Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "trauma theory" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Sin Sick: Moral Injury in War and Literature by Joshua Pederson (A Book Review)
Autorzy:
Arminio, Angelo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076968.pdf
Data publikacji:
2022-06-15
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
trauma theory
war literature
trauma
moral injury
Opis:
Joshua Pederson’s Sin Sick: Moral Injury in War and Literature proposes the use of moral injury – a psychological concept describing the affliction of those who break their moral code when committing despicable acts – as a framework through which war narratives of the American War on Terror can be productively read without resorting to the controversial idea of perpetrator trauma, which seems to excuse veterans as victims of the war. Pederson provides the reader with a clinical overview of the condition as well as a first literary theory of moral injury as a manifestation of various forms of excess through a genealogical reading that includes analyses of Dostoevsky’s Crime and Punishment and Camus’ The Fall. Sin Sick appears as a step in the right direction as it addresses in a timely manner a blind spot in trauma theory using a concept that more accurately describes a specific type of suffering. In the author’s mind the very term “moral injury” entails an acknowledgement of the soldiers’ wrongdoing, and this allows him to defend contemporary war writers from critics accusing them of using a narrow point of view that focuses on the pain of the American protagonists and hides the suffering of their victims. Ultimately, the study introduces readers to a fresh way to understand the psychological pain of perpetrators and seeks to inaugurate a new branch of studies that can run in parallel with trauma theory.
Źródło:
Review of International American Studies; 2022, 15, 1; 149-154
1991-2773
Pojawia się w:
Review of International American Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Ever Happened to My Peace of Mind? Hag Horror as Narrative of Trauma
Autorzy:
Fisiak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641430.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Grande Dame Guignol
hag horror
trauma theory
Gothic
Opis:
In his pioneering study of Grande Dame Guignol (also referred to as hag horror or psycho-biddy), a female-centric 1960s subgenre of horror film, Peter Shelley explains that the grande dame, a stock character in this form of cinematic expression, “may pine for a lost youth and glory, or she may be trapped by idealized memories of childhood, with a trauma that haunts her past” (8). Indeed, a typical Grande Dame Guignol female protagonist/antagonist (as these two roles often merge) usually deals with various kinds of traumatic experiences: loss of a child, domestic violence, childhood abuse, family conflicts or sudden end of career in the fickle artistic industry, etc. Unable to cope with her problems, but also incapable of facing the inevitable process of aging and dying, she gradually yields to mental and physical illnesses that further strengthen the trauma and lead to her social exclusion, making her life even more unbearable. Unsurprisingly, scholars such as Charles Derry choose to name psycho-biddies horrors of personality, drawing attention to the insightful psychological portrayal of their characters. Thus, it would be relevant and illuminating to discuss films such as Die! Die! My Darling! (1965) and Whoever Slew Auntie Roo? (1971) as narratives of trauma. This will be the main concern of my article.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2019, 9; 316-327
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dotykalna trauma: o geście artystycznym Brachy L. Ettinger
Touching Trauma: On the Artistic Gesture of Bracha L. Ettinger
Autorzy:
Kisiel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699506.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Bracha L. Ettinger
teoria macierzy
sztuka
trauma
gest
Mizocz
Inny
matrixial theory
art
gesture
Other
Opis:
Niniejszy artykuł poświęcony jest twórczości Brachy L. Ettinger – izraelskiej artystki, autorki teorii macierzy, psychoanalityczki, feministki oraz córki Żydów ocalonych z Holokaustu – zarówno w jej aspekcie teoretycznym, jak i artystycznym. Autorka stara się dowieść, że artystyczny gest Ettinger jest zarazem ucieleśnieniem niemal bezgranicznej bliskości względem traumatycznych wydarzeń oraz chwytem wywołującym w widzach zawieszenie rozróżnienia na to, co teraz, i to, co już minione, oraz na to, co obecne, i na to, co już nie. Uściślając, gest staje się zabiegiem zdolnym ukierunkować widza na traumatyczne doświadczenie Innego. Jak Ettinger sama przyznaje, w jej pracy teoria i sztuka są ze sobą niezwykle mocno związane; niniejszy artykuł stara się podążać podobną drogą i podejmuje próbę pokazania, jak te dwie instancje wzajemnie na siebie wpływają w twórczych transformacjach. Autorka artykułu rozpoczyna od omówienia techniki artystycznej stosowanej przez Ettinger, jej ujęcia traum(y) oraz pamięci w perspektywie teorii macierzy. Następnie, podejmuje się interpretacji wybranych obrazów z najsławniejszej serii Ettinger – Eurydice, opartych na fotografii prowadzonych na stracenie nagich kobiet z getta w Mizoczu, wykonanej w 1942 roku, a także dzieł przywołujących figurę matki. Obrazy te są odczytywane poprzez pryzmat takich pojęć, jak między innymi trauma świata oraz fort/da. Ponadto, artykuł sugeruje, w jaki sposób etyczny potencjał wybranych pojęć Ettinger znajduje zastosowanie w jej praktyce artystycznej.
The article focuses on both theoretical and artistic activities of Bracha L. Ettinger, an Israeli artist, author of the matrixial theory, psychoanalyst, feminist, and daughter of Holocaust survivors. It endeavours to prove that Ettinger’s artistic gesture – on the one hand – stands for almost-borderless closeness to traumatic events and – on the other hand – may occasion the viewer’s suspension between such notions as now and then or presence and absence. To specify, it attempts to demonstrate that gesture can move the viewer towards the traumatic experience of the Other. As Ettinger herself admits that in her case art and theory are strongly interconnected, this article follows a similar path, trying to show how these two instances affect each other in a productive way. The article begins with an introduction to Ettinger’s artistic technique, the notion of trauma(s) in her oeuvre, and the matrixial take on memory. It moves on to the interpretation of chosen paintings from Ettinger’s most famous series, Eurydice, based on the 1942 picture of the execution of naked women in the Mizocz ghetto, and of selected works of art with a mother theme; these artworks are read through the prism of, among others, the trauma of the World and the fort/da game. Lastly, the article hints at ethical implications of chosen Ettingerian concepts that apply to the aesthetic practice.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 138-162
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie więzi w kontekście rozwoju biopsychospołecznego człowieka
The importance of attachment in the context of the human biopsychosocial development
Autorzy:
Piekacz, A.
Trepka-Starosta, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/327062.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
przywiązanie
rozwój społeczny
trauma rozwojowa
teoria poliwagalna
neuroafektywny model relacyjny
NARM
attachment
social development
developmental trauma
polyvagal theory
NeuroAffective Relational Model
Opis:
W wielu opracowaniach naukowych jako znaczący czynnik ochronny przed występowaniem problemów społecznych, wskazuje się prawidłowe więzi społeczne. Dojrzałe zachowania społeczne będące fundamentem związku jednostki z grupą/ zbiorowością są mocno zakorzenione w historii rozwoju relacji przywiązania. W sytuacji gdy zaburzona jest relacja przywiązaniowa we wczesnym dzieciństwie dochodzi do trwałych zmian w rozwoju psychicznym jednostki. U osób z traumą relacyjną występują poważne trudności z regulacją i modulacją pierwotnych emocji, takich jak strach i wściekłość. Część tych symptomów stanowią również tendencje do zachowań impulsywnych (Liotti, Farina, 2016). Tak rozumiana trauma zaburza lub całkowicie uniemożliwia zdolność budowania relacji społecznych. Współczesna wiedza o człowieku skłania do holistycznego rozumienia wzajemnych powiązań między ciałem a umysłem. Dzięki neuronaukom wiadomo, że pewne struktury mózgu, czy szlaki nerwowe nie są w stanie się prawidłowo rozwinąć czy dojrzeć bez bliskiego kontaktu z drugim człowiekiem. Struktury mózgu regulujące reakcje przywiązaniowe nie dojrzewają samoistnie – do ich rozwoju potrzebny jest kontakt z drugim człowiekiem. Człowiek jest jednością biopsychospołeczną, a więc wszelkie doświadczenia społeczne mają wpływ na stan biochemiczny organizmu i przekładają się na jego reakcje behawioralne. Celem artykułu jest przedstawienie aktualnych doniesień naukowych z obszaru badań nad więziami w pojęciu biopsychospołecznym. Poprzez zestawienie różnych koncepcji wskazanie na potrzebę uwzględniania rozwoju relacji przywiązania w profilaktyce problemów społecznych.
In many scientific studies, social bonds are indicated as a significant protective factor against the occurrence of social problems . Mature social behaviors that are the foundation of the individual's relationship with the group / collectivity are deeply rooted in the history of the development of attachment relations in the early stages of human life. In a situation where an attachment relationship is disturbed in early childhood permanent changes in the psychological development occur. People with relational trauma have serious difficulties regulating and modulating their original emotions, such as fear and rage. Some of these symptoms also constitute tendencies to impulsive behaviors (Liotti, Farina, 2016). Trauma understood in this way disturbs or completely prevents the ability to build social relations. Contemporary knowledge about a human being leads to a holistic understanding of the mutual connections between the body and the mind. Thanks to neurosciences, it is known that certain brain structures or nerve pathways are unable to properly develop or mature without close contact with another human being. Brain structures that regulate attachment reactions do not self-ripen – they need contact with another human being to develop them. Man is a biopsychosocial unity, and therefore all social experiences have an impact on the biochemical state of the body and translate into its behavioral responses. The aim of the article is to present current scientific reports from the area of research on ties in the biopsychosocial concept. By comparing different concepts, the need to consider the development of attachment relations in the prevention of social problems.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 387-396
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Traumatyczna niepamięć: doświadczenie Wielkiej Wojny w polskiej literaturze dwudziestolecia
Autorzy:
Szczepan, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636896.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Great War in literature, trauma theory, Polish literature 1918–1939, Andrzej Strug, Józef Wittlin, Jan Żyznowski
Opis:
Traumatic Nonmemory: the Experience of the Great War in Polish Literature of the Interwar PeriodThe aim of the article is to show the possibility of changing the angle from which we perceive Polish literature on World War I written in the interwar period. In Polish literary studies, there is a dominating tendency to see the Great War exclusively in terms of political event which led Poland to regain its independence; in other words, as a theme or motive of a politically oriented literature. Yet, there were many writers who considered the war a cruel and traumatic event which radically changed their ways of experiencing reality. Thus, the paper’s goal is to show how the Great War might be perceived as a modern even and how its influence on literary expression might be considered. Having provided an overview of trauma as a modern concept and basic premises of cultural trauma theory, the present paper subsequently investigates three specimens of interwar Polish literary production and discusses them within the framework of trauma studies so as to show how this kind of reading might prove beneficial to one’s perception of modern Polish literature.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2014, 4(22)
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Beyond the Breakdown of Communication: Exploring Obstacles to Communicating in the Novels of Doris Lessing
Autorzy:
Kamińska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888789.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Doris Lessing
literature
Jacques Lacan
trauma theory
memoir
silence
Opis:
This paper aims to explore the breakdown of communication in the novels written by Doris Lessing, and investigate into the nature of experience that is conveyed despite the failure of language. Lessing’s fiction is abundant with the symptoms of breakdown, and the heroines’ experience is often rendered by means of fragmentation of the narrative form. Anna Wulf, the heroine of The Golden Notebook, can only deal with her experience by writing about it in separate notebooks; the protagonist of Memoirs of a Survivor delivers a most confusing memoir in which facts and events intertwine with dreams and visions. According to Lacan’s theory of the three registers of human experience, the real, the symbolic and the imaginary, language fails in the face of the real. Nevertheless, the twentieth-century trauma theory allows for investigating into the realm of the real. Critics such as Cathy Caruth and Geoffrey Hartman emphasise the importance of reaching for what is without words, reading despite the silence and fragmentation. By applying their approach to Doris Lessing’s fiction one can truly appreciate her recognition of the human condition in the modern world, and read beyond the breakdown of communication.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2012, 21/1; 95-105
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies