Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tradition invented" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Niematerialne dziedzictwo kulturowe wsi Pomorza Zachodniego – przemiany i stan współczesny
    Intangible cultural heritage of Western Pomerania villages – transformations and contemporary state
    Autorzy:
    Kwaśniewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146220.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    intangible cultural heritage
    Western Pomerania
    heritage creation
    invented tradition
    niematerialne dziedzictwo kulturowe
    Pomorze Zachodnie
    kreowanie dziedzictwa
    tradycja wynaleziona
    Opis:
    Druga wojna światowa i zmiany ludnościowe, jakie po niej nastąpiły, zmieniły oblicze kulturowe Pomorza Zachodniego. Osadnicy pochodzący z różnych regionów Polski, Kresowiacy, a także Ukraińcy i Łemkowie przenieśli na nowe tereny część dziedzictwa materialnego, a przede wszystkim dziedzictwo niematerialne. Proces zderzenia kultur i modernizacji spowodował, że już w latach 60. i 70. XX wieku wiele przejawów tego dziedzictwa zanikło. Do czasów współczesnych przetrwały niektóre zwyczaje i praktyki, ale jednocześnie widoczny jest proces kreowania (rekonstruowania) i wynajdywania dziedzictwa. Przeprowadzone przez autorkę w latach 201–2019 etnologiczne badania terenowe w siedmiu powiatach woj. zachodniopomorskiego i pomorskiego pokazały, że niematerialne dziedzictwo kulturowe wsi Pomorza Zachodniego ma charakter mozaikowy i zależy w dużej mierze od pochodzenia regionalnego mieszkańców, jak też działalności instytucji kultury, stowarzyszeń. We wschodniej części regionu kontynuowanych jest wiele przejawów dziedzictwa przeniesionych przez Kaszubów. Na całym obszarze kontynuowane są niektóre zwyczaje związane ze świętami religijnymi (katolickimi, greckokatolickimi, prawosławnymi), zwyczaje okołoreligijne, ale także resztki wierzeń i praktyk o charakterze magicznym. W środkowej i zachodniej części regionu widoczne jest oddolne konstruowanie nowej kultury (post)ludowej, zwłaszcza muzycznej. Powstało i funkcjonuje tu wiele zespołów wokalnych i wokalno-instrumentalnych, skupiających zwłaszcza osoby ze starszego pokolenia. „Odkrywane” jest dziedzictwo kresowe, ukraińskie i łemkowskie. W procesie (re)konstruowania dziedzictwa i tożsamości sięga się po niematerialne dziedzictwo dawnych mieszkańców – jamneńskie, słowińskie; tłumaczy się i wydaje zbiory legend, a także tworzy nowe opowieści dotyczące regionu. Widoczna jest zmiana podejścia do miejsc pamięci, jakimi są cmentarze poniemieckie, docenia się też coraz częściej zachowane jeszcze dość licznie przejawy dawnego budownictwa ludowego.
    World War II and the subsequent population changes have altered the cultural landscape of Western Pomerania. Settlers from various regions of Poland, as well as people from Kresy, Ukrainians, and Lemkos, brought with them not only material heritage but also intangible cultural heritage. The clash of cultures and the process of modernization in the 1960s and 70s resulted in the disappearance of many of its manifestations. To this day, some customs and practices have survived, but there is also a noticeable process of heritage creation, reconstruction, and invention. Ethnographic field research conducted by the author from 2015 to 2019 in seven counties in the West Pomeranian and Pomeranian voivodeships showed that the intangible cultural heritage of Western Pomerania is mosaic-like and depends largely on the regional origins of the residents and the activities of cultural institutions and associations. In the eastern part of the region, many aspects of heritage brought by the Kashubians continue to be observed. Throughout the region, some customs related to religious holidays (Catholic, Greek Catholic, Orthodox) are still practiced, along with customs related to religion, as well as remnants of beliefs and magical practices. In the central and western parts of the region, there is a grassroots effort to construct new (post)folk culture, particularly in music. Many vocal and vocal-instrumental groups, especially composed of older generations, have formed and function. The heritage of the Kresy, Ukrainian, and Lemko cultures is “discovered.” In the process of (re)constructing heritage and identity, intangible heritage of former residents – Jamne, Slovincian – is explored, and collections of legends are published, along with the creation of new stories about the region. There is a changing approach to memorial sites, such as post-German cemeteries, and an increasing appreciation for the fairly numerous remaining examples of traditional folk architecture.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2023, 38; 416-447
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak wygląda Chinka? Kostiumologiczne konstrukcje „chińskości”
    How does a Chinese woman look? Sartorial constructions of “chineseness”
    Autorzy:
    Wasilewska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142129.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Chiny
    moda
    modyfikacja ciała
    kobiecość
    wzorce urody
    tradycja wynaleziona
    China
    fashion
    body modification
    femininity
    beauty standards
    tradition invented
    Opis:
    Artykuł analizuje popularne na Zachodzie wyobrażenia o Chinach, których istotnym elementem jest ubiór i inne praktyki związane z modyfikacją wyglądu zewnętrznego kobiet. Trzy omawiane przykłady takich wyobrażeń – konstrukcji „chińskości” i „kobiecości” – osadzone są w różnych momentach historycznych, od drugiej połowy XIX wieku po dzień dzisiejszy. Zwyczaj krępowania stóp przez Chinki traktowany był przez cudzoziemców – początkowo wyłącznie mężczyzn, mających niewielkie możliwości kontaktu z kobietami chińskimi – jako jedna z miejscowych osobliwości. W szczycie epoki kolonialnej, na przełomie XIX i XX wieku, stał się dowodem na barbarzyństwo i zacofanie chylącego się ku upadkowi cesarstwa; znaczącą rolę w kształtowaniu takiego przekazu odegrały coraz liczniejsze podróżniczki i aktywistki europejskie i amerykańskie. Anonimowa chińska kobieta, prezentowana zachodniej publiczności poprzez zachodnie publikacje, była w nim ofiarą osobliwej praktyki kulturowej, a jednocześnie – co ciekawe – istotą pozbawioną seksualnej atrakcyjności dla nie-chińskiego mężczyzny. Haftowany pantofelek skrywający okaleczoną stopę stanowił wizualny znak takiego statusu. Suknia qipao wywoływała szereg odmiennych skojarzeń. Odwoływały się one początkowo do retoryki emancypacyjnej, poprzez związki z ubiorem męskim i etosem pierwszych Chinek podejmujących niedostępną dla nich przez wieki edukację. Następnie – do kosmopolitycznej i nowoczesnej elegancji oraz stylu życia, których ostoją był w pierwszej połowie XX wieku Szanghaj, a jednocześnie do wartości republikańskich i narodowych. Wizerunek kobiety w qipao zarówno w Chinach jak i poza nimi był kojarzony z modernizacją, ta zaś z kolei – z westernizacją. Hybrydowy fason tego stroju i związany z nim odcień erotyzmu, tym razem „zrozumiałego” dla cudzoziemców tak samo jak dla Chińczyków, doskonale się w tak pojmowaną modernizację wpisywał. Po kryzysie popularności qipao powróciło triumfalnie w końcu XX wieku, tym razem jednak jako nostalgiczny symbol tradycji i chińskiej tożsamości. Hanfu to ruch swoiście pojmowanej rekonstrukcji, istniejący w Chinach kontynentalnych od około dwudziestu lat, motywowany zarówno nacjonalistycznymi resentymentami jak i estetycznymi fascynacjami. Odwołuje się do czasów „prawdziwie chińskich” dynastii, widzianych jednak przez pryzmat współczesnej popkultury, a zwłaszcza kostiumowych filmów i seriali, często z elementami fantastyki. Udział w ruchu, w którym przeważają młode kobiety, jest obficie dokumentowany wizualnie. Wytwarzane i rozpowszechniane tą drogą obrazy krążą w ogromnych liczbach w chińskim internecie, ale coraz szerzej przenikają też do sieci globalnej. Kreują wizerunek Chinki jako idealnej piękności, delikatnej i zwiewnej, zafascynowanej przeszłością, a zarazem świadomej współczesnych wzorców urody i pilnie za nimi podążającej. Równie stereotypowy jak poprzednie, wizerunek ten wytwarzany jest w zdecydowanej większości w Chinach i przez same Chinki. W pewnym wymiarze odzyskują one w ten sposób kontrolę nad swoim obrazem, jednak wpisuje się on teraz w restrykcyjny i dyscyplinujący system ról społecznych własnego kręgu kulturowego.
    The article analyzes the ideas about China popular in the West, an important element of which is clothing and other practices related to the modification of the external appearance of women. The three discussed examples of such ideas – the construction of “Chineseness” and “femininity” – are set in various historical moments, from the second half of the 19th century to the present day. The practice of foot restraints by Chinese women was treated by foreigners – initially only men who had little contact with Chinese women – as one of the local peculiarities. At the height of the colonial era, at the turn of the 19th and 20th centuries, it became evidence of the barbarism and backwardness of the decaying empire; a significant role in shaping such a message was played by more and more European and American travelers and activists. The anonymous Chinese woman, presented to Western audiences through Western publications, was a victim of a peculiar cultural practice, and at the same time – interestingly – a creature devoid of sexual attraction to a non-Chinese man. An embroidered slipper concealing a mutilated foot was a visual sign of this status. The qipao dress evoked a number of different associations. Initially, they referred to the emancipatory rhetoric, through ties with men’s clothing and the ethos of the first Chinese women who undertook education unavailable to them for centuries. Then – to the cosmopolitan and modern elegance and lifestyle of which Shanghai was the mainstay in the first half of the 20th century, and at the same time to republican and national values. The image of a woman in qipao, both in China and elsewhere, was associated with modernization, which in turn – with westernization. The hybrid cut of this outfit and the associated shade of eroticism, this time “understandable” for foreigners as well as for the Chinese, fit perfectly into such a concept of modernization. After the crisis of popularity, qipao triumphantly returned at the end of the 20th century, but this time as a nostalgic symbol of Chinese tradition and identity. Hanfu is a movement of a peculiarly understood reconstruction, existing in mainland China for about twenty years, motivated by both nationalistic resentments and aesthetic fascinations. It refers to the times of “truly Chinese” dynasties, but seen through the prism of contemporary pop culture, especially period movies and series, often containing elements of fantasy. Participation in this movement dominated by young women is abundantly visually documented. The images produced and disseminated in this way circulate in enormous numbers on the Chinese Internet, but they are also increasingly penetrating the global network. They create the image of a Chinese woman as a perfect beauty, delicate and airy, fascinated by the past, and at the same time aware of contemporary beauty patterns and closely following them. As stereotypical as the previous ones, this image is produced mostly in China and by Chinese women themselves. To some extent, they regain control over their image, but now it fits into the restrictive and disciplining system of social roles in their own culture.
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2021, 7; 157-171
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tradycja i współczesność w architekturze Zakopanego. Wybrane aspekty
    Tradition and contemporaneity in the architecture of Zakopane: selected aspects
    Autorzy:
    Węcławowicz-Gyurkovich, Ewa
    Godula-Węcławowicz, Róża
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055728.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Zakopane
    architektura drewniana
    interpretacje tradycji
    tradycja wynaleziona
    wooden architecture
    interpretations of tradition
    invented tradition
    Opis:
    Drewniana architektura Zakopanego, intensywnie rozwijającego się z końcem XIX i w pierwszej dekadzie XX wieku, stanowi odmienny od innych regionów fenomen. Jest wypadkową tradycji kultury górali podhalańskich i motywów zaczerpniętych ze stylistyki historycznej, twórczo przetworzonych przez Stanisława Witkiewicza w oryginalny styl w architekturze i zdobnictwie. Styl zakopiański został zaadaptowany przez kolejne pokolenia Podhalan, którzy nadal uznają go za własny; co więcej, do dziś stanowi wzorzec dla architektów i projektantów. W nowych realizacjach w Zakopanem można zaobserwować rozmaite formy budynków – twórcze interpretacje stylu, realizacje kontrowersyjne albo powierzchownie nawiązujące do tradycji. Długie trwanie idei Witkiewicza wpisuje się w kulturową kategorię „tradycji wynalezionej”, rozumianej procesualnie, podlegającej przekształceniom i reinterpretacji.
    The wooden architecture of Zakopane, which developed intensively at the close of the nineteenth century and in the first decade of the twentieth century, is a phenomenon that differs from those in other regions. It is a synthesis of traditional culture of the gorals of Podhale and motifs derived from historic stylistics, transformed by Stanisław Witkiewicz into an original style in architecture and decoration. The Zakopane Style was adapted by successive generations of the inhabitants of Podhale who still consider it as their own. Moreover, it is still a pattern and model for architects and designers. In new buildings in Zakopane one may observe various forms of buildings-creative interpretations of the style, controversial ones, or ones with superficial ties to tradition. The continued persistence of Witkiewicz’s ideas is inscribed into the cultural category of “invented tradition,” understood as processual and subject to transformations and reinterpretation.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 67; 61--70
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tradycja jako element budowy tożsamości. Przypadek żołnierzy oddziałów Wojsk Specjalnych
    Tradition as an Element of Identity Building. The Case of the Special Units Soldiers
    Autorzy:
    Rybak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2045891.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-16
    Wydawca:
    Collegium Civitas
    Tematy:
    tradycja wojskowa
    budowa tożsamości
    żołnierze
    komandosi
    tożsamość w ponowoczesności
    tradycja wytworzona
    rytuały wojskowe
    symbolika wojskowa
    elitarność
    military tradition
    identity building
    soldiers
    identity in postmodernity
    invented tradition
    military rituals
    special forces symbols
    elitism
    extreme experiences
    Opis:
    Tradycje wojskowych formacji historycznych nadal służą jako czynnik ułatwiający budowanie tożsamości współczesnych żołnierzy. Tradycji nie należy jednak odnosić wyłącznie do historii. Można bez niej skutecznie budować tożsamość, opierając się na wartościach takich, jak elitarność czy wspólnota ekstremalnych przeżyć. Kluczową rolę może odgrywać także tradycja wytworzona, która przyspiesza i ułatwia budowę tożsamości grupy. Metodą indywidualnego wywiadu pogłębionego przebadano siedmiu żołnierzy: z okresu II wojny światowej, PRL-u oraz współczesnych (ekspertów z dużym doświadczeniem bojowym i dowódczym). Jednocześnie, przez pryzmat budowy tożsamości, dokonano charakterystyki polskich oddziałów specjalnych, opisano ich historię, dziedziczone tradycje, przeznaczenie, imię, pochodzenie nazwy, symbolikę.
    Modernity have any impact on military identity. It was proved that traditions of historical military formations serve as a factor that facilitates building identity of modern Special Forces soldiers. Referring to historical traditions gives them a sense of “nobility” and strengthen their “military backbone”. Tradition, however, should not be perceived with regard to history only. It’s possible to build identity effectively basing on values such as elitism or a community of extreme experiences. Invented tradition, which precipitates and facilitates building identity of the group, can also play a key role. The Individual In-depth Interview technique was used to examine seven soldiers of different generations. They served in the army during World War II, afterwards (over the communist period) and contemporarily. The last ones are experts with extensive combat and command experience. Concurrently, Polish Special Forces were characterized through the prism of identity building and their history, inherited traditions, origin of the name and symbols were described.
    Źródło:
    Zoon Politikon; 2021, 12; 133-187
    2543-408X
    Pojawia się w:
    Zoon Politikon
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koalicja Wschowskich Kolędników. Między dziedzictwem kulturowym a tradycją wynalezioną
    Autorzy:
    Dziubata, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042613.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    niematerialne dziedzictwo kulturowe
    folkloryzm
    tradycja wynaleziona
    kolędowanie
    intangible cultural heritage
    folklore
    invented tradition
    carols singing
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza działalności Koalicji Wschowskich Kolędników – grupy młodych ludzi z okolic Wschowy (woj. lubuskie), która w okresie Świąt Bożego Narodzenia praktykuje obchody kolędnicze ulicami miasta i przylegających do niego wsi. Jest to zjawisko stosunkowo świeże, które z uwagi na brak przekazu międzypokoleniowego w formie i treści czerpie z różnych regionów Polski. Artykuł składa się z trzech części: 1) etnograficznego opisu kolędowania, prezentacji grupy i społecznego odbioru zjawiska, 2) osadzenia wschowskiego kolędowania na tle wielkopolsko-lubuskich tradycji kolędniczych, 3) analizy przypadku w kategoriach tradycji, folkloryzmu, tradycji wynalezionej i niematerialnego dziedzictwa kulturowego.
    The aim of the article is to analyze the activities of the carol formation named „Koalicja Wschowskich Kolędników” – a group of young people from Wschowa in western Poland, who practice Christmas carol singing celebrations around the streets of the city and near villages. This recent phenomenon due to the lack of intergenerational communication draws from various regions of Poland. The article consists of three parts: 1) ethnographic description of the group, its activity and social perception, 2) locating it in the background of regional carol traditions, 3) case study in terms of tradition, folklore, invented tradition and intangible cultural heritage.
    Źródło:
    Zeszyty Wiejskie; 2020, 26; 243-268
    1506-6541
    Pojawia się w:
    Zeszyty Wiejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Edukacja regionalna a przemiany społeczności przemysłowych – tworzenie tradycji jako wyzwanie edukacyjne – na przykładzie Zagłębia Dąbrowskiego
    Regional education and transformation of industrial communities – creation of tradition as an educational challenge – on the example of the Dąbrowa Basin (Zagłębie Dąbrowskie)
    Autorzy:
    Rusek, Halina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/952194.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    post-industrial region
    regional identity
    invented tradition
    regional education
    Opis:
    Many regions of Europe are witnessing the reconstruction of regional identity, especially in places where radical social, cultural and economic changes occur. Economic restructuring is a factor of particular importance – it has always affected the stability of units such as a region, town and sometimes even a country. In Poland, this is well visible in the Silesian Voivodship, including in one of its sub-regions, the Dąbrowa Basin, presented in the paper. This young region, created as a result of 19-century pan-European industrialization, is inhabited mainly by descendants of immigrants from rural and small-town areas of Lesser Poland (Małopolska). Attempts have begun in many local groups and circles to strengthen the region’s identity – a process often accompanied by the creation of this identity and by inventing and hand-picking passages of the region’s history that serve this purpose. This poses a significant challenge for regional education where a serious dilemma appears: how to tackle invented tradition, how to evaluate it and what functions to assign to it.
    Źródło:
    Pogranicze. Studia Społeczne; 2017, 30
    1230-2392
    Pojawia się w:
    Pogranicze. Studia Społeczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niematerialne, ale czy dziedzictwo? Tradycje wynalezione w Połajewie (powiat czarnkowsko-trzcianecki) i ich popularyzacja na gruncie społeczności lokalnej
    Autorzy:
    Smykowski, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/687257.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
    Tematy:
    tradition
    invented tradition
    intangible heritage
    Połajewo
    tradycja
    tradycja wynaleziona
    kulturowe dziedzictwo niematerialne
    Opis:
    The aim of the article is to provide a detailed ethnographic description of two significant examples of intangible cultural heritage researched during the realization of the fieldwork project Atlas niematerialnego dziedzictwa kulturowego  wsi wielkopolskiej (Intangible Cultural Heritage Atlas of Greater Poland Village). The first one is a custom of annual women’s meetings on 8 March during the so-called Sabat Ciot Połajewskich [literally: the Sabbath of Połajowo Aunts], the second one is a local festival of pipers that takes place in Połajewo on 2 January. Despite the fact that they are in a way extensions of old-time local traditions, in their present form both of them have been practised for a relatively short while. The main problem of the article is to find an answer to the crucial question – are they still phenomena belonging to the traditionally understood intangible cultural heritage or rather should be considered a cultural invention introduced by animators to revive the participation in local culture. The analysis is provided in terms of the conceptions of tradition proposed by Jerzy Szacki and Eric Hobsbawm.
    Celem artykułu jest szczegółowy etnograficzny opis dwóch wybranych przykładów niematerialnego dziedzictwa kulturowego, odnotowanych w trakcie badań terenowych prowadzonych w ramach projektu Atlas niematerialnego dziedzictwa kulturowego wsi wielkopolskiej na terenie gminy Połajewo (powiat czarnkowsko-trzcianecki). Pierwszym z nich jest zwyczaj dorocznych spotkań kobiet 8 marca, podczas tak zwanego Sabatu Ciot Połajewskich; drugim cykliczne spotkania w Połajewie kolędników-dudziarzy, w drugą niedzielę stycznia. Oba zwyczaje, mimo iż są przedłużeniami lokalnych tradycji zapisanych w przekazach oficjalnych (tryptyk Pokłon Pasterzy, od którego wywodzić ma się tradycja gry na dudach) oraz ustnych (legendy dotyczące obecności w gminie czarownic), w aktualnej formie funkcjonują względnie od niedawna. Głównym problemem towarzyszącym ich opisowi jest postawienie pytania, na ile są one związane z tradycyjnie pojmowanym niematerialnym dziedzictwem kulturowym, na ile zaś stanowią pewne novum kulturowe, wynalezione (invented) przez animatorów w celach ożywienia partycypacji w kulturze lokalnej? Poszukując odpowiedzi na to pytanie, w części analitycznej artykułu odwołuję się do koncepcji tradycji Erica Hobsbawma oraz Jerzego Szackiego.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Etnograficzne; 2016, 55
    2450-5544
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Etnograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tożsamość śląska. Rzeczywistość czy XX-wieczna kreacja?
    The identity of Silesians. Reality or XXth century creation?
    Autorzy:
    Bujak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547286.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
    Tematy:
    tożsamość
    pogranicze
    Górny Śląsk
    pamięć zbiorowa
    tradycja wymyślona
    identity
    borderland
    Upper Silesia
    collective memory
    invented tradition
    Opis:
    Tożsamość śląska jest przedmiotem szeroko zakrojonych badań politologów, socjologów i historyków. W większości skupiają się oni na poszukiwaniu jej genezy. W niniejszym artykule autor zamierza spojrzeć na tożsamość jako na zjawisko podlegające głębokiej ewolucji na przestrzeni lat. Odnosząc się do przytoczonej, ożywczej hipotezy "śląska wymyślonego" spróbuje dokonać próby klarownego podziału pomiędzy tym co stanowi historyczny trzon tożsamości śląskiej, a tym co w wieku XX. zostało wpisane w śląski kod kulturowy.
    The identity of Silesians is the subject of extensive research. Political scientists, sociologists and historians often seek its origins. In this article author will not search for the roots of the Silesian identity, but will look at its evolution. Referring to the invigorating hypothesis of „Silesian invented” author makes an attempt to establish clear division between this what is historical core of the Silesian identity, and that what was entered in the twentieth century into the Silesian cultural code.
    Źródło:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2016, 4, 1; 61-74
    2545-160X
    2353-3781
    Pojawia się w:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Invented tradition and the new regionalism. The revival of pastoralism in Ochotnica Górna (Polish Carpathian village)
    Autorzy:
    Nowicka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909911.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-19
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pastoralism
    invented tradition of Valachians
    Ochotnica Górna
    Opis:
    The article is based on anthropological fieldwork in Ochotnica Górna, a village belonging to Podhale region (southern Poland). The study was focused on the revival of transhumance – the type of pastoralism, characteristic for Valachian villages of the entire range of Carpathians. The transhumance has been destroyed by global economic transformation in Poland. Recently it is revived on the new ideological basis connected with the idea of Carpathian and Valachian regionalism.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2015, 22, 1; 151-165
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O Śląsku wymyślonym i wyobrażonym, czyli o śląskoznawstwie w ponowoczesnej narracji
    Silesia invented and imagined. The Silesian studies in the post-modern narrative
    Autorzy:
    Kwiatek, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/547169.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Politologii
    Tematy:
    Górny Śląsk
    Śląsk Opolski
    regionalizm
    regionalizm otwarty
    pogranicze
    wielokulturowość
    nacjonalizm
    tożsamość narodowa
    tradycja wyobrażona
    Upper Silesia
    Opole Silesia
    regionalism
    open regionalism
    borderland
    multiculturalism
    nationalism
    national identity
    invented tradition
    Opis:
    Artykuł niniejszy jest osobistą refleksją autora nad kondycją współczesnego śląskoznawstwa, traktowanego jako autonomiczna przestrzeń badawcza, dla której odniesieniem staje się podmiotowość regionu, a także racje, potrzeby, intencje, zamiary trzech państw granicznych: Polski, Niemiec, Czech. Istotny element refleksji stanowią przemiany tożsamościowe Górnego Śląska, kształtowane pod wpływem transformacji ustrojowej w minionym ćwierćwieczu. Ich dynamika determinowana aktywnością nieistniejącej wcześniej mniejszości niemieckiej i ruchów autonomicznych, odzwierciedla charakter, jakość i skalę społecznych przeobrażeń. Głównym przesłaniem artykułu jest teza, że w okresie od przełomu 1989 r. od chwili obecnej, nastąpiła dewaluacja większości śląskoznawczych ocen, sądów, stanowisk, nastawień itp. Skutkuje to brakiem jasnego kodu komunikacyjnego i przejrzystej narracji. Straciły na znaczeniu pojęcia stygmatyzujące dotąd całą rzeczywistość śląską, a w ich miejsce nie wykształciły się jeszcze nowe – o równorzędnej sile oddziaływania i wiarygodności. Śląskoznawstwo współczesne skazane jest więc na otwarty i perspektywiczny dyskurs, tak w sferze empirii jak i metodologii.
    The presented article is a personal reflection on the condition of contemporary Silesian studies. Silesian studies are treated as an autonomous research area, related to the regional identity, but also to the interests, needs and intentions of three neighbouring states: Poland, Germany and Czech Republic. The essential element of this reflection is evolution of identities in Upper Silesia, caused by the political transformation of Poland in the years 1989-2014. Their dynamics, determined by the activity of, earlier non-existent, German minority and autonomous movements, reflects the quality and scale of social transformation. The main thought of the article is a thesis, that in the period from 1989 to the present, the most of opinions, beliefs and judgments within the Silesian studies have been devaluated. The effect of this process is a lack of clear narrative and conceptual framework. Hitherto existing labels stigmatizing the Silesian reality had lost its value, but at the same time this empty space have not been filled in with new ’Silesian’ narratives. Thus, the future of Silesian studies will not get away from open and perspective discourse, both in empirical and methodological terms.
    Źródło:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies; 2015, 3, 1; 19-36
    2545-160X
    2353-3781
    Pojawia się w:
    Pogranicze. Polish Borderlands Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Fest-noz: a Way to Live Breton Culture
    Autorzy:
    Dołowy-Rybińska, Nicole
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508922.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    fest-noz
    dance
    néo-bretonnants/new Breton speakers
    linguistic minority
    cultural change
    invented tradition
    Opis:
    The Fest-noz: a Way to Live Breton CultureThe history of the Breton language and culture of the XX and XXI century is narrated through the fest-noz phenomenon story. Fest-noz (‘night festival’) is a meeting where people dance in groups to live folk music accompaniment. Traditionally these festivals were organized in the small region of Central Brittany and were connected to important community occasions. This tradition was slowly disappearing in the 20’s and 30’s of the XXth century to die out after WW II when the Breton culture was depreciated and connected with the negative identity of the Bretons. Fest-noz was recreated and in 50’s and has become an invented tradition. In the 60’s with the social and cultural movements leading to the revalorization of the minority fest-noz became the symbol of a Breton ethnic revival. Today it is one of the most significant marks of Breton identification. Every year there are hundreds fest-noz organized all around Brittany, from small local celebrations to huge musical events. Participation in fest-noz is one of the ways of conscious creation of the Breton cultural identity. Fest-noz: sposób na życie kulturą bretońską Fest-noz („nocna zabawa”) to spotkanie, podczas którego ludzie tańczą wspólnie do muzyki bretońskiej. Tradycyjnie zabawy takie odbywały się na niewielkim obszarze Bretanii środkowej i związane były z ważnymi wydarzeniami wspólnot wiejskich (związanych z uprawą ziemi, ale i obchodami świąt religijnych czy prywatnych). Brała w nich udział cała społeczność okolicy, tańcząc w łańcuchach do improwizowanych pieśni typu kan ha discan („zawołanie i odpowiedź”). Tradycja ta powoli zamierała w latach 30. i 40. XX wieku, zaś po II wojnie światowej fest-noz nie odbywało się wcale. W latach 60. XX wieku fest-noz zostało w sposób celowy zrewitalizowane, by stać się symbolem bretońskiego odrodzenia etnicznego przełomu lat 60. i 70., buntu młodzieży, rewaloryzacji wypieranej kultury i języka, radosnego (a często i radykalnego) dążenia do uzyskania praw. Od lat 90. XX wieku fest-noz jest niekwestionowanym znakiem rozpoznawczym Bretanii, corocznie odbywają się setki a nawet tysiące imprez, od ma łych spotkań lokalnych, po wielkie, zorganizowane w największych salach w Rennes, wydarzenia muzyczne, a nawet internetowe CyberFestNoz. Fenomen bretońskiego fest-noz będzie kanwą, na której opowiedziana zostanie historia kultury i języka bretońskiego w XX i XXI wieku, od ich ośmieszania i zanikania, przez przemilczanie związane z wydarzeniami II wojny światowej, po odrodzenie lat 70. i czasy współczesne. Samo święto jest więc jedynie punktem wyjścia do rozważenia wielu procesów dotyczących kultur i języków mniejszościowych: tworzenia się tożsamości negatywnej, ruchów społecznych prowadzących do rewaloryzacji mniejszości, działań na rzecz ich zorganizowanej ochrony. Ale będzie to też opowieść o tym, jak mniejszość językowa może funkcjonować w dzisiejszym świecie, o spontanicznym uczestnictwie i ujętej instytucjonalnie animacji, o tradycji wynalezionej oraz o wybieranej i świadomie tworzonej tożsamości kulturowej.
    Źródło:
    Colloquia Humanistica; 2013, 2
    2081-6774
    2392-2419
    Pojawia się w:
    Colloquia Humanistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies