Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "urticaria" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Current glimpse of airborne allergenic pollen in Indian subcontinent
    Badania zawartości alergenów pyłkowych w powietrzu na subkontynencie indyjskim
    Autorzy:
    Ghosal, K.
    Gupta-Bhattacharya, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28591.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    aeroallergen
    pollen
    allergic disease
    respiratory allergy
    bronchial asthma
    rhinitis
    urticaria
    atopic dermatitis
    India
    Opis:
    Respiratory allergic diseases such as bronchial asthma, rhinitis, urticaria, atopic dermatitis have been steadily increasing all over the world, including India. Owing to its alarming trend, several aerobiological surveys have been undertaken in different parts of India to delineate the variety of pollen and spore load. In this review, we have reported the current state of aerobiological knowladge in India with particular reference to allergenic airborn pollen occurence in 2001–2015. Pollen have been found to contribute a significant proportion in the air and caused allergy symptoms in the local inhabitants. Aerobiological records, a questionnaire survey and hospitalization records have been employed for the analysis. Holoptelea integrifolia, Amaranthus spinosus in northern region, Sorghum vulgare, Pennisetum, Gynandropsis gynandra, Parthenium hysterophorus, Dolichandrone platycalyx in southern regions, and Parthenium hysterophorus from the western region; Cynodon dactylon, Cenchrus ciliaris in the central area; Acacia auriculiformis, Cleome gynandra, Catharanthus roseus, Phoenix sylvestris, Areca catechu, and Lantana camara in the eastern regions as potential aeroallergens in India. The statistical approach confirmed the correlation between hospitalization rate associated with allergy-related health troubles and the prevalent allergenic pollen in the air. The Poaceae group has been found to be dominant throughout India. Immuno-biochemical studies identified various protein with allergenic potential found in the pollen recorded. Epitope identification and homology of the major allergenic protein Cat r1 of Catharanthus sp and Par j 1 of Parietaria judaica have been found. Identification of allergenic pollen grains and the modern approach concerning cross-reactivity and epitope revelation of dominant airborne pollen have important clinical implications for the prevention, diagnosis and treatments of allergic diseases in India.
    W ostatnich latach na całym świecie drastycznie wzrasta liczba chorób alergicznych układu oddechowego (astma oskrzelowa, nieżyt nosa) oraz pokrzywka czy atopowe zapalenie skóry. Trend wzrostowy występuje również w Indiach, dlatego podjęto badania aerobiologiczne w celu określenia regionalnych różnic zawartości pyłku i zarodników w powietrzu.W artykule przedstawiono obecny stan badań aerobiologicznych prowadzonych w latach 2001–2015 w Indiach, ze szczególnym uwzględnieniem zawartości alergenów pyłkowych. Badania te potwierdzają znaczny udział alergenów pyłkowych w aeroplanktonie. Analizowano również korelację pomiędzy zawartością alergenów pyłkowych w powietrzu a danymi dotyczącymi hospitalizacji pacjentów, u których wystąpiły symptomy alergii. W regionach Indii północnych do alergenów pyłkowych należą Holoptelea integrifolia, Amaranthus spinosus, w regionach południowych Sorghum vulgare, Pennisetum, Gynandropsis gynandra, Parthenium hysterophorus, Dolichandrone platycalyx, w regionach zachodnich Parthenium hysterophorus, na obszarach centralnych Cynodon dactylon, Cenchrus ciliaris, a w regionach wschodnich Acacia auriculiformis, Cleome gynandra, Catharanthus roseus, Phoenix sylvestris, Areca catechu i Lantana camara. W okresie kwitnienia roślin produkujących pyłek alergiczny oraz tuż po tym okresie, wystąpiła znaczna korelacja pomiędzy wskaźnikiem hospitalizacji z powodu problemów zdrowotnych związanych z alergiami oraz zawartością alergenów pyłkowych w powietrzu. Stwierdzono, że pyłek gatunków z rodziny Poaceae jest dominujący na całym obszarze Indii. W badaniach immunobiochemicznych określono alergenny białkowe występujące w pyłku dominujących gatunków. Wykazano istnienie podobnych epitopów oraz homologię głównych białek alergennych, białka Cat r1 pochodzącego z Catharanthus sp. oraz białka Par j 1 pochodzącego z Parietaria judaica. Identyfikacja alergenów pyłkowych, określanie epitopów dominujących ziaren oraz wiedza o możliwej reaktywności krzyżowej alergenów ma istotne znaczenie kliniczne w zakresie zapobiegania, diagnozowania i leczenia chorób alergicznych w Indiach.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2015, 68, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bilastyna w schorzeniach alergicznych - przegląd literatury
    Autorzy:
    Kuthan, Robert
    Zaremba-Wróblewski, Gabriel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11339471.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    bilastyna
    skuteczność
    bezpieczeństwo
    alergiczny nieżyt nosa
    pokrzywka
    bilastine
    efficacy
    safety
    allergic rhinitis
    urticaria
    Opis:
    Nadwrażliwość na alergeny środowiskowe obejmuje szeroką grupę schorzeń, takich jak alergiczny nieżyt nosa, astma alergiczna, atopowe zapalenie skóry, alergie kontaktowe i pokarmowe, a także pokrzywkę alergiczną. Schorzenia te dotyczą pacjentów na całym świecie. Szacuje się, że co najmniej 30% populacji globalnej doświadcza schorzeń alergicznych o różnej manifestacji i zróżnicowanym nasileniu objawów. W leczeniu alergii stosowane są głównie leki zaliczane do pierwszej i drugiej generacji inhibitorów receptora histaminowego H1. Wybór leku antyhistaminowego powinien być dostosowany do wieku pacjenta, typu i nasilenia objawów chorobowych. W artykule przedstawiono ogólną charakterystykę bilastyny oraz dokonano przeglądu wybranych pozycji literaturowych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności bilastyny w leczeniu schorzeń alergicznych.
    Hypersensitivity to environmental allergens includes a wide group of diseases such as allergic rhinitis, allergic asthma, atopic dermatitis, contact and food allergies, as well as allergic urticaria. These diseases affect patients worldwide. It is estimated that at least 30% of the global population experiences allergic diseases of various manifestations and with varying degrees of severity. First and second generation antihistamines (H1 receptor antagonists) are the mainstay used in the treatment of allergic diseases. The choice of which antihistamine should be based on the patient's age and type/severity of symptoms. This article presents the general characteristics of Bilastine and reviews selected literature on the safety and efficacy of Bilastine in the treatment of allergic diseases.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2023, 382, 03; 7-14
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Risk factors for work-related eczema and urticaria among vocational students of agriculture
    Autorzy:
    Śpiewak, Radosław
    Góra-Florek, Anna
    Horoch, Andrzej
    Jarosz, Mirosław J.
    Doryńska, Agnieszka
    Golec, Marcin
    Dutkiewicz, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/987044.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    work-related dermatoses
    occupational skin disease
    risk factors
    farmers
    agriculture
    vocational schools
    apprentices
    eczema
    dermatitis
    urticaria
    Opis:
    Introduction and objective. Farmers are at high risk of occupational skin diseases which may start already during vocational training. This study was aimed at identification of risk factors for work-related skin diseases among vocational students of agriculture. Materials and method. The study involved 440 students (245 males, 195 females aged 17–21 years) in 11 vocational schools which were at least 100 km from each other. The protocol included a physician-managed questionnaire and medical examination, skin prick tests, patch tests, total IgE and Phadiatop. Logistic regression model was used for the identification of relevant risk factors. Results. Work-related dermatoses were diagnosed in 29 study participants (6.6%, 95%CI: 4.3–8.9%): eczema in 22, urticaria in 14, and co-existence of both in 7 students. Significant risk factors for work-related eczema were: history of respiratory allergy (OR=10.10; p<0.001), history of eczema (itchy rash) provoked by wet work and detergents before entering the school (OR=5.85; p<0.001), as well as history of contact dermatitis to metals, rubber or cosmetics prior to inscription (OR=2.84; p=0.016), and family history of any skin disease (OR=2.99; p=0.013). Significant risk factors for work-related urticaria were: history of allergic rhinitis and asthma prior to inscription (OR=7.29; p=0.006), positive skin prick tests to work place allergens (OR=4.65; p=0.002) and to environmental allergens (OR=3.79; p=0.009), and positive Phadiatop test (OR=3.61; p=0.013). Conclusions. Work-related skin diseases are common among vocational students of agriculture. Atopy, past history of asthma, allergic rhinitis, and eczema (either atopic, allergic or irritant) are relevant risk factors for work-related eczema and urticaria in young farmers, along with family history of any skin disease. Positive skin prick tests seem relevant, especially in the case of urticaria. Asking simple, aimed questions during health checks while enrolling students into agricultural schools would suffice to identify students at risk for work-related eczema and urticaria, giving them the chance for selecting a safer profession, and hopefully avoiding an occupational disease in the future.
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2017, 24, 4
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane leki II generacji w leczeniu alergii
    Selected second-generation drugs in the treatment of allergies
    Autorzy:
    Kuthan, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37184789.pdf
    Data publikacji:
    2024-07-17
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    bilastyna
    desloratadyna
    lewocetyryzyna
    skuteczność
    bezpieczeństwo
    pokrzywka
    alergiczny nieżyt nosa
    bilastine
    desloratadine
    levocetirizine
    efficacy
    safety
    allergic rhinitis
    urticaria
    Opis:
    According to estimates, at least 30% of the global population experiences various allergies, characterized by different symptoms and degrees of severity. Hypersensitivity to environmental allergens encompasses a range of conditions, such as allergic rhinitis, allergic asthma, atopic dermatitis, contact and food allergies, and allergic urticaria. These diseases affect people worldwide. In treating allergies, first- and second-generation H1 receptor inhibitors are most used. The domestic market offers numerous antihistamines, making it possible to choose the optimal drug for the patient, considering their age, the type, duration, and intensity of the allergic condition. This article provides an overview of bilastine, levocetirizine, and desloratadine.
    Według szacunków co najmniej 30% populacji globalnej doświadcza różnorodnych alergii, charakteryzujących się odmiennymi objawami i stopniem nasilenia. Nadwrażliwość na alergeny środowiskowe obejmuje różnorodne schorzenia, takie jak alergiczny nieżyt nosa, astma alergiczna, atopowe zapalenie skóry, alergie kontaktowe i pokarmowe oraz pokrzywkę alergiczną. W leczeniu alergii najczęściej stosuje się leki z grupy pierwszej i drugiej generacji inhibitorów receptora histaminowego H1. Na rynku krajowym dostępne są liczne leki przeciwhistaminowe, dzięki czemu możliwe jest dobranie optymalnego dla pacjentów leku, z uwzględnieniem wieku chorych oraz rodzaju, okresu trwania i intensywności schorzenia alergicznego. Artykuł zawiera ogólną charakterystykę bilastyny, lewocetyryzyny i desloratadyny, a także przegląd literatury na temat ich bezpieczeństwa i skuteczności w terapii chorób alergicznych.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2024, 397, 6; 7-16
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leki przeciwhistaminowe 2 generacji w praktyce codziennej
    Second generation antihistamines in everyday practice
    Autorzy:
    Narbutt, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032415.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    allergic rhinitis
    antihistamines
    atopic dermatitis
    efficacy
    safety
    urticaria
    leki przeciwhistaminowe
    bezpieczeństwo
    skuteczność
    alergiczny nieżyt nosa
    pokrzywka
    atopowe zapalenie skóry
    Opis:
    Second generation antihistamines have been commonly used in treatment of allergic disorders for decades, especially in allergic rhinitis, urticaria, atopic dermatitis and allergic conjunctivitis. They are frequently used in everyday clinical practice, mainly because of high efficacy and excellent safety profile. In allergic disorders we use the potency of antihistamines to bind to histamine receptors, while in other diseases we use them because of their possible anti‑inflammatory mechanisms. Antihistamines are usually administered in monotherapy, however, in some cases we combine them with other agents. Certain antihistamines drugs have similar mechanisms of action, however, we can find distinct differences between the drugs. This is the reason why in case of no significant clinical improvement it is possible to add one antihistamine drug to another in order to enhance efficacy, it is also possible to increase a single therapeutic dose even up to four times. These observations based on clinical experience are the reason why it is necessary to conduct further studies on schemes of antihistamines drugs’ administration. In the article frequently used drugs are presented, especially their clinical efficacy and safety. Results of chosen clinical trials are also reported. Some controversial topics are mentioned, especially combined use of certain drugs and the possibility of applying higher daily doses.
    Leki przeciwhistaminowe II generacji stosowane są od wielu lat w leczeniu chorób alergicznych, szczególnie alergicznego nieżytu nosa, pokrzywki, atopowego zapalenia skóry i alergicznego zapalenia spojówek. Należą do najczęściej przepisywanych leków w codziennej praktyce lekarskiej, głównie ze względu na wysoką skuteczność terapeutyczną i dobry profil bezpieczeństwa. W chorobach alergicznych istotny jest ich efekt wiązania z receptorami histaminowymi, natomiast w innych jednostkach opieramy się na własnym doświadczeniu i wykorzystujemy ich potencjalne działanie przeciwzapalne. Leki przeciwhistaminowe często stosowane są w monoterapii, niekiedy w skojarzeniu z innymi lekami. Poszczególne leki, mimo że mechanizm ich działania jest podobny, nieznacznie różnią się od siebie. Z tego względu przy braku efektu klinicznego zawsze warto zamienić lek antyhistaminowy na inny lub dołączyć inny preparat w dowolnym schemacie. Można również manipulować dawkami, podwyższając je nawet czterokrotnie w stosunku do dawek zarejestrowanych. Chociaż leki przeciwhistaminowe stosuje się od wielu lat, konieczne są zatem dalsze badania, mające na celu optymalizację schematów postępowania, ze szczególnym uwzględnieniem łączenia poszczególnych preparatów i stosowania zróżnicowanych dawek. W artykule omówiono najczęściej stosowane leki przeciwhistaminowe, ich skuteczność terapeutyczną i bezpieczeństwo ich stosowania. Przedstawiono wyniki wybranych badań klinicznych oraz poruszono zagadnienia kontrowersyjne, takie jak łączenie oraz stosowanie poszczególnych preparatów w wyższych dawkach dziennych.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 351-359
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadwrażliwość na niesteroidowe leki przeciwzapalne
    Hypersensitivity to nonsteroidal anti-inflammatory drugs
    Autorzy:
    Glück, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437714.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    astma oskrzelowa
    cyklooksygenaza
    niesteroidowe leki przeciwzapalne
    nadwrażliwość
    pokrzywka/obrzęk naczynioruchowy
    bronchial asthma
    cyclooxygenase
    nonsteroid anti-inflammatory drugs hypersensitivity
    urticaria/ angioedema
    Opis:
    Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) należą do najczęściej stosowanych środków medycznych. Charakteryzują się licznymi groźnymi działaniami niepożądanymi i mogą wywoływać nadwrażliwość. W pracy przedstawiono zarys historyczny nadwrażliwości na NLZP, aktualny podział reakcji nadwrażliwości, ich patomechanizm, obraz kliniczny i ogólne zasady rozpoznawania nadwrażliwości na NLPZ. Podano również zalecenia dotyczące postępowania u chorych nadwrażliwych na NLPZ.
    Nonsteroid anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are one of the most frequently prescribed group of medicines. Their safety profile is poor as they can induce several dangerous side effects and hypersensitivity. In this paper historical aspects, an up-to-date classification of hypersensitivity reactions, patomechanism, clinical presentation and diagnostic procedures have been described. Management of patients sensitive to NSAIDs has been discussed, as well.
    Źródło:
    Medical Review; 2012, 2; 157-166
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adherencja terapeutyczna pacjentów ze schorzeniami atopowymi leczonych loratadyną
    The adherence in patients with atopic diseases treated with loratadine
    Autorzy:
    Adamek, Brygida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032353.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adherence
    allergic conjunctivitis
    perennial allergic rhinitis
    seasonal allergic rhinitis
    urticaria
    sezonowy alergiczny nieżyt nosa
    całoroczny alergiczny nieżyt nosa
    pokrzywka
    współpraca z lekarzem
    alergiczny nieżyt spojówek
    Opis:
    Introduction: Atopic diseases are mainly chronic disorders developing at the base of hypersensitivity reactions. Loratadine is an anti‑histamine drug with potential of inflammation and allergy symptoms minimizing. Reaching the best treatment results needs patient’s cooperation. The study was focused on loratadine treated patients’ adherence. Material and methods: In adult patients taking loratadine according to doctor’s recommendations minimum one month before enrolment the questionnaire survey was realized during two consecutive routine control visits in an outpatient clinic. The data of clinical indication for loratadine, other chronic diseases and prescribed medications, regularity of loratadine taking and the possible causes of doses omission as well as patient’s and doctor’s estimation of clinical course of atopic disease were collected. Results: In 36 960 adult patients (41.38±15.05 years old; 53.3% of women) treated by general practitioners (58.76% of doctors) and specialists, loratadine was recommended because of seasonal allergic rhinitis (44.82%), allergic conjunctivitis (25.25%), perennial allergic rhinitis (16.37%) and urticaria (13.56%). The majority of participants stated that loratadine treatment should not be ceased, but regular intake was realized only in about 40%. The irregular treatment was most frequent in patients beneath 30 years old (25.85% of study group) and in patients with concomitant diseases (37.71% of all participants). Predominant cause of irregular loratadine taking were organizational fails, symptoms relief and belief, that the disease is cured, and apprehension of drug side effects. In the end of the first visit 97% of patients were given additional information about atopic diseases and during the next one the percentage of organizational fails in treatment was significantly lower. Conclusions: Adherence of loratadine treated patients appeared far unsatisfied. Patients with atopic diseases should be offered more information about them and the rules of treatment.
    Wstęp: Schorzenia atopowe to w większości przewlekłe zaburzenia rozwijające się na podłożu reakcji z nadwrażliwości. Loratadyna jest lekiem antyhistaminowym o właściwości zmniejszającej nasilenie stanu zapalnego i objawów alergii. Uzyskanie optymalnego efektu terapeutycznego wymaga współpracy pacjenta. Badanie zogniskowano na adherencji terapeutycznej pacjentów leczonych loratadyną. Materiał i metody: W grupie dorosłych pacjentów zażywających loratadynę zaleconą przez lekarza co najmniej jeden miesiąc przed włączeniem do badania przeprowadzono badanie ankietowe w ramach dwóch kolejnych rutynowych wizyt ambulatoryjnych. Zebrano dane dotyczące wskazania do włączenia loratadyny, schorzeń towarzyszących i przepisywanych z tego powodu leków, regularności zażywania loratadyny i prawdopodobnych przyczyn pomijania dawek, jak również oceny przebiegu klinicznego schorzenia atopowego dokonanej przez pacjenta i lekarza. Wyniki: U 36 960 dorosłych pacjentów (41,38±15,05 roku; 53,3% kobiet) leczonych przez lekarzy rodzinnych (58,76% lekarzy) i specjalistów loratadynę zlecono z powodu sezonowego alergicznego nieżytu nosa (44,82%), alergicznego nieżytu spojówek (25,25%), całorocznego alergicznego nieżytu nosa (16,37%) i pokrzywki (13,56%). Większość pacjentów twierdziła, że leczenie loratadyną nie powinno być przerywane, jednak regularne przyjmowanie leku realizowało jedynie około 40%. Nieregularne leczenie najczęściej dotyczyło pacjentów poniżej 30. roku życia (25,85% grupy badanej) i pacjentów ze schorzeniami towarzyszącymi (37,71% wszystkich uczestników). Dominującą przyczyną nieregularnego zażywania loratadyny były niedostatki organizacyjne, ustąpienie objawów i wiara, że oznacza to wyleczenie, oraz obawa przed wystąpieniem działań ubocznych leku. Na zakończenie pierwszej wizyty 97% pacjentów otrzymało dodatkowe informacje na temat chorób atopowych – podczas następnej odnotowano istotnie niższy odsetek niepowodzeń organizacyjnych w leczeniu. Wnioski: Adherencja terapeutyczna pacjentów leczonych loratadyną okazała się dalece niesatysfakcjonująca. Pacjenci ze schorzeniami atopowymi powinni otrzymywać więcej informacji na temat tych chorób oraz zasad leczenia.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 46-55
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrazy kliniczne fenotypów nietolerancji na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Część I
    Clinical pictures of phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Part I
    Autorzy:
    Grzelewska-Rzymowska, Iwona
    Górski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033330.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aspirin-intolerant angioedema
    aspirin-intolerant asthma
    aspirin-intolerant urticaria
    nonsteroidal anti-inflammatory drugs
    sensitivity to aspirin
    nadwrażliwość na aspirynę
    astma aspirynowa
    pokrzywka
    obrzęk naczynioworuchowy indukowany
    przez aspirynę
    niesteroidowe leki przeciwzapalne
    tolerancja na aspirynę
    Opis:
    Clinically, three phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs are distinguished: bronchospastic phenotype, urticaria/oedema and chronic hyperplastic eosinophilic sinusitis. Recently, the term aspirinexacerbated respiratory disease has been proposed for an aspirin-intolerant respiratory disease. The bronchospastic phenotype of aspirin sensitivity, called aspirin-intolerant asthma, occurs only in patients with asthma. In these individuals, the symptoms of aspirin sensitivity include dyspnoea and extrabronchial symptoms, such as: watery rhinorrhoea, conjunctivitis and lacrimation, flushing of the face and neck, oedema of the larynx, fall in blood pressure and even death. Aspirin-intolerant urticaria/angioedema occurs mainly in patients with chronic or recurrent urticaria and angioedema. The typical features of aspirin-intolerant asthma are nasal and paranasal polyps. They occur almost in 80% of patients with aspirin-intolerant asthma, and in only 3% of those with aspirin-intolerant urticaria. Bronchial and nasal mucosae are inflamed mainly with eosinophils. Aspirin-intolerant asthma and urticaria/angioedema can occur at any age, but they especially affect women between 30 and 50 years of age. In about 50% of aspirin-intolerant asthmatics, atopic features were found. The clinical course of aspirin-intolerant asthma is usually severe, but total or partial control can be achieved with the use of inhaled corticosteroids and long-acting β2-agonists. The authors assume that anamnesis plays the major role in the detection of intolerance to aspirin. Oral challenge tests should be applied only with the use of acetylsalicylic acid, administered at low, increasing doses at intervals not shorter than 24 hours. The majority of nonsteroidal anti-inflammatory drugs elicit dyspnoea in patients with aspirin-intolerant asthma and skin eruptions in those with aspirin-intolerant urticaria. Sometimes nasal and inhalation tests with lysine aspirin are performed. These tests are safer, but less sensitive and for that reason, oral challenge with acetylsalicylic acid is treated as “the gold standard.” In patients with aspirin-intolerant asthma and aspirin-intolerant urticaria, tolerance to acetylsalicylic acid is achieved by using increasing doses of aspirin.
    Klinicznie wyróżnia się trzy rodzaje nadwrażliwości: bronchospastyczną, pokrzywkowo-obrzękową i hiperplastyczne zapalenie błony śluzowej zatok z eozynofilią. Ostatnio nadwrażliwość dróg oddechowych określono jako chorobę dróg oddechowych zaostrzającą się po aspirynie. Bronchospastyczny typ nadwrażliwości na aspirynę, zwany astmą aspirynową (ASA-astma), występuje tylko u pacjentów chorych na astmę. U tych chorych objawy nadwrażliwości na aspirynę to duszność oraz pozaoskrzelowe objawy nadwrażliwości, takie jak wodnisty wyciek z nosa, zmiany spojówkowe i łzawienie, zaczerwienienie twarzy i szyi, obrzęk krtani, spadek ciśnienia tętniczego krwi, a nawet zgon. Pokrzywka wywołana przez aspirynę występuje przede wszystkim u osób z przewlekłą lub nawracającą pokrzywką. Typowym obrazem ASA-astmy są polipy nosa i zatok. Dotyczą one 80% chorych na astmę aspirynową, a tylko 3% z pokrzywką aspirynową. Błona śluzowa oskrzeli i nosa nacieczone są głównie eozynofilami. ASA-astma i ASA-pokrzywka pojawiają się w każdym wieku, ale szczególnie dotyczą kobiet między 30. a 50. rokiem życia. U około 50% chorych na ASA-astmę stwierdzono cechy atopii. Kliniczny przebieg ASA-astmy jest zazwyczaj ciężki, lecz stosując wziewne glikokortykosteroidy i długo działających β2-agonistów, można osiągnąć całkowitą lub częściową kontrolę choroby. Wywiad stanowi ważną część diagnozowania nadwrażliwości. Doustny test ekspozycyjny powinien być stosowany tylko z kwasem acetylosalicylowym, we wzrastających dawkach, podawanych w przynajmniej 24-godzinnych odstępach. W wielu badaniach prowokacyjnych udowodniono, że większość niesteroidowych leków przeciwzapalnych wywołuje duszność u chorych na ASA-astmę oraz zmiany skórne u pacjentów z ASA-pokrzywką. Czasami mogą być wykonywane donosowe i wziewne testy z lizynową aspiryną – są one bezpieczniejsze, ale mniej czułe, dlatego doustny test z kwasem acetylosalicylowym traktowany jest jako „złoty standard”. U chorych na astmę aspirynową i pokrzywkę aspirynową stan tolerancji na kwas acetyloaspirynowy osiąga się poprzez zastosowanie wzrastających dawek aspiryny.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 346-359
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies