Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "total yield" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Analiza stabilności i szerokiej adaptacji plonu ogólnego bulw odmian ziemniaka uprawianych na glebie lekkiej
Analysis of stability and wide adaptation of total tuber yield of potato varieties grown on light soil
Autorzy:
Jankowska, Joanna
Pietraszko, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2199391.pdf
Data publikacji:
2021-09-29
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
: interakcja genotyp x rok, plon ogólny bulw, stabilność, szeroka adaptacja, ziemniak
: genotype × year interaction, potato, stability, total tuber yield, wide adaptation
Opis:
Celem badań była ocena stabilności rolniczej i stopnia szerokiej adaptacji plonu ogólnego bulw odmian ziemniaka uprawianych w latach 2014-2017 w centralnej Polsce (IHAR-PIB Oddział w Jadwisinie). Do analizy wytypowano 34 odmiany ziemniaka różnych grup wczesności o różnym przeznaczeniu. Wnioskowanie wykonano stosując model AMMI. Do oceny szerokiej adaptacji wykorzystano miary: nadrzędności plonowania Pi, miarę niezawodności przewagi plonowania Ri (tzw. miarę Eskridge’a) oraz miarę stabilności Kanga YSi. Dla analizowanych parametrów wykazano istotne różnice pomiędzy latami, odmianami oraz interakcję genotyp × rok. Wyłoniono siedem odmian ziemniaka plonujących stabilnie. Ranking odmian pozwolił na stwierdzenie, że największy stopień szerokiej adaptacji pod względem plonu ogólnego wykazały odmiany: Mondeo, Ignacy, Gwiazda, Denar, Michalina i Lord.
The aim of the study was to assess the agricultural stability and the degree of wide adaptation of the total tuber yield of potato varieties grown in the years 2014-2017. For the analysis, 34 potato cultivars of different maturity groups of different uses were selected. The application was made using the AMMI model. Measures were used to evaluate the wide adaptation: superiority measure Pi, Eskridge’y yield reliability measure Ri and a measure of Kang stability YSi. For the analyzed parameters, significant differences between years, varieties and genotype × year interaction were shown. Agriculturally stable varieties were obtained: seven in the total tuber yield. The ranking of varieties made it possible to conclude that the highest degree of wide adaptation in terms of the total yield was shown by the varieties: Mondeo, Ignacy, Gwiazda, Denar, Michalina and Lord.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2021, 294; 61-72
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of melatonin, GA3 and NAA on vegetative growth, yield and quality of ‘Canino’ apricot fruits
Autorzy:
Abd El-Naby, S.K.M.
Abdelkhalek Ahmed Mohamed, M.
El-Naggar, Y.I.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12684291.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
plant cultivar
apricot
Canino cultivar
fruit tree
fruit quality
fruit yield
vegetative growth
field experiment
gibberellic acid
melatonin
plant growth regulator
naphthaleneacetic acid
titratable acidity
total soluble solid
Opis:
A field experiment was carried out during 2017–2018 in the Horticulture Research Station farm in El Kanater El Khayreia, El Kalubeia Governorate, Egypt, to find out the response of foliar application of melatonin, GA3 and NAA on vegetative and fruit attributes of ‘Canino’ apricot. Different plant growth regulators influenced all variable parameters related to vegetative growth and fruit. Results revealed that between all growth regulators, the foliar application of melatonin following by GA3 there was the highest vegetative growth as compared to other treatments, while GA3 gave the highest yield following by melatonin as compared to other treatments. Treatment with NAA improved vegetative growth, yield and fruit quality to a lesser extent as compared to the control.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2019, 18, 3; 167-178
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of selected biostimulants on the yield and quality of the common onion (Allium cepa L.)
Autorzy:
Mikulewicz, E.
Majkowska-Gadomska, J.
Jadwisienczak, K.K.
Francke
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083601.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
morphology
nutritional value
biostimulants
total yield
common onion
Opis:
A field experiment was conducted in 2017-2018 in the Agricultural Experiment Station owned by the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. The experiment had a randomized block design with three replications. The first experimental factor was a number of common onion cultivars: ‘Whitney Wing F1’, ‘Spirit F1’ and ‘Red Baron’. The second experimental factor was the effect of two plant growth biostimulants; Calleaf Aminovital and Maximus Amino Protect, on the yield and quality of the onions. In the control treatment, plots were sprayed with water. The total yield, marketable yield and the marketable yield as a percentage of the total yield, the weight, vertical diameter and horizontal diameter of each onion bulb, the content of dry matter, total sugars, reducing sugars, L-ascorbic acid and nitrates (V) in the onions were determined in the study. The evaluated cultivars differed significantly with regard to the weight and size of the onions. Onions of cv. ‘Whitney Wing F1’ were characterized by a greater yield, and the weight, vertical diameter and horizontal diameter of the bulbs were all higher than they were for the remaining cultivars. The concentrations of dry matter, total sugars, L-ascorbic acid and nitrates (V) were higher in cv. ‘Red Baron’. The contents of L-ascorbic acid and nitrates (V) were significantly affected by the application of biostimulants, and the effects were more pronounced for onions treated with Maximus Amino Protect. The interaction between the experimental factors had a significant effect on the weight of individual onion bulbs, and on the concentrations of dry matter and L-ascorbic acid in the edible plant parts.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2019, 26, 1; 57-65
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dry matter and protein yield in mixtures of pea with oat rown for green forage
Plon suchej masy i białka mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę
Autorzy:
Płaza, Anna
Gąsiorowska, Barbara
Cybulska, Anna
Rzążewska, Emilia
Górski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223270.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
proportion of components in mixture
time of harvesting
yield
total protein content
protein yield
pea developmental stage
faza rozwojowa grochu
plon
plon białka
udział komponentów w mieszance
zawartość białka ogólnego
termin zbioru
Opis:
Background. Legume-cereal mixtures grown for green forage are a valuable source of high protein feed for ruminants. This paper presents the results of a study from 2009-2011 aimed at determining the effect of the proportion of components in a mixture and the time of harvest on dry matter yield as well as on the content and yield of total protein of field pea mixtures with oat grown for green forage. Material and methods. Two factors were considered in the experiment: (I) the proportion of components in the mixture: field pea ‒ pure sowing 100%, oat ‒ pure sowing 100%, field pea 75% + oat 25%, field pea 50% + oat 50%, field pea 25% + oat 75% and (II) the time of harvesting: field pea flowering stage, field pea flat green pod stage. During harvesting the mixtures, the yield was determined and mean fresh matter samples were taken from each plot for chemical analyses. In the collected plant material, the content of dry matter and total protein was determined. Results. The dry matter yield, the content and yield of total protein of field pea and oat mixtures were significantly differentiated by the weather conditions, experimental factors and their interaction. The highest yields of dry matter and total protein were obtained from the pea and oat mixture with the proportion of components 50% + 50% harvested at the field pea flat green pod stage. Conclusion. Field pea grown in pure sowing harvested at the flowering stage was characterized by the highest total protein content. The field pea and oat mixtures contained less total protein. Among them, the mixture of field pea with oats with the proportion of components 75% + 25% was characterized by the highest content of total protein.
Mieszanki bobowato-zbożowe uprawiane na zieloną masę są cennym źródłem paszy bogatej w białko dla zwierząt przeżuwających. W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2009-2011 mające na celu określenie wpływu udziału komponentów w mieszance i terminu zbioru na plon suchej masy oraz zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę. W doświadczeniu uwzględniono dwa czynniki: (I) udział komponentów w mieszance: groch siewny ‒ siew czysty 100%, owies-siew czysty 100%, groch siewny 75% + owies 25%, groch siewny 50% + owies 50%, groch siewny 25% + owies 75% oraz (II) termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Podczas zbioru mieszanek określono plon oraz z każdego poletka pobrano średnie próby świeżej masy w celu wykonania analiz chemicznych. W pobranym materiale roślinnym oznaczono zawartość suchej masy i białka ogólnego. Plon suchej masy, zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe, czynniki doświadczenia i ich współdziałanie. Największy plon suchej masy i białka ogólnego otrzymano z mieszanki grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 50% + 50% zebranej w fazie płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Groch siewny uprawiany w siewie czystym zebrany w fazie kwitnienia charakteryzował się najwyższą zawartością białka ogólnego. Mieszanki grochu siewnego z owsem zawierały mniej tego składnika. Spośród nich najwyższą zawartością białka ogólnego wyróżniała się mieszanka grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 75% + 25%.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 3-11
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weed Infestation and Yielding of Potato Under Conditions of Varied Use of Herbicides and Bio-Stimulants
Autorzy:
Gugała, M.
Zarzecka, K.
Dołęga, H.
Sikorska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125246.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
air-dry weed mass
herbicides
biostimulants
total yield
Opis:
The aim of the study was to determine the effect of applied herbicides and growth regulators on the airborne limitation of dry weed mass and the total yield of three edible potato varieties. The field experiment was established as two-factor in a (split-plot) system in three replications. The experiment examined: I factor – three moderately early varieties of edible potato: Bartek, Gawin, Honorata. II factor – five ways of using herbicides and bio-stimulants: 1. control object: mechanical care 2. Harrier 295 ZC herbicide at a dose of 2.0 dm3·ha-1, 3. Harrier 295 ZC herbicide at a dose of 2.0 dm3·ha-1 and then after the plant rises the Kelpak SL bioregulator twice at a dose of 2.0 dm3·ha-1, 4. Sencor 70 WG herbicide at a dose of 1.0 kg·ha-1, 5. Sencor 70 WG herbicide and then after the plant rises the Asahi SL bio-stimulant twice at a dose of 1.0 dm3·ha-1. The obtained test results showed that the smallest dry weed mass determined in both research dates was obtained using Harrier 295 ZC herbicide and Kelpak SL growth bio-stimulant (0.7 g·m-2 and 3.1 g·m-2), while the largest in the control object (15.1 and 64.7 g·m-2), respectively. The total yield of potato tubers depended on both the types of herbicides and bio-stimulants used and the varieties cultivated in the experiment. However, the weather conditions which varied in particular years significantly influenced both the size of the air-dried mass of weeds and the total yield of potato tubers.
Źródło:
Journal of Ecological Engineering; 2018, 19, 4; 191-196
2299-8993
Pojawia się w:
Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nawożenia azotem na plon i zawartość suchej masy, azotu ogólnego oraz popiołu w drugiej 4-letniej rotacji uprawy wierzby wiciowej
Impact of the Nitrogen Fertilization on Yield, Dry Matter, Ash and Total Nitrogen Content in the Second 4-year Rotation of Basket Willow Cultivation
Autorzy:
Styszko, L.
Dąbrowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1813728.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
wierzba wiciowa
Salix viminalis
genotyp
nawożenie azotem mineralnym
warianty koszenia pędów
plon
świeża masa
sucha masa
zawartość azotu ogólnego
zawartość popiołu surowego
basket willow
genotype
mineral nitrogen fertilization
variants of shoots mowing
yield
fresh matter
dry matter
total nitrogen content
raw ash content
Opis:
Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem mineralnym i wariantów koszenia pędów w pierwszym 4-letnim cyklu na plon biomasy 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis) oraz na zawartość w niej suchej masy, azotu ogólnego i popiołu w drugim 4-letnim cyklu uprawy. Doświadczenie polowe, w czterech powtórzeniach, wykonano w latach 2012-2015 w Kościernicy, gmina Polanów (16°24´N i 54°8´E). Gleba pod doświadczeniem była lekka, klasy bonitacyjnej RIVa-IVb, kompleksu żytniego dobrego, bielicowa właściwa – pseudobielicowa o składzie piasku gliniastego lekkiego do głębokości 100 cm, a głębiej – gliny lekkiej. Zawartość próchnicy w warstwie 0-30 cm gleby wyniosła 1,41%. Pierwszy 4-letni okres odrastania pędów był realizowany w latach 2008-2011, a drugi – w latach 2012-2015. W ramach doświadczenia, rozlosowano na dużych poletkach cztery dawki azotu mineralnego: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 i 180 kg N·ha-1. Natomiast w zakresie dawek azotu na małych poletkach, rozlosowano 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr i Tordis. Corocznie w kwietniu w latach 2008-2015 stosowano nawożenie azotem mineralnym. W 2007 roku na poletku o powierzchni 25,3 m2 wysadzono łącznie po 56 zrzezów wierzby w dwóch rzędach tj. 22134 szt.·ha-1. Podczas zbioru w latach 2011 i 2015 koszono oddzielnie odrastające pędy wierzby na poszczególnych rzędach poletka. W pierwszej 4-letniej rotacji na pierwszym rzędzie koszono 2-krotnie (po 3 latach i po 1-rocznym odrastaniu), a na drugim rzędzie – jednokrotnie (po 4 roku odrastania). Plon świeżej masy oceniono po ścięciu wszystkich pędów wierzby oddzielnie na każdym rzędzie poletka oraz pobrano próby biomasy do analiz laboratoryjnych (suchej masy w świeżej masie, popiołu oraz azotu ogólnego). W badaniach wykazano, że plony biomasy w drugiej 4-letniej rotacji najsilniej zależały od wariantu koszenia pędów w poprzedniej rotacji, genotypu wierzby, a w mniejszym stopniu od zastosowanej dawki azotu mineralnego. Dwukrotne koszenie pędów w pierwszej 4-letniej rotacji obniżyło w następnej rotacji plon suchej masy i roczny przyrost tego plonu o 71,3%, zmniejszyło zawartość suchej masy w pędach o 1,7%, a powiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach o 0,019%. Genotypy wierzby reagowały w plonie biomasy w zróżnicowany sposób na warianty koszenia. Coroczne nawożenie azotem podwyższyło plon suchej masy wierzby przeciętnie o 66,2%, ale ten efekt bardzo silnie zależał od wariantu koszenia pędów w pierwszej 4-letniej rotacji oraz genotypu wierzby. Genotypy 1047, 1047D, Start, Sprint i Turbo nie reagowały w plonie biomasy pędów na wzrastające dawki nawożenia azotem, a u pozostałych genotypów reakcja była zróżnicowana. Uszeregowanie genotypów reagujących na nawożenie azotem, od największego do najmniejszego przeciętnego rocznego przyrostu plonu suchej masy, było następujące: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, klon 1054 – 3,54 t·ha-1 i Jorr – 3,03 t·ha-1. Coroczne nawożenie azotem zwiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach wierzby przeciętnie o 0,017%, ale nie miało to wpływu na zawartość w nich popiołu surowego.
The purpose of the present paper was an assessment of impact of the mineral nitrogen fertilization and variants of shoots mowing in the first 4-year cycle on the yield of 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.) and dry matter, ash and total nitrogen content in the second 4-year cycle of cultivation. The field experiment, in four repetitions, was realized in 2012-2015 in Kościernica, (16°24´N and 54°8´E). The soil used in the experiment was light, RIVa-IVb soil quality class, a good rye soil complex, appropriate podsolic – pseudopodsolic with a composition of light loamy sand up to the depth of 100 cm, and deeper: light loam. The humus content in the layer of 0-30 cm of soil was 1.41%. The first 4-year cycle of the regrowth of the shoots was in 2008-2011, the second – in 2012-2015. As part of the experiment, four doses of mineral nitrogen were randomized on large plots: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 and 180 kg N·ha-1, and within these doses on small plots – 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr and Tordis. Nitrogen fertilization was applied in 2008-2015 each year in April. In 2007, on the plot sized 25.3 m2, in two rows 56 willow cuttings were planted per row, that is 22,134 pcs.·ha-1. During the harvest in 2011 and 2015, growing willow shoots on individual rows of the plot were mowed separately. In the first 4-year rotation, the first row was mowed twice (after 3 years and after annual regrowth), and the second row was mowed once (after 4 years of regrowth). The yield of fresh matter was assessed after cutting all the willow shoots separately on each plot row and biomass samples for laboratory analyzes were taken (dry matter in fresh matter, ash and total nitrogen). The research showed that biomass yield in the second 4-year rotation most depended on variants of shoots mowing in previous rotation, willow genotype and less depended on adopted mineral nitrogen doses. Twice shoots mowing in the first 4-year rotation was the reason of dry matter yield reduction and annual regrowth of this yield by 71,3% in the next rotation and dry matter content reduction in the shoots by 1,7% and increasing total nitrogen in the shoots by 0,019%. The reaction of willow genotypes to the variant of shoots mowing, in biomass yield, was varied. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in dry matter yield of willow, average by 66,2% but that effect depended very strongly on variants of shoots mowing in the first 4-year rotation and willow genotype. Genotypes 1047, 1047D, Start, Sprint and Turbo, in biomass yield, did not react to the increasing doses of nitrogen fertilization, and the reaction in the other genotypes was varied. The arrangement of the genotypes reacting to nitrogen fertilization, from the largest to the smallest average annual increase in yield of dry matter was as follows: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, 1054 – 3,54 t·ha-1 and Jorr – 3,03 t·ha-1. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in content of total nitrogen in the willow shoots, average by 0,017%, but that effect had not an impact on the raw ash content.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 2; 1234-1251
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of biostimulant application in cultivation of spring barley
Efekt aplikacji biostymulatorów w uprawie jęczmienia jarego
Autorzy:
Szczepanek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223314.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
crude fibre
grain yield
macroelements accumulation
root weight
straw weight
total protein
akumulacja makroskładników
białko ogółem
masa korzeni
masa słomy
plon ziarna
włókno surowe
Opis:
Background. Biostimulants support plant growth and development, induce increased resistance to stress and may have a favourable effect on yields of agricultural crops and vegetables. Material and methods. The strict field experiment was conducted over the years 2010-2011, at the Research Station of the Faculty of Agriculture and Biotechnology in Mochełek (53°13’ N; 17°51’ E). The aim of this study was an assessment of the effect of biostimulants on yield components, grain and straw yield, root weight and the accumulation of NPK and Mg in spring barley grain. The one-factor experiment with spring barley cv. Nuevo aimed to study the effect of the seaweed biostimulant Kelpak (at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$) and its combined application with the preparation Lithovit (at rates of 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ + 1.5 $kg∙ha^(-1)$, respectively) on the biometric traits of plants and on grain yield. Results. The foliar application of the biostimulant Kelpak at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$ at the tillering (4-5 leaf stage) or the combined application of the preparations Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ and Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ had a favourable effect on grain yield. The application of only Kelpak caused an increase in the fresh weight of spring barley roots, and the combined use of Kelpak and Lithovit had a favourable effect on straw weight. In both treatments, thousand grain weight was higher than in the control. After the combined application of both preparations the barley grain was characterized by the highest protein concentration. The application of only Kelpak resulted in an increased accumulation of N, P, K and Mg in barley grain. The combined application of Kelpak and Lithovit caused an increase in the accumulation of N and Mg in grain. Conclusion. The beneficial effect on yield of the biostimulant Kelpak at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$ or the combined application of preparations Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ and Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ at the tillering (4-5 leaf stage) justifies the application of those preparations in the cultivation of spring barley.
Biostymulatory wspomagają wzrost i rozwój roślin, powodują zwiększenie odporności na stres i mogą mieć korzystny wpływ na plonowanie roślin rolniczych jak i warzywnych. Celem pracy była ocena wpływu biostymlatorów na komponenty plonowania, plon ziarna i słomy, masę korzeni oraz akumulację NPK i Mg w ziarnie jęczmienia jarego. Ścisłe doświadczenie polowe prowadzono w latach 2010-2011, w Stacji Badawczej Wydziału Rolnictwa i Biotechnologii w Mochełku (53°13’N; 17°51’E). W doświadczeniu jednoczynnikowym z jęczmieniem jarym odmiany Nuevo badano wpływ biostymulatora Kelpak (w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$) lub łącznej jego aplikacji z preparatem Lithovit (odpowiednio w dawkach 1.5 $dm^3$ + 1.5 $kg∙ha^(-1)$) na cechy biometryczne roślin i plon ziarna. Nalistna aplikacja biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ w fazie krzewienia (fazie 4-5 liści) lub łączne zastosowanie preparatów Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ i Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ miało korzystny wpływ na plon ziarna. Aplikacja biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ spowodowała zwiększenie świeżej masy korzeni jęczmienia jarego, a łączne zastosowanie obu preparatów miało korzystny wpływ na masę słomy. W obu wariantach aplikacji masa tysiąca nasion była większa niż w obiekcie kontrolnym. Największą koncentracją białka charakteryzowało się ziarno jęczmienia po łącznym stosowaniu obu preparatów. Zastosowanie biostymulatora Kelpak spowodowało zwiększenie akumulacji N, P, K i Mg w ziarnie jęczmienia. Łączna aplikacja preparatów Kelpak i Lithovit spowodowała zwiększenie akumulacji N i Mg w ziarnie. Korzystny wpływ biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ lub łącznej aplikacji preparatów Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ i Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ w fazie krzewienia (4-5 liści) uzasadnia stosowanie tych preparatów w uprawie jęczmienia jarego.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2017, 16, 2; 77-85
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of the substrate composition on yield and quality of basil (Ocimum basilicum L.)
Autorzy:
Burdina, I.
Priss, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1868.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Ogrodnictwa
Tematy:
basil
Ocimum basilicum
yield
quality
total phenolic compound
ascorbic acid
carotenoid
essential oil
antioxidant activity
Źródło:
Journal of Horticultural Research; 2016, 24, 2; 109-118
2300-5009
Pojawia się w:
Journal of Horticultural Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers
Autorzy:
Wierzbowska, J.
Cwalina-Ambroziak, B.
Glosek, M.
Sienkiewicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14934.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
biostimulator
yield
chemical property
potato tuber
plant cultivar
total nitrate
nitrate
chloride
storage
Opis:
Growth regulators stimulate life processes in plants, improving their stress resistance and health, which translates into higher and better quality yield. Growth regulators can improve biochemical parameters of tubers and enhance the potato’s resistance to adverse environmental conditions or pathogens. The purpose of this research was to examine the effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers. Four table potato cultivars were grown in a field experiment: very early Volumia and medium early Irga, Satina and Sylvana. Starting from stage 39 on the BBCH scale (crop cover complete), potato plants were treated thrice, in 10- to 14-day intervals, with the growth regulators Asahi SL, Bio-Algeen S90 and Kelpak. The reference treatment was composed of potatoes untreated with the bioregulators. The growth regulators, especially Bio-Algeen S90 (6.3 – 16.3%) and Kelpak SL (14.2-24.7%) raised the tuber yield, but the effect was statistically verifiable only in the second year, with less precipitation and lower temperature of the vegetation period. The quality of potato tubers was more strongly dependent on the cultivar-specific traits than on the applied biostimulators. In the second year, too, potato tubers contained on average 34% more N-total than in the first year. During storage, the content of N-total in tubers increased by 35-50%. After a five-month storage period, potato tubers contained more NO3 - abut less N-NH4+.
Źródło:
Journal of Elementology; 2015, 20, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The content of selected macroelements in the dry weight of permanent grassland sward, grass yields and its agricultural value
Zawartość wybranych makroelementów w suchej masie runi trwałych użytków zielonych oraz ich plonowanie i wartość rolnicza
Autorzy:
Wylupek, T.
Harkot, W.
Czarnecki, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13929.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
macroelement content
total nitrogen
nitrogen
phosphorus
magnesium
calcium
dry weight
grassland
meadow sward
grass
yield
agricultural value
Opis:
Permanent grassland is a valuable source of valuable natural raw material for production of fodders. The fodder value of sward depends on the grass yield volume, agricultural value (UVN), content of minerals, etc. The present paper discusses the results of a study conducted in 2009-2011, on permanent grassland situated in the valley of the Por River. Samples of the plant material were taken before the first cut from selected, representative areas. They were used to assess, with basic analytical and statistical methods, the yielding, agricultural value (UVN) and chemical composition of hay. The content of P, K, Ca and Mg was determined in the dry weight of the sward by Flame Atomic Absorption Spectroscopy (FAAS), while the total content of N was established by the Kjeldahl’s method. For easier interpretation of the results, the classified syntaxons (Matuszkiewicz 2006) were ranked into higher syntaxonomic units. The present research showed a fairly good content of P, Mg and Ca in the analyzed dry weight of plants, enough to satisfy the nutritional demand of ruminants. However, the total content of N and K in the plant samples was insufficient. The agricultural value (UVN) of the dry weight of plants and the yield volume of the examined phytocenoses were varied, which was statistically verified. The high value of variability coefficients also testifies to the considerable differentiation of all the analyzed features within particular syntaxonomic units.
Trwałe użytki zielone stanowią cenne źródło naturalnych pełnowartościowych surowców do produkcji pasz. Wartość paszową runi określa się m.in. pod względem zawartości składników mineralnych, wartości rolniczej (LWU) oraz wysokości plonu. W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w latach 2009-2011 na trwałych użytkach zielonych w dolinie rzeki Por. Na wytypowanych, reprezentatywnych powierzchniach, przed zbiorem pierwszego pokosu, pobrano próby materiału roślinnego. Stanowiły one materiał do oceny plonowania, wartości rolniczej (LWU) i składu chemicznego siana. W suchej masie runi określono zawartość P, K, Ca, Mg metodą płomieniowej atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (FAAS) oraz ogólną zawartość N metodą Kjeldahla. W celu łatwiejszej interpretacji wyników sklasyfikowane syntaksony (Matuszkiewicz 2006) uszeregowano w nadrzędne jednostki syntaksonomiczne. Wykazano dość dobrą pod względem potrzeb żywieniowych przeżuwaczy zawartość P, Mg oraz Ca w analizowanej suchej masie roślinnej, jednak ogólna zawartość N i K w badanych próbach roślinnych była niewystarczająca. Wartość rolnicza (LWU) suchej masy roślinnej oraz wysokość plonów badanych fitocenoz kształtowały się na zróżnicowanym poziomie, co potwierdziły analizy statystyczne. Wysoka wartość współczynników zmienności świadczy również o znacznym zróżnicowaniu wszystkich analizowanych cech w obrębie poszczególnych jednostek syntaksonomicznych.
Źródło:
Journal of Elementology; 2014, 19, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ pielęgnacji mechaniczno-chemicznej uprawy ziemniaka na plony suchej masy, skrobi i białka ogólnego
The effects of mechanical and chemical treatments on the dry matter, starch and total protein yields
Autorzy:
Gugała, Marek
Zarzecka, Krystyna
Sikorska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198694.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
sposoby pielęgnacji
odmiany
plon suchej masy
plon skrobi
plon białka ogólnego
weed control methods
cultivars
dry matter yield
starch yield
total protein yield
Opis:
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2008–2010 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Doświadczenie założono jako dwuczynnikowe w układzie split-plot w trzech powtórzeniach. I czynnik — trzy odmiany: Cekin, Satina i Tajfun, II czynnik — pięć sposobów pielęgnacji: 1. pielęgnacja mechaniczna — obiekt kontrolny, 2. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami herbicyd Command 480 EC 0,2 l·ha-1, 3. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami opryskiwanie mieszaniną herbicydów Command 480 EC 0,2 l·ha-1 + Afalon Dyspersyjny 450 SC 1,0 l·ha-1, 4. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami herbicyd Stomp 400 SC 3,5 l·ha-1,5. pielęgnacja mechaniczna + przed wschodami opryskiwanie mieszaniną herbicydów Stomp 400 SC 3,5 l·ha-1 + Afalon Dyspersyjny 450 SC 1,0 l·ha-1. Celem badań było określenie wpływu pielęgnacji mechaniczno-chemicznej z użyciem herbicydów i ich mieszanin na plon składników odżywczych trzech odmian ziemniaka. Korzystny rozkład warunków pogodowych w 2008 roku zaowocował uzyskaniem wysokich plonów suchej masy — 9,97 t·ha-1; skrobi — 6,37 t·ha-1 oraz białka ogólnego — 1,22 t·ha-1. Natomiast najmniejsze plony uzyskano w 2009 roku, który charakteryzował się skrajnie niekorzystnymi warunkami pogodowymi w poszczególnych miesiącach wegetacji ziemniaka. Analizując poszczególne sposoby odchwaszczania z użyciem herbicydów stwierdzono, że największy plony suchej masy, skrobi i białka ogólnego uzyskano w wariancie 3. odchwaszczanym mechanicznie, a następnie opryskiwanym mieszaniną herbicydów Command 480 EC + Afalon Dyspersyjny 450 SC. W przeprowadzonym doświadczeniu plony poszczególnych składników bulw w dużym stopniu były zróżnicowane w zależności od uprawianych odmian ziemniaka jadalnego. Największą kumulacją zarówno suchej masy, skrobi i białka ogólnego cechowała się odmiana Tajfun, najmniejszą zaś Satina.
The field experiment was conducted in 2008–2010 at the Agricultural Experimental Station Zawada belonging to the University of Natural Sciences and Humanities in Siedlce. The experiment was two-factorial in a split-plot design with three replications. I factor was three cultivars: Cekin, Satina, Tajfun, and II factor — weed control methods: 1. mechanical cultivation — a control, 2. Command 480 EC 0.2 dm3·ha-1, 3. Command 480 EC 0.2 dm3·ha-1 + Afalon 450 SC 1.0 dm3·ha-1, 4. Stomp 400 SC 3.5 dm3·ha-1, 5. Stomp 400 SC 3.5 dm3·ha-1 + Afalon 450 SC 1.0 dm3·ha-1. The aim of the study was to determine the effect of mechanical and chemical care using herbicides and their mixtures on the nutrient yield of three potato varieties. Favorable distribution of weather in 2008 resulted in obtaining high yields of dry matter — 9.97 t·ha-1; starch — 6.37 t·ha-1 and protein — 1.22 t·ha-1. The lowest yield was obtained in 2009, which was characterized by extreme weather conditions in individual months of potato growing. Analyzing particular methods of weed control using herbicides, it was found that the highest yields of the dry weight, starch and protein were obtained in the third variant weeded mechanically, and then sprayed with a mixture of herbicides: Command 480 EC + Afalon Dispersion 450 SC. In the experiment, yields of the individual components of the tubers differed for potato varieties. The variety Tajfun was characterized by the greatest accumulation of dry matter, starch and protein, on the contrary to the variety Satina, which showed opposite effect.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2014, 272; 103-111
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja rzepaku ozimego na zróżnicowaną ilość wysiewu nasion w rejonie podkarpackim
Reaction of winter rapeseed to varied number of sown seeds in Podkarpacie area
Autorzy:
Jarecki, W.
Bobrecka-Jamro, D.
Noworol, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/833756.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
rzepak ozimy
reakcje roslin
nasiona
plony
wydajnosc tluszczu
zawartosc tluszczu
bialko ogolne
odmiany roslin
odmiany mieszancowe
zroznicowanie odmianowe
ilosc wysiewu
region podkarpacki
winter rape
plant response
seed
yield
fat productivity
fat content
total protein
plant cultivar
hybrid cultivar
cultivar variability
Podkarpacie region
Opis:
W latach 2009/10–2011/12 przeprowadzono ścisłe dwuczynnikowe doświadczenie polowe, którego celem było określenie reakcji mieszańcowych odmian rzepaku ozimego na zróżnicowaną ilość wysiewu nasion, tj. 40 oraz 60 szt.·mˉ². Liczba roślin przed zimowym zahamowaniem wegetacji była zbliżona do zakładanej, a ubytki roślin po zimie wyniosły średnio 14%. W okresie wegetacji istotnie więcej roślin zanikło na obiekcie z gęstszym wysiewem nasion w porównaniu do rzadszego. Plon nasion wyniósł średnio 3,7 t·haˉ¹ dla normy wysiewu 40 szt.·m-2 i 4,3 t·haˉ¹ dla normy 60 szt.·mˉ². Różnicę tę potwierdzono statystycznie. Spośród składowych plonu jedynie liczba łuszczyn na roślinie była istotnie zróżnicowana w wyniku zmiennej normy wysiewu. Liczba nasion w łuszczynie i MTN nie podlegały istotnemu zróżnicowaniu. Zastosowanie wyższej normy wysiewu powodowało wzrost zawartości tłuszczu surowego i zmniejszenie białka ogólnego w nasionach. Uzyskane różnice mieściły się jednak w granicy błędu statystycznego. Na obiekcie z większym zagęszczeniem łanu odnotowano istotny wzrost wydajności tłuszczu z ha. Badane odmiany nie różniły się istotnie składowymi plonu. Odmiana Primus F1 przewyższała istotnie odmianę Visby F1 zawartością tłuszczu w nasionach.
In years 2009/10–2011/12 strict field research was conducted whose goal was to determine the reaction of mixed varieties of winter rapeseed to varied amount of sown seeds, i.e. 40 pieces on sqm and 60 pieces on sqm. The number of plants before winter vegetation pause was almost the same as expected and plant loss after winter amounted to c.a. 14%. During the vegetation period considerably more plants disappeared on the area where seeds were sown denser in comparison to the area with rare sowing. The seed crop amounted on average to 3.7 t·haˉ¹ and 4.3 t·haˉ¹ , respectively, after using the standard of 40 pieces/sqm and 60 pieces/sqm and the difference was statistically proven. Among the elements of crop structure only the number of pods was considerably modified by the varied amount of sown seeds. The number of seeds in a pod and the mass of thousand seeds were not considerably changed. After using a higher sowing standard the content of raw fat in seeds increased and the amount of general albumen dropped. The obtained differences fell on the verge of statistical significance. On the area with denser sowing considerable increase of fat efficiency / ha was noticed. The examined varieties did not differ considerably as far as the examined features were concerned. Only Primus F1 variety exceeded considerably Visby F1 variety as far as the fat content was concerned. The goal of the research was to specify the influence of varied amount of sown seeds on quantity and quality of winter rape crop varieties Primus F1 and Visby F1.
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2013, 34, 1
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yielding, Total Protein and Crude Fiber Content in Selected Families and Cultivars of Meadow Timothy
Plonowanie, zawartość białka ogólnego i włókna surowego w wybranych rodach i odmianach Tymotki Łąkowej
Autorzy:
Radkowski, A.
Radkowska, I.
Fiszer-Skrzyńska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388455.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
cultivar of timothy
family
total protein
crude fiber
yield
odmiana tymotki
ród
białko ogólne
włókno surowe
plon
Opis:
The paper presents an assessment of selected cultivars and families of meadow timothy in terms of dry mass yields, total protein and crude fiber content. The experiment was conducted at the Plant Breeding Station in Skrzeszowice which belongs to Malopolska Plant Growing Company – HBP LLC. The research was done on degraded chernozem developed from loess. The standard cultivar – Karta, two accompanying cultivars; Obra and Skala and seven families, like SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 and POB-T-82 were investigated in this research. In the analyzed families and cultivars of meadow timothy total nitrogen was assessed by Kjeldahl’s method and crude fiber by gravimetric method by Goering and Van Soest. Obtained results of family value assessment point to their high breeding potential. Analyzed families and cultivars were characterized by high yields of dry mass where differences reached even 46 %. Individual researched objects differed also by total protein content ranging between 5.2 to 17.25 depending on the cut and years of harvest. On the other hand, the values for crude fiber fluctuated from 8.4 to 32.6 %. The highest concentration of total protein as well as the lowest concentration of crude fiber was found in POB-T-78 and SzD-T-135. Concentration of these components was significantly different in POB-T-78 and SzD-T-135 than in standard and accompanying cultivars. The highest concentration of total protein was found in POB-T-81, although the plants of POB-T-80 had the highest crude fiber content.
Praca prezentuje ocenę wybranych odmian i rodów tymotki łąkowej pod względem plonów suchej masy, zawartości białka ogólnego oraz włókna surowego. Badania przeprowadzono na czarnoziemie zdegradowanym wytworzonym z lessu, na terenie Stacji Hodowli Roślin w Skrzeszowicach należącej do Małopolskiej Hodowli Roślin – HBP Kraków. W doświadczeniu uwzględniono odmianę wzorcową Karta, dwie odmiany towarzyszące Obra i Skala oraz siedem rodów: SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 i POB-T-82. W przygotowanym materiale roślinnym oznaczono azot ogólny metodą Kjeldahla, a włókno surowe metodą wagową Goeringa i Van Soesta. Uzyskane wyniki badania wartości rodów wskazują, że mają one wysoki potencjał hodowlany. Badane rody i odmiany charakteryzowały się dużymi plonami suchej masy, gdzie różnice sięgały nawet 46 %. Poszczególne badane obiekty różniły się także zawartością białka ogólnego, które wynosiły od 5,2 do 17,2 % w zależności od pokosu i lat zbioru. Natomiast dla włókna surowego wartości te kształtowały się od 8,4 do 32,6 %. Najwięcej białka ogólnego oraz mniej włókna surowego zawierały POB-T-78 i SzD-T-135, gdzie stwierdzono istotne różnice w stosunku do odmiany wzorcowej, jak i odmian towarzyszących. Spośród badanych rodów POB-T-81 wypadł najmniej korzystnie pod względem zawartości białka ogólnego, z kolei najwięcej włókna surowego odnotowano w roślinach POB-T-80.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 6; 681-688
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki wpływające na zawartość i plon białka w bulwach ziemniaka
Factors affecting the protein content and protein yield in potato tubers
Autorzy:
Wierzbicka, Anna
Trawczyński, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198426.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
nawożenie azotem
plon białka
zawartość białka ogółem
ziemniak
nitrogen fertilization
potato
protein yield
total protein content
Opis:
Celem badań była ocena zmian w zawartości białka ogółem (i jego plonu) w bulwach ziemniaka w zależności od nawożenia azotem, odmiany, warunków pogodowych oraz zawartości suchej masy i skrobi w bulwach. Nawożenie azotem istotnie podwyższało zarówno zawartość jak i plon białka. W zakresie dawek azotu zalecanych w uprawie ziemniaka (100–140 kg∙ha-1) zawartość białka kształtowała się w granicach 1,85–1,95; 1,72–1,80; 1,61–1,68 odpowiednio dla odmian wczesnych, średnio wczesnych i późniejszych oraz skrobiowych. Plon białka zależał przede wszystkim od plonu suchej masy bulw. Największy plon białka (powyżej 900 kg∙ha-1) osiągnięty został przez odmianę jadalną Marlen i dwie skrobiowe: Kuras i Pokusa. Stwierdzono istotną odwrotnie proporcjonalną zależność liniową miedzy zawartością: białka i skrobi, białka i suchej masy oraz wprost proporcjonalną zależność między plonem białka a plonem suchej masy bulw. Okres wegetacji o dużej ilości opadów (2010) zmniejszał zawartość białka ogółem w porównaniu do okresów bardziej suchych (lata 2006, 2008).
The aim of this study was to assess changes in total protein content and its yield in potato tubers, depending on nitrogen fertilization, variety, weather conditions, the dry matter and starch content in tubers. Nitrogen fertilization significantly caused significant increase of the protein content and yield. In the range of recommended doses of nitrogen in potato (100–140 kg∙ha-1) protein content was 1,85–1,95;1,72–1,80;1,61–1,68, respectively for early, medium early and late as well as starch varieties. Protein yield depended mainly on the dry matter yield of the tubers. The highest protein yield (over 900 kg∙ha-1) was achieved by edible cultivar Marlen and two starch cultivars Kuras and Pokusa. We detected a significant negative linear relationship between: protein content and starch content, protein content and dry matter content and a positive correlation between protein yield and dry matter yield of the tubers. Growing season with large amounts of rainfall (2010) reduced the total protein content in comparison with the more arid periods (2006, 2008).
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 266; 181-190
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies