Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "typ przestępstwa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Podżeganie i pomocnictwo jako typy zjawiskowe przestępstwa
Aiding and abetting as a crime
Autorzy:
Tokarczyk, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693784.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
perpetration
aiding
abetting
incitement
auxiliary
types of criminal acts
sprawstwo
podżeganie
pomocnictwo
współdziałanie przestępne
typ zjawiskowy przestępstwa
Opis:
The article is an attempt at a different look at aiding and abetting in criminal law. The provisions of the Penal Code of 1997 are analysed against the background of model solutions of criminal liability for aiding and abetting and the modern modifications of this crime. It deals with deviations from the theory of crime, the participation in criminal acts committed by others and criminal acts perpetrated by individuals acting independently. While analysing the current wording of the provisions governing criminal liability for aiding and abetting, the author proposes that they be classified as certain types of criminal acts. Further, proposing a different view on the construction of types of prohibited acts, he identifies provisions of the existing Penal Code that ought to be amended.
Artykuł stanowi próbę odmiennego spojrzenia na konstrukcję podżegania i pomocnictwa. Autor analizuje przepisy k.k. z 1997 r. na tle modelowych rozwiązań odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie i ich współczesnych modyfikacji. W publikacji przedstawiono odstępstwa od teorii postaci zjawiskowych przestępstwa, udziału w cudzym czynie i jednolitego sprawstwa. Analizując aktualne brzmienie przepisów regulujących odpowiedzialność karną za podżeganie i pomocnictwo, autor proponuje ich ujęcie jako typów zjawiskowych przestępstwa. Proponując odmienne spojrzenie na konstrukcję typ typów czynów zabronionych, przedstawia propozycję zmian w przepisach obowiązującego kodeksu karnego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 95-106
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawne aspekty przestępstwa fałszerstwa intelektualnego
Intellectual forgery of documents in Poland
Autorzy:
Jankowska-Prochot, Izabela
Falenta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451955.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
intellectual forgery
material forgery
false declaration
penal code
document
penalty
evidence
culprit
type of crime
fałszerstwo materialne
fałszerstwo intelektualne
sprawca
dokument
poświadczenie nieprawdy
dowód
typ przestępstwa
Opis:
This article is based on literature analysis and selected law regulations typified in the XXXIV section of the Penal Code titled Offence Against Reliability of Documents. In the introductory paragraph the authors present the social perspective of forgeries in documents which may affect the confidence granted to official and private documents. This subject chosen for research is a very current one because the forgeries in documents are very popular illegal activities. They also discuss theoretical aspects of the legal definition of the document and show various aspects of the Article 271 of the Penal Code for instances the subject and forms of the criminal offences, procedures and sanctions. Besides the theoretical aspects in the last section were analyzed the examples of judicial practice. In this thesis the authors mainly used analytical method so necessary for understanding details criminal offences of forgery in documents stipulated by art. 271 of the Penal Code. The sources which were used are mostly represented by law magazines, lectures, judicial practice and legislation and jurisprudence websites. All of them being listed in the bibliography.
Niniejszy artykuł powstał na podstawie analizy literatury oraz wybranych przepisów prawnych stypizowanych w rozdziale XXXIV kodeksu karnego (dalej: kk), zatytułowanym Przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów. Jako wstęp do opracowania autorzy scharakteryzowali zjawisko fałszerstw w wymiarze społecznym oraz przedstawili definicję legalną dokumentu. Przeanalizowali także współzależności między teoretyczną a prawną definicją fałszerstwa. Dalszą, najobszerniejszą zarazem część opracowania stanowi analiza rodzajowego przedmiotu ochrony art. 271 kk oraz strony przedmiotowej i podmiotowej fałszerstwa intelektualnego. Następnie autorzy wyróżniają konstytutywne cechy funkcjonariusza publicznego i „innej uprawnionej osoby” oraz wskazują podstawową wskazówkę interpretacyjną, jaką należy kierować się przy objaśnianiu ich karnoprawnego znaczenia. Tematyka artykułu sytuuje się także w obszarze podstawowego, uprzywilejowanego i kwalifikowanego typu przestępstwa poświadczenia nieprawdy. Zaprezentowany zostaje również zawarty w judykatach sądów powszechnych kierunek interpretacji. Pracę zamykają wnioski końcowe stanowiące rekapitulację przedstawionych rozważań.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2016, 28, 1; 233-250
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Penalizacja bezprawnego przekroczenia granicy państwowej
Penalization of unlawful crossing of the state border
Autorzy:
Banasik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476627.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
bezprawne przekroczenie granicy państwowej
kryminalizacja nielegalnego przekroczenia polskiej granicy
kodeks graniczny Schengen
typ podstawowy przestępstwa
strona podmiotowa wykroczenia
unlawful crossing of the state border
criminalization of illegal crossing of the Polish border
Schengen Borders Code
general type of off ence
mental element of contravention
Opis:
Przedmiotem rozważań są uregulowania polskiego systemu prawnego, odnoszące się do problemu bezprawnego przekroczenia granicy państwowej. Autorka przedstawiła rys historyczny przepisów dotyczących nielegalnego przekroczenia polskiej granicy i dokonała oceny zasadności zmian legislacyjnych poczynionych w tym zakresie. Autorka podkreśliła także znaczenie przedmiotowej problematyki w świetle postanowień kodeksu granicznego Schengen. Analizie poddane zostały przepisy kodeksu karnego i kodeksu wykroczeń, dotyczące kryminalizacji zachowań polegających na bezprawnym przekroczeniu granicy państwowej. Uwaga zwrócona została na wybrane kwestie, wywołujące kontrowersje w doktrynie. Wskazane zostały rozbieżności występujące w literaturze prawa karnego, między innymi co do charakteru typów czynów zabronionych z art. 264 k.k. Analizie poddana została strona podmiotowa wykroczenia z art. 49a k.w. W rezultacie rozważań autorka dokonała ewaluacji jakości penalizacji nielegalnego przekroczenia polskiej granicy.
The subject of the deliberations constitutes regulations of the Polish legal system relating to the problem of unlawful crossing of the state border. The author has presented the historical evolution of the provisions concerning illegal crossing of the Polish border and has made an assessment of the justification of the legislative changes done in this area. The author has also emphasized the significance of the issue of illegal crossing of the Polish border in the light of the Schengen Borders Code. The provisions of the Criminal Code and the Code of Contraventions regarding the penalization of unlawful crossing of the Polish border have been analysed. The analysis has focused on the selected issues prompting controversies in the criminal law doctrine. The different opinions expressed in literature have been shown, for example as to the types of offences described in Article 264 of the Criminal Code. The mental element of the offence specified in Article 49a of the Code of Contraventions has been the subject of the analysis. As a result of the deliberations the author has made an evaluation of the quality of the Polish regulations in the field of penalization of illegal crossing of the Polish border.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 1(20); 3-14
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aggravation of crimes against property due to features of the subject of committed act
Typy kwalifikowane przestępstw przeciwko mieniu ze względu na właściwości przedmiotu czynności wykonawczej
Autorzy:
Stefańska, Blanka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359693.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury
mienie znacznej wartości
przedmiot czynności wykonawczej
przestępstwo kwalifikowane
rzecz powierzona
typ podstawowy przestępstwa
znamię kwalifikujące
object of special importance for culture
property of substantial value
subject of the act committed
aggravated crime
entrusted object
basic type of crime
aggravating constituent element
Opis:
This article discusses aggravated types of crime against property considering the features of the act committed. This concerns an entrusted movable object (Article 284 § 2 of the Polish Criminal Code), property of substantial value (Article 289 § 2, Article 294 § 1 Criminal Code) and objects of special importance for culture (Article 294 § 2 Criminal Code). Interpretation of these constituent elements has been provided by making references to views presented by the representatives of the legal doctrine and in case law. The author assumes that an entrusted object is one which has been handed over to the perpetrator with the power of disposal, subject to the obligation to return it. It is in the perpetrator’s possession before being misappropriated. Property of substantial value or an object of special importance for culture – pursuant to Article 294 § 1 and § 2 of the Criminal Code – is a constituent element aggravating some crimes against property under the Criminal Code listed in Article 294 § 1, namely: theft of another person’s movable object (Article 278 § 1), theft of computer software (Article 278 § 2), misappropriation of another person’s movable object or property right (Article 284 § 1), misappropriation (Article 284 § 2), switching into a telecommunication device (Article 285 § 1), fraud (Article 286 § 1), computer fraud (Article 287 § 1), destroying, damaging or making useless of another person’s property (Article 288 § 1), breaking or damaging a submarine cable or violating regulations applicable in the case of laying or repairing such cables (Article 288 § 3) and intentional handling stolen goods (Article 291 § 1). The list of the regulations defining the basic types of the crimes is exhaustive (numerus clausus), and this regulation may not be applied to other crimes against property. Property of substantial value is property the value of which at the time of committing of the prohibited act exceeds PLN 200,000 (Article 115 § 5 Criminal Code). The value of the property being the subject of the prohibited act should be calculated as of the time of committing the act and not the time of passing the judgment. In the author’s opinion, cultural property has the same meaning as in the definition provided in Article 2(1) of the Act of 25 May 2017 on the restoration of national cultural property, pursuant to which this is “a monument as defined in Article 3(1) of the Act of 23 July 2003 on the protection and care of monuments, a movable object which is not a monument, and also elements or components thereof the preservation of which is in the public interest, considering their artistic, historical or scientific value or their significance for cultural heritage and development.” One argument for giving it this meaning is the fact that it is determined in the act which is recognised as fundamental as regards cultural property.
Przedmiotem artykułu są typy kwalifikowane przestępstw przeciwko mieniu ze względu na właściwości przedmiotu czynności wykonawczej. Chodzi o powierzoną rzecz ruchomą (art. 284 § 2 k.k.), mienie znacznej wartości (art. 289 § 2, art. 294 § 1 k.k.) oraz dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury (art. 294 § 2 k.k.). Została dokonana wykładnia tych znamion z odwołaniem do wypowiedzi w doktrynie i judykaturze. Autorka przyjmuje, że rzeczą powierzoną jest ta, która została przekazana sprawcy we władanie z obowiązkiem zwrotu. Znajduje się ona w posiadaniu sprawcy przed dokonaniem jej przywłaszczenia. Mienie znacznej wartości lub dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury – zgodnie z art. 294 § 1 i 2 k.k. – jest znamieniem kwalifikującym niektórych przestępstw przeciwko mieniu, enumeratywnie wymienionych w art. 294 § 1 k.k., a mianowicie: kradzieży cudzej rzeczy ruchomej (art. 278 § 1 k.k.), kradzieży programu komputerowego (art. 278 § 2 k.k.), przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego (art. 284 § 1 k.k.), sprzeniewierzenia (art. 284 § 2 k.k.), włączenia się do urządzenia telekomunikacyjnego (art. 285 § 1 k.k.), oszustwa (art. 286 § 1 k.k.), oszustwa komputerowego (art. 287 § 1 k.k.), zniszczenia cudzej rzeczy, uszkodzenia lub uczynienia jej niezdatną do użytku (art. 288 § 1 k.k.), przerwania lub uszkodzenia kabla podmorskiego albo naruszenia przepisów obowiązujących przy zakładaniu lub naprawie takiego kabla (art. 288 § 3 k.k.) i umyślnego paserstwa (art. 291 § 1 k.k.). Wyliczenie przepisów określających podstawowe typy przestępstw jest wyczerpujące (numerus clausus) i przepis ten nie może być zastosowany do innych przestępstw przeciwko mieniu. Mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 zł (art. 115 § 5 k.k.). Wartość mienia stanowiącego przedmiot czynu winna być liczona w odniesieniu do czasu popełnienia czynu, a nie odniesiona do czasu orzekania. Dobro kultury, zdaniem autorki, ma takie samo znaczenie, jakie nadano mu w definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury, w myśl której oznacza ono „zabytek w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, rzecz ruchomą niebędącą zabytkiem, a także ich części składowe lub zespoły, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na ich wartość artystyczną, historyczną lub naukową, lub ze względu na ich znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego”. Za nadaniem takiego znaczenia przemawia zamieszczenie definicji w ustawie uważanej za podstawową w dziedzinie dóbr kultury.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 3; 17-32
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies