Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "uklady odniesienia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Argumenty przeciwko naturalizmowi jako epistemicznemu układowi odniesienia
    Arguments against Naturalism as an Epistemic Framework
    Autorzy:
    Kilian, Krzysztof J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553189.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
    Tematy:
    epistemiczne układy odniesienia
    naturalizm metodologiczny
    decyzje metodologiczne
    anarchizm epistemologiczny
    antynaturalizm
    epistemic frameworks
    methodological naturalism
    methodological decisions
    epistemological anarchism
    antinaturalism
    Opis:
    Artykuł bada ważniejsze argumenty przeciwko naturalizmowi metodologicznemu. Argumenty te mają stanowić podstawę do uzasadnienia następujących tez. Naturalizm metodologiczny: źle wpływa na rozwój wiedzy; utrudnia współzawodnictwo w nauce; jest tylko częścią określonej tradycji, która została zabsolutyzowana; jest wyłącznie prowizoryczną zasadą; jest arbitralną i szkodliwą regułą; jest podejściem irracjonalnym; jest złą filozofią; jest ujęciem przyjmowanym bezkrytycznie. Większość antynaturalistycznych argumentów nie jest przekonująca. Jednak kilka z nich można uznać za zasadne.
    This paper investigates the potentially plausible arguments that may be leveled against methodological naturalism. These are used to justify the following claims with regard to the latter: that it badly affects the development of knowledge, hinders competition in science, has elevated a mere part of one specific tradition to an absolute status, is only a provisory principle, is arbitrary and harmful as a principle, is irrational as an approach, amounts to bad philosophy, and involves uncritical acceptance. Most of these antinaturalistic arguments do not turn out to be convincing, but a few can be considered well-founded.
    Źródło:
    Filozoficzne Aspekty Genezy; 2018, 15; 71-137
    2299-0356
    Pojawia się w:
    Filozoficzne Aspekty Genezy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Argumenty na rzecz naturalizmu jako epistemicznego układu odniesienia
    Arguments for Naturalism as an Epistemic Framework
    Autorzy:
    Kilian, Krzysztof J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553318.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
    Tematy:
    epistemiczne układy odniesienia
    naturalizm
    nadnaturalizm
    artyficjalizm
    naturalizm metodologiczny
    warunek Jodkowskiego
    epistemic frameworks
    naturalism
    supernaturalism
    artificialism
    methodological naturalism
    Jodkowski’s condition
    Opis:
    Artykuł bada ważniejsze argumenty na rzecz naturalizmu metodologicznego. Analizy te pozwalają uznać tezę, w myśl której nie istnieją dobre powody do uznania naturalizmu metodologicznego za kamień węgielny współczesnej nauki. Ani znane fakty, ani rozumowania nie stanowią nieodpartych racji na rzecz tego naturalizmu.
    This paper investigates putatively plausible arguments for methodological naturalism. The analysis sets out to show that there are no good reasons for accepting methodological naturalism as a cornerstone of contemporary science. Neither any known fact, nor any line of reasoning, provides an irrefutable rationale for such a form of naturalism.
    Źródło:
    Filozoficzne Aspekty Genezy; 2018, 15; 7-69
    2299-0356
    Pojawia się w:
    Filozoficzne Aspekty Genezy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena możliwości zastosowania siatek korekt lokalnych do opracowania jednolitego algorytmu transformacji pomiędzy układami 1965 a 1992 i 2000 na terenie Polski
    Possibility of using grids of local shifts to creation continuous algorithm of transformation between coordinate systems 1965 and 2000 on area of Poland
    Autorzy:
    Swieton, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/59668.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
    Tematy:
    geodezja
    Polska
    Panstwowy Uklad Wspolrzednych Geodezyjnych
    uklad wspolrzednych 1965
    uklad wspolrzednych 1992
    uklad wspolrzednych 2000
    korekty lokalne
    elipsoida Krasowskiego
    transformacja empiryczna
    uklady odniesienia
    uklad WGS 84
    Opis:
    Do transformacji pomiędzy układem 1965 a 2000 stosowane jest wiele róż-norodnych algorytmów. Jest to przyczyną wielu problemów, związanych przede wszystkim z niespójnością na stykach transformowanych obszarów, kłopotami z implementacją licznych algorytmów w programach użytkowych i wygodą stoso-wania. W niniejszym artykule pokazano, że zasadnym byłoby utworzenie siatki ko-rekt lokalnych, która pozwoliłaby na wykonanie transformacji w sposób jednolity i ciągły dla całej Polski, uwzględniając przy tym lokalne deformacje układu 1965, także na poziomie osnów szczegółowych. Wykazano, że taki sposób transformacji byłby dokładniejszy od dotychczas stosowanych ogólnopolskich metod transfor-macji i porównywalny z metodami stosowanymi lokalnie. Jednocześnie pokazano, że istnieje możliwość takiego opracowania siatek, aby wyniki transformacji były spójne z dotychczas stosowanymi metodami.
    Nowadays, there are many various algorithms used to transform spatial data between coordinate systems 1965 and 2000. Ideal algorithm should be: continuous, accurate, fast, easy to use even not by professionals. It should model distortion of the coordinate system on both: high and low classes networks. Some of widely used algorithms guarantee continuous results over whole zone of 1965 but do not include local distortions of lower classes networks. The most popular example is “empirical” transformation algorithm, which fits to first and second class networks with few centimeter accuracy. On the other hand, surveyors often use locally fitted transformation which allows to achieve high accuracy but causes an inconsistency between two independently transformed areas. The possible solution is the grid of shifts between coordinate systems. This algorithm is, already used in many countries (for example: USA, Canada, France) but has not been applied in Poland yet. In this article some methods of creation such grid are discussed and various tests on empirical data are described. Results show that it is desirable to create such grid on whole area of Poland.
    Źródło:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2012, 2/II
    1732-5587
    Pojawia się w:
    Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czym są epistemiczne układy odniesienia?
    What Are the Epistemic Frameworks?
    Autorzy:
    Kilian, Krzysztof J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553380.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
    Tematy:
    epistemiczne układy odniesienia
    nośniki epistemicznych układów odniesienia
    mocne i słabe warunki sine qua non naukowości
    materialne i formalne warunki sine qua non naukowości
    epistemic frameworks
    bearers of epistemic frameworks
    strong and weak sine qua non conditions for what counts as scientific
    material and formal sine qua non conditions for what counts as scientific
    Opis:
    Niniejszy artykuł wyjaśnia, dlaczego omawiane do tej pory epistemiczne układy odniesienia nigdy nie pełniły roli kryterium demarkacji. Wyjaśnia się tam również, dlaczego epistemiczne układy odniesienia — mimo tego, że są jedynie warunkami koniecznymi naukowości — pełnią w nauce tak istotną rolę. Historia filozofii nauki pokazuje, że sformułowano wiele koniecznych warunków naukowości. Pojawia się zatem pytanie o to, czy epistemiczne układy odniesienia pod jakimiś istotnymi względami różnią się od innych warunków koniecznych. Aby odpowiedzieć na to pytanie, wprowadzono dwie dystynkcje: mocne i słabe oraz materialne i formalne warunki sine qua non. W artykule zastanawiano się również nad sensownością oddzielania epistemicznych układów odniesienia od programów badawczych i paradygmatów. Na pierwszy rzut oka epistemiczne układy odniesienia mogą być składnikami Popperowskich metafizycznych programów badawczych i twardych rdzeni Lakatosowskich programów badawczych, pełniąc w tych ostatnich rolę mocnych zasad heurystycznych, kierujących badaniami naukowymi. Można też próbować umieszczać je w Kuhnowskich macierzach dyscyplinarnych, gdzie mogą funkcjonować jako składniki wartości lub modeli ontologicznych. Jednak najlepszymi kandydatami na nośniki epistemicznych układów odniesienia są Feyerabendowskie interpretacje naturalne i Lakatosowskie podstawowe sądy wartościujące.
    This paper sets out to explain why it is that epistemic frameworks as discussed so far have never functioned in such a way as to furnish a criterion of demarcation. It also seeks to shed light on why such frameworks, though only sine qua non conditions for what may be considered scientific, nevertheless play a leading role in science. As the history of the philosophy of science shows, there are many sine qua non conditions for counting as scientific. Moreover, it should be asked whether epistemic frameworks differ significantly from other sine qua non conditions. To answer that question, two distinctions are to be introduced with respect to such conditions: between strong and weak ones, and between material and formal ones. The paper also examines the reasonableness of separating epistemic frameworks from research programs and paradigms. Initially, epistemic frameworks look like they would lend themselves to serving as components of Popperian metaphysical research programs, as well as of the hard cores of Lakatosian scientific research programs. (In the latter instance, they could play the role of strong heuristic rules guiding scientific research.) One may also try to insert them into Kuhnian disciplinary matrices, where they will function as components of values or ontological models. Even so, the best candidates as bearers of such frameworks will be Feyerabendian natural interpretations, together with Lakatosian normative basic judgments.
    Źródło:
    Filozoficzne Aspekty Genezy; 2017, 14; 191-235
    2299-0356
    Pojawia się w:
    Filozoficzne Aspekty Genezy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Falsification of the Eulerian motions of lithospheric plates
    Falsyfikacja eulerowskiego ruchu płyt litosfery
    Autorzy:
    Koziar, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061765.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Morgan’s test
    Indian Ocean triple junction
    gaping gores
    diffuse plate boundaries
    plate tectonics absolute reference frames
    Carey’s Arctic Paradox
    sphenochasms
    Earth expansion
    test Morgana
    połączenie potrójne Oceanu Indyjskiego
    rozmyte granice płyt
    absolutne układy odniesienia w tektonice płyt
    paradoks arktyczny Careya
    sfenochazm
    ekspansja Ziemi
    Opis:
    Morgan (1968) tested the supposed Eulerian motion of lithospheric plates by calculation on a circuit around the Indian Ocean triple junction. The present analysis performed on a physical model shows that on a non-expanding Earth, the reconstructed Southwest Indian Ocean Ridge fails to close as it should according to the allegedly positive result of Morgan’s test, which is thereby shown to be in error. Wedge-shaped openings, appearing along all arms of the Indian Ocean triple junction during its reconstruction, are examples of Carey’s artifactual “gaping gores” which in general are one of the proofs of the Earth’s expansion. A global plan of plate motions based on the Eulerian principle is impossible and confirms Carey’s Arctic Paradox which is other proof of the expansion of the Earth. Space geodesy testing of expanding Earth is in fact testing of possible expansion of the plate tectonics model, not the real Earth. V-shaped openings between plates, when real, are not of Eulerian origin but are large sphenochasms in Carey’s sense caused by an expanding interior of the Earth.
    Morgan (1968) sprawdzał zakładany eulerowski ruch płyt litosfery przez obliczenia wzdłuż obwodu potrójnego połączenia płyt w Oceanie Indyjskim. Z analizy przeprowadzonej przy użyciu fizycznego modelu wynika, że południowo-zachodni grzbiet Oceanu Indyjskiego powinien być konwergentny na nieekspandującej Ziemi i taki powinien być też w teście Morgana, którego wynik jest tym samym błędny. Klinowate rozwarcia pojawiające się na wszystkich ramionach połączenia potrójnego w Oceanie Indyjskim podczas jego rekonstrukcji są artefaktami nazwanymi przez Careya „gaping gores”. Są one jednym z dowodów ekspansji Ziemi. Globalny ruch płyt litosfery, oparty na zasadzie Eulera, jest niemożliwy i potwierdza Paradoks Arktyczny Careya, który jest kolejnym dowodem ekspansji Ziemi. Testowanie przez geodezję satelitarną ekspansji Ziemi jest w rzeczywistości testowaniem możliwej ekspansji modelu tektoniki płyt a nie realnej Ziemi. V-kształtne rozwarcia między płytami nie mają eulerowskiego charakteru, lecz są sfenochazmami Careya, powodowanymi ekspansją wnętrza Ziemi.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2016, 466; 147--178
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozoficzne podstawy nauki
    Философские основания науки
    Philosophical Foundations of Science
    Autorzy:
    Kilian, Krzysztof J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/497874.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
    Tematy:
    сильные условия sine qua non научности
    слабые условия sine qua non научности
    эпистемологические системы соотнесения
    silne warunki sine qua non naukowości
    słabe warunki sine qua non naukowości
    epistemiczne układy odniesienia
    strong conditions of sine qua non of scientificness
    weak conditions of sine qua non of scientificness
    epistemic frames of reference
    Opis:
    Автор статьи рассматривает два разных понятия философских оснований научных теорий (нетестировальных предпосылок для обоснования, отклонения или принятия таких теорий): процесс реабилитации метафизики – роль таких убеждений в функционировании научных теорий и априорные условия sine qua non для занятия наукой.
    In the paper the author discuss two, different approaches to the philosophical essentials of scientific theories (i.e. untestable premises for justification, refutation or acceptation theories): the process of rehabilitation of metaphysics − the function of such premises in working of scientific theories and the apriorical sine qua non conditions of practicing science.
    Źródło:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 69-85
    1642-1248
    Pojawia się w:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epistemiczne układy odniesienia a problem interteoretycznej niewspółmierności — część 1
    Epistemic Frameworks and the Problem of Intertheoretical Incommensurability — Part 1
    Autorzy:
    Kilian, Krzysztof J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553164.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
    Tematy:
    epistemiczne układy odniesienia, niewspółmierność interteoretyczna, płaszczyzny interteoretycznej niewspółmierności
    płaszczyzna zmienności ilościowej konsekwencji empirycznych
    płaszczyzna zmienności obserwacyjnej
    płaszczyzna zmienności językowej
    płaszczyzna zmienności ontologicznej
    płaszczyzna zmienności metodologicznej
    epistemic frameworks
    intertheoretical incommensurability
    levels of intertheoretical incommensurability
    level of quantitative variability of empirical consequences
    level of variability of the observational
    level of linguistic variability
    level of ontological variability
    level of methodological variability
    Opis:
    Artykuł wskazuje na związki między problematyką interteoretycznej niewspółmierności a kontrowersją kumulatywizm-antykumulatywizm. Wyjaśnia też, na czym polega niewspółmierność teorii naukowych i pokazuje, że nazwa „niewspółmierność” nie ma ostrego znaczenia w filozofii nauki. Problematyka interteoretycznej niewspółmierności doczekała się licznych opracowań. Artykuł wykorzystuje tylko jedno podejście. Podejście to z problemem nieostrości pojęcia niewspółmierności radzi sobie tak, że wyróżnia pięć płaszczyzn niewspółmierności teorii naukowych. To narzędzie intelektualne ułatwia również uchwycenie różnic między analizowanymi epistemicznymi układami odniesienia. Problematyka ta jest bardzo rozległa. Jej dokładne omówienie wykracza poza ramy jednego artykułu. Dlatego zdecydowałem, aby przedstawić ją w dwóch artykułach. W niniejszym artykule badam jedynie płaszczyznę metodologiczną niewspółmierności epistemicznych układów odniesienia. Badając tę płaszczyznę, koncentruję się na różnych standardach naukowości i kryteriach ocen wyników badań, o jakich mówią zwolennicy odmiennych epistemicznych układów odniesienia.
    This paper looks at relations between issues of intertheoretical incommensurability and the cumulativism-anticumulativism controversy. It also explains what is meant by the incommensurability of scientific theories, and shows that the term “incommensurability” has a vague meaning in the philosophy of science. Issues of intertheoretical incommensurability have been the subject of many research papers. This article explores just one such approach, which deals with the vagueness of the term “incommensurability” by distinguishing five levels of incommensurability with respect to scientific theories. This intellectual tool also facilitates the grasping of differences between the epistemic frameworks being analysed. The issues involved are far-reaching, and their detailed consideration exceeds the scope of single article. Therefore, I have decided to present them in two separate papers. In this one, I explore only the methodological level of incommensurability of epistemic frameworks. While exploring that level, I focus on different standards of what counts as scientific, and on criteria for evaluating research outcomes of the sort advocated by followers of the different epistemic frameworks.
    Źródło:
    Filozoficzne Aspekty Genezy; 2017, 14; 237-280
    2299-0356
    Pojawia się w:
    Filozoficzne Aspekty Genezy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epistemiczne układy odniesienia − nowe spojrzenie na racjonalność naukową
    Эпистемические рамки – новый взгляд на рациональность науки
    Epistemic Frameworks − the New Look at Scientific Rationality
    Autorzy:
    Kilian, Krzysztof J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/497296.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
    Tematy:
    эпистемические системы отсчёта
    сильные и слабые непременные условия научности
    материальные и формальные непременные условия научности
    натурализм
    супернатурализм
    артифициализм;
    ультимационизм;
    предвосхитизм;
    соответсвиизм
    epistemiczne układy odniesienia
    mocne i słabe warunki sine qua non naukowości
    materialne i formalne warunki sine qua non naukowości
    naturalizm
    nadnaturalizm
    artyficjalizm
    ultymacjonizm
    prewidyzm
    certyzm
    epistemic frameworks
    strong and weak sine qua non conditions of scientificness
    material and formal sine qua non conditions of scientificness
    naturalism
    supernaturalism
    artificialism
    ultimationism
    previdism
    certism
    Opis:
    Эпистемические системы отсчёта – это небольшие, состоящие из двух или трёх элементов, наборы наиболее общих, исторически меняющихся аксиом, определяющих условия, необ-ходимые для ведения научной деятельности. В настоящее время с двумя эпистемическими системами отсчёта, основанными на методологическом натурализме, конкурируют системы супернатурализма и артифициализма. Ранее существовали две эпистемические системы отсчёта: ультимационизм, с которым конкурировал предвосхитизм, и соответсвиизм, вытесненный методологическим натурализмом.
    Epistemic frameworks are small, two- or three-element sets of the most general, historically changeable assumptions. These assumptions determine sine qua non conditions of scientific practice. Nowadays, two epistemic frameworks based on methodological naturalism have been in competition with the epistemic frameworks of supernaturalism and artificialism. Previously, two epistemic frame-works, one of ultimationism and another of certism, had been current. Previdism was in competition with the former, while the latter has been superseded by the methodological naturalism.
    Źródło:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2018, 18; 37-58
    1642-1248
    Pojawia się w:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies