Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "układ D‑optymalny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Notes on D‑optimal Spring Balance Weighing Designs
Uwagi o D‑optymalnych sprężynowych układach wagowych
Autorzy:
Ceranka, Bronisław
Graczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654643.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sprężynowy układ wagowy
układ D-optymalny
D-optimal design
spring balance weighing design
Opis:
Sprężynowy układ wagowy to model doświadczenia, którego wynik można opisać jako liniową kombinację nieznanych miar obiektów o współczynnikach równych zero lub jeden. W artykule rozważamy układy, dla których błędy pomiarów są nieskorelowane i mają różne wariancje. Rozważamy D‑optymalne sprężynowe układy wagowe, tzn. takie układy, w których wyznacznik macierzy informacji układu jest maksymalny. Podano górne ograniczenie jego wartości oraz warunki konieczne i dostateczne, przy spełnieniu których to ograniczenie jest osiągnięte. Ponadto zaprezentowane zostały metody konstrukcji macierzy D‑optymalnych układów.
Spring balance weighing design is a model of an experiment in which the result can be presented as a linear combination of unknown measurements of objects with factors of this combination equalling zero or one. In this paper, we assume that the variances of measurement errors are not equal and errors are not correlated. We consider D‑optimal designs, i.e. designs in which the determinant of the information matrix for the design attains the maximal value. The upper bound of its value is obtained and the conditions for the upper bound to be attained are proved. The value of the upper bound depends on whether the number of objects in the experiment is odd or even. Some methods of construction of regular D‑optimal spring balance weighing designs are demonstrated.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2018, 5, 338; 183-194
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New Results Regarding the Construction Method for D‑optimal Chemical Balance Weighing Designs
Nowe wyniki dotyczące metody konstrukcji D‑optymalnych chemicznych układów wagowych
Autorzy:
Ceranka, Bronisław
Graczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033687.pdf
Data publikacji:
2020-11-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dwudzielny układ bloków
układ zrównoważony o blokach niekompletnych
chemiczny układ wagowy
układ D‑optymalny
trójkowy zrównoważony układ bloków
balanced bipartite weighing design
balanced incomplete block design
chemical balance weighing design
D‑optimality
ternary balanced block design
Opis:
We study an experiment in which we determine unknown measurements of p objects in n weighing operations according to the model of the chemical balance weighing design. We determine a design which is D‑optimal. For the construction of the D‑optimal design, we use the incidence matrices of balance incomplete block designs, balanced bipartite weighing designs and ternary balanced block designs. We give some optimality conditions determining the relationships between the parameters of a D‑optimal design and we present a series of parameters of such designs. Based on these parameters, we will be able to set down D‑optimal designs in classes in which it was impossible so far.
W artykule rozważamy doświadczenie, w którym wyznaczamy nieznane miary p obiektów przy użyciu n operacji pomiarowych zgodnie z modelem chemicznego układu wagowego. Wyznaczamy układ, który spełnia kryterium D‑optymalności. Do konstrukcji D‑optymalnego układu wykorzystujemy macierze incydencji układów zrównoważonych o blokach niekompletnych, dwudzielne układy blokowe oraz trójkowe zrównoważone układy blokowe. Podajemy pewne warunki optymalności, określające zależności między parametrami D‑optymalnego układu i prezentujemy serie parametrów takich układów. Na podstawie tych parametrów będziemy mogli wyznaczyć D‑optymalne układy w klasach, w których do tej pory nie było to możliwe.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2020, 4, 349; 129-141
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies