Temat: total yield - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The content of selected macroelements in the dry weight of permanent grassland sward, grass yields and its agricultural value
Zawartość wybranych makroelementów w suchej masie runi trwałych użytków zielonych oraz ich plonowanie i wartość rolnicza
Autorzy:: Wylupek, T.
Harkot, W.
Czarnecki, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/13929.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: macroelement content
total nitrogen
nitrogen
phosphorus
magnesium
calcium
dry weight
grassland
meadow sward
grass
yield
agricultural value
Opis:: Permanent grassland is a valuable source of valuable natural raw material for production of fodders. The fodder value of sward depends on the grass yield volume, agricultural value (UVN), content of minerals, etc. The present paper discusses the results of a study conducted in 2009-2011, on permanent grassland situated in the valley of the Por River. Samples of the plant material were taken before the first cut from selected, representative areas. They were used to assess, with basic analytical and statistical methods, the yielding, agricultural value (UVN) and chemical composition of hay. The content of P, K, Ca and Mg was determined in the dry weight of the sward by Flame Atomic Absorption Spectroscopy (FAAS), while the total content of N was established by the Kjeldahl’s method. For easier interpretation of the results, the classified syntaxons (Matuszkiewicz 2006) were ranked into higher syntaxonomic units. The present research showed a fairly good content of P, Mg and Ca in the analyzed dry weight of plants, enough to satisfy the nutritional demand of ruminants. However, the total content of N and K in the plant samples was insufficient. The agricultural value (UVN) of the dry weight of plants and the yield volume of the examined phytocenoses were varied, which was statistically verified. The high value of variability coefficients also testifies to the considerable differentiation of all the analyzed features within particular syntaxonomic units.
Trwałe użytki zielone stanowią cenne źródło naturalnych pełnowartościowych surowców do produkcji pasz. Wartość paszową runi określa się m.in. pod względem zawartości składników mineralnych, wartości rolniczej (LWU) oraz wysokości plonu. W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w latach 2009-2011 na trwałych użytkach zielonych w dolinie rzeki Por. Na wytypowanych, reprezentatywnych powierzchniach, przed zbiorem pierwszego pokosu, pobrano próby materiału roślinnego. Stanowiły one materiał do oceny plonowania, wartości rolniczej (LWU) i składu chemicznego siana. W suchej masie runi określono zawartość P, K, Ca, Mg metodą płomieniowej atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (FAAS) oraz ogólną zawartość N metodą Kjeldahla. W celu łatwiejszej interpretacji wyników sklasyfikowane syntaksony (Matuszkiewicz 2006) uszeregowano w nadrzędne jednostki syntaksonomiczne. Wykazano dość dobrą pod względem potrzeb żywieniowych przeżuwaczy zawartość P, Mg oraz Ca w analizowanej suchej masie roślinnej, jednak ogólna zawartość N i K w badanych próbach roślinnych była niewystarczająca. Wartość rolnicza (LWU) suchej masy roślinnej oraz wysokość plonów badanych fitocenoz kształtowały się na zróżnicowanym poziomie, co potwierdziły analizy statystyczne. Wysoka wartość współczynników zmienności świadczy również o znacznym zróżnicowaniu wszystkich analizowanych cech w obrębie poszczególnych jednostek syntaksonomicznych.
Źródło:: Journal of Elementology; 2014, 19, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: System TMR żywienia krów mlecznych w aspekcie zasad rolnictwa precyzyjnego
TMR system of feeding dairy cows in terms of precision agriculture
Autorzy:: Winnicki, S.
Jugowar, J. L.
Nawrocki, L.
Kalika, G.
Rudowicz-Nawrocka, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/239172.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:: żywienie
TMR
krowa
mleko
feeding diets
total mixed ration
dairy cows
milk yield
Opis:: Wykonano analizę poprawności żywienia krów mlecznych pod względem energetycznym i białkowym. Materiał badawczy stanowiły wyniki użytkowości stada 250 krów za 6 miesięcy, od listopada 2010 r. do kwietnia 2011 r. Stado podzielono na 3 grupy technologiczno-żywieniowe na podstawie wydajności mlecznej krów. Zmian składu grup dokonywano raz w miesiącu. Grupa A, o najwyższej wydajności mleka, otrzymywała dawkę obliczoną na 38 kg mleka. Dawkę pokarmową dla grupy B zaplanowano na 28 kg, a dla grupy C - przed zasuszeniem na 19 kg mleka. Przeciętne wydajności grup w kolejnych miesiącach badań były dość stabilne. Różnice w wydajności mlecznej w obrębie grup były bardzo duże i przekraczały 20 kg. W grupie A u 34% krów zaobserwowano niedobór energii pobranej w paszy w stosunku do aktualnych potrzeb, natomiast w grupach B i C - nadmiar energii w pobranej paszy, odpowiednio u 62% i 75% krów. Niedobór białka w pobranej paszy wystąpił u 11% krów w grupie A, u 10% krów w grupie B i 24% w grupie C, a nadmiar odpowiednio - u 28, 19 i 22%.
Correctness of feeding dairy cows was analysed in terms of sufficient energy and protein quantities supplied in the diet. As the source data for research, production results over 6 months (since November 2010 till April 2011) for the herd of 250 dairy cows were used. The herd was divided into 3 technological-nutrition groups of cows on the basis of milk yields. Once a month the structure of groups was corrected. The group A, of highest milk yielding cows, was fed with a diet provided for 38 kg milk production. Diet B was provided for group of cows yielding 28 kg milk, whereas for group C - the cows just before drying off - diet for 19 kg milk production. Average milk yields of particular groups in succeeding months of experiment were quite stable. However, the differences in milk yielding within particular groups were considerable and exceeded 20 kg. Shortage of energy in diets, in relation to the actual demands, was observed in 34% cows of group A; instead, in groups B and C the surplus of energy in diets fed - was noted in 62% and 75% cows. Protein deficiency in uptaken feed occurred in 11% cows of group A, in 10% cows of group B and in 24% cows of group C, while the excess in 28, 19 and 22% cows, respectively.
Źródło:: Problemy Inżynierii Rolniczej; 2012, R. 20, nr 1, 1; 77-85
1231-0093
Pojawia się w:: Problemy Inżynierii Rolniczej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers
Autorzy:: Wierzbowska, J.
Cwalina-Ambroziak, B.
Glosek, M.
Sienkiewicz, S.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14934.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: biostimulator
yield
chemical property
potato tuber
plant cultivar
total nitrate
nitrate
chloride
storage
Opis:: Growth regulators stimulate life processes in plants, improving their stress resistance and health, which translates into higher and better quality yield. Growth regulators can improve biochemical parameters of tubers and enhance the potato’s resistance to adverse environmental conditions or pathogens. The purpose of this research was to examine the effect of biostimulators on yield and selected chemical properties of potato tubers. Four table potato cultivars were grown in a field experiment: very early Volumia and medium early Irga, Satina and Sylvana. Starting from stage 39 on the BBCH scale (crop cover complete), potato plants were treated thrice, in 10- to 14-day intervals, with the growth regulators Asahi SL, Bio-Algeen S90 and Kelpak. The reference treatment was composed of potatoes untreated with the bioregulators. The growth regulators, especially Bio-Algeen S90 (6.3 – 16.3%) and Kelpak SL (14.2-24.7%) raised the tuber yield, but the effect was statistically verifiable only in the second year, with less precipitation and lower temperature of the vegetation period. The quality of potato tubers was more strongly dependent on the cultivar-specific traits than on the applied biostimulators. In the second year, too, potato tubers contained on average 34% more N-total than in the first year. During storage, the content of N-total in tubers increased by 35-50%. After a five-month storage period, potato tubers contained more NO3 - abut less N-NH4+.
Źródło:: Journal of Elementology; 2015, 20, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Czynniki wpływające na zawartość i plon białka w bulwach ziemniaka
Factors affecting the protein content and protein yield in potato tubers
Autorzy:: Wierzbicka, Anna
Trawczyński, Cezary
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2198426.pdf
Data publikacji:: 2012-12-31
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: nawożenie azotem
plon białka
zawartość białka ogółem
ziemniak
nitrogen fertilization
potato
protein yield
total protein content
Opis:: Celem badań była ocena zmian w zawartości białka ogółem (i jego plonu) w bulwach ziemniaka w zależności od nawożenia azotem, odmiany, warunków pogodowych oraz zawartości suchej masy i skrobi w bulwach. Nawożenie azotem istotnie podwyższało zarówno zawartość jak i plon białka. W zakresie dawek azotu zalecanych w uprawie ziemniaka (100–140 kg∙ha-1) zawartość białka kształtowała się w granicach 1,85–1,95; 1,72–1,80; 1,61–1,68 odpowiednio dla odmian wczesnych, średnio wczesnych i późniejszych oraz skrobiowych. Plon białka zależał przede wszystkim od plonu suchej masy bulw. Największy plon białka (powyżej 900 kg∙ha-1) osiągnięty został przez odmianę jadalną Marlen i dwie skrobiowe: Kuras i Pokusa. Stwierdzono istotną odwrotnie proporcjonalną zależność liniową miedzy zawartością: białka i skrobi, białka i suchej masy oraz wprost proporcjonalną zależność między plonem białka a plonem suchej masy bulw. Okres wegetacji o dużej ilości opadów (2010) zmniejszał zawartość białka ogółem w porównaniu do okresów bardziej suchych (lata 2006, 2008).
The aim of this study was to assess changes in total protein content and its yield in potato tubers, depending on nitrogen fertilization, variety, weather conditions, the dry matter and starch content in tubers. Nitrogen fertilization significantly caused significant increase of the protein content and yield. In the range of recommended doses of nitrogen in potato (100–140 kg∙ha-1) protein content was 1,85–1,95;1,72–1,80;1,61–1,68, respectively for early, medium early and late as well as starch varieties. Protein yield depended mainly on the dry matter yield of the tubers. The highest protein yield (over 900 kg∙ha-1) was achieved by edible cultivar Marlen and two starch cultivars Kuras and Pokusa. We detected a significant negative linear relationship between: protein content and starch content, protein content and dry matter content and a positive correlation between protein yield and dry matter yield of the tubers. Growing season with large amounts of rainfall (2010) reduced the total protein content in comparison with the more arid periods (2006, 2008).
Źródło:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 266; 181-190
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Influence of pre-sowing red light radiation and nitragine dressing of chickling vetch seeds on the chemical composition of their yield
Autorzy:: Truchlinski, J.
Koper, R.
Starczynowska, R.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26046.pdf
Data publikacji:: 2002
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:: Lathyrus sativus
radiation
Polska
nitragine dressing
chemical composition
seed
chickling vetch
red light radiation
vetch
yield
crude fibre
total protein
nitragine
Źródło:: International Agrophysics; 2002, 16, 2
0236-8722
Pojawia się w:: International Agrophysics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Effect of biostimulant application in cultivation of spring barley
Efekt aplikacji biostymulatorów w uprawie jęczmienia jarego
Autorzy:: Szczepanek, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2223314.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: crude fibre
grain yield
macroelements accumulation
root weight
straw weight
total protein
akumulacja makroskładników
białko ogółem
masa korzeni
masa słomy
plon ziarna
włókno surowe
Opis:: Background. Biostimulants support plant growth and development, induce increased resistance to stress and may have a favourable effect on yields of agricultural crops and vegetables. Material and methods. The strict field experiment was conducted over the years 2010-2011, at the Research Station of the Faculty of Agriculture and Biotechnology in Mochełek (53°13’ N; 17°51’ E). The aim of this study was an assessment of the effect of biostimulants on yield components, grain and straw yield, root weight and the accumulation of NPK and Mg in spring barley grain. The one-factor experiment with spring barley cv. Nuevo aimed to study the effect of the seaweed biostimulant Kelpak (at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$) and its combined application with the preparation Lithovit (at rates of 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ + 1.5 $kg∙ha^(-1)$, respectively) on the biometric traits of plants and on grain yield. Results. The foliar application of the biostimulant Kelpak at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$ at the tillering (4-5 leaf stage) or the combined application of the preparations Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ and Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ had a favourable effect on grain yield. The application of only Kelpak caused an increase in the fresh weight of spring barley roots, and the combined use of Kelpak and Lithovit had a favourable effect on straw weight. In both treatments, thousand grain weight was higher than in the control. After the combined application of both preparations the barley grain was characterized by the highest protein concentration. The application of only Kelpak resulted in an increased accumulation of N, P, K and Mg in barley grain. The combined application of Kelpak and Lithovit caused an increase in the accumulation of N and Mg in grain. Conclusion. The beneficial effect on yield of the biostimulant Kelpak at a rate of 2 $dm^3∙ha^(-1)$ or the combined application of preparations Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ and Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ at the tillering (4-5 leaf stage) justifies the application of those preparations in the cultivation of spring barley.
Biostymulatory wspomagają wzrost i rozwój roślin, powodują zwiększenie odporności na stres i mogą mieć korzystny wpływ na plonowanie roślin rolniczych jak i warzywnych. Celem pracy była ocena wpływu biostymlatorów na komponenty plonowania, plon ziarna i słomy, masę korzeni oraz akumulację NPK i Mg w ziarnie jęczmienia jarego. Ścisłe doświadczenie polowe prowadzono w latach 2010-2011, w Stacji Badawczej Wydziału Rolnictwa i Biotechnologii w Mochełku (53°13’N; 17°51’E). W doświadczeniu jednoczynnikowym z jęczmieniem jarym odmiany Nuevo badano wpływ biostymulatora Kelpak (w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$) lub łącznej jego aplikacji z preparatem Lithovit (odpowiednio w dawkach 1.5 $dm^3$ + 1.5 $kg∙ha^(-1)$) na cechy biometryczne roślin i plon ziarna. Nalistna aplikacja biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ w fazie krzewienia (fazie 4-5 liści) lub łączne zastosowanie preparatów Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ i Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ miało korzystny wpływ na plon ziarna. Aplikacja biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ spowodowała zwiększenie świeżej masy korzeni jęczmienia jarego, a łączne zastosowanie obu preparatów miało korzystny wpływ na masę słomy. W obu wariantach aplikacji masa tysiąca nasion była większa niż w obiekcie kontrolnym. Największą koncentracją białka charakteryzowało się ziarno jęczmienia po łącznym stosowaniu obu preparatów. Zastosowanie biostymulatora Kelpak spowodowało zwiększenie akumulacji N, P, K i Mg w ziarnie jęczmienia. Łączna aplikacja preparatów Kelpak i Lithovit spowodowała zwiększenie akumulacji N i Mg w ziarnie. Korzystny wpływ biostymulatora Kelpak w dawce 2 $dm^3∙ha^(-1)$ lub łącznej aplikacji preparatów Kelpak 1.5 $dm^3∙ha^(-1)$ i Lithovit 1.5 $kg∙ha^(-1)$ w fazie krzewienia (4-5 liści) uzasadnia stosowanie tych preparatów w uprawie jęczmienia jarego.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2017, 16, 2; 77-85
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wpływ nawożenia azotem na plon i zawartość suchej masy, azotu ogólnego oraz popiołu w drugiej 4-letniej rotacji uprawy wierzby wiciowej
Impact of the Nitrogen Fertilization on Yield, Dry Matter, Ash and Total Nitrogen Content in the Second 4-year Rotation of Basket Willow Cultivation
Autorzy:: Styszko, L.
Dąbrowski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1813728.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: wierzba wiciowa
Salix viminalis
genotyp
nawożenie azotem mineralnym
warianty koszenia pędów
plon
świeża masa
sucha masa
zawartość azotu ogólnego
zawartość popiołu surowego
basket willow
genotype
mineral nitrogen fertilization
variants of shoots mowing
yield
fresh matter
dry matter
total nitrogen content
raw ash content
Opis:: Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem mineralnym i wariantów koszenia pędów w pierwszym 4-letnim cyklu na plon biomasy 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis) oraz na zawartość w niej suchej masy, azotu ogólnego i popiołu w drugim 4-letnim cyklu uprawy. Doświadczenie polowe, w czterech powtórzeniach, wykonano w latach 2012-2015 w Kościernicy, gmina Polanów (16°24´N i 54°8´E). Gleba pod doświadczeniem była lekka, klasy bonitacyjnej RIVa-IVb, kompleksu żytniego dobrego, bielicowa właściwa – pseudobielicowa o składzie piasku gliniastego lekkiego do głębokości 100 cm, a głębiej – gliny lekkiej. Zawartość próchnicy w warstwie 0-30 cm gleby wyniosła 1,41%. Pierwszy 4-letni okres odrastania pędów był realizowany w latach 2008-2011, a drugi – w latach 2012-2015. W ramach doświadczenia, rozlosowano na dużych poletkach cztery dawki azotu mineralnego: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 i 180 kg N·ha-1. Natomiast w zakresie dawek azotu na małych poletkach, rozlosowano 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr i Tordis. Corocznie w kwietniu w latach 2008-2015 stosowano nawożenie azotem mineralnym. W 2007 roku na poletku o powierzchni 25,3 m2 wysadzono łącznie po 56 zrzezów wierzby w dwóch rzędach tj. 22134 szt.·ha-1. Podczas zbioru w latach 2011 i 2015 koszono oddzielnie odrastające pędy wierzby na poszczególnych rzędach poletka. W pierwszej 4-letniej rotacji na pierwszym rzędzie koszono 2-krotnie (po 3 latach i po 1-rocznym odrastaniu), a na drugim rzędzie – jednokrotnie (po 4 roku odrastania). Plon świeżej masy oceniono po ścięciu wszystkich pędów wierzby oddzielnie na każdym rzędzie poletka oraz pobrano próby biomasy do analiz laboratoryjnych (suchej masy w świeżej masie, popiołu oraz azotu ogólnego). W badaniach wykazano, że plony biomasy w drugiej 4-letniej rotacji najsilniej zależały od wariantu koszenia pędów w poprzedniej rotacji, genotypu wierzby, a w mniejszym stopniu od zastosowanej dawki azotu mineralnego. Dwukrotne koszenie pędów w pierwszej 4-letniej rotacji obniżyło w następnej rotacji plon suchej masy i roczny przyrost tego plonu o 71,3%, zmniejszyło zawartość suchej masy w pędach o 1,7%, a powiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach o 0,019%. Genotypy wierzby reagowały w plonie biomasy w zróżnicowany sposób na warianty koszenia. Coroczne nawożenie azotem podwyższyło plon suchej masy wierzby przeciętnie o 66,2%, ale ten efekt bardzo silnie zależał od wariantu koszenia pędów w pierwszej 4-letniej rotacji oraz genotypu wierzby. Genotypy 1047, 1047D, Start, Sprint i Turbo nie reagowały w plonie biomasy pędów na wzrastające dawki nawożenia azotem, a u pozostałych genotypów reakcja była zróżnicowana. Uszeregowanie genotypów reagujących na nawożenie azotem, od największego do najmniejszego przeciętnego rocznego przyrostu plonu suchej masy, było następujące: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, klon 1054 – 3,54 t·ha-1 i Jorr – 3,03 t·ha-1. Coroczne nawożenie azotem zwiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach wierzby przeciętnie o 0,017%, ale nie miało to wpływu na zawartość w nich popiołu surowego.
The purpose of the present paper was an assessment of impact of the mineral nitrogen fertilization and variants of shoots mowing in the first 4-year cycle on the yield of 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.) and dry matter, ash and total nitrogen content in the second 4-year cycle of cultivation. The field experiment, in four repetitions, was realized in 2012-2015 in Kościernica, (16°24´N and 54°8´E). The soil used in the experiment was light, RIVa-IVb soil quality class, a good rye soil complex, appropriate podsolic – pseudopodsolic with a composition of light loamy sand up to the depth of 100 cm, and deeper: light loam. The humus content in the layer of 0-30 cm of soil was 1.41%. The first 4-year cycle of the regrowth of the shoots was in 2008-2011, the second – in 2012-2015. As part of the experiment, four doses of mineral nitrogen were randomized on large plots: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 and 180 kg N·ha-1, and within these doses on small plots – 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr and Tordis. Nitrogen fertilization was applied in 2008-2015 each year in April. In 2007, on the plot sized 25.3 m2, in two rows 56 willow cuttings were planted per row, that is 22,134 pcs.·ha-1. During the harvest in 2011 and 2015, growing willow shoots on individual rows of the plot were mowed separately. In the first 4-year rotation, the first row was mowed twice (after 3 years and after annual regrowth), and the second row was mowed once (after 4 years of regrowth). The yield of fresh matter was assessed after cutting all the willow shoots separately on each plot row and biomass samples for laboratory analyzes were taken (dry matter in fresh matter, ash and total nitrogen). The research showed that biomass yield in the second 4-year rotation most depended on variants of shoots mowing in previous rotation, willow genotype and less depended on adopted mineral nitrogen doses. Twice shoots mowing in the first 4-year rotation was the reason of dry matter yield reduction and annual regrowth of this yield by 71,3% in the next rotation and dry matter content reduction in the shoots by 1,7% and increasing total nitrogen in the shoots by 0,019%. The reaction of willow genotypes to the variant of shoots mowing, in biomass yield, was varied. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in dry matter yield of willow, average by 66,2% but that effect depended very strongly on variants of shoots mowing in the first 4-year rotation and willow genotype. Genotypes 1047, 1047D, Start, Sprint and Turbo, in biomass yield, did not react to the increasing doses of nitrogen fertilization, and the reaction in the other genotypes was varied. The arrangement of the genotypes reacting to nitrogen fertilization, from the largest to the smallest average annual increase in yield of dry matter was as follows: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, 1054 – 3,54 t·ha-1 and Jorr – 3,03 t·ha-1. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in content of total nitrogen in the willow shoots, average by 0,017%, but that effect had not an impact on the raw ash content.
Źródło:: Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 2; 1234-1251
1506-218X
Pojawia się w:: Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wstępne badania nad przydatnością Festulolium braunii (Richt.) A. Camus do uprawy w mieszankach z di- i tetraploidalnymi odmianami koniczyny czerwonej
Preliminary studies on suitability of Festulolium braunii (Richt.) A. Camus for mixtures with di- and tetraploid varieties of red clover
Autorzy:: Staniak, Mariola
Harasim, Józefa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/41448798.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: Festulolium
koniczyna czerwona
mieszanki
odmiana
plon suchej masy
plon białka
red clover
mixtures
variety
yield of dry matter
yield of total protein
Opis:: Celem badań było porównanie przydatności Festulolium odmiana Sulino do uprawy w mieszankach z wybranymi odmianami koniczyny czerwonej: diploidalnymi — Nike i Parada oraz tetraploidalnymi Bona i Jubilatka. Doświadczenie polowe założono w roku 2005 w Grabowie (woj. Mazowieckie). Udział nasion komponentów w mieszankach był następujący: koniczyna 40% + trawa 60%, koniczyna 60% + trawa 40% oraz koniczyna 80% + trawa 20%, w stosunku do masy nasion wysiewanych w czystym siewie w ilości: diploidalne odmiany koniczyny czerwonej 12 kg, tetraploidalne odmiany koniczyny 15 kg, Festulolium — 40 kg/ha. Wstępne wyniki badań (obejmujące rok siewu i pierwszy rok użytkowania) wykazały, że udział komponentów w mieszance oraz dobór odmian koniczyny czerwonej istotnie wpływały na uzyskane plony suchej masy. Mieszanki z 80% udziałem koniczyny czerwonej wykazały się wyższym średnio o 31% poziomem plonowania i o 32% wyższym plonem białka, niż mieszanki z 40% udziałem koniczyny przy wysiewie. Mieszanka Festulolium z koniczyną odm. Jubilatka charakteryzowała się istotnie wyższym plonem suchej masy oraz białka niż mieszanka Festulolium z koniczyną odm. Nike.
The aim of the study was to compare the suitability of Festulolium var. Sulino cultivation in mixtures with four varieties of red clover — Nike (diploid), Parada (diploid), Bona (tetraploid) and Jubilatka (tetraploid). The field experiments were established in the year 2005 in Grabow (Mazowieckie Voivodeship). The mixture were analyzed for yield and quality features of dry matter. The following mixtures were compared: red clover 40% + grass 60%, red clover 60% + grass 40% and red clover 80% + grass 20%. For the different plants this corresponded to: diploid varieties of red clover — 12 kg, tetraploid varieties of red clover 15 kg and Festulolium — 40 kg per ha. The results obtained in the sowing year and in the first year of utilization indicated that yields of dry matter significantly depended on the proportions of components in the mixtures and on the variety of red clover. The yield of dry matter and total protein was higher by 31% and 32%, respectively, in the mixture containing 80% of red clover than in that containing 40% of this plant. The mixture of Festulolium with red clover var. Jubilatka compared to that with red clover var. Nike, produced a significantly higher yield both of dry matter and total protein.
Źródło:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 247; 81-88
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Diversification of yielding and quality traits of meadow grass on an example of selected cultivars and strains
Zróżnicowanie plonowania i cech jakościowych wiechliny łąkowej na przykładzie wybranych odmian i rodów
Autorzy:: Radkowski, A.
Radkowska, I.
Fiszer-Skrzyńska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/388322.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: variety of meadow grass
strain
total protein
crude fibre
yield
odmiana wiechliny łąkowej
ród
białko ogólne
włókno surowe
plon
Opis:: The paper presents an assessment of varieties and strains of meadow grass regarding dry mass yields, total protein and crude fibre content. Obtained results of strain value testing reveal that the collection resources contain forms which have a high breeding potential. The studied strains and varieties were characterized by big yields of dry matter with differences reaching even 39 %. Individual studied objects differed also with the content of total protein reaching from 11.60 to 19.10 %. On the other hand for crude fibre the values fluctuated from 22.50 to 29.20 %.
Praca prezentuje ocenę zróżnicowania odmian i rodów wiechliny łąkowej pod względem plonów suchej masy, zawartości białka ogólnego oraz włókna surowego. Uzyskane wyniki badania wartości rodów wskazują, że w zasobach kolekcyjnych są formy, które mają dużą wartość hodowlaną. Badane rośliny charakteryzowały się dużymi plonami suchej masy, gdzie różnice sięgały nawet 39 %. Poszczególne rośliny różniły się także zawartością białka ogólnego, które wynosiły od 11,60 do 19,10 %. Natomiast dla włókna surowego wartości te kształtowały się od 22,50 do 29,20 %.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 11; 1363-1368
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Yielding, Total Protein and Crude Fiber Content in Selected Families and Cultivars of Meadow Timothy
Plonowanie, zawartość białka ogólnego i włókna surowego w wybranych rodach i odmianach Tymotki Łąkowej
Autorzy:: Radkowski, A.
Radkowska, I.
Fiszer-Skrzyńska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/388455.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: cultivar of timothy
family
total protein
crude fiber
yield
odmiana tymotki
ród
białko ogólne
włókno surowe
plon
Opis:: The paper presents an assessment of selected cultivars and families of meadow timothy in terms of dry mass yields, total protein and crude fiber content. The experiment was conducted at the Plant Breeding Station in Skrzeszowice which belongs to Malopolska Plant Growing Company – HBP LLC. The research was done on degraded chernozem developed from loess. The standard cultivar – Karta, two accompanying cultivars; Obra and Skala and seven families, like SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 and POB-T-82 were investigated in this research. In the analyzed families and cultivars of meadow timothy total nitrogen was assessed by Kjeldahl’s method and crude fiber by gravimetric method by Goering and Van Soest. Obtained results of family value assessment point to their high breeding potential. Analyzed families and cultivars were characterized by high yields of dry mass where differences reached even 46 %. Individual researched objects differed also by total protein content ranging between 5.2 to 17.25 depending on the cut and years of harvest. On the other hand, the values for crude fiber fluctuated from 8.4 to 32.6 %. The highest concentration of total protein as well as the lowest concentration of crude fiber was found in POB-T-78 and SzD-T-135. Concentration of these components was significantly different in POB-T-78 and SzD-T-135 than in standard and accompanying cultivars. The highest concentration of total protein was found in POB-T-81, although the plants of POB-T-80 had the highest crude fiber content.
Praca prezentuje ocenę wybranych odmian i rodów tymotki łąkowej pod względem plonów suchej masy, zawartości białka ogólnego oraz włókna surowego. Badania przeprowadzono na czarnoziemie zdegradowanym wytworzonym z lessu, na terenie Stacji Hodowli Roślin w Skrzeszowicach należącej do Małopolskiej Hodowli Roślin – HBP Kraków. W doświadczeniu uwzględniono odmianę wzorcową Karta, dwie odmiany towarzyszące Obra i Skala oraz siedem rodów: SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 i POB-T-82. W przygotowanym materiale roślinnym oznaczono azot ogólny metodą Kjeldahla, a włókno surowe metodą wagową Goeringa i Van Soesta. Uzyskane wyniki badania wartości rodów wskazują, że mają one wysoki potencjał hodowlany. Badane rody i odmiany charakteryzowały się dużymi plonami suchej masy, gdzie różnice sięgały nawet 46 %. Poszczególne badane obiekty różniły się także zawartością białka ogólnego, które wynosiły od 5,2 do 17,2 % w zależności od pokosu i lat zbioru. Natomiast dla włókna surowego wartości te kształtowały się od 8,4 do 32,6 %. Najwięcej białka ogólnego oraz mniej włókna surowego zawierały POB-T-78 i SzD-T-135, gdzie stwierdzono istotne różnice w stosunku do odmiany wzorcowej, jak i odmian towarzyszących. Spośród badanych rodów POB-T-81 wypadł najmniej korzystnie pod względem zawartości białka ogólnego, z kolei najwięcej włókna surowego odnotowano w roślinach POB-T-80.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 6; 681-688
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Dry matter and protein yield in mixtures of pea with oat rown for green forage
Plon suchej masy i białka mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę
Autorzy:: Płaza, Anna
Gąsiorowska, Barbara
Cybulska, Anna
Rzążewska, Emilia
Górski, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2223270.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: proportion of components in mixture
time of harvesting
yield
total protein content
protein yield
pea developmental stage
faza rozwojowa grochu
plon
plon białka
udział komponentów w mieszance
zawartość białka ogólnego
termin zbioru
Opis:: Background. Legume-cereal mixtures grown for green forage are a valuable source of high protein feed for ruminants. This paper presents the results of a study from 2009-2011 aimed at determining the effect of the proportion of components in a mixture and the time of harvest on dry matter yield as well as on the content and yield of total protein of field pea mixtures with oat grown for green forage. Material and methods. Two factors were considered in the experiment: (I) the proportion of components in the mixture: field pea ‒ pure sowing 100%, oat ‒ pure sowing 100%, field pea 75% + oat 25%, field pea 50% + oat 50%, field pea 25% + oat 75% and (II) the time of harvesting: field pea flowering stage, field pea flat green pod stage. During harvesting the mixtures, the yield was determined and mean fresh matter samples were taken from each plot for chemical analyses. In the collected plant material, the content of dry matter and total protein was determined. Results. The dry matter yield, the content and yield of total protein of field pea and oat mixtures were significantly differentiated by the weather conditions, experimental factors and their interaction. The highest yields of dry matter and total protein were obtained from the pea and oat mixture with the proportion of components 50% + 50% harvested at the field pea flat green pod stage. Conclusion. Field pea grown in pure sowing harvested at the flowering stage was characterized by the highest total protein content. The field pea and oat mixtures contained less total protein. Among them, the mixture of field pea with oats with the proportion of components 75% + 25% was characterized by the highest content of total protein.
Mieszanki bobowato-zbożowe uprawiane na zieloną masę są cennym źródłem paszy bogatej w białko dla zwierząt przeżuwających. W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2009-2011 mające na celu określenie wpływu udziału komponentów w mieszance i terminu zbioru na plon suchej masy oraz zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę. W doświadczeniu uwzględniono dwa czynniki: (I) udział komponentów w mieszance: groch siewny ‒ siew czysty 100%, owies-siew czysty 100%, groch siewny 75% + owies 25%, groch siewny 50% + owies 50%, groch siewny 25% + owies 75% oraz (II) termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Podczas zbioru mieszanek określono plon oraz z każdego poletka pobrano średnie próby świeżej masy w celu wykonania analiz chemicznych. W pobranym materiale roślinnym oznaczono zawartość suchej masy i białka ogólnego. Plon suchej masy, zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe, czynniki doświadczenia i ich współdziałanie. Największy plon suchej masy i białka ogólnego otrzymano z mieszanki grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 50% + 50% zebranej w fazie płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Groch siewny uprawiany w siewie czystym zebrany w fazie kwitnienia charakteryzował się najwyższą zawartością białka ogólnego. Mieszanki grochu siewnego z owsem zawierały mniej tego składnika. Spośród nich najwyższą zawartością białka ogólnego wyróżniała się mieszanka grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 75% + 25%.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 3-11
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Plon i struktura plonu bulw ziemniaka nawożonego międzyplonami i słomą
The yield and the structure of the yield of potato tubers fertilized with intercrops and straw
Autorzy:: Płaza, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/41531888.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: nawożenie międzyplonem
nawożenie słomą
mulcz
plon ogólny
plon handlowy
struktura plonu bulw
ziemniak
intercrop fertilization
straw fertilization
mulch
total yield
commercial yield
yield structure of tubers
potato
Opis:: W pracy przedstawiono wyniki doświadczeń z lat 2001–2004. Badania miały na celu określenie wpływu wsiewki międzyplonowej przyoranej jesienią oraz międzyplonu ścierniskowego przyoranego jesienią i pozostawionego do wiosny w formie mulczu w kombinacjach bez słomy lub ze słomą na plonowanie i strukturę plonu bulw ziemniaka. W doświadczeniu badano dwa czynniki. I. nawożenie międzyplonem: obiekt kontrolny, obornik, wsiewka międzyplonowa — biomasa przyorana jesienią (koniczyna biała + życica wielokwiatowa), międzyplon ścierniskowy — biomasa przyorana jesienią (gorczyca biała), międzyplon ścierniskowy — biomasa pozostawiona do wiosny w formie mulczu (gorczyca biała). II. nawożenie słomą: podblok bez słomy, podblok ze słomą. Podczas zbioru ziemniaka określono plon ogólny i handlowy, a po zbiorze strukturę plonu bulw. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż największe plony bulw ziemniaka otrzymano z obiektu nawożonego mieszanką koniczyny białej z życicą wielokwiatową. Nawożenie międzyplonami i obornikiem wpływało korzystnie na kształtowanie się struktury plonu bulw. W kombinacji z zastosowaniem słomy odnotowano zmniejszenie udziału frakcji bulw średnich, a zwiększenie liczby bulw drobnych w polnie w porównaniu do kombinacji bez słomy.
The paper presents the results of research carried out in the years 2001–2004. The aim of the investigations was to evaluate the influence of undersown crop plowed down in autumn, and of stuble crop plowed down in autumn and left in the form of mulch till spring in combinations with or without straw on potato tuber yield and its structure. The effects of two factors were assessed: I — intercrop fertilization: control object, farmyard manure, undersown crop — biomass which was plowed down in autumn (white clover + Italian ryegrass), stubble crop — biomass plowed down in autumn (white mustard), stubble crop – biomass left in the form of mulch till spring (white mustard). II — straw fertilization: a subblock with straw and a subblock without straw. During harvest time the total yield and commercial yield were assessed. The yield structure was determined after harvest. The highest yield of potato tubers was obtained from the object that had been fertilized with a mixture of white clover with Italian ryegrass. Fertilization with intercrops and farmyard manure had favourable influence on shaping of tuber yield structure. The yield produced in subblocks with straw, as compared to that produced in subblocks with no straw, was characterized by a lower share of medium –sized tubers and higher share of small tubers.
Źródło:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 251; 197-205
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Udzial plonu handlowego w plonie ogolnym jadalnych odmian ziemniaka
Autorzy:: Nowacki, W
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/803219.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:: plony ogolne
ziemniaki
plony handlowe
ziemniaki jadalne
odmiany roslin
total yield
potato
marketable yield
edible potato
plant cultivar
Opis:: Paper presented the results of field experiment that was carried out within 2003-2004 in three places with 10 potato cultivars. Total yield and share of market yield in total yield were estimated. Reasons of appearing the defect formation in tubers were investigated. The national monitoring concerning total and market yield was carried out in 2005. It was estimated that the market yield amounted 65-70% total yield. Apart from the tubers diminution, most frequent defects included defects caused by soil pests and invasion by common scab. Significant differentiation of the cultivars was stated with respect to the amount of market yield obtained.
W pracy przedstawiono wyniki badań w doświadczeniu polowym prowadzonym w latach 2003-2004 w trzech miejscowościach z 10 odmianami ziemniaka. Określono plon ogólny, plon handlowy oraz udział plonu handlowego w plonie ogólnym. Analizowano przyczyny powstawania wad wyglądu bulw ziemniaka jadalnego. W 2005 roku przeprowadzono monitoring ogólnokrajowy dotyczący wielkości plonu ogólnego i handlowego. Stwierdzono, że plon handlowy stanowi około 65-70% plonu ogólnego. Do wad bulw najczęściej występujących zakwalifikowano oprócz zdrobnienia bulw także uszkodzenia przez szkodniki glebowe oraz porażenie parchem zwykłym. Stwierdzono istotne zróżnicowanie odmian pod względem uzyskanego plonu handlowego.
Źródło:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 511, 2; 429-439
0084-5477
Pojawia się w:: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Effect of selected biostimulants on the yield and quality of the common onion (Allium cepa L.)
Autorzy:: Mikulewicz, E.
Majkowska-Gadomska, J.
Jadwisienczak, K.K.
Francke
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2083601.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:: morphology
nutritional value
biostimulants
total yield
common onion
Opis:: A field experiment was conducted in 2017-2018 in the Agricultural Experiment Station owned by the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. The experiment had a randomized block design with three replications. The first experimental factor was a number of common onion cultivars: ‘Whitney Wing F1’, ‘Spirit F1’ and ‘Red Baron’. The second experimental factor was the effect of two plant growth biostimulants; Calleaf Aminovital and Maximus Amino Protect, on the yield and quality of the onions. In the control treatment, plots were sprayed with water. The total yield, marketable yield and the marketable yield as a percentage of the total yield, the weight, vertical diameter and horizontal diameter of each onion bulb, the content of dry matter, total sugars, reducing sugars, L-ascorbic acid and nitrates (V) in the onions were determined in the study. The evaluated cultivars differed significantly with regard to the weight and size of the onions. Onions of cv. ‘Whitney Wing F1’ were characterized by a greater yield, and the weight, vertical diameter and horizontal diameter of the bulbs were all higher than they were for the remaining cultivars. The concentrations of dry matter, total sugars, L-ascorbic acid and nitrates (V) were higher in cv. ‘Red Baron’. The contents of L-ascorbic acid and nitrates (V) were significantly affected by the application of biostimulants, and the effects were more pronounced for onions treated with Maximus Amino Protect. The interaction between the experimental factors had a significant effect on the weight of individual onion bulbs, and on the concentrations of dry matter and L-ascorbic acid in the edible plant parts.
Źródło:: Acta Agrophysica; 2019, 26, 1; 57-65
1234-4125
Pojawia się w:: Acta Agrophysica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: The yield and nutritive value of selected carrot cultivars with orange- and purple-colored storage roots
Plonowanie i wartość odżywcza wybranych odmian marchwi o pomarańczowym i purpurowym zabarwieniu korzeni spichrzowych
Autorzy:: Majkowska-Gadomska, J.
Wierzbicka, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11541852.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:: vegetable
plant cultivation
plant cultivar
carrot
yield
nutritional value
orange-coloured root
purple-coloured root
root
Daucus carota ssp.sativus var.sativus
Daucus carota ssp.sativus var.atrorubens
macroelement
total sugar
sugar
L-ascorbic acid
Opis:: The aim of an experiment conducted in 2006–2008 was to determine the effect of soil fertilization with Crop Care on the yield and chemical composition of carrot cultivars with orange- and purple-colored storage roots. The yield and chemical composition of three carrot cultivars: ‘Florida F1’ with orange-colored roots, ‘Deep Purple F1‘ with purple-colored roots and ‘Purple Haze F1‘ with roots that have a purple cortex and an orange core were compared in this study. Plants were grown in control soil with sufficient quantities of nutrients to support the development of carrot roots as well as in soil additionally fertilized with Crop Care. The results of the study showed that carrots of cv. ‘Florida F1’ produced a much higher total yield and marketable yield than carrots of cv. ‘Deep Purple F1’ and ‘Purple Haze F1’. Additional fertilization significantly increased the marketable yield of the carrots. The edible parts of purple root cultivars were characterized by a higher content of dry matter, L-ascorbic acid and total carbohydrates. The application of the Crop Care fertilizer significantly increased the dry matter content of carrots. Roots of cv. ‘Deep Purple F1’ contained the highest levels of N, K and Mg, while cv. Florida F1 was most abundant in Ca and Na.
Przedstawione wyniki dotyczą porównania plonowania i składu chemicznego trzech odmian marchwi o korzeniu pomarańczowym – ‘Florida F1’, purpurowym – ‘Deep Purple F1’ oraz o korze purpurowej i rdzeniu pomarańczowym – ‘Purple Haze F1’. Rośliny uprawiano na glebie kontrolnej zawierającej niezbędną ilość składników potrzebną do prawidłowego rozwoju korzeni spichrzowych marchwi oraz na glebie dodatkowo nawożonej nawozem Crop Care. Wykazano, że marchew odmiany ‘Florida F1’ osiągnęła istotnie większy plon ogółem i handlowy w porównaniu z plonem roślin odmian ‘Deep Purple F1’ oraz ‘Purple Haze F1’. Dodatkowe nawożenie wpłynęło istotnie na zwiększanie plonu handlowego korzeni. Odmiany marchwi o korzeniach purpurowych charakteryzowały się większą zasobnością części jadalnej w suchą masę, kwas L-askorbinowy oraz cukry ogółem. Dodatkowe nawożenie nawozem Crop Care spowodowały istotne zwiększenie zawartości suchej masy. Analizując zawartość składników mineralnych, wykazano, że odmiana ‘Deep Purple F1’ zawierała w korzeniach spichrzowych najwięcej N, K, Mg, natomiast ‘Florida F1’ Ca oraz Na.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 75-84
1644-0692
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "total yield" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język