Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "twarz" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dramatyczne konstruowanie twarzy w wybranych utworach Tadeusza Różewicza
Autorzy:
Woźniak, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391060.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tadeusz Różewicz
twarz
portret
performatywność
dramatyczność
Opis:
The purpose of this article is to present Tadeusz Różewicz as a poetic portraitist. Faces very often appear in the poet’s works and they play a special role there. The methods that are used to construct them can be grouped into four main categories: 1) a face as a performing subject, 2) a face as an object, 3) a face as a static construct, and finally 4) a face as an element, or metonymy, of human existence and entanglement with reality. In Różewicz’s poetry the human face is material and a mirror, but also a universal symbol of the human condition. These faces are usually distorted, decaying, and blurred. They symbolize the disintegration of the world in which human beings have to live. For Różewicz a face is the most condensed image of humanity and an equivalent of a substance in which every external stimulus leaves its mark. The way of using faces as a material and the process of disintegration that is described in detail constitute a dramatic and performative action which implements the objectives of fluid aesthetics, thus showing the moments of transition from meaning to nothingness and the process of erasing meaning.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2014, 21; 145-165
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notes sur le fonctionnement de l’ironie dans le discours dialogal
Kilka uwag na temat funkcjonowania ironii w dyskursie dialogalnym
Autorzy:
Wołowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954323.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ironia
dyskurs dialogalny
antyfraza
interakcja
interwencja
nawiązanie ironiczne
diafonia
polifonia
pragmatyczny
FTA (Face Threatening Act)
twarz
odkodowanie
irony
dialogal discourse
antiphrasis
interaction
intervention
ironic reference
diaphone
polyphone
pragmatic
face
decoding
Opis:
Zjawisko ironii (rozumiane jako oparta na antyfrazie symulacja o charakterze dewaloryzującym, adresowana do odbiorcy w celu wyszydzenia pewnej ofiary) wielokrotnie analizowane pod kątem natury swego mechanizmu (ironia jako trop, jako przytoczenie, itp.), zasługuje na uwagę również z punktu widzenia swojego funkcjonowania w dyskursie. Ironia może występować nie tylko w dyskursie monologalnym (wypowiedzi jednego podmiotu mówiącego), ale także w dyskursie dialogalnym (tworzonym przez co najmniej dwa podmioty), gdzie powinna być rozumiana nie jako figura retoryczna wpleciona w dialog, lecz jako jego integralna część, ściśle wynikająca z kontekstu i wywierająca wpływ na dalszy jego rozwój. Z punktu widzenia struktury dialogu, ironia występuje na poziomie interwencji (w znaczeniu określonym przez model interakcji werbalnych jako podstawowa jednostka monologalna), zajmując w niej bądź pozycję centralną z uwagi na swoją moc illokucyjną (kpina), bądź poboczną (efekty perlokucyjne). Ironia pozwala również na zastosowanie takich zabiegów jak diafonia (odwołanie do wypowiedzi współrozmówcy) i polifonia (odwołanie do wypowiedzi jakiegokolwiek innego podmiotu) czy grę na izotopii (tworzenie fałszywej izotopii). Rozpatrywana w perspektywie pragmatycznej, ironia jawi się jako swoisty akt mowy oraz wpisuje się w teorię grzeczności (E. Goffman, P. Brown i S. Levinson) jako FTA (Face Threatening Act, akt zagrażający „twarzy” rozmówcy). Z jednej strony jej funkcjonowanie w dialogu jest poddane rozmaitym ograniczeniom (np. tempo dialogu utrudniające jej natychmiastową interpretację przez współrozmówcę), z drugiej otwiera nowe możliwości (np. tworzenie koalicji między partnerami polilogu). Wszystko to pozwala na ujęcie ironii jako zjawiska wzmagającego dynamiczność i wielopoziomowość dyskursu dialogowego, nie tylko ze względu na swój charakter ludyczny, ale i poprzez oddziaływanie na jego przebieg i formę.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 5; 73-104
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimental Studies of Hydraulic Losses and Carbon Dioxide Concentration in The Space Under The Face Mask Protecting Against Covid-19
Autorzy:
Teleszewski, Tomasz Janusz
Gładyszewska-Fiedoruk, Katarzyna
Sulewska, Maria Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314856.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
face masks
COVID-19
hydraulic losses
mask material
carbon dioxide concentration
maski na twarz
straty hydrauliczne
materiał maski
stężenie dwutlenku węgla
Opis:
Masks are the primary tool used to prevent the spread of COVID-19 in the current pandemic. Tests were carried out to determine the total pressure drop through the materials from which the masks are made and the correlation of these results with the concentration of carbon dioxide in the inner space of the mask. The results showed that a parameter representing hydraulic losses of the mask material has a significant influence on the concentration of carbon dioxide in the inner space of the mask. Masks with higher hydraulic resistances accumulated a higher concentration of carbon dioxide, and generated greater fluctuations of carbon dioxide as a function of time, which may be caused by compensation of the respiratory system. For example, in a two-layer mask (mask no. 3) the hydraulic resistance values are about three times higher than in a single-layer mask (mask no. 1). The study also noticed that the inscriptions and prints placed on the masks increase the hydraulic resistance of the material from which the masks are made, which may also contribute to the accumulation of carbon dioxide in the space between the mask and the face. To reduce the accumulation of carbon dioxide within the inner space of the mask, the results of this work suggest searching for mask materials with the lowest possible hydraulic resistance.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2022, 32, 4; 13--24
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eliza Orzeszkowa – Entuzjastka portretowania fizjonomicznego (część I)
Autorzy:
Skorupa, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607868.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
physiognymy
potrait
Johann Caspar Lavater
Eliza Orzeszkowa
Joseph Gall
phrenology
face
pathognomonic
beauty
ugliness
kalos kagathos
In the Provinces (Na prowincji)
Fizjonomika
portret
frenologia
twarz
patognomika
piękno
brzydota
Na prowincji.
Opis:
The article concerns the physiognomic portrayal in Eliza Orzeszkowa’s novel In the Provinces (Na prowincji). The writer used Johann Caspar Lavater’s treaty as well as his views on beauty and ugliness. Lavater’s theory was an example of the relation between soul and body; man became beautiful thanks to a particular type of professed morality. Orzeszkowa’s literary heroes always possessed more or less extensive physiognomic portraits, which explained their character. The observation of the “outer man” allowed the author to guess from bodily signs (head shape, mouth line, eye size, forehead, wrinkles, etc.) the “inner man”, his nature, character, strengths and  weaknesses. The first part of the novel In the Provinces (Na prowincji) analyzed in a physiognomic manner shows the writer’s sensitivity for true and false beauty and the Greek kalos kagathos.
Artykuł dotyczy portretowania fizjonomicznego w powieści Elizy Orzeszkowej Na prowincji. Pisarka korzystała z traktatu Johanna Caspara Lavatera, a także z jego poglądów na kategorie piękna i brzydoty. Lavaterowska teoria była przykładem związku duszy i ciała; człowiek stawał się piękny dzięki określonemu rodzajowi wyznawanej moralności. Bohaterowie Orzeszkowej zawsze posiadali mniej lub bardziej rozbudowane portrety fizjonomiczne, które tłumaczyły ich charakter. Obserwacja człowieka zewnętrznego pozwalała autorce na odgadnięcie z oznak cielesnych (kształtu głowy, linii ust, wielkości oka, wyglądu czoła, zmarszczek etc.) człowieka wewnętrznego, jego natury, charakteru, wad i zalet. Pierwsza część analizowanej pod kątem fizjonomicznym powieści Na prowincji pokazuje wrażliwość artystyczną pisarki na kategorie piękna prawdziwego i fałszywego, na greckie kalos kagathos.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twarze i maski. O prawdzie (w) poezji (na przykładzie twórczości Jana Czykwina)
Faces and Masks. About the Truth in Poetry (a Case Study of Output of Jan Czykwin)
Autorzy:
Siwek, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879603.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
poezja
dialog
prawda
twarz
maska
człowiek
poetry
dialogue
truth
mask
man
Opis:
W artykule podjęto rozważania nad zagadnieniem prawdy w twórczości poetyckiej Jana Czykwina. Przyjęta perspektywa badawcza w sposób oczywisty nawiązuje do koncepcji filozoficznej Józefa Tischnera, zaprezentowanej w dziele Filozofia dramatu. Zaczerpnięte z fenomenologii, egzystencjalizmu, hermeneutyki i dialogiki inspiracje filozoficzne Tischnera, jakże są istotne dla zrozumienia fenomenu ludzkiej osoby. Antropologia filozoficzna, zaproponowana w tej książce, zakłada, że człowiek jest istotą dramatyczną, której dramat toczy się w przestrzeni dobra i zła. Bohater wierszy Czykwina to człowiek dążący do rozszyfrowania tajemnicy życia, odnalezienia duchowego pierwiastka ukrytego w materii i będącego przyczyną wszystkiego, co jest dostrzegalne zmysłami. Próbuje dotrzeć do tajemnicy transgresji, uchwycić czas przechodzenia od życia do śmierci. Лица и маски. Об истине в поэзии (на примере творчества Яна Чиквина) В статье поднимается проблема истины в поэтическом творчестве Яна Чиквина. Общепринятая исследовательская перспектива ссылается на философскую концепцию Юзефа Тишнера, представленную в его работе Философия драмы. Почерпнутые из феноменологии, экзистенциализма, герменевтики и диалогики философские открытия Тишнера также существенны для понимания феномена человеческой личности. Философская антропология, представленная в его книге, основывается на мысли, что человек является драматическим существом, чья драма происходит в пространстве добра и зла. Герой поэзии Яна Чиквина – это человек, стремящийся понять тайну жизни, найти скрытый в материи духовный элемент, являющийся причиной всего, что постигаемо чувствами. Он пытается добраться до тайны существования, уловить время перехода от жизни к смерти.
In the article, the problem of truth in poetic works of Jan Czykwin has been taken into consideration. The adopted research perspective refers self-evidently to philosophical concept of Jozef Tischner presented in work titled The Philosophy of Drama. Philosophical inspirations taken from phenomenology, existentialism, hermeneutics and dialogues are crucial to understanding the phenomenon of man. Philosophical anthropology suggested in this book assumes that man is a dramatic being, whose tragedy takes place in space of good and evil. The character of Jan Czykwin’s poems is a man seeking to decode the mystery of life, to find spiritual firstfruits hidden in matter and being a cause of everything that is discernible by the senses. He is trying to reach to the mystery of transgression, to observe the time of the transition from life to death.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 7; 123-135
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A Relative, Really; Disturbingly Similar”: Nonhuman Animals in the Works of Olga Tokarczuk
Autorzy:
Poks, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520367.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Olga Tokarczuk
nie-ludzkie zwierzę
empatia
ciała hybrydowe
zwierzęca twarz
nonhuman animal
empathy
hybrid bodies
animal face
Opis:
In her literary work, Olga Tokarczuk consistently pays attention to the scandal of nonhuman animals’ involuntary suffering. Criticizing the ideology of human domination over nature and the unreflective replication of naturalized standards of behavior toward animals—manifesting, among others, in the tacit acceptance of the hunting “ritual” or the atrocities of industrial farming—she posits the el evation of empathy and insight to the rank of cognitive tools. In her essay “Maski zwierząt,” she encourages not only artists but everyone—starting with scientists who determine new research paradigms and ending with an average consumer of animal products—to use those tools in order to puncture our cultural prejudices and illusions and see beyond them the animal as an Other who is inconceivably close to us. This article attempts to respond to Tokarczuk’s challenge. It tries to decide the ontological status of nonhuman animals in her novels and short stories, reveal the horror of our perceptual inertia which enables systemic oppressions to flourish, and review some of the heterotopian alternatives imagined by Tokarczuk.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 363-379
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ustrój cielesny” w doświadczeniu podmiotowym i międzypodmiotowym: zrozumieć fenomen allotransplantacji
“Bodily Constitution” in Subjective and Intersubjective Experience: Approaching the Phenomenon of Allotransplantation
Autorzy:
Nowak, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343588.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
organizm
ciało własne
tożsamość somatyczna
intercielesność
allotransplant
twarz
fenomenologia
Husserl
Merleau-Ponty
Schmitz
Jonas
postdualizm
organism
body
somatic identity
intercorporeality
faciality
phenomenology
postdualism
Opis:
Artykuł rozważa fenomenologiczne koncepcje ciała, pomocne w objaśnieniu doświadczenia, jakim jest przeszczep twarzy. Pierwsze trzy rozdziały ukazują krystalizację takich pojęć, jak ciało własne i tożsamość psychosomatyczna w filozofii, ostatnie trzy – ewolucję tych pojęć w kierunku intercielesności. Autorka stara się wyważyć stanowisko ontologiczne o charakterze nonredukcjonistycznym i postdualistycznym, przydatne w naukach o życiu i humanistyce medycznej. Redefinicja tożsamości somatycznej w obliczu przeszczepu twarzy (i generalnie: transplantologii) interesuje jedne i drugie nauki.
The paper examines phenomenological concepts of body and psychosomatic identity to explain the facial allotransplant experience. The first three sections show how did the concept of own body/embodiment evolve in philosophy, the last three – how body had been re–opened to the transcorporeality. The author undertakes efforts to balance an ontological, nonreductionistic and postdualistic account which could be shared across the boundaries between life sciences and humanities. Facial allograft phenomenon and the redefinition of personal somatic identity are considered in both disciplines.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2017, 5; 61-87
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstyd jako emocja ucieleśniona – twarz, ciało i role płciowe w procesie społecznej konstrukcji wstydu
Shame as an embodied emotion – face, body and sex roles in social construction of shame
Autorzy:
Młynarska-Jurczuk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431534.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wstyd
samoświadomość
role płciowe
twarz
shame
self-consciousness
sex roles
face
Opis:
W niniejszym artykule zaprezentowano rozważania dotyczące procesów społecznej konstrukcji emocji wstydu. Szczególną uwagę autorka poświęciła cielesnemu wymiarowi doświadczenia tej emocji. Podjęła próbę ustalenia związków wstydu z twarzą, ciałem i płcią. Wstyd określono mianem emocji twarzy, przy czym pojęcie to potraktowane zostało zarówno w sposób dosłowny, jak i metaforyczny. Ustalenie społecznych źródeł wstydu oraz wyłaniania się samoświadomości jako elementu właściwego dla tej emocji umożliwiło wyjaśnienie związków wstydu z płcią. Na podstawie rozważań teoretycznych i przytoczonych wyników badań empirycznych autorka wyciąga wniosek o większej podat-ność kobiet niż mężczyzn na doświadczenie wstydu, co łączy z pojawieniem się świadomości własnego ciała oraz procesem samouprzedmiotowienia.
This paper presents considerations referring to processes of how shame is constructed socially. Particular attention has been paid to the corporal dimension of the experience of shame. The author has attempted to determine the relationship between the emotion of shame and face, body and sex roles. Shame has been described as the emotion of the face – the notion of “face” is understood metaphorically, as well as literally. Both the social nature of shame and its connection to self-consciousness made it possible to explain the connections between the feeling of shame and sex roles. On the basis of empirical analysis and theoretical considerations, the author concludes that women are more prone to experience shame than men. It is because of the role that the awareness of their own bodies, connected with the process of self-objectification, plays in how women experience these emotions.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2016, 17; 357-369
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Levinas: filozofia opętania?
Autorzy:
Migasiński, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2100448.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
nieskończoność
transcendencja
„twarz”
relacja erotyczna
zobowiązanie
etyczne
nieobecność Boga
opętanie
zakładnik
Opis:
W artykule ukazana została ewolucja stanowiska Emmanuela Levinasa: od postulatu wyjścia poza ontologię w poszukiwaniu źródeł sensu w niesymetrycznej relacji etycznej, poprzez uznanie etyki za „filozofię pierwszą”, aż po opis bezwarunkowego poświęcenia się za bliźniego w cierpiętniczej figurze macierzyństwa. Autor przekonuje, że na każdym z tych etapów motywy kierujące Levinasowymi ujęciami mają ogólnie racjonalny charakter – wbrew możliwym podejrzeniom o irracjonalizm.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 2; 175-193
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In the world of medieval symbols. Depiction of a shield from the fresco of St. Martin’s Church in Wichów
W świecie średniowiecznych symboli. Wyobrażenie tarczy na fresku z kościoła pw. św. Marcina w Wichowie
Autorzy:
Michalak, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941983.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
shield
Late Middle Ages
human face
apotropaion
tarcza
późne średniowiecze
ludzka twarz
Opis:
Już co najmniej od XIX w. w badaniach nad uzbrojeniem wykorzystywane są źródła ikonograficzne. Dzieła sztuki pozwalają nam również wniknąć w świat nieoświetlony zazwyczaj przez źródła materialne: mentalności, wiary, przesądów. Z ilustracją takiej sytuacji mamy prawdopodobnie do czynienia również w wypadku fresków w kościele p.w. św. Marcina w podżagańskim Wichowie. Malowidła z Wichowa mogły powstać na podstawie malarstwa tablicowego, lub pewniej miniaturowego. Kompozycja interesującego nas Ukrzyżowania nawiązuje do form znanych z czeskich oraz śląskich rękopisów iluminowanych z przełomu XIV i XV stulecia oraz początków wieku XV. Według poznańskiej badaczki pozwala to uznać je za dzieło miejscowej twórczości cechowej rozwijane na użytek dydaktyki w kościołach parafialnych. W niniejszym tekście interesować będzie nas przede wszystkim występująca w scenie Ukrzyżowania Chrystusa tarcza, którą dzierży wskazujący na Ukrzyżowanego dowódca jego oprawców. Na trójkątnego kształtu zabytku wyobrażono twarz brodatego mężczyzny o satyrycznie powiększonych oczach i nosie. Typologicznie tarcza mieści się w formach trójkątnych, występujących głównie w XIII i XIV w. Ich występowanie w wieku XV nie powinno jednak dziwić, gdyż były one jako tarcze funeralne używane również w tym czasie.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
0208-6034
2449-8300
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To meet or to connect? Face-to-face contacts vs ICT in cluster organisations
Autorzy:
Lis, Anna Maria
Lis, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125574.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
cluster
cluster initiative
cluster organisation
ICT
face-to-face contact
cooperation
klaster
inicjatywa klastrowa
organizacja klastrowa
kontakt twarzą w twarz
współpraca
Opis:
The main purpose of the paper is to explore how cluster organisations (COs) take advantage of direct (F2F) and indirect (ICT) contacts in fulfilling their main roles. The paper addresses the research question: “How important are Information and Communication Technologies at each level of advancement of cluster cooperation?” The research was conducted in 2016 in four purposefully selected cluster organisations representing metal and ICT industry. The basic method of data collection was an in-depth individual interview. The authors applied the qualitative content analysis as the procedure to analyse the interviews. The research sample comprised of 30 cluster members. The research was based on an original theoretical concept referring to the trajectory of the development of cooperative relationships in cluster organisations. Four levels of development of cluster cooperation as well as three main roles of cluster organisation were distinguished. At each level, COs play one of three identified roles: a direct resource supplier (providing access to resources), a broker (facilitating resource exchanges) and an integrator (integrating into different dimensions), which gives a total of 12 specific roles. The research has shown that both direct and indirect contacts were significant both in fulfilling the roles assigned to the cluster organisations as well as in developing the cluster cooperation. It has been also observed that ICT importance was slightly different at each level of a CO’s development. Only in one identified role (at level II: Process integrator) the importance of ICT tools was at least as great as F2F contacts. The research study contributes to the literature which refers to the question of face-to-face contacts established in geographical proximity versus the ones set up by using Information and Communication Technologies in cluster organisations. It was noticed that even though ICT plays a significant role in the functioning of COs, they cannot replace face-to-face contacts. They can only be their important complement at every level of CO development. There are also some limitations connected with the qualitative approach, which does not allow the author to generalise the findings. The first limitation is the small research sample. The second limitation is the subjectivity characterising qualitative research, mainly due to the applied techniques of data collection and analysis.
Źródło:
Engineering Management in Production and Services; 2019, 11, 4; 103-117
2543-6597
2543-912X
Pojawia się w:
Engineering Management in Production and Services
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The existential contexts of the so-called turns in the humanities
Egzystencjalne konteksty tzw. zwrotów humanistycznych
Autorzy:
Kubicki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593869.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
man
culture
science
face
freedom
turns in the humanities
człowiek
kultura
nauka
twarz
wolność
zwroty humanistyczne
Opis:
The starting point for my research is the famous statement of Leszek Kołakowski: “(...) in all the universe man cannot find a well so deep that, leaning over it, he does not discover at the bottom his own face.” I believe that no matter which of the turns we are dealing with, it is only our own face that, in fact, each of them has to offer to us. I ask about this face in the performative, iconic and posthumanist turns.
Punktem wyjścia moich badań jest znana fraza Leszka Kołakowskiego: „(...) w całym wszechświecie człowiek nie potrafi odnaleźć studni tak głębokiej – pisze Leszek Kołakowski - by pochylając się nad nią, nie odkrył na dnie swojej własnej twarzy.” Uważam bowiem, że bez względu na to, w granicach jakiego zwrotu się poruszamy, każdy z nich ma nam do zaoferowania tylko naszą własną twarz. Pytam o tę twarz w przewrocie performatywnym, ikonicznym i antyhumanistycznym.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 9-20
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadka twarzy
The Enigma of the Face
Autorzy:
KOT, Dobrosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047394.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
twarz, spotkanie, objawienie, dialog, rozmowa, metafora, ślad, pomiędzy, napięcie
face, encounter, revelation, dialogue, conversation, metaphor, trace, ‘in-between,’ tension
Opis:
Metafora twarzy jest centralnym i jednocześnie najbardziej problematycznym pojęciem filozofii spotkania. Myślenie o twarzy Innego ujawnia liczne napięcia, które można zawrzeć w opozycjach: dosłowność-metaforyczność, doświadczenie-spotkanie, konkretność-ogólność oraz pytanie-odpowiedź. Twarz nie daje się zredukować do żadnego z opozycyjnych biegunów, myślenie musi umieścić ją Pomiędzy nimi. Jednak bycie Pomiędzy nie jest bezruchem, tylko ciągłą dynamiką, która sprawia, że metafora staje się wieloznaczna i nieprecyzyjna. Z jednej strony może to być odebrane jako słabość myślenia. Z drugiej jednak jest to być może jedyny sposób, by myśleć Innego jako Innego, jako ciągle wymykającego się filozoficznym kategoriom.
The metaphor of the face is the central and simultaneously the most problematic concept of the philosophy of dialogue. Any attempt at cognitively ‘grasping’ the face of the Other involves numerous tensions which may be conveyed in a series of opposites such as: literality—metaphoricity, experience—encounter, concreteness—generality, and question—answer. The face cannot be reduced to either of the opposing poles, and it must be inevitably placed in-between them. Still the ‘in-between’ situation of the face is not tantamount to inertia since it causes a continuous dynamism responsible for the fact that the metaphor of the face is always ambiguous and imprecise. On the one hand, the problem of ‘grasping’ the face may be seen as evidence pointing to a weakness in human thinking. Yet on the other hand the indeterminateness of the face might reflect the only way to think the ‘Other’ as actually other, continuously evading philosophical categorization. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 2 (114); 44-60
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twarze i pejzaże. Rekonesans
Faces and Landscapes: A Reconnaissance
Autorzy:
Kita, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24932870.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
French film studies
theory
face
landscape
francuskie filmoznawstwo
teoria
twarz
pejzaż
Opis:
Artykuł stanowi próbę rekonstrukcji wybranych refleksji na temat relacji twarzy i pejzażu w klasycznych tekstach francuskiej teorii filmu. Autorka proponuje prześledzenie tych miejsc w dorobku Jeana Epsteina, Béli Balázsa, Edgara Morina czy Gilles’a Deleuze’a, w których wzajemne powiązanie między ludzkim obliczem i krajobrazem jest omawiane (choć w niewielkim zakresie) w odniesieniu do kina. Zauważa, że pierwsi badacze kina sytuowali opisywaną zależność w perspektywie specyfiki medium filmu. Ich propozycje zostają następnie umieszczone w kontekście rozważań współczesnych teoretyków, przede wszystkim Pascala Bonitzera, Jacques’a Aumonta i Jeana Motteta, którzy dostrzegają stopniowe przewartościowanie oraz transformację wzajemnych relacji twarzy i pejzażu, a wreszcie ich zanik czy wręcz destrukcję.
The article attempts to reconstruct selected observations on the relationship between face and landscape in classic texts of French film theory. The author proposes to trace those places in the works of Jean Epstein, Béla Balázs, Edgar Morin, or Gilles Deleuze in which the interrelation between the human face and the landscape is discussed (even if only to a small extent) in relation to cinema. She notes that the early film scholars viewed the relationship in question from the perspective of the specificity of the film medium. Their proposals are then placed in the context of considerations by contemporary theorists – Pascal Bonitzer, Jacques Aumont, and Jean Mottet, among others – who recognize the gradual re-evaluation and transformation of the interrelationship between face and landscape, and finally, their disappearance or even destruction.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 123; 139-163
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lęk przed ekspresją twarzy: refleksja „w ramach filozofii Emmanuela Levinasa
The Fear of the Expression of Face - the Voice "into the Boundaries" of Philosophy of Emmanuel Levinas
Autorzy:
Jaranowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402439.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
strach
twarz
Inny
nagość
zobowiązanie moralne
fear
face
Other
nakedness
moral obligation
Opis:
The main purpose of the article is to supplement the philospohy of Emmanuel Levinas with the conception of fear. The analysis of certain expressions used in the works of Levinas leads the author to the conclusion that the ethical relation to the face of the Other causes irreversable changes in the self. Jaranowski considers two types of reaction to nakedness (Levinas describes the face of the Other as “naked”) and puts emphasis on the negative one – nakedness is something that should not be exposed, it causes anxiety. The question of nakedness casts light on the problem of the call from the Other as a kind of interruption. For one can not predict all the consequences of responding to the call from the face of the Other. Finally author claims that there is a kind of fear that has its subject in moral obligation as such. 
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2009, 6; 127-136
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies