Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "uczony" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Z rodowodu Sergiusza Riabinina
From Sergiusz Riabinin’s genealogy
Из родословной Сергея Рябинина
Autorzy:
Jóźwik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887679.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uczony – badacz przyrody – myśliciel – poeta
Sergiusz Riabinin
scientist – naturalist – thinker – poet
Opis:
Sergiusz Riabinin urodził się w Mariupolu na Ukrainie w roku 1918, umiera w Lublinie w roku 1997. Przyrodnik, poeta i myśliciel. Badacz entomofauny owadów nadrzewnych i wędrówek ptaków. Specjalizował się w fenologii, nauce o sezonowych zmianach zachodzących w materialnej jedności zjawisk przyrody organicznej i nieorganicznej w cyklu rocznym. Położył podwaliny pod tę naukę definiując szereg pojęć z zakresu fenologii. Wydał kilkanaście tomików własnej twórczości poetyckiej poświęconej między innymi: Św. Franciszkowi, św. Maksymilianowi i Matce Bożej. Wiele tekstów poświęcił naturalnemu środowisku, a także zagadnieniom ekumenizmu. Związany korzeniami rodzinnymi: rosyjsko-niemiecko-francuskimi z Lublinem od 1865 roku. W roku 1996 przekazał swój dom przy ul. Złotej 3 miastu Lublin na cele kulturalne. Był wzorem Polaka.
Sergiusz Riabinin was born in Mariupol in the Ukraine in 1918 and died in Lublin in 1997. He was a naturalist, a poet and a thinker. He studied arboreal insects and migrations of birds. He specialized in phenology, the study of periodic changes occurring in the material unity of phenomena of the organic and inorganic nature in the annual cycle. He laid foundations for this science, defining numerous concepts in the area of phenology. He published more than a dozen volumes of his poetry, devoted among others to St Francis, St Maximilian and Mother of God. He dedicated many texts to the natural environment, and also to the issue of ecumenism. He was tied with Lublin from 1865 by his family roots – Russian-German-French. In 1996 he donated his house at 3 Złota Street to the town of Lublin to be used for cultural purposes. He was an example of a Pole.
Сергей Рябинин родился в Марюполе на Украине в 1918 году, умер в Люблине в 1997 году. Это естествовед, поэт, мыслитель, а также исследователь энтомофауны насекомых, живущих на деревьях, и миграции пиц. Был специалистом по фенологии, науке об изменениях происходящих в материальном единстве явлений органической и неорганической природы в годичном цикле развития. Заложил основы этой науки, определяя многие понятия по фенологии. Издал более десяти поэтических сборников, посвященных, в частности, св. Франциску Ассиэскому, св. Максимилиану и Божьей Матери. Во многих текстах занимался проблемами естественной среды и вопросами экуменизма. Семейными корнями русско-немецко-французскими он был связан с Люблином с1865 года. Передал свой дом на улице Злота 3 городу Люблину. Был образцом поляка.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 91-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczony niedostosowany społecznie? O współczesnej roli zawodowej pracownika nauki
A Socially maladjusted scholar? On the contemporary professional role of a scientist
Autorzy:
Chmielecki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/561010.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
uczony
nauka
niedostosowanie społeczne
scholar
science
social maladjustment
Opis:
The article deals with the problem of adaptation of scholars to the changing conditions of academic work. Often, scholars turn out to be socially maladjusted, and thus not suited to mainstream approaches – a modern university providing education for the needs of the economy. The question, however, is whether this state is correct or perhaps requires changes in the mentality of scientists.
Artykuł porusza problem przystosowywania się uczonych do zmieniających się warunków pracy akademickiej. Częstokroć uczeni okazują się niedostosowani społecznie, a więc niepasujący do wymagań głównego nurtu – współczesnego uniwersytetu kształcącego na potrzeby gospodarki. Pytanie jednak, czy ten stan jest właściwy, czy być może wymaga zmian w mentalności ludzi nauki.
Źródło:
Szkoła - Zawód - Praca; 2020, 19; 150-160
2082-6087
Pojawia się w:
Szkoła - Zawód - Praca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROFESOR ZDZISŁAW ŻYGULSKI JUNIOR – WSPANIAŁY CZŁOWIEK, WIELKA OSOBOWOŚĆ, MUZEOLOG, BADACZ DAWNEJ BRONI, SZTUKI ORIENTALNEJ I MALARSTWA EUROPEJSKIEGO (1921–2015)
PROFESSOR ZDZISŁAW ŻYGULSKI JR.: AN OUTSTANDING PERSON, A GREAT PERSONALITY, A MUSEUM PROFESSIONAL, A RESEARCHER ON ANTIQUE WEAPONS, ORIENTAL ART AND EUROPEAN PAINTING (1921–2015)
Autorzy:
Teresa, Grzybkowska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433427.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Zdzisław Żygulski jun. (1921–2015)
uczony
bronioznawca
muzeolog
pedagog
Zdzisław Żygulski Jr. (1921–2015)
scholar
expert on weapons
museum professional
educator
Opis:
Professor Zdzisław Żygulski Jr. (1921–2015) was one of the most prominent Polish art historians of the second half of the 20th century. He treated the history of art as a broadly understood science of mankind and his artistic achievements. His name was recognised in global research on antique weapons, and among experts on Rembrandt and Leonardo da Vinci. He studied museums and Oriental art. He wrote 35 books, about 200 articles, and numerous essays on art; he wrote for the daily press about his artistic journeys through Europe, Japan and the United States. He illustrated his publications with his own photographs, and had a large set of slides. Żygulski created many exhibitions both at home and abroad presenting Polish art in which armour and oriental elements played an important role. He spent his youth in Lvov, and was expatriated to Cracow in 1945 together with his wife, the pottery artist and painter Eva Voelpel. He studied English philology and history of art at the Jagiellonian University (UJ), and was a student under Adam Bochnak and Vojeslav Molè. He was linked to the Czartoryski Museum in Cracow for his whole life; he worked there from 1949 until 2010, for the great majority of time as curator of the Arms and Armour Section. He devoted his whole life to the world of this museum, and wrote about its history and collections. Together with Prof. Zbigniew Bocheński, he set up the Association of Lovers of Old Armour and Flags, over which he presided from 1972 to 1998. He set up the Polish school of the study of militaria. He was a renowned and charismatic member of the circle of international researchers and lovers of militaria. He wrote the key texts in this field: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu [Weapons in old Poland compared to armaments in Europe and the Near East], Stara broń w polskich zbiorach [Old weapons in Polish armouries], Polski mundur wojskowy [Polish military uniforms] (together with H. Wielecki). He was an outstanding researcher on Oriental art to which he dedicated several books: Sztuka turecka [Turkish art], Sztuka perska [Persian art], Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce [Moorish art and its echoes in Poland]. Prof. Zdzisław Żygulski Jr. was a prominent educator who enjoyed great respect. He taught costume design and the history of art and interiors at the Academy of Fine Arts in Cracow, as well as Mediterranean culture at the Mediterranean Studies Department and at the Postgraduate Museum Studies at the UJ. His lectures attracted crowds of students, for whose needs he wrote a book Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa [Museums in the world. Introduction to museum studies]. He also lectured at the Florence Academy of Art and at the New York University. He was active in numerous Polish scientific organisations such as PAU, PAN and SHS, and in international associations such as ICOMAM and ICOM. He represented Polish art history at general ICOM congresses many times. He was also active on diverse museum councils all over Poland.
Profesor Zdzisław Żygulski jun. (1921–2015) należał do najwybitniejszych polskich historyków sztuki 2. poł. XX wieku. Historię sztuki pojmował jako szeroko pojętą naukę o człowieku i jego artystycznych dokonaniach. Jego nazwisko było rozpoznawalne w światowej nauce o dawnej broni oraz wśród badaczy malarstwa Rembrandta i Leonarda da Vinci. Zajmowała go muzeologia i sztuka orientalna. Napisał 35 książek, ok. 200 artykułów, liczne eseje o sztuce, pisał w prasie codziennej o swoich artystycznych podróżach po Europie, Japonii, Stanach Zjednoczonych. Publikacje ilustrował przeważnie własnymi zdjęciami, posiadał ogromny zbiór przeźroczy. Żygulski był autorem wielu wystaw w kraju i za granicą prezentujących polską sztukę, w której broń i elementy orientalne pełniły zawsze ważną rolę. Młodość spędził we Lwowie, do Krakowa został ekspatriowany wraz z żoną ceramiczką i malarką Ewą Voelpel w 1945 roku. Studiował anglistykę i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ), był uczniem Adama Bochnaka i Wojsława Molè. Całe życie związany był z Muzeum XX Czartoryskich w Krakowie, w którym pracował od 1949 do 2010 r., większość czasu jako kustosz Zbrojowni. Badania naukowe Profesora dotyczyły tego muzeum, pisał o jego historii i zbiorach. Wraz z prof. Zbigniewem Bocheńskim założył Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Broni i Barwy, którego był prezesem w latach 1972–1998. Stworzył naukową polską szkołę bronioznawstwa, wśród światowych badaczy i miłośników broni był postacią znaną i charyzmatyczną. Napisał podstawowe książki z tego zakresu: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu, Stara broń w polskich zbiorach, Polski mundur wojskowy (wspólnie z H. Wieleckim). Był znakomitym badaczem sztuki orientalnej, której poświecił kilka książek: Sztuka turecka, Sztuka perska, Sztuka mauretańska i jej echa w Polsce. Profesor Zdzisław Żygulski jun. był znakomitym, cieszącym się wielkim autorytetem pedagogiem, wykładał kostiumologię, historię sztuki i historię wnętrz w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, kulturę śródziemnomorską na Mediteraneistyce i na Podyplomowym Studium Muzealniczym UJ – Jego zajęcia przyciągały tłumy słuchaczy. Na potrzeby studentów napisał książkę Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa. Wykładał także na Międzynarodowym Uniwersytecie Sztuki we Florencji oraz na Uniwersytecie w Nowym Yorku. Profesor czynny był w wielu polskich organizacjach naukowych: PAU, PAN i SHS, w międzynarodowych stowarzyszeniach, m.in. ICOMAM i ICOM – wielokrotnie reprezentował polską historię sztuki na kongresach generalnych ICOM. Działał także w różnych radach muzealnych w całej Polsce.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 2-13
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naukowe szkoły Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. V.G. Korolenki
Autorzy:
Hnizdilova, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614553.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
scientific school
scholar
professor
students
followers
research and development
szkoła naukowa
uczony
profesor
studenci
kontynuatorzy
badania i rozwój
Opis:
The article highlights the experience of scientists, the founders of scientific schools of Poltava V.G. Korolenko National Pedagogical University and analysis of their achievements.
Artykuł zwraca uwagę na doświadczenie naukowców, twórców szkół naukowych Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego imienia V.G. Korolenki. Dokonano w nim także analizy ich osiągnięć.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2016, 29, 2
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marian Maciejewski a krytyka (także literacka)
Marian Maciejewski Versus Criticism (Including Literary Criticism)
Autorzy:
Łukaszuk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1882480.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uczony
dydaktyk
uniwersytet
historia literatury
poezja
hermeneutyka
kerygmatyczna interpretacja
postawa
krytyka
wartość
doświadczenie
tożsamość
chrześcijaństwo
scholar
educator
university
history of literature
poetry
hermeneutics
kerygmatic interpretation
attitude
criticism
value
experience
identity
Christianity
Opis:
Autorka charakteryzuje postawę badawczą prof. M. Maciejewskiego jako historyka literatury oraz nauczyciela akademickiego. Krytyka kerygmatyczna jest prezentowana jako hermeneutyczna postawa badawcza (nie zaś metodologia), zmierzająca do odkrycia chrześcijańskiego wymiaru dzieła. Artykuł dowodzi, że dzięki maksymalnie pełnej interpretacji (w aspekcie poetyki historycznej) oraz zaangażowanej postawie czytelnika utworu (w aspekcie aksjologii), sztuka ujawnia osobowy, tożsamościowy kontekst macierzysty.
The author characterizes Prof. M. Maciejewski's research attitude as one taken by a historian of literature and an academic teacher. Kerygmatic criticism is presented as a hermeneutic research attitude (and not as methodology), whose goal is to discover a Christian dimension of the studied work. The article proves that owing to an interpretation that will be maximally complete (in the aspect of historical poetics) and to an involved attitude of the reader of the work (in the aspect of axiology) the art reveals its personal, identical, original context.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 1; 113-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedy car był bogiem, a uczony – rymopisem
Autorzy:
Chojnicka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609395.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
empire
poetry
sacralization
baroque
society
scientist
imperium
poezja
sakralizacja
barok
społeczeństwo
uczony
Opis:
The article is about the phenomena of sacralization of the ruler in Russian literature of the 17th century. This phenomenon can be traced in the work of Michael Lomonosov. This exceptional polymath, scientific entrepreneur and pioneer of industry, among his contemporaries was primarily recognized as a poet. Among his literary works panegyric singing the praises of the ruling monarch was dominant. He compares the Tsar to God or directly gifts him with God-like characteristics. In his baroque poetry, he uses the picture of the ruler as a mythological god. This article grounds this literary heritage in the social context in which it was created and describes the functions that such literature plays. Finally, the article discusses the motives that Lomonosov had to pursue this type of poetry.
Artykuł dotyczy zjawiska sakralizacji monarchy w literaturze rosyjskiej w XVII w. Było ono obecne w twórczości Michała Łomonosowa. Ten wybitny uczony, organizator nauki, pionier przemysłu, wśród współczesnych znany był przede wszystkim jako poeta. W jego twórczości przeważają panegiryki skierowane do panujących monarchów. Poeta dokonuje w nich porównań cara do Boga lub wprost przypisuje mu cechy boskie. W barokowej poezji Łomonosowa łączyły się one często z obrazem władcy jako mitologicznego bóstwa. Autorka skoncentrowała się na przedstawieniu sytuacji społecznej, w której powstawała taka literatura, jej funkcjach, a także na motywach, którymi Łomonosow kierował się jako twórca tej literatury. 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia życia uczonego i środowiska naukowego
The History of the Scientist’s Life and the Scientific Community
Autorzy:
Szulakiewicz, Władysława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763364.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Stefan Kieniewicz
pamiętniki
uczony
historia życia
środowisko naukowe
Opis:
Recenzja książki: Stefan Kieniewicz, Pamiętniki. Do druku przygotował Jan Kieniewicz, Wydawnictwo Znak, Kraków 2021, ss. 748
Book review: Stefan Kieniewicz, Pamiętniki. Do druku przygotował Jan Kieniewicz, Wydawnictwo Znak, Kraków 2021, ss. 748
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 1; 201-209 (pol); 201-209 (eng)
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EWOLUCJA JĘZYKA URZĘDOWEGO W KOREI
EVOLUTION OF OFFICIAL LANGUAGE IN KOREA
Autorzy:
OH, Kyong-geun
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920616.pdf
Data publikacji:
2016-11-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
znaki chińskie
pismo koreańskie
manuskrypt Hunmin-jeongeum
pismo dla ludzi prostych
pisanie pożyczonymi znakami chińskimi
Gugyeol
Hyangchal
Idu
konfucjanizm
uczony mąż konfucjański
mieszany styl koreańskiego z chińskimi znakami
nowa powieść
Chinese characters
Korean alphabet
Hunmin-jeongeum Manuscript
a profane name of the Korean alphabet
writing with borrowed Chinese characters
Confucianism
Confucian nobleman
Korean and Chinese mixed up style
new-style novel
Opis:
Pismo chińskie razem z księgami buddyjskimi dotarło do Korei około III w.n.e. Od tego momentu Korea oficjalnie została włączona do obszaru kultury i cywilizacji chińskiej (Cheon So-yeong 2007, 362). Mimo że ideograficzne pismo chińskie nie nadawało się do zapisu języka koreańskiego, Koreańczycy, którzy nie mieli swojego pisma, przyjęli znaki chińskie. Ideograficzne pismo chińskie stało się podstawą życia piśmiennego Koreańczyków aż do połowy XIX w. Początkowo pisma były formułowane w języku chińskim, czyli pisano nie tylko znakami chińskimi, lecz także stosowano szyk typowy dla tego języka. Jednocześnie należy zaznaczyć, że Koreańczycy czytali teksty pisane ideograficznym pismem chińskim, adaptując wymowę chińską do zasad języka koreańskiego. Z czasem zaczęły się pojawiać różne style piśmiennicze, np. gugyeol czy idu. Gugyeol był stylem, który charakteryzował się szykiem wyrazów typowym dla języka chińskiego. Był jedynie wzbogacony o morfemy gramatyczne (np. końcówki fleksyjne) nieobecne w języku chińskim, a istotne dla języka koreańskiego. Kolejnym etapem rozwoju języka pisanego było pisanie wciąż chińskimi znakami, ale z zastosowaniem szyku typowego dla zdania sformułowanego w języku koreańskim, a nie w języku chińskim, np. czasownik w funkcji orzeczenia został przesunięty na koniec zdania. Styl urzędowy, w którym widoczne są te zmiany, nazywany jest idu (이두, 吏讀). Prób zapisywania języka koreańskiego zapożyczonymi znakami chińskimi było wiele, ale żadna z metod nie była efektywna. W związku z tym król Sejong stworzył hangeul – alfabet dostosowany do perfekcyjnego zapisywania języka koreańskiego.
Chinese characters and Buddhist books reached Korea about third century of the Common Era. From that moment Korea became the official part of the Chinese culture and civilization (Cheon So-yeong 2007, 362). Despite the fact that ideographic Chinese characters were not fit for the Korean language, Koreans, having no writing system of their own, adopted the script. Chinese characters became the basis for the Korean writings and official documents till mid-19thcentury. Initially, texts were formulated in Chinese. The sentence order typical of the Chinese language was used in them too. At the same time Koreans read out such texts adapting the pronunciation of Chinese characters to the rules of Korean phonetics. With the flow of time, new styles of writing started emerging including gugyeol and idu. Gugyeol was a style in which the sentence word order was still typical of the Chinese language. It was, however, enriched with Korean grammatical morphemes which were absent in Chinese but were vital for Korean. The next stage in the development of Korean writings is called idu. What is typical of idu is the fact that the sentence word order changed into typical of Korean spoken language (e.g. the verb was transferred at the end of the sentence). None of the methods was fully efficient. Therefore, the most significant breakthrough was the invention of the Korean alphabet called hangeul by the king Sejong.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2015, 22, 1; 65-76
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza Księgi Izajasza 61,1-11: historia redakcji i pytanie o tożsamość proroka zwanego Tritoizajaszem
Exegesis of Isaiah 61: Redaction Criticism and a Question of the Identity of the Prophet called Trito-Isaiah
Autorzy:
Slawik, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033919.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Tritoizajasz
interpretacja Iz 61
krytyka literacka
historia redakcji
profetyzm uczony w Piśmie
pisemna posługa prorocka
Tritoisaiah
interpretation of Is 61
literal criticism
redaction criticism
scribe prophecy
prophetical ministry in writing
Opis:
Exegesis of Is 61 has shown that the chapter is a literal composition,which consists of two parts: a frame vv. 1-3+10-11 and a middle part vv.4-9. The two framing sections, vv.1-3(10-11) could first have been a separatetext. V. 3aa is possibly a secondary addition, which joins chapter 61 withchapters 60 and 62. But it is reasonable to read and interpret Is 61 as oneunit, in which a prophetic „I” take the floor. The „I” poses as a servantknown from Deutero-Isaiah’s Songs of JHWH’s Servant. But in this „I”we hear tradents who passed down and updated Deutero-Isaiah’s tradition,and added new God’s promises. The prophet Trito-Isaiah, who should belike the other prophets speaking to the people, never existed. However thetradents understood their mission as prophetical one.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2019, 89, 2; 51-107
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje biblioteki Arystotelesa
The history of the Aristotle’s library
Autorzy:
Warda, Elwira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1026835.pdf
Data publikacji:
2011-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
starożytność
uczony
księgozbiór
antiquity
scholar
library
Opis:
Reading in Hellas developed quite slowly in the first period of the book development. However, more and more people read and possessed books. History reveals that ancient Greeks possessed small book collections. One of them was Aristotle of Stagira who is considered to be the first real book collector. His library held 143 works in 400 books. Before his death, he bequeathed his whole book collection to Teofrast of Eresos. In the course of time the library “changed hands”. It even became the part of Sulla’s war loot and hence it was in Rome. The library in Alexandria also possessed a substantial part of Aristotle’s books. After the collapse of Greece, Aristotle’s writings were kept in Syria. In the 4th century in Mesopotamia and then Aristotle’s writings along with other Greek philosophers were read in Arabia. The expansion of his philosophy to the West was possible due to the expansion of the Mahomet’s followers to the Pyrenees Peninsula. Thanks to the Arab philosophers, Latin Europe became acquainted with Aristotle’s philosophical legacy. At the end of the 19th century Aristotle was the talk of the world of science due to the new archeological discoveries. Dry sands of the Egyptian desert preserved papyruses with the fragments of different ancient texts. And thus Aristotle’s “The Constitution of the Athenians” was discovered, the text whose title had been only known before this archeological find.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2011, 95; 341-348
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrzej Pelczar (1937–2010). „A righteous man of exceptional moral principles”. Online memorial session (2 June 2020, 17.00–20.00)
Autorzy:
Domoradzki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783502.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
Andrzej Pelczar scholar, teacher, master, mathematics in Kraków
Andrzej Pelczar uczony, nauczyciel, mistrz, matematyka w Krakowie
Opis:
In the article we present the report from the memorial session of prof. Andrzej Pelczar (1937–2010), organized online on June 2, 2020 by the Board of the Krakow Branch of the Polish Mathematical Society.We familiarize the reader with the profile of A. Pelczar (1937–2010) and some of his achievements recalled during the session. We invoke also fragments of statements made by participants of the session.
W artykule przedstawiamy sprawozdanie z Sesji wspomnieniowej pamięci prof. Andrzeja Pelczara (1937–2010), zorganizowanej online 2 czerwca 2020 przez Zarząd Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Matematycznego.Przybliżamy sylwetkę A. Pelczara (1937–2010) i niektóre z Jego osiągnięć wspomnianych podczas tej Sesji. Przywołujemy także fragmenty wypowiedzi uczestników Sesji na temat A. Pelczara.
Źródło:
Studia Historiae Scientiarum; 2020, 19
2451-3202
Pojawia się w:
Studia Historiae Scientiarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza pigmentów i spoiw warstw malarskich obrazów Rembrandta van Rijn "Uczony przy pulpicie" i "Dziewczyna w ramie obrazu" ze zbiorów Zamku Królewskiego w Warszawie
AN ANALYSIS OF THE PIGMENTS ANI) HINDERS OF THE PAINT LAYERS OF TWO PAINTINGS RY REMBRANDT VAN RIJN, THE SCHOLAR AT THE LECTERN AND THE GIRL IMA PICTURE FRAME, FROM THE COLLECTIONS OF THE ROYAL CASTLE IN WARSAW
Autorzy:
Nowicka, Anna
Zadrożna, Irmina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536322.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
"Uczony przy pulpicie"
"Dziewczyna w ramie obrazu"
zbiory Zamku Królewskiego w Warszawie
obrazy Rembrandta
Rembrandt
analiza pigmentów i spoiw warstw malarskich
badania warstw malarskich
Opis:
From 2004 until 2000 in the Painting Conservation Study of the Royal Castle in Warsaw, the conservation of two tronie portraits The Scholar at the Lectern and The Girl in a Picture Frame, which are ascribed to Rembrandt and signed bv his name, date of creation: 1641, was performed. The paintings, which had belonged to the Lanckororiscy Family, were gifted to the Royal Castle in Warsaw in 1994 by Karolina Lanckororiska, together with other historic assets from her family collection. Before then, both works had been regarded as lost since World War II. This gave rise to doubts concerning their attribution, particularly with regard to the portrait of the woman. As a result, it was decided that comprehensive research work should be undertaken. The conservation works involved, among others, analyses of the paint layers and priming paints of both paintings, the results of which are discussed iti this publication. The analyses of the pigments and fillers, stratigraphie sections of samples, microscopic photographs and the interpretation of SEM-EDS spectrums were performed by mgr Anna Nowicka (Faculty of Conservation and Restoration of Works of Art of the Academy of Fine Arts in Warsaw), the instrumental examinations of binders were performed by dr Irmina Zadrożna (Faculty of Conservation and Restoration of Works of Art of the Academy of Fine Arts in Warsaw, the Faculty of Chemistry of the Warsaw University of Technology), while the SEM- -FDS (scanning electron microscopy with energy' dispersive system) tests were performed by mgr Marek Wróbel (Institute of Hydrogeology and Engineering Geology of tht‘ Warsaw University). The analysis of the binders was carried out using the gas chromatography-mass spectrometry (GC-MS) method, with the Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FI 1R) analysis as a supplementary technology. Flit" main difficulty connected with the interpretation of the results obtained was the fact that faces in both paintings, but especially in the portrait of the woman, had been covered with numerous repaints dating back to the 18th and 19th centuries, or even, perhaps, to the 17th century. On the basis of th«; tests, it was discovered that the board on which The Scholar at the Lectern was created had been covered with a thin layer of priming paint, which contained a preponderance of white lead and a tiny amount of calcium carbonate. The binder of the priming ground was gluten glue to which nut oil had been added. A layer of weak yellow- brown imprimitura was applied onto the priming paint. The following pigments were found in the painting: white lead, lead-tin yellow, ferrite yellow, smalt, green earth, malachite, boneblack, bituminous bronze, iron oxide red, organic red, and chalk. The binder of the paint layers was nut oil. The painting The Girl in a Picture Frume was painted on the priming paint, applied in two layers; the first thicker layer contained chalk as a filler, whereas the second, thinner layer consisted mainly of white lead, with a tiny amount of chalk. In both layers, an emulsion binder, prepared on the basis of gluten glue and an unidentified oil, was used. The layer containing white lead is fatter. The painting was painted using the following pigments: white lead, ferrite yellow, green earth, boneblack, bituminous bronze, vermilion or cinnabar of natural origin, organic red, and chalk. The presence of nut oil and linseed oil was found. No remaining traces of the original varnish was found on faces of either painting. I ht; aforementioned analyses helped to obtain important information that, iu combination with the results of research work carried out by art historians and conservators, led to the formulation of the final conclusions confirming Rembrandt’s authorship in the case of both portraits.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2009, 3; 5-13
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies