Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tufted hairgrass" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Ocena zawartości ergowaliny w trawach runi wybranych trwałych użytków zielonych na terenie województwa mazowieckiego
    Evaluation of ergovaline content in swards of permanent grasslands in the Mazovia region
    Autorzy:
    Żurek, Monika
    Ochodzki, Piotr
    Wiewióra, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43039028.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    endofity
    ergowalina
    kostrzewy
    śmiałek darniowy
    trawy
    życica trwała
    endophyte
    ergovaline
    fescue
    grasses
    perennial ryegrass
    tufted hairgrass
    Opis:
    Celem badań była ocena zawartości ergowaliny w 71 próbach traw pochodzących z 24 użytków zielonych, w których wcześniej stwierdzono obecność grzybni endofitycznej. Były to ekotypy Deschampsia caespitosa, Festuca arundinacea, F. pratensis, F. rubra i Lolium perenne. Badanie zawartości ergowaliny w ekotypach zasiedlonych przez endofity (E+) przeprowadzono przy użyciu metody HPLC z detekcją fluorescencyjną. Zdolność grzybni endofitycznej do produkowania ergowaliny została stwierdzona w roślinach 4 z 5 badanych gatunków o stwierdzonym wcześniej zasiedleniu przez grzyby endofityczne. Nie produkowały jej jedynie endofity obecne w próbach D. caespitosa. Analizy wykazały, że produkcja ergowaliny jest cechą zmienną pod względem jakościowym oraz ilościowym nawet w obrębie jednego gatunku traw. Ponadto stwierdzono, że sposób użytkowania ma wpływ na produkcję ergowaliny przez grzyby endofityczne z rodzaju Neotyphodium.
    The aim of the studies was determination of the ergovaline content in 71 grass samples collected from 24 grasslands, in which hyphae of endophytic fungi were found. Ecotypes of Deschampsia caespitosa, Festuca arundinacea, F. pratensis, F. rubra and Lolium perenne were identified as the hosts. Determination of ergovaline content in biomass of the endophyte — containing (E+) ecotypes was done using the HPLC method with fluorescence detection. Ergovaline was found in 4 of 5 examined grass species earlier classified as the endophyte — infected. D. caespitosa was the only species in which the E+ ecotypes did not produce ergovaline. The ergovaline production showed high qualitative and quantitative variability even within one grass species. The intensity of pasture usage affected ergovaline production by endophytic fungi from the Neotyphodium genus.  
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 39-47
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Phytocenoses with a considerable share of Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.
    Fitocenozy ze znaczącym udziałem Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.
    Autorzy:
    Grzelak, M.
    Mackiewicz, D.
    Murawski, M.
    Janyszek, S.
    Runowski, S.
    Knioła, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/334613.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
    Tematy:
    tufted hairgrass
    Noteć River
    valley
    fodder value
    floristic diversity
    natural value
    śmiałek darniowy
    dolina Noteci
    wartość paszowa
    różnorodność florystyczna
    waloryzacja przyrodnicza
    Opis:
    Basic studies were conducted in the Notec Bystra valley at the Biała - Radolin - Radolinek section, in the vegetation season in 2012, and supplementary studies, mainly site studies, were conducted in 2014. In terms of the administrative division this area is located in the northern part of the Wielkopolskie province in the Czarnków-Trzcianka county. Analyses were carried out on seventeen phytocenoses with a marked dominance of tufted hairgrass (Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.). In the floristic composition native species were predominant, accounting for 92.72%, of which 70.91% were apophytes and 21.81% - spontaneophytes. Alien species (kenophytes and archeophytes) were relatively scarce and accounted for 7.28%. Analysed phytocenoses in the plant community are characterized by a medium floristic diversity, defined by the calculated Shannon-Wiener index H’ = 2.7. In turn, the nature value index was 2.16. Fodder value was low, with yields of hay at 3.2 - 4.2 (t ha-1) and fodder value score Fvs = 3.9.
    Badania zasadnicze przeprowadzono w dolinie Noteci Bystrej na odcinku Biała - Radolin - Radolinek, w sezonie wegetacyjnym w 2012, a uzupełniające, głównie siedliskowe, w 2014 r. Pod względem administracyjnym obszar ten jest położony w północnej części województwa wielkopolskiego, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim. Przeanalizowano siędemnaście płatów z widoczną dominacją śmiałka darniowego. (Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.). W składzie florystycznym przeważają gatunki rodzimego pochodzenia, które stanowią 92,72% z czego 70,91% to apofity, a 21,81% - spontaneofity. Gatunki obcego pochodzenia (kenofity i archeofity) występują stosunkowo nielicznie i stanowią 7,28%. Analizowane płaty zbiorowiska odznaczają się średnią różnorodnoscią florystyczną, która charakteryzuje obliczony wskaźnik Shannona- Wienera wynoszący H’ = 2,7. Natomiast wskaźnik waloryzacji przyrodniczej wynosi 2,16. Wartość paszowa jest niska, plony siana kształtują się na poziomie 3,2 - 4,2 (t ha-1), a wartość użytkowa (Lwu = 3,9).
    Źródło:
    Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 3; 106-108
    1642-686X
    2719-423X
    Pojawia się w:
    Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena przydatności odmian życicy trwałej (Lolium perenne L.) na trawniki okresowo zacieniane
    Evaluation of the response of perennial ryegrass (Lolium perenne L.) cultivars to temporary shading in turf maintenance
    Autorzy:
    Prończuk, Sławomir
    Prończuk, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41449743.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    cechy trawników
    kostrzewa czerwona kępowa (Festuca rubra ssp. commutata)
    odmiany
    pleśń śniegowa
    śmiałek darniowy (Deschampsia ceaspitosa)
    chewing fescue (Festuca rubra ssp. commutate)
    cultivars
    snow mould
    traits of lawn
    tufted hairgrass (Deschampsia caespitosa)
    Opis:
    W latach 2000–2003 badano osiem odmian życicy trwałej (Lolium perenne L.) pochodzenia krajowego i zagranicznego oraz jedną odmianę kostrzewy czerwonej kępowej (Festuca rubra L. ssp. commutata Gaud.) i jedną śmiałka darniowego (Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.) jako wzorce. Ocenę odmian przeprowadzono w dwóch doświadczeniach zlokalizowanych w pełnym słońcu i w warunkach okresowego zacienienia powodowanego przez ścianę budynku. W doświadczeniach zastosowano intensywne użytkowanie trawnikowe. Oceniano następujące cechy: ogólny aspekt estetyczny i zadarnienie w sezonach: wiosna, lato, jesień oraz nasilenie pleśni śniegowej (Microdochium nivale) po zimie. Stwierdzono, że okresowe zacienienie wpłynęło na obniżenie wartości wszystkich badanych cech odmian w porównaniu do wartości uzyskanej w pełnym słońcu. Największy spadek wartości notowano w zadarnieniu trawników. Wartość tej cechy obniżyła się średnio o 14,5% w stosunku do stanowiska nasłonecznionego, a zakres u odmian zawierał się w przedziale od 5,2% u Barcampsia — odmiany śmiałka darniowego do 22,5% u Repell — odmiany życicy trwałej. Warunki świetlne wpłynęły na ujawnienie się różnic w podatności odmian na pleśń śniegową. Większość odmian życicy trwałej była bardziej podatna na tę chorobę w cieniu w porównaniu do pełnego oświetlenia. Wyjątkiem były takie odmiany życicy jak Taya i Stoper oraz odmiany wzorcowe: Barcampsia (śmiałek darniowy) i Nimba (kostrzewa czerwona), które były mniej porażane w cieniu niż w słońcu. Generalnie odmiany życicy trwałej bardziej reagowały na zacienienie i ustępowały pod względem badanych cech odmianom wzorcowym. Spośród odmian życicy najbardziej przydatna na trawniki okresowo zacieniane okazała się odmiana Sourire. Potwierdzono wysoką tolerancje na cień odmian śmiałka darniowego. 
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 135-145
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies