Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "typhlographic" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Wstęp. Przełamać wzrokocentryzm
Introduction. Breaking the sight-centred approach
Autorzy:
Kobylińska, Weronika
Pięcińska, Anna
Skrzeczkowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054240.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
dostępność
wizualność
audiodeskrypcja
dotyk
tyflografika
accessibility
visuality
audio description
touch
typhlographic
Opis:
Współczesna kultura jest zdominowana przez wizualność. Codziennie przed naszymi oczami przewijają się dziesiątki reklam, billboardów, memów i filmów. Wielu z nas do tej puli dorzuca swoje fotografie, rysunki, kolaże, publikowane zwłaszcza w mediach społecznościowych. Zanurzeni w tym oceanie obrazów rzadko zastanawiamy się nad tym, że tak zorientowana kultura może być wykluczająca dla osób z dysfunkcjami wzroku. Problem ten staje się szczególnie palący, gdy uświadomimy sobie, że osoby niewidome i słabowidzące jedynie w bardzo niewielkim stopniu mogą uczestniczyć w wystawach, spektaklach czy projekcjach filmowych, a ich obecność w muzeach, teatrach i kinach wciąż budzi zdumienie i wątpliwość co do sensowności. Aldo Grassini, twórca Museo Omero z założenia przeznaczonego przede wszystkim dla osób niewidomych, podkreśla, że dostępność kultury dla niepełnosprawnych powinna być rozpatrywana nie tylko jako poważny problem społeczny, ale także istotny czynnik terapeutyczny i sposób na pełniejsze integrowanie się tych osób ze społeczeństwem. W polskich placówkach kulturalnych podejmuje się wprawdzie wysiłki zmierzające do uznania niewidomych za pełnoprawnych uczestników organizowanych wydarzeń, jednak działania te natrafiają na problemy finansowe, techniczne i psychologiczne. W numerze zaprezentowane zostaną zatem rozmaite sposoby włączania osób z dysfunkcjami wzroku w obieg kultury wizualnej.
Contemporary culture is dominated by visuality. Dozens of ads, billboards, memes and videos flash before our eyes every day. Many of us contribute to this pool with own photos, drawings and collages published mostly in social media. Immersed in this ocean of images, we hardly ever reflect on the fact that visually impaired people can be excluded from this culture. It is a particularly pressing problem once we realise that people with low vision can participate in exhibitions, performances and film screenings only to a very limited extent, while their presence in museums, theatres and cinemas tends to evoke astonishment and doubts as to its purpose. Aldo Grassini, the founder of the Museo Omero dedicated primarily to the non-sighted, argues that the accessibility of culture for people with disabilities should be considered not only as a serious social problem but also an important factor in their therapy and social integration. While Polish cultural institutions take the effort to fully accommodate their events for the visually impaired, they often face financial, technical and psychological problems. Therefore, in this issue we present various ways of including visually impaired people in visual culture.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 115, 3; 10-13
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies