Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tureckie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 122
Tytuł:
Gdzież jest ta Galicja, panie dowódco? : Mehmecik w Europie : Turcy na froncie galicyjskim 1916-1917
Kumandanım Galiçya ne yana düşer : Mehmetçik Avrupada
Mehmecik w Europie : Turcy na froncie galicyjskim 1916-1917
Turcy na froncie galicyjskim 1916-1917
Autorzy:
Yazman, Mehmet Şevki (1896-1974).
Współwytwórcy:
Nykiel, Piotr (1971- ). Tłumaczenie
Wydawnictwo Arkadiusz Wingert. pbl
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Kraków ; Międzyzdroje : Wydawnictwo Arkadiusz Wingert
Tematy:
Yazman, Mehmet Şevki (1896-1974)
I wojna światowa (1914-1918)
Turcy
Pamiętniki żołnierskie tureckie 1914-1918 r.
Opis:
Mapy na wyklejkach.
Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
The Issue of The Ultra Vires Principle in Turkish Company Law: Has It Been Abolished or Just Hidden?
Autorzy:
Yasan, Mustafa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046666.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zasada ultra vires
turecki kodeks handlowy
tureckie prawo spółek
zdolność prawna
spółki handlowe
Ultra vires principle
Turkish Code of Commerce
Turkish Company Law
Capacity to have rights and obligations
Commercial companies
Opis:
The Turkish Code of Commerce (TCC) numbered 6102 contains numerous radical regulations as reforms in the Turkish company law. One of these provisions is the TCC A.125 which regulates the capacity of commercial companies to have rights and obligations. This article deals with the ultra vires principle which was transferred to the Continental European law system, including the Turkish legislation from the UK law system. The ultra vires principle had previously expired in the continental European legal system (in particular the Swiss Code of Obligations) which has inspired the TCC as a referring codification. As a result of these developments by the TCC A.125, in contrast to the ultra vires principle, commercial companies are allowed to be entitled and liable for all kinds of matters, except those which are human-specific. For this reason, companies’ legal personalities may have the capacity to have rights and obligations in matters other than their fields of operation. In other words, thanks to the TCC A.135, the ultra vires principle has been abandoned. It can be assumed that harmonization between the TCC and the EU directives has been achieved in the sense of abolishing the ultra vires principle. However, when several provisions randomly scattered in the TCC are taken into consideration, it is obviously seen that the legislator still accepts the field of operation issue as a criterion in about 20 articles. This leads to a question about the actual abolishment of the ultra vires principle. To put it briefly, the legislator’s choice in the new company law regime shows that the TCC has not abandoned the ultra vires principle completely, but it still retains its validity in a hidden way by only changing its form and scope.
Turecki kodeks handlowy (TCC) oznaczony numerem 6102 zawiera szereg radykalnych rozwiązań przewidzianych jako reformy tureckiego prawa spółek. Jednym z takich przepisów jest art. 125 TCC, który odnosi się do zdolności prawnej spółek handlowych. Artykuł ten porusza kwestię zasady ultra vires, która została inkorporowana do europejskiego kontynentalnego systemu prawnego, włączając turecki system prawny z porządku prawnego Zjednoczonego Królestwa. Jednakże zasada ta z czasem została uznana za wygasłą w ramach europejskiego kontynentalnego systemu prawnego (w szczególności w szwajcarskim kodeksie zobowiązań), co z kolei zainspirowało ustawodawcę tureckiego do zmian w kodyfikacji. Wynikiem tych działań, na podstawie art. 125 TCC, sprzecznie z zasadą ultra vires, spółki handlowe mają zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków w szerokim zakresie, z wyłączeniem kwestii zarezerwowanych wyłącznie dla osób fizycznych. Z tego powodu w ramach osobowości prawnej przedsiębiorstw mogą one być uzdolnione do bycia podmiotem praw i obowiązków w sprawach wykraczających poza ich własny zakres działalności. Innymi słowy, za sprawą art. 125 TCC koncepcja stosowania zasady ultra vires została porzucona. Można zatem dojść do konkluzji, że dostosowanie TCC do dyrektyw Unii Europejskiej w kwestii zniesienia zasady ultra vires zostało osiągnięte. Jednak biorąc pod uwagę szereg przepisów z różnych części Kodeksu, widoczne staje się, że ustawodawca wciąż uznaje przesłankę zakresu prowadzonej działalności jako warunek w ok. 20 przepisach prawnych. To z kolei prowadzi do pytania o rzeczywiste wyłączenie zasady ultra vires. Konkludując, należy stwierdzić, że wprowadzony przez ustawodawcę nowy reżim prawa handlowego jasno wskazuje, że Kodeks handlowy nie wyłączył zasady ultra vires w całości, a utrzymując jej stosowanie w sposób ukryty, jedynie zmienił jej zakres.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 359-375
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca z Turcją sygnałem dla Rosji
Autorzy:
Wysocki, Konrad
Powiązania:
Gazeta Polska 2021, nr 23, s. 66-67
Data publikacji:
2021
Tematy:
NATO
Tureckie Siły Zbrojne
Bezpieczeństwo militarne państwa
Polityka wojskowa
Wojsko
Zbrojenia
Statki powietrzne bezzałogowe
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
W artykule omówiono tureckie siły zbrojne (Türk Silahlı Kuvvetleri) oraz współpracę wojskową Polski i Turcji. Między oboma krajami została zawarta umowa na zakup bezzałogowych statków powietrznych. Armia turecka jest drugą po Stanach Zjednoczonych potęgą militarną w NATO i może stanowić przeciwwagę dla militarnych zapędów Rosji w sąsiedztwie Ukrainy.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Sejmiki mazowieckie wobec planów wojny tureckiej Władysława IV w 1646 roku
The Mazovian dietines’ (sejmiks’) standpoints towards Władysław IV’s Turkish campaign in 1646
Autorzy:
Wolski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666230.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Władysław IV, sejmiki mazowieckie 1646 roku, stosunki polsko‑tureckie w XVII wieku, stosunki polsko‑tatarskie w XVII wieku
Władysław IV, the Mazovian dietines of 1646, Polish-Turkich relations in the 17th century, Polish-Tatar relations in the 17th century
Opis:
Pomimo że plany wojny tureckiej Władysława IV doczekały się bogatej historiografii,to jednak niektóre kwestie związane z tą problematyką pozostają wciąż nie do końca wyjaśnione. Jedną z nich jest stosunek szlachty wobec królewskiego projektu. W dotychczasowych badaniach historycznych dominuje pogląd o gwałtownym sprzeciwie, z jakim zamiar monarchy spotkał się na sejmikach przedsejmowych w 1646 roku. Pogląd ten powstał głównie w oparciu o postanowienia sejmików tzw. górnych województw. Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie stanowiska sejmików mazowieckich wobec działań Władysława IV, zmierzających do wywołania wojny z Turcją. Analiza materiału źródłowego w postaci mazowieckich instrukcji sejmikowych wykazała zdecydowanie bardziej przychylne nastawienie szlachty z Mazowsza niż z pozostałych ziem Rzeczypospolitej wobec polityki tureckiej króla.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2018, 13, 18; 52-66
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc wobec kobiet kurdyjskich w więzieniach tureckich jako forma tortur de facto usankcjonowanych przez państwo
Violence against Kurdish Women in Turkish Prisons as a De Facto State Sanctioned Form of Torture
Autorzy:
Szkudlarek, Magdalena
Baranowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642377.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
De facto form of torture
Kurdish women
Turkish prisons
Tortury de facto
Kobiety kurdyjskie
Więzienia tureckie
Opis:
The aim of this article is to provide a comprehensive analysis of the situation of Kurdish women who are serving a sentence of imprisonment or being held in detention or in one of police antiterrorist units and to portray this situation in the light of Turkey’s international legal commitments. The main thesis that authors are trying to prove is the statement that tortures and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment which women experience during serving the punishment is de facto a state-sanctioned form of oppression. The first part of this article is dedicated mainly to present the background of the problem which is composed, among others of short outline of Turkey-Kurdistan Workers’ Party (Kurdish: Partiya Karkerên Kurdistan; PKK) conflict, the role of women in the PKK and the position of women in Kurdish society. The next part of this analysis is dedicated to portray the international legal commitments of Turkey which is a signatory of majority of most important from the point of view of human rights documents and declarations. The aim of the third part of this review is to present the real situation of Kurdish women who are serving a sentence of imprisonment or being held in the custody under the pretext of having connections to PKK and next, to reveal discrepancy between this situation and norms and standards resulting from Turkey’s conventional commitments which are mentioned above. The aim of carried out in the last part of this article, based on two cases that was brought in front of the European Court for Human Rights case study is to prove that the problem of using violence, especially a sexual violence, against Kurdish women in Turkish prisons and custodies by Turkish prison service officers and the impunity of them is still a real and actual problem, despite the fact that Turkey implements changes in it’s legislation that theoretically should prevent this kind of ill-treatment and abusing of power.
Celem niniejszego artykułu jest kompleksowe przedstawienie sytuacji kobiet kurdyjskich osadzonych w tureckich więzieniach, bądź przetrzymywanych w aresztach i policyjnych oddziałach antyterrorystycznych w tym państwie, oraz jej przedstawienie w kontekście prawno międzynarodowych zobowiązań Turcji. Tezą, którą autorki starają się udowodnić, jest stwierdzenie, iż tortury oraz inne przejawy nieludzkiego i poniżającego traktowania, na jakie narażone są osadzone, są formą opresji de facto usankcjonowaną przez państwo tureckie. Pierwsza część artykułu poświęcona jest przedstawieniu tła analizowanego problemu, a więc krótkiemu zarysowi konfliktu pomiędzy Republiką Turcji a Partią Pracujących Kurdystanu, roli kobiet w strukturach tej ostatniej, a także pozycji kobiety w społeczności kurdyjskiej. Kolejna część analizy to przybliżenie zobowiązań Turcji, będącej sygnatariuszem większości istotnych dla ochrony praw człowieka dokumentów i deklaracji. Trzecia część artykułu poświęcona jest rzeczywistej sytuacji osadzonych w więzieniach lub przetrzymywanych w aresztach pod pretekstem związków z PKK kobiet pochodzenia kurdyjskiego, oraz wykazaniu rozbieżności, jakie istnieją pomiędzy tą sytuacją a standardami, wynikającymi ze wspomnianych powyżej konwencyjnych zobowiązań Turcji. W końcowej części poniższej analizy, na przykładzie dwóch spraw, jakie toczyły się przeciwko Turcji przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, przeprowadzone zostało studium przypadku, mające wykazać, że omawiany w tym artykule problem stosowania przemocy, w tym na tle seksualnym, przez przedstawicieli tureckich służb bezpieczeństwa i ich bezkarność, pozostaje aktualny, mimo upływu czasu i implementowania przez Turcję zmian w prawodawstwie, które teoretycznie powinny tym zjawiskom zapobiegać.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2013, 1; 243-262
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pucz wojskowy w 1980 roku i powstanie Trzeciej Republiki Turcji
Coup d’état in 1980 and proclamation of Third Republic of Turkey
Autorzy:
Stępniewska-Szydłowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17874933.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Turcja
pucz wojskowy
tureckie siły zbrojne
stosunki cywilno-wojskowe
Turkey
coup d’état
Turkish armed forces
civil-military relations
Opis:
Proklamacja Republiki Turcji w 1923 r. rozpoczęła proces budowania specyficznej pozycji tureckiego wojska w systemie politycznym państwa. Przez dekady wojsko nie pełniło funkcji służebnej wobec państwa, jak wynika to z demokratycznego modelu kontroli cywilnej nad wojskiem, ale odwrotnie – sprawowało kuratelę nad klasą polityczną. W konsekwencji generalicja w historii współczesnej Turcji przeprowadziła cztery udane przewroty wojskowe, po których przejmowała kontrolę nad administracją państwową i tworzyła reżimy wojskowe. Niezwykle istotny z perspektywy historycznej oraz politycznej był pucz wojskowy z 1980 r., którego konsekwencje widoczne są do dziś. Opis i analiza tego wydarzenia jest głównym celem artykułu i choć cezurę czasową można zawęzić do lat 1973–1983, autorka odnosi się również do szerszej perspektywy historycznej, by wykazać przyczyny oraz konsekwencje opisywanych wydarzeń.
The proclamation of the Republic of Turkey in 1923 initiated the process of building the specific position of the Turkish military in the political system of the state. For decades, the military did not perform a subservient function to the state, as implied by the democratic model of civilian control over the military, but conversely exercised guardianship over the political class. As a result, the generals in Turkey’s modern history have staged four successful military coups, each followed by taking control of the state administration and establishing military regimes. Extremely significant from a historical and political perspective was the military putsch carried out in 1980, the consequences of which are still visible today. The depiction and analysis of this event is the main purpose of the article, and although the time frame could be narrowed to the years 1973–1983, the author also refers to a broader historical perspective to demonstrate the causes and consequences of the events described.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2023, L, 1; 189-207
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 122

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies