Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "uświęcenie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Duch Święty w dziele uświęcenia człowieka
The Holy Spirit in the Act of Sanctifying Man
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Hrycuniak), Metropolita Sawa (Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Duch Święty
uświęcenie
prawosławie
Holy Spirit
sanctification
orthodoxy
Opis:
Człowiek jest zwieńczeniem aktu stwórczego Boskiej Trójcy. Stworzony na obraz Boga „człowiek jest ludzkim obliczem Boga” - stwierdza św. Grzegorz z Nyssy. Posiada swoje źródło w Bogu, jego zaś istnienie odzwierciedla Boga. Realizacja jego człowieczeństwa możliwa jest wyłącznie w jedności ze Stwórcą, poza Nim człowiek traci zdolność realizacji swego powołania i sens istnienia. Zgodnie z prawosławną myślą teologiczną, człowiek, aby móc wniknąć w to Boskie życie, musi przy pomocy wysiłku wolnej woli i wiary oraz łaski Bożej zjednoczyć się mistycznie z Chrystusem i zostać żywym członkiem Jego Ciała, co dokonuje się dzięki Duchowi Świętemu. Miłość Boga, mówi ap. Paweł, wpływa do serc wierzących poprzez Ducha Świętego (Rz 5,5). On uobecnia Zmartwychwstałego Chrystusa w Kościele wraz z Jego zbawczymi aktami, uświęcającymi człowieka i cały kosmos. Uczestnictwo chrześcijanina w zbawczym misterium Chrystusowym jest darem osobowym, dobrowolnie przyjmowanym przez człowieka. Akty zbawcze Chrystusa stają się aktami Kościoła, a tym samym każdego wierzącego dzięki osobowemu darowi, który jest udzielany przez Ducha Świętego. Człowiek już teraz ma możliwość stać się uczestnikiem wiecznego Królestwa Bożego, które dla tego świata jest jeszcze tylko następującym. Duch Święty zstępując na nas i zamieszkując w nas, daje nam Tego, Czyim Życiem On jest. Takim jest dar Ducha Świętego, sens naszej osobowej Pięćdziesiątnicy w sakramencie świętego bierzmowania. Przez Ducha i w Duchu Świętym wierzący w Chrystusa stali się Kościołem, a Kościół miejscem działalności Ducha Świętego. „Gdzie bowiem Kościół, tam i Duch Boży; a gdzie Duch Boży tam Kościół i wszelka łaska. Duch bowiem jest Prawdą”. Prawidłowa pneumatologia, co bardzo mocno podkreśla prawosławie, jest możliwa jedynie wówczas, kiedy ściśle wiąże się z prawidłowo rozumianą trynitologią. Pierwsza Osoba Trójcy, Bóg Ojciec jest Źródłem Boskości, Przyczyną lub Zasadą dwóch pozostałych Osób. On jest więzią jedności tych Trzech – jeden jest Bóg, ponieważ jeden jest Ojciec. „Jedność stanowi Ojciec, od którego i do którego biegnie swym torem porządek Osób” stwierdza św. Grzegorz Teolog. Ojciec, Syn i Duch Święty stanowią jedną Istotę, lecz między Osobami Boskimi istnieje zróżnicowanie. Żadna z Osób jednak nigdy nie działa oddzielnie od dwóch pozostałych, ale wszystkie Hipostazy zawsze łącznie. Każda z trzech Osób posiada nie jedną trzecią Boskości, ale całą Boskość w jej Pełni. Kiedy Duch Święty przychodzi, aby zamieszkać w nas, czyni nas siedzibą Trójcy Świętej, gdyż nie da się oddzielić Boskości Ducha od Ojca i Syna. Poprzez zstąpienie Ducha Świętego Trójca Święta zamieszkuje w nas, przebóstwiając, udzielając nam swych niestworzonych energii, swojej chwały i Boskości, wiecznej Światłości, do której jesteśmy powołani.
Man is the crown of the Holy Trinity’s act of creation. St. Gregory of Nyssa teaches that “man is the human face of God” as he is created in the image of God. Man has his source in God, whereas his existence refl ects God. The realization of his humanity is possible only in unity with the Creator, and apart from Him, man looses the ability to realize his calling and his purpose. According to Orthodox theological thought, a man wants to enter that Divine life, by means of free will and the Grace of God, unite himself mystically with Christ and become a living member of His Body, which is made possible by the Holy Spirit. The love of God, as St. Paul says, has been poured out into our hearts through the Holy Spirit (Rom. 5:5). He makes the Risen Christ present in the Church along with His saving acts that sanctify man and the whole cosmos. A Christian’s participation in the saving mystery of Christ is a personal gift, freely accepted by man. The saving acts of Christ become the Church’s acts, and thereby the acts of the faithful thanks to the personal gift which is granted by the Holy Spirit. Therefore, man now has the possibility of becoming a participant in the eternal Kingdom of God, which is in terms of this world, is yet to come. When the Holy Spirit descends on us and dwells in us, He give us the One whose life He is. Th is is the gift of the Holy Spirit, the essence of our personal Pentecost in the Sacrament of Chrismation. By the Holy Spirit and in the Holy Spirit, believers in Christ become the Church, and the Church is the place of the activity of the Holy Spirit: “For where the Church is, there is the Spirit of God; and where the Spirit of God is, there is the Church, and every kind of grace. Th e Spirit is truth.” Proper pneumatology, which is strongly emphasised in Orthodoxy, is possible only in close association with teaching on the Holy Trinity correctly understood. The first Person of the Holy Trinity, God the Father is the Source of Divinity, the Cause or Principle of the Two remaining Persons. He is the bond of unity of the Three – God is one, because there is one Father. “Th e Father is the unity, from which and to which the order of Persons runs it course” states St. Gregory the Theologian. The Father, Son and Holy Spirit constitute one Essence, however, there is differentiation between the Persons. None of the Persons act apart from the other Two, but all of the Hypostases act commonly. Each of the Persons do not possess one third of the Divinity, but the entire Divinity in its Fullness. When the Holy Spirit comes to dwell in us, He makes us into a dwelling place of the Holy Trinity, because the Divinity of the Spirit can not be separated from the Divinity of the Father and the Son. Th rough the descent of the Holy Spirit, the Holy Trinity lives in us, divinizing and granting us His uncreated energies, His glory and Divinity, and the eternal Light to which we are called.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 03; 373-404
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Santidad laical y carácter teológico de la secularidad
Secularity Holiness and Theological Character of Secularity
Świętość świeckich i charakter teologiczny świeckości
Autorzy:
Bosch, Vicente
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035119.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
laikat
świeckość
lud Boży
praca
świat
misja
uświęcenie
społeczeństwo
layman
secularity
God’s people
work
world
mission
sanctification
society
Opis:
Jakiej duchowości potrzebują dzisiaj świeccy? Istnieje dzisiaj wielka potrzeba zrozumienia teologicznego znaczenia „charakteru świeckiego” – specyficznego kolorytu ludzi świeckich. Laik jest chrześcijaninem powołanym do zjednoczenia z Bogiem, do świętości; ktoś, kto żyje w świecie i jego strukturach, a stamtąd jest wezwany do znalezienia Boga w zwykłym życiu – rodziny, pracy, relacji społecznych. Jeśli misja Kościoła polega – wraz ze zbawieniem dusz – na uświęceniu świata, nie można nadal ignorować teologicznego i apostolskiego charakteru codziennej pracy ludzi świeckich pośrodku świata. Jest ona bowiem uświęcona przez Boga oraz uświęcająca. Niezbędne jest zatem docenienie świeckości – uznania powołania i misji świeckich w Kościele. Nauczanie Kościoła przypomina również, że niezbędne jest podniesienie świadomości pasterzy, aby umieli ukazywać wiernym świeckim ich wezwanie do odnowienia świata w Chrystusie.
What spirituality do lay people need today? There is a great need today to understand the theological meaning of the “secular character” – the characteristic “color” of lay people. The layman is a Christian called to unite with God, to holiness; someone who lives in the world and its structures, and from there is called to find God in ordinary life – family, work, social relations. If the mission of the Church is – along with the salvation of souls – to sanctify the world, one cannot continue to ignore the theological and apostolic nature of the daily work of lay people in the middle of the world. It is sanctified by God and sanctifying. It is therefore necessary to appreciate secularity – recognition of lay vocation and mission in the Church. The teaching of the Church also reminds that it is necessary to raise the awareness of pastors so that they can show lay faithful their call to renew the world in Christ.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 133-146
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość jako dar i zadanie w Liście do Rzymian i w Pierwszym Liście św. Piotra
Sanctity as gift and task in the St. Paul Epistle to Romans and the First Epistle of St. Peter
Autorzy:
Dąbek, Tomasz Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944845.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
faith
sanctity
sanctification
internal change
baptism
divine gift
human answer
wiara
świętość
uświęcenie
wewnętrzna przemiana
chrzest
dar Boży
odpowiedź człowieka
Opis:
The sanctity in the New Testament is the internal change of the human person. The Christians are the new people united with Christ who died and was resurgent (was raised to life) (Rm. 1:3-7; 4:24-25; 5:1-2,6-11; 6:3-11; 7:4-6; 8:1-11,15-17,26-30.33-34; 12:13; 14:7- 9; 15:16,25-26,30-31; 16:1-2,11-15; 1 P. 1:1-2,14-25; 3:15; cf. 1 Co. 1:1-2; 6:11; Rv. 7:14). They are bound to answer to divine gift – they are obliged to live in sanctity as spiritual sacrifice acceptable to God (1 P. 2:5; cf. Rm. 5:3-5; 6:19,22; 1 P. 2:5-3,17). This is the fruit of their faith. Biblical references from The New Jerusalem Bible, Garden City – New York 1985.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2013, 17; 71-83
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Sanctifying Cyberspace
O uświęcaniu cyberprzestrzeni
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558711.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
cyberspace
theology
sacredness
cyberprzestrzeń
teologia
uświęcenie
Opis:
Because of the ubiquity and usefulness of the internet it is sometimes deemed that not only the internet is a potent technological force, but that it is sacred. Views of some proponents of this view are critically analyzed. Paper concludes that for a believer, the source of all that exists is God and in this sense the internet is God’s gift or at least the result of human ingenuity which comes from God. The internet by itself is morally and religiously neutral and it is up to the moral dimension whether it is used for good or for ill.
Internet przeniknął niemal wszystkie aspekty życia społecznego i czasami nadaje mu się znamię świętości. Artykuł krytycznie analizuje poglądy niektórych autorów mówiących o uświęcaniu cyberprzestrzeni. Konkluzją artykułu jest stwierdzenie, że dla wierzącego źródłem wszystkiego, co istnieje, jest Bóg – i w tym sensie internet jest darem boskim, a przynajmniej rezultatem ludzkiej inteligencji, która również pochodzi od Boga. Internet sam w sobie jest religijnie i moralnie neutralny – to moralny wymiar człowieka dyktuje, czy będzie użyty do dobrych czy złych celów.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2014, 34; 79-88
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Consecration of the World as Liturgical Act
Konsekracja świata jako akt liturgiczny
Autorzy:
Fagerberg, David W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037219.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nowa ewangelizacja
liturgia
świat
uświęcenie
New evangelization
liturgy
world
consecration
Opis:
Artykuł ma na celu koordynację liturgii sakralnej z liturgią życia, łącząc wiele tematów. Wyraźne w połączeniu tematów z teologii jest typowe podejście katolickie „zarówno / i”: Kościół i świat, liturgia i świecka, mistagogia i ewangelizacja, święte i profanacyjne uczestnictwo liturgiczne i misja, odnawianie liturgiczne i odnowienie twarzy na Ziemi. Artykuł ten ukazuje nową ewangelizację poprzez socjologię liturgii. Jak nowa ewangelizacja nawiązuje do historii i wieczności, kosmosu i paruzji, odnowy duchowej i ucieleśnionego działania?
This article intends to coordinate sacramental liturgy with the liturgy of life by interrelating a number of themes. Evident in the combination of topics in the theology is the typical Catholic approach of “both/and”: church and world, liturgy and the secular, mystagogy and evangelization, sacred and the profane, liturgical participation and mission, liturgical renewal and renewing the face of the earth. This article shows the new evangelization through the lens of liturgy. How does the new evangelization relate to history and eternity, cosmos and parousia, spiritual renewal and embodied action?
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 21-29
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcje lektora w liturgii i jego formacja
The Functions of the Lector in Liturgy, and His Formation
Autorzy:
Głowa, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062774.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
formacja
funkcja
lektor
posługa
uświęcenie
zgromadzenie liturgiczne
formation
function
lector
service
sanctification
liturgical congregation
Opis:
The article consists of four parts. First—as an introduction—it presents the issue of appointment of lectors and their presence in the liturgical congregation (1). Next it discusses the functions they perform (2), the necessity of their comprehensive formation (3) and—which especially deserves emphasizing—their service as a way to their own sanctification (4).
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 173-190
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja kultu do uświęcenia w liturgii
Relation between Cult and Sanctification in Liturgy
Autorzy:
Głowacki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062775.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kult
uświęcenie
Mediator Dei
relacja
cel liturgii
Konstytucja o liturgii świętej
cult
sanctification
relation
purpose of liturgy
Constitution on Sacred Liturgy
Opis:
One of the problems resulting directly from the definition of liturgy is the relation between cult and sanctification. It is connected with the double subject of liturgy, that is Christ who is present in it, and the believers who participate in it. In Christ’s activity in liturgy priority of the cultic dimension may be seen, from which sanctification of man follows. Hence in this case cult is the supreme and superior category. This priority follows from the nature of Christ as the Son of God. It is the other way round in the case of man, who, before adopting the cultic attitude has to be sanctified first. So for him cult is the purpose of liturgy that is achieved by his earlier sanctification. This thesis is confirmed by the two definitions of liturgy contained in the encyclical Mediator Dei and in the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium of the Second Vatican Council. The entirety of these documents allows noticing continuity in defining liturgy that has the cult of Christ as its main purpose, the Church joining the cult, and in the Church the believers doing the same, via sanctification.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 7-19
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apostolska idea życia ukrytego na podstawie dzieła O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) bł. Honorata Koźmińskiego
Apostolic Idea of the Hidden Life According to bl. Honorat Koźmiński’s O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) [On the Congregations Hidden from the World – the Catechism of the Hidden Life).
Autorzy:
Godawa, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2155022.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
hidden life
monastic vows
sanctification
apostolate
social state
życie ukryte
śluby zakonne
uświęcenie
apostolstwo
stan społeczny
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie idei życia ukrytego oraz jego apostolskiego wymiaru według bł. Honorata Koźmińskiego. Zamiar ten został zrealizowany poprzez analizę i syntezę dzieła pt. O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) (Kraków 1901). Praca, przeprowadzona z punktu widzenia teologii duchowości, odsłania najpierw fakt, że życie ukryte ściśle należy do tożsamości zakonnej, a następnie – jego apostolski wymiar w odniesieniu do duchowości stanowej. Obcowanie z tekstem polskiego błogosławionego ma wnieść pewną cząstkę do badań nad jego bogatą duchową spuścizną, tym bardziej, że życie ukryte według Koźmińskiego łączy się w historii duchowości z szerszym nurtem odkrywania tego potencjału przez inne postaci (duchowość pustyni), co pozwala mówić o inspirującym znaku czasu.
The aim of this paper is the presentation of the idea of hidden life and its apostolic dimension according to bl. Honorat Koźmiński (1829-1916), a Polish Capuchin and founder of numerous religious orders. This project has been actualised by the analysis and synthesis of the work O zgromadzeniach ukrytych przed światem (Katechizm życia ukrytego) [On the Congregations Hidden from the World – the Catechism of the Hidden Life) [Krakow 1901]. The present examination, made from the perspective of spiritual theology, reveals authentic monastic character of the hidden life and its application to apostolic tasks in various social states. Dealing with Koźmiński’s particular document is to contribute to research on his plentiful heritage, all the more that his idea corresponds with a broader spiritual notion of hidden life in contemporary times.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2022, 51; 60-70
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usprawiedliwiający wymiar Eucharystii
Justificatory aspect of the Eucharist
Autorzy:
Lipniak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502359.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Eucharystia
sakrament
usprawiedliwienie
łaska
odpuszczenie grzechów
uświęcenie
odnowienie
the Eucharist
sacrament
justification
grace
forgiveness of sins
sanctification
restoration
Opis:
The purpose of this paper was to show a justificatory aspect of the Eucharist. This sacrament has got positive and negative aspects. The Eucharist is a sacrament which leads to gradual justification through transformation of a whole human being into the resurrected Christ, which will be immortalized in the final kingdom in which the whole Christian life is included. This is a splendid synthesis of grace and cooperation of a human being, sacramental and ascetic life, liturgy and life, presence and future. The Eucharist continues the process of justification initiated by baptism. Therefore, it is a sacrament which in its repeatable character points out this healing effect of Christ on our nature, sick due to sin. The grace of justification is particularly received in the Eucharist. The sacrament of Baptism we take only once. We often receive the Eucharist because we often offend God. Looking for the grace of justification we are trying to expiate for our guilt, that is why we have to turn back and to overcome sin; those factors would not be effective in our fight against the sin, if we did not add the Eucharist, the only remedy for human evil.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 3; 145-172
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Liturgy of the Hours in the Life of the Church
Liturgia Godzin w życiu Kościoła
Autorzy:
Maciaszek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480492.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Liturgy of the Hours
Catholic Church
prayer
sanctification
Liturgia Godzin
kościół katolicki
modlitwa
uświęcenie
Opis:
The present article justifies the truth that the Liturgy of the Hours is one of the most important Church’s celebrations. This is the prayer of Christ and His people; it is the God’s Son from whom, expressed in human words, the God’s grace follows. Thus, the sanctification of man and the time experienced by him takes place. For the faithful it is also a source of piety and the way to rouse the personal prayer. Those who pray with the words contained in the breviary, continue the redeeming dialogue of the God’s Son with the Heavenly Father and, by unifying with Christ the Mediator – have access to the Father who is in Heaven. This conducted in every period of the day dialogue helps the creatures to trustingly open to the Creator; by remembering that the whole time belongs to Him, they notice His constant presence and they live through every moment of life in such a way – to perfect their own holiness. The topic of the value of the Liturgy of the Hours in the life of the Church is the more necessary to the contemporary Christians, the truer the opinion of the crisis concerning the breviary becomes in their everyday life. More and more often the statements are repeated about the misunderstanding of the prayer’s content, its too difficult a form and un-adaptation to the contemporary style of living. The Church, worried about man’s salvation, devotes much space to the Officium Divinum in its teachings, so that the faithful could develop their spiritual life, see the sense and implement the aim of their lives, enjoy the greater and greater union with God. Thus, they will effectively oppose to the prevailing secularisation.
Artykuł uzasadnia prawdę, że Liturgia Godzin należy do najważniejszych celebracji Kościoła. Jest to modlitwa Chrystusa i Jego ludu; od Syna Bożego płynie bowiem, wyrażona ludzkimi słowami, chwała Boża. W ten sposób dokonuje się uświęcenie człowieka oraz przeżywanego przez niego czasu. Dla wiernych jest to także źródło pobożności i droga ożywiania modlitwy osobistej. Ci, którzy modlą się zawartymi w brewiarzu słowami, kontynuują zbawczy dialog Syna Bożego z Ojcem Niebieskim i, przez jednoczenie się Chrystusem – Pośrednikiem, mają dostęp do Ojca, który jest w niebie. Ten prowadzony we wszystkich porach dnia dialog pomaga stworzeniom ufnie otwierać się na Stwórcę; przypominając sobie o tym, że do Niego należy wszelki czas – dostrzegają Jego nieustanną obecność i tak przeżywają każdą chwilę życia, by doskonalić się w świętości. Temat wartości Liturgii Godzin w życiu Kościoła jest tym bardziej potrzebny współcześnie żyjącym chrześcijanom, im bardziej prawdziwa w ich codziennym życiu staje się opinia o kryzysie, jaki dotyka brewiarz. Coraz częściej powtarzane są zdania o nierozumieniu treści tej modlitwy, jej zbyt trudnej formie czy niedostosowaniu do obecnego stylu życia. Kościół, zatroskany o zbawienie człowieka, w swoim nauczaniu wiele miejsca poświęca Officium Divinum, aby wierni rozwijali swoje życie duchowe, widzieli sens i realizowali cel swojego życia, cieszyli się coraz większym zjednoczeniem z Bogiem. W ten sposób skutecznie przeciwstawiać się będą panującej sekularyzacji.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 1; 117-133
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl pedagogiczna św. Porfiriusza z Kafsokaliwii
Autorzy:
Makal, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057356.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Porphyrios of Kafsokalivia
Orthodox upbringing
sainthood
humility
egoism
Porfiriusz z Kafsokaliwii
prawosławne wychowanie
uświęcenie
pokora
egoizm
Opis:
Święty Porfiriusz (Bairaktaris) z Kafsokaliwii (1906-1991) jest jednym z najbardziej znanych współczesnych świętych greckich. Należał do jednej z najbardziej szanowanych w prawosławiu kategorii świętych Starców, czyli ojców duchowych obdarzonych charyzmatem prozorliwości. Jako doświadczony kierownik duchowy przekazał swoją myśl pedagogiczną, która skupia się na celu życia chrześcijanina – przebóstwieniu, dążeniu rodzica do stania się świętym i przekazania świętości swoim dzieciom nie poprzez dyscyplinowanie i wywieranie presji, ale przez łaskę Bożą, która działa, gdy rodzic stara się uświęcić. Starzec przeciwstawiał się jednoznacznie egoizmowi, upatrując w nadmiernych pochwałach przyczyny złego rozwoju duchowego dziecka. Podkreślał potrzebę zdobycia i przekazania dziecku pokory, którą utożsamiał z naturalnym stanem człowieka i warunkiem koniecznym do zdobycia łaski Bożej.
Saint Porphyrios (Bairaktaris) of Kafsokalivia (1906-1991) is one of the most famous contemporary Greek saints. He belonged to one of the most respected in Orthodoxy category of holy Elders, that is, spiritual fathers endowed with the charism of clairvoyance. As an experienced spiritual director, he passed on his pedagogical thought, which focuses on the purpose of Christian life - divinization, the parent’s desire to become a saint and pass on holiness to his children not through discipline and pressure, but through God’s grace, which acts as a parent seeks to sanctify. The Elder opposed unequivocally selfishness, seeing excessive praise as the cause of the poor spiritual development of the child. He emphasized the need to obtain and pass on to the child the humility which he identified with the natural state of man and the necessary condition for obtaining God’s grace.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 139-144
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola pobożności ludu chrześcijańskiego w procesie uświęcenia człowieka na przykładzie kultu Najświętszego Serca Jezusowego
The role of the piety of the Christian people in the process of sanctifying man on the example of the cult of the Sacred Heart of Jesus
Autorzy:
Matczak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554095.pdf
Data publikacji:
2020-05-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
pobożność ludowa
kult Najświętszego Serca Pana Jezusa
uświęcenie
liturgia
historia
popular piety
cult of the Sacred Heart of Jesus
sanctification
liturgy
history
Opis:
Termin „uświęcenie” w teologii pojawia się praktycznie zawsze w kontekście liturgicznym. Zgodnie z nauką II Soboru Watykańskiego liturgia jest najdoskonalszym, choć nie jedynym, miejscem uświęcania życia ludzkiego. Wśród innych form szczególne miejsce zajmuje pobożność ludu chrześcijańskiego, która choć posiada cechy partykularyzmu, może mieć ogromny wpływ na Kościół powszechny. W tym kontekście ukazana została relacja, jaka zachodzi pomiędzy pobożnością ludu chrześcijańskiego a procesem uświęcania, który najpełniej wyraża się właśnie w liturgii. W tekście autor poddaje analizie kult Serca Jezusowego w świetle dwóch istotnych liturgicznie cech: oddania czci Bogu i dzieła apostolskiego, które jest owocem uświęcającej mocy liturgii. Dodatkowym elementem pozostaje ukazanie kultu Serca Jezusowego w kontekście historycznym i wpływu pobożności ludowej na oficjalne zatwierdzenie tekstów i świąt liturgicznych.
The term „sanctification” in theology practically always appears in the liturgical context. According to the teachings of the Second Vatican Council, the liturgy is the most perfect, though not the only, place to sanctify human life. Among other forms, a special place of devotion of the Christian people should be mentioned, which, although having the characteristics of particularism, can have a huge impact on the universal Church. In this context, the relationship between the piety of the Christian people and the process of sanctification, which is most precisely expressed in the liturgy, has been shown. In the text, the author analyzes the worship of the Heart of Jesus in the light of two liturgically significant features: worship of God and apostolic work, which is the fruit of the sanctifying power of the liturgy. An additional element remains to show the worship of the Heart of Jesus in the historical context and the impact of popular piety on the official approval of texts and liturgical feasts.
Źródło:
Sympozjum; 2020, 1(38); 97-110
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MAŁŻEŃSTWO JAKO DROGA UŚWIĘCENIA
Marriage as a path to sanctification
Autorzy:
MATWIEJUK, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483415.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
grace
marriage
prayer
sacrament
sanctification
łaska
małżeństwo
modlitwa
sakrament
uświęcenie
Opis:
Marriage as a path to sanctification Sacramental matrimonies and their families who are the Home Churches have a lot of help to sanctify their members. Liturgy is the crucial place and the way to experience the presence of Jesus Christ. Personal and communal prayer as well as religious services are the preparation to celebrating it. These religious practices are meant to prepare worshippers to listen to the word of God during the liturgy and become an acceptable offering to God together with Jesus Christ. The religious seryices worship God. The liturgical seryices have the power of the sacrifice. They are signs of the presence of Jesus Christ.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2019, XVI/16; 97-115
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgy and Morality. Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium in the Context of Moral Theology
Liturgia i moralność. Próba teologiczno-moralnej lektury Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Mielec, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671925.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Sobór Watykanski II
Sacrosantum Concilium
Gaudium et spes
korelacja liturgii i moralności
dramat
przymierze
profetyzm
napięcie eschatologiczne
czynne uczestnictwo
ofiara
naśladowanie
nawrócenie
uświęcenie
cnoty teologalne i moralne
katabasis
Second Vatican Council
co-relation between liturgy and morality
drama
covenant
prophetism
eschatological tension
active participation
sacrifice
imitation
conversion
moral and theological virtues
Opis:
50. rocznica uchwalenia Konstytucji o liturgii świętej zachęca do teologiczno-moralnej interpretacji tego dokumentu Vaticanum II. Jej owocem jest stwierdzenie istniejącej w historii zbawienia korelacji pomiędzy liturgią i moralnością. Objawienie Starego Testamentu odsłania koniunkcję kultu i moralności, a próby jej rozerwania w historii Narodu Wybranego spotykają się z ostrym sprzeciwem proroków. Krytyka ta zawiera jednak zapowiedź nowej przyszłości, w której Bóg usunie podział między kultem a moralnością. Nowy Testament przedstawia realizację tej obietnicy w wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Jego zbawcze dzieło ustanawia chrześcijańską liturgię, w której człowiek uczestniczy jako istota duchowo-cielesna. Zbawienie aktualizowane w liturgii uświęca przez łaskę, która może być przyjęta jako miłość Boga respektująca wolne działanie człowieka. Zbawienie uobecniane w liturgii Kościoła jest bowiem relacją, współdziałaniem Boga i człowieka, łaski i wolności. Sacrosantum Concilium wyraża tę objawioną prawdę, podkreślając obiektywny i subiektywny wymiar liturgii jako dzieła Chrystusa, w którym chrześcijanin czynnie, świadomie i owocnie uczestniczy (participatio actuosa). Jest to przede wszystkim udział duchowy, zatem również moralny. Tylko wtedy możliwy jest zewnętrzny wymiar liturgii, w którym zawierają się szczegółowe formy, postawy, gesty i różnego rodzaju działania uczestnika świętej liturgii. Oznacza to, że liturgiczna participatio actuosa wymaga moralnego działania poprzez konkretne naśladowanie Chrystusa, prowadzące do nawrócenia. Wówczas „wiara działa przez miłość” (por. Ga 5, 6). W ten sposób dochodzimy do pojęcia ofiary, która w przypadku człowieka polega na jego całościowej przemianie. Grzeszny człowiek obdarowany miłością Trójjedynego Boga może na nią odpowiedzieć własną, stopniowo dojrzewającą miłością. Proces ten konstytuuje dramat Boga i człowieka, czyli napięcie pomiędzy łaską i wolnością, któremu odpowiada właśnie korelacja liturgii i moralności. Co więcej, zależność ta pozwala na autentyczne doświadczenie liturgii i moralności, chroniąc je przed redukcją do rytualizmu i moralizmu.
The fiftieth anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy of Vaticanum II encourages attempts of its interpretation in the context of moral theology. It leads to the conclusion that there is a co-relation between liturgy and morality in the history of salvation. The Revelation of the Old Testament reveals the conjunction between worship and morality. Attempts to separate the two in the history of the Chosen People raise objections of prophets. Their criticism, however, comes together with the announcement of the future in which God will reveal the divisions between worship and morality. The New Testament shows the fulfilment of this promise in Jesus Christ. His salvific work establishes the Christian liturgy, in which man participates as a physical, as well as a spiritual being. The salvation, made present in the liturgy of the Church, is a relation, the co-operation of God and man, grace and freedom. Sacrosantum Concilium presents this revealed truth, emphasising the objective and subjective dimensions of liturgy as the work of Christ, in which a Christian participates actively, freely and consciously (participatio actuosa). The participation is mostly spiritual, therefore moral at the same time. Only than can the external elements of liturgy take place, including its detailed forms, gestures, attitudes and behaviours of the sacred liturgy participants. It means that the liturgical participatio actuosa requires moral works through imitation of Christ leading to conversion. That is when “faith works through love” (cf. Gal 5 : 6). It leads us to the notion of sacrifice, which, as far as man is concerned, requires a total change. Sinful man presented with the love of the Triune God may respond to it with his own, gradually maturing love. The process constitutes the drama of God and man, which is the tension between grace and freedom, which is then represented by the co-relation between liturgy and morality. What is more, this particular co-relation makes an authentic experience of liturgy possible, protecting it from being reduced to sheer moralism and ritualism.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nabożeństwo do Bożego Serca i uczestnictwo w misterium uświęcenia
Autorzy:
Misztal, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554343.pdf
Data publikacji:
2004-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Serce Jezusa
kult Serca Jezusowego
uświęcenie
Opis:
Artykuł omawia temat nabożeństwa do Bożego Serca w kontekście uczestnictwa w misterium uświęcenia.
Źródło:
Sympozjum; 2004, 2(13); 25-46
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies