Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "uświęcenie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nabożeństwo do Bożego Serca i uczestnictwo w misterium uświęcenia
Autorzy:
Misztal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554343.pdf
Data publikacji:
2004-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Serce Jezusa
kult Serca Jezusowego
uświęcenie
Opis:
Artykuł omawia temat nabożeństwa do Bożego Serca w kontekście uczestnictwa w misterium uświęcenia.
Źródło:
Sympozjum; 2004, 2(13); 25-46
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość na sakramentalnej drodze życia
Holiness in the Sacramental Way of Life
Die Heiligkeit auf dem sakramentalen Wege des Lebens
Autorzy:
Nowak, Antoni J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340019.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religijność
świętość
uświęcenie
sakrament
religiosity
holiness
sanctification
sacraments
Opis:
In der Einführung betont der Verfasser, dass alle Menschen zur Heiligkeit berufen sind und zwar aus diesem Grund, weil jeder Mensch nach dem Bild des Dreieinigen Gottes erschaffen worden ist. Der Mensch ist berufen zur Gemeinschaft mit Gott (vgl. GS 19). In der Endzeit, nachdem das ewige Wort leiblich in die Geschichte eingetreten ist und sich seiner Braut der Heiligen Kirche eucharistisch verschenkt hat haben wir den sakramentalen Weg zur Heiligkeit, der nur in der Kirche vorhanden ist, denn außerhalb der Kirche gibt es keine Eucharistie. Die Kirche ist also das einzige Haus in dem der Mensch und Gott beisammen sind. Die Taufe ist der feierliche Eintritt auf den Weg des sakramentalen Lebens. Dank der Taufe, darf der Mensch in einer engen Verbindung mit Christus leben. Der Verfasser schildert den Weg zur Heiligkeit auf dem Wege der Sakramente: Die Taufe, das Bußsakrament, die Eucharistie, die Firmung, die Priesterweihe, das Ehesakrament, die Krankensalbung. In der Schlussfolgerung weis der Verfasser darauf hin, dass das sakramentale Leben der schmaler Weg ist und wer auf diesem Weg ausharrt bis an das Ende, der muss gerettet werden, denn das hat Christus versprochen, der die Wahrheit ist, und die Wahrheit kann nicht Lügen.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2011, 3; 5-27
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje lektora w liturgii i jego formacja
The Functions of the Lector in Liturgy, and His Formation
Autorzy:
Głowa, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062774.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
formacja
funkcja
lektor
posługa
uświęcenie
zgromadzenie liturgiczne
formation
function
lector
service
sanctification
liturgical congregation
Opis:
The article consists of four parts. First—as an introduction—it presents the issue of appointment of lectors and their presence in the liturgical congregation (1). Next it discusses the functions they perform (2), the necessity of their comprehensive formation (3) and—which especially deserves emphasizing—their service as a way to their own sanctification (4).
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 173-190
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja kultu do uświęcenia w liturgii
Relation between Cult and Sanctification in Liturgy
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062775.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kult
uświęcenie
Mediator Dei
relacja
cel liturgii
Konstytucja o liturgii świętej
cult
sanctification
relation
purpose of liturgy
Constitution on Sacred Liturgy
Opis:
One of the problems resulting directly from the definition of liturgy is the relation between cult and sanctification. It is connected with the double subject of liturgy, that is Christ who is present in it, and the believers who participate in it. In Christ’s activity in liturgy priority of the cultic dimension may be seen, from which sanctification of man follows. Hence in this case cult is the supreme and superior category. This priority follows from the nature of Christ as the Son of God. It is the other way round in the case of man, who, before adopting the cultic attitude has to be sanctified first. So for him cult is the purpose of liturgy that is achieved by his earlier sanctification. This thesis is confirmed by the two definitions of liturgy contained in the encyclical Mediator Dei and in the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium of the Second Vatican Council. The entirety of these documents allows noticing continuity in defining liturgy that has the cult of Christ as its main purpose, the Church joining the cult, and in the Church the believers doing the same, via sanctification.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 7-19
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgy and Morality. Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium in the Context of Moral Theology
Liturgia i moralność. Próba teologiczno-moralnej lektury Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Mielec, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671925.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Sobór Watykanski II
Sacrosantum Concilium
Gaudium et spes
korelacja liturgii i moralności
dramat
przymierze
profetyzm
napięcie eschatologiczne
czynne uczestnictwo
ofiara
naśladowanie
nawrócenie
uświęcenie
cnoty teologalne i moralne
katabasis
Second Vatican Council
co-relation between liturgy and morality
drama
covenant
prophetism
eschatological tension
active participation
sacrifice
imitation
conversion
moral and theological virtues
Opis:
50. rocznica uchwalenia Konstytucji o liturgii świętej zachęca do teologiczno-moralnej interpretacji tego dokumentu Vaticanum II. Jej owocem jest stwierdzenie istniejącej w historii zbawienia korelacji pomiędzy liturgią i moralnością. Objawienie Starego Testamentu odsłania koniunkcję kultu i moralności, a próby jej rozerwania w historii Narodu Wybranego spotykają się z ostrym sprzeciwem proroków. Krytyka ta zawiera jednak zapowiedź nowej przyszłości, w której Bóg usunie podział między kultem a moralnością. Nowy Testament przedstawia realizację tej obietnicy w wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Jego zbawcze dzieło ustanawia chrześcijańską liturgię, w której człowiek uczestniczy jako istota duchowo-cielesna. Zbawienie aktualizowane w liturgii uświęca przez łaskę, która może być przyjęta jako miłość Boga respektująca wolne działanie człowieka. Zbawienie uobecniane w liturgii Kościoła jest bowiem relacją, współdziałaniem Boga i człowieka, łaski i wolności. Sacrosantum Concilium wyraża tę objawioną prawdę, podkreślając obiektywny i subiektywny wymiar liturgii jako dzieła Chrystusa, w którym chrześcijanin czynnie, świadomie i owocnie uczestniczy (participatio actuosa). Jest to przede wszystkim udział duchowy, zatem również moralny. Tylko wtedy możliwy jest zewnętrzny wymiar liturgii, w którym zawierają się szczegółowe formy, postawy, gesty i różnego rodzaju działania uczestnika świętej liturgii. Oznacza to, że liturgiczna participatio actuosa wymaga moralnego działania poprzez konkretne naśladowanie Chrystusa, prowadzące do nawrócenia. Wówczas „wiara działa przez miłość” (por. Ga 5, 6). W ten sposób dochodzimy do pojęcia ofiary, która w przypadku człowieka polega na jego całościowej przemianie. Grzeszny człowiek obdarowany miłością Trójjedynego Boga może na nią odpowiedzieć własną, stopniowo dojrzewającą miłością. Proces ten konstytuuje dramat Boga i człowieka, czyli napięcie pomiędzy łaską i wolnością, któremu odpowiada właśnie korelacja liturgii i moralności. Co więcej, zależność ta pozwala na autentyczne doświadczenie liturgii i moralności, chroniąc je przed redukcją do rytualizmu i moralizmu.
The fiftieth anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy of Vaticanum II encourages attempts of its interpretation in the context of moral theology. It leads to the conclusion that there is a co-relation between liturgy and morality in the history of salvation. The Revelation of the Old Testament reveals the conjunction between worship and morality. Attempts to separate the two in the history of the Chosen People raise objections of prophets. Their criticism, however, comes together with the announcement of the future in which God will reveal the divisions between worship and morality. The New Testament shows the fulfilment of this promise in Jesus Christ. His salvific work establishes the Christian liturgy, in which man participates as a physical, as well as a spiritual being. The salvation, made present in the liturgy of the Church, is a relation, the co-operation of God and man, grace and freedom. Sacrosantum Concilium presents this revealed truth, emphasising the objective and subjective dimensions of liturgy as the work of Christ, in which a Christian participates actively, freely and consciously (participatio actuosa). The participation is mostly spiritual, therefore moral at the same time. Only than can the external elements of liturgy take place, including its detailed forms, gestures, attitudes and behaviours of the sacred liturgy participants. It means that the liturgical participatio actuosa requires moral works through imitation of Christ leading to conversion. That is when “faith works through love” (cf. Gal 5 : 6). It leads us to the notion of sacrifice, which, as far as man is concerned, requires a total change. Sinful man presented with the love of the Triune God may respond to it with his own, gradually maturing love. The process constitutes the drama of God and man, which is the tension between grace and freedom, which is then represented by the co-relation between liturgy and morality. What is more, this particular co-relation makes an authentic experience of liturgy possible, protecting it from being reduced to sheer moralism and ritualism.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość jako dar i zadanie w Liście do Rzymian i w Pierwszym Liście św. Piotra
Sanctity as gift and task in the St. Paul Epistle to Romans and the First Epistle of St. Peter
Autorzy:
Dąbek, Tomasz Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944845.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
faith
sanctity
sanctification
internal change
baptism
divine gift
human answer
wiara
świętość
uświęcenie
wewnętrzna przemiana
chrzest
dar Boży
odpowiedź człowieka
Opis:
The sanctity in the New Testament is the internal change of the human person. The Christians are the new people united with Christ who died and was resurgent (was raised to life) (Rm. 1:3-7; 4:24-25; 5:1-2,6-11; 6:3-11; 7:4-6; 8:1-11,15-17,26-30.33-34; 12:13; 14:7- 9; 15:16,25-26,30-31; 16:1-2,11-15; 1 P. 1:1-2,14-25; 3:15; cf. 1 Co. 1:1-2; 6:11; Rv. 7:14). They are bound to answer to divine gift – they are obliged to live in sanctity as spiritual sacrifice acceptable to God (1 P. 2:5; cf. Rm. 5:3-5; 6:19,22; 1 P. 2:5-3,17). This is the fruit of their faith. Biblical references from The New Jerusalem Bible, Garden City – New York 1985.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2013, 17; 71-83
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Liturgy of the Hours in the Life of the Church
Liturgia Godzin w życiu Kościoła
Autorzy:
Maciaszek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480492.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Liturgy of the Hours
Catholic Church
prayer
sanctification
Liturgia Godzin
kościół katolicki
modlitwa
uświęcenie
Opis:
The present article justifies the truth that the Liturgy of the Hours is one of the most important Church’s celebrations. This is the prayer of Christ and His people; it is the God’s Son from whom, expressed in human words, the God’s grace follows. Thus, the sanctification of man and the time experienced by him takes place. For the faithful it is also a source of piety and the way to rouse the personal prayer. Those who pray with the words contained in the breviary, continue the redeeming dialogue of the God’s Son with the Heavenly Father and, by unifying with Christ the Mediator – have access to the Father who is in Heaven. This conducted in every period of the day dialogue helps the creatures to trustingly open to the Creator; by remembering that the whole time belongs to Him, they notice His constant presence and they live through every moment of life in such a way – to perfect their own holiness. The topic of the value of the Liturgy of the Hours in the life of the Church is the more necessary to the contemporary Christians, the truer the opinion of the crisis concerning the breviary becomes in their everyday life. More and more often the statements are repeated about the misunderstanding of the prayer’s content, its too difficult a form and un-adaptation to the contemporary style of living. The Church, worried about man’s salvation, devotes much space to the Officium Divinum in its teachings, so that the faithful could develop their spiritual life, see the sense and implement the aim of their lives, enjoy the greater and greater union with God. Thus, they will effectively oppose to the prevailing secularisation.
Artykuł uzasadnia prawdę, że Liturgia Godzin należy do najważniejszych celebracji Kościoła. Jest to modlitwa Chrystusa i Jego ludu; od Syna Bożego płynie bowiem, wyrażona ludzkimi słowami, chwała Boża. W ten sposób dokonuje się uświęcenie człowieka oraz przeżywanego przez niego czasu. Dla wiernych jest to także źródło pobożności i droga ożywiania modlitwy osobistej. Ci, którzy modlą się zawartymi w brewiarzu słowami, kontynuują zbawczy dialog Syna Bożego z Ojcem Niebieskim i, przez jednoczenie się Chrystusem – Pośrednikiem, mają dostęp do Ojca, który jest w niebie. Ten prowadzony we wszystkich porach dnia dialog pomaga stworzeniom ufnie otwierać się na Stwórcę; przypominając sobie o tym, że do Niego należy wszelki czas – dostrzegają Jego nieustanną obecność i tak przeżywają każdą chwilę życia, by doskonalić się w świętości. Temat wartości Liturgii Godzin w życiu Kościoła jest tym bardziej potrzebny współcześnie żyjącym chrześcijanom, im bardziej prawdziwa w ich codziennym życiu staje się opinia o kryzysie, jaki dotyka brewiarz. Coraz częściej powtarzane są zdania o nierozumieniu treści tej modlitwy, jej zbyt trudnej formie czy niedostosowaniu do obecnego stylu życia. Kościół, zatroskany o zbawienie człowieka, w swoim nauczaniu wiele miejsca poświęca Officium Divinum, aby wierni rozwijali swoje życie duchowe, widzieli sens i realizowali cel swojego życia, cieszyli się coraz większym zjednoczeniem z Bogiem. W ten sposób skutecznie przeciwstawiać się będą panującej sekularyzacji.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 1; 117-133
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowonarodzenie w perspektywie pentekostalnej
The Pentecostal Perspective of being Born-Again
Autorzy:
Nowak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494552.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Nowonarodzenie
Odrodzenie duchowe
Uświęcenie
Upamiętanie
Wiara
Zielonoświątkowcy
Opis:
Artykuł przedstawia ideę nowonarodzenia, jako istotny składnik wiary chrześcijańskiej w rozumieniu wspólnot pentekostalnych. Nawiązując do korzeni pobożności i doktryny zielonoświątkowej, autor omawia istotę oraz proces nowonarodzenia jako pierwotnego, głównego i przełomowego doświadczenia człowieka przyjmującego Boże zbawienie. W perspektywie pentekostalnej nowonarodzenie jest darem Boga, a osobą dokonującą odrodzenia jest Duch Święty. Jest ono poprzedzone upamiętaniem (żalem i odwróceniem się od grzechu), oraz osobistą wiarą w dokonane przez Chrystusa dzieło odkupienia człowieka. Nowonarodzenie jest wzbudzeniem do nowego życia duchowego, jest darowaniem człowiekowi nowej, duchowej natury, będącej częścią natury Boga. Poprzez akt nowonarodzenia Duch Święty zamieszkuje w człowieku. Dla zielonoświątkowców nowonarodzenie jest koniecznością – bez doświadczenia nowonarodzenia nie można być zbawionym. Jest początkiem nowego, duchowego życia, rozwijającego się przez uświęcenie, dzięki współdziałaniu odrodzonego człowieka z Duchem Świętym. Nowonarodzony z powodu ponownego upadku w grzech i braku upamiętania może stracić nowe życie otrzymane wcześniej od Boga.
This article presents the concept of being Born-again as the essential element of Christian faith, as understood by the Pentecostal community. Referring to the holiness roots and doctrine of Pentecostalism, the author discusses the essence of spiritual rebirth as well as the process by which it occurs as being the initial, central, and critical experience of a person receiving God’s salvation. In the Pentecostal perspective, spiritual rebirth is a gift from God and the person performing it is the Holy Spirit. The act of rebirth is preceded by repentance (regret and turning from sin) and personal faith as Christ redeems the individual. Spiritual rebirth is the awaking of a person to new life spiritually and the impartation of a new spiritual nature, a portion of the Divine nature of God. Through the act of rebirth, the Holy Spirit begins to dwell within the individual. For Pentecostals, being Born-again is an absolute necessity – without which one cannot be saved. It is the beginning of new spiritual life which then develops through the process of sanctification, a process which occurs thanks to the efforts of both the Borg-again individual and the Holy Spirit. A Born-again person who again falls into sin but does not repent and turn from that sin can lose the new life which has been received from God.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 89-102
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Sanctifying Cyberspace
O uświęcaniu cyberprzestrzeni
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558711.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
cyberspace
theology
sacredness
cyberprzestrzeń
teologia
uświęcenie
Opis:
Because of the ubiquity and usefulness of the internet it is sometimes deemed that not only the internet is a potent technological force, but that it is sacred. Views of some proponents of this view are critically analyzed. Paper concludes that for a believer, the source of all that exists is God and in this sense the internet is God’s gift or at least the result of human ingenuity which comes from God. The internet by itself is morally and religiously neutral and it is up to the moral dimension whether it is used for good or for ill.
Internet przeniknął niemal wszystkie aspekty życia społecznego i czasami nadaje mu się znamię świętości. Artykuł krytycznie analizuje poglądy niektórych autorów mówiących o uświęcaniu cyberprzestrzeni. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że dla wierzącego źródłem wszystkiego, co istnieje, jest Bóg – i w tym sensie internet jest darem boskim, a przynajmniej rezultatem ludzkiej inteligencji, która również pochodzi od Boga. Internet sam w sobie jest religijnie i moralnie neutralny – to moralny wymiar człowieka dyktuje, czy będzie użyty do dobrych czy złych celów.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 34; 79-88
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misterium życia konsekrowanego – wyzwania i nadzieje naszych czasów
The mystery of consecrated life – the challenges and hopes of our times
Autorzy:
Paszkowska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950500.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
konsekracja
misterium
powołanie (vocatio)
poświęcenie (sacrificatio – ofiarowanie się)
uświęcenie (sanctificatio)
formacja
chrystoformizacja
consecration
mystery
vocation (vocatio)
sanctification (sanctificatio)
formation
christ-forming
devotion (sacrificatio - devoting oneself)
Opis:
A parable, applied to the structure of the Dogmatic Constitution on the Church Lumen gentium and the essence of the personal consecration, is the key to interpret the mystery of the Church and personal consecration through the profession of the evangelical counsels. The consecration has been presented as a “proper experience”: of the Son of God (Jn 10:36 – hēgiasen kai apesteilen); of the Church (all are consecrated through the baptism and confirmation; some through a new consecration); of a person called to this state. The essence of personal consecration has been defined in three elements: vocatio (verified by the Church); sacrificatio (the response for calling, in the form of giving one’s life to ministry); sanctificatio (a life transformed to appeal in a meaningful way – cf. VC 20). The ideal fulfilled in Christ and in the Church (various historical and new forms) is a challenge for contemporary vocations. The challenge lies in the deformations, crises; the hopes are related to God’s faithfulness, the radicalism of the young (evangelical radicalism) and solid formation.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości
The Sacrament of Penance as Help on the way to the Sanctity of Marriage
Autorzy:
Pryba, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047675.pdf
Data publikacji:
2015-12-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the sacrament of penance
spiritual direction
marriage
family
sanctity
sakrament pokuty i pojednania
małżeństwo
kierownictwo duchowe
rodzina
uświęcenie
Opis:
Powołanie do świętości jest dla ochrzczonych darem i zadaniem. Jest to wspaniały dar nieskończonej miłości Boga, poprzez które Chrystus dał samego siebie jako ofiarę przebłagalną za grzechy ludzi. W Nim Kościół staje się święty. Przejawia się to w uświęceniu jego członków. Kościół grzeszników staje się Kościółem świętych.W sposób szczególny, sakramentalni małżonkowie uczestniczą w miłości Chrystusa. Są Oni zaproszeni do wzięcia udziału w tej "wielkiej tajemnicy" miłości "aż do końca". Uczestniczą w nim i co stają się one w sposób zamierzony przez samego Stwórcę. Pomocą na ich drodze jest regularne doświadczenie sakramentu pokuty w połączeniu z kierownictwem duchowym.
The call to holiness is for the baptized the gift and task. It is a marvelous gift of God's infinite love, by which Christ gave Himself as a sacrifice of expiation for people's sins. Though Him the Church becomes holy. This is manifested in the sanctification of its members. The Church of sinners becomes the Church of saints by the persistent undertaking of conversion.In a particular way, sacramental spouses are participants in the love of Christ. They are invited to participate in this „great mystery". If you truly love and „to the end" - they participate in it and what they become as intended by the Creator himself. The help they get on their way is regular experience of the sacrament of penance combined with spiritual direction.
Źródło:
Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 153-165
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żona zbawiająca męża (1 Kor 7,16)?
A Wife Saving Her Husband (1 Cor 7:16)?
Autorzy:
Muszytowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622807.pdf
Data publikacji:
2015-08-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
1 Kor
małżeństwo
kobieta
uświęcenie
zbawienie
1 Cor
marriage
woman
sanctification
salvation
Opis:
Pytanie „Skąd wiesz, żono, czy zbawisz swego męża?” (1 Kor 7,16) zamyka frgament zwany “przywilejem Pawłowym” zaczynający się w poprzednich wersach 1 Kor 7. Kwestia opatrzona znakiem zapytania odnosi się do małżeństw mieszanych. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel analizę z perspektywy egzegetycznej tego już gruntownie przebadanego tekstu. W pierwszej części przedstawiony zostaje kontekst socjo-religijny słuchaczy 1 Listu do Koryntian: tło ich wierzeń i problemów związanych z małżeństwem. W drugiej części bada się kwestie pozycji kobiety zamężnej w Judaizmie oraz kulturze Grecko-Rzymskiej. Ostatnim krokiem jest analiza (głównie retoryczna) argumentacji Pawła w 1 Kor 7,16 w kontekście 1 Kor 7,12-16. Konkluzja, do jakiej się dochodzi jest następująca: chrześcijańska żona (tak jak i mąż) nie mogą zbawić współmałżonka, ponieważ, według Pawła, odpowiedzialność za zbawienie wierzącego należy wyłącznie do Chrystusa. Jednakowoż, chrześcijańska żona może uświęcić swojego małżonka.
The question "How do you know, wife, whether you will save your husband?" (1 Cor 7:16) closes the so-called 'Paul's marriage privileges' running in the preceding verses of 1 Cor 7. The issue expressed with a question mark refers to mixed marriages. The present essay aims to explore this already much harvested text from a new exegetical perspective. In the first part, the socio-religious context of the audience in the 1 Corinthians is exposed: the background of their beliefs and dilemmas concerning marriage. In the second part, the issues of the married women position in Judaism and in the Greco-Roman culture of the period are explored. The last step of the investigation is the analysis (mainly rhetorical) of Paul's argumentation in 1 Cor 7:16 in the context of 1 Cor 7:12-16. The final conclusion is that a Christian wife (as well as a Christian husband) cannot save ber spouse because, according to Paul 's argumentation in the passage, the responsibility for believers' salvation belongs solely to Christ. Nevertheless, a Christian wife can sanctify ber husband.
Źródło:
Verbum Vitae; 2011, 19; 149-176
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcje świętości w okresie patrystycznym. Zarys problematyki
THE CONCEPTS OF HOLINESS IN THE PATRISTIC TIME. AN OUTLINE OF THE ISSUES
Autorzy:
Wysocki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490198.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
świętość
patrologia
patrystyka
Ojcowie Kościoła
uświęcenie
holiness
patrology
patristic
Fathers of the Church
sanctification
Opis:
The above article presents the concepts of holiness developed in the patristic period by the Church Fathers and early Christian writers. Ancient Christianity has not worked out one specific model of holiness. Attempts of this kind of unification in the Western Church did not appear until the time of the scholastic theology and medieval legal theology of canonization. For patristic theology only God is holy in the full and the only sense, the holiness of a man and the things is a derivative of a relationship to this fundamental source of holiness. The article consists of two major parts: in the first – Indications of holiness – different meanings of holiness and realities referred as holy by early Christian writers have been presented. In the second part – The ways to holiness – five, the most common in the writings of the Church Fathers, concepts of holiness and sanctification of man were presented, among which we can distinguish: a deification of man, man’s sanctification in the Holy Spirit, the sanctification of man in grace, the perfection and holiness of man as a model of life promoted by the Church. To understand modern understanding of holiness and to present as a whole the issue of holiness one must consult the Tradition of the Church in the first centuries, and the writers who not only wrote about holiness, but in many cases they have become saints.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 421-448
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sylwetka i funkcja prezbitera w pierwszych wspólnotach chrześcijańskich na podstawie autentycznych listów św. Pawła. Lata 50–67 po Chr.
The person and function of a presbyter in the first Christian communities on the basis of authentic letter by St Paul. 50–67 BC
La figura del presbitero e il suo ruolo all’interno delle prime comunità cristi ane nelle autentiche lettere di san Paolo 50–67 dopo Cristo
Autorzy:
Zawadzki, Arnold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503272.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgia życia
prezbiter/starszy
uświęcający/uświęcenie
służba
autentyczne listy św. Pawła
liturgy of life
presbyter/elder
sanctifying/sanctification
service
the authentic letters of Saint Paul
liturgia della vita
presbitero/anziano
santificazione/azione
santificante
diaconia/ministero
autentiche lettere di San Paolo
Opis:
This article aims to present a short and clear presentation of ministerial priesthood in seven authentic letters by St Paul and his speech to the elders in Ephesus (Acts 20:14-28). Although St Paul does not write directly about ministerial priesthood (in his authentic letters we cannot find such terms as hiereus or hierateuma) the notion of mediation and sanctification (hagiasmos), which is typical of priestly service, is very distinct in the first Christian communities. Undoubtedly a reader of Paul’s letters is struck by a big accumulation of cultic and temple terminology which is typical of the Old Testament cult and its transfer to the most secular spheres of Christian life, which can be described as real liturgy. Starting from “liturgy of life” the author presents the subject of ministerial priesthood based on the original Pauline thought. The analysis of the most significant pericope helps us to understand the most important elements of ministerial priesthood according to St Paul and their short characteristics.
Il presente articolo si prefigge lo scopo di presentare una breve panoramica sul sacerdozio nell’ambito delle lettere autentiche di Paolo e del discorso ai presbiteri di Efeso (At 20,14–38). Sebbene in Paolo non si parla mai di sacerdozio (non vi si trova il termine hiereus né hierateuma), tuttavia l’idea di una mediazione e santificazione (hagiasmos) nell’ambito delle primitive comunità cristiane vi riemerge con forza. Sorprende senza dubbio che la terminologia cultuale, tipica del culto veterotestamentario, venga trasferita agli aspetti più profani della vita cristiana che non a caso può essere chiamata una vera e propria liturgia. È partendo da questa “liturgia della vita” che è possibile impostare un discorso sul sacerdozio in Paolo. Prendendo le mosse dalle pericopi più significative vengono enucleati e brevemente interpretati gli elementi più salienti del sacerdozio paulino.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2016, 25, 3; 25-42
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Consecration of the World as Liturgical Act
Konsekracja świata jako akt liturgiczny
Autorzy:
Fagerberg, David W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037219.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nowa ewangelizacja
liturgia
świat
uświęcenie
New evangelization
liturgy
world
consecration
Opis:
Artykuł ma na celu koordynację liturgii sakralnej z liturgią życia, łącząc wiele tematów. Wyraźne w połączeniu tematów z teologii jest typowe podejście katolickie „zarówno / i”: Kościół i świat, liturgia i świecka, mistagogia i ewangelizacja, święte i profanacyjne uczestnictwo liturgiczne i misja, odnawianie liturgiczne i odnowienie twarzy na Ziemi. Artykuł ten ukazuje nową ewangelizację poprzez socjologię liturgii. Jak nowa ewangelizacja nawiązuje do historii i wieczności, kosmosu i paruzji, odnowy duchowej i ucieleśnionego działania?
This article intends to coordinate sacramental liturgy with the liturgy of life by interrelating a number of themes. Evident in the combination of topics in the theology is the typical Catholic approach of “both/and”: church and world, liturgy and the secular, mystagogy and evangelization, sacred and the profane, liturgical participation and mission, liturgical renewal and renewing the face of the earth. This article shows the new evangelization through the lens of liturgy. How does the new evangelization relate to history and eternity, cosmos and parousia, spiritual renewal and embodied action?
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 21-29
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies