Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "transcendental philosophy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Fenomenologia [„Encyklopedia Brytyjska”: wersja I]
    Phenomenology
    Autorzy:
    Husserl, Edmund
    Bekrycht, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950182.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    phenomenology
    transcendental philosophy
    phenomenological reduction
    psychology.
    Opis:
    This text is the ‘first draft” (erster Entwurf) of Edmund Husserl’s article for the 14th edition of the Encyclopedia Britannica. The text had four versions (A, B, C, D) and it received its final version after many months of work. This ‘first draft’ has a cognitive value as it reflects Husserl’s spontaneous intuitions about understanding of phenomenology and a phenomenological method in the vein of transcendental philosophy, which he has created, developed, improved and on and on modified.
    Źródło:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2015, 4, 2; 102-121
    2299-1875
    Pojawia się w:
    Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogika transcendentalna. Kanta filozofia umysłu oraz jego filozofia filozofii jako projekt wychowawczy
    Transcendental Pedagogy. Kant’s Philosophy of Mind and Philosophy of Philosophy as an Educational Project
    Autorzy:
    Banaszkiewicz, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139083.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    rozum
    krytyka
    umysł
    filozofia
    wychowanie
    kształcenie
    filozofia transcendentalna
    Oświecenie
    reason
    critique
    mind
    philosophy
    upbringing
    education
    transcendental philosophy
    Enlightment
    Opis:
    Filozofia umysłu, w tym przede wszystkim sama filozofia krytyczna (transcendentalna krytyka rozumu), oraz filozofia filozofii Kanta przedstawione tu zostają jako jedyne w swoim rodzaju przedsięwzięcie wychowawcze. Tytułowa pedagogika transcendentalna (termin zaproponowany przeze mnie na użytek tego tekstu) nie stanowi teorii wychowania, lecz jego praktykę. Realizuje się ona na dwu płaszczyznach — (samo)wychowanie i (samo)kształcenie rozumu w krytyce oraz (samo) wychowanie i (samo)kształcenie człowieka w filozofii. Jest ona transcendentalna, tzn. nieempiryczna, ponieważ stanowi pewien system przekształceń mentalnych dokonywanych in abstracto w, jeśli wolno tak się wyrazić, mentalnej przestrzeni ludzkiej samoświadomości za pomocą narzędzi najzupełniej dyskursywnych i spekulatywnych. Krytyka rozumu oraz Kantowska filozofia filozofii ujęte zostają tutaj nie tylko jako narzędzia i metody tego swoistego procesu wychowawczego, lecz także, a właściwie przede wszystkim, jako transformacyjna praktyka intelektualna. Pojęcia wychowania, wychowanka i wychowawcy z płaszczyzny stricte pedagogicznej zostaną tu przeniesione w dziedzinę interpretacji Kanta koncepcji filozofii (w tym transcendentalnej krytyki rozumu), która zaprezentowana zostanie jako narzędzie kształtowania umysłu najprzód własnego, w dalszej zaś kolejności cudzego. Tekst podzielony jest na dwie podstawowe części: pierwsza poświęcona jest krytyce rozumu ujętej jako tegoż rozumu dyscyplinowanie i kształcenie, druga traktuje o filozofii jako narzędziu wychowania człowieka.
    The philosophy of mind, and especially the critical philosophy (transcendental critique of reason) and philosophy of philosophy are presented here as a unique pedagogical endenavour. The work’s titular transcendental pedagogy (which is a term proposed by me solely for the use of the following paper) does not mean the theory of upbringing, but rather it’s practice. It works on two seperate levels: (self)upbringing and (self) education of reason in the critique, and (self)upbringing and (self)education of human in philosophy. It is transcendental, which means non-empirical, as it is a system of mental transformations made in abstracto in, so to speak, mental space of human selfconsciousness by means of entirely discursive and speculative tools. The critique of reason and Kant’s philosophy of philosophy are taken not only as tools and methods of this peculiar pedagogical process, but most of all as transformational intelectual practice. The concepts of upbringing, upbringee and upbringer are moved from the strictly pedagogical level into the field of the interpretation of Kant’s conception of philosophy (including the transcendental critique of reason). This philosophy is then shown as a tool for shaping both one’s own and the other’s minds. The paper is divided into two basic parts: the first one talks about the critique of reason as a discipline and education of reason, and the other one discusses philosophy as a tool for upbringing the human.
    Źródło:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 110-131
    2450-4491
    Pojawia się w:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transcendentalno-pragmatyczne uzasadnienie etyki dyskursu i współodpowiedzialności Karla-Otto Apla
    Karl-Otto Apels Transcendental-Pragmatic Justification of Discourse Ethics and Ethics of Responsibility
    Autorzy:
    Filipiak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945735.pdf
    Data publikacji:
    2017-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    philosophy of communication
    discourse ethics
    ethics of responsibility
    transcendental philosophy
    transcendental pragmatics
    ultimate justification
    filozofia komunikacji
    etyka dyskursu
    etyka odpowiedzialności
    filozofia transcendentalna
    transcendentalna pragmatyka
    ostateczne uzasadnienie
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the discourse ethics postulated by Karl-Otto Apel. This is an original project of the German philosopher, which is a result of linguistic, hermeneutic and pragmatic transformation of transcendental philosophy. In this form the discourse ethics is the embodiment of the idea of the communication turn in philosophy and thus grains the notion of prima philosophia in Apel’s considerations. Transcendental and communication aspect of ethics allows Apel to formulate a postulate of validation of not only specific situational ethical norms but also the principle of ethics itself. The idea is reflected in the postulate of final justification. The dialectics of the ideal and real communication community is, on the one hand, to overcome the aporias of transcendental philosophy and, on the other hand, to retain its fundamental claims. Discourse ethics and coresponsibility are the ultimate response to the threats of the contemporary world, resulting from globalization or technicisation of life.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2017, 39 (4)
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transcendentalność i historyczność doświadczenia estetycznego.Koncepcja Richarda Schaefflera
    Transcendentality and Historicity of Aesthetic Experience. Richard Schaefflers concepti
    Autorzy:
    Wolsza, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015604.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    doświadczenie estetyczne
    doświadczenie historyczne
    doświadczenie transcendentalne
    estetyka
    historyzm
    transcendentalizm
    transcendentalna filozofia
    transcendentalna metoda
    aesthetic experience
    historical experience
    transcendental experience
    aesthetics
    historicism
    transcendentalism
    transcendental philosophy
    transcendental method
    Opis:
    In his theory of aesthetic experience, Richard Schaeffler proposes the synthesis of transcendental and historical reflection. The aesthetic experience is an a priori and historically conditioned dialogue with reality. Transcendental philosophy asserts that the a priori structures of reason enable the constitution of the object of experience. Historical philosophy, on the other hand, claims that these structures are historical and contingent. According to Schaeffler, these structures change under the influence of the content of aesthetic experiences, namely paradoxical content. Under the influence of these paradoxes, the structures of aesthetic consciousness are modified. The changes in the structures of consciousness cause the aesthetic experience (and any human experience) to asymptotically approach reality. W swojej teorii doświadczenia estetycznego Richard Schaeffler proponuje syntezę refleksji transcendentalnej i historycznej. Doświadczenie estetyczne jest a priori i historycznie uwarunkowanym dialogiem z rzeczywistością. Filozofia transcendentalna twierdzi, że a priori struktury rozumu umożliwiają ukonstytuowanie się przedmiotu doświadczenia. W przeciwieństwie do tego filozofia historyczna twierdzi, że struktury te są historyczne i przygodne. Według Schaefflera struktury te zmieniają się pod wpływem treści przeżyć estetycznych, czyli treści paradoksalnych. Pod wpływem tych paradoksów modyfikowane są struktury świadomości estetycznej. Zmiany w strukturach świadomości powodują, że doświadczenie estetyczne (i każde doświadczenie ludzkie) asymptotycznie zbliża się do rzeczywistości. Transzendentalität und Geschichtlichkeit der Ästhetischen Erfahrung. Die Konception von Richard Schaeffler Richard Schaeffler schlägt in seiner Theorie der ästhetischen Erfahrung die Synthese von transzendentaler und historischer Reflexion vor. Die ästhetische Erfahrung ist ein apriorisch und geschichtlich bedingter Dialog mit der Wirklichkeit. Die transzendentale Philosophie behauptet, dass die apriorischen Strukturen der Vernunft die Konstitution des Gegenstands von Erfahrung ermöglichen. Die historische Philosophie behauptet dagegen, dass diese Strukturen geschichtlich und kontingent sind. Nach Schaeffler verändern sich diese Strukturen unter den Einfluss der Inhalte von ästhetischen Erfahrungen, u.z. paradoxen Inhalte. Unter Einfluss dieser Paradoxe kommt es zur Modifizierung der Strukturen des ästhetischen Bewusstseins. Die Veränderungen der Strukturen des Bewusstseins bewirken, dass sich die ästhetische Erfahrung (und jede menschliche Erfahrung) asymptotisch der Wirklichkeit nähert.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2004, 52, 2; 439-452
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nie będzie pluralizmu form i sposobów życia bez uniwersalizmu zasad. Wywiad z Karlem-Otto Aplem
    Autorzy:
    Apel, Karl-Otto
    Rötzer, Florian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033757.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Apel
    uzasadnienie
    etyka dyskursowa
    filozofia transcendentalno-pragmatyczna
    Karl-Otto Apel
    justification
    discourse ethics
    transcendental-pragmatic philosophy
    Opis:
    W wywiadzie z Karlem-Otto Aplem, jaki przeprowadził i w roku 1987 opublikował Florian Rötzer, omówionych zostało szereg wątków rozwijanej przez Apla filozofii transcendentalno-pragmatycznej. Wywiad ukazuje, co było przedmiotem głównych sporów i dyskusji prowadzonych w owym czasie przez tego obrońcę rozumu i racjonalistycznej tradycji w filozofii, który występował przeciwko wszelkiemu radykalnemu sceptycyzmowi i znany był przede wszystkim jako filozof broniący tezy o potrzebie i o możliwości dostarczenia uzasadnienia ostatecznego. Karl-Otto Apel wyjaśnia w tym wywiadzie, jak należy tę tezę rozumieć oraz na czym polega ostateczne uzasadnienie transcendentalno-pragmatyczne. W wywiadzie wyjaśnione też zostaje, czym jest argument z performatywnej samozaprzeczalności, który wykorzystywany jest w procedurze ostatecznego uzasadniania. W swych odpowiedziach Apel odnosi się do krytyk kierowanych pod adresem etyki dyskursowej, jej „formalizmu” o kantowskiej proweniencji (krytyk zarzucających temu nurtowi etyki, iż prowadzi do likwidacji różnorodności i pluralizmu); krytyczne uwagi kieruje pod adresem rzeczników postnowoczesności i postmodernizmu. W swych wywodach Apel broni uniwersalistycznej etyki oraz Kantowskiego, czysto formalnego obrazu człowieka jako obrazu, który zarazem stwarza warunki dla kulturowego pluralizmu oraz swobodnego artykułowania niezgody, a także dla poszukiwania konsensu.
    In an interview with Karl-Otto Apel, conducted and published by Florian Rötzer in 1987, a number of issues of Apel’s transcendental-pragmatic philosophy were discussed. The interview presents what was the subject of the main debates conducted at the time by this defender of reason and rationalist tradition in philosophy, who spoke out against all radical scepticism and was known above all as a philosopher defending the thesis of the need and the possibility of providing ultimate justification. Karl-Otto Apel explains how this thesis should be understood and what the transcendental-pragmatic ultimate justification consists of. The interview also expounds what is the argument of performative self-contradiction that is used in the final justification procedure. Apel refers to the critics directed at discourse ethics, its “formalism” of Kantian provenance (critics that accuse this current of ethics that it leads to the elimination of diversity and pluralism); his critical remarks are directed at the advocates of postmodernity and postmodernism. Karl-Otto Apel defends a universalistic model of ethics and a Kantian, purely formal image of man as an image which at the same time creates conditions for cultural pluralism and free articulation of dissent, as well as for the search for consensus.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2019, 34; 81-103
    0208-6107
    2353-9631
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jana Dunsa Szkota pytanie o metafizykę
    John Duns Scotus’s Question on Metaphysics
    Autorzy:
    Surzyn, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/423146.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Duns Scotus
    scholasticism metaphysics
    transcendental science discipline: history of philosophy
    Opis:
    The understanding of scholasticism metaphysics presented in textbooks to the history of philosophy would be comprises universally in the patern dominated by followers of Thomas Aqiunas's conception. However one should be value different metaphysical conceptions of this period of scholasticism, in this the first of all so criticized by Thomas's pupils thought of John Duns Scotus. It is possible put, that Scotus's metaphysics states very important alternative for Aquinas's metaphysics, though - it should be strongly underline - at all it not locates itself in so sharp opposition in relation to solution of Aquinas. To be visible influence Scotus's thought in later centuries, for example his metaphysical intuition we can see at F. Suarez, Ch. Wolff, and also I. Kant. The novum of Scotus's approach to metaphysics in large reduction depends thereon that he asks about conditions of metaphysics possibility. This resulted with perspective of later development of metaphysics two momentous decision in its area. firstly, Scotus captured metaphysics with perspective of transcendental then it means he understood metaphysics as transcendental science. Secondly, basis of such metaphysics resulted in execution 'the criticism of reason'. From this perspective Scotus proposed understanding of the metaphysics as science on the first adequate object of human intellect. The object of it is being as being (ens inquantum ens) and in consequence the metaphysics according to Scotus is science on being and its transcendental proprieties. The metaphysics is so transcendental science - scientia transcendens.
    Źródło:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych; 2011, 23; 5-23
    0860-4487
    Pojawia się w:
    IDEA. Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geltungsnoematische Struktur als Formalismus: Werner Flachs Negation und Andersheit heute
    Noematic Validity Structure as Formalism Werner Flach’s Negation und Andersheit Today
    Autorzy:
    Krijnen, Christian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520889.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    transcendental philosophy
    Werner Flach
    a priori
    validity noematic structure
    radical foundation
    origin
    heterogeneity
    reflection
    external reflection
    absolute reflection
    self-constitution
    Hans Wagner
    Heinrich Rickert
    Kant
    Hegel
    formalism
    negation
    heterology
    Opis:
    Hegel criticizes the mode of reflection that is typical of the transcendental philosophy of his age. The present article explores the relevance of Hegel’s criticism with regard to contemporary transcendental philosophy, in particular that of Werner Flach. Christian Krijnen shows that, despite substantial modifications of Kant’s conception of transcendental philosophy, not least inspired by Hegel, contemporary transcendental philosophy absolutizes the logic of essence. More precisely, from the perspective of its mode of reflection, contemporary transcendental philosophy basically is an absolutized form of external reflection.
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2022, 47; 1-53
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hans Wagner jako neoneokantysta
    Hans Wagner as Neo-Neo-Kantian
    Autorzy:
    Pietras, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665126.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    filozofia transcendentalna
    neokantyzm
    postneokantyzm
    neoneokantyzm
    Hans Wagner
    Nicolai Hartmann
    Kant
    Hegel
    refleksja
    myślenie
    absolutność
    skończoność
    transcendental philosophy
    neo-Kantianism
    post-neo-Kantianism
    neo-neo-Kantianism
    reflection
    thinking
    absoluteness
    finitness
    scepticism
    Opis:
    The aim of the paper is to briefly present the philosophy of Hans Wagner (1917-2000) as belonging to the last phase of the development of the German transcendental philosophy. Hans Wagner’s philosophy is presented as an attempt to synthesize earlier positions developed on the basis of this tradition, namely the synthesis of: (a) neo-Kantianism with post-neo-Kantianism, (b) Kant's philosophy with Hegel's philosophy, (c) neo-Kantian transcendentalism with Husserl's transcendentalism, (d) the philosophy of transcendental subject (Kant, neo-Kantianism, phenomenology) with the philosophy of empirical subject (Hönigswald, Heidegger, Sartre). The main theoretical figure of Hans Wagner’s philosophy is the problem of two aspects of human thinking: its absoluteness and finiteness. According to Wagner development of the philosophical reflection, which we can observe on the example of the evolution of - originating from Kant - transcendental philosophy, leads to an explanation of the possibility to reconcile these two aspects of human thinking, and thus to answer the very question: how is it possible that our thinking can be both absolute and finished, and what are the consequences of this fact for the status of all cultural products of human thinking, such as: science, morality or law.
    Celem artykułu jest krótkie przedstawienie filozofii Hansa Wagnera (1917-2000) jako należącej do ostatniej fazy rozwoju tradycji niemieckiej filozofii transcendentalnej. Filozofia Wagnera przedstawiona zostaje jako próba syntezy wcześniejszych stanowisk rozwiniętych na gruncie tej tradycji, a mianowicie jako synteza: (a) neokantyzmu z postneokantyzmem, (b) filozofii Kanta z filozofią Hegla, (c) transcendentalizmu neokantystów z transcendentalizmem Husserla, (d) filozofii podmiotu transcendentalnego (Kant, neokantyzm, fenomenologia) z filozofią podmiotu konkretnego (Hönigswald, Heidegger, Sartre). Podstawową figurę teoretyczną filozofii Hansa Wagnera stanowi problem dwuaspektowości myślenia ludzkiego: jego absolutności i skończoność zarazem. Zdaniem Wagnera rozwój refleksji filozoficznej, który obserwujemy na przykładzie ewolucji pochodzącej od Kanta tradycji filozofii transcendentalnej, prowadzi do wyjaśnienia możliwości pogodzenia tych dwóch aspektów ludzkiego myślenia, a więc do odpowiedzi na pytanie: jak to możliwe, że nasze myślenie może być jednocześnie absolutne i skończone, a także – jakie są tego konsekwencje dla statusu wszystkich kulturowych wytworów ludzkiego myślenia, takich jak: nauka, moralność czy prawo. 
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2018, 39
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Husserl’s transcendental phenomenology and the project of science
    Autorzy:
    Wesolowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437547.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    philosophy
    consciousness
    transcendental reduction
    subjectivity
    cognition
    Opis:
    The article presents Edmund Husserl’s idea of transcendental phenomenology in the perspective of the project of science. This aspect of Husserl’s writings was pointed out by, for example, Rudolf Bernet, Manfred Brelage, Iso Kern, Eduard Marbach, Eugen Fink, Ludwig Landgrebe, and Roman Ingarden. The main aim, realised in the article is to prove the main hypothesis claiming that transcendental phenomenology is closely connected with Husserl’s conception of philosophy, the idea of philosophy as a science (eidetic and transcendental). The project of transcendental science and knowledge is also connected with Husserl’s conception of transcendental reduction taken as a mode of revealing those constitutive achievements of consciousness which were covered in the natural attitude. In the paper, I focus on presenting the most important points (epistemological, methodological, and transcendental) connected with Husserl’s evolution of phenomenology in the perspective of the project of science.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2014, 4, 2; 391-404
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Specyfika relacji transcendentalnych w ujęciu Mieczysława Alberta Krąpca
    The Specificity of Transcendental Relations According to Mieczysław Albert Krąpiec
    Autorzy:
    Stoll, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507430.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Krąpiec
    relation
    conceptual relation
    real relation
    transcendental relation
    realistic philosophy
    metaphysics
    Opis:
    The paper is aimed at systematizing the thoughts of Mieczysław A. Krąpiec on the subject of relations. The author reconstructs Krąpiec’s justification for the reality of relations, the distinction of necessary relations, and the importance of relations in metaphysical cognition. The analyses are conducted on the basis of the following problems: a) the existence of beings, and especially the subontic relationship between essence and existence that runs through all reality; b) the way in which beings exist and are cognized, where transcendental relations indicate the analogous character of these beings; c) the cognition of the Absolute, which is only possible through the discovery of transcendental relations in contingent beings.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2020, 9, 1; 143-165
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stanislav Gajda i filosofija stilistiki
    Stanisław Gajda and the philosophy of stylistics
    Autorzy:
    Kluščina, Natal'ja J
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/615463.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    Gajda
    stylistic philosophy
    crisis in stylistics
    integrative stylistics
    category of intellectual aura
    transcendental stylistics
    Opis:
    Modern stylistics is developing. The crisis in stylistics is being overcome due to the efforts of scientists. Professor Gajda is one of the most important figures in modern stylistics. He was one of the first who said that there is a crisis in stylistics. He has described the reasons for the crisis (one of the reasons is the competition with the other communicative disciplines) and has found ways which can help overcome the crisis. Professor Gajda is an initiator of scientific discussions about the following questions: what is the nature of style, which distinctive features style and discourse have, which tasks stylistics has. Gajda is the creator of stylistics philosophy. He develops stylistics as an integrative and transcendental science. He offers to use in stylistics the theories of chaos, network and complication. Besides, Gajda uses the category of intellectual aura. The philosophy of stylistics which has been created by Gajda is very important.
    Źródło:
    Stylistyka; 2016, 25; 71-78
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mieczysław Gogacz’s Account of Ethics of Protecting Persons
    Mieczysława Gogacza teoria etyki chronienia osób
    Autorzy:
    Płotka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057898.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
    Tematy:
    prawda
    filozofia współczesna
    tomizm
    arystotelizm
    platonizm
    ethics of protecting persons
    personal relations
    transcendental properties
    philosophy of man
    Mieczysław Gogacz
    Opis:
    The key postulate of Mieczysław Gogacz’s ethics of protecting persons is to develop an attitude that always stands on the side of persons and defends the persons. In order to be able to implement this postulate, Gogacz points out that it is necessary to recognize in advance who a person (i.e. the subject of ethics) is. In his account, ethics of protecting persons is an ethical proposition built on metaphysics, on certain metaphysical assumptions. The ethics itself is constituted by norms understood as criteria for selecting actions that protect persons. He indicated three the most important criteria for moral conduct: wisdom, conscience and contemplation. Firstly, human wisdom as the basic criterion of good conduct. Wisdom helps to recognize the ultimate good and enables people to choose the right courses of actions. Secondly, a righteous conscience is another criterion for moral conduct. Gogacz point out that moral conduct requires a regular human reflection, consideration of what is to be done. Thus, thirdly, a contemplation is the last criterion for moral conduct. In this paper, I will attempt to reconstruct this proposal and point its most important theses, concepts and postulates. The course of the argument will correspond to the order of discussing ethical problems in Gogacz's book. The first part of this article begins with a brief discussion on methodological issues: we will explain what ethics is, what are the reasons for the dependence of ethics on anthropology, and then we will recall Gogacz's thesis that ethical research must be preceded by research in metaphysics of a human being. Then, we will present the most important theses of the ethics of protecting persons. Precisely, we will focus on personal relationships. Three rules of ethics will also be formulated. The second part (Anthropological problems) deals with some detailed problems on metaphysics of a human being (i.e. body, soul, conception, birth, death, suffering, etc.) in order to be able to take a closer look at the detailed propositions of ethical problems in the next last part (Ethical problems).
    Sama etyka to normy rozumiane jako kryteria doboru działań chroniących osoby. Gogacz przekonuje, że etyka realistyczna poszukuje tych kryteriów - za Arystotelesem i św. Tomaszem - w człowieku. Rezultatem tych poszukiwań jest wskazanie trzech najważniejszych kryteriów postępowania moralnego: mądrości, sumienia i kontemplacji. Po pierwsze, ludzka mądrość jako podstawowe kryterium dobrego postępowania. Mądrość pomaga rozpoznać najwyższe dobro i umożliwia ludziom wybór właściwego kierunku działania. Po drugie, prawidłowo ukształtowane sumienie jest kolejnym kryterium moralnego postępowania. Gogacz zwraca uwagę, że moralne postępowanie wymaga regularnej ludzkiej refleksji, przemyślenia tego, co należy zrobić. A zatem, po trzecie, kontemplacja jest ostatnim kryterium moralnego postępowania. Rozważania te otwierają najważniejszą książkę Mieczysława Gogacza, w której przedstawił on swoją oryginalną propozycję teorii etycznej, tj. Wprowadzenie do etyki chronienia osób. W niniejszym artykule spróbuję zrekonstruować tę propozycję i wskazać jej najważniejsze tezy, koncepcje i postulaty. Przebieg wywodu będzie zgodny z kolejnością omawiania problemów etycznych w tej książce. Część pierwsza tego artykułu rozpoczyna się krótkim omówieniem zagadnień metodologicznym: wyjaśnimy czym jest etyka, jakie racje stoją za uzależnieniem etyki od antropologii, by następnie przywołać tezę Gogacza, że badania etyczne muszą być poprzedzone badaniami z zakresu metafizyki człowieka. Następnie w części pierwszej przedstawimy najważniejsze tezy etyki chronienia osób. Skupimy się na relacjach osobowych. Zostaną również sformułowane trzy zasady etyki. Druga część (Anthropological problems) dotyczy uszczegółowienia zagadnień z filozofii człowieka, aby móc w kolejnej ostatniej części (Ethical problems) przyjrzeć się bliżej szczegółowym propozycjom problemów etycznych.
    Źródło:
    Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 181-193
    2300-1976
    Pojawia się w:
    Rocznik Tomistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies