Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "treatment outcomes" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Obraz kliniczny i wyniki leczenia operacyjnego tłuszczaków kończyny górnej
Clinical Presentation and Outcomes of Surgery for Upper Extremity Lipomas
Autorzy:
Żyluk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411666.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
nowotwory łagodne
tłuszczak
kończyna górna
wyniki leczenia
benign neoplasms
lipoma
upper extremity
outcomes of treatment
Opis:
Wstęp. Tłuszczaki są łagodnymi nowotworami powstającymi z tkanki tłuszczowej, o częstości występowania na kończynach górnych wynoszącej od 1% do 3,8%. W piśmiennictwie nie ma wielu artykułów na temat wyników leczenia tłuszczaków o tej lokalizacji. Celem pracy była ocena manifestacji klinicznej i wyników leczenia tłuszczaków w obrębie kończyny górnej. Materia i metoda. Materiał kliniczny stanowiła grupa 40 pacjentów, 26 kobiet (65%) i 14 mężczyzn (35%), w wieku śr. 37 lat, z tłuszczakami umiejscowionymi na kończynach górnych. Wyniki leczenia po okresie śr. 4,2 lat od operacji oceniono u 27 pacjentów z tej grupy. Wyniki. Większość guzów - 29 przypadków (73%) była zlokalizowana na przedramieniu i ramieniu, a u 11 pacjentów (27%) na śródręczu i nadgarstku. U 35 pacjentów (87%) guzy były umiejscowione powierzchownie w tkance podskórnej, a u 5 (13%) były położone głęboko wewnątrz śródręcza i w mięśniach przedramienia. Badanie kontrolne w formie wywiadu telefonicznego przeprowadzono u 27 pacjentów. Nie zanotowano żadnego nawrotu choroby. Siedmiu pacjentów (26%) skarżyło się na niewielkie dolegliwości w okolicy blizny pooperacyjnej. Wnioski. 1. Tłuszczaki są umiarkowanie częstymi guzami łagodnymi spotykanymi w obrębie kończyny górnej. 2. Leczenie operacyjne jest skuteczne, a nawroty bardzo rzadkie.
Background. Lipomas are benign neoplasms arising from fat tissue, with an incidence in the upper extremity of 1%-3,8%. There is scarce literature on the outcomes of the treatment of lipomas in this region. The objective of this study was to assess clinical manifestations and outcomes of surgery for upper extremity lipomas. Material and methods. The sample comprised 40 patients, including 26 women (65%) and 14 men (35%), at a mean age of 37 years, with lipomas located in the upper limbs. Treatment outcomes were assessed at a mean of 4.2 years after surgery in 27 patients from this group. Results. Most of the tumours (29 cases, 73%) were located in the forearm and arm, with 11 patients (27%) presenting with lipomas of the metacarpus and wrist. In 35 patients (87%), lesions were located superficially, within subcutaneous tissue, whereas in 5 (13%) they were located more deeply, in the metacarpus and in the forearm muscles. The follow-up assessment was conducted as telephone interviews in 27 patients. No recurrence was noted. Seven patients (26%) complained of mild tenderness of the postoperative scar. Conclusions. 1. Lipomas are moderately frequent benign lesions occurring in the upper limb. 2. Surgical treatment is effective and the recurrence rate is very low.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(6); 393-400
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rokownicze znaczenie stanu ogólnego WHO u chorych na raka szyjki macicy
The prognostic value of the WHO status in cervical cancer patients
Autorzy:
Żółciak-Siwińska, Agnieszka
Jońska-Gmyrek, Joanna
Gmyrek, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030408.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
general condition
treatment outcomes
rak szyjki macicy
stan ogólny
wyniki leczenia
Opis:
Background/Aims: The pretreatment World Health Organization performance status in cervical cancer patients is very often underestimated. The aim of this study was to assess the World Health Organization performance status as a prognostic factor in patients with cervical cancer. Methods: A total of 142 cervical adenocarcinoma and 242 squamous cell cancer patients with FIGO stage I–IV were included in the retrospective analysis. All patients received surgical treatment and complementary radiotherapy or radiotherapy alone between January 1989 and December 1999. The multivariate Cox analysis, taking into account the clinical and histological factors, was performed. Results: The median age of patients was 54 years (range 25–85 years); the median follow-up time was 52 months (range 9–174 months). Regardless of other factors, the World Health Organization status (1–3 vs. 0) showed statistically significant association with the overall survival [HR= 2.5 (1.4, 4.5), p = 0.002] and the disease free survival [HR = 2.1 (1.2, 3.5), p = 0.005] in adenocarcinoma patients. No impact of the performance status on treatment outcomes was observed in patients with cervical squamous cell cancer. Conclusion: The World Health Organization performance status in cervical adenocarcinoma patients seems to be an important prognostic factor which may prove helpful in the qualification for an appropriate treatment.
Wstęp/Cel: Stan ogólny, oceniany w skali WHO, u chorych na raka szyjki macicy przed rozpoczęciem leczenia jest czynnikiem często niedocenianym. Celem badania była ocena rokowniczej wartości stanu ogólnego chorych na raka szyjki macicy. Metoda: Przedmiotem retrospektywnej analizy była grupa 142 chorych na raka gruczołowego i 242 chorych na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy w stopniach zaawansowania I–IV według klasyfikacji FIGO. Chore były leczone w okresie pomiędzy styczniem 1989 a grudniem 1999 roku z zastosowaniem chirurgii i uzupełniającej radioterapii lub samodzielnej radioterapii. Przeprowadzono wielowariantową analizę Coxa, uwzględniając czynniki kliniczne i histopatologiczne. Wyniki: Średnia wieku pacjentek wyniosła 54 lata (25–85 lat), mediana okresu obserwacji – 52 miesiące (9–174 miesięcy). Niezależnie od innych czynników stan ogólny chorych oceniany w skali WHO (1–3 vs 0) wykazał statystycznie istotny wpływ na przeżycie całkowite [HR = 2,5 (1,4, 4,5), p = 0,002] i przeżycie wolne od nawrotu choroby [HR = 2,1 (1,2, 3,5), p = 0,005] u chorych na raka gruczołowego szyjki macicy. Nie wykazano wpływu stanu ogólnego na wyniki leczenia u chorych na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy. Wnioski: Wydaje się, iż stan ogólny chorych na raka szyjki macicy, oceniany w skali WHO, jest ważnym czynnikiem rokowniczym, który może być pomocny w kwalifikowaniu chorych do odpowiedniej metody leczenia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 93-98
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sexual dysfunctions following low anterior resection of the rectum in rectal cancer patients
Autorzy:
Włodarczyk, Marcin
Sobolewska, Justyna
Nowak, Artur
Szewczyk, Martyna
Kluska, Piotr
Dzika, Katarzyna
Darnikowska, Justyna
Mik-Wojtczak, Joanna
Włodarczyk, Jakub
Sobolewska-Włodarczyk, Aleksandra
Trzciński, Radzisław
Dziki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391931.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
sexual dysfunction
rectal cancer
low anterior resection
surgical treatment outcomes
Opis:
Introduction. Low anterior resection of the rectum (LAR) is a treatment of choice in patients with diagnosed low rectal cancer. Rectal cancer surgery has a close relationship with the urinary-sexual organs and also with related nerves and nerve plexus. Thus, the sympathetic and parasympathetic nerves of the pelvic area may be damaged. As a result of this, the important point is the sexual function loss following rectal surgeries. The aim of the study was to investigate the sexual disorders in patients with rectal cancer who underwent LAR. Materials and methods. In this retrospective study the sexual activity, comfort of the experience, quality of sexual life (QoSL) during 3 periods were analyzed: before surgery, a month after and half a year after surgery. Analysis of demographic characteristics, comorbidities, previous surgeries, toumor characteristics and adjuvant therapy as was performed. Results. Most patients (64/100, 64%) expressed that LAR operation has strongly affected their QoSL, 32 patients reported the mild decrease in QoSL, while only 4 patients stated that did not experience any changes in QoSL. QoSL was assessed in 3 different periods of time: before the operation, 1 month after and 6 months after the operation (22,6±3.7 vs. 11.3±7,9 vs. 17,0±6.3; p<0.0001 respectively). The decreased QoSL one and six months after the surgery were significantly lower in patients with diagnosed hypertension and higher BMI (p=0.0283). Conclusions. Sexual disorders after LAR for rectal cancer are often underestimated and it is very important to be aware of them. In our study, it was determined that male sex, higher BMI and hypertension are related to impair of sexual dysfunction after LAR. We observed that the most severe complaints related to sexual activity occur one month after the procedure, after 6 months in most of the patients' sexual disorders were decreased approaching the initial state.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 3; 21-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacja i zakres badań RN4CAST (Registered Nurse Forecasting) dotyczących planowania zatrudnienia w pielęgniarstwie w Polsce
Forecasting nursing. Planning human resources in nursing, organisation and scope of the RN4CAST study in Poland
Autorzy:
Przewoźniak, Lucyna
Kózka, Maria
Cisek, Maria
Gajda, Krzysztof
Brzyski, Piotr
Ogarek, Maria
Gabryś, Teresa
Brzostek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635221.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
adaptacja kulturowa narzędzi badawczych
dobór próby
satysfakcja zawodowa pielęgniarki
satysfakcja pacjenta
szpital
wyniki leczenia pacjentów
cultural adaptation of research tools
hospital
nurse professional satisfaction
patient satisfaction
patient treatment outcomes
sampling
Opis:
The study was conducted as part of European RN4CAST project, with participation of 16 countries, including 12 from Europe. Aim: To develop universal and modern assumptions for the policy of effective nurse employment and management in hospital. Material and method: The study was conducted on a nationally representative sample of 30 hospitals, selected through multi-stage group sampling. Professional satisfactions of nurses working at internal and surgical wards, as well as satisfaction of patients of these wards were tested in a questionnaire study. Data on patient treatment outcomes, and hospital organisation and operation were also collected. Hierarchical linear modelling (HLM) and generalised estimating equations (GEE) were used for statistical analysis. Conclusion: RN4CAST is the first project focused on the hospital and contextual determinants of its operation, which compares Polish results with those from other European states, thanks to a single international study procedure.
Źródło:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2012, 10, 4; 267-277
2084-2627
Pojawia się w:
Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wyników leczenia złamania Monteggia u dzieci – doniesienie wstępne
Pediatric Monteggia Fracture Outcome Assessment – Preliminary Report
Autorzy:
Maszke, Marcin
Buchcic, Piotr
Marciniak, Marek
Lebiedziński, Radosław
Lipiński, Łukasz
Grzegorzewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409163.pdf
Data publikacji:
2022-04-14
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
Monteggia
złamania
dzieci
leczenie
wyniki
fractures
children
treatment
outcomes
Opis:
Wstęp. Złamanie Monteggia opisuje grupę urazów obejmujących złamanie bliższego końca kości łokciowej wraz z podwichnięciem lub zwichnięciem głowy kości promieniowej. Urazy te stanowią między 0,4-1% wszystkich złamań przedramienia u dzieci. Pomimo tak rzadkiego występowania, wymagają szczególnej uwagi, gdyż nawet 30-50% złamań Monteggia może być nierozpoznawanych, co prowadzi do późniejszych powikłań. Celem niniejszej pracy jest ocena wyników leczenia złamań Monteggia u dzieci, zarówno metodami zachowawczymi, jak i poprzez zastosowanie leczenia operacyjnego. Materiał i metody. W latach 2015-2020 w naszym ośrodku było hospitalizowanych 15 dzieci ze złamaniem Monteggia. Grupę tę stanowiło 7 chłopców i 8 dziewcząt, w wieku 4-16,3 lat (średnia 8,3). U 12 pacjentów zastosowano leczenie w postaci zamkniętej repozycji z unieruchomieniem gipsowym, u 3 dzieci zastosowano leczenie operacyjne ze stabilizacją wewnętrzną kości łokciowej. U wszystkich pacjentów uzyskano odprowadzenie zwichniętej głowy kości promieniowej. Wyniki. Spośród badanej grupy pacjentów u wszystkich dzieci, u których stosowano leczenie zachowawcze ruchomość stawu łokciowego oraz supinacja i pronacja przedramienia wróciła do pełnej sprawności. Jedynie jeden z pacjentów, u którego zastosowano leczenie operacyjne, rok po urazie miał 20° deficyt zgięcia w stawie łokciowym nie wpływający na funkcję kończyny. Wnioski. 1. Doświadczenia naszego ośrodka pokazują, że w leczeniu złamań Monteggia najczęściej wystarczającym postępowaniem jest zamknięta repozycja z unieruchomieniem gipsowym. 2. Jednak w każdym jednak przypadku należy pamiętać o właściwym odprowadzeniu zwichnięcia głowy kości promieniowej. 3. Odpowiednie rozpoznanie i prawidłowo poprowadzone leczenie, a następnie właściwa rehabilitacja prowadzą do całkowitego wyleczenia i braku deficytów ruchu u dzieci i młodzieży.
Background. The term Monteggia fracture refers to a class of injuries encompassing the fracture of the proximal end of the ulna with subluxation or dislocation of the radial head. These injuries account for 0.4-1% of all forearm fractures in children. Despite its low incidence, Monteggia fractures require particular attention, since as much as 30-50% of the cases may be unrecognized, which subsequently leads to complications. The purpose of this paper is to evaluate treatment outcomes of Monteggia fractures in children. Both conservative treatment and surgery were analyzed. Material and methods. 15 children (7 boys and 8 girls) between the ages of 4-16.3 years (mean age 8.3 years) with Monteggia fractures were hospitalized at our center in the years 2015-2020. Closed reduction and immobilization in a cast were performed in 12 patients, while three children underwent surgical treatment with internal fixation of the ulna. The radial head dislocation was reduced successfully in every patient. Results. Every child from the study group who received conservative treatment regained full elbow mobility as well as normal forearm supination and pronation. Only one of the patients who underwent the surgery demonstrated a 20° deficit in elbow flexion that did not affect limb function. Conclusions. 1. Our experience shows that closed reduction together with immobilization in a cast is usually a sufficient treatment in Monteggia fractures. 2. However, the dislocated radial head should be properly reduced in all patients. 3. Correct diagnosis and treatment followed by appropriate rehabilitation result in full recovery and no mobility limitations in children and teenagers.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(2); 79-86
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Work-related health emergency cases due to hydrofluoric acid exposures reported to Texas poison centers
Autorzy:
Forrester, Mathias B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2180073.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
Hydrofluoric Acid
work-related exposure
treatment
outcomes
poison centres
Opis:
Objectives Hydrofluoric acid is used in a number of industries. Work-related accidents involving hydrofluoric acid can result in serious injury and death. The intent of this investigation was to describe work-related hydrofluoric acid exposures in Texas. Materials and Methods Work-related hydrofluoric acid exposures reported to Texas poison centers during 2000–2010 were identified. The distribution of exposures was determined for various demographic and clinical factors. Results There were 409 work-related hydrofluoric acid exposures in years 2000–2010. The number of work-related exposures declined from 69 in 2000 to 18 in 2010. The patients were 85.3% male and 96.6% age 20 years or older. The distribution of cases by route of exposure was 69.4% dermal contact, 21.0% inhalation, 12.0% ocular, and 3.7% ingestion. At the time of reporting to Texas poison centers, the patient was already at or en route to a health care facility in 71.9% of the cases and referred to a healthcare facility in 20.5% of the cases. The medical outcome was known or expected to be not serious in 51.6% of the cases. Conclusions Hydrofluoric acid exposures reported to Texas poison centers decreased over the eleven-year period. The patients were almost all adults and primarily male. Most of the exposures occurred by dermal contact followed by inhalation. The majority of patients were managed at healthcare facilities. Slightly over half of the exposures were known or expected to not result in serious outcomes.
Źródło:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2012, 25, 4; 456-462
1232-1087
1896-494X
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artroskopowa operacja Latarjet: wyniki kliniczne leczenia 156 pacjentów z minimum 2-letnim okresem obserwacji
Arthroscopic Latarjet Procedure with 2-Screw Stabilization: Results of Treatment of 156 Cases with a Minimum of 2-Year Follow-Up. Multicenter Study
Autorzy:
Brzóska, Roman
Błasiak, Adrian
Solecki, Wojciech
Laprus, Hubert
Kiciński, Maciej
Grzegorzewski, Andrzej
Kordasiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409208.pdf
Data publikacji:
2022-09-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
artroskopia
niestabilność stawów
staw ramienny
wyniki
arthroscopic treatment
joint instability
shoulder joint
outcomes
Opis:
Wstęp. Artroskopowe leczenie operacyjne niestabilności stawu ramiennego wiąże się z dużym odsetkiem opisywanych nawrotów- od 10,8% do 21,1%. Nawroty występują najczęściej u młodych mężczyzn uprawiających sporty kontaktowe. Ubytki kostne głowy kości ramiennej i panewki, predysponują do kolejnych zwichnięć i do niepowodzenia leczenia chirurgicznego. Jest to grupa, w której zabiegi „kostne”, takie jak artroskopowa procedura Latarjet a priori, mogą zminimalizować ryzyko nawrotu niestabilności. Materiał i metody. Do badania włączono pacjentów z urazową, jednokierunkową niestabilnością przednią stawu ramiennego, leczonych od 2009 do 2016 roku w dwóch ośrodkach artroskopową metodą Latarjet. Oceniono wyniki kliniczne, w tym zakres ruchu, Subiektywną Ocenę Stawu Ramiennego i punktację w skali Walch-Duplay. Odnotowano powikłania pooperacyjne. Wyniki. Ocenie poddano 156 pacjentów w okresie co najmniej 2 lata po operacji. Średni czas obserwacji wyniósł 43±18 miesięcy. Średni wiek pacjentów w momencie operacji wynosił 27,9 (16-53) lat. Odnotowano 8 (5%) przypadków nawrotu niestabilności, w tym 6 zwichnięć i dwa przypadki nawracającego podwichnięcia operowanego stawu. Średnia punktacja Walch-Duplay wzrosła z 30±19 przed operacją do 83±16 (p<0,05). Średnia utratę rotacji zewnętrznej wynosiła 11,8⁰ (0-70) (p<0,05) w porównaniu ze stawem ramiennym po stronie przeciwnej. Średnia Subiektywna Ocena Stawu Ramiennego wyniosła 92,8±9,4%. Dwudziestu pięciu (15,8%) pacjentów zgłaszało subiektywną obawę przed powrotem do sportu. Jedenastu (7%) pacjentów odczuwało ból przedniego przedziału operowanego barku. Liczba operacji rewizyjnych wyniosła 14 (8,9%). Wnioski. 1. Artroskopowa procedura Latarjet zapewnia zadowalające wyniki kliniczne w leczeniu niestabilności przedniej stawu ramiennego. 2. Częstość powikłań i nawrotów nie wzrasta z czasem i jest porównywalna z wynikami opisanymi w piśmiennictwie.
Background. Various arthroscopic stabilization procedures are associated with recurrence rates ranging from 10.8% to 21.1%. Recurrences occur especially in young male patients participating in contact sport activities. Bony defects of the humeral head and the glenoid predispose not only to subsequent dislocations but also to failure of surgical treatment. This is the group where "bony" procedures such as arthroscopic Latarjet are recommended to provide better stability as the primary treatment. Material and methods. Patients with traumatic unidirectional anterior shoulder instability treated from 2009 to 2016 with an arthroscopic Latarjet procedure operated on in two centres. Clinical results, including range of motion, Subjective Shoulder Value and Walch-Duplay score, and postpoperative complications were evaluated. Results. 158 patients were available for follow-up at a minimum of 2 years after surgery. The mean follow-up was 43±18 months. Mean age at the time of surgery was 27.9 (16-53) years. At final follow-up, 8 cases of recurrent instability were identified, including 6 cases of recurrent dislocation and two cases of recurrent subluxation. Mean Walch-Duplay score increased from 30±19 preoperatively to 83±16 (p<0.05) at the last follow-up. An average loss of external rotation of 11.8⁰ (0-70) (p<0.05) when compared with the contralateral shoulder was observed at the last follow-up. Mean Subjective Shoulder Value score was 92.8±9.4%. 8 (5%) patients presented with loss of shoulder stability. 25 (15.8%) patients reported subjective return to sport anxiety. Eleven (7%) patients complained of anterior compartment pain. The total number of revision surgeries was 14 (8.9%). Conclusions. 1. The arthroscopic Latarjet procedure can achieve satisfactory clinical outcomes for the treatment of anterior shoulder instability 2. The rate of complications and recurrence does not increase with time and is comparable at a minimum of 2 years’ follow-up to early results described in literature.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(4); 223-237
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies