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności
The procedure and conditions for the transformation of perpetual usufruct into ownership
Autorzy:
Pracka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409247.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
enfranchisement
the right of perpetual usufruct
real estate
certificate
Opis:
The right of perpetual usufruct has been operating in the Polish legal system since the 1960s. The essence of this right consists in the possibility for the perpetual usufructuary to use land which is publicly owned, to the exclusion of other persons, along with the right to dispose of it. The content of the right to perpetual usufruct is therefore similar in substantive terms to the ownership rights, although it is subject to certain determinants particular only to this law. The limits of the rights of the perpetual usufructuary are determined not only by the provisions of acts, rules of social coexistence, but also by the provisions of the agreement for subjecting land to perpetual usufruct. In addition, the temporary nature of the law and the rules of payment, including the possibility of updating the annual fee for perpetual usufruct, meant that for many years legislative activities were undertaken in the scope of enfranchising perpetual usufruct users. The Act of 20th July 2018 on the transformation of the right of perpetual usufruct of land developed for housing purposes into the ownership right to this land performed normative enfranchisement of perpetual usufruct users. The procedure of confirming enfranchisement is made by the public administration authority in the form of a certificate. The requirement to issue a certificate sometimes demands that the authority conduct a multi-faceted analysis in terms of meeting the conditions for such enfranchisement. Both the material scope of the act, the content of the issued certificate and the paid character of the enfranchisement to which the provisions on state aid apply in practice generate many obligations on the part of the authority issuing the certificate. Due to the universal character of the enfranchisement process and some of its specific features, the legal solutions proposed by the legislator in this area require a more in-depth analysis.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2023, 1 (41); 91-109
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected problems in the process of transformation of the right of perpetual usufruct into ownership title to real properties
Autorzy:
Trembecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145324.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
przekształcenie
nieruchomość
użytkowanie wieczyste
transformation
real estate
perpetual usufruct
Opis:
On 16 July 2019, another significant amendment to the provisions of the Act on the transformation of the right of perpetual usufruct to land built-up for residential purposes into the ownership title to that land was introduced. The purpose of this research paper is to analyse the influence of the amendments to the regulations on the scope of the real properties subject to the transformation of perpetual usufruct into ownership, to identify the problems and to assess the status of the implementation of the transformation process in practice. The conducted research has resulted in the presentation of the structure of land on the example of a selected city, in particular with reference to real estate let into perpetual usufruct for residential purposes. The author has also determined the status of the implementation of the transformation process in practice as well as the problems hindering the issuance of certificates for all transformed properties within the statutory period. The progress of the transformation process in a given area depends, inter alia, on the scope of real properties subject to this transformation, the requirement to perform additional analyses, including those regarding non-compliance of the legal and factual state of the property, and the assessment of the existence of public aid and related payments. This study is a continuation of the earlier research, extended by the effects of the regulations introduced in July 2019, as well as by the assessment of the progress in the transformation process in practice.
Źródło:
Geodesy and Cartography; 2020, 69, 1; 73-84
2080-6736
2300-2581
Pojawia się w:
Geodesy and Cartography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZRZECZENIE SIĘ PRAWA UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO
Autorzy:
Polanowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546421.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
renunciation of a perpetual usufruct
unilateral declaration of intent
written form with a notarized signature
consequence of renunciation
extinction of perpetual
usufruct
Opis:
The admissibility to renounce the perpetual usufruct can be deducted on the basis of the art. 233 of the Civil Code from the nature of this right and thus neither special regulation nor application of any other provision of the existing law are required. The essence of the perpetual usufruct, as a result from Article 233 of the Civil Code, means that it is permissible to renounce of a perpetual usufruct. There is no need to create a separate legal regulation on this matter or to refer to other legislation. Article 246 of the Civil Code shall apply accordingly to the perpetual usufruct. The renunciation of a perpetual usufruct is made to the owner by unilateral declaration of intent. In accordance with Art. 31 §1 of the Act of land register and mortgage, unilateral declaration of intent should be made in writing with a notarized signature. The statement of the landlord is not relevant. In accordance with Art. 246 §2 of the Civil Code, unilateral declaration of intent become effective when a perpetual usufruct is cancelled from a land register. As a consequence the perpetual usufruct is deemed to be expired. The extinction of a perpetual usufruct causes also expiry of ownership right to the buildings and structures erected on the land or purchased and other’s burden
Źródło:
Civitas et Lex; 2017, 4(16); 21-31
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New regulations on transforming the right of perpetual usufruct into ownership title
Autorzy:
Trembecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145511.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
przekształcenie prawa
własność
użytkowanie wieczyste
transformation
ownership
perpetual usufruct
Opis:
The objective of this research paper is to identify the surveying and legal problems occurring as part of the practical implementation of transforming the right of perpetual usufruct into ownership title in the context of the new regulations that have been in force since 1 January 2019. This is a consequence of the Act of 20 July 2018 on the transformation of the right of perpetual usufruct of the land developed for residential purposes into the ownership title to this land. The research problem of this study is the analysis of the real estate subjected to the transformation of the right of perpetual usufruct into the ownership title in the context of the new regulations in force since 1 January 2019. The conducted research has resulted in the identification of the problems related to the interpretation of these new regulations, also in defining the scope of real properties subjected to the transformation, issuing certificates confirming the transformation, and entering the effects of this transformation into land and mortgage registers. These problems may hinder the practical implementation of the transformation process as well as hamper the execution of real estate transactions. In order to illustrate the implementation scale of these new regulations, the author of this research paper has defined the purposes for which the real properties in the selected city were let into perpetual usufruct, the approximate scope of the properties subject to the transformation and the financial consequences of this process.
Źródło:
Geodesy and Cartography; 2019, 68, 1; 225-237
2080-6736
2300-2581
Pojawia się w:
Geodesy and Cartography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedzenie fizycznej części nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste
Prescription by occupation of a part of real estate in perpetual usufruct
Autorzy:
Malicki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693269.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
acquisitive prescription
perpetual usufruct
prescription by occupation
civil liability of the perpetual usufruct holder
zasiedzenie
użytkowanie wieczyste
zasiedzenie fizycznej części nieruchomości
odpowiedzialność użytkownika wieczystego
Opis:
Perpetual usufruct is an ius in re aliena of a complex legal nature. Its subject may only be a property owned by the State Treasury or a local government unit. Under Article 177 of the Polish Civil Code, prescription by occupation of property classified as public was excluded. When this Article was repealed, the normative barriers to acquisitive prescription of the ownership of real estate given in perpetual usufruct disappeared. This paper is a discussion concerning the possibility of acquiring ownership of a part of such property. First, the capability of a given part of real estate for prescription by occupation is established and next differing opinions and arguments against the possibility of acquiring ownership, or prescription by occupation of certain parts of real estate are presented. The arguments raised by the opponents of prescription by occupation have been critically assessed. Further, the consequences of such acquisitive prescription have been identified. The consequences of perpetual usufruct on the property in question have been examined and the fate of the part of the property acquired by the owner as well as that of the remaining part, analysed and compared. The civil liability of the perpetual usufruct holder has also been addressed.
Użytkowanie wieczyste jest prawem na rzeczy cudzej o skomplikowanym charakterze prawnym. Jego przedmiotem może być wyłącznie nieruchomość należąca do Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, czyli nieruchomość publiczna. Zasiedzenie nieruchomości państwowych było (na mocy art. 177 k.c.) wyłączone, co przesądzało o niemożliwości zasiedzenia własności nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste. Po jego uchyleniu zniknęły normatywne przeszkody nabycia w drodze zasiedzenia własności nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste. W niniejszej publikacji poddano analizie możliwość nabycia przez zasiedzenie własności fragmentu takiej nieruchomości. W pierwszej kolejności ustalono przedmiotową zdolność fizycznej części nieruchomości gruntowej do zasiedzenia. Ponadto przedstawiono poglądy kontestujące nabywanie przez zasiedzenie własności nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste. Podniesione przez przeciwników argumenty zostały poddane krytyce. Wskazano również na skutki zasiedzenia w rozpatrywanym przypadku. Zbadano los użytkowania wieczystego na nabytym przez posiadacza fragmencie nieruchomości oraz na pozostałej właścicielowi części. Wskazano również na różne rodzaje odpowiedzialności użytkownika wieczystego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 2; 145-158
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opłata roczna z tytułu trwałego zarządu a opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego. Wnioski z analizy porównawczej
Annual fee due to permanent administration and annual fee due to perpetual usufruct. Comparative analysis conclusions
Autorzy:
Sulczewski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596796.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
nieruchomość
użytkowanie wieczyste
trwały zarząd
property
perpetual usufruct
permanent administration
Opis:
The article contains a comparison of two legal institutions – perpetual usufruct and permanent administration. The conducted comparative analysis has proven differences and similarities between both institutions as far as their legal nature and functions they fulfil are concerned. Later on, the procedure of annual fees due to availing oneself of a real property based on perpetual usufruct and permanent administration will be discussed. The author is of the opinion that the procedure of annual payment charging raises doubts and it should constitute a subject of a discussion on the direction of changes, whereas the aspect of admissibility of the solutions suggested in the text should constitute a subject of other authors’ deliberations.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2014, XCII (92); 149-167
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustanowienie służebności przesyłu na prawie użytkowania wieczystego (Glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2017 r., III CZP 101/16)
Establishment of transmission easement under perpetual usufruct right (Gloss to the resolution of the composition of the seven judges of the supreme court of may 16, 2017, iii czp 101/16)
Autorzy:
Antoniuk, Jarosław R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697225.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
służebność przesyłu
użytkowanie wieczyste
nieruchomość
perpetual usufruct
transmission easement
property
Opis:
The Gloss is a partially critical analysis of the resolution of 7 judges of the Supreme Court of May 16, 2017, III CZP 101/16, in which the Court decided that transmission easement may be established under the right of perpetual usufruct. The author takes the view that Art. 233 of the Civil Code authorizing the perpetual usufructuary to dispose of his right, due to the applicable numerus clausus principle of establishing limited rights in rem, does not constitute a sufficient basis for encumbering the perpetual usufruct with the easement of transmission. In the absence of any specific regulation providing for the admissibility of the perpetual usufruct burden with transmission easement, the author is against this possibility. At the same time, the author shares the position expressed in the resolution of the Supreme Court that the perpetual usufructuary cannot effectively demand the establishment of transmission easement if the transmission equipment - installed by a state-owned enterprise during the period of uniform state property - was located on the property of the State Treasury before it was put into perpetual usufruct.
Glosa stanowi częściowo krytyczną analizę uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2017 r., III CZP 101/16, w którym Sąd ten uznał, że służebność przesyłu może być ustanowiona na prawie użytkowania wieczystego. Autor staje na stanowisku, że art. 233 Kodeksu cywilnego uprawniający wieczystego użytkownika do rozporządzania przysługującym mu prawem, ze względu na obowiązującą zasadę numerus clausus ustanawiania na prawach ograniczonych praw rzeczowych, nie stanowi wystarczającej podstawy do obciążenia użytkowania wieczystego służebnością przesyłu. Wobec braku szczególnej regulacji przewidującejdopuszczalność obciążenia użytkowania wieczystego służebnością przesyłu autor opowiada się przeciwko takiej możliwości. Jednocześnie autor podziela wyrażone w uchwale Sądu Najwyższego stanowisko, że użytkownik wieczysty nie może skutecznie żądać ustanowienia służebności przesyłu, jeżeli urządzenia przesyłowe – zainstalowane przez przedsiębiorstwo państwowe w okresie obowiązywania zasady jednolitej własności państwowej – znajdowały się na nieruchomości Skarbu Państwa przed oddaniem jej w użytkowanie wieczyste.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 1; 163-172
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected Issues of Establishing and Functioning of the Transmission Easement
Wybrane problemy z zakresu ustanawiania i funkcjonowania służebności przesyłu
Autorzy:
Butryn, K.
Preweda, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385741.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
służebność przesyłu
służebność gruntowa
użytkowanie wieczyste
transmission easement
easement
perpetual usufruct
Opis:
Instytucja służebności przesyłu, wprowadzona od 3 sierpnia 2008 r. na mocy nowelizacji kodeksu cywilnego, jest obecnie najczęściej stosowaną formą prawną umożliwiającą przedsiębiorcy przesyłowemu korzystanie z cudzych nieruchomości. Praktyczne zastosowanie tej instytucji napotyka jednak w praktyce szereg problemów prawnych. Celem opracowania jest przybliżenie wybranych aspektów świadczących o skomplikowaniu tworu służebności przesyłu. Służebność przesyłu ustanawiana jest na nieruchomości, która w myśl kodeksu cywilnego stanowi rodzaj rzeczy. Ustanowienie służebności powoduje w praktyce ograniczenie, w pewnym zakresie, prawa własności nieruchomości. Znaczna część nieruchomości oddana jest jednak w użytkowanie wieczyste, które jest prawem. Pojawia się zatem wątpliwość, czy służebnością przesyłu może zostać obciążone prawo, nie rzecz. W opracowaniu dokonano przeglądu orzecznictwa wskazującego na możliwość ustanowienia służebności przesyłu na nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, chyba że umowa oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi inaczej. Rzadko poruszanym, jednak bardzo ważnym problemem jest ustanowienie służebności przesyłu dla urządzeń nieprzebiegających fi zycznie przez nieruchomość, która ma zostać obciążona, a tylko oddziałujących na prawo własności. Orzecznictwo wskazuje na brak podstaw do ustanawiania w takim przypadku służebności przesyłu. W praktyce jednak posadowienie urządzeń przesyłowych na sąsiedniej nieruchomości powoduje istotne ograniczenia w wykonywaniu prawa własności, za które, w przypadku nieustanowienia służebności przesyłu, właściciel nie otrzyma należnego odszkodowania.
The institution of transmission easements, introduced from 3 August 2008 by an amending the Civil Code, is currently the most widely used legal form that allows entrepreneurs by transmission for the use of someone else’s property. The practical application of this institution faces a number of legal problems. The purpose of this paper is to bring certain aspects of a provider’s complexity solution for this issue. Transmission easement is established on the property, which, under the Civil Code, is a kind of thing immobility. The establishment of easements causes in practice limitation, to some extent, ownership of real estate. A large part of the property, however, is devoted to perpetual usufruct, which is kind of the law. It is therefore questionable whether the transmission easement can be charged as the right, not the thing. The paper reviews the case law, pointing to the possibility of establishing transmission easement on the property donated in perpetual usufruct, unless the contract makes the property the lease provides otherwise. Rarely mentioned, but very important issue is to establish a transmission easement for devices which do not go physically by the property to be charged and only affect the right of ownership. Case law indicates there is no basis to establish the transmission easement in this case. In practice, however foundation of transmission equipment on the neighboring property causing significant limitations in exercise of the right to property, for which, in the case of not establishing transmission easement, the owner does not receive due compensation.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2016, 10, 1; 33-44
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nabyciu użytkowania wieczystego w drodze zasiedzenia. Uwagi krytyczne
Acquisition of the perpetual usufruct right by way of prescription. Critical remarks
Autorzy:
Rozwadowski, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693558.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
inadmissibility of the prescription of perpetual usufruct rights
niedopuszczalność zasiedzenia użytkowania wieczystego
Opis:
The institution of prescription was invented and perfected in Roman law, and was later incorporated into most modern legal systems. It was introduced into the Polish legislation by a decree on property law of 11 October 1946. Following the Austrian civil code, the decree provided for an institution unknown to Roman law, which was holding of a right, as well as a possibilityof a prescription of a limited right in rem. Neither of the two rights has been included in the Civil Code currently in force in Poland. The only exception is its Article 352 which provides for an easement (servitude). As far as prescription is concerned, it may be only be applied to a thing in the autonomous possession of the owner. Again, Article 292 of the Civil Code providing for the prescription of an easement is an exception. In 1975, the Supreme Court passed a resolution on the inadmissibility of the prescription of perpetual usufruct rights. The court found that there is a legal loophole in this respect, and since perpetual usufruct is similar to ownership, an analogy can be applied to the former. Both views expressed by the Supreme Court are wrong. A perpetual usufruct lost in consequence of a long period of its non-use can be restored under several provisions of the Civil Code. However, the perpetual usufruct right and the ownership right are little similar to each other. A comparison of these rights shows similarities only in six, but differences in eighteen cases. Neither is it possible to adopt the analogy of Article 292 of the Civil Code. The provisions of this Article constitute an exception and according to the rule known under Roman law as well as Polish law: exceptiones non sunt extendendae. The above resolution of the Supreme Court had subsequently become the basis for later rulings and a number of other judgments have been delivered in which the court adopted a view of the existence under Polish law of the possibility of holding a right by prescription. However, since it is not possible to create an institution unknown in a given legal order simply by analogy, it ought to be considered that by introducing the possibility for the right to perpetual usufruct to prescribe, the Supreme Court has done what the legislator alone can do.
Instytucja zasiedzenia, wynaleziona i udoskonalona w prawie rzymskim, przejęta została do większości współczesnych systemów prawa. Do ustawodawstwa polskiego wprowadzona została po raz pierwszy dekretem o prawie rzeczowym z 11 października 1946 r. Dekret ten przewidywał, za kodeksem austriackim, nieznaną prawu rzymskiemu instytucję posiadania prawa, a także możliwość zasiedzenia ograniczonego prawa rzeczowego. Obie możliwości zarzucone zostały w obecnym polskim Kodeksie cywilnym. Jedyny wyjątek stanowi art. 352 k.c. o posiadaniu służebności. Co się tyczy zasiedzenia, to jego przedmiotem może być tylko rzecz materialna znajdująca się w posiadaniu samoistnym dokonującego zasiedzenia. Tu znowu wyjątek stanowi art. 292 k.c. o zasiedzeniu służebności. W roku 1975 Sąd Najwyższy podjął uchwałę o możliwości zasiedzenia użytkowania wieczystego. Sąd ten wyszedł z założenia, że w tym zakresie istnieje luka prawna, a skoro użytkowanie wieczyste jest podobne do prawa własności, można z tego tytułu zastosować analogię wobec użytkowania wieczystego. Obydwa poglądy SN uznać należy za błędne. Utratę użytkowania wieczystego przez długie jego nieużytkowanie przywrócić można z mocy kilku przepisów k.c. Podobieństwa użytkowania wieczystego do prawa własności są niewielkie. Przeprowadzając porównanie tych praw, zaledwie w sześciu przypadkach znaleziono ich podobieństwo, a w osiemnastu istnieją różnice. Nie ma tu także możliwości przyjęcia analogii z art. 292 k.c. Stanowi on bowiem wyjątek, a w myśl już znanej prawu rzymskiemu, a także prawu polskiemu reguły: exceptiones non sunt extendendae. Na podstawie cytowanej uchwały SN w szeregu innych orzeczeń tego Sądu przyjęto koncepcję o istnieniu w prawie polskim możliwości posiadania prawa. Ponieważ w drodze analogii nie można kreować instytucji nieznanej w danym porządku prawnym, uznać należy, że SN wprowadzając możliwość zasiedzenia prawa użytkowania wieczystego, dokonał tego, czego dokonać może wyłącznie ustawodawca.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 73-86
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies