Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ukraińska historiografia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-30 z 30
    Tytuł:
    Od „burżuazyjnego nacjonalisty” do „faszysty”: marksistowska recepcja twórczości Mychajła Hruszewskiego w pierwszym trzydziestoleciu XX wieku
    Autorzy:
    Telwak, Witalij
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689998.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Mykhailo Hrushevsky
    reception
    Ukrainian historiography
    Russian historiography
    Marxism
    Mychajło Hruszewskyj
    recepcja
    ukraińska historiografia
    rosyjska historiografia
    marksizm
    Opis:
    This article investigates the reception of M. Hruszewski’s work by the Russian and Ukrainian Marxist historiography in the first three decades of the twentieth century. It aims to retrace the main lines along which Hruszewski’s work was interpreted. For a long time Soviet sociologists, while condemning the scholar’s political affiliation in the past, managed to steer clear of misrepresenting his views and tolerated the interpretation of historical process he advanced. Appreciating his work, they relied on his findings for illustrating their own theses. However, beginning in the 1920s, as the country’s socio-political situation worsened, the process of Ukrainization grew weaker, the academic world became increasingly affected by the totalitarian ideology and the new young Marxist cadres, raised in the spirit of ideological intransigence, began to enter the political scene, Hruszewski’s work came under growing criticism. The analysis of the available material clearly shows that Soviet scholars, in passing the critique of Hruszewski’s views, offered an ideologically distorted picture of his work.
    W pracy poddano analizie recepcję twórczości Mychajła Hruszewskiego w marksistowskiej historiografii rosyjskiej i ukraińskiej pierwszego trzydziestolecia XX w. Wskazano główne tendencje interpretacyjne dorobku naukowego tego historyka, dowodząc, że wzrost krytycznych opinii na jego temat był następstwem dogmatyzacji życia naukowego w państwie radzieckim.
    Źródło:
    Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
    2450-8381
    2450-8373
    Pojawia się w:
    Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historiografia ukraińska i postmodernizm: retrospektywy i perspektywy
    Autorzy:
    Zaszkilniak, Leonid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690014.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    historiografia ukraińska
    postmodernizm
    współczesność
    Ukrainian historiography
    postmodernism
    nowadays
    Opis:
    Modern Ukrainian historiography has been involved in pursuing two contradictory goals. It has been striving to cover a distance that separates it from Western historiography, at the same time trying to create what can be referred to as a canonical interpretation of the Ukrainian past. Many Ukrainian historians perceive postmodernism in terms of a new historiographical trend, failing to see the epistemological innovations that characterize a “postmodern situation”. However, some Ukrainian historians are of the opinion that postmodernism, by undermining traditional ways of practising history and questioning historiography’s contribution to the process of nation-state building, eliminates the very possibility of creating such a canonical view of the national past. The discussion of the theoretical foundations of a new synthesis of Ukrainian history has revealed the contradiction between the intention of following new scholarly trends on one hand and of writing a work that fulfils legitimizing functions on the other. However, according to this author, an attempt to present the national past from new methodological perspectives (cultural, anthropological) is likely to give it a more humanistic “face”, thus enhancing rather than weakening its legitimizing effect. Young Ukrainian historians are open to new methodological novelties and try to adopt them in their research practice (cultural and anthropological approaches). The overcoming of stereotypes and old patterns that permeate Ukrainian historiography appears to be an urgent task for Ukrainian scholars to carry out today.
    W artykule podjęta została refleksja nad ewolucją metodologicznych podstaw badań historycznych w historiografii ukraińskiej po rozpadzie ZSRR oraz sprzeciwem wobec radzieckiej wersji marksistowsko-leninowskiej nauki historycznej. Naświetlono proces zaznajomienia się historyków ukraińskich z kierunkami teoretycznymi historiografii światowej, ich stosunek do relatywizacji poznania naukowego w koncepcjach przedstawicieli postmodernizmu oraz dyskusje wokół metodologicznych podstaw współczesnej syntezy historii Ukrainy.
    Źródło:
    Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
    2450-8381
    2450-8373
    Pojawia się w:
    Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kresy z perspektywy Ukrainy : ziemie zachodnie Ukrainy w derżawny~iej (państwowej) historiografii ukraińskiej okresu międzywojennego
    Autorzy:
    Stryjek, Tomasz.
    Powiązania:
    Europa nieprowincjonalna : przemiany na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej (Białoruś, Łotwa, Ukraina, wschodnie pogranicze III Rzeczypospolitej Polskiej) w latach 1772-1999: praca zbiorowa / pod red. Krzysztofa Jasiewicza Warszawa Londyn, 1999. - S. 132-144
    Współwytwórcy:
    Jasiewicz, Krzysztof. Redakcja
    Data publikacji:
    1999
    Tematy:
    Historiografia ukraińska 1918-1939 r.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    The haidamaks and Koliyivshchyna in the Polish and Ukrainian historiography. The Polish-Ukrainian duet
    Hajdamacy i koliszczyzna w historiografii polskiej i ukraińskiej. Polsko-ukraiński dwugłos
    Autorzy:
    Sokyrska, Władylena W.
    Srogosz, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689161.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    hajdamacy
    koliszczyzna
    historiografia polska
    historiografia ukraińska
    haidamaks
    Koliyivshchyna
    Polish historiography
    Ukrainian historiography
    Opis:
    W pracy analizowany jest z punktu widzenia historyków ukraińskiego i polskiego pochodzenia dorobek naukowy badaczy, którzy w historiografii polskiej i ukraińskiej zajęli poczesne miejsce w zakresie badania ruchów hajdamackich i koliszczyzny, czyli twórczość Franciszka Rawity-Gawrońskiego, Władysława A. Serczyka, Petra Mirczuka i Grigorija J. Hrabana. Autorzy zgadzają się z opinią, że historyk nie sądzi, ale stara się zrozumieć. W dalszym ciągu w sferze postulatu pozostaje wspólny polsko-ukraiński program badawczy dotyczący hajdamaków i koliszczyzny, który przynajmniej pozwoli na wykonanie niezbędnych kwerend i wypracuje protokół rozbieżności. Tylko na tej drodze można będzie zminimalizować jaskrawe wykorzystywanie interpretacji dziejów do bieżącej ideologii i kształtowania młodego pokolenia. Niewątpliwie oprócz argumentów merytorycznych wciąż niestety funkcjonować będą inne, związane z kontekstem ideologicznym, politycznym etc. Chodzi jednak o to, aby dyskurs na temat stosunków polsko-ukraińskich w różnych epokach sprowadzić do naukowej dyskusji zbliżonej do normalności, która miałaby na uwadze jedynie ograniczenia wynikające z imputacji kulturowej, co nie było dotychczas zachowane zarówno ze strony ukraińskiej, jak i polskiej.
    In the article Polish and Ukrainian historians will analyze scientific achievements of researchers, who in the Polish and Ukrainian historiography occupy a prominent place as regards the haidamak movements and Koliyivshchyna, i.e. Franciszek Rawita-Gawroński, Władysław A. Serczyk, Petr Mirchuk, and Grigorij Hraban. Authors agree with the opinion that the historian does not judge, but tries to understand. The common Polish-Ukrainian research program on the haidamaks and Koliyivshchyna, thanks to which at least necessary queries and a discrepancy report will be developed, remains a main postulate. Only in that way the vivid use of history for current ideology and shaping of young generation will be minimized. Unfortunately, apart from substantive arguments, still there will remain other arguments of ideological or political context. The point is, however, that a discourse on Polish-Ukrainian relations in various epochs should be reduced to a normal scientific discussion that should take into account limitations resulting from cultural imputation only, the fact that has not been preserved on the part of both Ukrainian, and Polish side so far.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 3
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hajdamacy i koliszczyzna w historiografii polskiej i ukraińskiej. Polsko-ukraiński dwugłos
    The haidamaks and Koliyivshchyna in the Polish and Ukrainian historiography. The Polish-Ukrainian duet
    Autorzy:
    Sokyrska, Władylena W.
    Srogosz, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688967.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    hajdamacy
    koliszczyzna
    historiografia polska
    historiografia ukraińska
    haidamaks
    Koliyivshchyna
    Polish historiography
    Ukrainian historiography
    Opis:
    In the article Polish and Ukrainian historians will analyze scientific achievements of researchers, who in the Polish and Ukrainian historiography occupy a prominent place as regards the haidamak movements and Koliyivshchyna, i.e. Franciszek Rawita-Gawroński, Władysław A. Serczyk, Petr Mirchuk, and Grigorij Hraban. Authors agree with the opinion that the historian does not judge, but tries to understand. The common Polish-Ukrainian research program on the haidamaks and Koliyivshchyna, thanks to which at least necessary queries and a discrepancy report will be developed, remains a main postulate. Only in that way the vivid use of history for current ideology and shaping of young generation will be minimized. Unfortunately, apart from substantive arguments, still there will remain other arguments of ideological or political context. The point is, however, that a discourse on Polish-Ukrainian relations in various epochs should be reduced to a normal scientific discussion that should take into account limitations resulting from cultural imputation only, the fact that has not been preserved on the part of both Ukrainian, and Polish side so far.
    W pracy analizowany jest z punktu widzenia historyków ukraińskiego i polskiego pochodzenia dorobek naukowy badaczy, którzy w historiografii polskiej i ukraińskiej zajęli poczesne miejsce w zakresie badania ruchów hajdamackich i koliszczyzny, czyli twórczość Franciszka Rawity-Gawrońskiego, Władysława A. Serczyka, Petra Mirczuka i Grigorija J. Hrabana. Autorzy zgadzają się z opinią, że historyk nie sądzi, ale stara się zrozumieć. W dalszym ciągu w sferze postulatu pozostaje wspólny polsko-ukraiński program badawczy dotyczący hajdamaków i koliszczyzny, który przynajmniej pozwoli na wykonanie niezbędnych kwerend i wypracuje protokół rozbieżności. Tylko na tej drodze można będzie zminimalizować jaskrawe wykorzystywanie interpretacji dziejów do bieżącej ideologii i kształtowania młodego pokolenia. Niewątpliwie oprócz argumentów merytorycznych wciąż niestety funkcjonować będą inne, związane z kontekstem ideologicznym, politycznym etc. Chodzi jednak o to, aby dyskurs na temat stosunków polsko-ukraińskich w różnych epokach sprowadzić do naukowej dyskusji zbliżonej do normalności, która miałaby na uwadze jedynie ograniczenia wynikające z imputacji kulturowej, co nie było dotychczas zachowane zarówno ze strony ukraińskiej, jak i polskiej.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 2
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historiografia ukraińska. Doświadczenia sowietyzacji
    The Sovietization Experience in Ukrainian Historiography
    Autorzy:
    Portnow, Andrij
    Maslijczuk, Wołodymyr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478210.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    historiografia ukraińska, sowietyzacja, Akademia Nauk,
    uniwersytet sowiecki, cenzura, status społeczny historyka, instytucje nauki
    Opis:
    The specifics of Ukrainian Soviet historiography is often reduced to the story of repressions and censorship from above. In this article the authors try to question this common approach and to show the complex dynamics in the history of Soviet Ukrainian historiography in the context of Soviet national politics. Covering the entire Soviet period (from early 1920s till the end of perestroika in the late 1980s) the article seeks to explore the development of the institutions like Institute of History of the Academy of Sciences, the History Departments at Soviet universities, the Highest Attestation Commission (VAK), and the individual strategies applied by various historians. The article examines the processes of imposing state control and turning historical science in to an essential part of the state repressive organism as well as logics of self-censorship, stylistic unification and struggle for a limited spheres of non-conformism. In this respect special attention is devoted to Lviv (finally incorporated into the Soviet Union only in 1940s) and its intellectual influence. The Soviet specificity, a principal division between research (ascribed to the Academy of Sciences) and teaching (the Universities), is analyzed on various local examples: Kharkiv, Dnipropetrovsk. The developments in the perestroika years and Ukrainian historians` response to the liberalization of the Soviet regime are analyzed on both institutional and personal level. Post-Soviet Ukraine inherited a centralized structure of the scientific institutions and decided rather to fill them with a new ideological content than to go through painful and systemic reforms. The new flags over initially the same institutions symbolized for many the change of methodology and getting rid of Soviet heritage. The article stresses a need to rethink a view of Soviet historiography as a collective victim of totalitarianism and tends to conceptualize the paradoxical nature of post-Soviet transformation in history writing.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2014, 1(23); 401-429
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Mit roku 1918” we współczesnej historiografii ukraińskiej
    “The myth of the year 1918” in the contemporary Ukrainian historiography
    Autorzy:
    Wysocki, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390591.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    historiografia ukraińska
    mit
    historia najnowsza Ukrainy
    „rewolucja ukraińska”
    Ukrainian historiography
    myth
    modern history of Ukraine
    “Ukrainian revolution”
    Opis:
    Tematem artykułu jest problem „mitu 1918 r.” we współczesnej historiografii ukraińskiej. Analiza problemu pozwala stwierdzić, że nie funkcjonuje w niej tego rodzaju mit, w przeciwieństwie chociażby do „mitu 1918 r.”, który jest bardzo aktywny w historiografii polskiej. Wydarzenia z 1918 r. na Ukrainie postrzegane są jedynie jako etap tego, co współcześni ukraińscy historycy nazywają „rewolucją ukraińską”.
    The subject of the text is the problem of “the myth of 1918” in the contemporary Ukrainian historiography. The analysis of the problem shows that this kind of myth does not exist in it, unlike “the myth of 1918” so active in the Polish historiography. The events of 1918 in Ukraine are perceived only as a certain stage of what Ukrainian historians call the “Ukrainian Revolution”.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2018, 26; 59-73
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cień Kłyma Sawura : polsko-ukraiński konflikt pamięci
    Autorzy:
    Motyka, Grzegorz (1967- ).
    Współwytwórcy:
    Wydawnictwo Oskar (Gdańsk). pbl
    Muzeum II Wojny Światowej (Gdańsk). pbl
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Gdańsk : Wydawnictwo Oskar : Muzeum II Wojny Światowej
    Tematy:
    Akcja "Wisła" (1947-1950)
    II wojna światowa (1939-1945)
    Martyrologia
    Historiografia polska
    Historiografia ukraińska
    Ludobójstwo
    Opis:
    Publikacja wydana w 70. rocznicę antypolskiej akcji OUN-UPA na Wołyniu.
    Indeksy.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Dążenie do ustalenia prawdy o losach ludności polskiej na Kresach
    Autorzy:
    Żupański, Andrzej (1921-2017)
    Powiązania:
    Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2009, nr 12 specjalny, s. 88-96
    Data publikacji:
    2009
    Tematy:
    Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Okręg Wołyński
    Historiografia polska
    Historiografia ukraińska
    Ludobójstwo
    Źródła historyczne
    Opis:
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka refleksji o ukraińskiej (i nie tylko) historiografii postsowieckiej
    Some Reflections on (Not Only) Ukrainian Post-Soviet Historiography
    Autorzy:
    Portnov, Andrii
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2105980.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-19
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    historiografia ukraińska
    syntezy historyczne
    polityka tożsamości
    kultura dyskusji
    Ukrainian historiography
    historical syntheses
    identity politics
    culture of discussion
    Opis:
    Celem artykułu jest podsumowanie głównych tendencji w rozwoju postsowieckiej historiografii ukraińskiej i umieszczenie ich w szerszym kontekście współczesnych wyzwań stojących przed naukami humanistycznymi, w tym rosnącego wpływu „polityki tożsamości”. Autor opowiada się za istotnością kontekstualnej analizy debat historiograficznych oraz wspiera zasadnicze znaczenie zachowania akademickiej wolności i otwartej debaty.
    The article aims to summarise the main trends in the development of post-Soviet Ukrainian historiography and to place them within the broader context of contemporary challenges facing the Humanities, including the growing impact of “identity politics”. The author argues for the significance of contextualizing analysis of historiographical debates and supports the crucial importance of preserving academic freedom and open discussion.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2021, 128, 1; 481-490
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unia Lubelska we współczesnej ukraińskiej historiografii i dydaktyce
    The Union of Lublin in contemporary Ukrainian historiography and didactics
    Autorzy:
    Biłous, Natalia
    Rachuba, Andrzej
    Choińska-Mika, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/16647206.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Unia Lubelska
    historiografia ukraińska
    dydaktyka
    nauczanie historii
    Union of Lublin
    Polish-Lithuanian Commonwealth
    Ukraine
    historiography
    history textbooks
    Opis:
    In Ukrainian historiography, treatment of the significance and aftermath of the Union of Lublin depended on ideological priorities of the time. In the 19 th and 20 th century historians were united by a sustained anti-Polish attitude. As early as in the 19th century, the scholars built an image of Poland as the main “stranger” in Ukrainian history. This negative image survived throughout the 20th century and passed into the 21st century. The purpose of the article is to examine various historiographic problems and stereotypes related to the Union of Lublin in the last 25 years and evolution, i.e. transformation, of the views of Ukrainian historians and textbook authors regarding this landmark event. Soviet historiography borrowed the negative assessment of the Union of Lublin and its consequences for Ukraine from the “national” concept of Mykhailo Hrushevsky and, going further, added new stereotypes to it. In the mid-1990s we observe a departure from the model introduced by Hrushevsky and the Soviet model of writing about history. As a result of the new political realities, some emphases in historiography have shifted, the evaluations of events have changed slightly, and historians have outlined new, neutral evaluations of the union. Over the past ten years, a number of modern works by Ukrainian researchers have emerged, appreciating the common heritage of Poland and Ukraine, especially from the history of parliamentarianism, ideology, identity and culture, the history of the nobility, the bourgeoisie and the Cossacks, which have their roots in the Union of Lublin, when the Ukrainian lands became part of the former Commonwealth. In 2019, in connection with the 450th anniversary of the Union of Lublin, interest in this event among the Ukrainian public has increased. A scholarly conference was held with the support of the Polish Institute in Kiev. Unfortunately, new views of historians have not affected the content of most textbooks for secondary and tertiary schools. They still describe the Union of Lublin along the lines of the “best” Soviet models. In recent years, state policy in Ukraine has been aimed primarily at overcoming myths about the 20th century. Therefore, much attention is paid to the content of the recent history books, while the events of the 16th–17th century remain in its “shadow”. Although ideological formulas and stereotypes of national and Soviet historiography have been partly incorporated into contemporary textbooks, some positive changes in the assessment of the consequences of the Union of Lublin are already visible. The topic of the Union of Lublin is well suited for developing critical thinking among pupils and students. It allows them to form their own assessment, based on facts, sources and the latest research by historians.
    Źródło:
    Unia Lubelska 1569 roku i unie w Europie Środkowo-Wschodniej; 273-291
    9788395630255
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Biohistoriographical” Dissertations in Ukraine since Independence. A Quantitative Approach
    „Biohistoriograficzne” prace naukowe na Ukrainie od czasów odzyskania niepodległości. Ujęcie ilościowe
    Autorzy:
    Kiselyova, Yulia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33905614.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Ukrainian historiography
    avtoreferats
    historiographical dissertations
    biographical studies
    quantitative method
    historiografia ukraińska
    abstrakty
    autoreferaty
    rozprawy historiograficzne
    biografistyka
    metody ilościowe
    Opis:
    The aim of the paper is discovering how the new demands for modernization of the biographical discourse after biographical turn are met and realized in the current Ukrainian biographical research. The author will approach this through looking at avtoreferats (abstracts) of dissertations on biographical topics that have been defended in Ukraine in the past thirty years. The present work is based on quantitative methods. It draws on the analysis of a relational database of historiographical dissertations defended over the period from 1991 to 2020, built in Microsoft Access. Analysis of the database provides an opportunity to answer a number of new research questions: about the dynamics of biographical dissertation writing and defense over time, circle of humanities scholars whose life and activities have been the subject of dissertation-level historiographical studies in recent decades, methodological foundations of biographical studies (special methodological concepts and tools) on the basis of classification of dissertations in biographical studies, finally, the database also allows us to analyze the authors of biographical dissertations as a group and detect the existence of research communities (academic schools) in the field of biographical studies.
    Celem poniższego artykułu jest przedstawienie w jaki sposób potrzeba aktualizacji dyskursu biografistycznego jest realizowana w obecnym ukraińskim nurcie badawczym. Autorka podejmuje się analizy abstraktów naukowych rozpraw poruszających tematy biografii, które obroniono na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat. Artykuł wykorzystuje metody ilościowe, czerpiąc z analizy relacyjnej bazy danych prac historiograficznych bronionych w latach 1991–2020, która stworzona została w programie Microsoft Access. Umożliwia to zrozumienie wielu problemów badawczych m.in. dynamiki pisania oraz publikowania rozpraw w ostatnim trzydziestoleciu. Nakreśla ona także krąg badawczy, którego aktywność była przedmiotem badań na poziomie rozpraw z dziedziny biografistyki, ale i definiuje podstawy metodologiczne studiów biografistycznych (pojęcia i narzędzia z zakresu metodologii) w oparciu o klasyfikację prac badawczych w studiach biografistycznych. W swoim artykule autorka kreśli także grupowy portret autorów tych prac, poświadczając egzystencji środowisk naukowych (szkół badawczych) w dziedzinie nauk biografistycznych.
    Źródło:
    Res Historica; 2022, 54; 579-600
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoretyczne problemy współczesnej historycznej polityki na Ukrainie
    Autorzy:
    Zaszkilniak, Leonid Opanas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632206.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    historical politics, Ukraine, social functions of history, Ukrainian historiography, myths and stereotypes
    polityka historyczna, Ukraina, społeczne funkcje historii, ukraińska historiografia, mity i stereotypy
    історична політика, Україна, соціальні функції історії, українська історіографія, міфи і стереотипи
    Opis:
    The article deals with the theoretical problems of current historical politics in Ukraine. The beginning presents the definition of historical politics as an instrument of state power that works to confirm the dominant interpretations of the past. The author then analyses the theoretical issues relevant to the social functions of historical knowledge and argues that the principal one among them is the social identification of members of the community which seeks to separate itself from other communities. It is emphasised that history acts as a “biography” of a community or person, and historical knowledge functions as a product of the ideologists of this community. The argument references the theory of “cultural imputation” elaborated in detail by the Polish historian Wojciech Wrzosek. The author also introduces his own concept of the historian’s limitations in understanding and explaining the past from contemporary positions, since the current state of knowledge has the ability to rely only on the past models. The subsequent part describes the difficulties of modern Ukrainian historiography in shaping the “normative” image of Ukraine, which would foresee a projection of the subjectivity of the modern state in its past. Ukrainian historians have to cope with numerous anti-Ukrainian myths and stereotypes that have been developed over the centuries by powerful Ukraine’s neighbors, primarily Russia and Poland. The final part of the article provides examples of a gradual re-evaluation by Ukrainian historians of established and widespread stereotypes, in particular on the concept of “Great Patriotic War”, and also analyses the measures taken by the Ukrainian authorities regarding historical policy after the so-called The Revolution of Dignity and the beginning of the Russian-Ukrainian War, in particular regarding de-communization and the return of the fighters for the independence of Ukraine to the social historical discourse.
    W artykule rozpatrzono teoretyczne zagadnienia współczesnej polityki historycznej na Ukrainie. Najpierw podano określenie historycznej polityki jako instrumentu władzy państwowej dla poszerzenia i utwierdzenia dominujących interpretacji przeszłości. Następnie zanalizowano teoretyczne kwestie społecznych funkcji wiedzy historycznej i stwierdzono, że najważniejszą z nich jest społeczna tożsamość członków wspólnoty, która pragnie oddzielić się od innych wspólnot. Podkreślono, że historia występuje jako „biografia” wspólnoty lub osoby, a wiedza historyczna jako utwór ideologów tej wspólnoty. Przy tym wykorzystano teorię imputacji kulturowej  polskiego historyka Wojciecha Wrzoska. Autor wprowadza też własną koncepcję ograniczeń historyka w rozumieniu i wyjaśnianiu przeszłości z pozycji współczesności w związku z tym, że bieżący stan poznawania stwarza możliwość oparcia się tylko na minionych wzorcach. W dalszej części scharakteryzowano trudności współczesnej ukraińskiej historiografii w kształtowaniu „normatywnego” obrazu Ukrainy, który przewidywałby projekcję przedmiotowości współczesnego państwa w jego przeszłość. Ukraińscy historycy muszą pokonywać wiele antyukraińskich mitów i stereotypów wytworzonych w ciągu stuleci przez sąsiadów Ukrainy, przede wszystkim Rosję i Polskę. Na końcu podano przykłady stopniowego obalenia przez ukraińskich badaczy ustalonych i poszerzonych historycznych stereotypów, zwłaszcza odnoszących się do konceptu „wielkiej wojny ojczyźnianej” oraz przeanalizowano przedsięwzięcia organów władzy Ukrainy w sprawie prowadzenia polityki historycznej po tzw. rewolucji godności i początku wojny rosyjsko-ukraińskiej, a zwłaszcza te związane z dekomunizacją i przywróceniem do społecznego historycznego dyskursu wojowników o niepodległość Ukrainy.
    У статті розглянуто теоретичні проблеми сучасної історичної політики в Українi. На початку подано визначення історичної політики як інструменту державної влади для утвердження домінантних інтерпретацій минулого. Далі Автор аналізує теоретичні питання соціальних функцій історичного знання і стверджує, що головною серед них є соціальна ідентифікація членів спільноти, яка прагне відокремитись від інших спільнот. Підкреслено, що історія виступає як «біографія» спільноти чи особи, а історичне знання – як твір ідеологів цієї спільноти. При цьому використано теорію «культурної імпутації» польського історика Войцєха Вжоска. Автор запроваджує також власну концепцію обмеженості історика у розумінні та поясненні минулого з сучасних позицій, оскільки біжучий стан пізнання має можливість спиратися тільки на минулі взірці. Далі охарактеризовано труднощі сучасної української історіографії у формуванні «нормативного» образу України, який би передбачав проекцію суб’єктності сучасної держави у її минуле. Українським історикам доводиться долати численні антиукраїнські міфи і стереотипи, вироблені впродовж століть сусідами України, насамперед Росією і Польщею. В заключній частині статті подано приклади поступової переоцінки українськими істориками усталених і поширених стереотипів, зокрема щодо концепту «великої вітчизняної війни», а також проаналізовано заходи органів влади України щодо історичної політики після т.зв. pеволюції гідності та початку російсько-української війни, зокрема щодо декомунізації і повернення до суспільного історичного дискурсу борців за незалежність України.
    Źródło:
    Res Historica; 2018, 46
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ myśli Jerzego Maternickiego na współczesną historiografię ukraińską
    Autorzy:
    Bohdashyna, Olena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042529.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Jerzy Wiktor Maternicki
    polska historiografia
    współczesna historiografia ukraińska
    Uniwersytet Warszawski
    Uniwersytet Rzeszowski
    Jerzy Maternicki
    Polish historiography
    contemporary Ukrainian historiography
    University of Warsaw
    University of Rzeszów
    Opis:
    W artykule przedstawiono wpływ prac Jerzego Maternickiego na rozwój współczesnej historiografii ukraińskiej. Autorka dokonała analizy szeregu prac historyków ukraińskich, którzy powołują się w swoich badaniach na jego opracowania. Wykazała istotny wpływ Jerzego Maternickiego na umacnianie polsko-ukraińskich kontaktów naukowych.
    The article presents the influence of Jerzy Maternicki’s works on the development of contemporary Ukrainian historiography. The Author has analyzed a number of works by Ukrainian historians who refer in their research to his studies. She showed a significant influence of Jerzy Maternicki on strengthening Polish-Ukrainian scientific contacts.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2020, 19, 1; 279-290
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spory o rolę historii w sferze publicznej na współczesnej Ukrainie
    The Dispute over the Role of History in the Public Sphere in Contemporary Ukraine
    Autorzy:
    Skłokin, Wołodymyr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373569.pdf
    Data publikacji:
    2015-05-12
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Ukrainian historiography
    national paradigm
    master narrative
    affirmative historiography
    history for its own sake
    critical public history
    historiografia ukraińska
    paradygmat narodowy
    wielka narracja
    historiografia afirmacyjna
    historia dla samej siebie
    krytyczna historia publiczna
    Opis:
    This article discusses the debate over the social meaning of history occurring between proponents and opponents of the national paradigm in contemporary Ukrainian historiography, in the context of recent paradigmatic changes in historiography in the West. The debate centers on two competing views of the proper relation of academic history writing to politics and society. After pointing out the limitations of these two dominant perspectives, the author ends the article by discussing possible solutions, particularly John Tosh’s idea of a critical public history, which is practiced in Ukraine by Jarosław Hrycak.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2015, 59, 2; 47-61
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historical Demography in Ukraine: From “Political Arithmetic” to Non-Political History
    Autorzy:
    Serdiuk, Igor
    Voloshyn, Yuriy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1367986.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Historical demography in Ukraine
    centers for historical demographic studies
    Ukraine
    Ukrainian historiography
    population
    demografia historyczna w Ukrainie
    ośrodki badań nad demografią historyczną
    Ukraina
    historiografia ukraińska
    ludność
    Opis:
    The article is an introduction to the state of development of historical demographic studies in Ukrainian historiography. The authors try to explain why, at a time when historical demography was the mainstream in world historiography, it made practically no progress in Soviet Ukraine, and its achievements were left unused in historians’ research. The reasons for interest in historical demography today, and its influence on the development of historical anthropological research, are also analyzed. The authors describe the main research centers, examine the subjects of study and discuss the prospects for development.
    Artykuł stanowi wprowadzenie do stanu rozwoju historycznych badań demograficznych w historiografii ukraińskiej. Autorzy próbują wyjaśnić, dlaczego w czasach, gdy demografia historyczna była głównym nurtem historiografii światowej, nie odnotowała ona praktycznie żadnego postępu w sowieckiej Ukrainie, a jej osiągnięcia nie zostały wykorzystane w badaniach historyków. Przeanalizowano również przyczyny zainteresowania dzisiejszą demografią historyczną i jej wpływ na rozwój historycznych badań.
    Źródło:
    Przeszłość Demograficzna Polski; 2019, 41; 9-32
    0079-7189
    2719-4345
    Pojawia się w:
    Przeszłość Demograficzna Polski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    II Rzeczpospolita we współczesnej historiografii ukraińskiej
    The Second Polish Republic in Contemporary Ukrainian Historiography
    Autorzy:
    Komosa, Julita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/654161.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Second Polish Republic
    Ukrainian historiography
    white gaps in memory
    Polish national policy
    Prometheism
    Józef Piłsudski
    federative concept
    incorporative concept
    II Rzeczpospolita
    historiografia ukraińska
    białe plamy
    polska polityka narodowościowa
    prometeizm
    koncepcja federacyjna
    koncepcja inkorporacyjna
    Opis:
    Artykuł prezentuje obraz II Rzeczypospolitej we współczesnej historiografii ukraińskiej. Na podstawie analizy wybranych publikacji oraz artykułów naukowych autorka rekonstruuje wizerunek Polski okresu międzywojennego. Obecnie historiografia ukraińska przeżywa trudny okres ze względu na toczącą się wojnę ukraińsko-rosyjską i wywieraną na nią wydatną presję polityczną oraz społeczną. Ewidentnie jednak jest zainteresowana badaniem relacji polsko-ukraińskich, a szczególnie okresu II RP. Rozwój historiografii w tym kierunku ma na celu „wypełnienie” białych plam w ukraińskiej pamięci zbiorowej. 
    An analysis of selected Ukrainian historiographic publications on the interwar period and the Second Polish Republic encourages moderate optimism. The image of Poland and Poles presented by the contemporary Ukrainian historians analysed in the article differs significantly. There are many differences in their perception, as they not only put emphasis differently but also look at the history of Polish-Ukrainian relations from different perspectives. Ukrainian historians are trying to fill in the white gaps in our shared history. The image of Poland and Poles is definitely evolving. The slow and painstaking process of demythologization and decommunisation of national historiography is taking place.At the same time, Ukrainian historians still focus too much on these areas of Polish-Ukrainian history that have been analysed for many years: Polish national policy, brought up in virtually every book, the attitude of Polish political elites towards the Ukrainian minority, methods of assimilation of Ukrainians, sabotage actions and the growth of the Ukrainian nationalist movement, the Polish “pacification” action of 1930, the policy of “normalization”, or the collapse of the “Volhynia experiment”. It is also worth to note that Ukrainian historians focus on analysing Polish-Ukrainian relations primarily in two regions: Eastern Galicia and Volhynia. Other regions inhabited then by the Ukrainian population are dealt with perfunctorily or simply ignored. Seen from this perspective, the Second Polish Republic remains an imperialist, partitioning and oppressive state, and the Ukrainian population is its victim. There are no publications that would focus on the Polish perception of the problem, on attempts at reconciliation undertaken by both parties, analysis of Polish policy towards other regions inhabited by the Ukrainian population (e.g. towards Chełm region or Podlasie). 
    Анализ избранных украинских историографических изданий, посвященных межвоенному двадцатилетию и II Речи Посполитой вселяет умеренный оптимизм. Образ Польши и поляков, представленный перечисленными в тексте украинскими историками, существенно различается. Можно заметить нестыковки в их взглядах. Акцент делается на разные явления и исследователи смотрят на историю польско-украинских отношений из разных ракурсов. Украинские историки пытаются заполнить «белые пятна» совместной истории. Картина Польши и поляков, без сомнения, трансформируется. Имеет место медленный и кропотливый процесс демифологизации и декоммунизации национальной историографии.Одновременно украинские историки продолжают слишком сосредоточиваются на одних и тех же, анализированных в течение многих лет, областях польско-украинской истории: польской этнической политике, которая появляется в почти каждой публикации, анализе отношения польских политических элит к украинскому меньшинству, методах ассимиляции украинцев, саботажных операция и развитию украинского националистского движения, польской «усмирительной» операции в 1930 г., политике «нормализации» или провалу «волынского эксперимента». Важно отметит и тот факт, что украинские историки сосредоточиваются на анализе польско-украинских отношений, прежде всего, в двух регионах – Восточной Галиции и Волыни. Другие регионы, населенные тогда украинцами, рассматриваются очень поверхностно или просто о них умалчивается. В таком ракурсе II Речь Посполитая остается империалистским, захватническим и угнетающим государством, в то время как украинское население – жертвой. Не хватает исследований, которые склонились бы над польским взглядом на этот вопрос, попытками согласия, предпринимаемыми обеими сторонами, анализом польской политики по отношению к другим регионам, населенным украинцами (напр. Холмщины или Подляшья).
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 193-222
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-30 z 30

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies