Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tsar" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-36 z 36
    Tytuł:
    Symeon I Wielki w źródłach starobułgarskich X wieku (kilka uwag)
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038259.pdf
    Data publikacji:
    2018-01-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Tsar Simeon (893–927)
    First Bulgarian Tsardom
    Praise to Tsar Simeon
    Old Church Slavonic literature
    Opis:
    The image of Simeon the Great in Bulgarian sources, both contemporary to his reign and written only a little later, seems rather one-sided and lacking significant details. The tsar is depicted as an outstanding, mighty monarch, deeply pious and well oriented in the Bible, as well as in the works of the patristic authorities (mainly Athanasius, Basil the Great and John Chrysostom), an avid reader and a lover of books. Simeon is thus a truly Christian ruler, a follower of peaceful policies, and a warrior only in the face of aggression. The foundations of his strength are supposed to lie in God’s protection. Such a depiction is far from the one preserved in the Byzantine literature, dominated by Simeon’s military activity. The paper is supplemented by the Polish translation of the Praise to Tsar Simeon (by Zofia Brzozowska) with the Old Church Slavonic original (post K. Kuev’s edition).
    Źródło:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2015, 56; 87-99
    0080-9993
    Pojawia się w:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bunt Michała przeciw carowi Piotrowi (?930).
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038146.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Tsar Simeon (893-927)
    tsar Peter I (927-969)
    the uprising of Michael (?930)
    First Bulgarian Tsardom
    Opis:
    The article refers to the repeatedly discussed subject of the rebellion staged by Michael, the son of Simeon I of Bulgaria, against Peter his (?)step-brother. The author of the study has re-analysed sources on the uprising for the motives behind the conspiracy and its scope. The conspiracy has been concluded to have primarily been an aspect of the struggle for power amongst the successors of Simeon.
    Źródło:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2017, 58; 15-23
    0080-9993
    Pojawia się w:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cerkiew prawosławna w carskiej Rosji
    Autorzy:
    Mironowicz, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420400.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Orthodox Church
    tsar
    Russia
    cerkiew prawosławna
    carat
    Rosja
    Opis:
    W tworzeniu duchowych wartości narodu rosyjskiego, szczególna rola przypadła świętym z nim związanych.  Pierwszymi kanonizowanymi świętymi byli kniaziowie Borys i Gleb, nazwani na chrzcie imionami Roman i Dawid. Borys i Gleb zostali uznani za świętych jako „strastotierpcy”, tzn. cierpiący męki. W ten sposób powstał nowy typ świętości, znany szczególnie na ziemiach ruskich. Tytuł „równy apostołom” w tradycji bizantyjskiej przypisuje się zwykle pierwszym misjonarzom danego kraju. W przypadku ziem ruskich mianem tym określano księżnę Olgę i księcia Włodzimierza. Kolejną grupą wśród pierwszych świętych ruskich są „podwiżniki”. Określenie to dotyczy osób duchownych i świeckich podejmujących heroiczny wysiłek duchowo-ascetyczny (Antoni i Teodozy Pieczerski, Cyryl Turowski). Osobna grupę świętych w Rosji stanowią „błagowierni” książęta. Mianem tym określano panujących, którzy przyczynili się do rozwoju chrześcijaństwa i prowadzili życie zgodne z nauką Cerkwi. Do tego grona należy książę smoleński Rościsław i księcia Aleksandra Newskiego. Odrodzenia życia religijnego na Rusi Moskiewskiej nastąpiło w XIV w. Na dużą skalę rozwijało się życie monastyczne, a chrześcijaństwo przeniknęło do wszystkich form życia (polityki, kultury, etc.). Nowy impuls do życia duchowego mieszkańców ziem ruskich wniósł św. Sergiusz z Radoneża, propagator życia kontemplacyjnego i założyciel Ławry Św. Trójcy. Wyzwolenie ziem ruskich z niewoli mongolskiej zbiegło się w czasie z upadkiem Konstantynopola. Mieszkańcy Księstwa Moskiewskiego uważali, zgodnie z tradycją bizantyjską, że państwo jest tak samo potrzebne do zbawienia jak Cerkiew, a ścisłe powiązanie państwa z Cerkwią wyraża związek ludzi z Bogiem. Po 1453 r., na Rusi Moskiewskiej, wśród prawosławnych powszechnie panowało przekonanie, że uprawnienia cesarstwa bizantyjskiego przeszły na „Trzeci Rzym”, czyli Moskwę. W tym okresie nastąpił rozwój ośrodka zakonnego na Wyspach Sołowieckich na Morzu Białym. Święci mnisi sołowieccy Sawwati, Zosima i Herman stworzyli wielkie duchowe centrum rosyjskiego prawosławia. Za panowania Iwana IV doszło do konfliktu między panującym a duchowieństwem. Metropolita moskiewski Filip domagał się niezależności Cerkwi i padł ofiarą gniewu carskiego. Po śmierci Iwana IV, za panowania Borysa Godunowa ustanowiono w 1589 r. w Moskwie patriarchat. Pierwszym patriarchą został metropolita moskiewski Hiob. Lata „wielkiej smuty” ponownie zjednoczyły Cerkiew i państwo. Do 1694 r. w stosunkach między państwem a Kościołem panowała pełnia harmonia. Istotne zmiany w życiu religijnym Rosji nastąpiły za panowania Piotra I. Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie potrafiła skutecznie przeciwstawić się reformom politycznym Piotra I, który po śmierci patriarchy Adriana (1700) nie dopuścił do wyboru jego następcy. Ostatecznie Piotr Wielki zniósł patriarchat i zastąpił go instytucją Świątobliwego Synodu. W XVIII w. doszło do ponownego odrodzenia życia religijnego w Rosji i wzrostu znaczenia Cerkwi prawosławnej w życiu publicznym. Rozwój myśli teologicznej nastąpił w Rosji za sprawą upowszechnienia się nauczania św. Tichona Zadońskiego. Odnowę życia zakonnego zapoczątkował żyjący w XVIII w. mnich Paisij Wieliczkowski. Poglądy charyzmatycznych starców, obdarzonych szczególnymi zdolnościami przewidywania (mnisi z pustelni Optino, św. Serafim Sarowski) wpływały na elity społeczeństwa ruskiego z carem włącznie. W XIX wieku carat w celu zapewnienia sobie poparcia ludności rosyjskiej popierał ideologię państwa prawosławnego opartego na symbiozie „prawosławia, samowładztwa i narodowości”. W środowisku wyższego duchowieństwa odradzały się tendencje niezależności Cerkwi od państwa. Zwolennikiem autonomii Cerkwi był metropolita moskiewski Filaret. Biskupi, nie mogąc uniezależnić Cerkwi od wpływu państwa, wybierali życie w klasztorze np. Ignatij Brianczaninow, Ambroży z pustelni Optino czy Teofan Pustelnik. Inny nurt w postawie duchowieństwa reprezentował św. Iwan z Kronsztadu. Kapłan propagował udział w codziennej liturgii, pomoc biednym i głosił potrzebę niesienia oświaty szerokim masom. Na początku XX w. Cerkiew domagała się przywrócenia niezależności od państwa i reaktywowania patriarchatu. W okresie I wojny światowej i dwóch rewolucji 1917 r. Cerkiew pozostała wierna carowi. Po obaleniu monarchii, zanim rozpoczęły się prześladowania Cerkwi przez bolszewików, doszło na Kremlu do zwołania soboru, na którym przywrócono kanoniczną wybieralność biskupów i reaktywowano patriarchat. Patriarchą moskiewskim został w 1918 r. arcybiskup wileński Tichon.
    Źródło:
    ELPIS; 2017, 19
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gabriel Radomir (1014–1015) i Jan Władysław (1015–1018), władcy państwa bułgarskiego w źródłach bizantyńskich
    Gavril Radomir (1014–1015) and John Vladislav (1015–1018), rulers of the Bulgarian state in the Byzantine sources
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910227.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    medieval Bulgaria
    tsar Gavril Radomir
    tsar John Vladislav
    Byzantine sources
    średniowieczna Bułgaria
    car Gabriel Radomir
    car Jan Wladysław
    źródła bizantyńskie
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest wizerunkowi carów bułgarskich: Gabriela Radomira i Jana Władysława, którzy przez ponad trzy lata po śmierci cara Samuela stawiali opór cesarzowi Bazylemu II. Według autora nie wzbudzili on specjalnego zainteresowania bizantyńskich historiografów. Z jednej strony wynikało to z krótkotrwałości ich rządów, z drugiej zaś, być może, z przekonania, że losy zmagań cesarstwa z Bułgarią Komitopulów rozstrzygnęły się już wcześniej – w krwawych bojach z Samuelem, który dla Bizantyńczyków był z pewnością postacią zdecydowanie większego formatu niż jego następcy.
    The article concerns the image of the Bulgarian tsars: Gavril Radomir and John Vladislav, who resisted the emperor Basil II for over three years after the death of tsar Samuel. According to the author, they did enjoy much attention of the Byzantine historians. On the one hand, it was due to the briefness of the reigns of the aforementioned tsars’, on the other, because of the conviction that the outcome of the conflict between the Empire and Bulgaria of Cometopulis had been decided earlier - during the bloody war with Samuel, who certainly was considered a character of much higher stature than his successors.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2018, 25, 1; 43-51
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Eulogy of Symeonic Miscellany: the Imperial Patronage of the First Slavic Anthology
    Autorzy:
    Garzaniti, Marcello
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2027685.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Symeon’s Miscellany
    Soterios
    First Bulgarian Empire
    Tsar Symeon
    Opis:
    The essay proposes an interpretation of the eulogy of Symeon’s Miscellany considering not only the cultural context of the First Bulgarian Empire at the beginning of the tenth century, but also the historical situation and the literary production of the seventies and eighties of the previous century when the Greek original of the Miscellany known by the name of the Soterios was conceived in Constantinople. This eulogy helps us to better understand the reasons that led to the creation of the Slavic version of this anthology at the time of Symeon. In the Constantinopolitan environment, this anthology was conceived as an adequate tool of the kind required by monks and priests engaged in the education of the laity, with particular focus on the foundations of orthodox doctrine. In the new environment the initiative was taken by Tsar Symeon, who – on the strength of his theological training – assumed a decisive role while occupying the throne by taking responsibility for directly instructing the Bulgarian aristocracy, fully exploiting a tool in the Slavic language that would have been very useful.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2021, 11; 549-567
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestia Patriarchatu Bułgarskiego w 1. poł. X wieku
    The question of the Bulgarian Patriarchate during the first half of the 10th century
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613177.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Kościół bułgarski IX-X w.
    patriarchat bułgarski
    car Symeon
    car Piotr
    Bulgarian Church IX-X c.
    Bulgarian patriarchate
    tsar Symeon
    tsar Peter
    Opis:
    One of the key points of tsar Symeon’s political program was achieving autocephaly for the Bulgarian church and making its head a Patriarch. It is possible that the archbishop of Bulgaria was proclaimed a Patriarch (913) without Byzantine consent, but the sources only allow for attempting to show that this matter was reflected in the peace treaty concluded after Symeon’s death (927) by Peter, his son.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2013, 59; 581-590
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polscy współpracownicy cara Aleksandra I (książę Adam Jerzy Czartoryski i hrabia Seweryn Potocki)
    Polish cooperators of Tsar Alexander I (duke Adam Jerzy Czartoryski and count Seweryn Potocki)
    Autorzy:
    Szmyt, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/481040.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    Russia
    Tsar Alexander I
    Adam Jerzy Czartoryski
    Seweryn Potocki
    Opis:
    After ascending the throne Alexander I started to realize his youthful ideas of ruling the empire. The Polish people were involved in implementing his plans for reform. Duke Adam Jerzy Czartoryski and count Seweryn Potocki were among them. As a the result of the Tsar’s reforms, the internal organization of the Russian Empire changed diametrically. Education was the best example of such adjustments. The Tsar appointed Czartoryski and Potocki as ‘geheimrats’; they were his close cooperators and took part in carrying out the reforms. Czartoryski became a father figure to Alexander I. The Tsar respected his opinions, which influenced the policy direction. During the Napoleonic Wars Czartoryski was especially at the service of the Ministry of Foreign Affairs. However, he seemed to be much more active in organising a modern school system in Russia in the years 1805–1824 when he was acting as chief education officer for the Vilnius Educational District. Seweryn Potocki was chief education officer for the Kharkiv Educational District in the years 1803–1817. He was a founder of the university in this city and, later, secondary schools in Odessa. Potocki contributed to the development of the city. Although in October 1827 Potocki was promoted to an actual ‘geheimrat’, he did not take part in public life, whereas Czartoryski withdrew from public life after his dismissal from the post of a chief education officer.
    Źródło:
    Acta Polono-Ruthenica; 2018, 1, XXIII; 79-92
    1427-549X
    Pojawia się w:
    Acta Polono-Ruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Historical Master Narratives and the Master Narrative of the Bulgarian Middle Ages
    Autorzy:
    Daskalov, Roumen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032061.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    master narrative
    grand narrative
    metanarrative
    counter-narrative
    Bulgarian Middle Ages
    King Samuil
    Khan Asparuh
    Khan Kubrat
    Tsar Simeon the Great
    Tsar Ioan Asen II
    San Stefano Treaty
    Ivaylo’s peasant uprising
    Bogomil heresy
    Tsar Asen I
    Opis:
    The article is a brief and schematic presentation of the notion of a “master narrative” and of the master narrative of the Bulgarian Middle Ages, which is the subject a detailed book of mine in Bulgarian. This master narrative was constructed starting with what is known as “Romantic” historiography (from Monk Paisij’s “Istorija Slavjanobolgarskaja” [Slavonic-Bulgarian History] in 1762 to Vasil Aprilov’s writings in the first half of the nineteenth century) but it was elaborated especially with the development of “scientific” (or critical) historiography first by Marin Drinov (1838–1906) and mainly by the most significant Bulgarian historians from the “bourgeois” era: Vasil Zlatarski (1866–1935), Petăr Mutafčiev (1883–1943), and Petăr Nikov (1884–1938). Then it was interrupted by the (crude) Marxist counter-narrative of the late 1940s through the 1960s. Starting in the late 1960s there was a gradual return to the nationalism of the master national narrative, which reached a peak with the celebration of the 1,300th anniversary of the founding of the Bulgarian state in 1981. The same line continued after 1989 (stripped of the Marxist vulgata), yet some new tendencies appeared.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2020, 10; 259-280
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Anti-Bogomil Anathemas in the Synodikon of Tsar Boril and in the Discourse of Kosmas the Presbyter against the Bogomils
    Autorzy:
    Totomanova, Anna-Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682232.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Synodikon of Tsar Boril
    anti-Bogomils anathemas
    Kosmas the Presbyter
    Opis:
    During the last dеcade the history of the Synodikon of the Оrthodoxy in Medieval Bulgaria has been tackled upon from different points of view. The author of this paper provided substantial evidence proving that the Synodikon of Tsar Boril did not survive in its original form. By the end of the 14th c. the original translation was amended and edited in order to be installed in a canonical-liturgical compilation (archieratikon) that includes texts and services related to the Feast of Orthodoxy. The compilation is kept in the National Library in Palauzov’s collection No 289. Additional information about the different sources of some rubrics of the Synodikon, which do not correspond to its Greek version, was also provided. Recently we have discovered that the text, preserved in a collection of Damasckin type from the beginning of 16th c. (Drinov’s copy) represents indeed a compilation: its first part (the canonical one) contains the translation of the Palaeologan version of the Synodikon, which survived also in a triodion from the Library of the Romanian Academy of Sciences. The second part of the compilation however coincides with the text of the Synodikon of Tsar Boril with all amendments related to the Bulgarian history – rulers, patriarchs, bishops and nobles. This “Bulgarian” part of the Synodikon includes a series of anathemas against Bogomils, that do not have Greek correspondences and generally repeat the anti-Bogomils anathemas taken from the Letter of Patriarch Kosmas in a simpler language more understandable to the faithful. This paper is tracing the connection between these anathemas and the Anti-Bogomils anathemas in the Discourse of Kosmas the Presbyter against the Bogomils.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2019, 9; 107-122
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    АВТОРСКОЕ СЛОВО В РУССКОЙ ЭПИСТОЛОГРАФИИ 2-Й ПОЛОВИНЫ XVII ВЕКА (НА МАТЕРИАЛЕ СЕМЕЙНОЙ ПЕРЕПИСКИ ЦАРЯ АЛЕКСЕЯ МИХАЙЛОВИЧА)
    Author’s Word in Russian Epistolary Tradition of the Second Half of the 17th Century (on the Materials of the Family Correspondence of the Tsar Alexei Mikhailovich)
    Autorzy:
    Шунков, Александр
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444224.pdf
    Data publikacji:
    2010-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    genre’s problem,
    literary work of Alexei Mikhailovich, the tsar
    Opis:
    The article is dedicated to the analysis of the author’s style of the tsar Alexei Mikhailovich’s letters, belonging to the genre of “friendly message”. It touches the problem of genre originality of the monarch’s works and the interaction of Byzantine tradition with the tradition of the new period in author’s epistolary work.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2010, XII; 181-191
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SZTUKA I POLITYKA, POLE DZIKIE
    ART AND POLITICS: WILD FIELD
    Autorzy:
    Benka, Urszula M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487673.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-07
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    TSAR
    SULTAN
    DEGENERATED AND ALIENATED ART
    CAR
    SUŁTAN
    SZTUKA ZWYRODNIAŁA I OBCA
    Opis:
    Urszula Benka describes Russian interference in publishing Polish poetry in the seventeenth century. What are the criteria for censorship? What is work of art from the point of view of a censor? The futility of censorship as a reversal of art-promoting. Distrust of censored culture is connected with promoting myths and with ignorance. If someone considers politics as manifestations of spiritual culture, and if he/she considers its legal and military language in the context of sacral-psychological phenomena, the same person must also consider the process of producing myths in the context of social pathology.
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 6-18
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bitwa powstańców styczniowych w 1863 r. Pod Kuźnicą Grabowską
    The battle of january rising insurgents at Kuźnica Grabowska in 1863
    Autorzy:
    Małecki, Z J
    Krajewska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/407512.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Badawczo-Rozwojowy Inżynierii Lądowej i Wodnej Euroexbud
    Tematy:
    Kuźnica Grabowska
    Opatówek
    powstańcy styczniowi
    Józef Oxiński
    wojska carskie
    January insurgents
    tsar's soldiers
    Opis:
    Rankiem 26 lutego 1863r. doszło do bitwy oddziału por. J. Oxińskiego Pod Kuźnicą Grabowską z wojskami carskimi. Straty oddziału w bitwie pod Kuźnicą Grabowską były następujące: zginęło ośmiu powstańców, jedenasty zostało rannych a siedmiu kosynierów zostało przy zatopionych furmanach na bagnach, którzy nie dołączyli do oddziału. Oddział dzięki dobrej strategii por. J. Oxińskiego, pod osłoną nocy, przez bagna wycofał się z okrążenia.
    In the morning of 26 February 1863 the division of Lieuten-ant J. Oxiński fought a battle against the tsar's soldiers at Kuźnica Grabowska. The losses of the division in this battle were as follows : eight insurgents died, eleven were wounded , and seven insurgents stayed by the carters drowned in the swamps, who had not joined the division. Thanks to Lt J.Oxiński's good strategy, at night the division withdrew from the envelopment through the swamps.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska; 2015, 12; 81-92
    2082-6702
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    History of some antiquities from the collection of Michał Tyszkiewicz in Gródek
    Autorzy:
    SnitkuvienĖ, Aldona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1774757.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Count Michał Tyszkiewicz
    palace in Gródek
    mirror
    King Augustus II
    Tsar Alexander
    hunting
    Opis:
    The palace in Gródek, one of the palaces built by the Tyszkiewicz family in Lithuania, was located in present-day Belarus, a dozen kilometres from Minsk. The founder of the building was Count Michał Tyszkiewicz. Built in 1855, the palace remained in the hands of the family until 1918. Among the antique pieces of furniture documented on photographs and paintings are a table and a mirror, today kept in Lithuanian museums. The mirror, decorated with tusks of wild pigs, was offered to King Augustus II on the occasion of his coronation in 1697. In the middle of the 19th century it was purchased by Michał Tyszkiewicz, who then added it to the furnishings of a tent offered as a resting place for Tsar Alexander during a hunting trip organised by Michał Tyszkiewicz and his brother in 1858 near Vilnius. This event was recorded by journalists and artists on some lithographs.
    Źródło:
    Światowit; 2018, 57; 259-263
    0082-044X
    Pojawia się w:
    Światowit
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedziczka Imperium Rosyjskiego Anna Iwanowna 1730–1740
    Heiress of the Russian Empire Anna Ivanovna 1730–1740
    Autorzy:
    Chojnicka, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923492.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Anna Ivanovna
    tsarist autocracy
    Peter the Great
    Russian Empire
    tsar
    The Supreme Privy Council
    Opis:
    After the death of its creator, Peter I, Russia owes the continuation of the task of building the empire to four women – Catherine I, Ann, Elizabeth and Catherine II. The above four women had played an important role in the development of the autocratic system in the Russian state. The power of a Tsarist autocratic ruler was the foundation of his political position at least until the middle of the 19th c. The effectiveness in the execution of the rulers resolutions decided about this right to the throne; it constituted a specific legitimization of power. A weak ruler was often removed through armed rebellion or the spreading of rumors whereas a “true,” strong tsar was installed in his place. The imperial power in Russia was unlimited – it was believed to come from God and sometimes it was even identified with the will of the Nation. The latter theory was opposed by Marxist historiography which gave priority to the social-economic structure of Russia. The women ascended to the throne at a difficult moment in Russia’s history, namely after the death of Peter the Great; they were the potential target of attacks from the aristocratic, court, and army opposition circles, as well as the so called Old Believers, or even ordinary people. The rule of Catherine I who became the successor of Peter and the rule of Peter II, was marked by the stigma of rivalry among the aristocratic and courtly circles. Thanks to the support of the Supreme Privy Council, after the death of Peter II, it was Princess Anne of Courland who ascended to the throne in Russia. The assessment of her rule in historiography varies considerably – for instance, the influence of Anne’s favorite – Biron has been rather negatively assessed. The above pejorative appraisal of Princess Anne’s rule may have its source in the way in which the contemporaries tried to justify the Elizabeth’s coming to power in 1717. Anna became a ruler thanks to the support of aristocracy which strove for power in Russia. She accepted the “Stipulations” – or written conditions of her ascension to the tsarist throne; the latter had limited the ruler’s prerogatives. The Imperial Guards and the gentry under the leadership of Prokopowicz and Tatiszczew had stood on the side of strong tsarist rule. Having taken advantage of the support that was granted to her, Anna had seized autocratic rule, liquidated the Privy Council, crushed the opposition of the aristocrats and resumed a continuation of the reforms in the manner of Peter the Great. She strengthened tsarist autocratic authority, laying the foundations for this form of government for the decades to come.
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 2; 201-216
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Braszowska Gramota Iwana Sracimira: nieduży dokument o wielkim znaczeniu
    Brašov charter of Ivan Sracimir: a small document of great importance
    Autorzy:
    Walczak-Mikołajczakowa, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32334775.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    document
    charter
    tsar's chancellery
    graphics
    spelling
    lexis
    dokument
    gramota
    kancelaria carska
    grafia
    ortografia
    leksyka
    Opis:
    Tak zwana Braszowska gramota jest dokumentem, który pod koniec XIV wieku wyszedł z kancelarii ostatniego bułgarskiego władcy, Iwana Sracimira. Ten niewielki, liczący zaledwie 7 wersów tekst jest przykładem średniowiecznej umowy międzynarodowej opartej na wzorcach bizantyjskich. Car nadaje zwalnia w nim od podatku kupców z Braszowa, nadaje im swobody handlowe i gwarantuje swoją opiekę. Mimo skromnych rozmiarów, gramota Iwana Sracimira od lat stanowi obiekt burzliwych dyskusji naukowców różnych dziedzin. Artykuł zawiera przegląd dotychczasowych ustaleń na temat daty jego powstania, znaczenia zawartych w nim treści, zastosowanej grafii, a przede wszystkim języka. Po raz pierwszy także treść Braszowskiej gramoty została przetłumaczona na język polski.
    The so-called Brašov charter is a document that came out of the chancellery of the last Bulgarian ruler, Ivan Sracimir, at the end of the 14th century. This small text of only 7 lines is an example of a medieval international agreement based on Byzantine models. In it, the Tsar grants tax exemption to the merchants of Brasov, gives them trading freedoms and guarantees his protection. Despite its modest size, Ivan Sracimir’s charter has been the subject of heated discussions among scientists of various fields for years. The article reviews the findings so far on the date of its creation, the meaning of the content it contains, the graphics used, and most importantly the language. It is also the first time that the content of Brasov charter has been translated into Polish.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 71-80
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Car Mikołaj II – heroizm i męczeństwo
    Tsar Nicholas II - heroism and martyrdom
    Autorzy:
    Kuprjanowicz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917077.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-26
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Tsar Nicholas II
    Russia
    Heroism
    Martyrdom
    Canonization
    car Mikołaj II
    Rosja
    heroizm
    męczeństwo
    kanonizacja
    Opis:
    W 2018 roku Rosyjska Cerkiew Prawosławna uroczyście upamiętnia 100-lecie tragicznych wydarzeń w Jekaterynburgu. Ponieśli tam męczeńską śmierć imperator Mikołaj II, cesarzowa Aleksandra, carewicz Aleksy, wielkie księżne Olga, Tatiana, Maria i Anastazja. Na Biskupim Jubileuszowym Soborze, odbywającym się w Moskwie 13-16 sierpnia 2000 roku w świątyni Chrystusa Zbawiciela, został przyjęty Czyn o soborowej kanonizacji nowych męczenników i wyznawców rosyjskich, objawionych i nieobjawionych światu, ale znanych Bogu. W gronie wysławionych – Carska Rodzina, w jej składzie – car Mikołaj II. W artykule autor chciał wspomnieć osobę cara Mikołaja II i przyjrzeć się mu jako dzielnemu mężowi i męczennikowi.
    In 2018, the Russian Orthodox Church solemnly commemorates the 100-year anniversary of the tragic events in Yekatarinburg. Emperor Nicholas II, Empress Alexandra, Prince Alexei, and Princesses Olga, Tatiana, Maria and Anastasia. At the Jubilee Episcopal Council, which took place 13 -16 August, 2000 in Christ the Saviour Cathedral, the Rite of the Canonization of the New Martyrs and Confessors of Russia, both known and unknown in the world, but known to God was conducted. Among the glorified was the Imperial Family, including Emperor Nicholas II. In this article, we would like to remember Nicholas II and acknowledge him as a brave man and martyr.
    Źródło:
    ELPIS; 2019, 21; 21-25
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowieństwo polskie i rok 1905 w świetle raportu konsula francuskiego d’Anglade’a
    Polish clergy and year 1905 in the light of a report of French consul d’Anglade
    Autorzy:
    Wojda, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056758.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    car
    duchowieństwo
    Kościół
    konsul
    raport
    socjalizm
    wolność
    tsar
    clergy
    Church
    nation
    consul
    report
    socialism
    freedom
    Opis:
    Among documents which were sent by General Consulate of France in Warsaw to Ministry of Foreign Affairs in Paris, on the turn of the 19th century, we can find report about priesthood. It bears a date 15 December 1905 y. and his author is Consul General, Georges Bosseront d’Anglade, and addressee, minister of Foreign Affairs in France, Maurice Rouvier. We can find the way of understanding events which have place in NearVistula Country by French diplomatic service, to lay emphasis on engaging of catholic priesthood in them. The country was under influence of revolutionary ferment, which rose from Marxism. Priests of the Catholic Church in Poland stand on the side of arising national movement against revolutionist socialism. The last, mentioned, had not pellucid views neither on the Church nor on the status of Poland on the territory of Polish Kingdom. Means of expression were processions with national and religious emblems and assembly of priesthood in Warsaw in December 1905y. Report stress high clergy presence during very important events for the future of na-tion and life of the Church on territories annexed by the Russia. Report shows that Wincenty Popiel, Warsaw metropolitan, kept distance in relation to priesthood’s growing enthusiasm towards national environment. Calling, Lublin Bishop Jaczewski, non citing in document, lets remember him in 100 anniversary of his death (died 23 VII 1914). Report, provides a background for better understanding of his bishop’s service, by laying particular stress on historical turning-point of 1905 y.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2014, XI/11; 183-198
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Opowieść o krzyżu żelaznym” jako źródło do dziejów wojny bułgarsko-węgierskiej z lat 894-896
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038206.pdf
    Data publikacji:
    2016-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Tsar Symeon (893-927)
    First Bulgarian Tsardom
    Byzantine-Bulgarian War
    894-896
    Old Church Slavonic literature
    Opis:
    The Tale of the Iron Cross does not form a primary source for the studies on history of the Bulgaro-Hungarian conflict 894-896. However, it deepens our knowledge on its memory in the Bulgarian society as it presents, to a certain degree, the wiews of the medieval Bulgarians ona war as a notion. The paper is supplemented by the Polish translation of the fragments of the Tale of the Iron Cross (by Jan M. Wolski) with the Old Church Slavonic original.
    Źródło:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2016, 57; 77-96
    0080-9993
    Pojawia się w:
    Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Katolicki zakon nauczający w państwie carów (1772-1802)
    Autorzy:
    Inglot, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448711.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    jezuici
    Rosja
    Petersburg
    szkolnictwo
    kolegium
    Paweł I
    Jesuits
    Russia
    St. Petersburg
    education
    college
    Tsar Paul I
    Opis:
    Celem artykułu jest prezentacja i upowszechnienie aktualnego stanu badań na temat obecności i działalności członków Towarzystwa Jezusowego w państwie carów w latach 1772–1802. Na podstawie własnych kwerend archiwalnych, których wyniki stanowiły podstawę źródłową przywoływanych w artykule publikacji, a także wykorzystując analizę porównawczą dotychczasowej literatury przedmiotu, autor dokonał syntetycznego omówienia złożonego problemu dotyczącego oficjalnego prowadzenia działalności wychowawczej przez katolicki zakon na terenie prawosławnego cesarstwa rosyjskiego. W pierwszej części artykułu wyjaśniono okoliczności, które doprowadziły do pojawienia się jezuitów w Rosji oraz omówiono powody, które pozwoliły tym poddanym carów utrzymać względną autonomię w zarządzaniu instytucją (zakonem), w kierowaniu jej rozwojem, a zwłaszcza w realizowaniu jej własnych celów. W tym kontekście umiejscowiono również informacje dotyczące funkcjonowania szkół jezuickich. Druga część tekstu skupia się natomiast na opisaniu i ujawnieniu bliskich relacji między jezuitami a carem Pawłem I, które miały istotny wpływ na możliwości działania zakonu. Opierając się m.in. na zamieszczonych fragmentach odnalezionej w Archiwum Rzymskim korespondencji, autor odtwarza przede wszystkim kontakty cara z o. Gruberem, analizując ich rolę i znaczenie w sferze polityczno-dyplomatycznej, jak i praktyczne przełożenie na prace realizowane przez jezuitów.
    The aim of this article is to present and popularise information regarding the current state of research on the presence and activity of the members of the Society of Jesus in the Tsarist state between 1772 and 1802. A synthetic analysis of the complex issue of official educational activities provided by the Catholic Order in the Orthodox Russian Empire is based on a comparative analysis of the existing subject literature and the author’s archival research, the results of which have been published in the papers referred to in the article. The first part explains the circumstances that led to the appearance of the Jesuits in Russia and discusses the reasons that allowed these subjects of the Tsar to maintain relative autonomy in managing their Order, ensure its development, and pursue their own goals. The functioning of Jesuit schools in Russia is also discussed in this context. The second part focuses on close relations between the Jesuits and Tsar Paul I, which had a significant impact on the functioning of the Order. Based on, among others, the fragments of the correspondence found in the Roman Archive, the author describes the Tsar’s contacts with Father Gruber and analyses their role, significance and results in the political and diplomatic area connected with the Jesuits’ activity in Russia.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz cara Piotra w bułgarskich źródłach średniowiecznych
    Image of tsar Peter in the medieval Bulgarian sources
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910014.pdf
    Data publikacji:
    2018-02-20
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    medieval Bułgaria
    tsar Peter
    Jan Rylski
    middle ages
    Bulgarian sources
    car Piotr
    średniowiecze
    źródła bułgarskie
    średniowieczna Bułaria
    Opis:
    The article is devoted to image of tsar Peter in medieval Bulgarian sources (10th-14th c.). Bulgarian sources did not give modern historians to chance of researching of the Peter’s ruling. They could be useful in studying the cult of tsar Peter and memory about him. 
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2017, 24, 1; 5-16
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Еврейский вопрос в политике модернизации позднеимперской России
    The Jewish question in the politics of modernization of late Tsarist Russia
    Autorzy:
    Безаров, Oлександр
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116597.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Akademia Zamojska
    Tematy:
    tsar
    anti-Semitism
    ghetto
    Romanov dynasty
    Alexander II
    regime
    car
    antysemityzm
    getto
    dynastia Romanowów
    Aleksander II
    reżim
    Opis:
    Artykuł analizuje kwestię żydowską w polityce modernizacyjnej rządu carskiego w drugiej połowie XIX – początku XX wieku. Autor jest przekonany, że kwestia żydowska (kwestia równości Żydów) była tematem aktualnym na wszystkich trzech etapach polityki modernizacyjnej. Jeśli więc w okresie wielkich reform kwestia żydowska była rozpatrywana przez pryzmat politycznej lojalności Żydów wobec autokratycznego reżimu Aleksandra II, który skłaniał się do równouprawnienia, to w drugim i trzecim etapie (1881-1911 r.) problem rosyjskich Żydów został zaostrzony przez wzrost państwowego antysemityzmu, będącego integralną częścią ideologii imperialnego nacjonalizmu. Pewne próby rozwiązania kwestii żydowskiej podjęto na początku XX wieku w polityce V.K. Pleve, V.N. Kokovtseva, S.J. Witte i P.A. Stolypina. Jednak na tle sprzeczności polityki państwa carskiego wobec kwestii żydowskiej w ogóle, a w okresie modernizacji zwłaszcza, zniknęły nadzieje emancypacyjne Żydów rosyjskich. Wyciągnięto z tego wnioski, że polityka modernizacyjna ma charakter zasadniczo nieorganiczny, co nie mogło nie mieć odzwierciedlenia w ideologicznym i politycznym podejściu do kwestii żydowskiej. Mimo pewnych ustępstw, takich jak równouprawnienie Żydów w Królestwie Polskim w 1862 r., prawo wyborcze Żydów rosyjskich w latach 1905-1907 oraz próby zniesienia systemu kwot dla żydowskich akademików w latach 1907-1908, rząd nie odważył się zlikwidować instytucji strefy osadnictwa żydowskiego, która była zasadniczo formą średniowiecznego getta. Polityka państwowego antysemityzmu była nie tylko wynikiem umacniania się przez Romanowów carskiego patriotyzmu i mistycyzmu religijnego, lecz także reakcją autokracji na zauważalną działalność polityczną i rewolucyjną Żydów. Według autora autokracja ostatnich Romanowów okazała się zakładnikiem własnej polityki modernizacyjnej. Kraj przygotowywał się do głębokich zmian rewolucyjnych, w których kwestia żydowska odgrywała ważną rolę.
    The article analyzes the Jewish question in the modernization policy of the Tsarist government in the second half of the 19th – early 20th century. The author is convinced that the Jewish question (the question of Jewish equality) was a topical issue at all three stages of the modernization policy. Thus, if in the period of the Great Reforms the Jewish question was considered through the prism of the political loyalty of the Jews to the autocratic regime of Alexander II, who was inclined to grant them equality, then in the second and third stages (1881-1911) the problem of Russian Jews was exacerbated by the rise of state anti-Semitism, which was an integral part of the ideology of imperial nationalism. Some attempts to solve the Jewish question were made at the beginning of the 20th century in the policies of V. K. Pleve, V. N. Kokovtsev, S. J. Witte, and P. A. Stolypin. However, against the background of the contradiction of the tsarist state policy towards the Jewish question in general and in the modernization period in particular, the hopes of Russian Jews for emancipation disappeared. Conclusions were drawn that the modernization policy was essentially inorganic, which could not fail to be reflected in ideological and political approaches to the Jewish question. Despite some concessions, such as granting equal rights to Jews in the Kingdom of Poland in 1862, to Russian Jews the right to vote in 1905-1907, and attempts to abolish quota system for Jewish academicians in 1907-1908, the government did not dare to abolish the institution of the Jewish settlement zone, which was essentially a form of medieval ghetto. The policy of state anti-Semitism was not only a result of the Romanovs' strengthening of tsarist patriotism and religious mysticism, but also a reaction of the autocracy to the noticeable political and revolutionary activities of the Jews. According to the author, the autocracy of the last Romanovs proved to be hostage to its own modernization policy. The country was preparing for deep revolutionary changes, in which the Jewish question played an important role.
    Źródło:
    Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 9-24
    2083-5574
    Pojawia się w:
    Studia Żydowskie. Almanach
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”
    Autorzy:
    Rusewa, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/677564.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Carkoven vestnik
    the II World War
    the Orthodox Church
    Tsar Boris III
    the Great Bulgaria
    Dobruja
    Eric Voegelin
    Opis:
    The end of the age of revisionism – 1945 in the journal Carkoven vestnikThe main purpose of this article is to show a Bulgarian political and cultural memorial space from the perspective of the Orthodox Church, which is emblematic for the Second World War. In my work I analyse publications which appeared in the journal Carkoven vestnik between 1940 and 1944 concerning the religious, historical, political and social issues of the time. It is not my intention to deal with the religiosity of the Bulgarian people during this difficult period, even though the source material would suggest it. The idea is to reconstruct the attitudes of the Orthodox Church to the main contemporary ideologies and policies pursued by government of Tsar Boris III. I analyse the position of the Orthodox Church, which on the one hand stresses its role as the spiritual centre of Bulgarian society, and on the other as an institution serving national interests. I pay particular attention to the role of the „Great Bulgaria” myth and the age of revisionism, nurtured in the Church, in context of German assistance in regaining the territories lost after the First World War and Balkan wars. I present a detailed historical record of the annexation of Dobruja. All studies are placed in the broad social and cultural context of the age, as well as the context of local cultural texts. I base my analysis on the typology of Eric Voegelin, who showed Gnostic political influences in his works The New Science of Politics and Hitler und die Deutschen. Koniec epoki rewizjonizmu – rok 1945 w publikacjach gazety „Църковен вестник”Na łamach gazety „Църковен вестник”, będącej oficjalnym organem Bułgarskiej Cerkwi Prawosławnej, w czasie II wojny światowej publikowano teksty o treściach wyraźnie inspirowanych ideologią narodowosocjalistyczną, jednoznacznie wskazujące na polityczne zaangażowanie, wiążące interesy Cerkwi i państwa. Artykuł miał na celu pokazanie środków perswazji, jakimi posługiwała się ta jawna propaganda oraz stopnia zależności oficjalnego stanowiska Cerkwi od koniunktury politycznej w kraju i Europie. W refleksji na ten temat użyto terminologię zaproponowaną przez Erica Voegelina, autora takich pozycji jak Hitler und die Deutschen czy Nowa nauka polityki, ze szczególnym uwzględnieniem szeroko omawianych przez autora gnostyckich inspiracji „odnowy świata”. Do przybliżenia złożoności problemu relacji kościelno-politycznych w Bułgarii oraz do przedstawienia wpływu haseł bułgarskiego rewizjonizmu terytorialnego na działania Cerkwi posłużyła analiza publikacji gazety kościelnej odnoszących się do aneksji Dobrudży Południowej.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2014, 14
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialektyka historii i pamięci. Wokół postaci i pamiątek związanych z carem-królem Aleksandrem I (1777–1825)
    Dialecticism of History and Memory. About figures and Mementoes Connected with Tsar-King Alexander I (1777–1825)
    Autorzy:
    Letkiewicz, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33906687.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    tsar
    Alexander I
    the Polish Kingdom
    Polish mementoes
    jewelry
    medals
    car
    Aleksander I
    Królestwo Polskie
    pamiątki polskie
    biżuteria
    medale
    Opis:
    Na wielu przedmiotach związanych z Aleksandrem I i jego panowaniem jako władcy Królestwa Polskiego, na przedmiotach jubilerskich, medalach, ceramice, rycinach etc., przetrwały panegiryczne sentencje, motta, dewizy gloryfikujące jego osobę, wyrażające podziw dla jego dokonań jako „wskrzesiciela” Polski, dawcy pokoju i wolności, wyrażające żal po jego śmierci. W źródłach pisanych zachowały się wygłaszane na jego cześć laudacje, zanoszone przed tron deklaracje lojalności, uległości i pełnego poddania. Zdają się one budować odmienny obraz rzeczywistości Królestwa Polskiego, inny niż ten, jaki dla okresu zaborów niesie pamięć zbiorowa Polaków przypominająca o traumie anihilacji społeczeństwa i kultury pod carskim panowaniem. Nie mamy pewności, czy pochwalne teksty polskich poddanych cara głoszone na jego cześć są szczere czy jedynie deklaratywne, jednak fakt ich powstania w czasach niewoli wart jest bliższego poznania i refleksji.
    On many objects connected with Alexander I and his reign as the ruler of Polish Kingdom, on jewelry objects, medals ceramics, drawings etc., remained panegyric mottos and sentences glorifying him, and expressing admiration for his achievements as the „reviver” of Poland, giver of peace and freedom, expressing sorrow after his death. The available written sources commemorate laudations to his honor, declarations of loyalty, submissiveness and full surrender brought to his throne. They seem to paint a different picture of reality in the Polish Kingdom, unlike the one brought by the Polish collective memory of partition period, reminding the trauma of society and culture annihilation under tsar’s rule. We are not certain whether the praising texts of the Polish subjects of the tsar, preached in his honor, are sincere or only declarative, but the fact that they were created in the times of enslavement is worth investigating and reflecting upon.
    Źródło:
    Res Historica; 2023, 55; 351-379
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Reliability of Constantine Porphyrogenitus’ Account of the “Flight” of Prince Časlav from Bulgaria
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682405.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Časlav
    Simeon the Great
    tsar Peter
    Constantine Porphyrogenitus
    Bulgaria in the 10th century
    Byzantium in the 10th century
    Opis:
    The present text aims to reflect on the reliability of Constantine Porphyrogenitus’ account about the departure of Časlav, a Serbian prince, from Bulgaria at the beginning of the reign of Peter I, the successor of Symeon. The passage devoted to this event is located in the De administrando imperio (32, p. 159, 161) by the learned emperor. Constantine Porphyrogenitus’ relation about the “flight” of Časlav to Serbia should be treated as manipulated and approached with considerable caution.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2017, 7; 129-138
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola cara Piotra (927-969) w życiu bułgarskiego Kościoła. Kilka uwag
    The role of tsar Peter (927-969) in the life of the Bulgarian Church. A few remarks
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611888.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    car Piotr (927-969)
    bogomilizm
    Kościół bułgarski
    średniowieczny monastycyzm bułgarski
    tsar Peter (927-969)
    bogomilism
    Bulgarian Church
    Bulgarian medieval monasticism
    Opis:
    Tsar Peter was a ruler who was active in the sphere of church policy, and is pictured to have been a deep believer himself. He is credited with the fact of granting the title of patriarch to the Bulgarian archbishop, which most probably occurred under the framework of the agreement of 927 (?933/934). The act symbolically completed the process of acquiring full maturity and independence by the Church of Bulgaria. Peter, as the first Bulgarian ruler, had to face a serious problem of heresy. Being fully aware of responsibility for orthodoxy of his subjects’ creed, he was determined enough to take precautions in order to stifle the development of the Bogomil heresy. However, his actual actions (except for his consulting the patriarch) and their results are impossible to pinpoint. On the other hand, it should be stressed that, during the rule of tsar Peter, the Bulgarian monasticism lived through a period of considerable development. The tsar contributed to that progress, though, unfortunately, details of the phenomenon are impossible to determine. Peter himself became a monk before his death, and subsequently his personal worship evolved around his involvement in the monastic movement.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 66; 429-442
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spisek Jana przeciw carowi Piotrowi (928) - raz jeszcze
    The rebellion of John against tsar Peter (928) re-discussed
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909987.pdf
    Data publikacji:
    2017-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    medieval Bulgaria
    Symeon I the Great
    tsar Peter
    John
    Symeon’s son
    średniowieczna Bułgaria
    Symeon I Wielki
    car Piotr
    Jan
    syn Symeona I
    Opis:
    The article refers to a repeatedly discussed subject of the rebellion staged by John, the son of Simeon I of Bulgaria, against Peter his (?)step-brother. The author of the study has reanalysed sources on the plot for motives of  the conspiracy, its scope,  attitude of the Byzantine Empire towards the rebellion and John’s fate after the year 928. The conspiracy has been concluded to have primarily been an aspect of the struggle for power amongst the successors of Simeon. which is not supposed to have been instigated by Byzantium in any way.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2016, 23, 1; 5-14
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Modernizacja górnictwa rosyjskiego za panowania Piotra I. Wprowadzenie do problematyki
    Modernization of Russian mining during the reign of Peter the Great. Introduction to the problematics
    Autorzy:
    Krokosz, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/122251.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii. Instytut Górnictwa
    Tematy:
    Kolegium Górnictwa i Manufaktur
    górnictwo rosyjskie
    car Piotr I
    przywilej górniczy
    College of Mining and Manufactures
    mining
    Russia
    tsar Peter the Great
    Mining privilege
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest modernizacji górnictwa rosyjskiego, jaka miała miejsce za panowania cara Piotra I i stanowi wprowadzenie do szerszego omówienia spraw związanych z rozwojem i funkcjonowaniem tej gałęzi gospodarki w Imperium Rosyjskim. Uporządkowanie kwestii dotyczących pozyskiwania surowców naturalnych, przede wszystkim rud metali, było rzeczą konieczną, gdyż w znacznym stopniu zmniejszało ich eksport i pozwalało na prowadzenie rodzimej, o wiele tańszej, produkcji. Było to o tyle istotne, że Rosja w latach 1700-1721 toczyła wojnę ze Szwecją, a potrzeby carskiej armii były ogromne. W 1718 r. został utworzony nowy organ administracji państwowej, pod oficjalna nazwą – Kolegium Górnictwa i Manufaktur, który objął nadzór nad wszystkimi sprawami górniczymi państwa. W roku następnym Piotr I wydał akt prawny, tzw. przywilej górniczy, określający prawa związane z prowadzeniem wydobywania i przetwarzania rud metali oraz minerałów. Znaczący udział w rozwoju górnictwa rosyjskiego mieli specjaliści przybywający z Europy Zachodniej, przede wszystkim z krajów niemieckich. W artykule wykorzystano rosyjskojęzyczne źródła oraz opracowania historyczne dotyczące funkcjonowania górnictwa rosyjskiego w XVI-XVIII w. Rezultatem analizy wspomnianych materiałów jest przekaz zawierający informacje związane z procesem ustanowienia urzędu państwowego odpowiedzialnego za sprawy związane z poszukiwaniem, wydobyciem i przetwórstwem wszelkich bogactw naturalnych.
    The article is devoted to the modernization of Russian mining, which took place at the time of the reign of tsar Peter the Great. The article is an introduction to a broader discussion of issues related to the development and functioning of this branch of economy in the Russian Empire. The ordering of issues related to mining of natural resources, especially the metallic ores, was necessary, because it considerably reduced their exports and allowed to make the domestic production much cheaper. The production was most important, because in years 1700-1721 Russia fought with Sweden, and the needs of the tsar’s army were enormous. In 1718 a new state of the administration under the official name – College of Mining and Manufactures was created; the state was responsible for protecting all mining affairs of the state. The following year Peter the Great gave the act of law, so-called „Mining privilege”, which defined rights related to mining and production metallic ores and minerals. Specialists coming from Western Europe played a big role in the development of the Russian mining, mainly those coming from German countries. In the article historical sources and elaborations of the Russian’s mining in the 16th-18th centuries have been used. The result of the analysis of these materials is a message with information related to the process of the establishing a state office responsible for all matters of the exploration, extraction and processing of all natural resources.
    Źródło:
    Hereditas Minariorum; 2018, 5; 9-32
    2391-9450
    2450-4114
    Pojawia się w:
    Hereditas Minariorum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Car bułgarski Piotr (927-969) w bizantyńskiej historiografii X-XII wieku
    Bulgarian tsar Peter (927-969) in the Byzantine historiography of the 10th-12th centuries
    Autorzy:
    Leszka, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613070.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    car Piotr (927-969)
    historiografii bizantyńska
    Kontynuacja Teofanesa
    Jan Skylitzes
    Symeon Logoteta
    tsar Peter (927-969)
    Byzantine historiography
    Continuation of Theophanes
    John Skylitzes
    Symeon Logothete
    Opis:
    Byzantine historians tied Peter primarily with the establishment of the lasting peace with the Empire in 927. In the sources that present the events from before the reign of the emperor Nikephor Phokas (963-969), when the relations between both states deteriorated, Peter is commonly portrayed as a peacemaker, a deeply religious man, accepting of the Byzantine way of understanding the role of the ruler in religious matters. However, Byzantine authors point out that Peter was able to successfully secure his position and ruthlessly deal with his enemies. The sources describing the events from the last years of his reign portray him as a prideful person, daring to stand up against the Byzantine basileÚj, and who gets rightfully and severely punished for his actions. It should be noted that most often the Byzantine authors did not describe their attitude towards Peter, and did not judge him directly. This results in the reader having to build the image of the Bulgarian ruler himself, based on how the sources describe the events concerning his reign.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2018, 70; 339-354
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Царь-производные в сетературе
    Tsar-derivatives in the netliterature
    Autorzy:
    Гоннова, Наталья
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665522.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    царь-производные
    дериваты с компонентом царь-
    сетература
    тематические группы
    заглавие
    креолизованный текст
    king-derivatives
    derivatives with the component tsar-
    netliterature
    thematic groups
    title
    creolized text
    Opis:
    The article focuses on the phenomenon of modern mass culture, such as the netliterature; the specifics of functioning the Tsar-derivative series of nominations with the indecipherable appraisal component of the king is shown (Tsar Cannon, Tsar Bell, Tsar Fish, Tsar Maiden, Tsar Country, etc.). On the basis of the analysis of linguistic material, two thematic groups of tsar-derivatives are distinguished: “Nature and its components” and “Public political and cultural life”. It has been revealed that the king-derivatives are frequent in poetic texts; a precedent name is often used as a title. Creation of creolized texts within the framework of the netliterature has been noted.
    В статье акцент сделан на таком явлении современной массовой культуры, как сетература; показана специфика функционирования в сетературе царь-производных – номинаций с несклоняемым оценочным компонентом царь- (Царь-пушка, Царь-колокол, Царь-рыба, Царь-девица, Царь-страна и др.). На основе анализа языкового материала выделены две тематические группы царь-производных – «Природа и её составляющие» и «Общественная политическая и культурная жизнь». Выявлено, что царь-производные частотны в поэтических текстах; в качестве заглавия нередко используется прецедентное имя. Отмечены случаи создания в рамках сетературы креолизованных текстов.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2018, 15; 19-25
    1731-8025
    2353-9623
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The provisions of the tsar`s ukase of 27 October 1864 on the maintenance and management of monasteries in the Kingdom of Poland
    Postanowienia ukazu carskiego z 27.X.1864 r. dotyczące utrzymania i zarządu klasztorów w Królestwie Polskim
    Autorzy:
    KANTOR, ROBERT
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662227.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    historia XIX w.
    klasztory
    Królestwo Polskie
    prawo zakonne
    Ukaz cesarski z 27.X.1864.
    history of XIX
    Kingdom of Poland
    monasteries
    religious law
    Tsar`s ukase of 27 October 1864.
    Opis:
    Na ziemiach polskich w XIX w. władze zaborcze skutecznie ograniczały funkcjonowanie Kościoła katolickiego, w tym funkcjonowanie zakonów z podległymi im klasztorami. Po upadku powstania styczniowego, władze rosyjskie na terenie Królestwa Polskiego zastosowały represje kasując większość istniejących jeszcze wówczas klasztorów. Jednak zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania zakonów w Królestwie Polskim miała kasata będąca realizacją ukazu carskiego z 27 października (8 listopada według kalendarza gregoriańskiego) 1864 roku. W konsekwencji zlikwidowano 115 klasztorów, które uznano za „zamknięte” lub za „zniesione” (mniej niż 8 osób zakonnych w klasztorze). Ze 155 klasztorów męskich i 45 żeńskich, pozostawiono 20 klasztorów męskich i 7 żeńskich, które jako nieetatowe mogły funkcjonować do chwili, kiedy ich stan liczebny zmniejszy się do 7 osób. Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie norm prawnych zawartych w Ukazie z 27 października (8 listopada) 1864 r., które dotyczą kasaty klasztorów w Królestwie Polskim. Stąd też jedynym źródłem wykorzystanym w opracowaniu będzie treść Ukazu oraz „Przepisy dotyczące utrzymania i zarządu klasztorów Rzymsko-Katolickich w Królestwie Polskim z 22 listopada (4 grudnia) 1864 r.”. W dotychczasowej literaturze historii prawa nie odnoszono się do analizy prawnej norm Ukazu.
    Times in the 19th century, the partitioning powers effectively limited the functioning of the Catholic Church on Polish lands, including the functioning of orders and monasteries that were subject to them. After the fall of the January Uprising, the Russian authorities took repressive measures on the territory of the Kingdom of Poland by dissolving most of monasteries existing at that time. However, the dissolution of monasteries resulting from the tsar`s ukase of 27 October (8 November according to the Gregorian calendar) 1864 was of major significance for the functioning of orders in the Kingdom of Poland. As a consequence, 115 monasteries were dissolved which became considered “closed” or “dissolved” (fewer than 8 monks or nuns in a monastery). Out of 155 male monasteries and 45 female monasteries, 20 male ones and 7 female ones were left, which, as self-funded but without the right to accept novices (called self-funded monasteries), could function until the number of their members dropped down to 7 people. The subject matter hereof is the presentation of legal rules contained in the Ukase of 27 October (8 November) 1864, relating to the dissolution of monasteries in the Kingdom of Poland. Therefore, the only source used herein shall be the content of the Ukase and “Rules and regulations on the maintenance and management of Roman Catholic monasteries in the Kingdom of Poland of 22 November (4 December) 1864”. In the existing literature on the history of law, there are no references to the legal analysis of rules contained in the Ukase.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 4; 131-148
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    American‑Russian relations in the times of the American Civil War (1861‑1865)
    Autorzy:
    Marczewska‑Zagdańska, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/653882.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    President Lincoln
    Tsar Aleksander II
    US Civil War
    Russian Empire
    Polish Insurrection of 1863
    Russian Fleet
    United States – Foreign Relations – Russia
    Russia – Foreign Relations – United States
    19th Century Diplomatic History
    Opis:
    The 1860s were marked by an exceptional affection and friendship in the bilateral relations between the United States, a young American republic, and the long‑established tsarist Russia. This phenomenon, which had never occurred with such intensity before or since, inspired Russian and American researchers and politicians to organize The Tsar and the President: Alexander II and Abraham Lincoln, Liberator and Emancipator exhibition which was displayed, inter alia, in Moscow in 2011. The following article analyses (on the basis of numerous source materials from the period) the reasons of this mutual amity and trust, as well as their military and economic cooperation–both internal (the Civil War in the U.S., the January Uprising in the Russian Empire), and external (the rivalry with Great Britain and France, and political calculations in the search for suitable alliances)–in the period of world power rivalry for global spheres of influence.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W poszukiwaniu najstarszych ikon prawosławia polskiego. Czyże
    In Search of the Earliest Icons of Polish Orthodox Church. Czyże
    В поисках самых древних икон польской православной церкви Чижи
    Autorzy:
    Tomalska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953262.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    поствизантийская живопись
    Подлясье
    Заблудов
    Чижи
    крыло царских ворот иконостаса
    Хрин Иванович
    ikony postbizantyjskie
    podlasie
    zabłudów
    czyże
    skrzydło carskich
    wrót ikonostasu
    hryń iwanowicz
    post-byzantium icons
    wing of the
    tsar iconostas
    hryn ivanovych
    Opis:
    Only very few icons from Podlasie have survived to our times. One of those rare 16th century relics is the right wing of the Tsar iconostas that miraculously survived the Orthodox church’s fire in Czyże. Formal features of the work such as figures’ proportions, schematic convention and far reaching simplifications, e.g. in the part of symbolic architecture in figures’ background, postures and gestures of two Evangelists and Archangel Gabriel and in the layout of Apostles gowns prove that the work was created in a country workshop. The article attempts to trace the original work and establish a group of its creators. In the middle of the 16th century, Atanazy, a disciple of Abbot Jonah who escaped from Grodno Monastery, as well as Hryn Ivanovych, who was helping a famous printer Ivan Fyodorov, could operate in this territory. Moreover, we cannot exclude a possibility that an assistant of one of Serbian masters working in the Supraśl Monastery was not active here too.
    Иконы на территории Подлясья сохранились до наших времен в небольшом количестве. Одним из немногих памятников старины, датированных XVI веком, является чудом сохранившееся после пожара церкви в Чижах правое крыло царских ворот иконостаса. Формальные черты произведения: пропорции изображения, схематичность и далеко идущие упрощения, например, в партии символической архитектуры на фоне изображения, позах, жестах двух евангелистов и архангела Гавриила, а также линии апостольского одеяния, свидетельствуют о том, что произведение было написано в провинциональной мастерской. В тексте статьи содержится просьба о поиске прототипа и определении круга, в котором появилось творение. В середине XVI века на әтой территории мог работать беглец из монастыря в Гродно, ученик аббата Енаша Атанаси и помощникизвестного первопечатника Ивана Федорова – Хрин Иванович. Нельзя исключить, что в әтой местности творил помощник одного из сербских мастеров, работающих в монастыре в Супрасли.
    Źródło:
    Studia Podlaskie; 2015, 23
    0867-1370
    Pojawia się w:
    Studia Podlaskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Царь-производные в публицистических текстах
    Tsar-derivatives in publicistic texts
    Autorzy:
    Гоннова, Наталья
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665489.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    царь-производные
    публицистический стиль
    функции публицистического стиля
    публицистический текст
    информационные жанры
    аналитические жанры
    художественно-публицистические жанры
    позиция автора
    заголовок публицистического текста
    креолизованный текст
    tsar-derivatives
    publicistic style
    publicistic style functions
    publicistic text
    information genres
    analytical genres
    artistic and publicistic genres
    author’s position
    publicistic text headline
    creolised text
    Opis:
    At present, in different styles of the literary language and various spheres of communication, there is an increase in such a layer of vocabulary as the tsar-derivatives. Formed by the «word-word» model, they are the result of a secondary nomination (derivatives of meaning and morphological composition). All the tsar-derivatives are motivated by the lexeme tsar. In complex compound nouns, the tsar acts as an evaluative (feature) component. The author associates the wide dissemination of the tsar-derivatives with their complex seme composition and connotative components “best”, “outstanding among the same”, “main”, “sacred”, “large”, “turned to the old, to the past of Russia”. In this paper, an attempt to present the existence of tsar-derivatives in the sphere of publicism is made. The publicistic style, its functions, information, analytical, artistic and publicistic genres are briefly described. The emphasis is on the most important unit of the publicistic text - the headline. Attention is drawn to the specificity of the expression of the author’s position in the texts containing the tsar-derivatives. It is proved that creolised publicistic texts not only attract the attention of the reader, but also influence them.
    В настоящее время в разных стилях литературного языка и разных сферах общения отмечается наращивание такого пласта лексики, как царь-производные. Образованные по модели «слово + слово», они являются результатом вторичной номинации (производные по смыслу и морфологическому составу). Все царь-производные мотивированы лексемой царь. В сложносоставных существительных царь- выступает как оценочный (признаковый) компонент. Широкое распространение царь-производных автор статьи связывает с их сложным семным составом и коннотативными компонентами ‘лучший’, ‘выдающийся среди подобных’, ‘главный’, ‘сакральный’, ‘большого размера’, ‘обращённый к старине, к прошлому России’. В данной работе предпринимается попытка представить бытование царь-производных в сфере публицистики. Кратко охарактеризован публицистический стиль: его функции, информационные, аналитические, художественно-публицистические жанры. Акцент делается на важнейшей единице публицистического текста – заголовке. Обращается внимание на специфику выражения авторской позиции в текстах, содержащих царь-производные. Обосновано, что креолизованные публицистические тексты не только привлекают внимание читателя, но и воздействуют на него.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica; 2017, 14; 65-71
    1731-8025
    2353-9623
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. Historia pewnego autografu
    Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. A history of an autograph
    Autorzy:
    Niewczas, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117236.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Ksawery Branicki
    Antoni Berezowski
    Jan Matejko
    autograf
    Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu
    Improwizacja na ekspozycji
    Montrésor
    Rejtan
    zamach na Aleksandra II
    Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]
    Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition]
    Rejtan [Rejtan or the Fall of Poland]
    assassination attempt on Tsar Alexander II
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest jednemu z niewielu autografów Norwida znajdujących się poza granicami Polski – chodzi o epigramat zatytułowany Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu, spoczywający w bogatych zbiorach poloników w zamku w Montrésor (Turenia, Francja), należącym od połowy XIX w. do rodziny Branickich, a obecnie zarządzanym przez rodzinę Reyów. Autor opisuje autograf, zestawia jego treść z odmienną, lepiej znaną redakcją tego utworu, zatytułowaną Improwizacja na ekspozycji, stawiając finalnie tezę, że zgodnie z kanonami sztuki edytorskiej to właśnie słabo znany wariant montresorski tekstu, jako powstały później, powinien stanowić podstawę tekstu w naukowych wydaniach twórczości Norwida. Ponadto autor artykułu analizuje kontekst zdarzeń historycznych i kulturalnych, które sprawiły, że w roku 1867 Norwid wysłał hr. Ksaweremu Branickiemu czterowiersz zestawiający ironicznie dwie postaci: malarza Jana Matejkę i Antoniego Berezowskiego, autora nieudanego zamachu na życie cara Aleksandra II.
    This article discusses the history of one of rare Norwid's autograph that are stored abroad. This is an epigram entitled Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]. This work is stored as part of a vast collection of Polonica at the Montrésor castle (Touraine, France). The castle was bought by the Branicki Family in the mid-19th century, and today it is managed by the Rey Family. The author describes the autograph and juxtaposes it against a better-known edition of the epigram, entitled Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition] to finally claim that – in accord with the canonical principles of editorial art – it is the Montrésor variant of the text – as a later work – that should be considered canonical for the purposes of publishing and researching Norwid’s legacy. Moreover, the author analyses the context of historical and cultural events that made Norwid send the epigram to Count Ksawery Branicki in 1867, in which he ironically set two vital figures against one another: the painter Jan Matejko and Antoni Berezowski – author of a failed assassination attempt on Tsar Alexander II.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34; 125-140
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwid – Branicki – Matejko – Berezowski. History of an autograph
    Autorzy:
    Niewczas, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729759.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-06
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Cyprian Norwid
    Ksawery Branicki
    Antoni Berezowski
    Jan Matejko
    autograf
    Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]
    Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition]
    Montrésor
    Rejtan [Rejtan or the Fall of Poland]
    assassination attempt on Tsar Alexander II
    Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu
    Improwizacja na ekspozycji
    Rejtan
    zamach na Aleksandra II
    Opis:
    This article discusses the history of one of rare Norwid's autograph that are stored abroad. This is an epigram entitled Improwizacja – wracając z Ekspozycji 1867 – w Paryżu [Improvisation – coming home from the 1867 Paris Exposition]. This work is stored as part of a vast collection of Polonica at the Montrésor castle (Touraine, France). The castle was bought by the Branicki Family in the mid-19th century, and today it is managed by the Rey Family. The author describes the autograph and juxtaposes it against a better-known edition of the epigram, entitled Improwizacja na ekspozycji [Improvising at the Exposition] to finally claim that – in accord with the canonical principles of editorial art – it is the Montrésor variant of the text – as a later work – that should be considered canonical for the purposes of publishing and researching Norwid’s legacy. Moreover, the author analyses the context of historical and cultural events that made Norwid send the epigram to Count Ksawery Branicki in 1867, in which he ironically set two vital figures against one another: the painter Jan Matejko and Antoni Berezowski – author of a failed assassination attempt on Tsar Alexander II.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2016, 34 English Version; 125-140
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Confiscation or Sequestration of Monastic Properties in the Kingdom of Poland in 1864?
    Autorzy:
    Uruszczak, Wacław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618315.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kingdom of Poland (Congress Poland)
    the January Uprising of 1863
    the Church in Poland in the 19th century
    the dissolution of the monasteries
    Tsar Alexander II’s ukase of October 27 November 8
    1864 on the dissolution of the monasteries
    Królestwo Polskie kongresowe
    powstanie styczniowe 1863 r.
    Kościół w Polsce w XIX w.
    kasata klasztorów
    ukaz cara Aleksandra II z dnia 27 października/8 listopada 1864 r. o kasacie klasztorów
    Opis:
    After the fall of the January Uprising (1863/1864), the Tsarist government abolished the last elements of political and administrative autonomy of the Kingdom of Poland, transforming it into the Vistula Land. Insurgents and their families as well as the Catholic Church, as a major mainstay of Polishness, were most affected by the Tsarist repressions. One of the major points of these anti-Church repressions conducted by the Tsarist government was the dissolution and reorganization of monasteries carried out under the ukase issued by Tsar Alexander II on October 27/November 8, 1864. The dissolution of the monastery entailed the occupation of the whole monastic property. The monastery church was turned over to the nearest parish administration as a parish or rectorial church. Land and other properties were transferred to the management of the State Treasury. In historical literature, the question of secularization of the properties which belonged to the abolished and closed monasteries in 1864 is neither clear-cut nor free from doubts. Was it really about taking over monastic goods by the State Treasury?In the article, the author proves that the Tsar’s ukase of 1864 did not claim the state-owned property towards the occupied monastic land. The land remained the property of the Church, staying under indefinite State Treasury management (the so-called sequestration). The question arises, however, as to which ecclesiastical legal person that property belonged to, since the current holder of property law, namely the monastery was disbanded. The answer to this question can be found in the Ukase which states that the property is under “diocesan sovereignty”, namely the bishop or archbishop relevant for the particular monastery’s location. It also remained in line with the regulations of canon law of the Catholic Church. The principle of canon law has been and still is that in case of the liquidation of an ecclesiastical moral (legal) person, its assets automatically, by virtue of law, become the property of the legal (directly superior) person. This principle was established by a canon 1501 of the Code of Canon Law of 1917, whose regulation was a repetition of the principles of the Corpus Juris Canonici which was used in the 19th century. Tsar of Russia and his officials were obliged to respect the norms of canon law of the Catholic Church in the Kingdom of Poland (Congress Poland) under the Concordat of August 3, 1847 concluded between Tsar Nicholas I and Pope Pius IX. In case of the liquidation of the monastery under the Ukase of 1864 with simultaneous taking over the monastic properties by the State management, they did not become no one’s property. Under canon law, this property was automatically transferred to the ecclesiastical, legal (directly superior) person.
    Po pokonaniu zrywu niepodległościowego Polaków, jakim było powstanie styczniowe 1863/1864 r., rząd carski zlikwidował pozostałości odrębności ustrojowo-administracyjnej Królestwa Polskiego, przekształcając je w rosyjski Kraj Przywiślański. Represje dotknęły w największym stopniu uczestników powstania i ich rodziny oraz Kościół katolicki jako główną ostoję polskości. Jednym z ważniejszych punktów tych antykościelnych represji podjętych przez rząd carski była kasata i reorganizacja klasztorów dokonana na mocy ukazu wydanego przez cara Aleksandra II w dniu 27 października/8 listopada 1864 r. Kasata klasztoru pociągała za sobą zajęcie całego mienia klasztornego. Kościół klasztorny oddawano do administracji najbliższej parafii jako kościół parafialny lub rektoralny. Grunty i nieruchomości innego rodzaju przekazano w zarząd i zawiadywanie Skarbu Państwa. Sprawa sekularyzacji nieruchomości należących do zniesionych i zamkniętych klasztorów w 1864 r. nie jest przedstawiona w literaturze historycznej w sposób jednoznaczny i wolny od wątpliwości. Czy rzeczywiście chodziło tutaj o przejęcie dóbr klasztornych na własność Skarbu Państwa?W artykule autor dowodzi, że ukaz carski z 1864 r. nie ustanawiał własności Skarbu Państwa w stosunku do zajętych gruntów klasztornych. Grunt ten pozostawał własnością kościelną, pozostając w bezterminowym zarządzie (tzw. sekwestrze) Skarbu Państwa. Rodzi się jednak pytanie, do jakiej kościelnej osoby prawnej należała ta własność, skoro dotychczasowy podmiot prawa własności (czyli klasztor) został skasowany. Odpowiedź na to udziela sam ukaz, z którego treści wynika implicite, że własność ta przypadła „zwierzchności diecezjalnej”, czyli biskupowi lub arcybiskupowi właściwemu ze względu na położenie danego klasztoru. Pozostawało to także w zgodzie z przepisami prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Zasadą prawa kanonicznego było i jest w dalszym ciągu, że w przypadku likwidacji kościelnej osoby moralnej (prawnej) jej majątek automatycznie z mocy prawa przechodzi na własność osoby prawnej bezpośrednio wyższej. Regułę tę stanowił kanon 1501 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., którego przepis stanowił powtórzenie zasad zawartych w obowiązującym w XIX w. Corpus Iuris Canonici. Do respektowania przepisów prawa kanonicznego Kościoła katolickiego na terenie Królestwa Polskiego (kongresowego) zobowiązywał cara Rosji i jego urzędników konkordat z dnia 3 sierpnia 1847 r. zawarty przez cara Mikołaja I z papieżem Piusem IX. W przypadku likwidacji klasztoru na mocy ukazu z 1864 r., z jednoczesnym objęciem w zarząd państwowy należących do niego nieruchomości, nie stawały się one własnością niczyją. Na mocy prawa kanonicznego własność ta automatycznie przechodziła na rzecz kościelnej osoby prawnej bezpośrednio wyższej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-36 z 36

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies