Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "upowszechnianie sztuki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Twórczy potencjał Internetu w zakresie upowszechniania kultury. Blogi o muzyce poważnej
Creative potential of the Internet in terms of popularizing art. Blogs on classical music
Autorzy:
Sasin, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686719.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
pedagogika twórczości
upowszechnianie sztuki
Internet
blogi
pedagogy of creativity
popularizing art
the Internet
blogs
Opis:
In this article, the Internet is presented from the point of view of the potential to stimulate creativity in the field of popularization of art. From numerous manifestations of popularization of art on the Internet, blogs about classical music were selected for analysis. The article consists of two parts: in the first one, the author attempts to define the creative potential of the Internet to disseminate culture through the prism of specific factors. The author uses the existing theories of creative climate and environmental stimulants and inhibitors of creativity. In the latter part, highlighted factors find application in the study of selected blogs about classical music. The research reveals a number of differences compared to traditional forms of popularizing art, and also leads to the conclusion that blogs are a form of the so-called everyday creativity stimulated by the creative potential of the Internet.
W niniejszym artykule Internet przedstawiony jest z punktu widzenia potencjału pobudzania kreatywności w zakresie upowszechniania sztuki. Z licznych przejawów upowszechniania sztuki w Internecie do analizy wybrano blogi na temat muzyki poważnej. Artykuł składa się z dwóch części: w pierwszej z nich autorka podejmuje próbę zdefiniowania twórczego potencjału Internetu w zakresie upowszechniania kultury przez pryzmat konkretnych czynników. Korzysta przy tym z istniejących teorii klimatu twórczego oraz środowiskowych stymulatorów i inhibitorów twórczości. W drugiej części artykułu wyróżnione czynniki znajdują zastosowanie w badaniu wybranych blogów o muzyce poważnej. Badania pozwalają zauważyć szereg różnic w stosunku do tradycyjnych form upowszechniania sztuki, a także prowadzą do wniosku, że blogi są formą tzw. twórczości codziennej, stymulowanej twórczym potencjałem Internetu.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2018, 7, 2; 205-220
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko w muzeum. Działalność muzeów w kontekście popularyzacji sztuki
A child at the museum. Polish museums In the context of the popularization of art
Autorzy:
Franckiewicz-Olczak, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2025967.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
the democratization of art
the art popularization
educational and artistic programmes for children
demokratyzacja sztuki
upowszechnianie sztuki
programy edukacyjno-artystyczne dla dzieci
Opis:
Poruszana w artykule problematyka jest wypadkową dwóch tendencji obecnych współcześnie zarówno w kulturze, jak i nauce: demokratyzacji kultury i wzrastającego zainteresowania problematyką dziecka i dzieciństwa. Kwestia demokratyzacji kultury analizowana była począwszy od pierwszej połowy XX wieku w tekstach José Ortegi y Gasseta, Theodora Adorno czy nieco później Karla Mannheima. Zagadnienia związane z okresem dzieciństwa i demokracją podejmował na początku XX wieku John Dewey. Jako jeden z pionierów estetyki pragmatycznej podkreślał on znaczenie doświadczenia estetycznego w rozwoju człowieka. Podstawę wychowania stanowiło dla niego wyzwalanie zdolności indywidualnych ku realizacji społecznych celów. Kwestie dzieciństwa na gruncie socjologii w latach 50. XX wieku podejmował w swoich pracach, jeszcze raczej przedmiotowo traktując dziecko, Talcott Parsons. Od lat 90. XX wieku zainteresowanie problematyką wieku dziecięcego znajduje wyraz w rozwoju interdyscyplinarnych badań w ramach children studies. Zestawiając oba obszary problemowe, poniższy tekst jest próbą analizy działań edukacyjnych placówek wystawienniczych pod kątem uprzystępniania sztuki dzieciom. Podstawową kwestią poruszaną w artykule jest to, czy i na ile programy edukacyjne stanowią sprawne narzędzie upowszechniania, uprzystępniania sztuki. Ponadto w artykule postawiono następujące pytania: Czy są one formą dotarcia do dzieci pozbawionych kontaktu ze sztuką, czy jedynie narzędziem reprodukcji istniejącego porządku bazującego na elitarystycznej roli sztuki, do której dostęp mają jedynie grupy uprzywilejowane? I wreszcie jaką rolę odgrywa w nich dziecko: aktywnego podmiotu realizującego swoje potrzeby czy przedmiotu niezbędnego do realizacji polityki kulturalnej?
The issues discussed in the article are the result of two contemporary trends both in culture and science: the democratization of culture and the growing interest in the issues of children and childhood. The issue of the democratization of culture was analyzed from the first half of the 20th century in the texts of José Ortega y Gasset, Theodor Adorno, and later Karl Mannheim. John Dewey took up the issues related to childhood and democracy at the beginning of the 20th century. As one of the pioneers of pragmatic aesthetics, he emphasized the importance of aesthetic experience in human development. The basis of his upbringing was triggering individual abilities to achieve social goals. The issues of childhood in sociology in the 1950s were addressed by Talcott Parsons, who still viewed children rather more objectively. Since the 1990s the problem of childhood has been reflected in the development of interdisciplinary research within the framework of children studies. By juxtaposing both problem areas, the following text is an attempt to analyze the educational activities of exhibition establishments in terms of making art more attractive for children. The main issue discussed in the article is whether and to what extent educational programmes constitute an efficient tool for promoting art. Are they a form of reaching children who have no contact with art, or are they only a tool for reproducing the existing hierarchy based on the elitist role of art, to which only privileged groups have access? And finally, what is the role of a child in these educational programmes: an active subject realizing their needs or an object necessary for the implementation of cultural policy?
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2021, 70, 2; 77-102
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria Kont – Kalendarium 1978-2010
Kont Gallery – Timeline 1978-2010
Autorzy:
Sobczuk, Zbigniew
Janczylik, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424475.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
lubelskie życie artystyczne,
Lublin,
upowszechnianie sztuki,
galerie niezależne,
sztuka współczesna,
kultura studencka
student culture,
independent art galleries,
dissemination of art,
contemporary art
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 239-249
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria Kont (1978–2010). Między Profesjonalizacją a Niezależnością Sztuki
Kont Gallery (1978 – 2010). Art Between the Professional and the Independent
Autorzy:
Janczylik, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424583.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
lubelskie życie artystyczne,
Lublin,
upowszechnianie sztuki,
galerie niezależne,
sztuka współczesna,
kultura studencka
student culture,
independent
art galleries,
dissemination of art,
contemporary art
Opis:
Artykuł dotyczy funkcjonowania lubelskiej Galerii Kont w latach 1978–2010. W działalności Galerii Kont można wyróżnić cztery etapy od momentu jej założenia w 1978 roku do zamknięcia w 2010. Ostatni etap charakteryzował się próbą profesjonalizacji działalności galerii. Nadano galerii określone ramy organizacyjne, budżet oraz archiwum. Z drugiej strony, organizatorzy Galerii Kont kierowali się zasadami, które zakładały unikanie przesadnej formalizacji działań, preferując działania spontanicznie, podejmowanie ryzyka w doborze artystów czy prowadzenie szerokiej współpracy z artystami i innymi galeriami w Polsce. Galeria nie posiadała sformalizowanego programu artystycznego. W artykule zostały wyszczególnione przykłady niezależnych postaw artystycznych prezentowanych w galerii, które odnosiły się krytycznie do rzeczywistości lub własnej twórczości.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 19; 226-237
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies