Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "układ odniesienia" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Antynaturalizm teorii inteligentnego projektu
The Anti-naturalism of Intelligent Design Theory
Autorzy:
Jodkowski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013428.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
naturalizm metodologiczny
antynaturalizm
teoria inteligentnego projektu
artyficjalizm
epistemiczny układ odniesienia
methodological naturalizm
anti-naturalism
Intelligent Design theory
artificialism
epistemic framework
Opis:
It is commonly known that the theory of intelligent design is anti-naturalistic. The anti-naturalism of this theory is usually interpreted as a methodological or metaphysical one. In other words, the theory of intelligent design is considered as a kind of creationism (“creationism in a cheap tuxedo”) and is also often named “neo-creationism.” In the paper I am arguing that this qualification is wrong and is implied by assuming an inappropriate sense of the ambiguous term “naturalism”.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2006, 54, 2; 63-76
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ASG-EUPOS i podstawowa osnowa geodezyjna w Polsce
ASG-EUPOS and Polish basic national geodetic control
Autorzy:
Bosy, J.
Oruba, A.
Graszka, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/210970.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
geodezja i kartografia
osnowa geodezyjna
GPS
GNSS
geodezyjny układ odniesienia
geodesy and cartography
geodetic network
geodetic reference frame
Opis:
Głównym zadaniem, jakie stawia się współczesnej osnowie geodezyjnej, jest realizacja w sposób jednorodny układu odniesienia obowiązującego na objętym nią obszarze. Przeniesienie układu odniesienia w Polsce odbywa się poprzez punkty sieci EUREF-POL, POLREF i EUVN, a także stacje referencyjne systemu ASG-EUPOS. W przypadku stacji ASG-EUPOS poprawna realizacja układu odniesienia jest niezmiernie istotna, ze względu na to, że użytkownicy systemu wyznaczają współrzędne punktów w czasie rzeczywistym. Koniecznym działaniem związanym z realizacją układu odniesienia jest zatem integracja punktów sieci EUREF-POL, POLREF i EUVN i stacji referencyjnych systemu ASG-EUPOS. Pozwoli to na związanie osnów niższych klas z systemem ASG-EUPOS, a co za tym idzie realizację prac geodezyjno-kartograficznych w państwowym systemie odniesień przestrzennych. W artykule zostały omówione aspekty realizacji układu odniesienia związane z uruchomieniem systemu ASG-EUPOS oraz wyniki kampanii kalibracyjnej.
In modern geodesy, one of the main tasks set for geodetic control is the uniform realization of reference frames. In Poland, the networks of EUREF-POL, POLREF and EUVN points along with ASG-EUPOS reference stations constitute such a frame. In case of ASG-EUPOS stations, the proper implementation of the reference frame is extremely important concerning the fact that the system's users conduct positioning in real-time with high precision. The essential measure to be taken into account is the integration of ground control (EUREF-POL, POLREF, EUVN) with ASG-EUPOS. It would enable further integration of lower-class geodetic control with the ASG-EUPOS system and therefore realization of geodetic surveys in a uniform reference frame. This paper shows the aspects of reference frame realization associated with ASG-EUPOS system implementation and the analyses of results of the calibration campaign.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2010, 59, 2; 7-15
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of vertical displacements in relative monitoring networks
Wyznaczanie przemieszczeń pionowych we względnych sieciach monitoringu
Autorzy:
Filipiak-Kowszyk, Daria
Kamiński, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/231502.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
przemieszczenie pionowe
układ odniesienia niestabilny
punkt referencyjny
sieć monitoringu
vertical displacement
unstable reference system
reference point
monitoring network
Opis:
The problem of determining displacements of objects is an important and current issue, in particular in terms of operational safety. This is a requirement that covers geodetic, periodic control measurements in order to determine horizontal and vertical displacements. The paper is focused on the analysis of vertical displacements. Geodetic measurements and their interpretation allow to reduce the risk of possible structural catastrophes. The major research topic of the majority of available papers is displacement determination of individual controlled points, in a situation where there are identified as fixed reference points. There are cases making identification of such points difficult or impossible to use in displacement analysis. This paper addresses a rare case of determining vertical displacements in unstable reference systems. Due to the fact that most of the existing and known literature methods do not always bring satisfactory results, the paper propose a new method of vertical displacement determination in the absence of reference points in the local coordinate system. Practical considerations on simulated data show that the presented method performs the task correctly.
Problematyka wyznaczania przemieszczeń obiektów jest ważnym zagadnieniem, w szczególności w aspekcie dotyczącym bezpieczeństwa użytkowania obiektu. Zmiany poziomu zwierciadła wody, głębokie wykopy, obciążenie gruntu ciężką budowlą, zużycie konstrukcji na skutek jej eksploatacji to tylko kilka czynników mogących powodować ruchy gruntu i posadowionych na nim obiektów. Konsekwencją ruchów gruntu mogą być przemieszczenia poziome i pionowe. Zatem istotne jest określenie wielkości tych przemieszczeń, na co pozwalają okresowe pomiary kontrolne. W analizie przemieszczeń wyróżnić można układy odniesienia stabilne oraz niestabilne. Praca ta skupia się na wyznaczaniu przemieszczeń pionowych w niestabilnych układach odniesienia, zatem porusza problem, który rzadko prezentowany jest w literaturze przedmiotu.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2020, 66, 1; 309-326
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamiki w szczególnej teorii eteru
Dynamics in the special theory of ether
Autorzy:
Szostek, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135836.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
dynamika ciał
uniwersalny układ odniesienia
Szczególna Teoria Eteru
dynamics of bodies
universal frame of reference
Special Theory of Ether
Opis:
Wstęp i cele: W artykule przedstawione zostało wyprowadzenie trzech dynamik w Szczególnej Teorii Eteru (STE). STE jest teorią kinematyki i dynamiki ciał z uniwersalnym układem odniesienia. W teorii tej można wyprowadzić liczne dynamiki ciał. Rozstrzygnięcie, która z dynamik możliwych w Szczególnej Teorii Eteru jest prawidłowym modelem rzeczywistych procesów pozostaje otwartym zadaniem fizyki. Cały artykuł zawiera tylko oryginalne badania autora publikacji. Celem artykułu jest przedstawienie autorskiej metoda wyprowadzania dynamik w Szczególnej Teorii Eteru. Materiał i metody: W pracy zastosowano metodę dedukcji matematycznej. Wyniki: Wyprowadzenie dynamiki opiera się na czterech wzorach obowiązujących w kinematyce STE. Aby wyprowadzić dynamikę STE konieczne jest przyjęcie do kinematyki dodatkowego założenia, które pozwala wprowadzić do teorii pojęcia: masy, energii kinetycznej oraz pędu. Wniosek: Rozstrzygnięcie, która ze wszystkich możliwych dynamik Szczególnej Teorii Eteru jest prawidłowym modelem rzeczywistych procesów powinno być jednym z ważniejszych zadań przyszłej fizyki.
Introduction and aim: The article presents the derivation of three dynamics in the Special Theory of Ether (STE). STE is a theory of kinematics and dynamics of bodies with a universal reference system. In this theory, many dynamics of bodies can be derived, The decision which of the dynamics possible in the Special Theory of Ether is the correct model of real processes remains an open task of physics. The entire article contains only the original research of the author of the publication. The aim of the article is to present the author’s method of deriving dynamics in the Special Theory of Ether. Material and methods: Mathematical deduction method has been used in the paper. Results: The derivation of dynamics is based on four patterns in STE kinematics. In order to derive the STE dynamics, it is necessary to adopt an assumption to supplementary kinematics, which allows to introduce the theory of mass, kinetic energy and momentum into the theory. Conclusion: The decision which of all possible dynamics of the Special Aetheric Theory is a valid model of real processes should be one of the most important tasks of future physics.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2018, 8; 119-134
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskusja nad artykułem Adama Groblera, „Słabości eksplanacyjne teorii inteligentnego projektu”
The Discussion on Adam Grobler’s paper, „Explanatory Weaknesses of Intelligent Design”
Autorzy:
Bylica, Piotr
Jodkowski, Kazimierz
Kilian, Krzysztof J.
Sagan, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082428.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
Adam Grobler
naturalizm
nadnaturalizm
artyficjalizm
wyjaśnienie intencjonalne
wykrywanie projektu
testowalność
metafizyczny program badawczy
epistemiczny układ odniesienia nauki
granica prawdopodobieństwa
naturalism
supernaturalism
artificialism
intentional explanation
design detection
testability
metaphysical research program
epistemic framework of science
probability bound
Opis:
Niniejszy tekst stanowi zapis dyskusji nad artykułem Adama Groblera, „Słabości eksplanacyjne teorii inteligentnego projektu”, przeprowadzonej przez pracowników Instytutu Filozofii Uniwersytetu Zielonogórskiego w ramach spotkań Zielonogórskiej Grupy Lokalnej „Nauka a Religia”. Artykuł Groblera jest krytyczny wobec teorii inteligentnego projektu, odbiega jednak do pewnego stopnia od standardowych krytyk. Grobler nie powtarza niektórych błędów: wie, że teoria inteligentnego projektu nie identyfikuje projektanta z istotą nadprzyrodzoną; że teoria ta jest (chce być) neutralna wobec filozoficznego sporu między naturalizmem a nadnaturalizmem; nie traktuje darwinowskiej teorii ewolucji jako testowalnej teorii naukowej, ale jako metafizyczny program badawczy dostarczający idei heurystycznych. Przedstawia także nowe argumenty krytyczne. Grobler uznaje teorię inteligentnego projektu za teorię nienaukową przede wszystkim na tej podstawie, że nie oferuje wyjaśnień intencjonalnych dotyczących motywów domniemanego projektanta, a w związku z tym nie dostarcza żadnych idei heurystycznych mogących stanowić punkt wyjściowy badań naukowych. Uważa też za wątpliwe, czy da się wytyczyć granicę między tym, co możliwe, a tym, co niemożliwe do uzyskania drogą kumulacji przypadkowych zmian. W dyskusji jej uczestnicy wskazywali na wady i zalety argumentów Groblera oraz polemizowali z wygłaszanymi w jej trakcie poglądami.
This text is the record of the discussion on Adam Grobler’s paper, „Słabości eksplanacyjne teorii inteligentnego projektu” [Explanatory Weaknesses of Intelligent Design], conducted by the employees of University of Zielona Góra’s Institute of Philosophy within the scope of meetings of Zielonogórska Grupa Lokalna „Nauka a Religia” [Zielona Góra’s Local Group „Science and Religion”]. Although Grobler’s paper is critical of the intelligent design theory, it differs, to a certain degree, from the standard critiques. Grobler avoids repeating some of the mistakes: he knows that intelligent design theory does not identify the designer with a supernatural being; that this theory is (want to be) neutral in regard to the philosophical controversy between naturalism and supernaturalism; he does not view the theory of evolution as a testable scientific theory, but as a metaphysical research program providing heuristic ideas. He presents also new critical arguments. Grobler recognizes intelligent design as an unscientific theory on the basis, above all, that it offers no intentional explanations regarding the motives of the supposed designer, and thus it provides no heuristic ideas that could be a starting point of scientific research. He thinks also that it is doubtful, whether the bound between what is possible and what is impossible to attain by accumulation of random changes could be specified. In the course of the discussion, its participants indicated the advantages and disadvantages of Grobler’s arguments and engaged in polemics with the views expressed during the debate.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2013, 10; 17-63
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskusja nad artykułem Adama Trybusa, „Program badawczy SETI a teoria inteligentnego projektu”
The Discussion on the paper “The SETI Research Programme and the Theory of Intelligent Design” by Adam Trybus
Autorzy:
Bylica, Piotr
Gazda, Małgorzata
Jodkowski, Kazimierz
Kilian, Krzysztof J.
Sagan, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553386.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
Adam Trybus
naturalizm
nadnaturalizm
artyficjalizm
epistemiczny układ odniesienia nauki
status poznawczy teorii
wykrywanie projektu
naturalism
supernaturalism
artificialism
epistemic framework for science
epistemic status of theories
design detection
Opis:
Niniejszy tekst stanowi zapis dyskusji nad artykułem Adama Trybusa, „Program badawczy SETI a teoria inteligentnego projektu”, przeprowadzonej przez pracowników i doktorantkę Instytutu Filozofii Uniwersytetu Zielonogórskiego w ramach spotkań Zielonogórskiej Grupy Lokalnej „Nauka a Religia”. Autor artykułu uznaje, że praktyka porównywania teorii inteligentnego projektu z programem badawczym SETI w celu wykazania naukowego charakteru tej pierwszej jest bezpodstawna. W dyskusji jej uczestnicy wskazują na błędy popełnione przez autora, jak również polemizują z wygłaszanymi w jej trakcie poglądami.
This text is a record of the discussion on the paper “Program badawczy SETI a teoria inteligentnego projektu” [The SETI Research Programme and the Theory of Intelligent Design] by Adam Trybus on a seminar of the Zielona Góra Local Group “Science and Religion” held at the Institute of Philosophy, the University of Zielona Góra. The author argues that comparing the theory of intelligent design and the SETI research programme does not form a valid argument for the scientific character of the former. During the discussion, its participants indicate errors and omissions of the presented paper and discuss various issues related to the described subject area.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2016, 13; 211-242
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epistemiczne układy odniesienia a problem interteoretycznej niewspółmierności — część 2
Epistemic Frameworks and the Problem of Intertheoretical Incommensurability — Part 2
Autorzy:
Kilian, Krzysztof J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553239.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
epistemiczny układ odniesienia, twarde jądro
niewspółmierność interteoretyczna
płaszczyzny interteoretycznej niewspółmierności
płaszczyzna zmienności obserwacyjnej
płaszczyzna zmienności językowej
płaszczyzna zmienności ontologicznej
epistemic framework
hard core
intertheoretical incommensurability
levels of intertheoretical incommensurability
level of variability of the observational
level of linguistic variability
level of ontological variability
Opis:
Artykuł ten stanowi kontynuację rozważań przedstawionych w artykule „Epistemiczne układy odniesienia a problem interteoretycznej niewspółmierności — część 1”. Wyjaśniam w nim, dlaczego zwolennicy odmiennych epistemicznych układów odniesienia uprawiają naukę „w różnych światach”. Światy te „pojawiają się” w efekcie zmian fundamentalnych przekonań metafizycznych na temat tego, co istnieje. Pokazuję też, że decyzje metodologiczne, na których bazują epistemiczne układy odniesienia, nie są filozoficznie neutralne. Decyzje te swoje raisons d’être czerpią z metafizycznych tez (twardych jąder), które informują o tym, co istnieje. Bez wymiany tych metafizycznych tez nie dokonuje się wymiana decyzji metodologicznych. Zwolennicy różnych epistemicznych układów odniesienia odmiennie postrzegają świat. Przyjmowanie określonej perspektywy teoretycznej nie tylko uniemożliwia niezależną od teorii weryfikację świadectw. Wyznacza też sposób porządkowania faktów. W artykule wskazuję również, że niektóre terminy, jakie wspólnie funkcjonują w ramach różnych epistemicznych układów odniesienia, mają różne znaczenia.
This paper is a continuation of the considerations contained in the paper “Epistemic Frameworks and the Problem of Intertheoretical Incommensurability — Part 1”. In it, I set out to explain why followers of different epistemic frameworks pursue science “in different worlds”. These worlds “appear” as a result of changes with respect to fundamental metaphysical convictions about what exists. I also show that the methodological decisions on which epistemic frameworks are based are not philosophically neutral. They derive their raisons d’être from metaphysical theses (their respective hard cores) that inform convictions about what exists. Existing methodological decisions cannot be replaced unless those metaphysical theses are themselves surrendered. Followers of different epistemic frameworks perceive the world differently. Accepting a concrete theoretical perspective not only makes any theory-independent verification of evidence impossible, but also determines the way in which the facts themselves are ordered. In this paper, I also show that some terms which are collectively in use in different epistemic frameworks nevertheless have distinct meanings.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2017, 14; 281-325
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epistemiczny układ odniesienia praktyki badawczej nauki laboratoryjnej
The epistemic frame of reference for laboratory science research practice
Autorzy:
Kazibut, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431247.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
laboratory science
research practice
epistemic frame of reference
new experimentalism
nauka laboratoryjna
praktyka badawcza
epistemiczny układ odniesienia
nowy eksperymentalizm
Opis:
This article presents a list of the elements that constitute the “epistemic frame of reference” for research practice in laboratory science. Reflection on the philosophical and methodological assumptions of laboratory science plays a significant role in the investigations on the origin and nature of scientific knowledge. Analysis of the specific research carried out in this discipline of natural science will help to some extent to have a broader look at a number of classical problems raised in the philosophy of nature and the philosophy of natural science. “Epistemic frame of reference for laboratory science” characterized in light of the concepts proposed by Ian Hacking will also shed light on the main assumptions of the philosophy of chemistry of Paweł Zeidler and the “grammar of laboratory sciences research practice” of Hasoka Chang.
W artykule przedstawiono listę elementów, które konstytuują „epistemiczny układ odniesienia” praktyki badawczej nauki laboratoryjnej. Refleksja nad filozoficzną i metodologiczną podstawą nauki laboratoryjnej odgrywa znaczącą rolę w dociekaniach nad genezą i naturą wiedzy naukowej. Uwzględnienie specyfiki badawczej tej dyscypliny przyrodoznawstwa w pewnej mierze umożliwia szersze spojrzenie na szereg klasycznych problemów podnoszonych na gruncie filozofii przyrody i filozofii przyrodoznawstwa. „Epistemiczny układ odniesienia nauki laboratoryjnej” jest charakteryzowany w świetle aparatu pojęciowego zaproponowanego przez Iana Hackinga, uwag o głównych założeniach filozofii chemii Pawła Zeidlera oraz propozycji „gramatyki praktyki badawczej nauk laboratoryjnych” Hasoka Changa.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2016, 52, 4; 59-82
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozoficzne wady naturalizmu metodologicznego i perspektywy na przyszłość
Philosophical Shortcomings of Methodological Naturalism and the Path Forward
Autorzy:
Bartlett, Jonathan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553384.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
naturalizm metodologiczny
filozofia mechanistyczna
pozytywizm
pragmatyzm
niepojmowalność Boga
teleologia
metodologiczny układ odniesienia
methodological naturalism
mechanical philosophy
positivism
pragmatism
divine incomprehensibility
teleology
methodological framework
Opis:
Podstawą naturalizmu metodologicznego, służącego wzmocnieniu ekskluzjonistycznego poglądu na badania naukowe, są trzy problematyczne nurty filozofii: filozofia mechanistyczna, pozytywistyczna epistemologia i doktryna niepojmowalności Boga. Każda z tych filozofii posiada wewnętrzne wady, przez które stanowiska te nie są w stanie objąć pełnego zakresu związków przyczynowych, jakie usiłuje badać nauka. Jednak pomimo tych problemów, omawiany tu rodzaj naturalizmu wykazuje, jako metodologia, pewne pozytywne cechy, które należałoby zachować, nawet jeżeli sam naturalizm metodologiczny jest nie do utrzymania.
Methodological naturalism, when used to enforce an exclusive view of scientific investigation, is based on three problematic streams of philosophy: mechanical philosophy, positivistic epistemology, and divine incomprehensibility. Each of these philosophies has inherent flaws that prevent them from being usable across the entirety of causal relationships that science attempts to investigate. However, even in the face of such criticisms, methodological naturalism as a methodology does have some positive features that should be retained even if methodological naturalism itself is not.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2017, 14; 53-87
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza idei epistemicznych układów odniesienia i ich odmiany
The Origin of the Idea of Epistemic Frameworks, and Their Varieties
Autorzy:
Kilian, Krzysztof J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553180.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
Kazimierz Jodkowski
epistemiczny układ odniesienia
twarde jądro
naturalizm metodologiczny
nadnaturalizm
artyficjalizm
teoria inteligentnego projektu
kreacjonizm
ewolucjonizm
zasada inkluzji
zasada ekskluzji
epistemic framework
hard core
methodological naturalism
supernaturalism
artificialism
intelligent design
creationism
theory of evolution
principle of inclusivity
principle of exclusivity
Opis:
Nazwa „epistemiczny układ odniesienia” została wprowadzona przez Kazimierza Jodkowskiego w 2004 roku i jest efektem jego uprzednich analiz sporu ewolucjonizmu z kreacjonizmem. Epistemiczne układy odniesienia to niewielkie, dwu- lub trzyelementowe zbiory najogólniejszych, historycznie zmiennych założeń, które określają konieczne warunki uprawiania nauki. Współcześnie, z dwoma, bazującymi na naturalizmie metodologicznym, epistemicznymi układami odniesienia, rywalizują epistemiczne układy odniesienia nadnaturalizmu i artyficjalizmu. Epistemiczny układ odniesienia naturalizmu antynadnaturalistycznego to nakaz przyjmowania jedynie naturalistycznych wyjaśnień dla faktów i procesów, któremu towarzyszy zakaz przyjmowania wyjaśnień antynaturalistycznych, pojmowanych jako zakaz powoływania się na przyczyny nadnaturalne. Epistemiczny układ odniesienia nadnaturalizmu to nakaz dopuszczania w wyjaśnianiu zjawisk przyrodniczych obok przyczyn naturalnych również wyjaśnień odwołujących się do przyczyn nadnaturalnych — interwencji bytu nadprzyrodzonego, czyli Boga. Epistemiczny układ odniesienia naturalizmu antyartyficjalistycznego to nakaz przyjmowania jedynie naturalistycznych wyjaśnień dla faktów i procesów, któremu towarzyszy zakaz przyjmowania wyjaśnień antynaturalistycznych, pojmowanych jako zakaz powoływania się na przyczyny sztuczne (inteligentne, celowe). Epistemiczny układ odniesienia artyficjalizmu to nakaz dopuszczania w badaniach naukowych obok przyczyn naturalnych również przyczyn sztucznych, inteligentnych.
The term “epistemic framework” was coined by Kazimierz Jodkowski in 2004. That expression, together with the notion of epistemic frameworks, is the outcome of his prior analyses of the evolution-creation controversy. Epistemic frameworks are small, two- or three-element sets of the most general, historically changeable assumptions. These assumptions determine sine qua non conditions of scientific practice. Nowadays, two epistemic frameworks based on methodological naturalism are in competition with the epistemic frameworks of supernaturalism and artificialism. The epistemic framework of antisupernaturalistic naturalism adheres to the precept of accepting only naturalistic explanations for facts and processes. That precept is correlated with a proscription on accepting antinaturalistic explanations, construed in turn as a proscription on referring to supernatural causes. The epistemic framework of supernaturalism follows the precept of accepting not only naturalistic explanations for facts and processes, but also supernaturalistic ones — interventions by a divine being, namely God. The epistemic framework of anti-artificialistic naturalism observes the precept of accepting only naturalistic explanations for facts and processes. That precept is correlated with a proscription on accepting antinaturalistic explanations, construed in turn as a proscription on referring to artificial (intelligent) causes. The epistemic framework of artificialism embraces the precept of accepting, in the context of scientific research, not only natural causes, but artificial (intelligent) ones as well.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2017, 14; 137-190
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identyfikacja układu odniesienia sieci niwelacyjnej obszaru Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego
Identification reference system of leveling network an area of Legnica-Głogów Copper District
Autorzy:
Mrówczyńska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/341376.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu
Tematy:
układ odniesienia
obserwacje odstające
geometryczny model przemieszczeń
reference system
outlying observations
model of vertical displacements
Opis:
W artykule przedstawiono próbę określenia przemieszczeń pionowych punktów kontrolowanych położonych na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego. Przemieszczenia te zostały wyznaczone na podstawie wyników pomiarów niwelacyjnych prowadzonych w latach 1967–2000. W pierwszej kolejności w celu identyfikacji oraz wyeliminowania obserwacji odstających zostały zastosowane metody estymacji mocnych. Układ odniesienia zdefiniowano na podstawie algorytmu złożonego z dwóch etapów. Na pierwszym etapie wyznaczono moduł wektora przyrostów bazowych cech wewnętrznych, jakie wynikają z dwóch pomiarów okresowych (wyjściowego i aktualnego), na drugim etapie badana była reakcja układu obserwacyjnego w trakcie rozwiązywania kolejnych zadań wyrównawczych, wywołana wzrostem liczby punktów objętych założeniem stałości.
The article presents an attempt to determine the vertical displacements of points located within the area controlled Legnica-Głogów Copper District. Displacements have been found on the basis of measurements carried out in leveling the years 1967 to 2000. In the first place to identify and eliminate gross errors the estimation method of strengths have been applied. Then, the calculations carried out in a reference system defined on the basis of the algorithm, consisting of two phases. The first stage concerns the initial identification, which consists in determining the unit vector basis of increments of internal characteristics, which stem from two periodic measurements (initial and current), the second step is to study the reaction of the observation in the course of solving the following adjustment tasks caused by increase in the number of points covered by the stability condition.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Geodesia et Descriptio Terrarum; 2010, 9, 4; 27-36
1644-0668
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Geodesia et Descriptio Terrarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaki „artyficjalizm” stanowi epistemiczny układ odniesienia nauki
Which “Artificialism” Holds as an Epistemic Framework for Science
Autorzy:
Sagan, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553231.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
Kazimierz Jodkowski
Krzysztof J. Kilian
naturalizm metodologiczny
nadnaturalizm
artyficjalizm
epistemiczny układ odniesienia
teoria inteligentnego projektu
twarde jądro
methodological naturalism
supernaturalism
artficialism
epistemic framework
intelligent design theory
hard core
Opis:
Artykuł dotyczy koncepcji epistemiczych układów odniesienia, sformułowanej przez Kazimierza Jodkowskiego i bardziej szczegółowo opracowanej przez Krzysztofa Kiliana. Epistemiczny układ odniesienia to założenie nakładane na całą naukę, bez którego nauki nie da się uprawiać. Określa ono, jakie rodzaje przyczyn mogą lub muszą być przywoływane w wyjaśnieniach naukowych. Wyróżniane są trzy możliwe epistemiczne układy odniesienia: naturalizm metodologiczny, nadnaturalizm i artyficjalizm. W artykule skupiam się na analizie artyficjalizmu, ponieważ Jodkowski i Kilian posługują się tym terminem w sposób niejednoznaczny: traktowany jest jako epistemiczny układ odniesienia teorii inteligentnego projektu lub jako epistemiczny układ odniesienia nauki jako całości. Wyjaśniam, jak należy prawidłowo rozumieć ten termin w odniesieniu do całej nauki, wskazując przy tym, jak naukę postrzegają główni zwolennicy artyficjalizmu, to jest teoretycy projektu. Argumentuję również, że przypisywanie epistemicznym układom odniesienia tak zwanych twardych jąder, jak czyni to Kilian, jest błędem i prowadzi do zamieszania.
This article concerns the concept of epistemic frameworks as formulated by Kazimierz Jodkowski and then elaborated in more detail by Krzysztof Kilian. An epistemic framework is an assumption imposed on science as a whole, without which the pursuit of the latter would be impossible. It defines what kinds of cause can, or must, be invoked in scientific explanations. Three possible epistemic frameworks are distinguished: methodological naturalism, supernaturalism and artificialism. In this article, I focus on the analysis of artificialism, as Jodkowski and Kilian use this term ambiguously, treating it as something that could be an epistemic framework either for intelligent design theory or for science as a whole. I explain how this term should be understood with reference to science as a whole, indicating at the same time how science is perceived by the main proponents of artificialism — namely, design theorists. Moreover, I argue that ascribing so-called “hard cores” to epistemic frameworks, as Kilian does, is a mistake, and can lead to confusion.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2018, 15; 223-250
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja réferéntiel w epistemologii Ferdinanda Gonsetha
The concept of reference system (réferéntiel) in Ferdinand Gonseths epistemology
La Conception de référentiel dans lépistémologie de Ferdinand Gonseth
Autorzy:
Kaczmarek, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015760.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
idoneizm (zasadność)
metodologia otwarta
otwartość na doświadczenie
struktury subiektywne
układ odniesienia
uwarunkowania poznania naukowego
zasada rewizyjności
idonéisme
méthodologie ouverte
ouverture à l'expérience
structures subjectives
référentiel
conditionements de connaissance scientifique
principe de révisibilité
Opis:
Artykuł składa się z sześciu części: (Wstęp), 1. Pojęcie repozytorium, 2. Rola repozytorium w procesie wiedzy, 3. Repozytorium jako system odniesienia, 4. Strategia otwarcia repozytorium, 5. Uwagi końcowe. Dla Ferdinanda Gonsetha repozytorium to zbiór warunków wstępnych, bez których taka lub inna systematyczna działalność nie mogłaby mieć miejsca. Repozytorium może być oferowane jako szkielet, w którym będzie się odbywać ta aktywność. Repozytorium to szkielet wiedzy, na podstawie którego oceniamy i sytuujemy ludzi, rzeczy i zdarzenia. Ramy te zostały nabyte w kulturze, w edukacji lub na podstawie indywidualnych doświadczeń. Układ odniesienia nie jest ani całkowicie obiektywny, ani całkowicie subiektywny. Jest to mieszanka, w której to, co jest przedmiotem, i to, co ze świata, chce się zgodzić. Zmianom układu odniesienia może towarzyszyć postęp w obiektywności osądów i poprawności postępowania.  
The article is made up of six parts: (the introduction), (a) the notion of reference system, (b) the role of reference system in the knowledge process, (c) the réferéntiel as the system of reference, (d) the strategy of openness of reference system, (e) final considerations. For Ferdinand Gonseth, a reference system is a set of prerequisites without which such or other systematic activity cannot take place. The reference system can be offered as a framework in which this activity will take place. Reference system is the framework of knowledge against which we judge and locate people, things and events. This framework has been acquired through culture, education or individual experience. The frame of reference is neither completely objective nor entirely subjective. It is a mixture in which objects and things of this world tend to agree. A change of frame of reference may be accompanied by progress in the objectivity of judgments and in the correctness of conduct.
L'article se compose de six parties: (L'introduction), 1. La notion de référentiel, 2. Le role de référentiel dans le processus de connaissance, 3. Le référentiel comme le système de référence, 4. La stratégie d'ouverture de référentiel, 5. Les considérations finals. Pour Ferdinand Gonseth, un référentiel est l'ensemble des préalables faute desquels telle ou telle activité systématique ne pourrait avoir lieu. Le référentiel peut s'offrir comme un cadre où cette activité prednra place. Référentiel est le cadre de connaissances par rapport auquel nous jugeons et nous situons le gens, les choses et les événements. Ce cadre ait été acquis dans une culture, dans un enseignement ou sur la base de l'expérience individuelle. Le référentiel n'est ni complètement objectif, ni entiérement subjectif. C'est un mixte sur lequel ce qui est du sujet et ce qui est du monde cherchent à s'accorder. Une mutation de référentiel peut s'accompagner d'un progrès dans l'objectivité du jugement et dans la justesse des comportements.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 3; 275-302
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreacjonizm młodej Ziemi a koncepcja Big Bangu. Poglądy Johna Hartnetta z konstruktywistycznej i eksternalistycznej perspektywy
Young-Earth Creationism vs. Big Bang Theory: John Hartnett’s Views from the Constructivist and Externalist Perspective
Autorzy:
Jodkowski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553399.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
John G. Hartnett
kreacjonizm młodej Ziemi
teoria Big Bangu
mikrofalowe promieniowanie tła
ciemna materia
ciemna energia
rozszerzanie się Wszechświata
inflacja kosmiczna
eksternalizm i konstruktywizm w filozofii nauki
epistemiczny układ odniesienia
naturalizm
kultura
religia
young-earth creationism
Big Bang theory
microwave background radiation
dark matter
dark energy
expansion of the universe
cosmic inflation
externalism and constructivism in philosophy of science
epistemic framework
naturalism
culture
religion
Opis:
Dr John G. Hartnett, fizyk posiadający publikacje w czasopismach naukowych głównego nurtu, jest kreacjonistą młodej Ziemi i mocno sprzeciwia się teorii Big Bangu. Uważa on, że rozszerzania się przestrzeni, o czym mówi ta teoria, nie wykrywa się w laboratoriach. Wątpi on także, czy tak zwane promieniowanie tła ma kosmiczny charakter. Skłania się ku hipotezom, że promieniowanie to ma lokalne źródło. Także popularne w ostatnich latach idee ciemnej materii i ciemnej energii wydają mu się niewiarygodne. Uważa, że mają one ten sam status metodologiczny, co powstała w połowie dziewiętnastego wieku idea planety Vulcan. Hipotezy ciemnej materii i ciemnej energii mają uratować aktualnie utrzymywane teorie przed niezgodnością z uzyskanymi danymi obserwacyjnymi. W opinii Hartnetta wszystkie kłopotliwe dane empiryczne wyjaśnia Carmeliego teoria grawitacji bez odwoływania się jednak do takich fikcyjnych bytów jak ciemna materia i ciemna energia. Dr Hartnett przedstawia także wszystkie standardowe argumenty przeciwko idei kosmicznej inflacji na początku istnienia Wszechświata: nie istnieje mechanizm ani zapoczątkowania jej, ani później zatrzymania. Poglądy Hartnetta są ilustracją dla argumentów autora na rzecz konstruktywistycznego i eksternalistycznego rozumienia nauki. Przedmiotem teorii naukowej jest pewien konstrukt, a nie obiektywna rzeczywistość. Nauki nie można też pojmować jako neutralnego wysiłku poznawczego, gdyż jest ona mocno zależna od różnych presupozycji i czynników, w tym także o nienaukowym charakterze. Główną presupozycją jest tu tak zwany epistemiczny układ odniesienia.
Dr John G. Hartnett, a physicist with publications in mainstream science journals, is a young-Earth creationist who very fiercely opposes the Big Bang theory on a few levels. He claims that the expansion of space, needed by the theory, is not detectable in laboratories. He also expresses his doubts on the real nature of the cosmic background radiation, and is inclined to advocate that this radiation has a local source. Also, the ideas of dark matter and dark energy, so popular in the recent years, seem to him unreliable. For Hartnett, the abovementioned ideas have the same methodological status as the infamous idea of the planet Vulcan, created in the middle of the 19th century. Dark matter and dark energy are posited in order to save accepted theories that are incompatible with observational data. Hartnett claims that Carmeli’s theory of gravitation explains all the troublesome data without calling upon such fictitious entities as dark matter and dark energy. Dr Hartnett also presents all standard arguments against the idea of cosmic inflation in the beginning of the Universe: there is no mechanism of triggering and stopping the inflation. Hartnett’s views illustrate the author’s arguments for the constructivist and externalist understanding of science. A constructed entity, rather than the objective reality, is the subject of any scientific theory. Science need not be understood as a neutral research effort, because it is deeply dependent on various presuppositions and factors, including non-scientific ones. The so-called epistemic framework is the main presupposition here.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2015, 12; 37-79
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Major concepts of recent celestial and terrestrial reference systems
Autorzy:
Kryński, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/320416.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Forum Nawigacyjne
Tematy:
układ odniesienia
reference system
Opis:
The XXIV IAU General Assembly in Manchester in 2000, recommended to replace on 1 January 2003, the existing celestial reference systems with the International Celestial Reference System (ICRS). The International Terrestrial Reference System (ITRS) has formally been implemented in 1991, on the basis of the Resolution 2 of the XX IUGG General Assembly in Vienna in 1991. The ICRS consists of the ensemble of the Barycentric Celestial Reference System (BCRS) and the Geocentric Celestial Reference System (GCRS) with coordinate times Barycentric Coordinate Time (TCB) and Geocentric Coordinate Time (TCG), respectively. New celestial reference systems are built up on the basis of the relativistic theory of astronomical reference systems. Also new definition of the Intermediate Reference System (IRS) that links the celestial systems with the terrestrial system has been introduced. Orientation of the celestial IRS and the terrestrial IRS using CIP, CEO and TEO is discussed. Motion of the IRS with respect to the GCRS is determined by the new IAU 2000 precession-nutation model, while its motion with respect to the ITRS is determined by the Earth rotation parameters provided by the IERS. Presently used time systems and their actual definitions and mutual interrelations are discussed. Comparison of two approaches of computation of apparent places, the classical one and the IAU2000 one, illustrates the use of new reference systems.
Źródło:
Annual of Navigation; 2004, 8; 5-20
1640-8632
Pojawia się w:
Annual of Navigation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies