Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ustalenie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Problematyka dopuszczalności zastosowania przez zakłady ubezpieczeń ulg (upustów) i rabatów przy ustaleniu wysokości odszkodowania za szkodę w pojeździe mechanicznym poszkodowanego. Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2024 r., III CZP 142/22
The issue of admissibility of applying reliefs (discounts) and bonuses by insurers in determining the amount of compensation for damage to a motor vehicle of the injured. A gloss to the resolution taken by the seven judges of the Supreme Court of 8 May 2024, ref.: III CZP 142/22
Autorzy:
Piątkowski, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47216800.pdf
Data publikacji:
2024-07-13
Wydawca:
Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
Tematy:
Sąd Najwyższy
ustalenie wysokości odszkodowania
ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych
poszkodowany
ubezpieczenia komunikacyjne
Supreme Court
determining the compensation amount
civil liability insurance for motor vehicle owners
injured party
motor insurance
Opis:
Przedmiotem glosy jest uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2024 r., III CZP 142/22, odnosząca się do ustalenia odszkodowania przez zakład ubezpieczeń na rzecz poszkodowanego z tytułu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Uchwała ta dotyka problematyki dopuszczalności zastosowania przez zakłady ubezpieczeń ulg (upustów) i rabatów przy ustaleniu wysokości odszkodowania za szkodę w pojeździe mechanicznym poszkodowanego. Przedmiotowa kwestia ma istotne znaczenie dla praktyki ubezpieczeniowej, gdyż od kilku lat trwa polemika na temat dopuszczalności podejmowania tego typu działań przez zakłady ubezpieczeń – zarówno w orzecznictwie sądów powszechnych, jak i w rozważaniach doktryny. Niejednolita praktyka ubezpieczeniowa doprowadzała po wielokroć do ustalania odszkodowań w niższej wysokości, aniżeli przedstawione rzeczywiste koszty naprawy pojazdów, a to z kolei rodziło spory na linii: poszkodowany – zakład ubezpieczeń. Glosa odnosić się będzie wyłącznie do dwóch tez uchwały z dnia 8 maja 2024 r., gdyż do złożenia glosy do publikacji nie doczekaliśmy się publikacji jej uzasadnienia.
The subject of this gloss is the judgment of the Supreme Court of 8 May 2024, reference III CZP 142/22, concerning the determination of compensation to be paid by an insurance company to the injured party under a civil liability insurance contract for owners of motor vehicles. The judgment addresses the question whether is admissible that insurance companies apply discounts when determining the amount of compensation for the injured party's motor vehicle. The issue in question is of significant importance for insurance practice, as for several years the admissibility of this type of activities by insurance companies has been raised in the jurisprudence of common courts and it also has been subject of considerations in the doctrine. Ununified insurance practice often led to compensation being set at a lower amount than the actual costs of vehicle repair, which in turn gave rise to disputes between the injured party and the insurance company. The gloss only refers to two theses of the judgment of 8 May 2024, as the statement of reasons thereof has not been published upon submitting this gloss for publication.
Źródło:
Prawo Asekuracyjne; 2024, 1(118), 1; 71-79
1233-5681
2957-1995
Pojawia się w:
Prawo Asekuracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dowód z opinii biegłego do spraw ekonomii, finansów i rachunkowości jako podstawa prawidłowego ustalenia kwoty uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności publicznoprawnej
Evidence from the opinion of an expert in economics, finance and accounting as the basis for the correct determination of the amount of depletion or exposure to depletion of public law receivables
Autorzy:
Charkiewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763035.pdf
Data publikacji:
2023-02-28
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
opinia biegłego sądowego
postępowanie karnoskarbowe
wiedza specjalistyczna
ustalenie prawidłowego stanu faktycznego
narażenie na uszczuplenie należności
uszczuplenie należności publicznoprawnej
court expert opinion
criminal and fiscal proceedings
specialist knowledge
determination of the correct facts
exposure to depletion of receivables
depletion of public law receivables
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie znaczenia opinii biegłego sądowego w postępowaniu karnym i postępowaniu karnym skarbowym jako dowodu niezbędnego do ustalenia prawidłowego stanu faktycznego w świetle możliwości dopuszczenia się przez podmiot gospodarczy uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie należności publicznoprawnej na rzecz Skarbu Państwa. Opinia zawierająca wiedzę specjalistyczną jest koniecznym elementem nowoczesnego postępowania sądowego z uwagi na złożone mechanizmy ekonomiczne, finansowe i rachunkowe występujące we współczesnym obrocie gospodarczym o charakterze międzynarodowym. Organy kontroli, a także organy postępowania sądowego często nie są w stanie samodzielnie ustalić prawidłowego stanu faktycznego, od którego nierzadko zależy stwierdzenie występowania znamion czynu zabronionego lub ich brak.
The subject of this article is to present the importance of the opinion of a court expert in criminal proceedings and penal fiscal proceedings as evidence necessary to determine the correct facts in the light of the possibility of a depletion or exposure to depletion of public law liabilities to the State Treasury by an economic entity. An opinion containing specialist knowledge is a necessary element of modern court proceedings, due to the complex economic, financial and accounting mechanisms occurring in modern international economic transactions. Inspection authorities, as well as judicial proceedings authorities, are not always able to independently determine the correct facts, which often determine whether or not there a re features of a prohibited act.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 2(318); 21-25
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa aprobująca do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 10 maja 2023 r., sygn. akt III CZP 71/22
Approving gloss to Resolution of a Panel of Seven Judges of the Supreme Court – Civil Chamber of 10 May 2023, court file no. III CZP 71/22
Autorzy:
Hamadyk, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433640.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
concordat (religious) marriage
marriage certificate
constitutive act
administrative legal term
determination of the non-existence of a marriage
małżeństwo konkordatowe (wyznaniowe)
akt konstytutywny
akt małżeństwa
termin administracyjnoprawny
ustalenie nieistnienia małżeństwa
Opis:
The approving gloss presents the decision of the Polish Supreme Court of the court file III CZP 71/22, that is the resolution of seven justices taken on May 10, 2023. It shows that a marriage certificate prepared as part of a contractual marriage is of a constitutive nature, and exceeding the 5-day deadline, which is of an administrative nature, for submitting a certificate under art. 8 § 2 of the Family and Guardianship Code, by a clergyman, should, in principle, result in a refusal to prepare a marriage certificate. However, if such an act is prepared, it cannot be considered that the marriage does not exist. The Supreme Court also pointed out that Art. 10 of the Concordat is not suitable for direct application, only national regulations issued on its basis.
Przedmiotem analizy aprobującej glosy jest uchwała składu siedmiu sędziów SN z 10 maja 2023 r., sygn. akt III CZP 71/22. W uchwale rozstrzygnięto następujące kwestie: akt małżeństwa sporządzony w ramach zawieranego małżeństwa wyznaniowego (konkordatowego) ma charakter konstytutywny; przekroczenie 5-dniowego terminu, który ma charakter administracyjnoprawny, na złożenie zaświadczenia z art. 8 § 2 k.r.o. przez duchownego powinno skutkować odmową sporządzenia aktu małżeństwa – jeżeli jednak taki akt sporządzono, nie można uznać, że małżeństwo nie istnieje. W uchwale stwierdzono dodatkowo, że art. 10 Konkordatu nie nadaje się do bezpośredniego stosowania, a jedynie regulacje krajowe wydane na jego podstawie.
Źródło:
Studia Ełckie; 2023, 25, 3; 347-358
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnorodzajowe ustalenie alternatywne w niemieckim prawie karnym
Heterogeneous alternative conviction in German criminal law
Autorzy:
Głuchowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28790620.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
alternative conviction
Wahlfeststellung
German law
nullum crimen sine lege
nulla poena sine lege
presumption of innocence
principle of legal certainty
receiving stolen goods
ustalenie alternatywne
prawo niemieckie
domniemanie niewinności
zasada określoności
prawo konstytucyjne
paserstwo
Opis:
W niemieckim orzecznictwie i w doktrynie dominuje pogląd, że pod pewnymi warunkami możliwe jest skazanie oskarżonego, nawet jeśli sąd nie ustalił, jakiego typu przestępstwa się on dopuścił. Przykładem jest skazanie za „kradzież albo paserstwo”, jeśli u oskarżonego znaleziono skradzione rzeczy, ale nie wykazano, w jaki sposób je uzyskał. Tej nieuregulowanej przez ustawę praktyce zarzucano niekonstytucyjność ze względu na naruszenie gwarancji nullum crimen, nulla poena sine lege, zasady domniemania niewinności i zasady określoności. Do krytyków różnorodzajowego ustalenia alternatywnego (echte Wahlfeststellung) dołączył w 2014 r. jeden z senatów Trybunału Federalnego. Niniejszy artykuł systematyzuje rodzaje ustaleń alternatywnych w niemieckim procesie karnym, a następnie skupia się na ich najbardziej kontrowersyjnej odmianie. Przedstawiono historię kształtowania instytucji prawnej różnorodzajowego ustalenia alternatywnego oraz przesłanki jej stosowania. Omówiono też wszystkie wątpliwości natury konstytucyjnej. Autor zgodził się z Wielkim Senatem do Spraw Karnych Trybunału Federalnego i z Federalnym Sądem Konstytucyjnym, że obecna praktyka nie stanowi naruszenia Ustawy zasadniczej. Niemniej wyrażono postulat uregulowania ustaleń alternatywnych w ustawie.
There is a view prevalent in both German judicature and German legal literature that, under certain circumstances, the court can convict a person without having determined the type of crime they have committed. Examples include a conviction on the grounds of ‘theft or receiving stolen goods’ in cases when stolen goods have been found in possession of the accused but how they had been obtained was not determined. This practice is not regulated by the statutes and has been considered unconstitutional by some scholars for breaching the principle of nullum crimen, nulla poena sine lege, the principle of the presumption of innocence, and the principle of legal certainty. Furthermore, one of the panels of the Federal Court of Justice voiced criticism of heterogeneous alternative convictions in 2014. This article systematizes the practice of alternative conviction in the German criminal procedure, further focusing on the type of the practice that causes most controversy. This is followed by a historical account showing how the legal institution of heterogeneous alternative conviction has developed, as well as covering the conditions for applications and all the doubts of a constitutional nature. The author shares the view of the Grand Panel for Criminal Matters at the Federal Court of Justice and the Federal Constitutional Court, which recognized that the current practice is in no breach of the Basic Law. However, a call is also expressed that alternative convictions be regulated by law.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 1; 211-224
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność odszkodowawcza za szkody antymonopolowe wyrządzone przez spółki powiązane – rozwój koncepcji jednolitego organizmu gospodarczego Glosa do wyroku TSUE z 6 października 2021 r. w sprawie C-882/19 Sumal SL przeciwko Mercedes Benz Trucks España SL
Autorzy:
Mackiewicz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216170.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
private enforcement
single economic unit
ustalenie podmiotów odpowiedzialnych za naprawienie szkody
naruszenie prawa konkurencji
Opis:
Przedmiotem niniejszej glosy jest analiza i ocena wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wydanego dnia 6 października 2021 r. w sprawie C-882/19 z powódzwa Sumal SL przeciwko Mercedes Benz Trucks España SL. Wyrok w sprawie Sumal dotyczy istotnego zagadnienia w obszarze prawa konkurencji zarówno publicznego, jak i prywatnego (private enforcement), tj. ustalenia kręgu podmiotów odpowiedzialnych za naruszenia prawa konkurencji działających w ramach jednego organizmu gospodarczego. Dotychczasowe orzecznictwo TSUE w tym zakresie koncentrowało się przede wszystkich na ustaleniu odpowiedzialności spółki dominującej (matki) w grupie spółek. W wyroku w sprawie Sumal, TSUE podjął kwestię odpowiedzialności spółek zależnych (córek), w sytuacji naruszenia prawa konkurencji przez spółkę matkę. TSUE nie przekreślił w żadnym wypadku dotychczasowego orzecznictwa TSUE dot. single economic unit, uszczegółowił jedynie warunki odpowiedzialności spółek zależnych. Owe doprecyzowanie było niewątpliwie pożądane. Niemniej stawia pod znakiem zapytania zasadę odpowiedzialności spółek zależnych w sytuacji, gdy nie brały one bezpośrednio udziału w naruszeniu, ale w sposób pośredni lub nieformalny.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2022, 11, 3; 79-86
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria podatkowego stanu faktycznego a regulacja z zakresu cen transferowych na przykładzie prawidłowego ustalenia treści zdarzenia gospodarczego (ang. accurate delineation of transaction, ADT)
Theory of taxable event and transfer pricing regulation on example of accurate delineation of transaction, ADT
Autorzy:
Gryziak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762081.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
prawidłowe ustalenie treści zdarzenia gospodarczego
podatkowy stan faktyczny
ceny transferowe
accurate delineation of transaction
taxable event
transfer pricing
Opis:
Ustawodawca podatkowy wprowadza szereg rozwiązań mających prowadzić do prawidłowego odwzorowania zdolności płatniczej, co z jednej perspektywy ma zapewnić sprawiedliwość podatkową w aspekcie równości opodatkowania, z drugiej zaś – uszczelniać system podatkowy. Wprowadzane rozwiązania wymagają jednak dokonania skomplikowanych analiz, które mogą przynieść niejednoznaczne rezultaty – przykładem takiego rozwiązania jest mechanizm prawidłowego ustalenia treści zdarzenia gospodarczego (ADT). Pojawia się zatem pytanie, czy rozwiązania takie odpowiadają zakreślonemu w Konstytucji RP1 standardowi szczegółowości prawa podatkowego, który ma chronić podmioty podatkowe przed samowolą podatkową (koncepcja podatkowego stanu faktycznego).
More and more solutions are enacted in tax law in order to accurately aim at a taxpayer’s ability to pay. On the one hand, it should ascertain the tax justice in terms of equality of taxation. On the other hand, it should protect due tax revenues. However, such measures require thorough analysis which in turn does not lead to unequivocal results – an example is provided by accurate delineation of transaction (ADT). Hence, a question must be posed whether such mechanisms are compatible with the constitutional standard of tax legislation which is meant to assure the taxpayers’ rights through the certainty of tax law (theory of taxable event).
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2022, 7(311); 32-40
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2018 r., I KZP 5/18
Gloss to the Resolution of the Supreme Court Of 20 September 2018, I KZP 5/18
Autorzy:
Szabłowska-Juckiewicz, Marzena
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953578.pdf
Data publikacji:
2021-02-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pracownik
art. 218 § 1a Kodeksu karnego
ustalenie istnienia stosunku pracy
zasada jurysdykcyjnej samodzielności sądu karnego
employee
Article 218 § 1a of the Penal Code
determining the existence of an employment relationship
principle of jurisdictional independence of the criminal court
Opis:
W komentowanej uchwale Sąd Najwyższy sformułował tezę, że znaczenie terminu ,,pracownik”, którym posłużono się w art. 218 § 1a K.k., powinno być ustalane za pomocą norm i definicji pochodzących z prawa pracy. Przestępstwo z art. 218 § 1a K.k. to przestępstwo jedynie przeciwko prawom pracowników w rozumieniu art. 2 K.p. oraz osób zatrudnionych na warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, niezależnie od nazwy zawartej przez strony umowy (art. 22 § 1¹ K.p.). Stanowisko Sądu Najwyższego należy zaaprobować. Terminowi ,,pracownik” nie można nadawać znaczenia szerszego niż funkcjonujące w prawie pracy, gdyż stanowiłoby to niedozwoloną wykładnię na niekorzyść oskarżonego, kolidującą z zasadą nullum crimen sine lege. Przekonująca jest również teza, aby sąd karny, orzekając o popełnieniu przestępstwa z art. 218 § 1a K.k., dokonywał ustaleń dotyczących wykonywania pracy w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy wbrew nazwie zawartej przez strony umowy zgodnie z zasadą jurysdykcyjnej samodzielności wyrażoną w art. 8 § 1 K.p.k.
In the commented resolution, the Supreme Court formulated the thesis that the meaning of the term ‘employee’, used in Article 218 § 1a of the Penal Code, should be determined by means of norms and definitions derived from the labor law. An offense under Article 218 § 1a of the Penal Code constitutes an offense only against employees’ rights within the meaning of Article 2 of the Labor Code and in regard to persons employed under specific conditions to the employment relationship, regardless of the termed used by the parties in the contract (Article 22 § 1¹ of the Labor Code). The position of the Supreme Court should be approved. The term ‘employee’ cannot be given a broader meaning than that used within the labor law, as this would authorize an unlawful interpretation to the detriment of the accused, conflicting with the principle of nullum crimen sine lege. The thesis also attempts to convince that a criminal court, when deciding on the commission of an offense under Article 218 § 1a of the Penal Code, made arrangements for the performance of work in the specific conditions to the employment relationship contrary to the term used by the parties in the contract in accordance with the principle of jurisdictional independence expressed in Article 8 § 1 of the Code of Criminal Procedure.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 1; 387-399
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klauzule earnout oraz clawback w umowach sprzedaży nieruchomości
Earnout and clawback clauses in real estate sales contracts
Autorzy:
Jelonek-Jarco, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036837.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conditional legal act
earnout clause
clawback clause
price
setting of a price
modification of a price
czynność prawna warunkowa
klauzula earnout
klauzula clawback
cena
ustalenie ceny
zmiana ceny
Opis:
Klauzule earnout oraz clawback są coraz częściej stosowane w umowach sprzedaży. Klauzule te zapewniają elastyczność ceny, a w konsekwencji ich znaczenie prawne i gospodarcze dla stron umowy jest bardzo duże. Analizy wymaga dopuszczalność ich zastrzegania w umowach sprzedaży nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego). Wynika to z regulacji zawartej w art. 157 § k.c., zgodnie z którym własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu. Gdyby bowiem klauzule te spełniały przesłanki uznania ich za warunek, nie byłoby możliwe ich zamieszczanie w umowach sprzedaży nieruchomości mających przenieść jej własność na kupującego. Celem opracowania jest podjęcie próby udzielenia odpowiedzi na to pytanie. Przeprowadzone badania prowadzą do wniosku, że klauzule earnout oraz clawback spełniają przesłankę określenia ceny w sposób zgodny z art. 536 § 1 k.c., a więc przez wskazanie podstaw do jej ustalenia. Należy także przyjąć dopuszczalność wprowadzania takich klauzul do umów sprzedaży nieruchomości – nie stanowią one bowiem warunku (art. 157 k.c.); w konsekwencji umowa taka wywołuje skutek rozporządzający – przenosi więc własność na kupującego.
The earnout and clawback clauses are often used by the parties in sales contracts. These clauses provide for price flexibility in the agreements and as a result they are of crucial legal and commercial importance for the parties. The issue which should be analysed is the admissibility of introducing these clauses in sales contracts pertaining to real properties (perpetual usufruct right). It is result of regulation contained in Article 157 of the Civil Code pursuant to which the ownership of a real property cannot be transferred conditionally or with the stipulation of a time limit. If these clauses fulfil the premises of a condition, they could not be applied in sales contracts aimed at transferring the ownership of real property to the buyer. The aim of the article is to find an answer to this question. The conducted research leads to the conclusion that both earnout and clawback clauses are compatible with the way of determining a price according to Article 536 § 2 of the Civil Code and are admissible under Polish law. Both clauses are also admissible in sale agreements concerning real property – they cannot be treated like a condition (Article 157 of the Civil Code). As a consequence, sale agreements containing such clauses transfer the ownership of the real estate to the buyer.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 1; 171-186
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota zadośćuczynienia oraz czynniki wpływające na jego wysokość
Autorzy:
Hyla, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788162.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
zadośćuczynienie
ustalenie wysokości zadośćuczynienia
poszkodowany
kompensacja
dyskrecjonalność sędziowska
compensation
amount of compensation
injured party
compensatory role
judicial independence
Opis:
Opracowanie dotyczy instytucji zadośćuczynienia, stanowiącego jeden ze sposobów naprawienia szkody niemajątkowej. Przyznana suma pieniężna ma wynagradzać doznane cierpienia fizyczne i psychiczne, a co za tym idzie ma stanowić pewnego rodzaju ekwiwalent poniesionej szkody niemajątkowej. Aby funkcja ta mogła być realizowana, wysokość zadośćuczynienia musi zostać należycie ustalona w oparciu o czynniki istotne dla danego stanu faktycznego. Uznanie, czy osobie, której została wyrządzona szkoda, należy się zadośćuczynienie i w jakiej wysokości należy do kompetencji sądu. W niniejszym artykule omówione zostały przykładowe czynniki, którymi sąd powinien kierować się przy określaniu wysokości należnego zadośćuczynienia. Wskazano, jak dużym wyzwaniem dla sądu jest orzekanie o kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia.
The study concerns the institution of compensation, which is one of the ways to compensate for non-pecuniary damage. The sum of money awarded is intended to compensate for physical and psychological suffering and consequently – to constitute a kind of non-pecuniary damage equivalent. In order to implement this function, the amount of compensation must be duly determined based on factors relevant to the facts. Determining whether the injured person should be compensated, and with what amount, is the competence of the court. This article discusses examples of factors which the court should use to determine the amount of compensation. At the same time, discussion of this issue outlines how challenging it is for the court to implement the compensatory function of this institution.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2020, 2(222); 104-121
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konkurencyjność powództw z art. 189 k.p.c. i art. 10 u.k.w.h. (uwagi na tle wyroku Sądu Najwyższego z 23 marca 2018 r.)
Competitiveness of Actions under art. 189 of the Polish Code of Civil Procedure and art. 10 of the Polish Land and Mortgage Register Act: Remarks on the Verdict of 23 March 2018 Issued by the Supreme Court
Autorzy:
Gapska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096606.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
powództwo o ustalenie istnienia lub nieistnienia prawa lub stosunku prawnego; interes prawny; usunięcie niezgodności w księdze wieczystej; zbieg roszczeń.
action to determine whether the claimant has a right or legal relationship; a claimant’s legal interest; removal of inconsistencies in the land and mortgage register; concurrence of claims.
Opis:
W artykule poruszona została kwestia relacji pomiędzy powództwem o usunięcie niezgodności między treścią księgi wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym, znajdującym podstawę normatywną w art. 10 u.k.w.h., i powództwem z art. 189 k.p.c. o ustalenie istnienia lub nieistnienia prawa lub stosunku prawnego. Autorka aprobująco odnosi się do poglądu akcentującego odmienność celów i charakteru obu tych powództw jako zmierzających do osiągnięcia innego rodzaju ochrony prawnej. Weryfikacja tego założenia pozwala także na zaaprobowanie tezy, że interesu prawnego w wytoczeniu powództwa o ustalenie na podstawie art. 189 k.p.c. nie wyklucza możliwość zgłoszenia przez powoda roszczenia z art. 10 u.k.w.h. W ocenie autorki powyższe stanowisko nie uzasadnia jednak posługiwania się na gruncie prawa procesowego cywilnego pojęciem „zbieg roszczeń w zakresie ww. powództw” i to zarówno z przyczyn metodologicznych, jak i normatywnych. Z perspektywy wspomnianej odmienności form ochrony prawnej i sfery, w zakresie której ta ochrona ma oddziaływać, nieuprawnione jest twierdzenie, że powództwa z art. 10 u.k.w.h. i art. 189 k.p.c. są w stanie zaspokoić ten sam interes prawny.
This article considers the relationship between an action for the removal of inconsistencies between an entry in the Polish land and mortgage register and the actual legal status of the property in question. The grounds for action to amend an entry in the register are given in Art. 10 of Ustawa o księgach wieczystych i hipotece (the Land and Mortgage Register Act); and the grounds to determine whether a claimant has a right or legal relationship (justifying such an amendment) are defined under Art. 189 of the Code of Civil Procedure. The author agrees with the view which says that the nature of these two actions is different, and that they have different aims, intended to achieve different types of legal protection. If this assumption holds, it will also show that a claimant’s legal interest in bringing an action pursuant to art. 189 of the Code of Civil Procedure does not rule out his option to bring a claim under Art. 10 of the Land and Mortgage Register Act as well. However this position does not justify the use of the concept of “concurrence of claims” within civil procedural law, either for methodological or normative reasons. From the perspective of the different forms of legal protection offered by these two types of claim and the scope of their effects, it would be inadmissible to allege that claims under Art. 10 of the Land and Mortgage Register Act and under Art. 189 of the Code of Civil Procedure meet the same legal interest.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 4; 319-352
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
POSTĘPOWANIE DOWODOWE W SPRAWIE O USTALENIE WYPADKU PRZY PRACY
Evidentiary Proceedings to Establish that an Accident has Occurred at Work
Autorzy:
Siemienkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096524.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wypadek przy pracy; postępowanie dowodowe; ustalenie; postępowanie sądowe z zakresu prawa pracy.
accident at work; evidentiary proceedings; confrmation; proceedings under Polish labour law.
Opis:
Ugruntowana linia orzecznicza Sądu Najwyższego uznaje dopuszczalność kierowania przez pracownika powództwa o ustalenie, że określone zdarzenie miało charakter wypadku przy pracy. Celem postępowania sądowego jest potwierdzenie zaistnienia prawotwórczego faktu – wypadku przy pracy. Ciężar dowodzenia spoczywa na pracowniku, jednak pracodawca nie pozostaje bierny w toku procesu. Postępowanie przed sądem pracy ma charakter odrębny i w wielu aspektach odbiega od ogólnych reguł. W celu wykazania przesłanek wypadku przy pracy, pracownik może posługiwać się wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi, np. dowodem z dokumentów, zeznań świadków czy opinii biegłego.
Poland’s Supreme Court has repeatedly issued judgments acknowledging an employee’s right to bring an action to confirm that a given incident which occurred in his workplace was an accident at work. The purpose of such evidentiary proceedings is to establish the occurrence of a legal fact, viz. an accident at work. The burden of proof rests on the employee, but the employer does not remain passive during the process. Evidentiary proceedings under Polish labour law are independent in character and in many aspects depart from the general rules. To show that the conditions for an accident at work have been met, an employee may use any available means of proof, such as documentary evidence, witnesses’ statements, or expert opinions. Poland’s Supreme Court has repeatedly issued judgments acknowledging an employee’s right to bring an action to confirm that a given incident which occurred in his workplace was an accident at work. The purpose of such evidentiary proceedings is to establish the occurrence of a legal fact, viz. an accident at work. The burden of proof rests on the employee, but the employer does not remain passive during the process. Evidentiary proceedings under Polish labour law are independent in character and in many aspects depart from the general rules. To show that the conditions for an accident at work have been met, an employee may use any available means of proof, such as documentary evidence, witnesses’ statements, or expert opinions.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 189-206
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Termin do złożenia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego – analiza i uwagi de lege ferenda
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338281.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
zdarzenie medyczne
wniosek o ustalenie zdarzenia medycznego
termin zawity prawa materialnego
naprawienie szkody
medical incident
application for determining a medical incident
substantive-law final time limit
compensation for damage
Opis:
Celem artykułu jest poddanie krytycznej analizie terminu do wniesienia wniosku o ustalenie zdarzenia medycznego. Punktem wyjścia dla oceny art. 67c ust. 2 i 4 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta jest ustalenie, iż termin ten powinien być kwalifikowany jako termin zawity prawa materialnego, co rzutuje w szczególności na skutki jego upływu i brak możliwości – wbrew przyjętej w regulaminach poszczególnych komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych kwalifikacji tego terminu jako terminu prawa procesowego – jego przywrócenia. Analiza przyjętego przez ustawodawcę rozwiązania prowadzona jest również przez pryzmat jego porównania z ustawową regulacją przedawnienia roszczeń majątkowych o naprawienie szkody na osobie, wyrządzonej czynem niedozwolonym (art. 4421 § 3 k.c.). Porównanie to prowadzi do wniosku, że termin do dochodzenia żądania ustalenia zdarzenia medycznego w znaczący sposób ogranicza dostęp do tej alternatywnej drogi służącej do indemnizacji uszczerbku powstałego w związku z leczeniem.
The aim of this article is to critically assess the time limit for submitting an application for determining a medical incident. The starting point for the evaluation of Article 67c paras 2 and 4 of the Act on patients’ rights and Patient Ombudsman is the inference that this time limit should be qualified as final. This conclusion in particular impacts the effects of its expiry and the lack of possibility – contrary to the individual rules of procedure of voivodship committees deciding on medical incidents in which the time limit is defined under procedural law – for its restoration. The analysis of the solution adopted by the legislator is also conducted through the prism of its comparison with the statutory period of limitation in claims for compensation for damage caused by a wrongful act (Article 4421 § 3 Civil Code). This comparison leads to the conclusion that the time limit for submitting an application for determining a medical incident significantly limits access to this alternative method of redressing damage caused by medical treatment.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 3; 142-159
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Mikołaj Rej jest autorem prozatorskiej parafrazy Psałterza Dawidowego? O dylematach badacza w ustalaniu autorstwa dawnych tekstów
Is Mikołaj Rej the author of the prose paraphrase of David’s Psalter? About the dilemma faced by the scholar over how to establish the authorship of old texts
Autorzy:
Kowalska, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878578.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ustalenie autorstwa dawnych tekstów
Mikołaj Rej
Psałterz Dawidowy
establishing the authorship of old texts
David’s Psalter
Opis:
Celem artykułu jest poruszenie problemu autorstwa anonimowej prozatorskiej parafrazy Psałterza Dawidowego przypisywanej Mikołajowi Rejowi. Omówiono w nim również trudności, jakie napotykają uczeni podczas ustalania autorstwa dawnych tekstów, co jest wynikiem niewystarczających metod naukowych, opartych na analizie całości tekstu (metoda częstości, test leksykalny). Często zdarza się, że takie trudności pojawiają się w sytuacji, w której tekst jest heterogeniczny, powstały w wyniku współpracy wielu autorów. Analizy pokazują, że najskuteczniejszą metodą naukową dotyczącą anonimowego Psałterza jest użycie stylometrycznej metody Gustava Herdana i kompilacja słowników częstotliwości oddzielnie dla każdego z psalmów. Co więcej, cechy syntaktyczne poszczególnych psalmów można by opracować za pomocą badań statystycznych. Zastosowanie metody stylometrycznej jest uzasadnione, a wręcz niezbędne, by zweryfikować wcześniejsze, czasami sprzeczne rezultaty pracy naukowców, sformułowane na podstawie intuicyjnych obserwacji.
The aim of the article is to address the problem of the authorship of the anonymous prose paraphrase of David’s Psalter, ascribed to Mikołaj Rej. It also deals with scholars’ difficulty of establishing the authorship of old texts, which is the result of insufficient scientific methods, based on the analysis of the whole text (the frequency method, the lexical test). It is often the case that such difficulties arise in a situation in which the text is heterogeneous, created by the cooperation of a number of authors. The analyses show that the most effective scientific method concerning the anonymous Psalter is the use of Gustav Herdan’s stylometrical method and the compilation of frequency dictionaries, separately for each of the psalms. Moreover, the syntactic features of particular psalms could be dealt with by means of a statistic research. It proves justifiable and necessary to use the stylometrical method in order to verify the previous, sometimes contradictory results of scholars, formulated on the basis of intuitive observations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 6; 133-147
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesowa ochrona praw ubezpieczonego-konsumenta w kontekście realizacji prawnego zabezpieczenia wierzytelności kredytowej
Process aspects of protecting the rights of the insured-consumer in the context of the implementation of the right from the loan collateral, which was established on the insurance contract
Autorzy:
Rogoziński, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052165.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Bankowy Fundusz Gwarancyjny
Tematy:
bancassurance
ubezpieczenie spłaty kredytu
zabezpieczenie spłaty kredytu
powództwo o świadczenie na rzecz osoby trzeciej
powództwo o ustalenie
payment protection insurance
loan collateral
action for a benefit to a third party
action to establis
Opis:
Wskazanie umowy ubezpieczenia jako obligatoryjnego prawnego zabezpieczenia spłaty kredytu (przede wszystkim długoterminowego) stało się powszechną praktyką na rynku usług finansowych, w tym także w relacjach z konsumentami. To zaś rodzi problemy praktyczne nie tylko na etapie transferu wierzytelności z umowy ubezpieczenia na bank, ale przede wszystkim na etapie realizacji roszczeń – już po zajściu wypadku ubezpieczeniowego. Celem artykułu jest analiza prawnej i faktycznej pozycji procesowej ubezpieczonego-kredytobiorcy lub jego spadkobierców po zajściu wypadku ubezpieczeniowego. Zaproponowane w orzecznictwie rozwiązania proceduralne ocenione zostaną pod kątem ich zgodności z wymogiem zagwarantowania konsumentom skuteczności instrumentów ochrony przewidzianych w unijnym reżimie prawa konsumenckiego, co determinuje również konieczność odwołania się do relacji ekonomicznych łączących ubezpieczonego-kredytobiorcę, bank oraz ubezpieczyciela.
It is common practice on the financial services market to use loan collateral by transferring rights from a property or life insurance contract. This also applies to consumer trading. For this reason, practical problems must be faced not only at the stage of transfer of claims from the insurance contract, but primarily at the stage of implementation of claims – after an insurance accident. The purpose of this article is to analyze the legal and actual procedural position of the insured-borrower or his heirs in that cases. The procedural solutions proposed in the case-law will be analyzed in the light of their compliance with the requirement to guarantee consumers the effectiveness of protection instruments provided for in the EU consumer law regime. This will also determine the need to refer to economic relations between the insured-borrower, the bank and the insurer.
Źródło:
Bezpieczny Bank; 2019, 76, 3; 113-129
1429-2939
Pojawia się w:
Bezpieczny Bank
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystywanie testów genetycznych w sprawach z zakresu spornej filiacji
Genetic tests in cases of disputable filiation
Autorzy:
Sarnacka, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806870.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
testy genetyczne
ustalenie ojcostwa
genetic testing
filiation
determination of fatherhood
Opis:
Sprawy z zakresu spornej filiacji odgrywają szczególną rolę wśród procesów cywilnych. Procedura dowodowa w powyższych sprawach jest nieodzownie związana z dowodami natury biologicznej, wśród których szczególną rolę odgrywa dowód z badań DNA, który prawidłowo przeprowadzony pozwala ze stuprocentową pewnością na wykluczenie ojcostwa oraz z prawdo-podobieństwem graniczącym z pewnością jego ustalenie.
Disputable filiation cases play a significant role in civil lawsuits. Hearing of evidence in the above-mentioned cases is tightly connected with proofs of biological nature, with DNA testing playing a special role, which, when properly done, permits an exclusion of fatherhood with 100% certainty or its determination with nearly 100% certainty.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 2; 67-91
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies