Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "urban infill" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
„DZIURY” W TKANCE MIEJSKIEJ – TYPOLOGIA UBYTKÓW MIEJSKICH NA PRZYKŁADZIE ŚRÓDMIEŚCIA KATOWIC
„THE GAPS” OF URBAN STRUCTURE – URBAN GAPS TYPOLOGY ON THE EXAMPLE OF DOWNTOWN KATOWICE
Autorzy:
Sacała, Sara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441787.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
urban structure
compact city
density
urban sprawl
urban gaps
urban infill
tkanka miejska
miasto zwarte
gęstość
suburbanizacja
ubytek miejski
zabudowa uzupełniająca
Opis:
Artykuł przedstawia systematykę ubytków miejskich na przykładzie śródmieścia Katowic, która jest efektem wykonanego dyplomu magisterskiego na Wydziale Architektury i Urbanistyki Politechniki Śląskiej. Miasta to unikalne struktury powstałe w wyniku rożnych czynników, zmagające się z wieloma problemami np. suburbanizacją. Dogęszczanie zabudowy przeciwdziała rozrastaniu się przedmieść, tworząc zwarte miasto. Przeprowadzona analiza tkanki miejskiej śródmieścia Katowic składa się z dziewięciu etapów. Na początku wykonano analizę literatury, następnie przeprowadzono delimitacje obszaru opracowania i inwentaryzację wybranego terenu. Rezultatem pierwszych etapów jest mapa oraz katalog zawierający wszystkie dane dotyczące zlokalizowanych ubytków miejskich. Kolejnym krokiem była analiza pozyskanych danych i stworzenie typologii ubytków miejskich opisującej ich charakterystyczne cechy. Stworzono model śródmieścia Katowic wraz ze schematycznym uzupełnieniem zabudowy, dla którego wykonano kalkulację uzyskanej przestrzeni. Ostatnie etapy dotyczyły analizy istniejących realizacji zabudowy uzupełniającej oraz stworzenia czterech koncepcji dla wybranych ubytków miejskich. Wyniki analizy potwierdzają postawioną tezę, iż należy dogęszczać zabudowę, dzięki czemu miasto staje się bardziej funkcjonale oraz estetyczne. Zwiększenie intensywności zabudowy za terenie zurbanizowanym, nie powoduje rozrostu infrastruktury technicznej oraz nie wydłuża sieci komunikacji. Otrzymane wnioski mogą być przydatne przy wykonywaniu dokumentów planistycznych, bądź tworzeniu polityki miejskiej.
The article presents a typology of Urban gaps on the example of downtown Katowice, which is the result of master degree graduated at the Department of Architecture and Urban Planning on the Silesian University of Technology. The city is an unique structure created as a result of various factors, struggling with many problems, eg. suburbanization. Urban infilling prevents sprawl of suburbs and creates a compact city. The analysis of the urban structure of downtown Katowice consists of nine stages. At the beginning there was performed an analysis of the literature, next step was delimitation of area exploration and inventory of this area. The result of the first steps is a map and a catalog containing all information on localized urban gaps. The next step was to analyze the obtained information and to create a new typology of urban gaps which describes theirs characteristics. A model of downtown Katowice was created with schematic infilling buildings, for which there was made a calculation of the resulting space. The last steps concern analysis of existing in fill buildings and creating four concepts for selected urban gaps.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2015, 8/II; 95-106
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane metody i zalecenia dotyczące poprawy wizualnej plomb w krajobrazie śródmiejskim
Selected Methods and Recommendations Relating to the Visual Improvement of Infill Building Appearance in the Cityscape
Autorzy:
Baryska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447580.pdf
Data publikacji:
2010-09
Wydawca:
Instytut Rozwoju Miast
Tematy:
rewitalizacja
rewaloryzacja
krajobraz kulturowy
plomba
elewacja
revitalization
urban renewal
cultural cityscape
infill building
elevation
Opis:
Rola rewaloryzacji poszczególnych elementów krajobrazu kulturowego jest dla procesu rewitalizacji tylko jednym z licznych zagadnień, jednak spektakularnym i znaczącym w dotychczasowych inwestycjach realizowanych w ramach LPR. Rozmaite programy, jak choćby wrocławski „100 kamienic”, stawiają za cel niezwykle ważny i naglący ratunek zabytkowej zabudowy charakteryzującej się wysokimi walorami historycznymi. Druga połowa XX w. i wiek XXI wprowadziły jednak w historycznie ukształtowaną i zniszczoną przestrzeń realizacje, które mają destruktywny wpływ na obraz zabytkowych dzielnic. Widok kontrastujących plomb z wielkiej płyty w pierzejach zabytkowych kamienic jest więc dziś jednym z elementów najbardziej degradujących krajobraz kulturowy śródmieść. Przy oczywistym założeniu braku możliwości całkowitej wymiany tych budynków pojawia się pytanie, jak łagodzić te negatywne kontrasty? Przedstawione przykłady są wynikiem analizy trendów obserwowanych w polskich, hiszpańskich i francuskich miastach. Często wprowadzanie analogicznych rozwiązań towarzyszyło mądrze prowadzonym remontom budynków lub przekształceniom ich funkcji. Pojawiają się zatem sięgające do odmiennych środków i rozpatrywane z punktu widzenia ich wad i zalet cztery propozycje do zastosowania na elewacjach obiektów dysharmonizujących: 1) wykorzystanie tynków kolorowych, 2) wprowadzenie stosunkowo neutralnych wizualnie murali, zakładające uruchomienie czynnika aktywności społecznej, 3) zastosowanie szklanej okładziny, 4) wprowadzenie zieleni. Sformułowane zostały również zalecenia, dzięki którym rozwiązania te uszanują zabytkowy śródmiejski kontekst architektoniczno-urbanistyczny. Dobór metody, jaką wykorzysta się do poprawienia warunków wizualnych architektury dysharmonizującej, zależy od wielu oczywistych czynników, poczynając od zagadnień natury ekonomicznej, przez uwarunkowania konstrukcyjne budynku, aż po koncepcję artystyczną. Ta ostatnia wydaje się kluczowa, gdyż każdy projekt opracowywać należy po wstępnej decyzji, czy docelowym efektem powinno być dopasowanie architektury do jej kontekstu, czy stworzenie elementu kontrastowego, ale odpowiadającego współczesnemu pojęciu estetyki.
The role of urban renewal of particular cultural landscape elements is only one of a number of issues in the revitalization process, although it has been a spectacular and significant issue in previous projects conducted under Local Revitalization Programmes. A number of Programmes, e.g. that of Wrocław, called "100 Tenement Houses," intend to preserve urgently the landmark buildings representing high historical values. However, the second half of the 20th century and the early 21st century introduced into the historically shaped and destroyed spaces the structures which damage the landmark image of city districts. The appearance of contrasting infill buildings made of large panels, within the streets composed of old tenement houses, is presently one of the elements that degrades the cultural cityscape of inner cities. With the obvious assumption of a lack of possibility to replace tenement houses completely, there appears the question of how to alleviate such negative contrasts? The examples presented in this study are the results of our analysis of the trends observed in Polish, Spanish and French cities. Implementation of analogous solutions often accompanied wisely conducted repairs of the buildings, or building function transformations. Therefore, four proposals appeared to be applied on the elevations of disharmonious buildings. Those proposals reach out to diverse means and are considered here from the viewpoints of their advantages and disadvantages: 1) use of coloured plaster, 2) implementation of visually neutral murals, assuming social activities in that respect, 3) application of glass lining, and 4) planting greenery. Also, specific recommendations were formulated for such solutions to observe the historical inner-city architectural and urbanistic contexts. The selection of the method to be applied to improve the visual qualities of disharmonious architecture depends on a number of obvious factors, from economic issues to the buildings' structural conditions to the artistic conceptions. The latter seem to be essential because each design should be produced after a preliminary decision on the target effect: should architecture match its context, or should we create a contrasting element that complies with present-day aesthetics?
Źródło:
Problemy Rozwoju Miast; 2010, 3; 22-31
1733-2435
Pojawia się w:
Problemy Rozwoju Miast
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies