Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "type 1 diabetes mellitus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Paraoxonase-1 activities in children and adolescents with type 1 diabetes mellitus
Autorzy:
Craciun, Elena
Leucuta, Daniel
Rusu, Razvan
David, Bianca
Cret, Victoria
Dronca, Eleonora
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038772.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
paraoxonase-1
lactonase
arylesterase
children
type 1 diabetes mellitus
Opis:
Background: Paraoxonase-1 is an HDL-associated esterase that acts as an anti-atherogenic agent by protecting LDL from oxidation. This study investigates paraoxonase-1 activities in children and adolescents with type 1 diabetes mellitus and possible associations with other biochemical markers. Patients and methods: The study enrolled 82 children and adolescents with type 1 diabetes mellitus and 41 controls with similar age and gender distribution. Serum paraoxonase-1 arylesterase and salt-stimulated paraoxonase activities were assessed by measuring the rates of phenyl acetate and paraoxon hydrolysis, respectively; paraoxonase-1 lactonase activity and oxidized LDL were assessed by a pH-sensitive colorimetric assay and ELISA, respectively. Glycated haemoglobin HbA1c and lipid profile were assayed with an immunoturbidimetric method and commercially available kits, respectively. Results: We found lower paraoxonase-1 activities in diabetics when compared to controls. The decrease was statistically significant only for the lactonase activity, the difference being higher when referring to the subgroup with poor glycaemic control. The lactonase activity/HDL ratio was also lower in diabetics vs. controls, but without statistical significance. Both lactonase and arylesterase activities were negatively correlated with HbA1c in diabetics, but only the latter was statistically significant (ρ = -0.21, P = 0.055; ρ = -0.24, P = 0.03, respectively). A correlation coefficient of ρ = 0.196 (P = 0.078) was found between oxidized LDL and HbA1c. Conclusion: All paraoxonase-1 activities were lower in diabetic children and adolescents, but only the decrease in the lactonase activity was statistically significant. Although lipid profile and glycaemic control were altered in diabetics, no differences were observed between groups regarding oxidized LDL level.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2016, 63, 3; 511-515
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osobowość młodzieży chorej na cukrzycę
The personality of adolescents with diabetes mellitus
Autorzy:
Szymańska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139249.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
diabetes mellitus type 1
adolescents
personality traits
Opis:
The aim of this study was evaluation of personality traits’ differences between adolescents with diabetes (type 1) and their healthy peers. 100 diabetics (age 16–22,17) and 103 healthy adolescents were assessed. They completed Cattell’s the 16 Personality Questionnaire. The diabetics are significantly different from their healthy peers in a factor H (resistance-lack of resistance) and factors of the second degree – introversion–extraversion and worry–integration. Girls with diabetes are different from healthy girls in a factor C (emotionally stability–neurosis). The diabetics are less resistant to stress, have bigger difficulty in making social contacts, are more shy and anxiously. The girls with diabetes are more neurotic than the healthy girls.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2000, 04; 57-65
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie objawów depresyjnych u młodych diabetyków i ich związek z efektywnością leczenia cukrzycy
Prevalence of depression among young diabetics and its correlation with quality of diabetes control
Autorzy:
Szymańska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945543.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adolescents
cukrzyca typu 1
depresja
depression
glycosylated haemoglobin (HbA1c)
hemoglobina glikozylowana (HbA1c)
kontrola metaboliczna
metabolic control
młodzież
type 1 diabetes mellitus
Opis:
Diabetes mellitus (DM), being a chronic and essentially incurable disease, is associated with a significant risk of mental disorders in persons affected. The aim of this paper was to answer the following questions: 1) do young people afflicted with type 1 DM are more depressive than healthy peers?; 2) is there a correlation between severity of depression and quality of diabetes control? The study encompassed a group of 100 patients (50 boys and 50 girls) aged 16-22.2 years (mean age 17.8 years; SD=1.6 years) with type 1 DM and 100 healthy age-matched peers. Symptoms of depression were assessed using the Beck Depression Inventory; quality of management of diabetes was assessed by measuring the level of glycosylated haemoglobin (HbA1c), a generally accepted indicator of quality of metabolic control. HbA1c level was a criterion used to assign each patient to one of three subgroups, depending on quality of DM control attained in his or her case: 1) poor, 2) acceptable, 3) good. Results obtained indicate, that patients with DM are significantly more depressive than their healthy peers (p<0.05). Analysis of gender-dependent differences revealed a significantly higher level of depression in diabetic boys as compared with healthy boys (p<0.05). Significant differences in the level of depression were noticed among subgroups depending on quality of metabolic control. Diabetics who have their DM better controlled, present significantly less depressive symptoms (p<0.01). These findings relate to the entire study population and to the girls’ group. DM may constitute one of risk factors for development of depression. Depression may result in inadequate metabolic control. Ineffective management of DM may contribute to the development of depressive symptoms in young diabetics.
Cukrzyca jako choroba przewlekła i nieuleczalna niesie ryzyko występowania zaburzeń psychicznych u osób na nią chorujących. Celem niniejszej pracy była odpowiedź na pytania: 1) czy młodzi pacjenci chorujący na cukrzycę typu 1 są bardziej depresyjni od zdrowych rówieśników?; 2) czy istnieje związek między nasileniem depresji a efektywnością leczenia cukrzycy? Do badania włączono 100-osobową grupę pacjentów (50 dziewcząt i 50 chłopców) w wieku 16-22,2 roku (średnia: 17,8; s=1,6) z cukrzycą typu 1 oraz 100 zdrowych rówieśników. Objawy depresyjne badano Inwentarzem depresji Becka, za wskaźnik efektywności leczenia przyjęto stężenie hemoglobiny glikozylowanej (HbA1c) określające stopień kontroli metabolicznej. HbA1c była kryterium przyporządkowania każdego pacjenta do jednej z trzech grup efektywności leczenia cukrzycy: 1) niewystarczająca; 2) do akceptacji; 3) dobra. Wyniki badań dowiodły, że pacjenci z cukrzycą są istotnie bardziej depresyjni niż zdrowi rówieśnicy (p<0,05). Analiza różnic w obrębie płci wskazała na istotnie wyższy poziom depresji u chorych chłopców w porównaniu z chłopcami zdrowymi (p<0,05). Między pacjentami o różnym stopniu efektywności leczenia cukrzycy występują istotne różnice w poziomie depresji. Diabetycy o lepszym wyrównaniu metabolicznym cukrzycy mają istotnie mniej objawów depresyjnych (p<0,01). Takie wyniki odnoszą się do ogółu badanych oraz grupy chorych dziewcząt. Cukrzyca może stanowić jeden z czynników ryzyka występowania depresji. Depresja może wpływać na niedostateczną kontrolę cukrzycy. Słabe wyniki leczenia cukrzycy mogą przyczyniać się do pojawiania się objawów depresyjnych u młodych diabetyków.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 4; 219-226
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relationship with peers of young school-aged children with type 1 diabetes
Autorzy:
Ledwon, E.
Szlenk-Czyczerska, E.
Gawlik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1769.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:
child
school child
human development
human disease
diabetes mellitus type 1
parent
Opis:
Background: Functioning in a peer group plays an important role in child development. Building self-esteem of children depends on many factors such as physical health, self-evaluation of their physical performance, academic achievement, social support, family relationships, as well as relationships with peers and teachers. Importance of contacts with peers increases during school-age. At this time children are not able to reject the opinion of other people and subject their behaviour completely to the expectations of their peers. When the need for emotional contact is not satisfied, the complex of being different appears. Isolation within group causes a sense of inferiority, the child becomes passive and resigned. Children, who are chronically ill, rejected or isolated often follow negative emotions in their actions, they become aggressive towards other children or do not want to continue learning. Often the decision about an individual teaching plan results in further isolation of the child. The child’s position in the peer group affects the developing personality, self-confidence and self-esteem. Aim of the study: The aim of the study was to determine the interpersonal relationships of young school-aged children with type 1 diabetes in their peer groups. Material and methods: The study was conducted on children with type 1 diabetes and their parents, who are supervised by Clinic of Diabetes, Regional Medical Center in Opole. The research tool used in both groups was a questionnaire consisting of open and closed questions elaborated by the authors of this study. Results: 73% (41) of evaluated children declared that diabetes does not hinder their performance at school. 93% (55) children claimed that they do not hide their condition from their peers. In addition, 61% (34) talk about their illness with their peers and 69% (38) of them can count on their peers’ help in self-control of diabetes. 71.9% (46) of parents of children with type 1 diabetes allow their children to participate in school trips and 68.8% (44) to participate in school competitions. Conclusions: In most children, diabetes does not affect children’s performance at school. They participate in classes, are accepted and liked in their peer group. Chronically ill children should be able to participate in all types of activities as much as their healthy peers. It seems necessary to continue studies on performance of young school-aged children with type 1 diabetes in their peer group.
Źródło:
Medical Science Pulse; 2018, 12, 2
2544-1558
2544-1620
Pojawia się w:
Medical Science Pulse
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wsparcia społecznego w leczeniu cukrzycy u młodzieży
The role of social support in the treatment of diabetes in youth
Autorzy:
Strzelczyk, Dorota
Szymańska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139068.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
diabetes mellitus type 1
metabolic control
self-control
social support
satisfaction with support
network support
Opis:
The article is a report of studies on the relationship between social support and the effectiveness of treatment for diabetes in youth. The aim of this study was to answer the question whether between patients with different treatment outcome differences in perceived social support. The study were 100-strong group of diabetics aged 16–18 years (50 girls and 50 boys), which has been assigned to groups of varying effectiveness of diabetes management. Adopted two criteria for allocation of subjects into groups: 1) the level of self-control of diabetes measured by the scale of „Treatment of Diabetes”(LC), 2) the degree of metabolic control measured by HbA1c. To measure the social support Sarason’s Social Support Questionnaire was used. Analysis of test results does not reveal significant differences in social support among patients with high and low self-control. In patients with varying degrees of metabolic control of diabetes patients with poor treatment outcome perceive less social support network (p < 0.05), but they are more satisfied with it (p < 0.01) than patients with good control of diabetes. In addition, the length of morbidity of diabetes is moderately, negatively correlated with the network of support and the degree of satisfaction with the aid received.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2011, 15; 31-43
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbiór smaku słonego, słodkiego i umami oraz preferencje pokarmowe dzieci z cukrzycą typu 1 – doniesienie wstępne
Salty, sweet and umami taste perception and food preferences in children with diabetes mellitus type 1 – preliminary report
Autorzy:
Hartman, Magdalena
Deja, Grażyna
Klimacka-Nawrot, Ewa
Bobrowska, Weronika
Suchecka, Wanda
Ejsmond, Agata
Małecka-Tendera, Ewa
Błońska-Fajfrowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038836.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
cukrzyca typu 1
smak słony
smak słodki
smak umami
preferencje pokarmowe
gustometria
diabetes mellitus type 1
salty taste
sweet taste
umami taste
food
Opis:
INTRODUCTION Nutrition is a key factor affecting the health of diabetics. The study is an attempt to determine if there are differences in salty, sweet and umami taste perception as well as in food preferences between children with diabetes mellitus type 1, treated for years or more, and their healthy peers. MATERIAL AND METHODS Group C (19 children aged 10–18, average age 15, suffering from diabetes mellitus type 1 with at least a five-year medical history, mean 7.2 ± 2.2 years) and Group K1 (42 healthy children of sex, age and BMI corresponding to those of the children from Group C) were examined for their taste perception of sodium chloride, sucrose and monosodium glutamate by means of specific gustometry. Their food preferences were also studied. The number of healthy children whose food preferences were examined was increased to include 105 participants (Group K2). RESULTS In Group C as compared to Group K1, the percentage of correct taste recognition of sodium chloride was lower (p < 0.05) whereas the percentage of incorrect recognition was higher (p < 0.01). The intensity of sucrose taste perception was lower in Group C than in Group K1 (p < 0.01). Group C as compared to Group K2 liked more the taste of: farinaceous dishes (p < 0.01), pasta (p < 0.05), beef, veal and pork (p < 0.01) and salty snacks (p < 0.01). CONCLUSIONS Children and teenagers affected with diabetes mellitus type 1, display disturbances in their perception of salty and sweet taste. Moreover, their food preferences differ from those of healthy children. It seems reasonable to expand the research program in order to confirm the observed relations. Understanding the relation between taste perception and food preferences in young patients with diabetes mellitus may contribute to composing a tastier and more attractive diet, which is a significant element in therapy.
WSTĘP Sposób odżywiania jest głównym czynnikiem wpływającym na zdrowie osób z cukrzycą. W niniejszej pracy podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: czy dzieci i młodzież z cukrzycą typu 1, chorujące przez co najmniej 5 lat, różnią się odbiorem smaku słonego, słodkiego i umami oraz preferencjami pokarmowymi od swoich zdrowych rówieśników. MATERIAŁ I METODY W grupie C (19 dzieci w wieku 10–18 lat, średnio 15 lat, z cukrzycą typu 1, z co najmniej 5-letnią historią choroby, średnio 7,2 ± 2,2 roku) oraz w grupie K1 (42 dzieci zdrowych o odpowiednio dobranej płci, wieku i BMI) wykonano badania odbioru smaku chlorku sodu, sacharozy i glutaminianu sodu metodą gustometrii swoistej oraz zbadano preferencje pokarmowe. Liczbę osób zdrowych objętych badaniem preferencji pokarmowych zwiększono do 105 dzieci (grupa K2). WYNIKI W grupie C, w porównaniu z grupą K1, odsetek prawidłowych rozpoznań smaku chlorku sodu był niższy (p < 0,05), natomiast błędnych rozpoznań wyższy (p < 0,01). Intensywność odbioru smaku sacharozy była niższa w grupie C niż w grupie K1 (p < 0,01). W grupie C bardziej niż w grupie K2 były lubiane: potrawy mączne (p < 0,01), makarony (p < 0,05), wołowina, wieprzowina i cielęcina (p < 0,01) oraz słone przekąski (p < 0,01). WNIOSKI U dzieci i młodzieży chorujących na cukrzycę typu 1 występują zaburzenia percepcji smaków słonego i słodkiego. Również preferencje pokarmowe tych dzieci są nieco inne niż dzieci zdrowych. Zasadne wydaje się rozszerzenie badań w celu potwierdzenia zaobserwowanych zależności. Zrozumienie relacji między percepcją smaku a preferencjami pokarmowymi młodych osób chorych na cukrzycę może przyczynić się do uatrakcyjnienia ich diety, stanowiącej istotny element terapeutyczny.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 4; 7-16
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poziom lęku u osób chorych na cukrzycę
Anxiety in diabetes mellitus
Autorzy:
Kocemba, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139146.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
diabetes mellitus type 2
women
adult
anxiety
STAI
HbA1c
Opis:
Diabetes in an incurable disease. The diabetes treatment consists of keeping the blood glucose at a low level. The first aim of this study was to estimate the relationship between anxiety of healthy women and women with type 2 diabetes The second aim was to estimate the relationship between anxiety and metabolic control in diabetic women. The first group which was examined consisted of 66 women with type 2 diabetes who were at hospital and second group was formed of 66 healthy women. The average age of both groups was 53. I used the State Trait anxiety Inventory (STAI) by C. D. Spilbergera and glycosylated hemoglobin for glycemic control. The research indicates that the diabetic women had a significantly higher level of trait anxiety and poorer metabolic control was correlated with state anxiety.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2004, 08; 103-112
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Association between RBMS1 gene rs7593730 and BCAR1 gene rs7202877 and Type 2 diabetes mellitus in the Chinese Han population
Autorzy:
Kazakova, Elena
Chen, Meijun
Jamaspishvili, Esma
Lin, Zhang
Yu, Jingling
Sun, Lulu
Qiao, Hong
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038363.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
type 2 diabetes mellitus
RBMS1 gene
BCAR1 gene
single nucleotide polymorphisms
SNPscan
Opis:
Two recent studies found that RBMS1 gene rs7593730 and BCAR1 gene rs7202877 are related to type 2 diabetes. However, the association of these loci with type 2 diabetes mellitus (T2DM) has not been examined in Chinese. We performed a replication study to investigate the association of the 2 susceptibility loci with T2DM in the Chinese population. We genotyped 1961 Chinese participants (991 with T2DM and 970 controls) for each of the 2 single nucleotide polymorphisms (SNPs) rs7593730 in RBMS1 and rs7202877 near BCAR1 using SNPscan and examined their association with T2DM using logistic regression analysis. We also analyzed the correlation of the SNP alleles and clinical phenotypes. In additive model, genotype association analysis of BCAR1 rs7202877 loci revealed that the homozygous of rs7202877 GG carriers had significantly decreased T2DM risk compared to homozygous carriers of TT (P=0.038, OR 0.44, 95% CI 0.20-0.96). In the recessive model, the GG genotype GG had significantly decreased T2DM risk compared to GT+TT (P=0.043, OR 0.67, 95% CI 0.46-0.99). Allele G was statistically significantly correlated with TC (mmol/L) (P=0.036) and LDL-C (mmol/L) (P=0.007). As for rs7593730, the carriers of CT and TT genotype had significantly decreased T2DM risk compared to the carriers of CC genotype (CT: CC P=0.038, OR 0.71, 95% CI 0.51-0.98; TT: CC P=0.010, OR 0.32, 95% CI 0.13-0.76). In a dominant model, TT+CT: CC (P=0.013, OR 0.673, 95% CI 0.49-0.92) and in a recessive model, TT: CT+CC (P=0.019, OR 0.59, 95% CI 0.39-0.92). The T allele carriers had significantly decreased T2DM risk compared to the carriers of C (P=0.002, OR 0.65, 95% CI 0.50-0.86). Allele T was statistically correlated with FINS (P=0.010). In conclusion, our study showed that RBMS1 gene rs7593730 and BCAR1 gene rs7202877 were significantly associated with type 2 diabetes in the Chinese population.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 3; 377-382
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Macrophages in Diabetes Mellitus: A Review on Understanding of Macrophage Function
Autorzy:
Chatterjee, Susraba
Guria, Srikanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1059398.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Alloxan
Beta-cell Therapy
Cytokines
Diabetes mellitus
Diabetic Nephropathy
Diabetic Retinopathy
Macrophage
Macrophage Type 1
Macrophage Type 2
Streptozotocin
Opis:
Diabetes mellitus (DM) causes millions of deaths all over the world. Immune system contains macrophages that play very important role in DM. Excessive secretion of different cytokines can induce the DM development. Diabetes mellitus (DM) also affect the function of macrophage. We review the important findings regarding the role of macrophage in DM. This review may emphasize future direction towards development of novel immune-modulatory therapeutic intervention.
Źródło:
World Scientific News; 2019, 134, 2; 319-325
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected adipokines as potential prognostic and diagnostic agents in treatment of metabolic disorders associated with obesity
Wybrane adipokiny jako potencjalne czynniki prognostyczne i diagnostyczne w leczeniu zaburzeń metabolicznych towarzyszących otyłości
Autorzy:
Stocerz, Klaudia
Sokal, Arkadiusz
Kuczera, Mariusz
Kadela-Tomanek, Monika
Orlińska, Kinga
Olczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33294903.pdf
Data publikacji:
2024-06-25
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
obesity
type 2 diabetes mellitus
metabolic disorders
adipokines
leptin
visfatin
chemerin
omentin-1
otyłość
cukrzyca typu 2
zaburzenia metaboliczne
adipokiny
leptyna
wisfatyna
chemeryna
omentyna-1
Opis:
Obesity is a chronic disease that constitutes a global problem and a serious challenge to public health. In the course of this disease, excessive accumulation of fat tissue occurs in the body, which not only leads to an increased risk of health complications, but also negatively affects the quality of life. Fat cells – adipocytes – are responsible for the biosynthesis and release of adipokines, among others, leptin, visfatin, chemerin and omentin-1. They are active biological substances, including mediators of inflammation, which may lead to the development of metabolic disorders in the body. The above-mentioned properties of the described adipokines make it possible to potentially use them as diagnostic and therapeutic factors in the course of obesity and its accompanying disorders such as insulin resistance, type 2 diabetes mellitus, and cardiometabolic complications. Despite significant progress in understanding the role played by the discussed adipokines, further research is necessary to precisely describe the mechanisms of action and to determine the precise relationship between their plasma concentrations and state of diseases.
Otyłość to przewlekła choroba, stanowiąca globalny problem i poważne wyzwanie dla zdrowia publicznego. W jej przebiegu dochodzi do nadmiernego nagromadzenia się tkanki tłuszczowej w organizmie, co prowadzi nie tylko do wzrostu ryzyka wystąpienia powikłań zdrowotnych, lecz także negatywnie wpływa na jakość życia. Komórki tłuszczowe – adipocyty – są odpowiedzialne za biosyntezę i uwalnianie adipokin, do których należą m.in. leptyna, wisfatyna, chemeryna oraz omentyna-1. Są to aktywne substancje biologiczne, mogące wykazywać właściwości prozapalne lub przeciwzapalne. Zaburzenie równowagi pomiędzy adipokinami prozapalnymi i adipokinami przeciwzapalnymi może prowadzić do rozwoju zaburzeń metabolicznych. Wspomniane właściwości adipokin sprawiają, że możliwe jest ich potencjalne wykorzystanie jako czynników diagnostycznych oraz terapeutycznych w przebiegu otyłości, a także towarzyszących jej zaburzeń, takich jak insulinooporność, cukrzyca typu 2 czy powikłania kardiometaboliczne. Pomimo znacznego postępu w poznaniu roli, jaką odgrywają omówione adipokiny, konieczne są dalsze badania, których wyniki umożliwią precyzyjne omówienie mechanizmów ich działania oraz określą ścisłe zależności ich stężeń w osoczu od stanu choroby.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 138-145
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies