Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "transhumance" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Materiały neolityczne i z epoki brązu z Bieszczadów Wysokich. Odkrycia z 2016 roku
Neolithic and Early Bronze Age material from High Bieszczady Mts. Discoveries 2016
Autorzy:
Pelisiak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567561.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
Neolithic
Early Bronze Age
Bieszczady Mts. transhumance
Opis:
The surface surveys carried out in 2016 in the High Bieszczady Mts. were focused of the massifs of Połonina Caryńska, Połonina Wetlińska, Wielka and Mała Rawka, Wielki and Mały Dział and on the region Wetlina-Moczarne. Field works resulted in discovery of 29 new archaeological sites. Except one of them all the sites come from Neolithic and Early Bronze Age. They are located in various landscapes, first of all on the high altitude Sub-Alpine zones (1000–1300 m a.s.l.). The discovered sites confirms mountain transhumance practiced in the High Bieszczady Mts. during the Neolithic and Bronze Age.
Źródło:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego; 2017, 38; 237-248
0137-5725
Pojawia się w:
Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Neolithic and Bronze Age finds from the High Bieszczady Mountains. Discoveries from 2017-2019
Autorzy:
Pelisiak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035485.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Bieszczady Mountains
Carpathians
lithic artefacts
transhumance
Neolithic
Bronze Age
Opis:
By 2019 more than 70 sites had been discovered in the area of the High Bieszczady Mountains, most of them located within the Połonina Wetlińska massif. The sites discovered in 2017-2019 constitute two groups: sites represented by (1) single artefacts (Wetlina 56, 57, 58, 59, 61, 63, 64, 65, Bukowska Pass, site 1) and (2) small series of artefacts (Wetlina 54, 55, 60, 62). Both groups include artefacts datable to the Late Neolithic and the Bronze Age. Moreover, there are no sufficient grounds to claim homogeneity of assemblages found in Wetlina 54, 55, 60 and 62. It is possible that at least some of these sites could have been used many times during the Late Neolithic and Bronze Age periods. These finds confirm seasonal use of the High Bieszczady for grazing animals, probably within a system similar to the transhumant pastoralism practiced in European mountains.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2021, 56; 87-102
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakon vlahom (Ius Valachicum) in the charters issued to Serbian medieval monasteries and kanuns regarding Vlachs in the early ottoman tax registers (defters)
Autorzy:
Luković, Miloš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909923.pdf
Data publikacji:
2015-11-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
transhumance
katun
Middle Ages
Vlachs
Zakon Vlahom
medieval charters to monasteries
defters
Opis:
The transhumant type of livestock breeding (mostly sheep, sometimes goats) in the Balkans has Old Balkan roots. It was most frequent in the Balkans in the Middle Ages. This type of livestock breeding was pursued by the locals – Vlachs (even before the arrival of the Slavs), as their only professional activity. Over time, it became very popular, being also adopted by the population of Slavic origin. In the Serbian medieval state, as well as in other Balkan Christian states, there were no regulations that would uniformly regulate the position of the Vlachs. Regulations regarding the position of the Vlachs can usually be found in the foundation or donation charters of the monasteries. In the few charters from the first half of 14th century rules regarding the Vlachs were grouped under the common name Zakon Vlahom. Apart from this, common law applied to them as well. In conquering the Christian lands in the Balkans in the 14th and 15th centuries, the Ottoman state initially held certain lands and regions in a vassal status, and the sanjaks were formed following their definite subjugation and the liquidation of the vassal status, within the subjugated lands or regions. After the formation of a particular sanјak a tax list was immediately established, and that is how Ottoman Tax Registers (defters) were created. In each defter of the particular sanјak in the early Ottoman period (second half of the 15th and the beginning of the 16th century) there existed a regulation known as kanun, regulating the duties of the Vlachs. They contained rules and legal traditions of common law, that had existed earlier in the territories of the subjugated Balkan Christian states.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2015, 22, 1; 29-47
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny fragmentaryzacji osadnictwa wołoskiego w rejonach Olimpu i Vermio w XIX i na początku XX wieku
Fragmentarisation of the Vlach settlement in the Olympus and Vermio areas at the turn of 19th and 20th centuries
Autorzy:
Paszkiewicz, Jędrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32315007.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Vlachs
Olympus
Vermio
Kato Vermio
Xirolivado
Livadi
Veroia
transhumance
Wołosi
Olimp
Weria
transhumancja
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie, na podstawie ustaleń historiografii, ewolucji najważniejszych ośrodków osadnictwa wołoskiego w rejonach Olimpu i Vermio. Umocniły się one w następstwie wędrówek ludności z obszaru Pindosu, w XVIII i XIX wieku. W przypadku Olimpu kulminacja migracji przypadła na drugą połowę XVIII wieku, a w rejonie Vermio na pierwsze trzy dekady XIX wieku. Ukształtowane wówczas enklawy osadnicze, związane z Livadi, Kato Vermio, Xirolivado, w kolejnych dekadach ulegały rozczłonkowaniu. Choć część ludności kontynuowała wcześniejszą działalność ekonomiczną i jeszcze w XIX wieku utrzymywała kontakty z „macierzystymi” osadami z Pindosu, większość uległa asymilacji z Grekami. Wołosi zasilali greckojęzyczne społeczności miejskie w Werii (Veroia), Naoussie i Katerini, rezygnowali z gospodarki transhumancyjnej i tradycyjnego języka oraz migrowali do Rumunii.
The aim of the article is to describe, on the basis of historiography, the evolution of main Vlach settlements located in the Olympus and Vermio regions. All they were created as the results of migrations of the population from the Pindos area at the turn of the 18th and 19th century. The culmination of these movements fell on the second part of the 18th (Olympus) and the first part of the 19th century (Vermio). During the following decades the Vlach enclaves, such as Livadi, Kato Vermio or Xirolivado experienced a gradual fragmentarisation. Although the part of the population continued traditional forms of economic activity and kept in contact with its „native” settlements from the Pindos area, the majority became assimilated with the local Greek population. Vlachs supplied Greek-speaking communities in Veroia, Naoussa, Katerini, abandoned the transhumant economy, traditional dialects and migrated to Romania.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 365-380
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Seasonal pastoral exploitation of forests in the area of Subcarpathia in the 15th and 16th century
Autorzy:
Jawor, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909995.pdf
Data publikacji:
2016-02-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ius Valachicum
Wallachian pastoralism
transhumance
Poland in the 15th-16th century
Opis:
The arguments included in the article were based on a small number of information preserved in the sources, which concern a seasonal presence of the Wallachian shepherds in the areas situated north of the line designating the scope of permanent (year-round) rural settlements founded on the Wallachian law. It was practised both in forests belonging to the king as well as in private estates throughout all seasons. This research resulted in the thesis stating that groups of the Wallachian shepherds led a seasonal grazing of their herds in the submontane areas already in the 15th century. Various factors, primarily of an economic nature, made these pastoral activities disappear or, at least, made them significantly limited at the turn of the 16th and 17th century. Pastoralism of a transhumance type existed throughout the entire period under discussion, in modern sources referred to as koszarnictwo (transhumance herding), consisting in periodic migrations of pastoral groups from permanent villages. Similarly to what I have claimed in my previously published research on the Wallachian pastoralism in the Carpathian areas, there are no indications in the sources, which would justify a thesis for a long time widespread in historical studies, on the presence of a nomadic phase in the history of the Wallachian colonization in the Polish areas. Also in the case of the areas currently studied, its existence can be given no confirmation.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2016, 23, 1; 175-181
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sezonowe migracje pasterzy na Bałkanach: charakter, historia, transformacje
Autorzy:
Luković, Miloš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631848.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Balkans
herders
seasonal migrations
historical background
transhumance movement
Bałkany
pasterze
sezonowe migracje
historia
transhumancja
Opis:
W trakcie długiego okresu historycznego głównym rodzajem pasterstwa na Półwyspie Bałkańskim były migracje sezonowe pasterzy z wielkimi stadami owiec (lub, w mniejszym stopniu, kóz) między letnimi a zimowymi pastwiskami. Podczas lata wypasano swoje stada na pastwiskach w wysokich górach, podczas gdy jesienią owce zaganiano do ciepłych nizin nadmorskich oraz do ciepłych kotlin i dolin rzek, w których było na tyle dużo trawy, że owce mogły przetrwać do wiosny i kolejnego okresu wegetacyjnego w górach. Działalność pasterska tego rodzaju ciągle ulegała zmianom. Był to długi, kilkuwieczny proces, który przechodził przez różne etapy i rozwijał się różnie w poszczególnych częściach Półwyspu Bałkańskiego (w zależności od konkretnych geograficznych, społecznych i politycznych warunków i okoliczności). Mimo wszelkich zmian, których doświadczyły w średniowieczu i podczas kilku stuleci rządów osmańskich na Bałkanach, wielkie sezonowe migracje pasterzy trwały aż do XX wieku. W zredukowanej i zmodyfikowanej formie istnieją do dziś. W niniejszej pracy rozważane są następujące kwestie: wpływ zmian politycznych od końca XVIII do początku XX wieku na sezonowe migracje pasterzy na Bałkanach; świadectwa podróżników i badania dotyczące Bałkanów związane z sezonowymi migracjami pasterzy; niedawne (reliktowe) strefy sezonowych migracji pasterzy na Bałkanach; charakter migracji sezonowych pasterzy na Bałkanach; organizacja społeczna i status pasterzy wołoskich na Bałkanach w średniowieczu oraz zmiany statusu i sposobu organizacji migracji sezonowych w okresie osmańskim. W związku z tym konieczne jest również wyjaśnienie pojęcia Półwysep Bałkański/Bałkany.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sezonowe migracje pasterzy na Bałkanach: charakter, historia, transformacje
Autorzy:
Luković, Miloš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632350.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Balkans
herders
seasonal migrations
historical background
transhumance movement
Bałkany
pasterze
sezonowe migracje
historia
transhumancja
Opis:
was based on seasonal movements of people and their large sheep or (to a lesser extent) goat flocks between summer and winter pastures. During the summer livestock was grazed on high pastures in the mountains, and in the autumn it was driven to warm coastal plains, dales or river valleys where there was enough grass until the next spring vegetation season in the mountains. This type of animal husbandry was subject to constant change in a centuries-long process which saw different phases and took different courses in different parts of the Balkans (depending on the concrete geographical, social and political circumstances). For all changes it had undergone during the medieval period and a few centuries of Ottoman rule, the practice of large-scale seasonal livestock migration continued until the twentieth century. The practice still survives, though on a considerably reduced scale and in a modified form. This paper discusses the following questions: the influence of political changes on seasonal livestock movements in the Balkans from the end of the eighteenth century to the beginning of the twentieth century; information about seasonal livestock movements in the Balkans provided by travellers and scholars; recent zones of seasonal livestock movements in the Balkans; the social organization and status of Vlach herders in the Balkans in the middle ages; changes in the status and mode of organization of seasonal herders in the Ottoman period. In this connection, the term “the Balkan Peninsula/the Balkans” has been clarified.
W trakcie długiego okresu historycznego głównym rodzajem pasterstwa na Półwyspie Bałkańskim były migracje sezonowe pasterzy z wielkimi stadami owiec (lub, w mniejszym stopniu, kóz) między letnimi a zimowymi pastwiskami. Podczas lata wypasano swoje stada na pastwiskach w wysokich górach, podczas gdy jesienią owce zaganiano do ciepłych nizin nadmorskich oraz do ciepłych kotlin i dolin rzek, w których było na tyle dużo trawy, że owce mogły przetrwać do wiosny i kolejnego okresu wegetacyjnego w górach. Działalność pasterska tego rodzaju ciągle ulegała zmianom. Był to długi, kilkuwieczny proces, który przechodził przez różne etapy i rozwijał się różnie w poszczególnych częściach Półwyspu Bałkańskiego (w zależności od konkretnych geograficznych, społecznych i politycznych warunków i okoliczności). Mimo wszelkich zmian, których doświadczyły w średniowieczu i podczas kilku stuleci rządów osmańskich na Bałkanach, wielkie sezonowe migracje pasterzy trwały aż do XX wieku. W zredukowanej i zmodyfikowanej formie istnieją do dziś. W niniejszej pracy rozważane są następujące kwestie: wpływ zmian politycznych od końca XVIII do początku XX wieku na sezonowe migracje pasterzy na Bałkanach; świadectwa podróżników i badania dotyczące Bałkanów związane z sezonowymi migracjami pasterzy; niedawne (reliktowe) strefy sezonowych migracji pasterzy na Bałkanach; charakter migracji sezonowych pasterzy na Bałkanach; organizacja społeczna i status pasterzy wołoskich na Bałkanach w średniowieczu oraz zmiany statusu i sposobu organizacji migracji sezonowych w okresie osmańskim. W związku z tym konieczne jest również wyjaśnienie pojęcia Półwysep Bałkański/Bałkany.
Źródło:
Res Historica; 2015, 40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jawornica czy Jafornycia? O alternatywnym pochodzeniu nazwy oronimu z Beskidu Małego
Jawornica or Jafornycia? Alternate Origin oronym from the Beskid Mały Mountains
Autorzy:
Płonka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216078.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wadowickie Centrum Kultury im. Marcina Wadowity
Tematy:
Blueberry
Illyrians
Jawornica
Ojkonym
Oronym
Rotacism
Sycamore
Transhumance
Vallachian
Borówka
Ilirowie
Ojkonim
Oronim
Rotacyzm
Jawor
Wołoszczyzna
Opis:
In Poland many toponyms, in particular oronyms (names of mountains) is of volochian origin. One of the most frequent ethymologic roots in Poland is the name of sycamore three (Acer pseudoplatanus L.), namely derivatives of Polish “jawor”. Following prof. Janusz Rieger and his studies on Polish valachisms we try to question the common view that the oronym “Jawornica” near Andrychów comes from the name of the sycamore, instead trying to support the opinion that it may come from “Jafornycia” which is a derivate of Valachian “Jafar”/”Jafer” meaning the green, leafy stems of a popular forest shrublet of eatable berries (the blueberry). We support this view i.a. by comparing it to the ethymology of another oronym – “Leskowiec”, of a better documented history.
Źródło:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny; 2022, 25; 133-151
1505-0181
Pojawia się w:
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies